Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Buitenspel wat jou man laat zien is heel erg standaard. Een combinatie van schaamte en gebrek aan inzicht. De affaire is uitgekomen dus daarmee grotendeels opgelost toch? Jij hebt hem vergeven dus waarom al die vervelende details weer oppakken?
In de praktijk begint de ellende nu pas. Herstel duurt geen maanden maar jaren. En is alleen mogelijk met duidelijk probleembesef (dat laat hij nog niet zien). Ook moeten jullie samen gaan werken aan de relatieproblemen. Want iemand staat niet zomaar open (langdurig en herhaaldelijk) en kan daarover liegen. En heel vaak is er toch aantrekkingskracht of verliefdheid. Eigenlijk heeft hij een parallelle relatie gehad met haar. Je praat immers ook over van alles samen. En er ontstaat een band. Tussen hen voelt dat waarschijnlijk nog volledig vertrouwd. Maar jullie relatie is voorgoed veranderd. En hij moet echt volledig stoppen met het contact met haar en haar partner. Dus einde vriendschap en andere functie of locatie. Wil hij dat niet dan heb je geen toekomst met jou meer.
Izza schreef op 02-01-2025 om 14:39:
Buitenspel wat jou man laat zien is heel erg standaard. Een combinatie van schaamte en gebrek aan inzicht. De affaire is uitgekomen dus daarmee grotendeels opgelost toch? Jij hebt hem vergeven dus waarom al die vervelende details weer oppakken?
In de praktijk begint de ellende nu pas. Herstel duurt geen maanden maar jaren. En is alleen mogelijk met duidelijk probleembesef (dat laat hij nog niet zien). Ook moeten jullie samen gaan werken aan blemen. Want iemand staat niet zomaar open (langdurig en herhaaldelijk) en kan daarover liegen. En heel vaak is er toch aantrekkingskracht of verliefdheid. Eigenlijk heeft hij een parallelle relatie gehad met haar. Je praat immers ook over van alles samen. En er ontstaat een band. Tussen hen voelt dat waarschijnlijk nog volledig vertrouwd. Maar jullie relatie is voorgoed veranderd. En hij moet echt volledig stoppen met het contact met haar en haar partner. Dus einde vriendschap en andere functie of locatie. Wil hij dat niet dan heb je geen toekomst met jou meer.
Dit zijn aannames. Een affaire kan er ook zonder relatieproblemen zijn dus hoeft er ook niet aan gewerkt te worden. Wel zal de bedrieger aan zichzelf moeten werken hoe hij hiertoe in staat is gebleken.
Een affaire kan ook zonder praten en een band. Het kan ook spanning daardoor lust en gelegenheid waardoor verslavingsdynamiek ontstaat, zijn.
LifeEvent! schreef op 02-01-2025 om 18:41:
[..]
Dit zijn aannames. Een affaire kan er ook zonder relatieproblemen zijn dus hoeft er ook niet aan gewerkt te worden. Wel zal de bedrieger aan zichzelf moeten werken hoe hij hiertoe in staat is gebleken.
Een affaire kan ook zonder praten en een band. Het kan ook spanning daardoor lust en gelegenheid waardoor verslavingsdynamiek ontstaat, zijn.
Is dit ook geen aanname? Maar wel of niet: als er verslavingsdynamiek speelt, zal je ook de ontvankelijkheid daarvoor dienen te adresseren.
MRI schreef op 02-01-2025 om 19:34:
[..]
Is dit ook geen aanname? Maar wel of niet: als er verslavingsdynamiek speelt, zal je ook de ontvankelijkheid daarvoor dienen te adresseren.
Hi, nee geen aanname, ik schrijf nl "kan zijn" en niet zoals Izza stellig beweert wat een affaire is en waardoor het ontstaat. Alsof dat de enige reden en inhoud heeft.
De ontvankelijkheid?
Bedankt voor jullie snelle reacties. Het geeft al een hoop tot nadenken.
Vergeven is een groot woord hoor, nu. Het is voor man zijn gevoel pas sinds kort geëscaleerd thuis. Voor mij al wat langer, al heb ik mij blijkbaar toch ook wijs laten maken dat het mogelijk aan mij lag. Inmiddels is duidelijk dat dat niet zo is, natuurlijk...
We hebben kinderen en hadden het tot hiervoor eigenlijk samen goed (of dacht ik in ieder geval) dus dat maakt het de moeite waard om samen verder te willen gaan.
Ik wil inderdaad al (nogmaals) heel duidelijk zijn in het 0,0 contact. Weliswaar lastig omdat ze samen werken..
Op de vraag hoe hij het verder ziet met Truus, zal zijn dat hij hoopt dat we met zijn allen ooit weer normaal contact kunnen hebben. Dat zie ik totaal niet meer voor me... maar hoe dicht kan hij die deur dan zelf nog gooien als hij dat nog steeds voor zich ziet?
Wat voor afspraken bedoel je bijvoorbeeld? In het contact met haar of ook op andere vlakken?
Stoppen met pleasen en verdedigen heb je gelijk in, ben ik bang, nu ik daar over nadenk.. die neem ik zeker mee in gedachten nu.
Drijfveren zal nog moeten gaan blijken. Ik zou dénken dat hij daar zelf een beeld/gedachte bij zou moeten hebben, maar tot nu toe komt daar weinig concreets op. Zou het kunnen dat hij het zelf ook écht niet weet, of is het een stukje schaamte/bescherming om het antwoord zo lang mogelijk uit te stellen?
LifeEvent! schreef op 02-01-2025 om 19:49:
[..]
Hi, nee geen aanname, ik schrijf nl "kan zijn" en niet zoals Izza stellig beweert wat een affaire is en waardoor het ontstaat. Alsof dat de enige reden en inhoud heeft.
De ontvankelijkheid?
Van Dale omschrijft 'ontvankelijk' als 'openstaand voor indrukken'. Met andere woorden: gevoeligheid voor verslaving zijn. De ene mens heeft dat meer dan de andere
LifeEvent! schreef op 02-01-2025 om 18:41:
[..]
Dit zijn aannames. Een affaire kan er ook zonder relatieproblemen zijn dus hoeft er ook niet aan gewerkt te worden. Wel zal de bedrieger aan zichzelf moeten werken hoe hij hiertoe in staat is gebleken.
Een affaire kan ook zonder praten en een band. Het kan ook spanning daardoor lust en gelegenheid waardoor verslavingsdynamiek ontstaat, zijn.
Wat mij betreft ben je in een goede relatie open en eerlijk. Eventuele behoeftes aan anderen of aan spanning, problemen of wat dan ook kan je bespreken. En door een affaire ontstaat natuurlijk een gigantisch relatieprobleem! Daar moet je gezamenlijk aan werken. Wat mij betreft volstaat alleen individuele of zelfs geen therapie echt niet.
En bij een langdurig contact lijkt het mij heel vreemd dat je totaal geen contact hebt. Geen woorden met elkaar wisseld en in volledige stilte bij elkaar bent. Met name bij vrouwen (die echt genoeg keuze hebben) wil je dat toch niet. Een keer dronken in de kroeg is wat anders dan maandenlang of zelfs jaren afspreken.
Buitenspel hij heeft het inzicht dus echt nog niet. Jullie kunnen niet meer zoals eerder door. Jullie relatie is veranderd en die vriendschap is voorbij. Sterker nog ik zou niet eens accepteren dat ze nog samenwerken. Andere locatie of andere functie. Je kunt niet loskomen van een affaire als je elkaar dagelijks blijft zien. En voor jou absoluut niet te doen in vertrouwen.
Buitenspel2024 schreef op 02-01-2025 om 19:57:1. Op de vraag hoe hij het verder ziet met Truus, zal zijn dat hij hoopt dat we met zijn allen ooit weer normaal contact kunnen hebben. Dat zie ik totaal niet meer voor me... maar hoe dicht kan hij die deur dan zelf nog gooien als hij dat nog steeds voor zich ziet?
2. Wat voor afspraken bedoel je bijvoorbeeld? In het contact met haar of ook op andere vlakken?
3. Drijfveren Zou het kunnen dat hij het zelf ook écht niet weet, of is het een stukje schaamte/bescherming om het antwoord zo lang mogelijk uit te stellen?
1. Niet. Je man is een struisvogel. Hij hoopt zo zijn schuldgevoel te begraven. Alles moet weer normaal worden? Zoals ervoor? Dat kán niet meer. Wees daar heel duidelijk in. Dat is een sprookje. Jij leeft nu in een nachtmerrie scenario als hij zo blijft denken en acteren. Je man doet de deur niet dicht als hij denkt of wil of hoopt dat contact normaal moet worden. Je man is nog niet wakker. Schud hem wakker. Het is nodig haar exit te zetten. Hij koet keuzes maken. Hij koos voor jou. Dat betekent haar loslaten. Volledig. Nul contact. Andere baan zoeken. Snappen dat zijn gedrag gevolgen heeft.
Ik zou hier echt je grens bewaken en harder naar hem zijn.
2. Afspraken over in ieder geval monogamie. Wat is dat voor jou. Voor hem. Willen jullie het anders? Maar ook andere dingen, maak het bespreekbaar. Ga niet pleasen! Jij mag ook wensen hebben. Of must haves. Maar ook overccontact met Truus op kantoor. Hoe gaat hij dat uit de weg? Niets doen is geen oplossing.
Maar ook andere dingen. Blijkbaar zijn jullie bijna uit elkaar gegaan? Wat gaan jullie nu anders doen? Maak afspraken. Eisen werkt niet goed, maar als hij zelf komt met hoe dan, zal hij meer committment hebben.
3. Drijfveren. Ja: schuldgevoel en schaamte spelen vaak een rol. Bij mijn man wel. Moeten denken aan zijn vreemdgaan is pijnlijk naar jou toe. Maar het kan dat jouw man zichzelf ook stom vindt. Een zwakkeling dat hij niet stopte. Zelf niet snapt waarom stoppen niet lukte. Hij gaat dat dan liever uit de weg. Maar ook in de verdediging gedrukt worden kan hem pijn doen. Mijn man wist ook dingen niet meer. Een aantal keer kwam dat pas veel later. Met name inzoomen met onderzoekende vragen ipv waarom vragen hielpen: Wat en Hoe vragen. Geen Waarom dit en waarom dat. Mijn vraag, wat bracht zij jou én daarna inzoomen op wat brengt zij jou nu, ging hij eerst afdoen met niks. Ik voel niks meer. Zij betekent niks. Was maar lust. Spanning. Pas toen hij echt in zichzelf zocht naar wat gebeurde er nou tussen haar en mij. Welke keuzes maakte ik. Waar sloeg ik op aan etc, en ook wat maakt dat ik met jou verder wil, maakte dat hij zelfinzicht kreeg. Persoonlijkheidskenmerken bleken ook rol te spelen. Het goed willen doen naar mij maar ook zijn Truus.
Ik bleek achteraf veel te lief. Pleaser. Angst dat hij weg zou gaan. Sfeer goed willen houden. Mijn grenzen daarom niet goed bewaakt. Ik onderschatte ook dat woorden geen daden zijn. Een verslaafde zegt toch ook wel ik ga dat nooit meer doen en gelooft het zelf ook. Maar het dag in dag uit nakomen blijkt lastig. En op de vraag waarom blijft het stil. Mijn tip: maak echt een issue van het overschrijden van afspraken. Of het kleiner maken.
Vreemdgaan, het niet nakomen van afspraken, het is cruciaal om nu volledig betrouwbaar en transparant te zijn naar jou toe.
Xxx
@Anna Cara, bedankt voor je heldere adviezen. Ik neem ze erg ter harte aan!
Wat maakt dat jij nu denkt dat je te lief bent geweest of te veel geplease'd hebt? Als ik het goed gelezen en onthouden hebt, heeft jouw man een terugval gehad, maar zijn jullie nog wel bij elkaar toch?
Of ging het meer ten koste van jezelf?
@Izza, ik las jouw alinea over vergeven volgens mij eerst niet goed. Ik dacht dat jij bedoelde dat ik hem had vergeven, maar je bedoelt volgens mij dat mijn man dat nu denkt omdat ik ben gebleven/blijf. Excuses, heb ik verkeerd begrepen.
Een andere baan laten zoeken gaat ook zeker door mijn hoofd, maar dat is door andere omstandigheden niet zo makkelijk gedaan als gezegd. Hij zal zo een nieuwe baan kunnen vinden denk ik, maar hij werkt hier al zo ontzettend lang, het is zo vertrouwd én er komt een promotie aan - dat is echt gevoelsmatig een hele grote eis/vraag die ik dan zou stellen.
Precies. Maar hij stelt een hele grote eis aan jou ook toch? Voor jou was de relatie met hem ook zo vertrouwd. Die heeft hij toch ook helemaal op zijn kop gezet? Hij verwacht van jou dat je zijn relatie met jou voortzet, ondanks vreemdgaan. Oke. Daarmee ben je akkoord gegaan. Is het dan zo'n hele grote eis dat hij het contact met deze vrouw volledig moet stoppen? Een promotie moet laten schieten? Zijn vertrouwde baan moet laten gaan?
Pippeltje schreef op 03-01-2025 om 14:06:
Precies. Maar hij stelt een hele grote eis aan jou ook toch? Voor jou was de relatie met hem ook zo vertrouwd. Die heeft hij toch ook helemaal op zijn kop gezet? Hij verwacht van jou dat je zijn relatie met jou voortzet, ondanks vreemdgaan. Oke. Daarmee ben je akkoord gegaan. Is het dan zo'n hele grote eis dat hij het contact met deze vrouw volledig moet stoppen? Een promotie moet laten schieten? Zijn vertrouwde baan moet laten gaan?
Precies! Hij heeft nog niet door wat zijn verraad betekent en welke gevolgen er zijn. Hij heeft jou een trauma bezorgd.
En vertrouwd? Hij heeft jouw vertrouwen enorm beschaamd en je voor het leven beschadigd Als hij echt alles voor je over heeft dan laat hij zijn promotie voor wat ie is en gaat hij als de sodemieter een andere baan zoeken. Wat is nu belangrijker?
Of die vrouw gaat weg. Heeft zij ook een gezin? Weet die man het? Je hebt met haar gesproken toch? Ze heeft excuses gemaakt. Als ze echt zoveel spijt heeft kan zij ook een andere baan gaan zoeken.
LifeEvent! schreef op 03-01-2025 om 16:14:
[..]
Precies! Hij heeft nog niet door wat zijn verraad betekent en welke gevolgen er zijn. Hij heeft jou een trauma bezorgd.
En vertrouwd? Hij heeft jouw vertrouwen enorm beschaamd en je voor het leven beschadigd Als hij echt alles voor je over heeft dan laat hij zijn promotie voor wat ie is en gaat hij als de sodemieter een andere baan zoeken. Wat is nu belangrijker?
Of die truus gaat weg. Heeft zij ook een gezin? Weet die man het? Je hebt met haar gesproken toch? Ze heeft excuses gemaakt. Als ze echt zoveel spijt heeft kan zij ook een andere baan gaan zoeken.
Die truus van mij zei ook spijt te hebben maar hoopte wel dat ik de kerk zou verlaten want zij piekerde er niet over. Volgens haar man had ze er zelfs recht op want haar hele sociale leven speelt zich daar af met allerlei taken en ik was er het laatste bij gekomen dus was het wel zo logisch dat ik weg zou gaan. Later toen mijn man na ruim een half jaar ook weer in de kerk kwam omdat er we de weg van herstel waren opgegaan vond haar man het nog moeilijker (begrijpelijk). Spijt is in haar geval een wassen neus gebleken.
Alysa schreef op 01-01-2025 om 09:27:
Hey W, ik snap dat je dat wil weten. Ik vond het heel belangrijk om zijn drijfveren te achterhalen. Maar begrijpen is een ander verhaal. We zaten net weer in therapie toen bleek dat hij alweer tijdje belcontact had met Truus. Haar helpen want ze had problemen met werk en met haar man (goh echt?). Volledig tegen de nieuwe afspraken van nul contact in. Voor mij onbegrijpelijk. En het wekte veel boosheid bij mij op. Want hij wist nu echt wel hoeveel verdriet het mij deed én dat het ons herstel torpedeerde. Onbegrijpelijk. Maar hij deed het wel. De therapeut kon ook daar meteen op inzoomen. Onderzoekend.
Jouw man zal in therapie zeker zelfonderzoek moeten doen. Voor hem net zo belangrijk om te weten waarom deed hij de dingen die hij deed. Want pas bij bewustwording van de echte reason why, kan hij werken aan verandering.
Het is helaas een lang pad. En leven gaat door met werken, kinderen en dergelijke. Dat kost al veel energie. Toch raad ik je aan veel sessies therapie te blijven volgen want je staat nog maar aan begin van de rollercoaster en mogelijk herstel.
Sterkte!
Dat is wel iets dat ik me afvraag, of er in de relatietherapie ruimte is voor dat zelfonderzoek. Het gaat toch vooral over de dynamiek tussen beiden.
We zijn ook nog maar een zestal keer geweest natuurlijk.
Buitenspel2024 schreef op 02-01-2025 om 12:07:
Hoi allemaal,
Inmiddels een paar honderd bladzijden teruggelezen/meegelezen, en nu ik op de laatste blz ben is het denk ik een goed moment om mijn eigen verhaal te delen.
Na ruim een jaar van vermoedens, twijfels, speuren, afwachten op de melding dat man weg zou gaan, etc. zijn mijn vermoedens helaas in november bevestigd en blijkt hij inderdaad te ver te zijn gegaan met een collega. Het liep richting november al hoog op thuis omdat ik het écht niet meer vertrouwde maar ook niet wist hoe ik het moest gaan stoppen.
Na het delen hiervan met een aantal familieleden, omdat ik het niet langer meer alleen aan kon, zei hij het contact te zullen stoppen. Helaas bleek 2 weken later al dat dit niet was gebeurd en dat ze nog verder zijn gegaan. De volle omvang is voor mijn gevoel niet boven tafel en ik vraag me af of dit wel gaat gebeuren, ook als ik jullie verhalen zo lees...
Controle is bijna onmogelijk nu nog, natuurlijk.
In december heeft er een gesprek plaatsgevonden met man en Truus om het definitief af te kappen. Daarna van Truus (kennis/wilde vriendinnen zijn) ook excuses ontvangen, dus de boodschap is duidelijk genoeg geweest, al blijft het voor mij de vraag of het nu echt klaar is en blijft.
We zijn in afwachting van de start van relatietherapie en man heeft inmiddels een start gemaakt bij de poh. Zelf start ik binnenkort ook bij een poh.
Wat nu vooral lastig is, is dat man het lastig vindt hierover te praten en mijn controle gevoel heel vervelend vindt. Wat ik hier ook vaker las: hij lijkt vanaf nu gewoon in 1x door te willen, terwijl het voor mij nog verre van afgesloten is. Ik denk er zelf heel veel aan, lig er wakker van of droom erover... het houdt mij nog erg bezig en hij wilt het het liefst 'vergeten' en weer gezellig met Truus en man van Truus gaan socializen met zijn vieren zoals voorheen..
Jullie ervaringen hebben mij in ieder geval al iets van (mogelijke) inzichten gegeven in zijn gedrag, al zal moeten blijken nog wat de drijfveren zijn geweest voor hem.
Hoe kregen jullie de drijfveren boven tafel, en hoe snel gebeurde dat?
Oei. Lekker socializen met Truus zit er niet meer in, dat moet hij toch ook beseffen...
