Hellup, ik heb een minnaar

Leermoment

Suus, hoe zou je het zelf ervaren als je man zo'n soort "leermoment" aan jou opbiecht? Schiet jij daar wat mee op?
Carlista

Verward

Verward, hoe gaat het met je? Je klonk erg overspannen. Heb je wel kunnen genieten van de kerstdagen? En weet je hoe je verder moet?

Wens je veel sterkte!

Suus, suus, suus ...

Wil niet lullig doen hoor Suus maar:

'Ik wil mijn man ook helemaal geen pijn doen of kwetsen.' < - Dan had je toch veel beter na moeten denken.

'Ben wel bang dat het vroeg of laat gaat knagen maar wellicht is het dan vroeg genoeg om iets te zeggen.' < - Ehm, nee Suus fout ! Het is en blijft jou probleem, waar jij de rest van je leven mee zult moeten leven.
Je man en kids hier buiten laten, tis een zure les maar je wist overduidelijk waar je mee bezig was.

Sorry maar vind je houding hypocriet, dus als jij het niet meer aan kan dan ga je je man nog even pijn doen ?! Nee Suus zo werkt dat dus niet - JOU PROBLEEM' deal with it meid ! tis jou keuze geweest en niet die van de rest van je gezin.

Wat is nou het probleem?

Wendy, er is helemaal NIETS gebeurd tussen die andere man en mij.
En hoewel het "mijn" probleem is kies ik er misschien liever voor om mijn man recht in de ogen aan te kunnen kijken,om eerlijk te zijn, ook als ik iets gedaan heb dat hem zou kunnen kwetsen.

Ik vind het hypocrieter om mijn geheim voor me te houden op momenten dat hij ziet dat er iets met me is en ik niks vertel omdat het hem zou kwetsen.

Maar omdat er niets gebeurd is, valt er nu ook weinig te vertellen.
Ik ben het met je eens dat het een zure les is om te ervaren dat er niets mis hoeft te zijn met je relatie en toch gevoelens voor iemand anders kan ontwikkelen.
Maar dat kan mijn man net zo goed overkomen.

ik heb niets met die gevoelens gedaan. Als mijn man in mijn schoenen had gestaan en niets met die gevoelens gedaan had zou ik eerst gekwetst zijn, maar ook trots op hem.

Dus hoe je het ook went of keert, ik ben blij dat ik een duidelijke keuze heb gemaakt en niet in de charmes (lees armen) van die ander ben gevallen.

Ontmoet

zoals ik een week geleden al schreef heb ik hem bewust toch ontmoet om het af te sluiten.

Ik had voordat ik hem ging ontmoeten al de beslissing genomen zo niet verder te willen.
Ik wilde hem aankijken en zeggen dat het klaar was.
En zo is het gebeurd. Een kop koffie en duidelijk geweest naar deze man.

Ik hoop echt van harte

Dat jouw man het gaat zien zoals jij het ziet, mocht je het gaan vertellen. Je kan pleiten voor eerlijkheid in je relatie, maar dan had je ook bij het eerste contact je man kunnen inlichten en dat deed je bewust ook niet.
Je kan hier in het archief soortgelijke ervaringen opzoeken, en ook wat het opbiechten voor effect KAN hebben. En die is niet altijd positief.
Persoonlijk vind ik dat je toch het 1 en ander te ver heb laten gaan. Je sprak namelijk over verliefde gevoelens en het contact afbreken had je makkelijk via email kunnen doen of je account veranderen, maar je koos bewust voor een ontmoeting, misschien toch omdat je te nieuwsgierig was naar deze (spannende?) man...

Het probleem ...

ben JIJ Suus !. Je kan blijven draaien en draaien over hoe, wat en wat nou het probleem is etc. etc. etc.
Ik word hier een beetje moe van als ik jou berichten lees, Je bent een persoon vol tegenstrijdigheiden.
En het gaat hier niet om de rest van de wereld, het gaat om JOU en je GEZIN. Dat het ons allemaal kan overkomen is nu wel duidelijk. Je luisterd niet naar mensen, het begon met, 'ik ben geloof ik verliefd op de emails', het eindigde met een ontmoeting met Mister Unknown. Dit ondanks dat je door heel veel mensen in dit draaidje bent gewaarschuwd. Jij drijft gewoon je zin door en dan mail je weer 'wat is het probleem nou eigenlijk ?'. Suus je bent echt ongelovelijk.

Ten eerste ben je niet eerlijk, ten tweede heb je het te ver laten gaan, ten derde ga je daar nu niet je man mee belasten. Dat vind ik dus hypocriet, jij hebt zelf een probleem willens en wetens veroorzaakt en als je het niet meer aan kan geestelijk, ga je het vertellen aan je man met alle gevolgen vandien. Lekker ook zijn leven overhoop halen zeker.

En als laatste woord hierover, (hoop dat het nou eindelijk wel duidelijk is), je man heeft een goede relatie met jou, maar jij duidelijk niet met je man (JIJ geen respect en zelfzuchtig) wetende dat het FOUT IS waar je mee bezig was. Ga dan weg bij hem (maar dat doe je ook niet). Als je echt eerlijk wilde zijn had je het in een heeeeeeeeeel vroeg stadium al moeten aangeven bij hem, dan was je misschien goed bezig, nu ben je al veeeeeeeeeels te ver gegaan Suus.

Verder liggen de zaken veel dieper en complexer dan dat ik hier in het kort opschrijf, als ik jou was Suus zou ik maar eens met een hulpverlener hierover gaan praten wat te doen. Want je man pesten met je escapades slaat nergens op, als je relatie je lief is.

Suus

Of je het aan je man moet vertellen of niet, laat ik in het midden. Maar ik zou wel heel goed bij jezelf te rade gaan waarom je bent ingegaan op de mails. Je hebt geluk gehad dat het niet klikte denkt ik, of misschien stond je er niet voor open.

Maar, je merkt wat (anoniem) mailen kan veroorzaken. Woorden op een beeldscherm of mobiel-display kunnen iets verslavend magisch hebben, zonder dat je echt belangstelling voor de schrijver zelf hebt.

Ik wil je alleen maar waarschuwen dat je dit nog een keer kan gebeuren. Tenzij je de knop hebt omgezet en nooit meer persoonlijk contact hebt met onlinespelers of andere internetters.

Fély

Fely

Fely,
Reken maar dat die knop omgezet is, dit gaat niet weer gebeuren. Iedereen kan fouten maken, de kunst is om er van te leren.

Suus

Weet je

Ik geloof je. Laat het even betijen en misschien ebt het idee dat je het je man wil vertellen ook weg.

Fély

Ook eens met wendy

Ben het ook eens met Wendy en Suus ? hoe kan je dit nou weer schrijven: 'Reken maar dat die knop omgezet is, dit gaat niet weer gebeuren. Iedereen kan fouten maken, de kunst is om er van te leren.' ? Je kan zelf helemaal geen knop omzetten, hulp zoeken is beter.
Vind ook dat je jezelf een te zelfverzekerde houding aanmeet.

Nou we zullen het wel zien hoe of je hier echt van geleert hebt en hoe het allemaal verder afloopt.

Sterkte, Lotte

Lotte

Geloof het of niet, een mens kan heel veel bergen verzetten zonder professionele hulp. Een beetje zelfinzicht doet wonderen en volgens mij heeft Suus dat.

Tja

Jammer dat sommige mensen het allemaal zo goed lijken te weten.
Ik ben sterk genoeg om te leren van mijn eigen fouten, daar heb ik echt geen hulp bij nodig.

Het elke ochtend naast mijn eigen mannetje wakker worden, geeft genoeg kracht.

Fijne jaarwisseling voor jullie allemaal!
Suus

Lotte

ik begrijp wel wat je bedoeld en dat is volegns mij zeker niet rot bedoeld. Tis gewoon van haar een mening Suus, zoals ik die ook heb en dat mag toch ?! Ik snap ook helemaal niet waar je mee bezig bent en wat je schrijft rijmt gewoon niet (dat is MIJN mening). En dat hier iedereen het allemaal zo goed denkt te weten Suus, is bij sommige ook zo ! Die hebben het ook allemaal meegemaakt en dan bedoel ik ver voorbij waar jij nu staat (met de uitwerking/schade daarvan en al).

Dit geloof ik bijvoorbeeld ook niet (maar is verder jou zaak hoor): 'Ik ben sterk genoeg om te leren van mijn eigen fouten, daar heb ik echt geen hulp bij nodig.
Het elke ochtend naast mijn eigen mannetje wakker worden, geeft genoeg kracht.', dat laatste Suus had jou al heel veel kracht moeten geven om daar niet eens overna te denken laat staan aan te beginnen. Ik blijf van mening dat je relatie gewoon niet goed zit, het is een verder ander verhaal dat het inderdaad iedereen kan overkomen.
Maar wat doe je er dan mee, geef je er niet toe of laat je je meeslepen. Meestal als je relatie al niet goed zit
geef je er aan toe omdat je iets te kort komt. Wat jij dus zegt dat je dat in je huidige relatie niet hebt, zet ik dus m'n vraagtekens bij. Anders had het namelijk helemaal niet in je op gekomen om zo ver te gaan (laat staan er over na te denken). Dus denk jij inderdaad maar eens goed na over jezelf en je relatie wat je nou echt wil of mist.

Verder veroordeel ik hier niemand, maar geef wel commentaar op mensen die het 1 zeggen en het ander doen, zoals in jou geval. Daar kan ik gewoon slecht tegen.

Voor iedereen verder een fijne jaar wisseling !

Maar

Wendy, Je schrijft: Anders had het namelijk helemaal niet in je op gekomen om zo ver te gaan.

Maar ik ben niet ver gegaan, er is helemaal niets gebeurd.
Ik heb geen intieme dingen gedeeld met die ander, niet gevreeen en niet gekust. Er is niets gebeurd.
Het enige was dat ik kriebels in mijn buik kreeg van zijn mailtjes.

Tuurlijk had ik er een rot gevoel bij want die dingen wil ik niet voelen.

Ik snap dat een verhaal op schrift vaak anders overkomt dan bedoeld is.
Dat anderen vaak uit ervaring spreken kan uiteraard, maar dat betekend niet automatisch dat iedereen op dezelfde manier reageert.

Suus

Risico

Maar Suus, wat had je gedaan als je wel enorme kriebels
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Vervolg...

.... had gekregen van hem toen je hem in het echt ontmoette?

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Niks

Het IS niet gebeurd.
Ik was al zo vastbesloten dat ik me er voor afgesloten heb.
Ja, hij was erg aantrekkelijk, maar ik wilde het gewoon niet.

En stel...stel dat ik wel kriebels had gekregen had ik er nog niets mee gedaan. Gewoon omdat ik in zag wat belangrijk was en ik het niet wilde.

Suus

Moraalridders

Met belangstelling dit draadje gevolgd en nu moet ik even reageren. Wat een oordelen! Ik ga bijna stiekem hopen dat die mensen het eens overkomt. Als je lang bij iemand bent kunnen er gevoelens voor een ander komen. Heel verwarrend is dat. En als je na de verwarring weer weet waar je voor kiest, dan kan dat. Lees zelfs dat Suus professionele hulp moet zoeken. Kom op zeg. Ze is ontward en denkt het weer te weten. Fijn voor haar zou ik denken. Maar dan krijgt ze nog een emmer oordelen over zich heen. Ik schrik echt van de oordelen, want suggesties en meningen kun je het toch niet noemen. Pek en veren...

Izar

Dat ben ik wel met je eens, dat je zelf de consequenties moet dragen. Maar Lotte (geloof ik) beweert dat Suus de knop niet zomaar om kan zetten en zo waren er meer. En daar zat naar mijn smaak heel veel arrogantie in. En daar ageerde ik tegen.
Groetjes
Gonzo

Herkenbaar

Ja, als je zo lang met iemand samen bent kun je gevoelens krijgen. Ik kreeg ze ook. Stapelgek, dolverliefd op een cursusgenoot. Een langdurige cursus, waarbij elke week het vuurtje verder opgestookt werd. Ik werd gek van verliefdheid en schuldgevoel tegelijk. Ik wilde mijn man absoluut geen pijn doen, maar ik was doodsbang dat ik voor de bijl zou gaan. Toen moesten we zelfs voor de cursus een week samen in een hotel.
Ik wist toen echt 100% zeker dat het mis zou gaan. Misgaan in de vorm van vreemdgaan.

Dus ik heb het enige gedaan dat ik verstandig vond. Ik ben gaan praten en wel met degene die het meeste belangrijk in mijn leven was: mijn man.
Hij schrok inderdaad. Hij schrok heel erg. Maar hij besefte ook dat hij mij 100% kon vertrouwen, want ik had namelijk met hém gepraat en niet met iemand anders. Ik had niet toegegeven aan mijn drang, maar me ingehouden.

Ik ben de eerste om te erkennen dat je gevoelens kunt krijgen. Ik geloof echter dat je juist met je man hierover moet praten. Het fijne van dit gesprek was dat de angel eruit was. Het tweede was dat onze relatie zich daarmee nog meer verdiepte, want wij konden zelfs met elkaar dit delen. Daarna ben ik nog wel eens vaker verliefd geweest en mijn man ook. Maar we konden er steeds samen over praten.

Ik hoor vaak dat dit uniek is. Ik weet het niet. Ik denk dat het veel vaker kan dan dat mensen zich realiseren. Ik heb in elk geval een paar keer mensen het advies gegeven om het vooral met hun partner te bespreken. En elke keer bleek dat na de eerste schok juist een verbetering te geven. Het is wel eng om het te doen, dat is waar. Ik vind dat je in een goede relatie niet zulke grote gevoelsgeheimen voor elkaar moet willen hebben. Maar dat is mijn uitgangspunt voor een goede relatie.

Open relatie..?

wil dat zeggen dat je niet vreemd bent gegaan, doordat je het met je man besprak? En zijn jullie nooit vreemdgegaan in jullie (op een ander) verliefde periodes? Of hebben jullie sinds jouw eerste gesprek een open relatie?

Mijn man heeft nl een buitenechtelijke relatie en wil die ook houden. Ik weet niet of ik dit op ten duur trek. En ik ben benieuwd of het bij jullie maar bij gevoelens bleef of dat er dadwerkelijk wat gebeurde. Dat zou voor mij een enorm verschil maken.

Geen open relatie

Nee. Ik ben niet vreemdgegaan nadat ik het besproken had. En we hebben ook geen open relatie. We zijn wel gaan swingen omdat we ontdekten dat onze drang vooral kwam uit behoefte aan spanning. Niet uit behoefte aan liefde van een ander. Het verliefdworden was projectie.

Voor ons geldt dat we het vooral samen willen beleven. Ik zou het een heel onaangenaam idee vinden als mijn man er een tweede relatie naast had. Niet eens omdat ik het hem niet zou gunnen. Maar ons leven is al vol. Tijd die hij geeft aan een ander moet ergens ten koste gaan. Het meest waarschijnlijke is dan dat het ten koste van onze relatie zou gaan, want werk en kinderen blijven aandacht vragen.

Imma

Wat fijn dat ik mezelf herken in jouw verhaal.
met dit verschil dat ik de persoon in kwestie slechts 1 x gezien heb en verder alleen via mail ken.

En dat dus het geval bespreekbaar maken met mijn man helemaal niet egoistisch is.
Ik ben liever open en eerlijk tegen hem, ook over de gevoelens die ik leek te hebben voor een "onzichtbare" man.

Moet er wel bij zeggen dat ik geen "angel" meer voel omdat ik heel duidelijk voor mezelf de beslissing heb gemaakt dat NIET te willen (verliefde gevoelens voor een ander).

Ik ben echt blij dat je je verhaal hebt geschreven hier.
Suus

Suus

Ik denk niet dat je gevoelens had voor een onzichtbare man, maar geraakt werd door het fenomeen van spannende mailtjes. Door de confrontatie aan te gaan heb je gemerkt dat het maar een laagje chroom was dat z'n glans verloor toen het "echt" werd.

Waarschijnlijk had je even behoefte aan toetsing of herbeleving van een bepaalde tijd. Ik denk uit je postings op te maken dat je er echt klaar mee bent. Als je besluit je man hiervan op de hoogte te stellen, probeer dan heel duidelijk te maken dat het niet om een persoon ging. Hij zal gekwetst en teleurgesteld zijn en tijd nodig hebben om het zo te zien zoals jij het ziet.

Het gevaar bestaat dat jij blijft hameren op "ik ben toch niet vreemdgegaan" terwijl hij alleen maar in zijn hoofd heeft dat zijn vrouw achter zijn rug met een ander heeft gemaild en hem zelfs heeft ontmoet. Dat er daarna niets is gebeurd zal hem denk ik in de eerste instantie niet veel uitmaken. Het zal even duren voor hij het in het "juiste" perspectief kan plaatsen.

Verschil

Suus, het grote (en essentiële) verschil tussen jou en Imma is dat Imma het gesprek met haar man voerde zonder dat zij eerst een mailwisselding of spannende gesprekjes met de man voerde voor wie zij gevoelens ontwikkelde.

Niet identiek

ik beweer ook niet dat het verhaal van Imma en mij identiek is, maar de essentie is gelijk.
Beide verliefde gevoelens voor een ander dan je partner.

In dat geval

zou het interessant zijn om van Imma te lezen hoe het was gelopen als zij ook, net als jij, zich had laten verleiden tot een e-mail uitwisseling oid. En hoe haar partner daar dan op gereageerd zou hebben.

Wat is vreemdgaan?

Om maar even iets heel anders in deze discussie te gooien: wat is vreemdgaan? Is dat fysiek, dus alles wat tussen zoenen ligt en met elkaar naar bed gaan? Of kun je ook emotioneel vreemdgaan? Ik persoonlijk vind dat laatste veel 'enger'. Als mijn man zou vertellen dat hij op een congres met mevrouw x in bed heeft gelegen zou ik dat minder eng vinden dan dat hij vertelt maanden lang hele intieme mails te hebben uitgewisseld met mevrouw x...
En ja, dat laatste heb ik ook gedaan, net als Suus en ik zwijg erover als het graf. Want het zou veel te pijnlijk zijn en het is alweer voorbij. En voor sommigen onder ons die vinden dat dit echt zo 'fout' is, het was niet mijn keuze om te stoppen. En toch, ik hou mijn mond.