Stoppen of doorgaan

RodeKrullenbol schreef op 13-08-2022 om 20:58:

Ligt het niet een beetje voor de hand dat hij wil dat zij zich in ieder geval loyaal naar hem opstelt? Dat hoeft zeker niet te betekenen: kiezen. TO zou haar familie toch op z'n minst kunnen proberen tot de orde te roepen? Al heeft dat mogelijk geen enkele zin; ze zou er wel zijn loyaliteitaan hem mee tonen.

Die bruiloft is al geweest en zij vond het wel leuk, moet zij zich dan schuldig gaan voelen en zich verantwoorden naar hem toe? Ze kan hooguit zeggen dat ze het jammer vindt dat hij het op die manier ervaren heeft, dat de bruiloft verpest is. En dan weer over op de orde van de dag. 

Poezekat schreef op 13-08-2022 om 20:43:

[..]

Teleurstelling kan ik best begrijpen maar het is niet alleen zijn bruiloft. En als ze nu een hele avond met allerlei sketches waren gekomen, dan zou ik het ook beter kunnen begrijpen maar ik begreep dat het om een speech ging waarbij ze verkleed gingen, dus een eenmalig iets. En om daarna nog zo boos te blijven doen en niet mee willen helpen met kado's uitpakken vind ik toch wel sneu.

Tuurlijk is het niet alleen zijn bruiloft maar wilde zij het wel graag? Zoals ik het lees is er expliciet aangegeven dat ze dit niet wilden. Dan hadden haar broers er ook voor kunnen kiezen het op een ander moment te doen bv bij het vrijgezellenfeest. Ik vind persoonlijk wel dat je, je als gasten aan de wensen van het bruidspaar zou moeten houden. Hoe goed bedoeld ook, het is het feest van het bruidspaar niet van hun. 

Niet mee helpen met de cadeau's uitpakken is inderdaad niet leuk TS kan er ook niks aan doen.

Als Elvira1989 er daadwerkelijk niets aan kon doen, dan geeft dat in de eerste plaats te denken over haar familie.

Poezekat schreef op 13-08-2022 om 21:14:

[..]

Als ik het goed begrijp had hij gezegd dat hij geen act wilde, ik lees nergens dat ze beiden aangegeven hadden dit soort dingen niet te willen. Maar natuurlijk was het beter geweest dat ze niks hadden gedaan.

Misschien hebben de broers ook wel gedacht van ach onze zus vind het vast wel leuk dus we doen het toch maar ook al wil zwager het niet. Ik vind dat echt heel respectloos. 

Ik denk dat de man van TO het gevoel heeft dat zij niet loyaal is aan hem maar aan haar familie en dat hij zich enorm verraden en afgewezen voelt. Je kan je afvragen of dat terecht is, maar dat is wel wat er (denk ik) nu aan de hand is.
Mijn advies aan TO is dus ook niet om een weekend weg te gaan, maar het tegenovergestelde. Ga het gesprek aan en laat man vooral praten over wat er voor hem is mis gegaan en luister. En neem hem serieus. Want hij voelt zich niet serieus genomen. En biedt excuses aan indien van toepassing.

Zo kan ik me voorstellen dat als hij heeft gezegd dat hij geen sketches wil en je broers doen dit tóch, en jij - TO - hebt hier ontzettend veel lol om gehad en met je familie lachen, gieren, brullen - dat man dit heeft ervaren als een enorme steek onder water. Je trok op dat moment partij voor je familie ('moet toch kunnen') in plaats van voor hem. En dat nadat je net het ja-woord hebt gezegd en het voor hem misschien wel had moeten zijn: 'wij twee tegen de rest van de wereld'.

Ik zeg niet dat hij gelijk heeft. Ik zeg wel dat je hem uiterst serieus moet nemen in zijn gevoel.

Wat een gezeur over die bruiloft. Oké het kan zijn dat er iets gebeurde wat hij niet zo leuk vond. Maar is er een vecht partij geweest was iedereen dronken moest er iemand naar het ziekenhuis?
Tjonge jonge.. en dan de reacties van mensen die zijn gedrag snappen. Wat een pierlutten.
Blijft de vraag staan waarom je nu perse moet trouwen als je al 11 jaar met deze man samen bent. Wat wil je dan bewijzen.
Op zich ben ik voor een huwelijk overigens. Ik zou dan weer niet gaan samen wonen. Maar wat ik wel gemerkt heb is dat trouwen na jarenlang samenwonen vaker uitloopt op een scheiding dan als je gelijk trouwt. Blijkt ook uit onderzoeken. Iets met te hoge verwachtingen of zo?? 
Ik kan mij verder niet voorstellen dat je dit gedrag niet eerder hebt gemerkt 

Als al de betrokken mannen geen sorry kunnen zeggen omdat hun piemeltje er dan afvalt of zoiets, dan kan je die stap natuurlijk ook gewoin overslaan als de heren tegenover elkaar een basale beleefdheid opbrengen in elkaars gezelschap. Iets goed uitpraten wordt meestal als ideaal gezien, maar beleefd vermijden van gevoelige onderwerpen kan soms ook best nuttig zijn.

Elvira1989 schreef op 14-08-2022 om 16:35:

[..]

Dat is het zeker. En de nasleep is nog vele malen erger. Alle gasten hebben het gedrag van mijn partner door gehad (hrt weglopen tijdens de act). Mijn ouders in tranen, want zij hadden mij deze prachtige dag zo gegund... Familie overstuur, vrienden overstuur en iedereen vind het super vervelend voor mij. Zelf word ik heen en weer geslingerd tussen mijn gevoel. Mijn grootste drijfveer is ons kind. Ik word al benauwd bij het idee dat ik van ons kind gescheiden zou worden. Ik doe (buiten mijn werk om) de volledige verzorging van opstaan tot naar bed gaan. En wij zijn één.

Ik weet nu ook dat ik nooit meer met mijn partner en familie in één ruimte kan zijn. Mijn partner gaat geen excuses aanbieden en mijn broers ook niet. Die zijn ook in en in diep gekwetst. En ik erken dat mijn partner zich gekwetst voelt en dat is ook echt vervelend voor hem, maar dat het nu zo moet...

Elvira1989 schreef op 14-08-2022 om 16:35:

[..]

Dat is het zeker. En de nasleep is nog vele malen erger. Alle gasten hebben het gedrag van mijn partner door gehad (hrt weglopen tijdens de act). Mijn ouders in tranen, want zij hadden mij deze prachtige dag zo gegund... Familie overstuur, vrienden overstuur en iedereen vind het super vervelend voor mij. Zelf word ik heen en weer geslingerd tussen mijn gevoel. Mijn grootste drijfveer is ons kind. Ik word al benauwd bij het idee dat ik van ons kind gescheiden zou worden. Ik doe (buiten mijn werk om) de volledige verzorging van opstaan tot naar bed gaan. En wij zijn één.

Ik weet nu ook dat ik nooit meer met mijn partner en familie in één ruimte kan zijn. Mijn partner gaat geen excuses aanbieden en mijn broers ook niet. Die zijn ook in en in diep gekwetst. En ik erken dat mijn partner zich gekwetst voelt en dat is ook echt vervelend voor hem, maar dat het nu zo moet...

Dit vind ik echt erg! En jij zit overal tussen. 

Ik vraag me af: wat wil hij dat jij doet zodat hij weer aardig tegen je gaat doen? Dit gemok is niet vol te houden. Dus of er komt een verandering, of een scheiding. Wat wil hij, weet-ie dat zelf al?

Elvira1989 schreef op 14-08-2022 om 16:35:

[..]

Dat is het zeker. En de nasleep is nog vele malen erger. Alle gasten hebben het gedrag van mijn partner door gehad (hrt weglopen tijdens de act). Mijn ouders in tranen, want zij hadden mij deze prachtige dag zo gegund... Familie overstuur, vrienden overstuur en iedereen vind het super vervelend voor mij. Zelf word ik heen en weer geslingerd tussen mijn gevoel. Mijn grootste drijfveer is ons kind. Ik word al benauwd bij het idee dat ik van ons kind gescheiden zou worden. Ik doe (buiten mijn werk om) de volledige verzorging van opstaan tot naar bed gaan. En wij zijn één.

Ik weet nu ook dat ik nooit meer met mijn partner en familie in één ruimte kan zijn. Mijn partner gaat geen excuses aanbieden en mijn broers ook niet. Die zijn ook in en in diep gekwetst. En ik erken dat mijn partner zich gekwetst voelt en dat is ook echt vervelend voor hem, maar dat het nu zo moet...

Met dit verhaal bevestig je de indruk die ik eerder verwoordde: jouw loyaliteit aan ieder ander is groter dan die aan je partner. Vrijwel de enige optie die je voor hem open lijkt te laten is: voeg je naar hen, want anders gaan we scheiden.

Terwijl je partner slechts duidelijk is geweest over de grens die hij eerder al heeft proberen te trekken: op mijn bruiloft geen sketches.

Jij staat kennelijk onder zulke (onheuse) groepsdruk, dat je niet eens meer kan accepteren dat hij assertief gedrag aan de dag legt.

RodeKrullenbol schreef op 14-08-2022 om 17:17:

[..]

Met dit verhaal bevestig je de indruk die ik eerder verwoordde: jouw loyaliteit aan ieder ander is groter dan die aan je partner. Vrijwel de enige optie die je voor hem open lijkt te laten is: voeg je naar hen, want anders gaan we scheiden.

Terwijl je partner slechts duidelijk is geweest over de grens die hij eerder al heeft proberen te trekken: op mijn bruiloft geen sketches.

Jij staat kennelijk onder zulke (onheuse) groepsdruk, dat je niet eens meer kan accepteren dat hij assertief gedrag aan de dag legt.

Assertief was geweest: op de bruiloft één keer kort en duidelijk zeggen dat je er ontzettend van baalt dat jouw wensen zo overduidelijk zijn genegeerd. Vervolgens tegen TO zeggen dat je het prettig zou hebben gevonden als zij dit ook had uitgesproken. 
Pruilen, mokken, een dergelijk incident je hele bruiloft laten verpesten, apart gaan slapen en je vrouw in haar eentje de cadeaus uit laten pakken heeft niets met assertief zijn te maken. Hooguit passief agressief. 
Ik zou als ik TO was wel heel duidelijk maken dat dit niet was hoe ik mijn huwelijk wilde en dat dit soort zaken op een volwassen manier kunnen en moeten worden opgelost.

Als ik teruglees hoe het allemaal escaleerde vraag ik me wel af: was er veel drank in het spel bij deze en gene?

Waarom blijven volwassenen allemaal zoon lang hangen in hun gedrag? In tranen omdat iemand iets niet leuk vindt waar je moeite voor hebt gedaan. Ja, kan gebeuren. Eén ding de hele dag laten verpesten. Niet meer met elkaar in een ruimte kunnen zijn. Dat is toch niet leefbaar.
Kunnen mensen niet gewoon een keer excuses aanbieden voor het negeren van grenzen en het niet zien van goede intenties en dan verder gaan met het leven? Ik snap best dat mensen er even boos over zijn maar het duurt wel erg lang en ze reageren het af op de verkeerde persoon.

Inderdaad: wat wil je man van jou om dit achter zich te laten?