Stoppen of doorgaan

Temet schreef op 15-08-2022 om 16:16:

Maar uiteindelijk is het probleem niet per se die sketch maar de reactie daarop van man, die toch buiten elke proportie lijkt. En ook nog gericht tegen de verkeerde persoon

Dit! Dit is het probleem wie reageert er nu op zo'n manier. Je doet er degene die je het liefste is pijn mee. ( Als het goed is,.is zij het liefste) dat doe je toch niet dan mankeer je toch wat? Sorry kan ik nul begrip voor opbrengen.

En waarom zouden je broers geen excuses aanbieden? Hij heeft duidelijk vooraf aangegeven dat hij dit niet wil op de bruiloft en jij hebt vooraf niet gezegd dat jij het wel wilde. Dus zij zaten in eerste instantie fout. Dat hij heel overdreven heeft gereageerd is evident maar was niet gebeurd als zij geen stukje hadden gedaan. 

Ik vermoed overigens ook iets anders als iemand opeens zo plotseling zo anders reageert. Ik moet denken aan een hersenziekte of iets dergelijks. 

Elvira1989 schreef op 16-08-2022 om 01:45:

[..]

Ik ben net een gesprek aangegaan. Hij voelt zich niet gerespecteerd, er is niet naar zijn wens geluisterd en is het vertrouwen in z'n schoonfamilie kwijt. Hij zal vanaf nu ook niet meer zijn emoties tonen en alles voor zichzelf houden wat hij vindt en denkt. Ook heb ik hem niet genoeg gesteund door alles heen..

Hem mijn kant van het verhaal te laten begrijpen en mijn kant vertellen is ook niet iets wat klopt. Al met al, niks is goed in mijn ogen.

Ook geeft hij mijn broers tm zaterdag de tijd om te komen praten, anders moet ik maar iemand anders zoeken die met mij mee gaat met het weekje weg (wat we hebben gekregen).

Hoe was het voor jou, dit gesprek? 

Hoe was het voor hem?

En dat hij niet de week vakantie (cadeau) van je familie wil doen met jou, mits excuses worden aangeboden. Wat denkt hij te bereiken door niet met jou op vakantie te gaan? 

Maar nu is hij nog steeds boos op jou voor iets wat jouw broers gedaan hebben. Hij heeft van hun excuses nodig om niet meer boos te zijn op jou. Daarmee legt hij de verantwoordelijkheid op de verkeerde plek neer. 
En vanaf nu niet meer praten over gevoelens...dat is een bijzonder slecht idee. Dan komthij over een paar jaar opeens tot een explosie met driehonderd oude koeien die hij opgebaggerd heeft. Das toch geen oplossing?

Ah! Er blijkt dus toch een gesprek mogelijk met je echtgenoot! De boosheid op jou is kennelijk alweer iets gezakt. Bovendien biedt hij jou de mogelijkheid om jouw loyaliteit aan hem te tonen door jou te vragen om je broers aan te spreken op hun gedrag tijdens de bruiloft. Hopelijk zijn ze daartoe bereid en heelt de tijd alle wonden.

Ik zou inderdaad je broers aanspreken en ze vragen hun excuus te maken. Het is toch potdorie ook een kutstreek? Ik ben zelf ook niet iemand van sketches e.d. ; ik zou ook pissig zijn. Nou is het wel zo dat bij jouw man veel trots lijkt mee te spelen. Maar jij moet nu solidair zijn met je man en je broers aanspreken. Als je nu niet op een lijn gaat zitten met hem vrees ik dat het moeilijk wordt.

Ik snap best dat je man het niet leuk vindt dat er toch acts gedaan worden, ondanks dat er van tevoren gezegd is dat het niet op prijs gesteld wordt. En de reactie van je broer dat je man zich niet aan moest stellen, was ook niet handig. Tot zover kan ik nog begrip hebben voor je man. 

Maar het weglopen tijdens de act, niet meer bij jou willen slapen en niet meer met jou het weekje weg willen, dat vind ik van hem dan weer zwaar overdreven. Bovendien richt hij zich op de verkeerde persoon. Hij kan jou toch niet verantwoordelijk houden (of zelfs straffen) voor wat je familie heeft gedaan? Je kunt hooguit zeggen dat jij het ook niet leuk vindt van de act en de reactie van je broer.

Ik denk sowieso niet dat je broer excuses gaat maken zolang je man zijn eigen aandeel hierin niet ziet. Ik zie pas een kans op verzoening als je man durft toe te geven dat hij zelf ook niet aardig is geweest tijdens de bruiloft. 

Pieter123 schreef op 16-08-2022 om 11:31:

Ik snap best dat je man het niet leuk vindt dat er toch acts gedaan worden, ondanks dat er van tevoren gezegd is dat het niet op prijs gesteld wordt. En de reactie van je broer dat je man zich niet aan moest stellen, was ook niet handig. Tot zover kan ik nog begrip hebben voor je man.

Maar het weglopen tijdens de act, niet meer bij jou willen slapen en niet meer met jou het weekje weg willen, dat vind ik van hem dan weer zwaar overdreven. Bovendien richt hij zich op de verkeerde persoon. Hij kan jou toch niet verantwoordelijk houden (of zelfs straffen) voor wat je familie heeft gedaan? Je kunt hooguit zeggen dat jij het ook niet leuk vindt van de act en de reactie van je broer.

Ik denk sowieso niet dat je broer excuses gaat maken zolang je man zijn eigen aandeel hierin niet ziet. Ik zie pas een kans op verzoening als je man durft toe te geven dat hij zelf ook niet aardig is geweest tijdens de bruiloft.

Precies, iedereen heeft het fout gedaan en hij zelf doet niets fout. 

Hij reageert echt extreem. Om het voor jou leefbaar te houden zou ik zeggen, dat het niet jouw schuld is die act maar dat je het naar vindt voor hem dat hij zich daar zo rot over voelt.

En je kunt je broer informeren over de ontstane situatie. Maar het blijft natuurlijk een lastige situatie. Dus eerst moet je broer excuses aanbieden ( ben je weer afhankelijk van je broer) en dan pas wil hij weer met jou weg. Snap ik dat goed?? dat is toch raar..

Als hij daar geen zelfinzicht in toont wordt het wel heel lastig.. 

Of hij wilde niet trouwen, het is gebeurd en hij voelt zich nu aan alle kanten beklemd en reageert daarom zo of er is iets anders, burnout weet ik het maar dit is niet normaal als hij nooit zo reageerde en nu wel.. onbegrijpelijk

Vrienden van een oude buur gingen trouwen na bijna 20 jaar samenwonen, een huwelijk met alles er op en er aan. Niet lang na het huwelijk gingen ze uit elkaar. Begreep niemand wat van. Achteraf zat er van alles fout in die relatie maar er werd niets gecommuniceerd.
Ik zou er wat relatietherapie tegenaan gooien.

Elvira1989 schreef op 16-08-2022 om 01:45:

[..]

Ik ben net een gesprek aangegaan. Hij voelt zich niet gerespecteerd, er is niet naar zijn wens geluisterd en is het vertrouwen in z'n schoonfamilie kwijt. Hij zal vanaf nu ook niet meer zijn emoties tonen en alles voor zichzelf houden wat hij vindt en denkt. Ook heb ik hem niet genoeg gesteund door alles heen..

Hem mijn kant van het verhaal te laten begrijpen en mijn kant vertellen is ook niet iets wat klopt. Al met al, niks is goed in mijn ogen.

Ook geeft hij mijn broers tm zaterdag de tijd om te komen praten, anders moet ik maar iemand anders zoeken die met mij mee gaat met het weekje weg (wat we hebben gekregen).

Ik hoop oprecht dat je broers hun excuses aan komen bieden want dit is gewoon een ellendige situatie. 

Je schrijft dat je partner al een aantal jaar heeft aangegeven geen sketches en zo te willen op jullie bruiloft. Maar dat het toch werd gedaan. 
Heb jij zelf ook dringend aangegeven aan je familie dat jullie dat niet willen?
Want als hij dit al zolang heeft aangegeven, dan zou ik me ook niet serieus genomen voelen als het toch gebeurt. 
En wist jij vooraf dat je broers toch iets zouden doen?  Heb jij geprobeerd om de ludieke speech te stoppen. 

Natuurlijk was zijn reactie buiten proportie maar ik snap wel dat hij ervan baalt dat er zo weinig rekening wordt gehouden met zijn wensen.