Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Mijn ervaring is dat het echt beter is eerst je scheiding te verwerken. Hoe leuk die persoon ook is. En afleiding is heerlijk. Maar je neemt een overvolle rugzak mee in een nieuwe relatie. En uiteindelijk heb je minder tijd en aandacht voor je kinderen. Die merken het natuurlijk ook.
Ik heb ooit ook iets gehad met iemand die net uit een relatie kwam. Dat merk je gewoon. Heel veel gedoe omdat alles nog moet landen of geregeld moet worden.
Izza schreef op 31-10-2024 om 21:54:
Mijn ervaring is dat het echt beter is eerst je scheiding te verwerken. Hoe leuk die persoon ook is. En afleiding is heerlijk. Maar je neemt een overvolle rugzak mee in een nieuwe relatie. En uiteindelijk heb je minder tijd en aandacht voor je kinderen. Die merken het natuurlijk ook.
Ik heb ooit ook iets gehad met iemand die net uit een relatie kwam. Dat merk je gewoon. Heel veel gedoe omdat alles nog moet landen of geregeld moet worden.
Mijn ex is al bijna 10 jaar samen met zijn vrouw die hij direct had nadat ie 30 jaar met mij getrouwd was. Ik ken vooral mensen die van de ene naar de ander overstappen en daar echt wel mee samen blijven. Ik begin steeds meer te geloven dat partners die achter blijven een soort wishfull thinking hebben dat degene die snel met de volgende samen is "zichzelf meeneemt" of een "volle rugzak heeft" en dat daardoor die nwe relatie wel niet zal slagen.
Anna Cara schreef op 31-10-2024 om 21:41:
[..]
Ik doe een voorzichtige voorspelling. Als je verliefd wordt - je bent tenslotte vrijgezel straks - en een nieuwe vrouw verovert je hart ... dan zijn de stellige uitspraken van 'jaren niemand in je huis' ineens niet meer passend. En dat is ook prima. Jou is alle liefs en goeds gegund. En hoe mooi zou het zijn als je straks happier dan ooit bent. Kom je het dan hier een keer vertellen?
Xxx
Natuurlijk is hem dat gegund. Maar soms vraag ik me af of mensen niet te weinig aan kinderen denken bij het doorgaan met een nieuwe geliefde. Ik denk namelijk niet dat een verliefdheid je zomaar overkomt, op een bepaald niveau kies je daar toch voor (net als vreemdgangers trouwens). Ik heb expres twaalf jaar gewacht totdat ik opnieuw ging daten, omdat ik wist dat de vader van mijn kind er niet zo was voor hem (erg met nieuwe vrouwen bezig) en iemand moest er gewoon een tijd voor hem zijn in zijn jeugd. Toen er een nieuwe geliefde in zicht kwam ben ik ook niet gaan samenwonen. Eerst heel rustig introduceren bij kind en dan wel soms op vakantie. Maar ik vind iha dat kinderen veel te snel mee moeten met ouders die verliefd zijn. Maar goed, ik weet ook dat ik heel principieel ben in die dingen. Misschien te, maar dit is wie ik ben.
Izza schreef op 31-10-2024 om 21:54:
Mijn ervaring is dat het echt beter is eerst je scheiding te verwerken. Hoe leuk die persoon ook is. En afleiding is heerlijk. Maar je neemt een overvolle rugzak mee in een nieuwe relatie. En uiteindelijk heb je minder tijd en aandacht voor je kinderen. Die merken het natuurlijk ook.
Ik heb ooit ook iets gehad met iemand die net uit een relatie kwam. Dat merk je gewoon. Heel veel gedoe omdat alles nog moet landen of geregeld moet worden.
Ja ook mee eens hoor. Wissel niet de een voor de andere in maar verwerk en durf alleen te zijn door daar bewust voor te kiezen.
MRI schreef op 31-10-2024 om 22:09:
[..]
Natuurlijk is hem dat gegund. Maar soms vraag ik me af of mensen niet te weinig aan kinderen denken bij het doorgaan met een nieuwe geliefde. Ik denk namelijk niet dat een verliefdheid je zomaar overkomt, op een bepaald niveau kies je daar toch voor (net als vreemdgangers trouwens). Ik heb expres twaalf jaar gewacht totdat ik opnieuw ging daten, omdat ik wist dat de vader van mijn kind er niet zo was voor hem (erg met nieuwe vrouwen bezig) en iemand moest er gewoon een tijd voor hem zijn in zijn jeugd. Toen er een nieuwe geliefde in zicht kwam ben ik ook niet gaan samenwonen. Eerst heel rustig introduceren bij kind en dan wel soms op vakantie. Maar ik vind iha dat kinderen veel te snel mee moeten met ouders die verliefd zijn. Maar goed, ik weet ook dat ik heel principieel ben in die dingen. Misschien te, maar dit is wie ik ben.
En ik ben het daar helemaal mee eens. Ik heb dezelfde principes. En die vallen niet weg als dit eventueel wat wordt.
Overigens is er vandaag weer gigantisch gedoe geweest tussen zoon en moeder. Man man man.
