Verder na ontrouw - deel 8

LifeEvent! schreef op 26-10-2024 om 21:19:

[..]

... Na zo'n lange periode met dezelfde persoon deel je meer dan alleen even snelle seķs. Je praat met elkaar, bespreekt zaken die je normaal met je partner deelt en gaat soms ook samen dingen ondernemen....

Izza, was je erbij? Wil je stoppen met framen? Dat jouw ex man het zo heeft beleefd als een tweede relatie geldt niet voor iedereen nl

Niet iedereen, maar ik ben het eens, het wordt wel degelijk een vorm van een relatie ernaast; ook als 1 van de 2 dat niet zo beleefd, zeker bij jarenlang dezelfde affaire.

Daarnaast zegt de felheid uit je woorden dan best veel, maar reageer je dat op de verkeerde af.

Max88 schreef op 27-10-2024 om 12:21:

[..]

Niet iedereen, maar ik ben het eens, het wordt wel degelijk een vorm van een relatie ernaast; ook als 1 van de 2 dat niet zo beleefd, zeker bij jarenlang dezelfde affaire.

Daarnaast zegt de felheid uit je woorden dan best veel, maar reageer je dat op de verkeerde af.

Ben ik geheel met je eens! Het zal heus niet voor iedereen gelden, maar in het geval van jarenlang met dezelfde minnaar/minnares gebeurd er (mss ongewild soms?) meer dan het alleen hebben van seks. Het contact wat er tussendoor plaatsvindt zal ook niet jarenlang enkel over seks gaan namelijk. 

En nee, dat is, als bedrogen persoon, niet leuk om te horen/lezen, waarom zou je jezelf daarin wel ‘voor de gek (willen) houden’? 

RoodVruchtje schreef op 27-10-2024 om 12:45:

[..]

Ben ik geheel met je eens! Het zal heus niet voor iedereen gelden, maar in het geval van jarenlang met dezelfde minnaar/minnares gebeurd er (mss ongewild soms?) meer dan het alleen hebben van seks. Het contact wat er tussendoor plaatsvindt zal ook niet jarenlang enkel over seks gaan namelijk.

En nee, dat is, als bedrogen persoon, niet leuk om te horen/lezen, waarom zou je jezelf daarin wel ‘voor de gek (willen) houden’?

Na een proces van meer dan een jaar weet ik wat de affaire heeft ingehouden dus ik houd mijzelf niet voor de gek. Ik weet van onstaan tot einde alle pijnlijke details. Natuurlijk vond hij haar leuk. Je hebt geen seks met een heks. Maar meer dan zich begeerd voelen, haar lijf, spanning van het geheim en na een aantal jaren zijn hoogtepunt (snuif coke ahw) halen betekende het voor hem niet. Ze was ook altijd beschikbaar want ze verveelde zich thuis dus hij hoefde er geen moeite voor te doen. Haar gaf het een kick om van haar en mij samen selfies te maken dat naar hem te sturen of hem te vragen er gezellig bij te komen zitten als we ergens waren. Omdat voor beide partijen duidelijk was wat het "voor soort affaire" het was, was meer, zoals praten over dingen die je normaal met je partner deelt of samen dingen ondernemen ook niet nodig. Daarom is er ook nooit contact meer geweest tussen hen toen ik het ontdekte terwijl ze elkaar nog wekelijks zien in de kerk en in het dorp. Het duistere geheim is in het volle licht gekomen en de puinhoop die is ontstaan is wat ze allebei nu bezighoudt

LifeEvent! schreef op 27-10-2024 om 13:07:

[..]

Misschien komt mijn felheid hierdoor. Ik lees elke keer weer als er een nieuw verhaal bij komt dat zo iemand snel naar scheiden als oplossing wordt gestuurd omdat zgn door de huispsycholoog van dit topic even haarfijn wordt uitgelegd wat er is gebeurd. Iemand zit in de diepte van ellende, met ongelooflijk veel pijn en verdriet.
Als ik alle (goedbedoelde) adviezen opgevolgd had was ik nu gescheiden en mijn gezin verbroken. Terwijl herstel mogelijk is! Niet voor iedereen helaas dat weet ik ook maar neem eerst de tijd om te rouwen ipv beslissingen te nemen die verstrekkende gevolgen hebben!

Nou ja, dat is evengoed framen natuurlijk (waar Izza van beticht). Huispsychologen kunnen het ook goed hebben soms. Ik ben het met je eens dat rouwen en afstand nemen voordat je beslissingen neemt tav de relatie het beste is. Maar dan is het ook goed om tijdens zo'n periode te beschouwen welke mogelijke dynamiek  er geweest kan zijn bij de vreemdgaande partner. En iemand die seksverslaafd is, is in mijn ervaring (en ik ben echt niet de enige) meer uit op verschillende contacten of op prostitutie dan op één partner voor tal van jaren. Zoals ik al eerder zijn: het zou kunnen als beiden getrouwd zijn én beiden seksverslaafd, maar dat zijn maar heel weinig koppels imho. Jarenlang een zelfde bedpartner hebben en dat zou je emotioneel totaal onberoerd laten? Zelfs met het verhaal 'mannen kunnen dat' erbij koop ik het niet echt. En het kan ook zijn dat de vreemdgaande partner die jarenlang er een leven naast leidde het verhaal van 'ja maar ik was seksverslaafd' ophangt omdat hij weet dat de partner relationele betekkingen met emoties niet zou trekken. En die partner kan dat ook zo maar willen geloven omdat het anders te veel pijn doet. Heel begrijpelijk, maar is het slim op de lange duur?

MRI schreef op 27-10-2024 om 13:44:

[..]

Nou ja, dat is evengoed framen natuurlijk (waar Izza van beticht). Huispsychologen kunnen het ook goed hebben soms. Ik ben het met je eens dat rouwen en afstand nemen voordat je beslissingen neemt tav de relatie het beste is. Maar dan is het ook goed om tijdens zo'n periode te beschouwen welke mogelijke dynamiek er geweest kan zijn bij de vreemdgaande partner. En iemand die seksverslaafd is, is in mijn ervaring (en ik ben echt niet de enige) meer uit op verschillende contacten of op prostitutie dan op één partner voor tal van jaren. Zoals ik al eerder zijn: het zou kunnen als beiden getrouwd zijn én beiden seksverslaafd, maar dat zijn maar heel weinig koppels imho. Jarenlang een zelfde bedpartner hebben en dat zou je emotioneel totaal onberoerd laten? Zelfs met het verhaal 'mannen kunnen dat' erbij koop ik het niet echt. En het kan ook zijn dat de vreemdgaande partner die jarenlang er een leven naast leidde het verhaal van 'ja maar ik was seksverslaafd' ophangt omdat hij weet dat de partner relationele betekkingen met emoties niet zou trekken. En die partner kan dat ook zo maar willen geloven omdat het anders te veel pijn doet. Heel begrijpelijk, maar is het slim op de lange duur?

Hij is en was niet seksverslaafd. Dat is tijdens het proces duidelijk geworden. Er zat soms ook maanden tussen hun contact. Emotioneel was het ook niet want hij vond hoe zij in het leven staat (gemeenschapsgeld opstrijken) ook niet oké en het stoorde hem hoe ze zich aanstellerig gedroeg bv maar voor de seks was ze prima. Ook zij vond mijn man niet geschikt voor een duurzame relatie zoals ze mij meteen liet weten. 

Conclusie: het waren 2 egoïsten

LifeEvent! schreef op 27-10-2024 om 14:12:

[..]

Hij is en was niet seksverslaafd. Dat is tijdens het proces duidelijk geworden. Er zat soms ook maanden tussen hun contact. Emotioneel was het ook niet want hij vond hoe zij in het leven staat (gemeenschapsgeld opstrijken) ook niet oké en het stoorde hem hoe ze zich aanstellerig gedroeg bv maar voor de seks was ze prima. Ook zij vond mijn man niet geschikt voor een duurzame relatie zoals ze mij meteen liet weten.

Conclusie: het waren 2 egoïsten

Ja okay niet seksverslaafd maar wel iemand gebruiken alleen voor seks. En daar dan niet mee kunnen stoppen... Kan natuurlijk. Ik zou die houding al zo'n naar trekje vinden, het feit dat iemand zo praat over een ander, dat ik het daarom al niet zou redden met zo'n persoon. Maar dat ben ik hoor. Ik vind het erger als iemand anderen gebruikt voor seks dan als hij oprecht verliefd op iemand wordt. Dan is er ten minste 'hart' bij. Het eerste voelt heel onveilig voor mij en het tweede kan gebeuren maar is natuurlijk echt niet leuk. Ik weet van vriendinnen dat het voor anderen anders geldt. 

LifeEvent! schreef op 27-10-2024 om 14:12:

[..]

Hij is en was niet seksverslaafd. Dat is tijdens het proces duidelijk geworden. Er zat soms ook maanden tussen hun contact. Emotioneel was het ook niet want hij vond hoe zij in het leven staat (gemeenschapsgeld opstrijken) ook niet oké en het stoorde hem hoe ze zich aanstellerig gedroeg bv maar voor de seks was ze prima. Ook zij vond mijn man niet geschikt voor een duurzame relatie zoals ze mij meteen liet weten.

Conclusie: het waren 2 egoïsten

Dan heeft hij dus bewust gebruik gemaakt van een ander. En hoewel zij dat ook wilde heeft hij omgang gehad met iemand waar hij (zo heeft hij bij jou aangegeven) op neerkeek. Kan natuurlijk allemaal zo zijn. Maar als dat waar is zou mijn respect voor zo iemand weg zijn. Want hoe denkt hij dan over jou? Hij heeft haar immers ook belogen en bedrogen. 

En ik denk dat in jullie geval religie een zeer grote rol heeft gespeeld. Het huwelijk is immers voor het leven. Scheiding binnen de kerk eigenlijk not done. En je huwelijksbelofte doe je niet alleen aan die ander maar ook aan God. Voor mensen die daarin geloven kan dat heel mooi zijn. Maar de meeste mensen (in ieder geval hier) geloven niet. En hebben geen religieuze beloften of een gemeenschap. Dar geeft een heel ander perspectief. 

Ik zeg trouwens absoluut niet dat jullie relatie hetzelfde was. Geen enkele relatie is hetzelfde. Maar alleen even een uurtje seks en verder niets dat is mij te simpel.

Even om misverstanden uit de weg te ruimen. Ik geloof echt wel in herstel. En ook zeker in therapie. Maar bij jarenlange relaties of meerder of herhaaldelijk vreemdgaan is het heelerg lastig en het proces jarenlang zonder idee of het lukt. En ook niet als iemand zelf de grens heeft bereikt (en dat kan al na 1x zijn, iedereen is anders). Voor sommige mensen is het gewoon klaar. Dan vind ik het geen goed idee als het advies is "denk er nog even 4 maanden over". Voor sommige mensen is de beslissing gewoon klaar. Die hoeven niet maanden na te denken of apart te wonen om te weten wat ze willen. 

Ook vind ik niet dat iedere relatie gered moet worden. Of dat bij elkaar blijven altijd goed is. Het kan zeker, het hoeft niet. Een nieuwe relatie of het bestaan als single is ook prima. Of samen met je partner een andere relatievorm aangaan bijvoorbeeld. 

Herstel kan alleen als de bedrogen partner volledig kan vergeven. Geen triggers of wantrouwen meer. En de bedrieger daar altijd in tegemoet zal komen als ondergeschikte partij. 

LifeEvent! schreef op 27-10-2024 om 13:37:

[..]

Na een proces van meer dan een jaar weet ik wat de affaire heeft ingehouden dus ik houd mijzelf niet voor de gek. Ik weet van onstaan tot einde alle pijnlijke details. Natuurlijk vond hij haar leuk. Je hebt geen seks met een heks. Maar meer dan zich begeerd voelen, haar lijf, spanning van het geheim en na een aantal jaren zijn hoogtepunt (snuif coke ahw) halen betekende het voor hem niet. Ze was ook altijd beschikbaar want ze verveelde zich thuis dus hij hoefde er geen moeite voor te doen. Haar gaf het een kick om van haar en mij samen selfies te maken dat naar hem te sturen of hem te vragen er gezellig bij te komen zitten als we ergens waren. Omdat voor beide partijen duidelijk was wat het "voor soort affaire" het was, was meer, zoals praten over dingen die je normaal met je partner deelt of samen dingen ondernemen ook niet nodig. Daarom is er ook nooit contact meer geweest tussen hen toen ik het ontdekte terwijl ze elkaar nog wekelijks zien in de kerk en in het dorp. Het duistere geheim is in het volle licht gekomen en de puinhoop die is ontstaan is wat ze allebei nu bezighoudt

Ik reageer hier (meestal) in het algemeen en zelden op een persoonlijke situatie. Het valt mij op dat jij veel reacties je persoonlijk aantrekt of alsof het gericht is op jouw situatie, terwijl dat helemaal niet het geval is. Dat maakt het ook niet fijn discussiëren, want je reageert er zo fel op dat je de mening van een ander als ‘niet waar’ framed. Zoals MRI inderdaad al schreef, je framed zelf ook, maar dat heb je niet in de gaten (althans, dat vul ik zelf in). 

Ik lees bijv best veel boosheid in jouw reacties, alsof je jezelf iets te bewijzen hebt of van iets moet overtuigen. Nogmaals, dat is zoals ik het lees, dus niet dat ik de waarheid spreek. Zou fijn zijn als je de mening van anderen (zoals de eerdere reactie van Izza) ook wat meer zou kunnen respecteren of voor mijn part te negeren als je vindt dat dit niet voor jou/jullie geldt.

Je hoeft je hier écht tegenover niemand te bewijzen of verantwoorden!

Izza schreef op 27-10-2024 om 15:38:

Even om misverstanden uit de weg te ruimen. Ik geloof echt wel in herstel. En ook zeker in therapie. Maar bij jarenlange relaties of meerder of herhaaldelijk vreemdgaan is het heelerg lastig en het proces jarenlang zonder idee of het lukt. En ook niet als iemand zelf de grens heeft bereikt (en dat kan al na 1x zijn, iedereen is anders). Voor sommige mensen is het gewoon klaar. Dan vind ik het geen goed idee als het advies is "denk er nog even 4 maanden over". Voor sommige mensen is de beslissing gewoon klaar. Die hoeven niet maanden na te denken of apart te wonen om te weten wat ze willen.

Ook vind ik niet dat iedere relatie gered moet worden. Of dat bij elkaar blijven altijd goed is. Het kan zeker, het hoeft niet. Een nieuwe relatie of het bestaan als single is ook prima. Of samen met je partner een andere relatievorm aangaan bijvoorbeeld.

Herstel kan alleen als de bedrogen partner volledig kan vergeven. Geen triggers of wantrouwen meer. En de bedrieger daar altijd in tegemoet zal komen als ondergeschikte partij.

Hier herken ik ons in. En je hebt zeker een punt wat betreft ons geloof dat dat een grote rol heeft. Ik probeer te kijken naar hen met de ogen van Jezus. Hij vergeeft en geneest. En ik geloof in satan, die rooft en maakt kapot en ook gelovige mensen laten zich daarmee in met alle gevolgen van dien. Ik geloof tegelijk ook in vreselijke beslissingen van mensen (eigen wil en verantwoording) maar ook dat mensen (weer) kunnen veranderen.  Ik begrijp ook dat heel veel hier niet gelovig zijn en dat niet begrijpen. Net zoals ik niet begrijp dat andere relatievormen de oplossing zou zijn. Maar daar ga ik niet over. We zijn hier op dit forum om met elkaars verhaal mee te leven herkenning te vinden maar ook om uit eigen ervaring te delen. Mij heeft het geholpen en daarom voel ik de behoefte om anderen te helpen. Het is zeker zo dat niet elke relatie perse in stand moet blijven. Soms is de schade te groot! Maar beslissingen nemen in the heat of the moment is waar ik voor gewaarschuwd ben en daar ben ik achteraf dankbaar voor. 

Ik vind het mooi om te lezen dat herstel mogelijk is. En als het geloof daarbij kan helpen is dat natuurlijk prima. Voor sommige mensen is het goed nog eens na te denken. Als er twijfel is of beiden het nog willen. Maar als iemand niet meer wil moet dat ook gerespecteerd worden. En soms is te lang proberen of doorgaan juist niet goed. Te lang in een slecht huwelijk blijven kan ook zorgen voor verzuring. En een hoop ellende in het nahuwelijk omdat de onderlinge verhoudingen volledig verstoord zijn. Soms is stoppen als je nog normaal met elkaar kunt omgaan beter. 

LifeEvent! schreef op 27-10-2024 om 16:05:

[..]

Hier herken ik ons in. En je hebt zeker een punt wat betreft ons geloof dat dat een grote rol heeft. Ik probeer te kijken naar hen met de ogen van Jezus. Hij vergeeft en geneest. En ik geloof in satan, die rooft en maakt kapot en ook gelovige mensen laten zich daarmee in met alle gevolgen van dien. Ik geloof tegelijk ook in vreselijke beslissingen van mensen (eigen wil en verantwoording) maar ook dat mensen (weer) kunnen veranderen. Ik begrijp ook dat heel veel hier niet gelovig zijn en dat niet begrijpen. Net zoals ik niet begrijp dat andere relatievormen de oplossing zou zijn. Maar daar ga ik niet over. We zijn hier op dit forum om met elkaars verhaal mee te leven herkenning te vinden maar ook om uit eigen ervaring te delen. Mij heeft het geholpen en daarom voel ik de behoefte om anderen te helpen. Het is zeker zo dat niet elke relatie perse in stand moet blijven. Soms is de schade te groot! Maar beslissingen nemen in the heat of the moment is waar ik voor gewaarschuwd ben en daar ben ik achteraf dankbaar voor.

Maar je weet niet wie hier gelovig is.

En ik lees hier zelden dat men aanstuurt op scheiden. Ik ben gescheiden. Ik ben kerkelijk opgevoed. Ik geloof in herstel, maar niet eenzijdig en ik geloof ook niet dat het erna beter wordt. Ánders, niet per definitie slechter of beter.

En je moet mensen geen huis-psycholoog noemen, dat is niet aardig maar cynisch en ook hier weet je niet wat voor beroep of ervaring iemand heeft.

Ik denk dat er bij jou nog veel pijn zit en dat je de zaken, zoals bovengenoemd, te persoonlijk neemt. Izza heeft je niet bedonderd, dat was die "gelovige flapdrol". Dat zeg ik expres zo zwart wit, omdat je felheid naar anderen veel te hoog is. "Wij" zijn hier je vijand niet en wij zijn ook niet gescheiden en daar hebben we geen invloed op. Die verantwoordelijkheid heb jij.

Als jij het forum zo letterlijk neemt dat je dankzij de adviezen hier anders was gescheiden, dan vind ik dat best een vreemde uitspraak. Dan ben je wel heel beïnvloedbaar.

En ik snap het wel, maar je neemt mee waar je wat aan hebt en de rest laat je langs je heengaan. 

Max88 schreef op 27-10-2024 om 17:17:

[..]

Maar je weet niet wie hier gelovig is.

En ik lees hier zelden dat men aanstuurt op scheiden. Ik ben gescheiden. Ik ben kerkelijk opgevoed. Ik geloof in herstel, maar niet eenzijdig en ik geloof ook niet dat het erna beter wordt. Ánders, niet per definitie slechter of beter.

En je moet mensen geen huis-psycholoog noemen, dat is niet aardig maar cynisch en ook hier weet je niet wat voor beroep of ervaring iemand heeft.

Ik denk dat er bij jou nog veel pijn zit en dat je de zaken, zoals bovengenoemd, te persoonlijk neemt. Izza heeft je niet bedonderd, dat was die "gelovige flapdrol". Dat zeg ik expres zo zwart wit, omdat je felheid naar anderen veel te hoog is. "Wij" zijn hier je vijand niet en wij zijn ook niet gescheiden en daar hebben we geen invloed op. Die verantwoordelijkheid heb jij.

Als jij het forum zo letterlijk neemt dat je dankzij de adviezen hier anders was gescheiden, dan vind ik dat best een vreemde uitspraak. Dan ben je wel heel beïnvloedbaar.

En ik snap het wel, maar je neemt mee waar je wat aan hebt en de rest laat je langs je heengaan.

Ik neem het idd persoonlijk omdat bij herhaling geframed wordt dat langdurig vreemdgaan per defenitie betekent dat het een parallelle relatie zou betreffen. Weerleg ik dat dan is hij selsverslaafd, Weerleg ik dat dan heeft hij een nare persoonlijkheidsstoornis die truus heeft gebruikt en zou ik na moeten denken hoe hij mij ziet... Dus ja dat is behoorlijk persoonlijk lijkt mij. De affaire die mijn man had komt vaak voor aldus psychologen die gespecialiseerd zijn in vreemdgaan. Ik heb daarnaast veel gelezen podcast geluisterd en uren en uren gedurende meer dan een jaar gesprekken gehad. En dan zou hier opeens de wijsheid in pacht zijn? Het is niet zwart /wit. Ik heb ook vrienden die gescheiden zijn en ik respecteer hun keuze maar ik zie nog veel verbittering jaren na de scheiding. 

Niet alleen forum adviezen hoor maar ook van anderen om mij heen. Ik moest een advocaat nemen die het vel over zijn oren zou halen. Ik moest haast achter de scheiding zetten want de eerste periode was hij berouw vol en gunde hij mij alles maar dat zou zeker weten omslaan etc etc 

Ik heb mij daardoor niet meer laten beïnvloeden toen de mediator ons vertelde de scheiding niet in gang te willen zetten voordat we uit de shock waren en dat was ook het advies van onze psychologen. Maar misschien vind je dat ook invloed.... Ik ging uit van hun expertise 

LifeEvent! schreef op 27-10-2024 om 17:53:

[..]

Ik neem het idd persoonlijk omdat bij herhaling geframed wordt dat langdurig vreemdgaan per defenitie betekent dat het een parallelle relatie zou betreffen. Weerleg ik dat dan is hij selsverslaafd, Weerleg ik dat dan heeft hij een nare persoonlijkheidsstoornis die truus heeft gebruikt en zou ik na moeten denken hoe hij mij ziet... Dus ja dat is behoorlijk persoonlijk lijkt mij. De affaire die mijn man had komt vaak voor aldus psychologen die gespecialiseerd zijn in vreemdgaan. Ik heb daarnaast veel gelezen podcast geluisterd en uren en uren gedurende meer dan een jaar gesprekken gehad. En dan zou hier opeens de wijsheid in pacht zijn? Het is niet zwart /wit. Ik heb ook vrienden die gescheiden zijn en ik respecteer hun keuze maar ik zie nog veel verbittering jaren na de scheiding.

Niet alleen forum adviezen hoor maar ook van anderen om mij heen. Ik moest een advocaat nemen die het vel over zijn oren zou halen. Ik moest haast achter de scheiding zetten want de eerste periode was hij berouw vol en gunde hij mij alles maar dat zou zeker weten omslaan etc etc

Ik heb mij daardoor niet meer laten beïnvloeden toen de mediator ons vertelde de scheiding niet in gang te willen zetten voordat we uit de shock waren en dat was ook het advies van onze psychologen. Maar misschien vind je dat ook invloed.... Ik ging uit van hun expertise

1. Maar je framet zelf toch ook bij herhaling: hoe men het moet aanpakken na vreemdgaan. Maar dat is dan ineens 'persoonlijke ervaring'. Maar anderen delen ook hun persoonlijke ervaring en voorkeuren, zo werkt een forum. 

2. Ik weet niet of je mij bedoelt maar ik heb niet gezegd dat je man een stoornis heeft hoor, noch dat jij anders moet gaan kijken naar hem. Ik zei alleen dat ik dat gedrag heel moeilijk zou vinden én dat ik weet dat dat voor anderen anders ligt. Dus nee totaal niet persoonlijk, dat maak jij ervan. 

3. Velen hebben hier heel veel gelezen, podcasts geluisterd en met veel deskundigen gesproken. En toch kunnen hun zienswijze en ervaringen verschillen van de jouwe.  

4. Psychologen kunnen het ook (erg) mis hebben. Daar hebben mensen ervaring mee hier. Als ook deskundigen die goed zagen.  

Er zijn hier mensen als Pennestreek en Henkie die hun relatie prachtig hersteld hebben. En ik denk dat dat door ieder van ons hun van harte wordt gegund. En jou en je man ook. Maar op de een of andere manier komt het juist door je felheid over of je zelf daar nog twijfels over hebt.