Verder na ontrouw - deel 8

Izza schreef op 10-10-2024 om 12:53:

Elpisto wat een groei en ontwikkeling laat je al zien! Duidelijk je grens aangeven. Jullie moeten beiden troost en steun elders zoeken. En hoe zij dat verder gaat doen is haar probleem. Je kunt geen troost krijgen van de persoon die jou het verdriet aandoet waarvoor je troost nodig hebt.

En inderdaad beginnen met nadenken over je eigen toekomst. Wat wil jij graag en daar hoort invulling van de tijd en dus een oude hobby weer oppakken ook bij. Sporten heeft mij enorm geholpen. En teamsport is goed voor de sociale contacten.

Dit vooral inderdaad. Daar ben ik wel even een paar weken voor nodig geweest om dat in te zien. Misschien was dat ook wel dat stukje niet los kunnen of willen laten. En veel praten met mijn omgeving. Die waren ook heel duidelijk: Je moet echt nu starten met grenzen stellen en stoppen met er voor haar te willen zijn. Zij heeft deze keuze gemaakt en zij zal daar de consequenties van moeten dragen, hoe vervelend die ook voor haar kunnen uitpakken.

Sporten helpt mij inderdaad ook enorm. Het voetballen is inderdaad heerlijk om onder vrienden gewoon een beetje slap te ouwehoeren met een biertje na afloop. En het sporten in de sportschool doe ik vooral om fit te worden. Ik ben 33, ik heb nog een hele lange weg te gaan. En die kan ik maar beter zo goed mogelijk gaan invullen voor mezelf!

blauwgeel schreef op 09-10-2024 om 13:28:

Ik wil iedereen veel sterkte wensen die nu toch midden in een scheiding zit. Ik kan me voorstellen dat het heel verdrietig is dat dit de uitkomst is, na alle moeite die je in 'herstel' gestoken hebt. Toch denk ik dat ook de periode van herstel bijdraagt aan de strijdlust die ik nu bij jullie zie. Onze therapeut zei eens tegen mij; een tweede keer zal het minder pijn doen. Je gaat jezelf beschermen.

Ik geloof voor mezelf ook dat dit zo werkt. Toen de affaire uitkwam was dit zeker traumatisch. Ik heb veel signalen gehad. Maar kon mezelf niet voorstellen dat mijn man dit echt zou doen. Todat het niet meer ontkent kon worden. Nu weet ik hoe hij kan zijn. Als er nog zoiets gebeurt weet ik dat ik voor mezelf moet kiezen.

Ik snap goed dat het voor jullie nu ook makkelijker is om de wegen als partners te scheiden.

Veel sterkte voor jullie allemaal met de scheiding!

Dank je..wat jij schrijft voelt zeker zo. 3.5 jaar geleden was het echt een traumatische ervaring. Nu ben ik inmiddels sterker geworden. Weet waarom ik deze keuze maak. Ik was net even in bad en voelde zo'n rust over me heen komen. Alsof alles zo heeft moeten zijn. Ik ben zeker geholpen door spiritueler te worden en bepaalde dromen en intuïtie aan elkaar te koppelen waardoor man uiteindelijk toch de bekentenis heeft gedaan. 

Voel dat mijn lichaam hier ook meteen op reageert. Ik heb veel meer rust. Ik voel minder pijn in mijn gewrichten.  En ondanks dat ik laat inslaap en even wakker wordt voel ik me nu wel echt uitgerust. Denk dat mijn hersenen ook wel rust krijgen en ik toch altijd een soort van bagage bij me voelde wat mijn leven zwaar maakte.

Maar als deze bekentenis er niet geweest was waren wij zeker nog samen geweest.

En verder gaan de dagen snel. Ik heb vandaag een mail gestuurd naar man dat ik geen dreigementen wens . Hij had in een mail gezet dat ik hier gratis woonde. Ik heb gezegd dat ik snap dat het oneerlijk voelt maar dat ik dat ook vind over 6 jaar van mijn leven. En dat deze opmerkingen voortaan een no go zijn.

Ik heb nu heel duidelijk voor ogen dat ik met niets meer naar hem toe kan. Zoals Izza ook beschrijft. Je kan niet meer met je verdriet etc etc naar je a.s. ex.  Wat dat betreft is er echt een knop omgegaan bij mij.

Maar het is zeker wel lastig als je 32 jaar samen met iemand bent geweest en je hebt altijd alles samen gedaan. Maar als ik alles in het geheel bekijk. Ik mis hem niet. Ik ben echt blij met de rust die ik ervaar en de vrijheid die ik voel.

ja dat...ook al mis ik de balast niet. Je bent zo gewend om bepaalde dingen samen te doen. En vooral de afgelopen 3.5 jaar leefden we in zo'n bubbel. Ik heb gewoon tijd over. En idd op zoek naar je eigen identiteit. Nu heb  wel aardig voor ogen wie ik ben. Maar verder zal ik mezelf weer moeten ontdekken wat wil ik eigenlijk. Blij dat ik altijd mijn sociale contacten heb gehad en onderhouden.

Peet52! schreef op 10-10-2024 om 16:54:

ja dat...ook al mis ik de balast niet. Je bent zo gewend om bepaalde dingen samen te doen. En vooral de afgelopen 3.5 jaar leefden we in zo'n bubbel. Ik heb gewoon tijd over. En idd op zoek naar je eigen identiteit. Nu heb wel aardig voor ogen wie ik ben. Maar verder zal ik mezelf weer moeten ontdekken wat wil ik eigenlijk. Blij dat ik altijd mijn sociale contacten heb gehad en onderhouden.

Dat je die ballast niet mist, zegt natuurlijk ook wat. Vrienden zeggen nu ook: Hehe, we zien eindelijk weer de man terug die we al vanaf onze 3e levensjaar kennen. Voor mij een realisatie dat ik echt teveel geprobeerd heb het mijn vrouw naar het zin te maken. Zo ver ga ik nooit weer.

Zouden vandaag naar de advocaat gaan om in elk geval het ouderschapsplan te ondertekenen en op te sturen, maar de advocaat belde net af. Dus dat wordt even een weekje later. 

Nou, zijn we weer. Oorlog. 

Nieuwe vriend schijnt in mijn huis te verblijven in de weken dat ik niet bij de kinderen ben. Dat was niet conform afspraak, dus appje gestuurd of ze onze afspraak wil honoreren. 

Eerst liegen, toen zeggen dat die alleen " bij" ons huis geweest is en daarna drama en overal akkoord op intrekken, niet meer akkoord met de prijs van de woning, noem het allemaal maar op. 

Pfff wat is dit vermoeiend zeg. Dit gaat echt een ellenlang gedoe worden ben ik bang. 

Hoe ver zijn jullie in de procedure? Ik zou proberen het zo snel mogelijk af te ronden. Want pas als de scheiding rond is kan het huis op jouw naam komen. Dan is het echt van jou. Nu is het ook nog van haar. En feitelijk mag ze dan doen wat ze wil in haar huis. Ik begrijp dat het absoluut niet wenselijk is gezien de situatie hoor. Misschien is elkaar in persoon spreken een optie om op een rustige manier tot elkaar te komen (over de financiën en afwikkeling dan). 

Want je hebt elkaar nodig om afspraken te maken. Er zijn bij mij talloze momenten geweest waarop ik boos of verdrietig was (of mensen om mij heen). Maar ik hield mijn einddoel voor ogen. En dat is een snelle afronding. Daarvoor heb je elkaar nodig. 

Elpisto schreef op 12-10-2024 om 10:54:

Nou, zijn we weer. Oorlog.

Nieuwe vriend schijnt in mijn huis te verblijven in de weken dat ik niet bij de kinderen ben. Dat was niet conform afspraak, dus appje gestuurd of ze onze afspraak wil honoreren.

Eerst liegen, toen zeggen dat die alleen " bij" ons huis geweest is en daarna drama en overal akkoord op intrekken, niet meer akkoord met de prijs van de woning, noem het allemaal maar op.

Pfff wat is dit vermoeiend zeg. Dit gaat echt een ellenlang gedoe worden ben ik bang.

Het is al egoïstisch om vreemd te gaan maar dan niet zien wat voor vernieling je daarmee aanricht bij je gezin en mensen om je heen en dan het recht menen te hebben op dwars te liggen is al helemaal het toppunt van egoïsme. 
Dat bedoelde ik met dat mensen kunnen veranderen in  "dat soort wezens". 
Met name voor jullie kinderen is het zo schadelijk. 

Izza schreef op 12-10-2024 om 11:57:

Hoe ver zijn jullie in de procedure? Ik zou proberen het zo snel mogelijk af te ronden. Want pas als de scheiding rond is kan het huis op jouw naam komen. Dan is het echt van jou. Nu is het ook nog van haar. En feitelijk mag ze dan doen wat ze wil in haar huis. Ik begrijp dat het absoluut niet wenselijk is gezien de situatie hoor. Misschien is elkaar in persoon spreken een optie om op een rustige manier tot elkaar te komen (over de financiën en afwikkeling dan).

Want je hebt elkaar nodig om afspraken te maken. Er zijn bij mij talloze momenten geweest waarop ik boos of verdrietig was (of mensen om mij heen). Maar ik hield mijn einddoel voor ogen. En dat is een snelle afronding. Daarvoor heb je elkaar nodig.

In principe hebben we alle afspraken op papier staan qua verdeling, woning en ouderschapsplan. We zouden afgelopen vrijdag naar de advocaat gaan om dat allemaal te bekrachtigen, maar dat ging dus niet door. Dat word nu aankomende vrijdag. 

Financiering van de woning zelf zal nog wel even duren. Ik denk dat we dan eindelijk november praten. Wat ik wel begrepen heb, en in hoeverre dit waar is weet ik niet, is dat ze vanaf half november zelf een andere woning heeft. 

Elkaar in persoon spreken, dat stadium is ze voorbij. Ze is nu weer pislink. Dus het is nu vooral niet reageren, enkel zakelijke dingen bespreken, en hopen dat ze tegen komende vrijdag weer wat gedraaid is. Maar het is wel vermoeiend om om te gaan met deze wisselende stemmingen. 

LifeEvent! schreef op 12-10-2024 om 14:35:

[..]

Het is al egoïstisch om vreemd te gaan maar dan niet zien wat voor vernieling je daarmee aanricht bij je gezin en mensen om je heen en dan het recht menen te hebben op dwars te liggen is al helemaal het toppunt van egoïsme.
Dat bedoelde ik met dat mensen kunnen veranderen in "dat soort wezens".
Met name voor jullie kinderen is het zo schadelijk.

Ik moet het maar laten gebeuren, dat is wel het stadium waar ik nu in zit. Als zij dit risico lopen wil, staan te zoenen op de oprit terwijl de kinderen thuis zijn, dan moet ze daar ook maar de consequenties van in zien.

Met andere woorden: ik slik het gewoon en hou het einddoel in zicht. En dan hoop ik dat ze het niet via de kinderen gaat spelen. 

Elpisto schreef op 12-10-2024 om 17:11:

[..]

Ik moet het maar laten gebeuren, dat is wel het stadium waar ik nu in zit. Als zij dit risico lopen wil, staan te zoenen op de oprit terwijl de kinderen thuis zijn, dan moet ze daar ook maar de consequenties van in zien.

Met andere woorden: ik slik het gewoon en hou het einddoel in zicht. En dan hoop ik dat ze het niet via de kinderen gaat spelen.

Nou dat..het einddoel in zicht houden. Maar mijn god wat is het lastig. Ben vooral zo boos en eigenlijk in de war wat er nou eigenlijk allemaal gebeurd is. En tuurlijk hou ik mijn rug recht maar pffff...makkelijk is het niet. Iedereen vraagt ...weet je het zeker...ja echt ik weet het zeker. Begin nu ook anders te denken. Die omslag gaat eindelijk komen. Partner van mijn vriendin had nog gezegd. Ze blijft hem altijd maar verdedigen. Maar hoever kan ik gaan. Moet man echt uit mijn systeem krijgen dat hij niet het beste met me voor heeft. Maar man man wat is dat moeilijk.

Ook heb ik gehoord dat de geruchtenmolen zich verspreid. En daar waar ik het altijd geprobeerd heb te voorkomen is er nu geen ontkomen meer aan voor man. Het nieuws heeft ook zijn werk bereikt. En voelde zelf al angst als ik daaraan denk. Maar toen eigenlijk ook de realisatie dat dit zijn eigen keuze is geweest. Daar waar hij voor iedereen altijd de schijn heeft opgehouden. Zelfs 3.5 jaar gelden niet verteld heeft dat we uit elkaar waren. Maar ook gehoord dat het altijd zo'n vrolijke man is en ook heel leuk tegen en met alle vrouwen. Tja.dat wist ik eigenlijk al. Dus ja..zijn imago zal een deuk oplopen en ben benieuwd hoe dit gaat uitpakken voor mij. Dit is namelijk iets wat ik perse niet gewild hebt. Maar ja..

Hij had ook zijn Google nog niet uit. Dus tja toch nog even checken. En ja dan zie je dat hij al gezocht heeft op ondeugende dates. En dan vooral types niet zoals ik. ( geen blondine)Dan denk ik..ach ja..ga het vooral zo verwerken. Op zoek naar die spanning die hij zo nodig heeft. Waar ik zo moe van werd en wat me veel energie koste. 

En er dan ook nog achter komen dat hij al heel 2018 op zoek was naar spanning. En in 2020 gezocht heeft naar kamers te huur. Dus ja. De leugens blijven maar naar boven komen.

Dat einddoel heb ik wel in zicht. Rust voor mezelf en mijn eigen doelen in het leven en niet alleen maar met hem bezig zijn.

Volgende week op vakantie. Deze stond al gepland. Maar daarna ga ik contact zoeken met een psycholoog die me hierin kan begeleiden. Ik heb even nog gedacht aan een praktijkondersteuner. Heeft iemand hier ervaring mee?

Nou..moest even van me af schrijven. Heb vooral het gevoel..waar heb en deze 32 jaar eigenlijk uit bestaan

@Peet

Ja, als de beerput eenmaal opengaat……keiharde confrontatie met de realiteit helaas. 

Ik blijf zeggen, je beweert je partner aardig te kennen, maar vaak blijkt dit totaal niet zo te zijn en kom je er op een zeer pijnlijke manier achter dat dit ook klopt! Soms is het al lastig jezelf überhaupt te ‘kennen’, laat staan een ander.

Noem het wantrouwend (zoals velen beweerden), maar het heeft mijzelf zéker al vaak behoed voor veel verdriet. Het heeft mij vooral veel mensenkennis gebracht, dat wel….

het is inderdaad het einddoel in zicht houden en voor de rest doen of je gek bent. Ik ben hier gebeld door de ex vrouw van die nieuwe partner, dat ze in elk geval haar kinderen al verteld hebben dat ze gaan trouwen en een woning gaan kopen. Sneu voor die vrouw, die was na 1,5 jaar eindelijk de laatste rechtzaak aan het afronden, en nu begint hij een nieuwe, om de omgangsregeling aan te laten passen op die van mij en mijn ex. 

Wat een gekkies. 

Peet52: Volgende week op vakantie. Deze stond al gepland. Maar daarna ga ik contact zoeken met een psycholoog die me hierin kan begeleiden.

Maar ga je dan met hem op vakantie? Of alleen of met hem en kinderen erbij?

RoodVruchtje schreef op 13-10-2024 om 19:01:

@Peet

Ja, als de beerput eenmaal opengaat……keiharde confrontatie met de realiteit helaas.

Ik blijf zeggen, je beweert je partner aardig te kennen, maar vaak blijkt dit totaal niet zo te zijn en kom je er op een zeer pijnlijke manier achter dat dit ook klopt! Soms is het al lastig jezelf überhaupt te ‘kennen’, laat staan een ander.

Noem het wantrouwend (zoals velen beweerden), maar het heeft mijzelf zéker al vaak behoed voor veel verdriet. Het heeft mij vooral veel mensenkennis gebracht, dat wel….

Ja..dat blijkt. Ik vind het heel egoïstisch en onvolwassen dat hij de waarheid niet verteld heeft 3.5 jaar geleden en mij opnieuw verliefd liet worden. En tuurlijk kan ik mezelf wel op mijn kop slaan maar daar schiet ik niets mee op. Maar het is wel intens verdrietig af en toe...echt ik snap er helemaal niets van..maar wil / ga ik het begrijpen..nee dat zal me nooit lukken.

Mijn vriendin zegt ook..bereid je erop voor dat er nog meer naar boven komt als mensen horen dat je gaat scheiden. Dat de beerput open gaat idd.

En idd...mijn intuïtie vertelde me..liet me dingen voelen..denk..ben ik dan weet zo naïef geweest...aan de andere kant..mijn leerproces in dit leven