Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Irtje schreef op 20-01-2025 om 21:15:
[..]
Vooraleerst heb ik moeite met de naam hoeren, het zijn gewoon vrouwen zoals wij die om wat voor reden dan ook dit (vak) uitoefenen. Veelal zelfstandig (thuis) of in een club waar ze een ruimte huren en er komt geen pooier bij kijken. De mijne heeft jarenlang P-bezoek gedaan en het waren meestal jong meiden die het naast de studie deden omdat het meer en sneller verdiende dan ‘vakken vullen’ in de supermarkt of achter de bar staan.
Sommige waren goed en gezellig en daar ging hij dan vaker naar toe. Niet verliefd maar wel een soort genegenheid en ‘klik’ die er dan ontstaat. Anderen vielen tegen en dan bleef het iets eenmaligs. Ik vergelijk het maar met een leuke meid oppikken in een bar dan weet je ook niet altijd of het klikt.
Of het minder heftig is dan een ap weet ik niet: het nare gedrag, het stiekeme en de spanning zijn bij beide aanwezig. Het is wel makkelijker te verbergen omdat er verder ‘in principe’ geen tussentijds contact is.
En ja er bestaat in deze wereld vrouwenhandel, dat ontken ik niet, maar dat is voor zover ik heb kunnen ontdekken en onderzocht een net iets ander circuit/categorie waar de mijne zich ‘gelukkig’ niet in bewoog.
De mijne zat net wel in dat circuit. Vandaar dat het nooit dezelfde waren. Maar hij stond daar niet bij stil. Toen ik hem zei waarom dit vrouwenhandel was, schrok hij. Ik schrok ook. Hoe dom hij wel was. Geen bars, niet van bij hen thuis, geen club... Mijn man is ook iemand die geen sociaal contact opzoekt. Een affaire zou me sterk verwonderen. Dat vraagt intimiteit. Hij had nooit nood daaraan. Nu er geen intimiteit meer was tussen ons, mist hij dit zo erg. Hij is nu zeer intiem bij mij. Ik niet bij hem. Hij snakt ernaar. Een hechtingsstoornis uit de jeugd, zich niet kunnen hechten. Dit is hij nu aan het leren. Intimiteit bij mij, sociale contacten onderhouden met anderen. Niet makkelijk, een hele lange weg. Maar, een grote bereidheid van zijn kant. Dat moet ik erbij zeggen
Irtje schreef op 20-01-2025 om 21:23:
[..]
Je verwoordt hiermee precies mijn gedachten en de twijfel waar ik momenteel mee worstel!
Ja je reacties gisteren deden mij vermoeden dat onze situatie heel nauw aanleunt bij elkaar. Ik heb gisteren eens teruggescrold om je verhaal te zoeken. Ik herken zoveel. Joj staat verder dan ik al. Maar de mijne startte direct met therapie en de jouwe dacht ik pas later in jullie proces... Warme knuffel...
Irtje schreef op 20-01-2025 om 21:15:
[..]
Sommige waren goed en gezellig en daar ging hij dan vaker naar toe. Niet verliefd maar wel een soort genegenheid en ‘klik’ die er dan ontstaat. Anderen vielen tegen en dan bleef het iets eenmaligs. Ik vergelijk het maar met een leuke meid oppikken in een bar dan weet je ook niet altijd of het klikt.
Ja voor mij persoonlijk is dit dus een heel groot verschil: als je een meid in een kroeg oppikt, heb je de kans afgewezen te worden en moet je in die zin je nek uitsteken als man. Bij sekswerkers is de vrouw gewoon koopwaar en heeft de man een bepaalde macht als klant. Klant is koning. Ik vind het zelf dus erger als mijn mannelijke partner een 'vrouwtje gaat kopen' want dat voelt voor mij heel onveilig: hij kan dus seks en liefde scheiden en dat kan hij bij mij ook doen. Als hij verliefd wordt op de ander, vind ik dat helemaal niet leuk want een bedreiging voor de relatie maar het raakt bij mij niet zo'n diepe walging als bij sekswerkerbezoek, want er is bij verliefdheid tenminste 'hart' bij, de ander als mens zien. Daar kan ik meer respect voor opbrengen. Ik weet dat er veel vrouwen zijn die daar heel anders tegen aankijken en denken 'ach het is maar seks', maar ik kan dat niet want dan gebruikt hij een andere vrouw en dat triggert mij.
MRI schreef op 20-01-2025 om 21:46:
[..]
Ja voor mij persoonlijk is dit dus een heel groot verschil: als je een meid in een kroeg oppikt, heb je de kans afgewezen te worden en moet je in die zin je nek uitsteken als man. Bij sekswerkers is de vrouw gewoon koopwaar en heeft de man een bepaalde macht als klant. Klant is koning. Ik vind het zelf dus erger als mijn mannelijke partner een 'vrouwtje gaat kopen' want dat voelt voor mij heel onveilig: hij kan dus seks en liefde scheiden en dat kan hij bij mij ook doen. Als hij verliefd wordt op de ander, vind ik dat helemaal niet leuk want een bedreiging voor de relatie maar het raakt bij mij niet zo'n diepe walging als bij sekswerkerbezoek, want er is bij verliefdheid tenminste 'hart' bij, de ander als mens zien. Daar kan ik meer respect voor opbrengen. Ik weet dat er veel vrouwen zijn die daar heel anders tegen aankijken en denken 'ach het is maar seks', maar ik kan dat niet want dan gebruikt hij een andere vrouw en dat triggert mij.
Dat vind ik ook. Een verliefdheid, een klik, dat is iets menselijks zoals ik eerder aanhaalde. Dat overkomt je. Maar of je erin verdergaat of het uit de weg gaat, dat kun je kiezen.
Een mens huren om je lusten te bevredigen. Ik kan dat in mijn hoofd niet krijgen. Er is niets, maar dan ook niets wat ik daaraan kan begrijpen. Hij had thuis de kans genoeg, maar koos ervoor om het daar te zoeken en in mij geen interesse. 0.
Hij was uiteraard ook bezig met porno en masturbatie. En een pornolijf, daar kan ik niet tegenop, dat is waar. Ik heb geen pornotieten, pornokont, pornolippen, en porno ondergoed. Dat hadden diegene dat hij zocht wel.
Soms braak ik ook van al die therapieën die vanalles willen verklaren. Hechtingsstoornis, jeugdtrauma, seksverslaving, wegvluchten uit realiteit.. bla bla bla
Misschien had hij gewoon wat minder porno moeten kijken. Ik denk dat hij gewoon met een Pornobabe sex wou. Het uitproberen.
Want verslaving hier, daar... Nu 7 maand geleden. Cold turkey gestopt na uitkomst. Nooit nog drang, craving, fantasieën gehad. Geen zin in masturbatie porno of bezoekjes. Is dat dan een verslaving? Moet je dan niet afkicken? Er moet toch ergens een drang naar zijn bij afkicken ..
Ik vind het soms veel bullshit.
@Irtje: had jou man afkickverschijnselen? Of drang?
MRI schreef op 20-01-2025 om 21:46:
[..]
Ja voor mij persoonlijk is dit dus een heel groot verschil: als je een meid in een kroeg oppikt, heb je de kans afgewezen te worden en moet je in die zin je nek uitsteken als man. Bij sekswerkers is de vrouw gewoon koopwaar en heeft de man een bepaalde macht als klant. Klant is koning. Ik vind het zelf dus erger als mijn mannelijke partner een 'vrouwtje gaat kopen' want dat voelt voor mij heel onveilig: hij kan dus seks en liefde scheiden en dat kan hij bij mij ook doen. Als hij verliefd wordt op de ander, vind ik dat helemaal niet leuk want een bedreiging voor de relatie maar het raakt bij mij niet zo'n diepe walging als bij sekswerkerbezoek, want er is bij verliefdheid tenminste 'hart' bij, de ander als mens zien. Daar kan ik meer respect voor opbrengen. Ik weet dat er veel vrouwen zijn die daar heel anders tegen aankijken en denken 'ach het is maar seks', maar ik kan dat niet want dan gebruikt hij een andere vrouw en dat triggert mij.
Ja zo zou je dat kunnen zien want dat is de uitwerking en vind ik dan ook het moeilijke hieraan maar het probleem is dat hij seks ziet als liefde ipv dat seks een uiting is van liefde. Dit is, weten we nu, terug te brengen naar zijn liefdeloze en traumatische jeugd waarin hij in zijn adolescentie periode geleerd heeft dat hij tijdens seks een vorm van warmte en genegenheid ervaarde.
Hij is dan, en dat heb ik hem meermaals voor de voeten geworpen, vaker respectvoller naar deze dames geweest dan naar mij in die jaren. Zij gaven hem iets, (seks=liefde) waarvan hij zichzelf had wijsgemaakt dat ik hem niet meer (wilde) geven namelijk lekkere seks, dus geen liefde. Dat hij vervolgens mij afwees en we in een neergaande spiraal terecht kwamen kwam niet in hem op overigens.
Met dat laatste heb ik overigens het meest moeite want hij zag mij niet meer als volwaardige liefdespartner. Nu hij in therapie zit ziet hij wat hij deed en welke uitwerking dit had.
Irtje schreef op 20-01-2025 om 22:16:
[..]
Ja zo zou je dat kunnen zien want dat is de uitwerking en vind ik dan ook het moeilijke hieraan maar het probleem is dat hij seks ziet als liefde ipv dat seks een uiting is van liefde. Dit is, weten we nu, terug te brengen naar zijn liefdeloze en traumatische jeugd waarin hij in zijn adolescentie periode geleerd heeft dat hij tijdens seks een vorm van warmte en genegenheid ervaarde.
Hij is dan, en dat heb ik hem meermaals voor de voeten geworpen, vaker respectvoller naar deze dames geweest dan naar mij in die jaren. Zij gaven hem iets, (seks=liefde) waarvan hij zichzelf had wijsgemaakt dat ik hem niet meer (wilde) geven namelijk lekkere seks, dus geen liefde. Dat hij vervolgens mij afwees en we in een neergaande spiraal terecht kwamen kwam niet in hem op overigens.
Met dat laatste heb ik overigens het meest moeite want hij zag mij niet meer als volwaardige liefdespartner. Nu hij in therapie zit ziet hij wat hij deed en welke uitwerking dit had.
Ach, wat rot ook weer allemaal. Tja therapeuten kunnen zeggen dat hij seks als liefde ziet en naar alle waarschijnlijkheid is daar ook wel een moment in zijn jeugd aan te hangen waar dat begon. Maar persoonlijk vind ik het ook een verhaal in het collectieve bewustzijn dan mannen 'nu eenmaal visueler ingesteld zijn, dat mannen nu eenmaal seks nodig hebben want anders krijgen ze blauwe ballen, dat in porno seks voor mannen als iets gezien wordt waar ze recht op hebben en dat vrouwen willen moeten geven'. En elke keer dat een man porno bezoekt of naar sekswerkers gaat wordt dit bevestigd in zijn brein. Dat sekswerkers hem iets gaven, vind ik zo naief: hij betaalde er toch voor? Net zo naief als mannen die denken dat vrouwen seks willen hebben zoals ze in porno zien. Met andere woorden: voor mij is dit niet alleen een persoonlijk verhaal (dat ik niet ontken hoor) maar ook iets waar we best eens naar mogen kijken als mensheid.
Want de realiteit is dat veel mannen (en tegenwoordig ook steeds meer vrouwen) seks zonder liefde, zonder verbinding prefereren boven seks binnen een verbinding en vanuit liefde. Als dit soort mensen de anonieme seks achter zich laat en zich commiteert aan seks vanuit verbinding (bv door tantra) ontstaat er een hele nieuwe dynamiek, die ook voor de seksverslaafde zelf een mooie nieuwe wereld kan openen.
Is jouw man nu meer in staat te zien dat je ook seks vanuit verbinding kan hebben? Hoe voelt het voor jou nu?
Irtje schreef op 20-01-2025 om 21:15:
[..]
Vooraleerst heb ik moeite met de naam hoeren, het zijn gewoon vrouwen zoals wij die om wat voor reden dan ook dit (vak) uitoefenen. Veelal zelfstandig (thuis) of in een club waar ze een ruimte huren en er komt geen pooier bij kijken. De mijne heeft jarenlang P-bezoek gedaan en het waren meestal jong meiden die het naast de studie deden omdat het meer en sneller verdiende dan ‘vakken vullen’ in de supermarkt of achter de bar staan.
Sommige waren goed en gezellig en daar ging hij dan vaker naar toe. Niet verliefd maar wel een soort genegenheid en ‘klik’ die er dan ontstaat. Anderen vielen tegen en dan bleef het iets eenmaligs. Ik vergelijk het maar met een leuke meid oppikken in een bar dan weet je ook niet altijd of het klikt.
Of het minder heftig is dan een ap weet ik niet: het nare gedrag, het stiekeme en de spanning zijn bij beide aanwezig. Het is wel makkelijker te verbergen omdat er verder ‘in principe’ geen tussentijds contact is.
En ja er bestaat in deze wereld vrouwenhandel, dat ontken ik niet, maar dat is voor zover ik heb kunnen ontdekken en onderzocht een net iets ander circuit/categorie waar de mijne zich ‘gelukkig’ niet in bewoog.
Dat is jouw mening. Mijn mening is dat ik het geen normaal beroep vind. Ik veracht het dat je vrijwillig je lichaam zo gebruikt en aanbiedt. Maar gelukkig zijn er ook organisaties die gedwongen prostitutie aanpakken of vrouwen helpen die ermee willen stoppen.
Het tweede wat je beschrijft is precies wat ik bedoel. Mijn man voelde aantrekkingskracht, vond het een mooie vrouw (Dat vindt ze van zichzelf ook, ze wilde bij uitgaan ook "testen of ze goed in de markt lag door uitdagend te kleden en mannen te verleiden zoals ze zelf zei want van die saaie vent/loser diezij had moest ze het niet verwachten. Daarom vind ik het avhteraf ook zo dwaas van mijzelf dat ze het voor elkaar kreeg dat ik mij schuldig naar haar voelde als ik kritisch was daarover en over haar gelieg om een uitkering te trekken terwijl ze niet ziek was. Mijn intuïtie en die van haar andere vriendinnen klopte gewoon!)
Dus zoals je zelf schrijft, hij ging er vaker naar toe. Hij noemt haar zelf ook geen hoer maar hij vertoonde gedrag alsof hij naar een hoer ging is achteraf de conclusie en schaamt zich kapot daarover.
Breiertje schreef op 20-01-2025 om 21:27:
[..]
Ja je reacties gisteren deden mij vermoeden dat onze situatie heel nauw aanleunt bij elkaar. Ik heb gisteren eens teruggescrold om je verhaal te zoeken. Ik herken zoveel. Joj staat verder dan ik al. Maar de mijne startte direct met therapie en de jouwe dacht ik pas later in jullie proces... Warme knuffel...
Dank je!
Ja, wij zijn nu 2,5 jaar verder maar pas sinds november is hij in therapie om te begrijpen waarom hij dit deed. Heeft al veel gebracht maar de tussentijd (ontkenning, hervallen) heeft helaas veel stukgemaakt.
Of het goed gaat komen weet ik niet, mijn geduld wordt momenteel erg op de proef gesteld! We zijn namelijk in een erg toxisch patroon terecht gekomen, vergelijkbaar zoals Peet52 het beschrijft. Voor de uitkomst leefden we langs elkaar heen en spraken we eigenlijk niet meer met elkaar (wel over praktische zaken en de kids). Nu neem ik daar geen genoegen meer mee en dat levert veel frictie op.
Jij ook knuffel!!
MRI schreef op 20-01-2025 om 22:33:
[..]
Is jouw man nu meer in staat te zien dat je ook seks vanuit verbinding kan hebben? Hoe voelt het voor jou nu?
Ja, dat besef druppelt nú langzaam tot hem door. Voor mij geldt namelijk precies het omgekeerde, zonder verbinding vind ik het lastig om ‘fijne’ seks te hebben. Ik wil me veilig en gewaardeerd voelen. Dat is hij nu steeds beter aan het begrijpen.
LifeEvent! schreef op 20-01-2025 om 22:35:
[..]
hij vertoonde gedrag alsof hij naar een hoer ging is achteraf de conclusie en schaamt zich kapot daarover.
Nou is het maar de vraag of schaamte (en schuldig voelen) een manier is om over je seksverslavingsdynamiek heen te komen. Ik heb vaker gehoord dat het een soort zelfkritiek is die eigenlijk de andere kant van de medaille is van hetzelfde construct: ik ben een slecht mens-gevoel geeft wroeging geeft zelfontkenning Dat is misschien even fijn voor de bedrogen partner maar diezelfde schuld, schaamte zelfontkenning kan weer leiden tot een terugval.
MRI schreef op 20-01-2025 om 22:46:
[..]
Nou is het maar de vraag of schaamte (en schuldig voelen) een manier is om over je seksverslavingsdynamiek heen te komen. Ik heb vaker gehoord dat het een soort zelfkritiek is die eigenlijk de andere kant van de medaille is van hetzelfde construct: ik ben een slecht mens-gevoel geeft wroeging geeft zelfontkenning Dat is misschien even fijn voor de bedrogen partner maar diezelfde schuld, schaamte zelfontkenning kan weer leiden tot een terugval.
Klopt. Dat heeft hij ook gehad. Door schuldgevoel weer te bedekken met aandacht spanning en lust. Zo'n cirkel. Dat er nu kans op terugval bestaat kan, hoewel ik nu zo'n andere man zie. En ik heb mijzelf weer terug gevonden. Ik dacht al die jaren dat het aan mij lang, dat ik gek was en onterecht jaloers en gemeen en hem behandelde als vuil, dat vonden onze vrienden ook, die begrepen niet dat hij bij mij bleef en hadden medelijden met hem. Ze begrepen hem vaak waarom hij soms zo boos was op mij. Daarom ging ik in therapie ontdekte dat het door mijn verleden kwam van incest en misbruik, was ook de conclusie van de therapeut. Hij wilde tegelijk relatie therapie omdat hij oud wilde worden met mij maar mij ten nadeel zag veranderen. Nu weten we dat hij diegene was die deze ellende veroorzaakte bij mij. Zijn berouw en verdriet over wat hij mij aangedaan heeft is heel groot. Die truus wist ook van mijn verleden en worstelingen. Ook zij praatte mij aan dat ik mijn huwelijk opblies. Ze vertelde dat ze voor ons huwelijk tot God bad als ik dat voor die van haar wilde doen.
Ziek gedrag!
Van allebei!
Maar van haar geen woord van berouw of schaamte. Ze is dus niet de kop van Jut. Ze vindt zichzelf zielig omdat mensen wat van haar vinden. Dat vond ze al, daar is niets in veranderd. Ze is niet veranderd. Zij en mijn man hebben 5,5 jaar van mijn verleden gedood en ze heeft er geen berouw over. Het is allemaal de schuld van haar man vindt ze. Dat steekt enorm. Loslaten is moeilijk. Zie haar elke week. Ik hoop en bid dat het slijt.
LifeEvent! schreef op 20-01-2025 om 22:35:
[..]
Dat is jouw mening. Mijn mening is dat ik het geen normaal beroep vind. Ik veracht het dat je vrijwillig je lichaam zo gebruikt en aanbiedt. Maar gelukkig zijn er ook organisaties die gedwongen prostitutie aanpakken of vrouwen helpen die ermee willen stoppen.
Het tweede wat je beschrijft is precies wat ik bedoel. Mijn man voelde aantrekkingskracht, vond het een mooie vrouw (Dat vindt ze van zichzelf ook, ze wilde bij uitgaan ook "testen of ze goed in de markt lag door uitdagend te kleden en mannen te verleiden zoals ze zelf zei want van die saaie vent/loser diezij had moest ze het niet verwachten. Daarom vind ik het avhteraf ook zo dwaas van mijzelf dat ze het voor elkaar kreeg dat ik mij schuldig naar haar voelde als ik kritisch was daarover en over haar gelieg om een uitkering te trekken terwijl ze niet ziek was. Mijn intuïtie en die van haar andere vriendinnen klopte gewoon!)
Dus zoals je zelf schrijft, hij ging er vaker naar toe. Hij noemt haar zelf ook geen hoer maar hij vertoonde gedrag alsof hij naar een hoer ging is achteraf de conclusie en schaamt zich kapot daarover.
Jemig, wat denigrerend en opgelegde normen en waarden zeg.
Zoals jij over je Truus praat!! Misschien moet je je eens afvragen wat er onder haar gedrag zit en waarom zij deze validatie nodig heeft. Misschien wel een gebrek aan zelfliefde en eigenwaarde door iets in haar jeugd, zoals zoveel vreemdgangers hier last van hebben. Je kunt niet zomaar zonder verdere kennis van zaken anderen veroordelen zoals jij nu doet.
Het doet afbreuk aan jou als persoon en waar je zelf voor staat!!
Breiertje schreef op 20-01-2025 om 21:58:
[..]
@Irtje: had jou man afkickverschijnselen? Of drang?
Hij zegt cold turkey gestopt te zijn maar ik geloof het niet. Teveel rode vlaggen en ‘niet verklaarbare’ zaken gevonden. Ik denk dat we nu pas in deze fase beland zijn, maar waar zie je dat dan aan? Ik sta op superscherp wat het ingewikkeld maakt want wat is fictie en wat is waarheid want na zoveel jaar is het lastig te onderscheiden.
Onbegrijpelijk dat er dit soort taal uit mensen komt die gelovig zouden moeten zijn? Zoveel agressie en veroordeling van anderen.
Uiteindelijk heeft die vrouw niets met jou te maken. Ze hoeft jou geen berouw of excuses te maken. Dat hoeft er maar een. De persoon die met jou afspraken had. Maar die zag blijkbaar langdurig toch heel veel leuke kanten van haar. Gewoon een mens dus.
Dat bedoelde ik ook met loslaten en vergeving. Als je nog steeds zo blijft hangen in de minnares en hoe vreselijk ze was of is en hoe haar huwelijk wel niet is. Dat kan ze net zo goed van jou zeggen. Het doet er gewoon niet toe. En is afleiding van waar het werkelijk omgaat. Namelijk je eigen relatie en herstel.
Irtje schreef op 20-01-2025 om 23:20:
[..]
Jemig, wat denigrerend en opgelegde normen en waarden zeg.
Zoals jij over je Truus praat!! Misschien moet je je eens afvragen wat er onder haar gedrag zit en waarom zij deze validatie nodig heeft. Misschien wel een gebrek aan zelfliefde en eigenwaarde door iets in haar jeugd, zoals zoveel vreemdgangers hier last van hebben. Je kunt niet zomaar zonder verdere kennis van zaken anderen veroordelen zoals jij nu doet.
Het doet afbreuk aan jou als persoon en waar je zelf voor staat!!
Geen kennis van zaken? Ik ken haar al bijna 15 jaar. Ik weet wel degelijk wie ik voor mij heb gehad.
Als ze aan zichzelf zou willen werken om erachter te komen wat heeft gemaakt dat ze hier toe in staat is gebleken en alles en iedereen voorliegt, zou het toch heel anders zijn?
Wat bedoel je met opgelegde normen en waarden?
