Mijn vrouw heeft me bedrogen, en nu heftige liefdesverdriet
Dag allemaal,
ook ik (man, halverwege de dertig) zit in een vreselijke situatie. Mijn vrouw heeft drie maanden geleden opgebiecht me te hebben bedrogen. Haar bedrog is groot, en komt heel hard bij me aan. Ze is anderhalf jaar zeer intensief met een collega omgegaan, en dat heeft tot een amoureuze relatie geleid. In de tussentijd is ze nota bene met mij getrouwd. Hoewel ik altijd vermoedens had dat er iets speelde, wist ze me altijd te verzekeren dat het niet zo was. Het is bij mij kei- en keihard aangekomen.
Als reden voor de affaire geeft ze aan erg verliefd te zijn op haar collega, in de hand gewerkt door het feit dat ik een tijd depressief was en weinig beschikbaar. Tot op zekere hoogte heb ik hier begrip voor, en ik ben (al langere tijd) zeer hard aan het werk met mezelf.
Inmiddels zijn we drie maanden verder. Hoewel we de afgelopen maanden grote stappen hebben gezet en in therapie zijn gegaan, komen we helaas nu tot een kookpunt. Mijn vrouw blijft hevige liefdesverdriet hebben om haar affaire parter (die er zelf een punt achter heeft gezet), en ik trek het eigenlijk niet meer. Haar liefdesverdriet en het actieve missen dat ze doet doet me pijn, vreet aan me, en maakt me erg onzeker. Ik doe erg mijn best om aan mijn kant dingen beter te maken, maar mijn geduld raakt op. Vandaag is ze niet vooruit te branden, zegt weinig en is erg in zichzelf gekeerd. Ik kan daar begrip voor hebben, maar ik vind het moeilijk daar naar te handelen. Ik zoek haar op, zoek genegenheid en bevestiging, huil, en hoewel ze me troost, is mijn vertrouwen eigenlijk weg.
Ik zoek hulp. Hoe ga ik hier mee om? Hoe lang mag ik verwachten dat mijn vrouw nog met liefdesverdriet rondloopt? Het gaat over het algemeen in een stijgende lijn, maar ik hou dit eigenlijk niet meer vol. Verwacht ik teveel van haar? Verwacht ik teveel van mezelf? Ik hoop dat het helpt hier met jullie over van gedachten te wisselen.
Dank!
Shin, ik heb geen ervaring met een vrouw die liefdesverdriet heeft. Wel met een ontrouwe man.
Mijn man heeft in het verleden wel een periode veel gehuild en lichamelijke klachten gehad.
Ik zelf vermoed dat hij toen wel degelijk verliefd was op een minnares waar hij toen mee gebroken heeft omdat zij met hem verder wilde en hij dat niet wilde. Tijdens de uitkomst van veelvuldig vreemdgaan ( dit is inmiddels jaren geleden maar ik schrijf nog af en toe mee op het forum omdat ik zelf veel steun heb gehad aan het topic verder na ontrouw ) poppte deze periode ook direct bij mij op en kon ik vrij snel de puzzel voor mijzelf leggen in dat man in die periode ook vreemd was gegaan. Dus in die zin kan ik je invoelen en kan ik me herinneren dat er geen land met hem te bezeilen was in die tijd.
Wat ontzettend verdrietig voor jou dat je vrouw zich zo opstelt. Ik zou ook niet heel goed weten wat helpend voor jou is momenteel. Ik kan me voorstellen dat je je erg machteloos voelt. Wilde je in ieder geval heel veel sterkte wensen en zeggen, je bent niet alleen. Al voelt het misschien wel heel vaak zo.
En het afgezaagde, de Tijd heelt veel wonden laat ik voor nu even achterweg want 3 maanden is niks. Dat is pas de begin periode van rouw in dat wat er ooit geweest is...
Probeer in ieder geval heel goed voor jezelf te zorgen, goed eten, slapen, bewegen en fijne mensen opzoeken die je steunen en troosten. 
Goed dat je hulp zoekt en al relatietherapie bent gestart. Je zit in een rouwproces. Waarbij veel emoties loskomen. Vreemdgaan van je vrouw is al heel heftig om mee te dealen. Dat kan jaren duren voor vertrouwen terug komt. En dan komt er ook nog liefdesverdriet bij je vrouw zien en voelen bij. Sta stil bij wat jou het meeste daarin raakt. Erken dat je gevoel daarover er mag zijn.
Je vrouw ervaart afkickverschijnselen. Net als een verslaafde.
Misschien kun je het beste de therapeut vragen hoe hier mee om te gaan.
Dank jullie wel voor deze liefdevolle reacties. Dat helpt me. Mijn vrouw blijft ondanks alles aangeven van me te houden en bij me te willen blijven, maar ik vind het soms moeilijk vol te houden. Ik wou dat de situatie nu al voorbij was. Ik probeer het nog maar even vol te houden in ieder geval.
Stel haar collega had niet de affaire geëindigd maar had willen samenwonen met haar dan was je wss aan de kant gezet. Ze heeft een dolk in je rug gezet en het vertrouwen is weg. Zal hard werken voor je worden wil je dit nog een succes maken. Je raakt dit nooit meer kwijt en je partner loopt maar te jammeren terwijl jij het meest geraakt bent. Heb je kinderen dan heb je nog een reden om te vechten anders kies je eigen plan. Hulp zoeken om hier overheen te komen en vertrouwen krijgen in evt. toekomstige partners.
Veel sterkte man en snap je gevoel
dankjewel! Ze zegt dat ze de kans heeft gehad om bij hem in te trekken, maar dat ze hem heeft gezegd mij nooit te willen verlaten. Daar moet ik me dan maar aan vast houden, zolang dat voor me vol te houden is
Wat rot voor je dat vreemdgaan. Veel sterkte.
Dag Shin, herkenbaar hoor, wat je schrijft. In mijn geval was het mijn man die een affaire had maar toch met mij door wilde. Hij heeft ook heel veel liefdesverdriet gehad. Ik vond dat vreselijk moeilijk. Het heeft me geholpen om hier te schrijven, en steun te krijgen van mensen met dezelfde ervaring. Realiseer je dat verliefd zijn een soort verslaving is, zoals Anna Cara ook al zei. Je vrouw is daarvan aan het afkicken. Dat duurt een hele tijd. Trek er maar een jaar voor uit. Alles wat sneller is, is mooi meegenomen.
Het is fijn dat zij aangeeft van jou te houden en bij jou te willen blijven. En dat ze niet met haar fling wilde samenwonen en dat ze jou wil troosten. Maar gevoel laat zich niet dwingen en je kunt het ook niet versnellen door het simpelweg te willen. Het wordt gewoon vanzelf minder als het goed is, als ze echt geen contact meer met die ander heeft.
Mijn man en mij heeft het geholpen om samen verdrietig te zijn. Daarin konden we elkaar vinden. Ik hoop dat jullie dat ook kunnen, het klinkt alsof dat wel zo is. Relatietherapie is goed. Je moet van elkaar leren wat je kunt doen om de ander zich veilig te laten voelen. En de therapeut kan jullie ook helpen om dat voor jezelf uit te vinden. Wat heb jij van je vrouw nodig om haar weer te vertrouwen? Het kan echt weer terugkomen, dat vertrouwen. Niet dat ik nu 100% zeker weet dat mijn man nooit meer verliefd zal worden op een ander, of dat ik zeker weet dat we nooit uit elkaar zullen gaan, maar ik weet wel zeker dat hij het niet meer zover zal laten komen dat hij me plompverloren vertelt dat hij niet meer met me verder wil, of dat hij iets begint met een ander. Als hij (of ik trouwens) twijfels zou krijgen, weet ik dat we dat zouden bespreken. Want vreemdgaan, uit elkaar groeien, elkaar kwijt raken, doet zo ontzettend veel pijn, ook bij hem, dat gebeurt ons geen tweede keer. We weten nu wanneer we alert moeten zijn en bij moeten sturen. Dus in die zin kan je vertrouwen echt weer terugkomen.
De heftige pijn zal slijten. Het litteken gaat nooit meer helemaal weg, er zullen ook altijd triggers blijven (films, liedjes, data, vrienden die hetzelfde overkomt), maar je emoties worden steeds minder heftig. Echt. Maar dat heeft veel tijd nodig. Als ik nu terugkijk waren wij wel een jaar of 3 verder voor we echt weer uit de put waren. Dat is natuurlijk een enorm lange tijd. Maar het was echt de moeite waard. We zijn als mens allebei enorm gegroeid, en onze relatie is nu echt beter dan hij was. Zoals ik altijd wist dat hij zou kunnen (of moeten) zijn, maar waar we steeds net niet kwamen. Dat wens ik jullie ook toe. Maar de grootste factor daarbij is geduld, met elkaar en met jezelf. Want ook dat is belangrijk. Vind vooral niet van jezelf of van elkaar dat je er nu maar eens overheen moet zijn, het laat zich niet dwingen.
Shin schreef op 17-10-2022 om 13:50:
dankjewel! Ze zegt dat ze de kans heeft gehad om bij hem in te trekken, maar dat ze hem heeft gezegd mij nooit te willen verlaten. Daar moet ik me dan maar aan vast houden, zolang dat voor me vol te houden is
Hoi Shin, ik zit nu ook op 3 maanden en het is gewoon niet te doen. Zit ook mijn vrouw te pamperen maar feitelijk is je relatie gewoon stuk. Als ik genoeg geld zou verdienen, weten dat ik in trek zou zijn bij de vrouwen dan had ik al een andere keuze gemaakt. Nu ben ik langzaam mijzelf aan het verliezen als er al nog iets van over is. Ook jij verdient een vrouw die jou op nummer 1 zet, jou koestert en jou als ware ziet.
Nou Ruud, dat is natuurlijk niet zo, dat de relatie ‘feitelijk’ stuk is. Shin wil graag verder met zijn vrouw, en zijn vrouw wil verder met hem en zegt van hem te houden. Dat is al meer dan in mijn geval, waar man aangaf geen gevoel meer voor mij te hebben. En wij zijn nu echt gelukkiger samen dan voor het hele gebeuren.
Ja, de relatie heeft een flinke deuk of barst opgelopen, maar het is niet gezegd dat die niet te repareren is.
Natuurlijk kan uiteindelijk blijken dat de barst te groot is. Maar zover is het nog niet. Ik zeg altijd, scheiden kan altijd nog. Op het dieptepunt uit elkaar gaan na vreemdgaan is eigenlijk vragen om een problematische scheiding omdat er zoveel negatieve emoties meespelen. Ook daarom al is het imo verstandig om die eerst wat te laten zakken en met relatietherapie te proberen elkaar weer een beetje te vinden.
Shin, sterkte. Hoop dat je weer even verder kunt met onze posts.
Allereerst: heel erg naar voor je, Ruud. Ik herken heel erg wat je zegt. Je voelt je in je diepste wezen geraakt, verraden door de persoon waar jij het meest om geeft - en die ook het meeste om jou zou moeten geven. Het is oneerlijk, want wij hebben niet om deze situatie gevraagd. Heel veel sterkte, en jij verdient ook echt het allerbeste.
Heel veel dank voor je uitgebreide berichten, Pennenstreek. Het moet heel zwaar voor je zijn geweest, en ik vind het knap van jou en anderen dat jullie lotgenoten advies geven. Ik zal blijven volhouden. Drie jaar klinkt erg lang, maar ik mag hopen dat het niet drie jaar lang constante ellende is. Dat zou ik niet volhouden. Wanneer merkte je verbetering?
Mijn vrouw zegt inderdaad voor me te willen gaan, en zo gedraagt ze zich ook. Ik heb alleen weinig vertrouwen. Ik hoop dat zij dat kan dragen. Verder steekt me erg dat we 6 maanden geleden zijn getrouwd. Van dat fijne gevoel is een stuk minder over helaas.
shin, ik herken dat wel. Wij waren 5 maanden voor de uitkomst nog getrouwd. Man man man wat heb ik geschreeuwd! Letterlijk " wat ben ik blij dat ik met jou getrouwd ben, je kunt betalen en grof". Zo ontzettend boos. Mijn trouwdag voelde als een flop.
En toch, de pijn gaat slijten zoals gezegd door pennestreek.
Ik heb vorige week 2 trouwfoto's af laten drukken... wie had dat nog ooit gedacht... na 4 jaar...
Ik vind het niet gek dat je geen vertrouwen hebt. Dat heeft bij mij heel lang geduurd en nog vertrouw ik mezelf nog het meeste, maar ik vind 80% voldoende voor nu.
Heb je een fijne sociale kring waar je terecht kunt?😚
dank je wel! Fijn om te horen dat het zich zo heeft hersteld bij jou. Echt bizar dat mensen zo’n keuze maken rondom een bruiloft, maar kennelijk komt het vaker voor.
ja, ik ben gelukkig niet eenzaam en heb een aantal goede vrienden en lieve familie. Ik zal me er maar door heen worstelen. Mijn vrouw heeft gelukkig wel veel leuke dingen gepland om het weer leuk te hebben.
Ruud1971! schreef op 18-10-2022 om 11:49:
[..]
Hoi Shin, ik zit nu ook op 3 maanden en het is gewoon niet te doen. Zit ook mijn vrouw te pamperen maar feitelijk is je relatie gewoon stuk. Als ik genoeg geld zou verdienen, weten dat ik in trek zou zijn bij de vrouwen dan had ik al een andere keuze gemaakt. Nu ben ik langzaam mijzelf aan het verliezen als er al nog iets van over is. Ook jij verdient een vrouw die jou op nummer 1 zet, jou koestert en jou als ware ziet.
Ruud dit is echt weerzinwekkend!!
ten eerste in je andere draadje is helemaal niet zo duidelijk dat je vrouw echt vreemd is gegaan. Dus je gaat nog steeds in de slachtofferrol zitten. En maar zeveren en zeuren. Maar ondertussen:
Vind ik het oppertunistisch om nu te roepen dat je als je knap en rijk zou zijn zo weg zou zijn. Dat is echt een enorme diskwalificatie van je vrouw, dat kun je niet maken.
Zo ga je gewoon niet met elkaar om. Bah.
Shin, hebben jullie kinderen?
Ruud1971! schreef op 18-10-2022 om 11:49:
[..]
Hoi Shin, ik zit nu ook op 3 maanden en het is gewoon niet te doen. Zit ook mijn vrouw te pamperen maar feitelijk is je relatie gewoon stuk. Als ik genoeg geld zou verdienen, weten dat ik in trek zou zijn bij de vrouwen dan had ik al een andere keuze gemaakt. Nu ben ik langzaam mijzelf aan het verliezen als er al nog iets van over is. Ook jij verdient een vrouw die jou op nummer 1 zet, jou koestert en jou als ware ziet.
Maar waarom ga je niet gewoon alleen verder. Dan heb je ten minste je zelfrespect.
