Mijn vrouw heeft me bedrogen, en nu heftige liefdesverdriet
Dag allemaal,
ook ik (man, halverwege de dertig) zit in een vreselijke situatie. Mijn vrouw heeft drie maanden geleden opgebiecht me te hebben bedrogen. Haar bedrog is groot, en komt heel hard bij me aan. Ze is anderhalf jaar zeer intensief met een collega omgegaan, en dat heeft tot een amoureuze relatie geleid. In de tussentijd is ze nota bene met mij getrouwd. Hoewel ik altijd vermoedens had dat er iets speelde, wist ze me altijd te verzekeren dat het niet zo was. Het is bij mij kei- en keihard aangekomen.
Als reden voor de affaire geeft ze aan erg verliefd te zijn op haar collega, in de hand gewerkt door het feit dat ik een tijd depressief was en weinig beschikbaar. Tot op zekere hoogte heb ik hier begrip voor, en ik ben (al langere tijd) zeer hard aan het werk met mezelf.
Inmiddels zijn we drie maanden verder. Hoewel we de afgelopen maanden grote stappen hebben gezet en in therapie zijn gegaan, komen we helaas nu tot een kookpunt. Mijn vrouw blijft hevige liefdesverdriet hebben om haar affaire parter (die er zelf een punt achter heeft gezet), en ik trek het eigenlijk niet meer. Haar liefdesverdriet en het actieve missen dat ze doet doet me pijn, vreet aan me, en maakt me erg onzeker. Ik doe erg mijn best om aan mijn kant dingen beter te maken, maar mijn geduld raakt op. Vandaag is ze niet vooruit te branden, zegt weinig en is erg in zichzelf gekeerd. Ik kan daar begrip voor hebben, maar ik vind het moeilijk daar naar te handelen. Ik zoek haar op, zoek genegenheid en bevestiging, huil, en hoewel ze me troost, is mijn vertrouwen eigenlijk weg.
Ik zoek hulp. Hoe ga ik hier mee om? Hoe lang mag ik verwachten dat mijn vrouw nog met liefdesverdriet rondloopt? Het gaat over het algemeen in een stijgende lijn, maar ik hou dit eigenlijk niet meer vol. Verwacht ik teveel van haar? Verwacht ik teveel van mezelf? Ik hoop dat het helpt hier met jullie over van gedachten te wisselen.
Dank!
Hey Shin, ik snap dat jullie helder hebben waar de ruimte voor een ander ontstond. Zegt inderdaad niets over schuld. Maar is constatering. Ik denk na alles lezen dat het goed is als je een tijdje geen contact hebt. Want jullie beiden zoeken de oplossing, maar niemand weet de juiste weg daarnaartoe. Het kan goed zijn om de cirkel te doorbreken. Voor jezelf rust krijgen. Voor haar om van de verliefdheid af te komen. Jij wil haar steunen en die tijd geven toch? Doe dat dan door afstand te nemen, letterlijk. Je zit in een wachtstand en dat is verschrikkelijk. Dat je zegt misschien moet ik de uitgang nemen, geeft aan dat jouw grens is bereikt. Jij wil duidelijkheid, geen speelbal zijn. Zij wil wel maar kan op dit moment geen duidelijkheid bieden. Een tijdje afstand kan heel verhelderend werken. Voor haar maar ook voor jou.
Ruud1971! schreef op 12-11-2022 om 07:30:
Nogmaals ze is bang voor de toekomst maar dit gaat niet om jou. Dat is haar probleem. Je wilt niet horen wat ik zeg en ook jij moet uit de slachtofferrol. De wond is al te groot. Voer de druk vandaag maar eens op en zeg dat je wilt scheiden. Echt dat werkt ook voor jezelf vertrouwen.
Je zou achteraf best eens gelijk kunnen krijgen, Ruud. Ik ben alleen niet zo ver om definitief afscheid te nemen. Ik ben bewust met haar getrouwd. Maar de schade is inderdaad heel erg groot en ik kwijn langzaam weg als ik niet uitkijk. Ik heb zelf inmiddels ook behoefte aan rust en afstand. Ik zal mijn lot accepteren, en (voorlopig) alleen verder gaan. Dat is voor mij echt het beste.
Maar serieus, soms denk ik: hoe stom kan ze zijn door haar eigen leven zo gigantisch te torpederen, en dat van mij er bij?
Shin schreef op 12-11-2022 om 09:14:
[..]
Maar serieus, soms denk ik: hoe stom kan ze zijn door haar eigen leven zo gigantisch te torpederen, en dat van mij er bij?
Geen idee. Had zelf vanochtend een discussie met mijn vrouw. Woorden die zijn gezegd 18 of 9 jaar geleden die nu de basis zijn van de aankomende scheiding. Snap dat niet, echt niet waar is al het positieve gebleven. Belangrijk is en dat doe ik nu ook laat je niet meer kwetsen door dit soort mensen of allerlei gebeurtenissen aanpraten. Narcistisch gedrag hebben ze en kijken zelf niet in de spiegel. Ons gevoel boeit ze niet. Het enige wat we kunnen doen is wie is Shin en wie is Ruud. Moeten lief zijn voor onszelf. Weet niet hoe maar we zijn niet de enige. Pijn gaat het zeker doen maar wie weet in de verre toekomst vinden we een nieuw maatje.
Ook ik denk dat het niet om jou gaat maar om haarzelf.
De pleister lijkt er nu langzaam afgetrokken te worden. Dat is prima míts jij het aankunt.
Max88 schreef op 12-11-2022 om 10:10:
Ook ik denk dat het niet om jou gaat maar om haarzelf.
De pleister lijkt er nu langzaam afgetrokken te worden. Dat is prima míts jij het aankunt.
Dit is waarschijnlijk de waarheid. Dank allemaal! We gaan het zien.
Anna Cara schreef op 12-11-2022 om 07:43:
Hey Shin, ik snap dat jullie helder hebben waar de ruimte voor een ander ontstond. Zegt inderdaad niets over schuld. Maar is constatering. Ik denk na alles lezen dat het goed is als je een tijdje geen contact hebt. Want jullie beiden zoeken de oplossing, maar niemand weet de juiste weg daarnaartoe. Het kan goed zijn om de cirkel te doorbreken. Voor jezelf rust krijgen. Voor haar om van de verliefdheid af te komen. Jij wil haar steunen en die tijd geven toch? Doe dat dan door afstand te nemen, letterlijk. Je zit in een wachtstand en dat is verschrikkelijk. Dat je zegt misschien moet ik de uitgang nemen, geeft aan dat jouw grens is bereikt. Jij wil duidelijkheid, geen speelbal zijn. Zij wil wel maar kan op dit moment geen duidelijkheid bieden. Een tijdje afstand kan heel verhelderend werken. Voor haar maar ook voor jou.
Eens met deze post.
Ook ik denk dat volledige afstand de enige redding voor jullie huwelijk kan zijn. Jullie zitten elk in een totaal ander (rouw)proces en dat botst. Zij kan pas verder binnen het huwelijk door eerst haar liefdesverdriet verwerkt te hebben. Wat er was is er niet meer en ook na het rouwproces kunnen jullie niet “oppakken” daar waar jullie gebleven waren, zo werkt het niet.
Dus ook ik denk dat een poosje afstand van elkaar de beste oplossing voor nu is om bepaalde zaken helder te krijgen, zowel voor je vrouw als voor jezelf. Het zou ook zomaar kunnen zijn dat jij Shin tijdens deze afstand tot de conclusie komt tóch het huwelijk niet te willen voortzetten, al lijkt dat voor jou nu ondenkbaar!
RoodVruchtje schreef op 12-11-2022 om 14:04:
[..]
Eens met deze post.
Ook ik denk dat volledige afstand de enige redding voor jullie huwelijk kan zijn. Jullie zitten elk in een totaal ander (rouw)proces en dat botst. Zij kan pas verder binnen het huwelijk door eerst haar liefdesverdriet verwerkt te hebben. Wat er was is er niet meer en ook na het rouwproces kunnen jullie niet “oppakken” daar waar jullie gebleven waren, zo werkt het niet.
Dus ook ik denk dat een poosje afstand van elkaar de beste oplossing voor nu is om bepaalde zaken helder te krijgen, zowel voor je vrouw als voor jezelf. Het zou ook zomaar kunnen zijn dat jij Shin tijdens deze afstand tot de conclusie komt tóch het huwelijk niet te willen voortzetten, al lijkt dat voor jou nu ondenkbaar!
Ja dit klopt helemaal. Ik moet aan mezelf werken, en alleen aan mezelf. Alleen dan kan het goed komen, of niet. We zijn twee mensen die wel samen willen zijn, maar op dit moment niet kunnen.
ik zit nog wel te twijfelen om mijn vrouw een bericht te sturen. Is dat verstandig? Ik overweeg dat omdat ik op een aantal punten nog afspraken zou willen maken, waaronder de woonsituatie, de relatietherapeuten de staat van de relatie. We hebben nu sinds vrijdag eindelijk geen contact, en ik overweeg het bericht morgenavond te sturen met een aantal praktische voorstellen (waaronder oplossing voor de woonsituatie, de duur daarvan, en om elkaar in de tussentijd zo nu en dan te zien). Ik doe dit om zelf wat meer regie en controle op de situatie te krijgen, iets dat ik voor mijn gevoel nog niet heb. En om op punten helderheid te verschaffen om zelf ook verder te kunnen met mijn leven.
verder gaat het redelijk met me. Ik ben afwisselend boos, bang en verdrietig, maar ook gelaten en opgelucht. Ik slaap wel erg slecht (3-4u per nacht). Ik heb mijn werkgever ingelicht en me ziek gemeld.
nogmaals dank voor jullie steun!
Goeiemorgen Shin, als jullie nog afspraken moeten maken lijkt me dat je er niet onderuit komt om weer contact te leggen. Ik zou dan een uitgebreide mail schrijven met daarin helemaal uitgewerkt wat jouw voorstellen zijn. En dan desnoods nog een appje daar achteraan met You’ve got mail, zodat ze het leest. Die mail zou je denk ik zo zakelijk mogelijk moeten houden. En vragen of ze ook per mail wil reageren, persoonlijk contact is misschien niet verstandig als je juist afstand probeert te houden.
Ik ben wel benieuwd wat je bedoelt met ‘staat van de relatie’? En gaan jullie nog steeds naar relatietherapie?
Wat betreft je ziekmelding, ik ben natuurlijk jou niet, maar mijn werk heeft mij in moeilijke tijden juist overeind gehouden. Vanwege de sociale contacten en de afleiding. Alleen thuis ging ik zitten malen, dat is niet bevorderlijk. Maar nogmaals, dat is heel persoonlijk. Als je niet kunt slapen: ga naar de huisarts en vraag om lichte slaapmedicatie. Slaap is namelijk de basis. Als je niet goed slaapt zak je gemakkelijk dieper en dieper. Verder hielp mediteren (ken je de app Headspace? Vond ik een aanrader) voor je gaat slapen. En natuurlijk de gebruikelijke tips bij depressie/rouw zoals veel bewegen, liefst buiten, leuke dingen ondernemen met mensen die je lief zijn en die je (vooral dat!) positieve energie geven en je niet richting een scheiding proberen te duwen. Goed eten, geen alcohol (of in ieder geval niet overmatig, ik sliep heerlijk op een glaasje port).
Ha Pennestreek,
ik snap je bericht heel goed. Hierbij wat context: de ruzie van afgelopen vrijdagochtend was heel heftig. Mijn vrouw stond te schreeuwen, te stampen en te huilen. In een rustiger moment zei ze dat ze overspannen van me is, het liefst een half jaar uit elkaar is en me af en toe als vriend wil zien. Vervolgens volgde weer een heftig moment, dat er in resulteerde dat ze boos het huis uit liep, zei dat we beter konden scheiden en dat ze dat een opluchting vond.
Die middag hebben we nog gepraat. Ze gaf toe dat ze door de situatie met het liefdesverdriet niets meer kan hebben. Mij in ieder geval niet. Ze was ook niet in staat om over een oplossing na te denken. Ik stelde voor het allemaal even te bezien, geen contact meer te hebben en in ieder geval deze maand af te maken. Eigenlijk zouden we vandaag afspreken, maar we hebben besloten dat niet te doen. We sloten het gesprek af met haar woorden dat ze geen beter persoon voor haar kan voorstellen dan mij, en dat ze hoopt dat ik er nog ben als ze over haar liefdesverdriet heen is. Ik zei dat dat zo zou zijn. Ze zei dat ze van me hield. Toen reed ik weg. Echt het allerlaatste contact was vanuit de auto: ik had een broodje voor haar gekocht en wilde nog laten weten waar die lag. Aan de telefoon maakte ze er nog een grapje over, ze zei dat ze dat lief vond en toen hingen we op. De laatste afspraak is om vrijdag contact te hebben, over een feest die we samen met een vriendengroep zouden doen (moet ik gaan of niet?). Mijn vrouw heeft 2 weken geleden nog haar best gedaan voor een ticket en een outfit voor mij.
Gelet op afgelopen vrijdag weet ik dus niet volledig waar ik aan toe ben. Misschien moet ik het er maar bij laten, en echt wachten tot vrijdag. Zij zou na zaterdag mijn vakantiehuisje over nemen, maar dat wil ze eigenlijk niet. Daar wil ik dus duidelijkheid over. Evenals de staat van de relatie. Wat zijn we nu van elkaar? Maar misschien moet ik het er maar bij laten. Die is misschien gewoon onbekend.
we zitten nog in therapie. Ik ben daar niet tevreden over. De therapeut is vooral op zoek naar onderling gedrag die het overspel mogelijk heeft gemaakt, maar staat weinig stil bij het overspel zelf. En dat staat gewoon nog tussen ons in. Bij mij en bij haar, ieder op een eigen manier.
Dank voor de tips. Ik wil sowieso dinsdag weer aan het werk. Maandag twijfel ik nog over. Ik heb een drukke baan en zal tot in de avond moeten overwerken. Ik ben geen arts, maar om een vergelijking met een operatie te trekken: ik moet iets doen dat volledige scherpte en concentratie vereist en direct actie voor een cruciaal proces in onze bedrijfsvoering. Dat kan ik nu gewoon niet. Ik ga wel morgen naar de psycholoog voor een individueel traject.
Dat feest, alleen jij kunt voor jezelf beslissen of je wel of niet gaat. Ik persoonlijk zou niet gaan als zij er ook is, maar nogmaals, dat is geheel aan jou/jullie.
Over de status van jullie relatie: bedoel je hiermee of je van haar wilt weten of zij tijdens haar ‘rustperiode’ gaat leven alsof ze weer alleenstaand is (gaat daten dus)? Als dit weten voor jou belangrijk is, dan kun je dat best in de email (wat Pennestreek schreef) vragen/afspraken over maken als dat voor jou belangrijk is.
Verder eens met de post van Pennestreek.
sterkte Shin, ik hoop dat je deze tijd neemt om je emoties te doorvoelen en dat zal best met momenten heel zwaar zijn, maar wel nodig om tot een besluit te komen!
RoodVruchtje schreef op 13-11-2022 om 13:10:
Dat feest, alleen jij kunt voor jezelf beslissen of je wel of niet gaat. Ik persoonlijk zou niet gaan als zij er ook is, maar nogmaals, dat is geheel aan jou/jullie.
Over de status van jullie relatie: bedoel je hiermee of je van haar wilt weten of zij tijdens haar ‘rustperiode’ gaat leven alsof ze weer alleenstaand is (gaat daten dus)? Als dit weten voor jou belangrijk is, dan kun je dat best in de email (wat Pennestreek schreef) vragen/afspraken over maken als dat voor jou belangrijk is.
Verder eens met de post van Pennestreek.
sterkte Shin, ik hoop dat je deze tijd neemt om je emoties te doorvoelen en dat zal best met momenten heel zwaar zijn, maar wel nodig om tot een besluit te komen!
Dank. Ik wil inderdaad weten of ze me beschouwd als haar echtgenoot/vriend, en dus mij trouw is. Maar dat kan ik misschien niet vragen, en misschien ook niet geloven in deze context. Misschien is nu alleen relevant wat ik zelf nodig heb.
Shin schreef op 13-11-2022 om 15:05:
[..]
Dank. Ik wil inderdaad weten of ze me beschouwd als haar echtgenoot/vriend, en dus mij trouw is. Maar dat kan ik misschien niet vragen, en misschien ook niet geloven in deze context. Misschien is nu alleen relevant wat ik zelf nodig heb.
Wat ik geleerd heb van mijn eigen situatie, is dat je constant eigenlijk alleen maar bezig bent met wat je partner nodig is en wil, terwijl het eigenlijk natuurlijk de andere kant op is. Zij hebben iets gedaan wat niet door de beugel kan. Mijn partner zei dingen als: doe niet zo moeilijk over wat appjes.
Of toen ik erachter kwam dat er beeldmateriaal verstuurd was: als je zo wilt verder gaan met controleren, dan moet je jezelf wat afvragen.
Ze draaien het om. Tenminste, hier was dat zo. Nu het op tafel ligt en alles open en bloot is, is het niet alleen erg fijn om over alles te kunnen praten, maar ook dat ze erkent dat die dingen echt niet konden. En dat dat van haar een poging was om mij van mijn stuk te brengen, zodat ik niet verder zou gaan. Lastig. Maar uiteindelijk gaat het om jou.
ja. Mijn vrouw laat het ook om haar liefdesverdriet draaien, terwijl zij degene is dit een affaire had. Ik voel me eigenlijk niet meer gesteund. Als ik eerlijk ben, wil ik zo niet meer verder. Mijn hart is daar helaas nog niet. Ik overweeg om nog 1x haar proberen te overtuigen vol voor ons te gaan, maar ze zit zo diep in haar hoofd vast dat ik de uitkomst vrees. En dan moet ik zelf de keuze maar maken.
Tijd voor een nieuw hoofdstuk. Weg er mee en door!
