Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Nina0011 schreef op 04-07-2024 om 08:52:
Het woord is eruit, hij is gisteravond ook weer weggegaan. Hij wil niet meer, kan me nooit meer zien zoals hij me eerder zag en hij kan het niet meer opbrengen. We gaan in gesprek met een mediator.
Met alles wat jij beschrijft over hem, bekruipt mij meer en meer het gevoel dat jij een stuk beter af gaat zijn zonder deze dreinende kleuter.
Wat gaat de "hulpvraag" aan de mediator zijn?
@persephone Dat is wat iedereen tegen me zegt. Hij is absoluut niet netjes en niet eerlijk bezig momenteel.
Hulpvraag is ons helpen om duidelijke afspraken te maken, alles netjes te regelen en vooral het ouderschapsplan vind ik heel erg belangrijk.
Alle tips zijn welkom..
Vandaag is zijn papa-dag, ik heb de hele dag niets gehoord en hij is nu ook nog steeds weg met de kinderen. Ik kom net thuis van werk en ze zijn er niet. Dit deed hij eerder nooit. Ik blijf niet achter hem aanlopen.
Nina0011 schreef op 04-07-2024 om 17:01:
@persephone Dat is wat iedereen tegen me zegt. Hij is absoluut niet netjes en niet eerlijk bezig momenteel.
Hulpvraag is ons helpen om duidelijke afspraken te maken, alles netjes te regelen en vooral het ouderschapsplan vind ik heel erg belangrijk.
Alle tips zijn welkom..
Vandaag is zijn papa-dag, ik heb de hele dag niets gehoord en hij is nu ook nog steeds weg met de kinderen. Ik kom net thuis van werk en ze zijn er niet. Dit deed hij eerder nooit. Ik blijf niet achter hem aanlopen.
Ik hoop dat jullie een verstandige mediator hebben. Eén die zegt dat dit tijd nodig heeft en niets gaat doen. Dit is zo overhaast allemaal. Zo triest voor jullie kinderen. Waarom moeten er knopen worden doorgehakt? Jullie verkeren allebei in shock! Geef het alsjeblieft 4 maanden de tijd dan is het eerste ambivalente gedrag afgezakt en kan er weer een beetje helder gedacht worden! Scheiden kan altijd nog! Hij komt niet als een dreinende kleuter op mij over, eerder iemand die wanhopig is. Als je van hem houdt waarom niet de tijd geven dit te verwerken wat je hem hebt aangedaan. Hij gaat later ook echt naar zijn aandeel kijken. Dat deed ik ook na een paar maanden. Maar dat zou ik niet gedaan hebben als hij mij verwijten had blijven maken en dat deed hij! Ik zou aan ouderparentificatie doen, ik bleef hangen en wat er gebeurd was ik wilde mijn huwelijk niet een kans geven etc Ik was daar heel boos over. Mijn psycholoog zei dan, dan heb je nog gevoel voor hem al denk je dat het "dood" is. Anders zou het je onverschillig laten.
Ik kan alleen maar vanuit mijn referentiekader reageren dat besef ik. Maar ik voel aan alles dat jullie te snel gaan in keuzes moeten maken. Jullie MOETEN niks. Onze kinderen zeiden gisteren nog dat ze zo dankbaar zijn dat we de tijd hebben genomen en nog nemen. (we wonen nog steeds apart) maar ze zien dat we steeds dichter bij elkaar komen. We noemen het een reis naar elkaar waar we elkaar weer hopen te vinden.
@LiveEvent dankjewel voor je mooie reactie. Zet me weer aan het denken. Helaas is hij degene die echt niet meer wil. Hij weet het sinds eind april. Aan het begin wilde hij ervoor vechten met me. De eerste weken deden we ook echt ons best. Sinds de intake bij de relatietherapeut is hij dichtgeklapt en ben ik gaan trekken. Daardoor is hij steeds meer afstand gaan nemen. Hij zegt dat hij de vechtlust niet meer op kan brengen.
Hij heeft 2 mediators benaderd en is huizen aan het bekijken. Ik zal hem vragen of hij het nog tijd wil geven, maar zoals hij er nu in staat ziet hij het nooit meer goedkomen. Hij kan ook niet meer 'normaal' tegen me doen, het is alleen maar woede en irritatie. Ik weet dat er pijn en verdriet bij zit, maar dit uit hij niet. Het komt eruit als boosheid en hij geeft alleen nog maar commentaar en gemene opmerkingen. Ik hoop dat hij serieuze hulp zoekt en dit heb ik hem ook gevraagd te doen, voor zichzelf. Er zit zoveel achter.
Dit weekend, vanaf vanavond, ben ik weg uit ons huis en is hij voor het eerst alleen met de kinderen. Ik zie er als een berg tegenop.
Hij heeft ineens een koortslip. Nooit eerder gehad. Weet echt niet waar hij mee bezig is.
Hij heeft enorme stress en dat uit zich. Koortsuitslag, slecht slapen, kort lontje etc. Onder zijn boosheid zit een andere emotie, waarschijnlijk pijn. Zijn oplossing is weggaan. Sterkte met je weekend alleen. Zorg voor veel afleiding.
Xxx
Nina0011 schreef op 05-07-2024 om 08:54:
Hij heeft ineens een koortslip. Nooit eerder gehad. Weet echt niet waar hij mee bezig is.
Met alles behalve jou. En dat zul je in die zin moeten accepteren. Er zijn nu meerdere mensen geweest die hetzelfde advies gegeven hebben en toch blijf je daar niet echt wat mee doen. Ik snap best dat het allemaal niet makkelijk is, maar je zult je hier bij neer moeten leggen. Geef hem ook niet meer dan dat je zou doen als je gescheiden bent. Dat toch genegenheid willen, het ineens als een blad aan de boom omslaan, dan weer goed, dan weer niet goed: Het is allemaal heel erg herkenbaar gedrag. Hij probeert jou overal de schuld van te geven, terwijl die zelf weer aan het flikflooien is, daar is wat mij betreft een best grote kans op.
Ik heb je direct gezegd dat ik het vrij opmerkelijk vond en dat het op mij over kwam dat hij gewoon bezig is met een ander. Je moet loskomen van hem, want anders ga je er 1. aan onderdoor en 2. voor je het weet, pakt hij dit aan om er heel voordelig af te komen in de scheiding. Zo komt het in elk geval wel op mij over.
Nina0011 schreef op 05-07-2024 om 07:48:
@LiveEvent dankjewel voor je mooie reactie. Zet me weer aan het denken. Helaas is hij degene die echt niet meer wil. Hij weet het sinds eind april. Aan het begin wilde hij ervoor vechten met me. De eerste weken deden we ook echt ons best. Sinds de intake bij de relatietherapeut is hij dichtgeklapt en ben ik gaan trekken. Daardoor is hij steeds meer afstand gaan nemen. Hij zegt dat hij de vechtlust niet meer op kan brengen.
Hij heeft 2 mediators benaderd en is huizen aan het bekijken. Ik zal hem vragen of hij het nog tijd wil geven, maar zoals hij er nu in staat ziet hij het nooit meer goedkomen. Hij kan ook niet meer 'normaal' tegen me doen, het is alleen maar woede en irritatie. Ik weet dat er pijn en verdriet bij zit, maar dit uit hij niet. Het komt eruit als boosheid en hij geeft alleen nog maar commentaar en gemene opmerkingen. Ik hoop dat hij serieuze hulp zoekt en dit heb ik hem ook gevraagd te doen, voor zichzelf. Er zit zoveel achter.
Dit weekend, vanaf vanavond, ben ik weg uit ons huis en is hij voor het eerst alleen met de kinderen. Ik zie er als een berg tegenop.
Ik schrijf dit nadat ik jouw reactie met mijn man heb besproken. Hij kan zich nl in jou verplaatsen. Hij had nl ook heel veel moeite met mijn boosheid, hij deed er alles aan voor zijn gevoel, om het goed te krijgen en het maakte hem wanhopig dat het alleen maar erger werd (lees: mijn boosheid nam met de maanden toe tot hem zelfs niet meer willen zien en spreken) hij heeft toen ook uitspraken gedaan naar 2 vrienden als "zij wil scheiden, prima we kappen er idd mee dit is geen leven zo" Hij meende er achteraf niets van.
De ommekeer bij hem kwam echt toen hij Eerste hulp bij vreemdgaan las. Daarin staan de 12 geboden voor een vreemdganger. Toen hij dat met vallen en opstaan ging toepassen (hij heeft het zelfs uitgeprint en opgehangen in zijn huis zodat hij het uit zijn hoofd kon leren) kwam er een opening bij mij. Dat was moeilijk want zijn eerste primaire reactie was toch steeds verdedigen, verzachten, voorwaarden en ultimatums stellen ipv incasseren en keer op keer zijn berouw tonen. Toen hij die punten echt ging toepassen kwam vanzelf bij mij het besef dat ik ook een aandeel had in de relatie wat heeft gemaakt dat hij mogelijk gevoelig werd voor de uitgesproken liefdesverklaring van mijn "vriendin" en zijn we ook in gesprek gegaan met onze psychologen erbij.
Wat mijn man je wil adviseren is, het is goed dat jullie tijdelijk uit elkaar zijn (apart) ook al voelt het verschrikkelijk en voelt het alsof je verder uit elkaar drijft, het is nodig en ook beter voor de kinderen ipv wel/niet het fijn hebben tm ruzies en weer weglopen (dat was het in ons geval wel nl) hou je aan de punten van dat artikel en geef hem tijd! Dus niet trekken idd!
https://www.relatiehuisrijnmond.nl/nieuws/waarom-gaan-mensen-vreemd/
Onderaan staat het pdf van de punten
Elpisto schreef op 05-07-2024 om 09:22:
[..]
Met alles behalve jou. En dat zul je in die zin moeten accepteren. Er zijn nu meerdere mensen geweest die hetzelfde advies gegeven hebben en toch blijf je daar niet echt wat mee doen. Ik snap best dat het allemaal niet makkelijk is, maar je zult je hier bij neer moeten leggen. Geef hem ook niet meer dan dat je zou doen als je gescheiden bent. Dat toch genegenheid willen, het ineens als een blad aan de boom omslaan, dan weer goed, dan weer niet goed: Het is allemaal heel erg herkenbaar gedrag. Hij probeert jou overal de schuld van te geven, terwijl die zelf weer aan het flikflooien is, daar is wat mij betreft een best grote kans op.
Ik heb je direct gezegd dat ik het vrij opmerkelijk vond en dat het op mij over kwam dat hij gewoon bezig is met een ander. Je moet loskomen van hem, want anders ga je er 1. aan onderdoor en 2. voor je het weet, pakt hij dit aan om er heel voordelig af te komen in de scheiding. Zo komt het in elk geval wel op mij over.
Een koortslip heeft mi meer te maken met lage weerstand en stress dan met flikflooien. Het zijn aannames mi dat hij bezig is met een ander. Ik begrijp niet waar dat op is gebaseerd 🤷
Natuurlijk zijn er uitzonderingen die weer bij elkaar komen. Maar op een gegeven moment mag je ook voor jezelf kiezen. Zowel hij als jij. Er is ook nog zoiets als eigenwaarde wat mij betreft. En ik denk dat het goed is een grens te stellen in hoe jij je laat behandelen. Boosheid mag en is heel logisch. Maar ook binnen Boosheid zijn er voor mij grenzen. Dat betekent niet dat je de ander in woede voor alles uit mag maken, mag bedreigen of mentaal kapot maken (want ik was boos).
En in dit geval zijn er echt wel zaken gebeurd die ver over de grens gaan qua gedrag. Alleen ontbreekt het volledig aan zelfinzicht. Dat komt ook met tijd en afstand niet opeens terug. Soms moet je iemand accepteren zoals hij is. Jouw man is zelf 2x vreemdgegaan (maar dat was niet zo erg), liet jouw vallen na een postnatale depressie (van zijn kind, maar hij had stress) en behandeld jou de afgelopen maanden zeer slecht (maar dat verdien jii). Alleen voor seks ben je nog wel goed genoeg. En nog loop jij te smeken en ga je compleet voorbij aan je eigenwaarde en zelfrespect. Zoek hulp voor jezelf en je zelfvertrouwen. En laat je nooit meer zo behandelen.
LifeEvent! schreef op 05-07-2024 om 13:00:
[..]
Een koortslip heeft mi meer te maken met lage weerstand en stress dan met flikflooien. Het zijn aannames mi dat hij bezig is met een ander. Ik begrijp niet waar dat op is gebaseerd 🤷
Wellicht goed dat to even een soa test gaat doen bij de huisarts. Man is al 2x vreemdgegaan en zijzelf ook. En dan heb ik het nog niet over al zijn activiteiten nu. Daar heeft to geen zicht op terwijl hij haar wel heeft gebruikt voor seks (en toen aan de kant gegooid).
Denk om je gezondheid to!
LifeEvent! schreef op 05-07-2024 om 13:00:
[..]
Een koortslip heeft mi meer te maken met lage weerstand en stress dan met flikflooien. Het zijn aannames mi dat hij bezig is met een ander. Ik begrijp niet waar dat op is gebaseerd 🤷
Dan zou ik even haar posts terug lezen. Het is gedrag wat gigantisch herkenbaar is namelijk. In heel veel gevallen hier.
Sinds dinsdag is hij heel resoluut. Ik heb hem vanochtend gevraagd of hij het tijd wil geven, maar we hebben elkaar net telefonisch gesproken en dit wil hij niet. Wat hem betreft komt het niet meer goed. Ik laat het hierbij. Hij weet hoe ik erin sta, maar hij is nu echt heel erg duidelijk geweest. Het is gewoon klaar. Er is geen wil meer om te vechten. Dus ik ga voor mezelf en de meisjes vechten. Iedereen bedankt elke keer voor alle verschillende inzichten, het delen van jullie ervaringen en de tips.
Nina0011 schreef op 05-07-2024 om 14:39:
Sinds dinsdag is hij heel resoluut. Ik heb hem vanochtend gevraagd of hij het tijd wil geven, maar we hebben elkaar net telefonisch gesproken en dit wil hij niet. Wat hem betreft komt het niet meer goed. Ik laat het hierbij. Hij weet hoe ik erin sta, maar hij is nu echt heel erg duidelijk geweest. Het is gewoon klaar. Er is geen wil meer om te vechten. Dus ik ga voor mezelf en de meisjes vechten. Iedereen bedankt elke keer voor alle verschillende inzichten, het delen van jullie ervaringen en de tips.
Richt je op jezelf en de kinderen. Scheelt bakken met energie is mijn ervaring. Hij wil niet. Heel hard maar ook heel duidelijk. En dat heb jij ook nodig anders blijf je aan hem trekken en hoop houden.
Precies Izza, die duidelijkheid heb ik nodig anders hou ik hoop. Tegen beter weten in. Ik heb nog even heel hard getrokken om het er zo duidelijk uit te krijgen want hij kreeg het niet over zijn lippen, omdat dit zoals hij zegt " niet is wat hij wil of ooit heeft gewild" : scheiden. Maar hij wil ook niet verder en ziet het niet. Dus trekken is klaar.
