Relaties Relaties

Relaties

Verder na ontrouw - deel 8


Ja, begrijp jouw redenering. Maar in geval van mijn man had hij de openbaring van het geheim nodig om ermee te kunnen stoppen en te gaan kijken vanbinnen waarom hij dit deed. Dus dan is het wel fijn dat het geen jaren hoeft te duren zoals in ons geval. Man zag zelf niet wat de diepere oorzaak was van zijn gedrag. Vind ik zelf ook heel lastig te begrijpen, omdat ik zelf anders in elkaar steek. Eens dat je geen afspraken hebt met die derde, maar als daar ook een gezin is dan vind ik het toch beter om het te vertellen. Of je de persoon in kwestie nu wel of niet kent.
Maar als man van de affaire partner zijn vermoedens tegen mij geuit had, dan had het veel minder lang geduurd. Onze kinderen hebben er ook erg onder geleden. Omdat er in de onderstroom van alles voelbaar is. Dat voelde ik en ook de kinderen. Onrust, maar niet weten waar het vandaan komt. Heel akelig.

Ik begrijp wat je zegt hoor. Maar ik voel mij niet verantwoordelijk voor onbekenden en hoe zij hun leven inrichten. Jij wilde het weten (en dat begrijp ik). Maar genoeg vrouwen die zoiets echt niet willen weten. Of die het wel weten maar een oogje toeknijpen. Niet iedereen heeft problemen met een partner die er iemand naast heeft zolang ze er zelf maar buiten blijven. En jij kunt als boodschapper van het slechte nieuws ook boze reacties krijgen. Of nog meer gezeur met je eigen partner. En met die persoon moet je door (ook bij een scheiding blijf je verbonden). Mijn eigen welzijn en gezin gaan gewoon voor. Andermans leven op de kop zetten heb ik geen trek in. 

Yessie2000 schreef op 10-11-2024 om 09:15:

Ja, begrijp jouw redenering. Maar in geval van mijn man had hij de openbaring van het geheim nodig om ermee te kunnen stoppen en te gaan kijken vanbinnen waarom hij dit deed. Dus dan is het wel fijn dat het geen jaren hoeft te duren zoals in ons geval. Man zag zelf niet wat de diepere oorzaak was van zijn gedrag. Vind ik zelf ook heel lastig te begrijpen, omdat ik zelf anders in elkaar steek. Eens dat je geen afspraken hebt met die derde, maar als daar ook een gezin is dan vind ik het toch beter om het te vertellen. Of je de persoon in kwestie nu wel of niet kent.
Maar als man van de affaire partner zijn vermoedens tegen mij geuit had, dan had het veel minder lang geduurd. Onze kinderen hebben er ook erg onder geleden. Omdat er in de onderstroom van alles voelbaar is. Dat voelde ik en ook de kinderen. Onrust, maar niet weten waar het vandaan komt. Heel akelig.

Helemaal eens. Als ik mijn onderbuikgevoelens niet had genegeerd en mij niet schuldig had gevoeld naar die zgn zielige truus en men had mij hun vermoedens over die 2 hadden verteld dan waren zijn ogen eerder open gegaan en was de bubbel eerder geklapt. Het heeft mi niets te maken met andermans leven wel of niet overhoop halen. Geheimen maken veel kapot. 

WAARHEID MAAKT VRIJ ! 

Izza schreef op 10-11-2024 om 15:30:

Ik begrijp wat je zegt hoor. Maar ik voel mij niet verantwoordelijk voor onbekenden en hoe zij hun leven inrichten. Jij wilde het weten (en dat begrijp ik). Maar genoeg vrouwen die zoiets echt niet willen weten. Of die het wel weten maar een oogje toeknijpen. Niet iedereen heeft problemen met een partner die er iemand naast heeft zolang ze er zelf maar buiten blijven. En jij kunt als boodschapper van het slechte nieuws ook boze reacties krijgen. Of nog meer gezeur met je eigen partner. En met die persoon moet je door (ook bij een scheiding blijf je verbonden). Mijn eigen welzijn en gezin gaan gewoon voor. Andermans leven op de kop zetten heb ik geen trek in.

Dat zou voor mij dan niet echt een issue zijn. 

Ik vond de periode van gissen en weten dat er stront aan de knikker is, maar het niet kunnen bewijzen, de aller moeilijkste periode uit mijn leven. Oprecht. Ik was de partner van de AP heel erg dankbaar dat ze me te woord wou staan. Ik snap best dat er ook situaties zijn waarin dat misschien niet zo is, maar ik zou het ten alle tijden melden. Niet voor mezelf, niet om mijn partner een hak te zetten, maar puur omdat ik het niemand gun om in een dergelijke situatie te zitten. 

Ik moest een keuze maken of ik verder wou met mijn partner, terwijl ik niet wist wat er zich precies had afgespeeld. Nog steeds denk ik dat ik niet weet wat zich er "precies" heeft afgespeeld, maar ik weet wel dat het daardoor niet echt een eerlijke keuze was. 

Anna Cara schreef op 09-11-2024 om 19:23:

S.ndra, dit topic bestaat al zo'n 10 jaar en de benaming T wordt hier al vele jaren gebruikt. Neem het niet persoonlijk.

Ik neem het niet persoonlijk. Maar het is ook niet per se nodig om die benaming te gebruiken, toch?

S.ndra schreef op 11-11-2024 om 17:26:

[..]

Ik neem het niet persoonlijk. Maar het is ook niet per se nodig om die benaming te gebruiken, toch?

Naja, zo zal er bij elke benaming wel iemand zijn die een associatie heeft er mee toch? Ik zou er niet zo zwaar aan tillen. 

S.ndra schreef op 11-11-2024 om 17:26:

[..]

Ik neem het niet persoonlijk. Maar het is ook niet per se nodig om die benaming te gebruiken, toch?

Je neemt het duidelijk wél persoonlijk, maar of we de 3e nu truus/bep/karen/wim/piet noemen, is er altijd wel iemand die een persoon kent met deze naam. Deze persoon bedoelen wij dus niet persoonlijk, maar hypothetisch en zo moet je het ook opvatten. Niets meer, niets minder….til er niet zo zwaar aan.

S.ndra schreef op 11-11-2024 om 17:26:

[..]

Ik neem het niet persoonlijk. Maar het is ook niet per se nodig om die benaming te gebruiken, toch?

Tja. Het is ongeveer hetzelfde als vragen of mensen de uitdrukking :'Joost mag het weten' niet meer willen gebruiken, omdat jouw zoon zo heet en ermee geplaagd wordt op school.

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.