Verder na ontrouw - deel 8

Anna Cara schreef op 10-12-2024 om 07:49:

W,

Neem het dag voor dag. Het lastige zithem er in dat je een rationeel en emotioneel deel hebt in jezelf hierover. Hoofd en Hart.

Het is ontzettend oneerlijk dat je partner vreemdging en jij nu (ook) met emotionele gevolgen moet dealen. Ik vond het echt traumatisch. Het heeft ook mijn beeld veranderd, van ons verleden, vriendschappen, hem én mij. Bij mij maakten vooral mijn gedachtes mij gek. Hersenen willen blijkbaar vooral naar de piekerstand. De woede bij gedachtes aan hem en haar maar ook de angst dat de relatie klapt. Wat was nog waar van wat hij zei? Hoe kon hij van mij houden en toch zo lang met een ander bezig zijn? Maar ik hou van hem, wil door. Daardoor wordt het een rollercoaster. Rond en rond met houden van en boosheid of angst.

Dat is het helemaal. Constant switchen van de ene gedachte naar de andere. Klopt het wel dat hij van me houd? Hoe kan dat dan?

Geruststelling: het wordt beter en gaat voorbij. Dag na dag. Dwing jezelf om je af te leiden bij pieker gedachtes. Sta je zelf toe om 1 uur per dag (later per week) wel eraan te denken en over te spreken. Schrijf je gevoelens op. Dat hielp mij. Van mij af schrijven. En zet ook alle mooie dingen van jullie relatie op een pagina. Kijk daar naar in zware momenten.

Goddank. Ik ben soms echt bang dat het niet over gaat. Opschrijven is wel een goed idee. Ik doe dat soms maar te weinig. Terwijl het wel helpt. 

Sterkte.

Xxx

Breiertje schreef op 10-12-2024 om 18:38:

[..]

Winnie,

Ik ontdekte het 5 bijna 6 maand geleden. Ook wij proberen te herstellen maar mijn gevoelens en emoties gaan alle richtingen uit. Het ene moment heb ik adem, hét andere moment lijk ik te verdrinken.

Mijn therapeut benoemt dit als post traumatisch stress syndroom. Als een soldaat die in oorlogsgebied overeind blijft, en eens hij thuiskomt in zijn veilig land, instort. Iedereen zegt, nou, hier ben je toch veilig, maar toch zakt hij dieper en dieper weg.

Ik erken het helemaal. Tips kan ik je niet geven.

Die beelden schakel ik uit. Dat is goed als je dit doet zeggen de professionals. Een tijd heb ik ze zelfs bewust opgeroepen om de pijn te voelen, als ik een paar goede momenten had. Want ik was toen bang dat ik het aan het verdringen was.

Sterkte

Ik weet wat het is. Elke dag opnieuw rechtstaan en ademen. In en uit. Zo voelt het voor mij.

Zo voelt het een beetje. De eerste weken waten heftig maar dan zorgde ik ervoor dat ik overeind bleef en stopte veel weg. Ook al huilde ik nog regelmatig uit bij mijn man.

De therapeute zei vorige week dat ik teveel probeerde te maskeren, dat ik door de pijn moest durven gaan om te helen. En ik ben bang voor nog meer pijn.

Groenevlinder12 schreef op 12-12-2024 om 16:42:

Hebben mensen tips om om te gaan met onzekerheid die de kop op kan steken? Mijn partner is eenmalig vreemdgegaan onder de invloed drugs en alcohol, waarvoor die in behandeling is gegaan, omdat deze situatie eigenlijk de laatste druppel was in een volle emmer. Erg veel spijt aanwezig en dat lijkt ook oprecht. Altijd zelf wel het idee gehad dat mensen een fout kunnen maken, maar het doet nog steeds ongelofelijk veel pijn.Het is natuurlijk wel nog steeds zijn keuze geweest om te doen wat hij heeft gedaan.

Dat gekwetstheid vestert zich bij mij in heel veel onzekerheid. Ik ben constant opzoek naar bevestiging en zodra ik die niet krijg in de maten die ik wil word ik erg onzeker. Ik weet niet goed hoe ik hiermee om moet gaan. Bij een psycholoog zit ik al. Hebben mensen tips?

Als het echt eenmalig was en iemand is zwaar (en in jouw geval dubbel) onder invloed dan zou ik dat niet op jouzelf betrekken. Alle remmingen vallen weg en je hebt geen idee meer wat je nu doet. Dat heeft waarschijnlijk weinig met jou, jullie relatie of seksleven van doen. 

In zo'n situatie zou ik mij eerder zorgen maken over een alcohol en drugsverslaving. Dat lijkt mij vele malen heftiger dan een eenmalig avontuur waarvan je gewoon niets weet. 

Dus echt niets om je onzeker over te voelen qua vreemdgaan. Maar de verslaving moet hij natuurlijk wel aanpakken want dat werkt door op alles. En hij kan in vervelende of gevaarlijke situaties komen waarin hij niet weet wat hij doet. 

Winnie geef het de tijd! Zoals gezegd dit kost jaren. En ja het zal slijten en beter worden want het nieuwe gaat ervanaf en het leven gaat door. En waarom zou hij niet meer van jou houden? Je kunt prima seks hebben met iemand terwijl hij daar geen verliefde gevoelens bij had. En je kunt ook houden van meerdere mensen. Dat doen we immers ook van onze kinderen of vrienden. Je moet door deze pijn heen. Wat goed helpt is lekker naar buiten en bijvoorbeeld sporten. Dat maakt je hoofd leeg. Concentreer je ook op andere dingen (werk, kinderen, vriendinnen) en ga meer tijd aan jezelf besteden. Morgen is weer een nieuwe dag. Je mag je best een moment of dag vreselijk naar voelen. Maar kom ook weer overeind en ga verder met je leven. Je zult zien dat het steeds wat beter gaat. Zeker in combinatie met therapie. 

Als je volgend jaar om deze tijd nog zo hoog in de emoties zit dan weet je dat je blijft hangen. En is het inderdaad tijd om jezelf de kritische vragen te stellen over jouw toekomst.

Winnie86 schreef op 11-12-2024 om 21:17:

[..]

Is jouw man in zijn eentje naar een therapeut geweest daarvoor? Is het dan de bedoeling dat de 'bedrieger' leert vanwaar het komt dat hij zoiets doet? Of iets anders?

Bij veel mensen, ik blijf even weg bij bedriegers, komt gedrag dat ze in hun huidig leven en dus ook in de relatie laten zien voort uit wat je hebt meegemaakt/geleerd hebt in je jeugd. Dat is natuurlijk nooit en op geen enkele manier een excuus voor vreemdgaan en zo kijk ik er ook niet naar.

Voor hem werd langzaam duidelijk dat zijn gedrag ergens vandaan kwam en hij wil zelf onderzoeken hoe/wat/waar en kijken wat hij hiermee kan. Dit alles maakt het voor hem inzichtelijk wat er precies gebeurd maar het maakt het gebeurde niet ongedaan. Dat stuk blijft moeilijk en zal dat altijd wel blijven denk ik, ook gezien de reacties wat het met je doet na jaren die hier recent zijn geplaatst . Hij doet het dus echt voor zichzelf. 

MRI schreef op 11-12-2024 om 14:38:

[..]

Dat je hoofd zo op hol slaat, is een traumarespons: je hoofd probeert chocola te maken van iets wat onbegrijpelijks in een poging rust te krijgen: als ik maar wist hoe en wat, en ik begreep het, dan kan ik het voorkomen voor de toekomst en het verleden afsluiten. Zoals velen hierboven zeggen: je gaat het niet begrijpen.

Maar dat je hoofd op hol slaat is wel een teken van hoe gekwetst en gewond bent. Ik zou beginnen 'gewoon' te voelen hoe dat voelt. En dat is natuurlijk super moeilijk en kwetsbaar of razend makend. Maar het is daarnaast helend voor systeem: je gedachten kunnen je niet helpen want het is je emotionele zelf dat gewond is geraakt. Je kan daarvoor ook hulp zoeken bij een therapeut. Mij hield EMDR voor anderen weer niet. Heel sterkte bij het voelen van hoe %*( rot dit is.

Dinsdag ga ik naar mijn therapeute, ik ga eens vragen of zij me verder kan helpen of verwijzen. 

Gewoon voelen is zo gevaarlijk, ik ben bang helemaal in te storten en wat dan met de kinderen. Maar ik moet erdoor.

Theekannetje schreef op 12-12-2024 om 12:32:

Natuurlijk was de beleving op het moment zelf fantastisch. Iedereen die al ooit in de ban was van iemand weet dat. Maar toch mogen we ervan uitgaan dat spijt achteraf oprecht is. De meeste mensen zijn namelijk geen ongevoelige psychopaten.
Spijt omdat er iemand gekwetst is, maar ook spijt om wat men zichzelf aangedaan heeft. Eens de roes is gaan liggen, hou je misschien niet meer echt van jezelf … Er is immers niet veel goeds voortgekomen uit die fantastische belevenis, niet voor de vreemdganger zelf, niet voor Truus en niet voor de trouwe partner. Iedereen verliest.
Niemand wordt blij van de roes waar hij/zij op den duur de slaaf van wordt, waar je op den duur geen controle meer over hebt en waar je toch telkens weer aan onderworpen wordt. Ik geloof oprecht in de opluchting van daar vanaf te zijn en ook in de schaamte dat het zo ver is kunnen komen. Totaal jezelf verliezen. Klinkt prachtig maar is het meestal niet.
Iedereen heeft verlangens en behoeftes, natuurlijk, en daar kan eventueel iets mee gedaan worden, besproken worden, maar in den duik een affaire beginnen is een zeer destructieve manier om daar mee om te gaan. Voor jezelf en voor de anderen. Omdat je mensen gebruikt (je partner én Truus) en omdat je gewoonweg onbetrouwbaar wordt voor iedereen en je zelf anderen ook gaat wantrouwen. Dus ik denk dat de meesten die beweren dat ze spijt hebben, dat ook effectief menen. Je ziet en hoort dat ook wel, denk ik, tenzij het, zoals ik zei, rasechte psychopathische leugenaars zijn. Denk ik …

Dit is een heel mooi inzicht, ik sla hem op.

Ik ben vandaag bij Truus geweest...
Was dinsdag al het hele eind tot daar gereden maar ze was op het werk, maar vandaag in thuiswerk.

Het was een geschifte situatie (even terug herinnering, ze is al bijna 15j een collega van mijn man en ik ken haar dus ook, al spraken we vooral via Messenger en zag ik haar maar 1 keer per jaar).

Ik heb staan huilen, zij heeft me vastgemaakt en in dat anderhalf uur ook zeker 10 keer gezegd dat hij echt van me houd, me nooit wilde verlaten, dat we samen horen.

Atypische minnares he...

Ik ben in de war. Ik weet natuurlijk hoe ze eruit ziet maar ik had haar in mijn hoofd een stuk mooier gemaakt de laatste maanden. 
Maar zoals ze nu voor me stond. Heel slonzig, grijs haar, kleding die mijn oma vroeger droeg, ze is 5j ouder maar zag er zeker 10j ouder uit, even dik als ikzelf maar minder goed 'in vorm'.

Ik snap het niet.
Helemaal niks sexy aan haar.
Hoe kan hij daar nu meer lust en passie voor gevoeld hebben dan ik.
Ik kleed me altijd op, maak me mooi, heb mooi Venetiaans blond haar en ben als ik de blikken van de mannen zie toch nog wel om aan te zien.

Wat me wel deugd deed is dat ik dingen bevestigd zag als wanneer het begon, dat hij echt nooit gezegd heeft dat hij me zou verlaten, dat hij haar ontloopt op het werk.

Vreemdgaan zegt meer over de vreemdganger dan over degene die bedrogen is, Winnie. Niet aan jezelf twijfelen. Stoere stap dat je haar hebt opgezocht en mooi dat het je iets heeft gebracht!

Winnie86 schreef op 13-12-2024 om 22:09:

Ik ben vandaag bij Truus geweest...
Was dinsdag al het hele eind tot daar gereden maar ze was op het werk, maar vandaag in thuiswerk.

Het was een geschifte situatie (even terug herinnering, ze is al bijna 15j een collega van mijn man en ik ken haar dus ook, al spraken we vooral via Messenger en zag ik haar maar 1 keer per jaar).

Ik heb staan huilen, zij heeft me vastgemaakt en in dat anderhalf uur ook zeker 10 keer gezegd dat hij echt van me houd, me nooit wilde verlaten, dat we samen horen.

Atypische minnares he...

Ik ben in de war. Ik weet natuurlijk hoe ze eruit ziet maar ik had haar in mijn hoofd een stuk mooier gemaakt de laatste maanden.
Maar zoals ze nu voor me stond. Heel slonzig, grijs haar, kleding die mijn oma vroeger droeg, ze is 5j ouder maar zag er zeker 10j ouder uit, even dik als ikzelf maar minder goed 'in vorm'.

Ik snap het niet.
Helemaal niks sexy aan haar.
Hoe kan hij daar nu meer lust en passie voor gevoeld hebben dan ik.
Ik kleed me altijd op, maak me mooi, heb mooi Venetiaans blond haar en ben als ik de blikken van de mannen zie toch nog wel om aan te zien.

Wat me wel deugd deed is dat ik dingen bevestigd zag als wanneer het begon, dat hij echt nooit gezegd heeft dat hij me zou verlaten, dat hij haar ontloopt op het werk.

Ik vind echt goed dat je haar hebt opgezocht hoor maar ik vind het vergelijken van vrouwen met het uiterlijk van de andere vrouw toch heel lastig. Ook en juist voor jou zelf... Dat betekent dat je voortdurend op je tenen loopt om maar in de gratie van je man en mannen te komen. Bedenk: je zal ouder worden. En ook: er kan zoveel meer tussen mensen zijn dan alleen uiterlijke goedkeuring. Dus ja: ik begrijp dat je dat vergelijken doet, want je weet dat mannen dat ws doen. Maar ik denk dat het niet goed is voor jezelf. De mooiste modellen per wereld zijn bedrogen, dus heel mooi zijn is geen garantie dat iemand je trouw blijft.

MRI schreef op 13-12-2024 om 23:38:

[..]

Ik vind echt goed dat je haar hebt opgezocht hoor maar ik vind het vergelijken van vrouwen met het uiterlijk van de andere vrouw toch heel lastig. Ook en juist voor jou zelf... Dat betekent dat je voortdurend op je tenen loopt om maar in de gratie van je man en mannen te komen. Bedenk: je zal ouder worden. En ook: er kan zoveel meer tussen mensen zijn dan alleen uiterlijke goedkeuring. Dus ja: ik begrijp dat je dat vergelijken doet, want je weet dat mannen dat ws doen. Maar ik denk dat het niet goed is voor jezelf. De mooiste modellen per wereld zijn bedrogen, dus heel mooi zijn is geen garantie dat iemand je trouw blijft.

Ik versta je en ben ook niet iemand die anderen evalueert op uiterlijk. Daarvoor ben ik vroeger veel te hard gepest.

Maar ik had haar in mijn hoofd zoveel mooier gemaakt en ik schrok echt oprecht. Omdat ik niet zie hoe er aantrekkingskracht kan zijn. Het is niet gewoon uiterlijk maar ze was zo onverzorgd en ze is dan ook nog enorm katholiek en heeft verschillende keren gezegd dat ze voor ons bid. Dat is niet te rijmen met het beeld van sexy stoeipoes.

Winnie86 schreef op 13-12-2024 om 23:59:

[..]

Ik versta je en ben ook niet iemand die anderen evalueert op uiterlijk. Daarvoor ben ik vroeger veel te hard gepest.

Maar ik had haar in mijn hoofd zoveel mooier gemaakt en ik schrok echt oprecht. Omdat ik niet zie hoe er aantrekkingskracht kan zijn. Het is niet gewoon uiterlijk maar ze was zo onverzorgd en ze is dan ook nog enorm katholiek en heeft verschillende keren gezegd dat ze voor ons bid. Dat is niet te rijmen met het beeld van sexy stoeipoes.

Dat zei die truus hier ook en schreef het in een brief naar mij. Tja ze bad ook in haar praiseband tijdens repetitie en uitvoeringen voordat ze mijn man appte met seksuele voorstellen. En mijn man ging aan tafel voor in gebed en deed hetzelfde.  Zegt dus helemaal NIETS ! 

Men gaat ook niet vreemd omdat ze gevoel hebben voor iemand anders maar om het gevoel dat de ander geeft! 

Spanning, zich begeerd voelen, geheimhouding, en daardoor lustopwekkend etc

Winnie86 schreef op 13-12-2024 om 23:59:

[..]

Ik versta je en ben ook niet iemand die anderen evalueert op uiterlijk. Daarvoor ben ik vroeger veel te hard gepest.

Maar ik had haar in mijn hoofd zoveel mooier gemaakt en ik schrok echt oprecht. Omdat ik niet zie hoe er aantrekkingskracht kan zijn. Het is niet gewoon uiterlijk maar ze was zo onverzorgd en ze is dan ook nog enorm katholiek en heeft verschillende keren gezegd dat ze voor ons bid. Dat is niet te rijmen met het beeld van sexy stoeipoes.

Ik herken het hoor. Ook al heb ik Truus nooit opgezocht of ontmoet. Maar sociale media en Google. Nou ik snap er helemaal niets van. Maar wat er al gezegd wordt. Het gaat vaak om de interacties en de aandacht. Niet zozeer om het uiterlijk denk ik.

En dat in je gedachten iemand veel mooier maken herken ik ook. Ik had op een gegeven moment een beeld voor me dat ze eruit zag als Julia Roberts. Met hele mooie krullen en lang bruin haar. Onzin natuurlijk maar dat beeld had ik wel.

Mijn a.s ex zei op een gegeven moment dat hij toch eigenlijk op brunettes valt. Toe besteedde ik er weinig aandacht aan maar later toen hij vreemgwas gegaan met een brunette viel die opmerking me zeer zwaar. 

Maar als ik foto's zie..snap en begrijp ik het echt niet. Maar ja..begrijpen deed ik het sowieso al niet. Nu zo blij dat ik vooral mezelf kan zijn en me aan niemand hoeft te meten. Ik ben goed zoals ik ben. En ben geen brunette of roodharig zoals ze er nu uitziet.  Blijf nog steeds op zoek naar foto's af enntoe.Raar hé dat het me nog zo bezig houdt af en toe. 

Weet je man ook dat je daar geweest bent. En wat vertelt hij daarover?

Wel moedig van je. Ik ben nooit de confrontatie aangegaan. Ik had altijd het gevoel dat ik me daar slechter van zou voelen. Alleen na het opbiechten en de laatste keer een bericht gestuurd. Ik weet nu wel dat ze in dezelfde stad woont dus als ik haar tegenkom en herken haar ..weet ik eigenlijk niet wat ik doe.  Mijn a.s. ex heeft haar in ons leven toegelaten . Hij had nee moeten zeggen tegen de verleiding. 

Heeft het je iets gebracht door haar op te zoeken?

Hey W, toen uitkwam dat mijn man het met een 'vriendin' deed maakte ik haar ook mooier en sexier in mijn hoofd. Toen ik haar later voor het eerst weer sprak en zag bleek ze een stuk kleiner en niet zo  knap. Ik herken jouw hersenen wel. De gedachtes waarom vreemdgaan met haar. Je wil het begrijpen. Je vergelijkt jezelf met haar. Niet doen! Want vreemdgaan zegt iets over jouw man. Niet over jou. Het bracht hem iets. 

Maar ik onderschatte wel de kracht van de affaire. Lust was het zei man. Want mijn man wilde mij nooit kwijt. Houdt van mij. Ook mijn Truus zei dat. Dus ik dacht mooi het is klaar nu ik het weet.  Fout gedacht. Hij beloofde nul contact meer. Maar dat bleek erg moeilijk. En daar ligt een valkuil waar ik bedrogenen  nu voor waarschuw. Er ontstaat een band tussen minnaar en minnares. Ondanks houden van mij kon het vreemdgaan starten én doorgaan. Het is namelijk knap verslavend. En onze relatie stond onder hoogspanning door het verraad. Veel verdriet en boosheid. En de minnares begreep hem zoooo goed. Dus weer contact. Weer de bubbel in met haar. Om zich weer goed te voelen. Een nare cirkel. 

Dus, of je de Truus nou lelijk(er) vindt of knap(per), lief of gestoord... realiseer je dat de drijfveren van je man anders kunnen zijn dan wat jij bedenkt. Onderzoek beiden (!) wat het vg /deze vrouw hem bracht.