Verder na ontrouw - deel 8

Stresskipje schreef op 29-01-2025 om 16:29:

[..]

Hier is iets voor gevallen waardoor ik (eindelijk?) boos werd en het voor mij klaar is.

Hij is nu 3 dagen weg, en ik ben nog steeds niet gekalmeerd genoeg om een beheerst en constructief gesprek te voeren. Het liefst zie ik hem nooit meer, maar dat gaat natuurlijk niet.

Maandag heb ik gelukkig een afspraak bij een relatie/gedragstherapeut.

Als het niet zo’n verdrietige situatie zou zijn, zou ik bijna hebben gezegd “gelukkig dat je eindelijk boos bent geworden”, want het kón zo niet langer doorgaan lijkt mij. Het zou je haast een robot hebben gemaakt, geen mens kan jaren in zo’n situatie rustig blijven. 

Goed dat je je grenzen hebt gesteld, al is en blijft het uiteraard een zeer verdrietige situatie. Fijn dat je maandag kunt sparren met een professional Stresskipje, ik wens je vooral heel veel rust…. 

RoodVruchtje schreef op 29-01-2025 om 17:18:

[..]

Als het niet zo’n verdrietige situatie zou zijn, zou ik bijna hebben gezegd “gelukkig dat je eindelijk boos bent geworden”, want het kón zo niet langer doorgaan lijkt mij. Het zou je haast een robot hebben gemaakt, geen mens kan jaren in zo’n situatie rustig blijven.

Goed dat je je grenzen hebt gesteld, al is en blijft het uiteraard een zeer verdrietige situatie. Fijn dat je maandag kunt sparren met een professional Stresskipje, ik wens je vooral heel veel rust….

Dankje. Ja, het voorval was kennelijk mijn grens. Daar heb ik eigenlijk niks voor hoeven doen. 

Stresskipje schreef op 29-01-2025 om 18:09:

[..]

Dankje. Ja, het voorval was kennelijk mijn grens. Daar heb ik eigenlijk niks voor hoeven doen. Kostte me ook geen enkele moeite om hem weg te sturen. Alleen zijn reactie is vervelend. Maar gelukkig laat hij me met rust. Komt morgen wel op zoons verjaardag en mn auto maken, dat stelt me wel gerust dat hij geen oorlog gaat ontketenen. Daaar was ik wel bang voor, daarom wilde ik geen contact.

Wat naar deze ontknoping. Maar misschien krijgt hij hierdoor een harde reset? 

Hebben jullie de kinderen eerlijk verteld wat de reden is dat hij nu niet thuis woont? 

Ach je zoon morgen jarig....ik heb 2 verjaardagen van de kinderen gevierd zonder mijn man. (hij kwam uit school hen ophalen en dronk wat in een café en gaf daar een cadeautje aan ze) ik voelde mij verschrikkelijk. Ik ben zowieso altijd sentimenteel met dat soort dagen terugdenkend aan hun geboorte, alle andere verjaardagen maar nu werd ik ook nog eens geconfronteerd met de herinnering dat truus ook tijdens hun overspeljaren doodleuk op die verjaardagen was en altijd tot het laatst bleef. Ik moest toen letterlijk kotsen! Het hielp mij wel dat hij het ook zwaar had en zich afschuwelijk voelde door schuldgevoel wetende dat hier een huis vol zat met familie en vrienden en hij er niet bij was. 

Ik hoop voor jou dat het anders zal voelen! 

Stresskipje schreef op 29-01-2025 om 18:09:

[..]

Dankje. Ja, het voorval was kennelijk mijn grens. Daar heb ik eigenlijk niks voor hoeven doen. Kostte me ook geen enkele moeite om hem weg te sturen. Alleen zijn reactie is vervelend. Maar gelukkig laat hij me met rust. Komt morgen wel op zoons verjaardag en mn auto maken, dat stelt me wel gerust dat hij geen oorlog gaat ontketenen. Daaar was ik wel bang voor, daarom wilde ik geen contact.

Wat heftig voor jou. Bedenk dat je het nog een behoorlijke tijd hebt volgehouden. Is het na dit gebeuren definitief klaar of zijn er voor jou nog opties? Wellicht had hij het idee dat alles kon omdat hij zo ver kon gaan (2 vrouwen die hem wilden). En is hij boos omdat hij nooit dacht dat jij een grens zou hebben. 

LifeEvent! schreef op 29-01-2025 om 19:20:

[..]

Wat naar deze ontknoping. Maar misschien krijgt hij hierdoor een harde reset?

Hebben jullie de kinderen eerlijk verteld wat de reden is dat hij nu niet thuis woont?

Ach je zoon morgen jarig....ik heb 2 verjaardagen van de kinderen gevierd zonder mijn man. (hij kwam uit school hen ophalen en dronk wat in een café en gaf daar een cadeautje aan ze) ik voelde mij verschrikkelijk. Ik ben zowieso altijd sentimenteel met dat soort dagen terugdenkend aan hun geboorte, alle andere verjaardagen maar nu werd ik ook nog eens geconfronteerd met de herinnering dat truus ook tijdens hun overspeljaren doodleuk op die verjaardagen was en altijd tot het laatst bleef. Ik moest toen letterlijk kotsen! Het hielp mij wel dat hij het ook zwaar had en zich afschuwelijk voelde door schuldgevoel wetende dat hier een huis vol zat met familie en vrienden en hij er niet bij was.

Ik hoop voor jou dat het anders zal voelen!

Wat naar LifeEvent. 

Nee, ik ben naar de kinderen niet helemaal eerlijk geweest. Ik heb gezegd dat papa veel moest werken, wat ook echt zo is, en daarom in de buurt van zn werk slaapt. Wat ook zo is. Maar niet waarom. 

Dankje Izza. Er moet wel iets heel bijzonders gebeuren wil er voor mij nog een andere optie komen dan scheiden. 

Ik ben bang dat hij boos is omdat hij bang is dat hij imagoschade op gaat lopen als ik mensen ga vertellen dat we uit elkaar zijn omdat hij een ander heeft. Hij begon ook opeens out of the blue over dat WE al langer niet goed communiceerde ,dat we daardoor van elkaar vervreemd waren. Ik heb er maar niet op gereageerd. 

En ergens anders wonen + allementatie gaat hem een hoop geld kosten. Vindt hij ook niet leuk. 

Buitenspel2024 schreef op 29-01-2025 om 15:31:

De bal ligt niet eens echt aan mijn kant of ik verder wil. Man wil gewoon bijna verder alsof dit niet gebeurd is en tegelijkertijd wel een beetje met de poh kijken waarom die nou niet gelukkig is. Dat laatste is natuurlijk hartstikke nodig voor hem, maar als je je relatie wilt kunnen redden moet je volgens mij wel spijt hebben, dat uiten en dat tonen. Anders kan ik, als bedrogen partner, niet tot vergeving komen, lijkt me. Dus wat dat betreft ligt de bal volgens mij toch bij man, want als hij niet beweegt, kan ik ook niet bewegen naar herstel (wel naar de exit, dat snap ik wel). Maar de herstel-bal begint echt bij man volgens mij.

Dat is idd heel erg belangrijk, nodig en logisch ! 

Maar dat wordt door sommigen mensen hier op dit forum niet zo gezien. Vergeving moet je kunnen geven ook al is er geen sprake van spijt of berouw🙄

LifeEvent! schreef op 29-01-2025 om 22:12:

[..]

Dat is idd heel erg belangrijk, nodig en logisch !

Maar dat wordt door sommigen mensen hier op dit forum niet zo gezien. Vergeving moet je kunnen geven ook al is er geen sprake van spijt of berouw🙄

Ja, misschien als je dat kan dat je dat dan meer voor jezelf doet. 

Maar dan ervaar ik zoiets denk ik niet als vergeven, meer als een soort loslaten gewoon tzt zodat je zelf door kan. Vergeven vind ik dan toch wel iets anders. Dat je ook wat van begrip kan opbrengen voor hun daden, misschien? Nu er bij man (nog) geen echte oorzaak duidelijk is, heb ik er dus ook niet echt begrip voor..  

Niet dat je daarmee meteen weer bij elkaar moet zijn of komen, je kan vast ook begrip hebben voor de acties vanuit man bekeken zonder dat die daarmee automatisch acceptabel zijn om met elkaar door te gaan.. 

(Nouja, gedachtenspinsels aan het einde van een lange dag, die kan ik misschien ook niet meer heel helder verwoorden..) 

LifeEvent! schreef op 29-01-2025 om 22:12:

[..]

Dat is idd heel erg belangrijk, nodig en logisch !

Maar dat wordt door sommigen mensen hier op dit forum niet zo gezien. Vergeving moet je kunnen geven ook al is er geen sprake van spijt of berouw🙄

Oh oh wat passief agressief weer. Ik weet niet of mij bedoelt (want ik heb er veel over gezegd) maar van mij hoef je niemand te vergeven hoor. Ik wees alleen op de discrepantie tussen wel mensen vergeven waar je belang bij hebt t.o.v. waarbij je dat niet hebt. Én dat je op die manier een soort rechter wordt. Verder eens met Draver. 

Draver23 schreef op 29-01-2025 om 22:15:

Het is meer terminologie. Je kunt iemand vergeven zonder spijt/berouw. Dat is ook aan te raden voor je eigen psyche, zodat je die last van wrok/haat niet meer draagt. Ook als de vreemdganger de ouder van je kind is, kan vergeving helpen om die contactmomenten te vergemakkelijken. Voor verzoening is spijt/berouw wel noodzakelijk om weer tot elkaar te komen. Sommige mensen zien die verzoening als de echte vergeving.

Ik denk zoals Buitenspel ook zegt, dat er meer sprake is van loslaten als er geen spijt/berouw of vergeving gevraagd wordt dan van vergeven. En door dat loslaten wordt de haat en wrok ook minder. Althans, dat zie ik ook nu naar mijn vader. Na bijna 10 jaar doet hij mij eigenlijk niets meer en kan ik op een verjaardag waar hij ook is, aanwezig zijn zonder enorm veel pijn omdat het een vreemde voor mij is geworden. 

MRI schreef op 29-01-2025 om 22:27:

[..]

Oh oh wat passief agressief weer. Ik weet niet of mij bedoelt (want ik heb er veel over gezegd) maar van mij hoef je niemand te vergeven hoor. Ik wees alleen op de discrepantie tussen wel mensen vergeven waar je belang bij hebt t.o.v. waarbij je dat niet hebt. Én dat je op die manier een soort rechter wordt. Verder eens met Draver.

En vergeef ons onze schulden, zoals ook wij onze schuldenaars vergeven... 

Je was niet de enige hoor , hier ook iemand die er wat over gezegd heeft over de selectieve boosheid van L.E. 

Ze vergeet er alleen bij te zeggen dat het niet over haar partner ging maar over de boosheid die ze voelt naar oude vrienden en de soms misselijkmakende omschrijvingen van truus, die bijna niet als mens wordt gezien en haar partner als slachtoffer van deze .

En dat alles in naam van gods liefde 

Stresskipje, de reden dat jullie uit elkaar gaan is natuurlijk breder dan er is een ander. Hij is niet meer gelukkig in jullie relatie. Daarnaast was er bepaalde openheid in jullie relatie. Ik zou anderen er verder buiten houden. Je bent niemand verantwoording schuldig. Op een paar intimi na zou ik daar ook niet uitvoerig met anderen over hebben. Het gaat niemand wat aan hoe jullie relatie of scheiding in elkaar zit. Straks komt alles op straat en bij de kinderen terecht. Leuke sensatie voor anderen maar niet fijn voor jou en de kinderen. En uiteindelijk moet je nog jarenlang met elkaar verder als ouders. 

ik vertel ook niemand wat, maar daar is hij wel bang voor. Hij vertrouwd mij niet. Heeft voorheen ook weleens zitten vissen wat ik na een scheiding zou zeggen over ons sexleven ed.
Jarenlang hebben we continu vinger aan de pols gehouden over hoe we vonden dat het ging, en nooit een noemenswaardig onvertogen woord. Ook niet tijdens dat gesprek wat ik hierboven benoem was er wat hem betreft niks niet goed. Zelfs in het begin van Truus was ik zijn nummer 1, had niks te vrezen en moest hij er niet aan denken om me kwijt te raken. Had daar zelfs nachtmerries over.
Hij werd pas "ontevreden" toen hij Truus niet mocht neuken, maar hij dat wel wilde toen zij voorstelde fuckbuddies te worden.
Dus nee, het is in mijn ogen niet breder dan die ander. Maar soi, ik praat niet negatief over hem en niemand weet het. Hij zwijgt uit schaamte, en ik hou niet van de vuile was buitenhangen. Ik wil te vertrouwen zijn. Dat hij dat niet doet is zijn probleem. 

Stresskipje schreef op 30-01-2025 om 13:58:

ik vertel ook niemand wat, maar daar is hij wel bang voor. Hij vertrouwd mij niet. Heeft voorheen ook weleens zitten vissen wat ik na een scheiding zou zeggen over ons sexleven ed.
Jarenlang hebben we continu vinger aan de pols gehouden over hoe we vonden dat het ging, en nooit een noemenswaardig onvertogen woord. Ook niet tijdens dat gesprek wat ik hierboven benoem was er wat hem betreft niks niet goed. Zelfs in het begin van Truus was ik zijn nummer 1, had niks te vrezen en moest hij er niet aan denken om me kwijt te raken. Had daar zelfs nachtmerries over.
Hij werd pas "ontevreden" toen hij Truus niet mocht neuken, maar hij dat wel wilde toen zij voorstelde fuckbuddies te worden.
Dus nee, het is in mijn ogen niet breder dan die ander. Maar soi, ik praat niet negatief over hem en niemand weet het. Hij zwijgt uit schaamte, en ik hou niet van de vuile was buitenhangen. Ik wil te vertrouwen zijn. Dat hij dat niet doet is zijn probleem.

Het is altijd wederkerig. Hij is zelf niet te vertrouwen dus vertrouwt hij ook de ander/jou niet. 

Hij zorgde ervoor dat jullie relatie kapot ging en hij was tegelijk bang jou te verliezen.

Mijn man verweet mij leugens terwijl hij de leugenaar was. Hij dacht dat ik stiekeme dingen deed, ging mij obsessief controleren terwijl hij 5,5 jaar stiekem bezig was etc

Om nog maar te zwijgen wat truus mij allemaal verweet wat ze achteraf zelf deed! 

Je ziet het pas als je het door hebt. 

Bizar hoe een mensenbrein verziekt kan zijn!