Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Izza schreef op 31-01-2025 om 18:44:
Wat mij beter is het heel duidelijk. Mijn familie en vrienden (dus niet kennissen of de buren etc) staan dichtbij mij. Wij zijn open naar elkaar over ons leven. Het verzwijgen van zoiets groot is absoluut geen optie. Het zou voelen als verraad. En feitelijk ben je ook aan het toneelspelen tegenover mensen die van je houden en het beste voor je willen. Als ik er ooit achter zou komen dat een goede vriendin zoiets zou verzwijgen zou ik onze vriendschap anders bekijken. Blijkbaar kan ze mij dat niet toevertrouwen dus hoe goed is het contact dan? Ik zou haar dat kwalijk nemen en zelf ook niet meer zo open zijn. Het is gewoon liegen of niet de waarheidvertellen (want je doet net of je een prima relatie hebt en zo gelukkig bent).
Heb je een meer afstandelijke relatie of minder vaak vaak contact. Dan is het wellicht wel een oplossing. Maar zoals ik contact heb met mensen is het gewoon geen optie. Ze zouden het ook aan mij merken.
Ja zo zie ik het ook. Ik zou ook denken als ik het achteraf hoor dat ik blijkbaar niet te vertrouwen was, wat is vriendschap dan waard.
Helaas kreeg ik dat verwijt wel van inmiddels ex vrienden. Ik kwam erachter dat het niet helpend was dat ik deelde hoe het tussen mij en mijn man ging omdat ze het achterlijk vonden dat ik überhaupt over herstel nadacht. Dus hield mij daarna bij hen op de vlakte en deelde niets meer op sociale media omdat ik een stroom negatieve reacties kreeg als ik een foto van ons gezin plaatste. Zij vonden dat geen blijk van vriendschap en verweten mij dat ik alleen met vrienden informatie deelde die mij naar de mond praatte. Ik kreeg ook nog het verwijt dat ik zorgde dat de vriendengroep uit elkaar viel.
Tja hoe kan je recht lullen wat krom is🤷
LifeEvent! schreef op 31-01-2025 om 17:32:
[..]
Waarom zou je meewerken aan weer een leugen? (verzwijgen valt ook onder liegen nl)
Of heb jij er zelf voordeel bij?
Nou nee totaal niet maar ik ben zoo klaar met al het gezeik en gedoe... mijn ex vrouw waarmee ik lief en zaligheid deelde veranderde in een secreet op het moment dat de scheidingsmelding uitgesproken werd. Toen ik doorhad dat het een feit was heb ik nog gezegd ok het is nu zo maar we hebben t tich jaren goed gehad laten we t goed afsluiten en als reactie kreeg ik hoezo goed gehad, je moet niet aan me trekken.... en kreeg enorme verwijten dat ik mijn vrienden en familie de waarheid had verteld over hoe het was gelopen ... ik ben er gewoon zo verschrikkelijk moe van dat ik maar in mee ga en het (voor sommige) verzwijg alle mensen die me dierbaar zijn en waar ik een echte band mee heb weten uiteraard de waarheid, en eerlijkheidshalve denk ik dat anderen zoals de school genoeg weten toen we daar een gesprek hadden was ik verdrietig en schoot ik vol toen t over de kinderen ging en zij zit er als een ijskonijn
anoniemn schreef op 31-01-2025 om 19:29:
[..]
Nou nee totaal niet maar ik ben zoo klaar met al het gezeik en gedoe... mijn ex vrouw waarmee ik lief en zaligheid deelde veranderde in een secreet op het moment dat de scheidingsmelding uitgesproken werd. Toen ik doorhad dat het een feit was heb ik nog gezegd ok het is nu zo maar we hebben t tich jaren goed gehad laten we t goed afsluiten en als reactie kreeg ik hoezo goed gehad, je moet niet aan me trekken.... en kreeg enorme verwijten dat ik mijn vrienden en familie de waarheid had verteld over hoe het was gelopen ... ik ben er gewoon zo verschrikkelijk moe van dat ik maar in mee ga en het (voor sommige) verzwijg alle mensen die me dierbaar zijn en waar ik een echte band mee heb weten uiteraard de waarheid, en eerlijkheidshalve denk ik dat anderen zoals de school genoeg weten toen we daar een gesprek hadden was ik verdrietig en schoot ik vol toen t over de kinderen ging en zij zit er als een ijskonijn
Ik zou zeggen doe wat jou helpt. Is dat het delen met anderen, dan doe je dat. Is dat het nu (al dan niet tijdelijk) verzwijgen voor anderen om je energie te sparen, dan doe je dat.
Rekening houdend met dat als je het eenmaal deelt, iemand het voor altijd weet, en dan maak je daar zelf een keuze in. Zou vooral doen wat jou helpt.
Ik vind dat nu echt heel lastig. Mijn familie staat in die zin niet dichtbij me, echte vriendinnen heb ik niet.
Man en ik zijn nu definitief uit elkaar. Hij heeft deze keuze heel dwingend bij mij gelegd en praat nu op me in dat hij niet bij ons weggegaan is voor haar. Er was opeens vanalles al mis. We hebben in de maanden voor de bomdrop uren gepraat over onze relatie, dat die goed was en we zo goed communiceerde (nav een gesprek over dat zijn affaire partner dat met haar man al jaren niet meer kon), en nu begint hij zo. Naar mijn idee omdat hij niet de boeman wil zijn. Ik zag hem niet als boeman, het is gewoon gebeurd en hij heeft me niet bedrogen ofzo. Maar wat hij nu doet vind ik niet eerlijk,en met hem kom ik niet tot een eerlijk gesprek. Met anderen erover praten voelt niet goed, omdat ik hem dan alsnog zwart maak volgens hem. Ik voel me hierdoor nog meer in de steek gelaten en ik kan er nergens mee heen. Ja, naar therapie, dat begint gelukkig maandag.
Ik kan het op zich wel van me af laten glijden en ik ga geen discussie met hem aan, dat heeft toch geen zin. Ik zou graag een oprecht gesprek met hem voeren, zoals "vroeger", maar dat is onmogelijk. Daardoor wil ik helemaal niet meer communiceren, en dat krijg ik vervolgens weer toegespeeld. Ik doe moeilijk.
Ik merk dat ik iedereen op afstand hou omdat ik niet weet wat ik moet zeggen. En dat voelt zo eenzaam.
Wordt de communicatie met hem ooit weer beter?
Ik hoop in de toekomst weer normaal met elkaar om te kunnen gaan, voor de kinderen enzo. We waren altijd zo'n goed team, en maatjes. Ik zou dat graag behouden, maar dat maakt hij nu onmogelijk.
Er wordt bij de keuze voor een scheiding altijd gesproken over angst voor de toekomst. Het enige wat mij angst voor de toekomst geeft is dit wat er nu gebeurd. Dat dat blijvend is.
Iemand ervaring? Is dit een fase van hem omdat hij het ook lastig vindt?
@stresskipje ervaar precies t zelfde heb dan gelukkig wel een familie dicht bij (zelfs nog schoonfamilie) en een hoop vrienden waar k terecht kan maar toch ervaar ik ook die eenzaamheid omdat je t zelf moet dragen/verwerken... kennelijk is t normaal dat iemand die ervandoor gaat de schuld legt bij de persoon die die achterlaat, en kan die daar vanaf de melding niet meer normaal tegen doen... 
LifeEvent! schreef op 31-01-2025 om 18:57:
[..]
Ja zo zie ik het ook. Ik zou ook denken als ik het achteraf hoor dat ik blijkbaar niet te vertrouwen was, wat is vriendschap dan waard.
Helaas kreeg ik dat verwijt wel van inmiddels ex vrienden. Ik kwam erachter dat het niet helpend was dat ik deelde hoe het tussen mij en mijn man ging omdat ze het achterlijk vonden dat ik überhaupt over herstel nadacht. Dus hield mij daarna bij hen op de vlakte en deelde niets meer op sociale media omdat ik een stroom negatieve reacties kreeg als ik een foto van ons gezin plaatste. Zij vonden dat geen blijk van vriendschap en verweten mij dat ik alleen met vrienden informatie deelde die mij naar de mond praatte. Ik kreeg ook nog het verwijt dat ik zorgde dat de vriendengroep uit elkaar viel.
Tja hoe kan je recht lullen wat krom is🤷
Wat zit je toch vol boosheid ....
De andere kant ... mijn beste vriendin kon het niet aanzien toen ik terugging naar mijn controlerende ex , ze zag hoe ik in een schim veranderde van mezelf .... ik kreeg de diagnose ptss pas later maar jij hebt die diagnose gekregen door zoals je zelf stelde door het gedrag van je man , net als ik, ja ik snap je (ex) vrienden , nogmaals als je iemand letterlijk terug ziet gaan naar de oorzaak van hun trauma is dat ontzettend moeilijk voor familie / vrienden om toe te kijken
anoniemn schreef op 31-01-2025 om 20:37:
@stresskipje ervaar precies t zelfde heb dan gelukkig wel een familie dicht bij (zelfs nog schoonfamilie) en een hoop vrienden waar k terecht kan maar toch ervaar ik ook die eenzaamheid omdat je t zelf moet dragen/verwerken... kennelijk is t normaal dat iemand die ervandoor gaat de schuld legt bij de persoon die die achterlaat, en kan die daar vanaf de melding niet meer normaal tegen doen...
Ik kan daar dus echt niet bij. Zelfs daar blijf ik een verzachtende verklaring voor zoeken.
We hebben hele verdrietige, maar eerlijke gesprekken gehad waarin hij aangaf het heel erg te vinden mij pijn en verdriet te doen. Dat hij het ook rot vindt dat zijn gevoelens voor haar de overhand hebben gekregen. Dat hij er een zooitje van had gemaakt. Dat was ook verdrietig voor mij, maar daar kon ik wat mee. En dan nu deze omslag 🤷♀️
Stresskipje schreef op 31-01-2025 om 20:51:
[..]
Ik kan daar dus echt niet bij. Zelfs daar blijf ik een verzachtende verklaring voor zoeken.
We hebben hele verdrietige, maar eerlijke gesprekken gehad waarin hij aangaf het heel erg te vinden mij pijn en verdriet te doen. Dat hij het ook rot vindt dat zijn gevoelens voor haar de overhand hebben gekregen. Dat hij er een zooitje van had gemaakt. Dat was ook verdrietig voor mij, maar daar kon ik wat mee. En dan nu deze omslag 🤷♀️
Precies zo, toen ze vertelde gevoelens te hebben voor een ander was t hoop verdriet/spijt en liefde en zodra ze knoop doorgehakt had, scheiding uitsprak en met hem verder ging was ze direct spijkerhard en ontoegankelijk heb t daar ook heel moeilijk mee.
Dankzij tips oa hier van t forum en psych probeer k een schild te bouwen en los te laten maar zou dit is heel moeilijk
anoniemn schreef op 31-01-2025 om 20:59:
[..]
Precies zo, toen ze vertelde gevoelens te hebben voor een ander was t hoop verdriet/spijt en liefde en zodra ze knoop doorgehakt had, scheiding uitsprak en met hem verder ging was ze direct spijkerhard en ontoegankelijk heb t daar ook heel moeilijk mee
Ik heb je verhaal gelezen (als ik dezelfde anoniem voor me heb). Wat een verdrietig verhaal. Ontoegankelijk is het goede woord ja. Hoe kan je het zo ooit "samen" regelen vraag ik me af. Ondertussen vliegt het geld eruit , wat dan nog steeds gezamenlijk is. Komt daar weer gezeik over... ik raak daar echt van in paniek. Ik ga dan ook aan mezelf twijfelen of ik niet toch wat verkeerd doe.
Stresskipje schreef op 31-01-2025 om 21:13:
[..]
Ik heb je verhaal gelezen (als ik dezelfde anoniem voor me heb). Wat een verdrietig verhaal. Ontoegankelijk is het goede woord ja. Hoe kan je het zo ooit "samen" regelen vraag ik me af. Ondertussen vliegt het geld eruit , wat dan nog steeds gezamenlijk is. Komt daar weer gezeik over... ik raak daar echt van in paniek. Ik ga dan ook aan mezelf twijfelen of ik niet toch wat verkeerd doe.
is mijn verhaal inderdaad 
Had hier op t forum ooit een keer iemand die reageerde accepteer dat er geen samen meer is dit lukt mij helaas maar heel af en toe maar waar ik vooral energie van krijg is de dagen dat ik mn kinderen heb die geven me energie. Het hele gezamelijke leven/geld wat eruit vliegt/gedoe en de gesprekken bij mediator zijn slopend maar zij helpen me t doel voor ogen te houden en langzaam sterker te worden.
Stresskipje schreef op 31-01-2025 om 21:13:
[..]
Ik heb je verhaal gelezen (als ik dezelfde anoniem voor me heb). Wat een verdrietig verhaal. Ontoegankelijk is het goede woord ja. Hoe kan je het zo ooit "samen" regelen vraag ik me af. Ondertussen vliegt het geld eruit , wat dan nog steeds gezamenlijk is. Komt daar weer gezeik over... ik raak daar echt van in paniek. Ik ga dan ook aan mezelf twijfelen of ik niet toch wat verkeerd doe.
Hopelijk hebben jullie eigen rekeningen waar je eigen salaris op binnenkomt? En een eigen spaarrekeningen. Nog meer redenen om zaken snel te regelen.
Izza schreef op 31-01-2025 om 22:01:
[..]
Hopelijk hebben jullie eigen rekeningen waar je eigen salaris op binnenkomt? En een eigen spaarrekeningen. Nog meer redenen om zaken snel te regelen.
Eigen (spaar) rekeningen hebben geen zin als je in gemeenschap van goederen getrouwd bent. Alles wordt gedeeld bij scheiding.
Wat enorm verdrietig @stresskipje en @anoniemn
Hoe geliefden zo onherkenbaar kunnen worden. Niet te bevatten om iemand aan het leven te moeten verliezen
Izza schreef op 31-01-2025 om 22:01:
[..]
Hopelijk hebben jullie eigen rekeningen waar je eigen salaris op binnenkomt? En een eigen spaarrekeningen. Nog meer redenen om zaken snel te regelen.
We hebben eigen rekeningen inderdaad . Maar zonder de toeslagen waar ik als alleenstaande recht op heb kan ik de rekeningen niet alleen betalen. Dus zal hij tot de scheiding aan moeten vullen. En dan moet de scheiding nog bekostigd worden. Daar was ik voor aan het sparen, maar van dat geld gaat hij nu iets huren. Ik heb ook net van mijn salaris een nieuwe droogtrommel moeten kopen. Dus de komende 3 weken heb ik geen geld meer.
