Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
RoodVruchtje schreef op 07-11-2024 om 19:28:
oh ja Peet, eens met MRI, ook ik vind het enorm sterk dat je deze stap neemt!
Het is doodeng, maar het zal jou na een poos zo ontzettend veel rust geven op vele vlakken, daar ben ik van overtuigd!
Thanks..het is heeeel erg spannend..maar ga het benaderen als iets positiefs...lekker alles inrichten zoals ik het wil. En een update geef ik in het nieuwe jaar weer.
Wat een ontzettend goed zelfinzicht heb je zojuist hier geschreven, serieus, daar mag je echt wel heel erg trots op zijn. Niet nu misschien, met alles wat nog komen gaat, maar straks zéker!
Ik wens je heel veel succes voor de komende tijd en zou het zeker heel leuk vinden als je terugkomt met een update! Powervrouw 💪
Veel succes, Peet. Ik herken veel in wat je schrijft. Loskomen is moeilijk, maar het is ook heel fijn om een eigen plek te hebben en zelf de dingen te kunnen bepalen voor je eigen leven zonder dat je rekening hoeft te houden met hem. Mijn man en ik hebben een aantal jaren apart gewoond en dat vond ik voor mijzelf wel een verrijking. Ik kan veel meer dan ik dacht en ik zag ook beter welke dingen bij hem hoorden en welke bij mezelf.
Ik weet niet of mijn relatie ongeveer hetzelfde werkt als die van jou. Ik herken wel de drama’s, dat het nooit rustig wordt. Ik merk dat ik daar niet meer zoveel tolerantie voor heb als vroeger. Maar als ik een grens aangeef dan escaleert het nog meer. Het is raar om te merken dat ik in een relatie zit die blijkbaar drijft op mijn eigen meegaandheid.
Mijn moeder is recent overleden en ik merk ook dat het feit dat ik bij haar mezelf kon zijn, een soort tegenwicht was tegen de drama’s van mijn relatie. Ik kon er door haar beter tegen. Maar nu is dat tegenwicht weg. Ik kan heel slecht tegen de wispelturigheid. Maandenlang chagrijn en afstand van hem en dan ineens is alles weer goed. Maar ik wil thuis een veilige, gezellige haven en niet dit.
Deze titel van het boek trof mij. Ondanks wat ik heb meegemaakt wil ik geen verbitterde vrouw zijn. Toen ik het ging lezen was er veel herkenning over negeren van onderbuikgevoelens en de intense pijn als je ontdekt dat je man een dubbelleven leidt en de worsteling om te houden van iemand die je tegelijkertijd zoveel pijn doet.
Mijn man had geen seksverslaving maar leidde wel een dubbelleven omdat hij 2 werelden kon scheiden in zijn hoofd.
Dus in die zin herkenbaar waar de hoofdpersoon van dit boek doorheen gaat.
https://www.boekenwereld.com/wilma-hartogsveld-wek-mijn-zachtheid-weer-9789043526296
Dank je voor de tip LifeEvent, klinkt als een goed boek voor mij.
Ik heb al veel boeken gelezen afgelopen 2 jaar. Meer dan in de rest van mijn leven samen. Geeft nieuwe inzichten. Man is een transformatie doorgegaan. Maar zelf had ik ook vast gesleten niet helpende patronen, dus moet ik ook aan de bak.
Je relatie wordt alleen beter als je beide heelt van oude trauma's. Tot mijn schrik heb ik ook ontdekt dat er zoveel meer zit achter mijn patronen. Bijv. mijn chaotische gedrag. Steeds spullen kwijt, te laat komen, afspraken vergeten.
Hoi, weer een update van mij. Mijn man is ongeveer 4 maanden weggeweest en daarna weer thuis gekomen. Bleef boos, kleinerend. Wilde niks met mij en de kinderen. Een nachtmerrie waren de afgelopen maanden. Nu heb ik afgelopen woensdag ontdekt dat hij al sinds de zomer zelf opnieuw een affaire had. Dat was al begonnen voordat hij hier uit huis ging. Met die vrouw van begin dit jaar. Dus de mensen die me daar destijds voor waarschuwden: Jullie hadden het helemaal goed. Het is een puinhoop.
Nu twijfel ik of ik het haar man ook moet vertellen? Hoe zijn jullie hiermee omgegaan? Ik vind het zo dubbel. Ene kant denk ik: Zoek het uit, dat is niet aan mij. Maar ik weet niet wat ik ermee aan moet.
Nina0011 schreef op 09-11-2024 om 11:27:
Hoi, weer een update van mij. Mijn man is ongeveer 4 maanden weggeweest en daarna weer thuis gekomen. Bleef boos, kleinerend. Wilde niks met mij en de kinderen. Een nachtmerrie waren de afgelopen maanden. Nu heb ik afgelopen woensdag ontdekt dat hij al sinds de zomer zelf opnieuw een affaire had. Dat was al begonnen voordat hij hier uit huis ging. Met die vrouw van begin dit jaar. Dus de mensen die me daar destijds voor waarschuwden: Jullie hadden het helemaal goed. Het is een puinhoop.
Nu twijfel ik of ik het haar man ook moet vertellen? Hoe zijn jullie hiermee omgegaan? Ik vind het zo dubbel. Ene kant denk ik: Zoek het uit, dat is niet aan mij. Maar ik weet niet wat ik ermee aan moet.
Ach Nina, dus toch?! Inderdaad een puinhoop, maar tegelijkertijd een verdrietige situatie. Hij leidde dus gewoon opnieuw een dubbelleven, terwijl hij jou nog steeds van alles kwalijk nam, wat een l*l zeg!
Vwb je laatste alinea:
Ikzelf zou me vooral op mijn eigen sores richten, je hebt daar wel genoeg aan lijkt mij. Laat hen het lekker allemaal zelf uitzoeken. Denk vooral aan jezelf en jullie kinderen. Sterkte!
Ik heb even je berichten teruggelezen. Ik zie eigenlijk geen aanknopingspunten. Eerder was hij ook alleen maar negatief. En nu dit. Ik zou er daarom zo snel mogelijk een punt achter zetten met hem.
Ik zou het misschien toch wel zeggen tegen de man van die vrouw. Je wilt het zelf toch ook weten. Maar het maakt denk ik eigenlijk niet uit of je het wel of niet zegt. De puinhoop is er toch al, dat kan niet veel erger, dus het gaat denk ik er meer om of je het zelf wilt zeggen of niet.
Heel naar allemaal voor jou en jullie kinderen. Veel sterkte.
Nina0011 schreef op 09-11-2024 om 11:27:
Nu twijfel ik of ik het haar man ook moet vertellen? Hoe zijn jullie hiermee omgegaan? Ik vind het zo dubbel. Ene kant denk ik: Zoek het uit, dat is niet aan mij. Maar ik weet niet wat ik ermee aan moet.
Geen enkele twijfel, vertel het haar partner! En doe het snel. Je hoeft er verder niets mee. Hoe fijn was het geweest als iemand jou had geïnformeerd al maanden geleden?
Ik dank serieus waar op mijn knieën dat iemand bij mij het lef had om het te vertellen. Waar anderen jaren zwegen. Bah.
Mijn schoonzus vindt het ook heel erg dat al maanden vrienden en zelfs familie op de hoogte waren voordat zij het ontdekte. Dit voelt extra vernederend zegt ze.
Ik vond het al erg dat iemand had gezien dat ze met mijn man op het schoolplein stond te flirten en het niet had gezegd tegen mij. Zij dacht er goed aan te hebben gedaan om truus erop aan te spreken. Maar dat heeft dus niet geholpen.
Ik had het willen weten!
Ik had man van truus meteen ingelicht. Hij was er ook dankbaar voor. Eindelijk een bevestiging van zijn vermoeden die hij al jaren had. Alles viel op z'n plek zei hij.
Had het overigens ook gewaardeerd als hij zijn vermoeden over hen met mij had gedeeld. Had veel jaren van hun overspel gescheeld
Beste Nina,
Ja, ik zou hem ook op de hoogte stellen. Ik had het ook heel graag eerder geweten. Man van Truus wist het achteraf ook al jaren. Had hij mij maar op de hoogte gebracht...
Bedankt voor jullie reacties. Had ik inderdaad fijn gevonden. Mijn schoonfamilie wist het al maanden. Dus dan weet je waar je staat.
Zouden jullie erover na willen denken om een andere term dan Truus te gebruiken voor de minnares. Mijn moeder heette Truus en ik vind het naar dat haar naam als symbool voor ontrouw wordt gebruikt.
S.ndra, dit topic bestaat al zo'n 10 jaar en de benaming T wordt hier al vele jaren gebruikt. Neem het niet persoonlijk.
Ik sta er weer anders in. Tenzij de ander een bekende van mij is vertel ik het eigenlijk niet. Ik hou het verder ook niet geheim voor mijn omgeving. Maar ik ga niet actief een ander (onbekende of vage kennis) opzoeken om dit te melden. Ik richt mij op mijzelf en mijn situatie. Ik zie de derde trouwens überhaupt niet als verantwoordelijke. Met die persoon heb ik geen relatie of afspraken. Hij of zij kan doen wat ze wil. De enige verantwoordelijke is voor mij de eigen partner.
