Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Poeh ik merk dat deze discussie mij triggert.
Ergens diep in je hart weet je dat je man 100% verantwoordelijk is voor jullie samen zijn, het trouw zijn aan jou.
Maar dat neemt niet weg dat het veel pijn doet als de sportschool chick, de collega waar je ooit mee gesproken hebt en haar met een warme groet gedag hebt gezegd of wie dan ook, je man daar iets mee aan gaat.
Ik kan wel heel anders naar hun kijken nu ik z'n tijd verder ben maar dat neemt niet weg dat je pijn voelt aan het feit dat ze stiekum tegen je waren.
Recht in je gezicht.
Het mee liegen en jou voor de gek houden.
Een toneel spel op voeren met een masker op.
En het nu doorzien daarvan maakt het proces in mensen kennis zo waardevol, met al die irritante pijnlijke emoties.
Ik vond het altijd fijn om heel erg betrokken te zijn en iets te betekenen voor mensen, en dat is best beschadigt.
Ik spreek vanuit mij zelf natuurlijk, maar ik denk dat daar de kern ligt.
MRI schreef op 22-02-2022 om 09:43:
[..]
Maar waarom?
Haha mri ik snap jou statement 😂
Omdat je dat moreel kloppend vind. Iets innerlijks, iets van waar je hard voor gewerkt hebt laat je toch ook niet stelen gevoel?
Zoals een dief die je huis binnenkort en alles waar je van houdt meeneemt. Daarom 😊
miss1984 schreef op 22-02-2022 om 09:52:
[..]
Haha mri ik snap jou statement 😂
Omdat je dat moreel kloppend vind. Iets innerlijks, iets van waar je hard voor gewerkt hebt laat je toch ook niet stelen gevoel?
Zoals een dief die je huis binnenkort en alles waar je van houdt meeneemt. Daarom 😊
hi miss ja dat snap ik dan ook wel weer. Ik zou ook niet met een getrouwde man gaan omdat ik die vrouw de pijn gewoon niet aan wil doen. En ik snap het gevoelsmatige aspect van als een vrouw jou kent en gewoon op de avances van je man ingaat. Dat gaat ook tegen mijn morele besef in.
Ik begrijp ook mensen die zeggen: hij is wel 100% verantwoordelijk maar ik vind haar toch een b$%tch.
Maar het is voor mij ook een kwestie van principe: zolang vrouwen elkaar de schuld geven, gaat de vreemdgaande man vrijuit en hoeft zich minder verantwoordelijk voor zijn commitment naar de relatie te voelen.
Ik denk dat de optiek van dat een trouwring je zou moeten beschermen tegen verleidsters van je man (je als in iemand) niet opgaat. Je legt dan het behoud van je relatie, buiten je relatie terwijl die binnen zou moeten liggen. Eigenlijk zeg je dan tegen de truus: ´ik heb de oudste rechten´. Maar is dat nou iets waar je rechten aan kunt ontlenen? Dat willen we vaak wel maar is het realistisch?
Als de man niet al die jaren het werk die jij in de relatie hebt gestopt niet respecteert, waarom moet een andere vrouw die zelf alleen is dat wel doen?
Daarnaast, en dit is een belangrijk punt voor me: je weet niet wat de vreemdganger de truus verteld heeft. Dat kan variéren van ´mijn vrouw begrijpt me niet´ tot ´we hebben al jaren geen seks meer leven als broer en zus´ via ´eigenlijk gaan we scheiden we zijn alleen nog bij elkaar voor de kinderen´
Waar vrouwen elkaar de schuld geven, hebben (sommige) mannen meer beweegruimte om te playen.
Ik ken een situatie waar een vriendin van me een alleenstaande vrouw verliefd werd op een getrouwde man. Weer het verhaal van zijn kant van ´ze is zo control bitch, ik wil gaan scheiden bla bla bla .
Zij was oprecht verliefd en geloofde al zijn verhalen. Voor de getrouwde vrouw was zij een slet die haar man af wilde pakken. Voor haar was de getrouwde vrouw een gemene feeks die haar man als een klein kind behandelde en voor de buitenwereld een ongelukkig huwelijk in stand wilde houden. En daar zat een beetje iets in maar ook weer helemaal niet want die vrouwen waren allebei veel meer dan de karikatuur die ze op basis van de verhalen van die man hadden gevormd. En daardoor kon zijn gespin en geplay doorgaan.
Ik heb natuurlijk gezegd dat ze sowieso niet met zo´n man moest gaan of,als ze zo verliefd was eens moest gaan praten met die vrouw. Gewoon om haar als mens te zien en te horen wat er van zijn verhalen klopte. Maar de partijen volhardden in hun standpunt, man en vrouw zijn gescheiden en nu is zij ongelukkig met hem en begrijpt die vrouw meer en vertrouwt hem niet. ja duh.
Waar het mij maar omgaat is dat als de dames met elkaar gepraat hadden of in ieder geval zich niet hadden laten vangen in het ´zij is een slet, zij is een gemene directrice-verhaal´en karikaturen van de ander, die man niet ver was gekomen met zijn hele gelieg en halve waarheden.
Het valt me op dat de bedrogen vrouw altijd neerbuigend doet over de vrouw waarmee ze bedrogen is. daar heb ik zo'n hekel aan. "slet', chick, Truus toe maar. En het dient allemaal om aan te tonen hoe die arme man het onmogelijk wordt gemaakt om daar weerstand aan te bieden.
Zie die mannen nu eens eindelijk als gewoon mens en concentreer je niet op de andere vrouw: concentreer op je relatie als je durft.
Ik schrik van de harde reacties hier. Ik dacht dat dit een topic was om elkaar te steunen en je verhaal kwijt te kunnen.
Negatieve gevoelens omtrent ‘de Truus’ horen ook bij de fases waar een bedrogen vrouw door heen gaat. Lijkt mij. En anders zal ik wel abnormaal zijn.
Dat ‘de Truus’ niet verantwoordelijk is voor de relatie tussen mij en mijn partner daar ben ik het helemaal mee eens.
Maar ik vind haar gedrag ook verwerpelijk, dat staat los van hoe ik over het gedrag van mijn partner denk en hoe ik daar mee om ga.
En ik mag daar best iets van vinden. Ik vind ook iets van mensen die slecht met dieren om gaan. Mensen die liegen, mensen die anderen in nood niet helpen, mensen die anderen pesten, etc.
Ik heb geen invloed op hun gedrag, ik heb alleen invloed op hoe ik er mee om ga. Daarom zal ik waarschijnlijk ook geen bericht sturen naar de Truus, die gevoelens zijn er wel.
Dit wilde ik nog even kwijt. Ik weet niet of ik hier verder nog ga meeschrijven.
Peritau schreef op 22-02-2022 om 13:08:
Dit wilde ik nog even kwijt. Ik weet niet of ik hier verder nog ga meeschrijven.
Maar ik vind het ook steunend als iemand mij er op wijst dat je door de minnares (voor een deel) de schuld geven je de kracht buiten de relatie legt.
Kun je vertellen wat je zo hard vindt? Ik zelf zeg bijvoorbeeld ook `
´Ik zou ook niet met een getrouwde man gaan omdat ik die vrouw de pijn gewoon niet aan wil doen. En ik snap het gevoelsmatige aspect van als een vrouw jou kent en gewoon op de avances van je man ingaat. Dat gaat ook tegen mijn morele besef in.´
Goed jij vindt het gedrag van de truus verwerpelijk, ik vind het gewoon niet slim. En daarnaast vind ik dat vrouwen zich vaak tegen elkaar uit laten spelen, door de ander als karikatuur te zien in hun hoofd. En ik denk dat dat ook contraproductief werkt. en ik mag dat dan weer vinden. ik vind het ook niet hard eigenlijk, want ik ben nog steeds begaan met degene die bedrogen is.
Dit is een forum. mensen verschillen van mening. Je kan niet verwachten dat je alleen maar bijval krijgt.
MRI schreef op 22-02-2022 om 09:43:
[..]
Maar waarom?
De vraag stellen is m beantwoorden. MRI, met hoeveel getrouwde mannen heb jij het aangelegd? Waarom voel je je daar niet schuldig over, waarom vind je het ok om dat te doen? En zoals iemand al noemde, waarom is het erger om de man van je goede vriendin in te palmen in plaats van de man van een 'vreemde' vrouw?
Door een Truus als (mede)schuldige aan te wijzen reduceer je je (ex) man tot een willoze piemel op pootjes, hij kan er niets aan doen want zij was zo geil daar kon hij toch geen weerstand aan bieden.
ixis schreef op 22-02-2022 om 13:30:
[..]
De vraag stellen is m beantwoorden. MRI, met hoeveel getrouwde mannen heb jij het aangelegd? Waarom voel je je daar niet schuldig over, waarom vind je het ok om dat te doen? En zoals iemand al noemde, waarom is het erger om de man van je goede vriendin in te palmen in plaats van de man van een 'vreemde' vrouw?
nou geen een getrouwde man dus, ik vind dat namelijk een beetje dom om te doen want het is geen aardige of leuke man in mijn optiek.
Als iemand je vriendin is, heb je een band met die vrouw die je verraadt.
Bolmieke schreef op 22-02-2022 om 13:31:
Door een Truus als (mede)schuldige aan te wijzen reduceer je je (ex) man tot een willoze piemel op pootjes, hij kan er niets aan doen want zij was zo geil daar kon hij toch geen weerstand aan bieden.
Precies mijn punt. Het gaat terug op een lang levende norm in het collectief dat vrouwen verantwoordelijk zijn voor de seksualiteit van mannen. En omdat mannen zelf niet verantwoordelijk kunnen zijn voor hun seksualiteit moeten vrouwen zich verantwoordelijk voelen voor de relatie van anderen... Want tja geen enkele man zal een vrouw die hem verleidt, negeren. Want ja hij denkt nou eenmaal met zijn piemel... dat is het verhaal.
Ik denk dat het tijd wordt deze narrative te herzien. Ik vind het ook denigrerend naar mannen. Alsof zij zelf niet kunnen kiezen voor de commitment van een monogame relatie en daarin integer kunnen zijn.
ik denk dat het tijd wordt dat we Truus niet zo’n podium geven; het is al lastig genoeg met je man weer aan één tafel te zitten. Als je man in staat is je te vergeten of in staat is de pijn te negeren, dan kom je voor jezelf op. Het is wel lastig op welke manier je dat het beste kan doen. Want de ene man reageert anders op therapie en praatsessies dan de ander. En de bedrogen echtgenote is ook niet bekend met de voor hen passende aanpak omdat het voor haar een grote verrassing is.
De eenzaamheid die je ondertussen met je meedraagt, wil je niet. Die wil je kunnen vervangen voor wat meer vertrouwen in elkaar, zodat je over van alles en nog wat met elkaar kan delen. En je wilt dit vooral niet nog een keer hoeven meemaken want dan houdt je man blijkbaar maar bar weinig van jou
Flanagan schreef op 22-02-2022 om 14:08:
ik denk dat het tijd wordt dat we Truus niet zo’n podium geven; het is al lastig genoeg met je man weer aan één tafel te zitten. Als je man in staat is je te vergeten of in staat is de pijn te negeren, dan kom je voor jezelf op. Het is wel lastig op welke manier je dat het beste kan doen. Want de ene man reageert anders op therapie en praatsessies dan de ander. En de bedrogen echtgenote is ook niet bekend met de voor hen passende aanpak omdat het voor haar een grote verrassing is.
De eenzaamheid die je ondertussen met je meedraagt, wil je niet. Die wil je kunnen vervangen voor wat meer vertrouwen in elkaar, zodat je over van alles en nog wat met elkaar kan delen. En je wilt dit vooral niet nog een keer hoeven meemaken want dan houdt je man blijkbaar maar bar weinig van jou
Ja mee eens, trek het rouwproces de dynamiek van de relatie in.
MRI schreef op 22-02-2022 om 13:43:
[..]
nou geen een getrouwde man dus, ik vind dat namelijk een beetje dom om te doen want het is geen aardige of leuke man in mijn optiek.
Als iemand je vriendin is, heb je een band met die vrouw die je verraadt.
Daar word ik dan wat treurig van. Het is niet juist om met de man van je vriendin aan te leggen, want daar heb je een band mee....van vrouwen waar je geen band mee hebt hoef je je niks aan te trekken, kan jou dat gele bandje schelen
Tot zover gaat dus de solidariteit...
Ik snap de gedachte dat de vreemdganger (m/v) hoofdverantwoordelijk is voor zn relatie, maar no way dat je daarom geen enkele boosheid/teleurstelling voor Truus/Frits 'mag' voelen.
Pippeltje schreef op 22-02-2022 om 11:40:
Het valt me op dat de bedrogen vrouw altijd neerbuigend doet over de vrouw waarmee ze bedrogen is. daar heb ik zo'n hekel aan. "slet', chick, Truus toe maar. En het dient allemaal om aan te tonen hoe die arme man het onmogelijk wordt gemaakt om daar weerstand aan te bieden.
Zie die mannen nu eens eindelijk als gewoon mens en concentreer je niet op de andere vrouw: concentreer op je relatie als je durft.
Deze post kan ik echt niet plaatsen in de context van dit draadje. Niemand van ons ziet onze man als slachtoffer hoor. En de woorden die je hier gebruikt voor de minnares zullen hier ook niet genoemd worden.
De minnaressen van onze mannen bestaan nu eenmaal. En die mogen hier genoemd worden. En je gevoelens delen, ook al zijn ze wellicht objectief gezien niet evenredig met de situatie, moet hier ten alle tijden kunnen. En reacties behoren met respect te worden geplaatst.
Bolmieke schreef op 22-02-2022 om 13:31:
Door een Truus als (mede)schuldige aan te wijzen reduceer je je (ex) man tot een willoze piemel op pootjes, hij kan er niets aan doen want zij was zo geil daar kon hij toch geen weerstand aan bieden.
Ik vind dit een zeer polariserende uitspraak. En bovendien nonsens. Door Truus (wat ik zelf helemaal niet badinerend bedoel, het tiept alleen een stuk sneller dan 'de vrouw waar mijn man mee vreemdging) mede schuldig te vinden zeg ik helemaal niet dat man een willoos slachtoffer was. Maar net zoals een man niet in te hoeft te gaan op de avances van een vrouw, hoeft een vrouw ook niet in te gaan op de avances van een getrouwde man.
Ik vind jouw kijk op de zaak (gezien deze uitspraak) nogal 1-dimensionaal. Er zijn ook heel wat gevallen van vreemdgaan waar seks niet de primaire drive was/is. Daar ga je met jouw uitspraak compleet aan voorbij. De vraag is wat erger is, emotionele ontrouw of fysieke ontrouw. Dat eerste vind ik persoonlijk veel moeilijker te verkroppen dan een keer een dronken one-night-stand bijvoorbeeld. Of zelfs een affaire alleen voor de seks.
En los van dit alles vind ik je manier van communiceren in een topic waar veel vrouwen zich erg kwetsbaar opstellen erg onprettig.
