Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
ik erken dat de therapeuten en literatuur adviseren het wel te delen met een vertrouwenspersoon.
Het niemand kunnen vertellen of je hart eens luchten is loodzwaar. Ik ventileerde tegen hem maar dat was niet de juiste persoon.
Makkelijk was het echt niet.
Maar ik sta nog steeds achter die keuze. In mijn geval was dit de juiste keuze.
Ik had het geluk een huisarts te hebben die me zo bijstond.
Draver23 schreef op 30-01-2025 om 19:22:
[..]
Voor wat het waard is: ik heb deze vraag ook gesteld aan onze voormalig relatietherapeut. Ik vond het namelijk vrij apart dat mijn vriendin het niet met haar ouders wilde delen. Hij gaf aan dat hij in zijn praktijk merkte dat de stellen die het zo weinig mogelijk mensen hadden verteld, de grootste kans hadden om hun relatie te herstellen na een affaire. Gek is die conclusie niet als ik kijk naar de mensen om me heen die ik het verteld heb. Allemaal een eigen mening en sommige daarvan doen zeker richting mijn vriendin afstandelijk en kil. Dat heeft ook zeker een impact op haar. Ik heb het geluk dat ze tegen een stootje kan, maar weet niet hoe het in de toekomst gaat lopen. Het maakt wel dat ik sindsdien het niet aan teveel mensen vertel. Mijn naaste familie, vrienden en collega's weten het. Mijn vriendin had daar ook begrip voor. Ik reguleer mijn emoties door het met anderen te delen, dus voor de relatie was het ook goed. Maar nooit iemand verteld met de intentie om haar zwart te maken, hoewel ik dat dan natuurlijk wel doe. Maar daar heeft ze het zelf naar gemaakt denk ik dan.
Ja toegegeven: het is ook moeilijk als vriend of vriendin, want je wil de ander steunen en je gaat makkelijk mee met de negatieve stemming waarin je vriendin verkeert na het vreemdgaan van haar partner. Maar ja, dan blijft het aan en hoe stel je je dan op? Daarom vind ik het ook zo belangrijk een genuanceerd beeld te geven als bedrogen partner en niet iets van 'moet je horen wat een l%L hij is'. Maar goed ze zien je toch verdriet hebben en dat gun je een vriend niet. Misschien ook uitkijken tegen wie je het vertelt?
Ik kan me dus wel voorstellen dat het voor het voortbestaan van een relatie beter is om het niemand te vertellen, maar ik blijf het een heel groot extra offer van de bedrogen partner vinden en de vraag is of dat de relatie (en vooral die persoon) op de lange duur goed doet.
Stresskipje
Ik las onderstaand verhaal.
Herkenbaar?
https://www.kekmama.nl/artikel/persoonlijk/mijn-vriend-wilde-polyamorie-maar-toen-werd-hij-verliefd-op-haar
Draver23 schreef op 30-01-2025 om 19:22:
[..]
Voor wat het waard is: ik heb deze vraag ook gesteld aan onze voormalig relatietherapeut. Ik vond het namelijk vrij apart dat mijn vriendin het niet met haar ouders wilde delen. Hij gaf aan dat hij in zijn praktijk merkte dat de stellen die het zo weinig mogelijk mensen hadden verteld, de grootste kans hadden om hun relatie te herstellen na een affaire. Gek is die conclusie niet als ik kijk naar de mensen om me heen die ik het verteld heb. Allemaal een eigen mening en sommige daarvan doen zeker richting mijn vriendin afstandelijk en kil. Dat heeft ook zeker een impact op haar. Ik heb het geluk dat ze tegen een stootje kan, maar weet niet hoe het in de toekomst gaat lopen. Het maakt wel dat ik sindsdien het niet aan teveel mensen vertel. Mijn naaste familie, vrienden en collega's weten het. Mijn vriendin had daar ook begrip voor. Ik reguleer mijn emoties door het met anderen te delen, dus voor de relatie was het ook goed. Maar nooit iemand verteld met de intentie om haar zwart te maken, hoewel ik dat dan natuurlijk wel doe. Maar daar heeft ze het zelf naar gemaakt denk ik dan.
Bedoel je dan de relatie tussen haar en jullie vrienden of de relatie tussen jullie minder kans op herstel omdat mensen het weten?
Zij heeft het er idd zelf naar gemaakt. Daar mag men wat van vinden. Mijn man ziet dat ook als de consequentie van zijn vreselijk gedrag. Het gaat erom hoe ze zich nu opstelt naar jou en naar de mensen die het weten. En wil men haar spijt en intenties nu niet zien, dan zegt dat wat over henzelf!
LifeEvent! schreef op 30-01-2025 om 20:05:
Stresskipje
Ik las onderstaand verhaal.
Herkenbaar?
https://www.kekmama.nl/artikel/persoonlijk/mijn-vriend-wilde-polyamorie-maar-toen-werd-hij-verliefd-op-haar
Ja, Dit heb ik ook al eens gelezen ja.
Nou is mijn wardje niet moedwillig op zoek gegaan naar een Juultje, want daar had ik dan geen stokje maar een boomstronk voor gestoken. Maar het verloop van: " steeds vaker met haar ten kostte van mij" ,en het vervolg is heel herkenbaar inderdaad.
Draver23 schreef op 30-01-2025 om 19:22:
[..]
Voor wat het waard is: ik heb deze vraag ook gesteld aan onze voormalig relatietherapeut. Ik vond het namelijk vrij apart dat mijn vriendin het niet met haar ouders wilde delen. Hij gaf aan dat hij in zijn praktijk merkte dat de stellen die het zo weinig mogelijk mensen hadden verteld, de grootste kans hadden om hun relatie te herstellen na een affaire. Gek is die conclusie niet als ik kijk naar de mensen om me heen die ik het verteld heb. Allemaal een eigen mening en sommige daarvan doen zeker richting mijn vriendin afstandelijk en kil. Dat heeft ook zeker een impact op haar. Ik heb het geluk dat ze tegen een stootje kan, maar weet niet hoe het in de toekomst gaat lopen. Het maakt wel dat ik sindsdien het niet aan teveel mensen vertel. Mijn naaste familie, vrienden en collega's weten het. Mijn vriendin had daar ook begrip voor. Ik reguleer mijn emoties door het met anderen te delen, dus voor de relatie was het ook goed. Maar nooit iemand verteld met de intentie om haar zwart te maken, hoewel ik dat dan natuurlijk wel doe. Maar daar heeft ze het zelf naar gemaakt denk ik dan.
Maar ook dat is onderdeel van accepteren dat je keuzes bepaalde consequenties hebben, in mijn ogen. Mijn ex-vrouw weet hoe sterk de band van onze vriendengroep is. Wij zijn met een man of 8 al samen sinds de luiers, onze ouders zijn zelfs goede bekenden van elkaar. Zij moet accepteren dat er vrienden zijn die nooit meer op dezelfde manier naar haar zullen kijken, omdat ze hun vriend waar ze alles voor over hebben, ongelooflijk veel ellende bezorgd heeft.
Ook dat is een proces. Ik had het, als ik het overnieuw had kunnen doen, niet anders gedaan. Echt niet. Nu ben ik zelf niet heel erg vatbaar voor andere meningen in de zin van: Als ik er voor kies dit nog een keer aan te gaan, dan luister ik echt wel naar wat mijn vrienden te vertellen hebben, maar ik zou mijn keuze er niet door laten beïnvloeden. En mijn vrienden zouden haar zeker gedogen. Maar de band die mijn vrienden met haar hadden, is wel kapot.
Nu is mijn ex-vrouw iemand die weinig vrienden heeft, de enige echte vrienden die ze heeft zijn de partners van mijn vrienden. Zij heeft al jong geleerd dat ze alleen zichzelf kan vetrouwen. En daar zit denk ik juist een heel groot deel van de issues die ze heeft.
Hier heeft mijn ex-vrouw me verlaten voor een ander maar o wee als ik dat uitroep want dan ligt het allemaal aan mij natuurlijk en als het een paar dagen na scheidingsmelding is dan geldt het kennelijk niet als vreemdgaan (het telefoonverkeer de weken ervoor telt dan ineens niet). Toegeven er zat vast iets niet lekker in de relatie anders kijk je niet verder alleen als je het gesprek niet aangaat en maar gewoon het groenere gras op zoekt dan maak je een keuze. Ook ik heb dit met vrienden en familie besproken en krijg dit nog iedere keer naar mijn hoofd, want relatie willen ze nu nog geheim houden. Verder hang ik het niet aan de grote klok maar ben het zo eens met MRI dat ze ook weleens mogen beseffen wat voor druk ze bij de andere partner neerleggen die moet en alles maar accepteren en dan ook nog eens het geheim helpen bewaren.
In mijn geval krijg ik dan ook nog eens om mijn oren dat alles in die 15 jaar zoo slecht was, is het nou echt nodig om als je kiest voor een ander vervolgens je ex af te branden kom gewoon uit voor je keuze denk ik dan.
anoniemn schreef op 31-01-2025 om 09:36:
Hier heeft mijn ex-vrouw me verlaten voor een ander maar o wee als ik dat uitroep want dan ligt het allemaal aan mij natuurlijk en als het een paar dagen na scheidingsmelding is dan geldt het kennelijk niet als vreemdgaan (het telefoonverkeer de weken ervoor telt dan ineens niet). Toegeven er zat vast iets niet lekker in de relatie anders kijk je niet verder alleen als je het gesprek niet aangaat en maar gewoon het groenere gras op zoekt dan maak je een keuze. Ook ik heb dit met vrienden en familie besproken en krijg dit nog iedere keer naar mijn hoofd, want relatie willen ze nu nog geheim houden. Verder hang ik het niet aan de grote klok maar ben het zo eens met MRI dat ze ook weleens mogen beseffen wat voor druk ze bij de andere partner neerleggen die moet en alles maar accepteren en dan ook nog eens het geheim helpen bewaren.
In mijn geval krijg ik dan ook nog eens om mijn oren dat alles in die 15 jaar zoo slecht was, is het nou echt nodig om als je kiest voor een ander vervolgens je ex af te branden kom gewoon uit voor je keuze denk ik dan.
Tsja, er zal toch ergens een soort rechtvaardiging bedacht moeten worden voor hun acties. Hier ging het net zo. Ze kon zo slecht met mij praten en er was zo weinig diepgang. Ze vergeet er alleen wel bij te zeggen dat ze zelf nergens over praat en ik elk stukje info over hoe ze zich voelt echt uit haar moet trekken. Dat is doodvermoeiend.
Ach ja, ik weet zelf hoe het gegaan is en ik weet zelf wat voor kerel ik wel of niet voor haar geweest ben. Wat ze daar dan nu zelf van maakt, raakt mij niet meer. Ze gaat nooit meer iemand vinden die voor haar doet, wat ik gedaan heb.
anoniemn schreef op 31-01-2025 om 09:36:In mijn geval krijg ik dan ook nog eens om mijn oren dat alles in die 15 jaar zoo slecht was, is het nou echt nodig om als je kiest voor een ander vervolgens je ex af te branden kom gewoon uit voor je keuze denk ik dan.
Vaak een reactie van vreemdgaande vrouwen. Trappen je nog na ook. Laat het je niet raken. Ze is verliefd en alles is nu zo perfect. Zorg goed voor jezelf.
Elpisto schreef op 31-01-2025 om 12:30:
[..]
Ze gaat nooit meer iemand vinden die voor haar doet, wat ik gedaan heb.
Jouw vrouw was niet gelukkig en zocht naar een andere partner omdat ze niet alleen de stap durfde te maken. Jij was goed voor haar in jouw visie. Zij zag het anders. Ik vind het een gevalletje van overschatting.
anoniemn schreef op 31-01-2025 om 09:36:
Hier een keuze......
Ook ik heb dit met vrienden en familie besproken en krijg dit nog iedere keer naar mijn hoofd, want relatie willen ze nu nog geheim houden. Verder hang ik het niet aan de grote klok maar ben het zo eens met MRI dat ze ook weleens mogen beseffen wat voor druk ze bij de andere partner neerleggen die moet en alles maar accepteren en dan ook nog eens het geheim helpen bewaren.
In......
Waarom zou je meewerken aan weer een leugen? (verzwijgen valt ook onder liegen nl)
Of heb jij er zelf voordeel bij?
LifeEvent! schreef op 31-01-2025 om 17:32:
[..]
Waarom zou je meewerken aan weer een leugen? (verzwijgen valt ook onder liegen nl)
Of heb jij er zelf voordeel bij?
Dat schrijft hij ook niet hoor!
Renate46 schreef op 31-01-2025 om 15:43:
[..]
Jouw vrouw was niet gelukkig en zocht naar een andere partner omdat ze niet alleen de stap durfde te maken. Jij was goed voor haar in jouw visie. Zij zag het anders. Ik vind het een gevalletje van overschatting.
Daarom probeert ze natuurlijk terug te komen. Slaap lekker door Renate.
Wat mij beter is het heel duidelijk. Mijn familie en vrienden (dus niet kennissen of de buren etc) staan dichtbij mij. Wij zijn open naar elkaar over ons leven. Het verzwijgen van zoiets groot is absoluut geen optie. Het zou voelen als verraad. En feitelijk ben je ook aan het toneelspelen tegenover mensen die van je houden en het beste voor je willen. Als ik er ooit achter zou komen dat een goede vriendin zoiets zou verzwijgen zou ik onze vriendschap anders bekijken. Blijkbaar kan ze mij dat niet toevertrouwen dus hoe goed is het contact dan? Ik zou haar dat kwalijk nemen en zelf ook niet meer zo open zijn. Het is gewoon liegen of niet de waarheidvertellen (want je doet net of je een prima relatie hebt en zo gelukkig bent).
Heb je een meer afstandelijke relatie of minder vaak vaak contact. Dan is het wellicht wel een oplossing. Maar zoals ik contact heb met mensen is het gewoon geen optie. Ze zouden het ook aan mij merken.
Izza schreef op 31-01-2025 om 18:44:
Mijn familie en vrienden (dus niet kennissen of de buren etc) staan dichtbij mij. Wij zijn open naar elkaar over ons leven. Het verzwijgen van zoiets groot is absoluut geen optie. Het zou voelen als verraad. En feitelijk ben je ook aan het toneelspelen tegenover mensen die van je houden en het beste voor je willen..
Geldt voor mij exact hetzelfde! Mijn vrienden zijn voor het leven en zelfs belangrijker voor mij dan een partner!
Wij weten en delen werkelijk alles van elkaar, maar ik heb het dan ook over vriendschappen die al 40+ jaar duren. Zoiets ingrijpends als een vreemdgaande partner zou ik dus ook met hen bespreken, zij overigens ook met mij. En nee, geen veroordelingen, maar wel eerlijke meningen als daarom wordt gevraagd.
