Mijn vrouw heeft me bedrogen, en nu heftige liefdesverdriet
Dag allemaal,
ook ik (man, halverwege de dertig) zit in een vreselijke situatie. Mijn vrouw heeft drie maanden geleden opgebiecht me te hebben bedrogen. Haar bedrog is groot, en komt heel hard bij me aan. Ze is anderhalf jaar zeer intensief met een collega omgegaan, en dat heeft tot een amoureuze relatie geleid. In de tussentijd is ze nota bene met mij getrouwd. Hoewel ik altijd vermoedens had dat er iets speelde, wist ze me altijd te verzekeren dat het niet zo was. Het is bij mij kei- en keihard aangekomen.
Als reden voor de affaire geeft ze aan erg verliefd te zijn op haar collega, in de hand gewerkt door het feit dat ik een tijd depressief was en weinig beschikbaar. Tot op zekere hoogte heb ik hier begrip voor, en ik ben (al langere tijd) zeer hard aan het werk met mezelf.
Inmiddels zijn we drie maanden verder. Hoewel we de afgelopen maanden grote stappen hebben gezet en in therapie zijn gegaan, komen we helaas nu tot een kookpunt. Mijn vrouw blijft hevige liefdesverdriet hebben om haar affaire parter (die er zelf een punt achter heeft gezet), en ik trek het eigenlijk niet meer. Haar liefdesverdriet en het actieve missen dat ze doet doet me pijn, vreet aan me, en maakt me erg onzeker. Ik doe erg mijn best om aan mijn kant dingen beter te maken, maar mijn geduld raakt op. Vandaag is ze niet vooruit te branden, zegt weinig en is erg in zichzelf gekeerd. Ik kan daar begrip voor hebben, maar ik vind het moeilijk daar naar te handelen. Ik zoek haar op, zoek genegenheid en bevestiging, huil, en hoewel ze me troost, is mijn vertrouwen eigenlijk weg.
Ik zoek hulp. Hoe ga ik hier mee om? Hoe lang mag ik verwachten dat mijn vrouw nog met liefdesverdriet rondloopt? Het gaat over het algemeen in een stijgende lijn, maar ik hou dit eigenlijk niet meer vol. Verwacht ik teveel van haar? Verwacht ik teveel van mezelf? Ik hoop dat het helpt hier met jullie over van gedachten te wisselen.
Dank!
Shin schreef op 14-11-2022 om 00:45:
ja. Mijn vrouw laat het ook om haar liefdesverdriet draaien, terwijl zij degene is dit een affaire had. Ik voel me eigenlijk niet meer gesteund. Als ik eerlijk ben, wil ik zo niet meer verder. Mijn hart is daar helaas nog niet. Ik overweeg om nog 1x haar proberen te overtuigen vol voor ons te gaan, maar ze zit zo diep in haar hoofd vast dat ik de uitkomst vrees. En dan moet ik zelf de keuze maar maken.
Hart en hoofd botsen. Ook bij haar overigens. Heeft jullie therapeut vertelt hoe het werkt qua stofjes in het lijf? En hoe bizar ook maar ze niet zichzelf is op dit moment? Je wil een oplossing forceren maar dat werkt nu niet.
Wat houdt je tegen om jezelf uit te spreken dat ze te druk bezig is met haar gevoel. Haar verdriet. Dat jij je niet gesteund voelt. Dat zij jou kwijtraakt. Wat jij nodig hebt van haar.
Ik vind het geen gekke vraag dat je wil weten hoe zij het ziet. De tijd van half jaar uit elkaar. Hoe gaat zij dit invullen. Met hem en jou? Met nul contact met ander? Met kijken of zij verder met jou wil? Ze hoopt dat jij haar dan nog wil? Wat gaat zij daarvoor doen? Wat heb jij nodig? Kijk vooral ook naar wat jij wil. Wat jij nodig hebt. Niet haar willen overtuigen, dat heeft meestal geen zin.
Anna Cara schreef op 14-11-2022 om 06:32:
[..]
Hart en hoofd botsen. Ook bij haar overigens. Heeft jullie therapeut vertelt hoe het werkt qua stofjes in het lijf? En hoe bizar ook maar ze niet zichzelf is op dit moment? Je wil een oplossing forceren maar dat werkt nu niet.
Wat houdt je tegen om jezelf uit te spreken dat ze te druk bezig is met haar gevoel. Haar verdriet. Dat jij je niet gesteund voelt. Dat zij jou kwijtraakt. Wat jij nodig hebt van haar.
Ik vind het geen gekke vraag dat je wil weten hoe zij het ziet. De tijd van half jaar uit elkaar. Hoe gaat zij dit invullen. Met hem en jou? Met nul contact met ander? Met kijken of zij verder met jou wil? Ze hoopt dat jij haar dan nog wil? Wat gaat zij daarvoor doen? Wat heb jij nodig? Kijk vooral ook naar wat jij wil. Wat jij nodig hebt. Niet haar willen overtuigen, dat heeft meestal geen zin.
Ze weet dat ik haar nodig heb, maar ze kan niet. Dat halve jaar is nog een beetje in de lucht denk ik, daar is nog niets voor geregeld. Ik ga daar wel op terug komen.
Je hebt gelijk dat ik mezelf op de eerste plaats moet zetten, en niets moet forceren. Dus ik moet het op een tactische manier brengen. Onze therapeut is niet goed, die gaat teveel aan het overspel voorbij. We hebben het wel over onze onderlinge patronen, maar niet over dat het juist het overspel is dat nog zo tussen ons in staat. Beiden op onze eigen manier. Ik wil een ander.
man wat is dit zwaar en o zo onbegrijpelijk 
. Op onze trouwdag leek ze nog de gelukkigste vrouw van de wereld.
Shin, ik zou eerst de therapeut bellen en dit voorleggen. Vraag wat de opbouw is bij jullie therapie. Echt want EFT therapeuten werken vooral op wat ligt ten grondslag. Behoeftes. Patronen. Anders zit je straks elders met hetzelfde.
Hm misschien moet je maar eens figuurlijk met je vuist op tafel slaan en letterlijk grenzen stellen ). Al dit gezwalk niet meer pikken. Ook de therapie even laten. Jouw geduld wordt haar macht. Jouw gevoel van liefde geeft haar de mogelijkheid niet echt te kiezen. Pak je kracht joh.
Ik heb het gevoel dat ze iets heeft van "oh Shin blijft toch wel van me houden, ik wil juist wat ik niet kan hebben"
Stel je niet meer afhankelijk op maar stel haar voor een keuze: je gaat ervoor en dan wil ik ook niets meer over x horen of je gaat maar iets voor jezelf doen en dan ben ik weg. En gaat ze dan voor je vechten, dan weet je wat je aan haar hebt, vindt ze het wel best, dan is het ook duidelijk.
MRI schreef op 14-11-2022 om 11:45:
Hm misschien moet je maar eens figuurlijk met je vuist op tafel slaan en letterlijk grenzen stellen door een tijd weg te gaan (of liever: haar vragen te vertrekken). Al dit gezwalk niet meer pikken. Ook de therapie even laten. Jouw geduld wordt haar macht. Pak je kracht joh.
En gaat ze dan voor je vechten, dan weet je wat je aan haar hebt, vindt ze het wel best, dan is het ook duidelijk.
Het probleem daarin is, dat hij waarschijnlijk bang is voor de gevolgen. Dat was ik tenminste.
Ik kreeg, zelfs toen het goed ging, dingen te horen als: Ja, als je nou niet stopt met achter alles wat te zoeken, dan moet je jezelf wat afvragen.
En dan was ik weer even rustig. Dan dacht ik na: Ik wil mijn vrouw niet kwijt. En dan gingen we weer verder. Gezellig, lol. Koek en ei. Totdat dat het niet was en ik weer door acties of antwoorden in een twijfel getrokken werd.
Maar pas afgelopen week had ik voor mezelf duidelijk dat de gevolgen me niet meer interesseerden. Ik was zelfs bang dat mijn vrouw de relatie zou stoppen als ik die vriendin van de ex zou bellen. Moet je na gaan hoe gek dat eigenlijk is. Pas op het moment dat ik voelde dat er deze keer voor mij geen toekomst was zonder dat ik zekerheid had, dat was pas het moment dat ik voor mezelf besloot dat ik niet langer als enige in deze relatie zat en dat het niet langer aan mijn partner was om daar beslissingen over te nemen. Nu is het bij ons wat anders en lag lang niet alles op tafel. Maar ook ik geloof wel dat er bij mijn vrouw iets van liefdesverdriet zit. En dat het idioot moet zijn om te weten dat je bijna alles had weggegooid voor een fling.
Je kunt gewoon op de een of andere manier niet helemaal rationeel nadenken. Maar uiteindelijk maak je voor jezelf de keuze dat de max wat je hebben kunt behaald is. En dat is pas het moment dat het willen redden van je relatie op de achtergrond verdwijnt en het redden van jezelf naar voren komt. Zolang Shin niet op die golflengte zit, zal hij verslingerd worden tussen het een en ander. Ik merk dat ook aan die vriend van mij. Die wil nog niet geloven dat er in die hotelkamer meer gebeurd is dan samen een lunch. Terwijl ik hem uitdrukkelijk nu verteld heb dat mijn vrouw heeft laten weten dat er meer speelt dan wat hij weet. En hij weet tot aan lunch in de hotelkamer, het feit dat ze gevoelens voor die andere kerel heeft, alles. En toch geloofd hij nu weer zijn vrouw nu ze zegt dat ik raaskal.
Elpisto schreef op 14-11-2022 om 11:54:
[..]
Het probleem daarin is, dat hij waarschijnlijk bang is voor de gevolgen. Dat was ik tenminste.
ja natuurlijk is hij dat, dat blijkt uit alles. Maar dan kan je dat ook onderzoeken bij jezelf of desnoods met een therapeut: blijf ik liever bij iemand die mij niet met respect behandeld of heb ik zoveel zelfrespect dat ik een grens durf te stellen met eventueel de uitkomst dat ik dan alleen blijf maar wel mijzelf in de spiegel aan kan kijken.
Natuurlijk is het goed om te kijken hoe je er samen uit kan komen en mbv therapie te werken aan een doorstart van de relatie die voor beide partijen goed voelt. Maar te lang blijven soebatten uit angst voor de gevolgen en daarmee de ander de ruimte geven zijn of haar kwetsende dingen voort te zetten riekt meer naar een te grote afhankelijkheid. Mensen noemen dat liefde maar misschien is het meer de afwezigheid van zelfliefde.
Dat gezegd hebbende besef ik dat het bij Shin nog niet zo lang aan de gang is en dat dingen ook tijd nodig hebben, zoals jij ook zegt, maar dan moeten er bij de vreemdgaande partner wel duidelijk signalen zijn dat zij of hij ervoor gaat de relatie te helen en volledig eerlijk te zijn
Hoi allemaal. Het komt aan, en het is waar: ik ben bang en afhankelijk. Mijn vrienden en familie zeggen dat ook. Zelfs mijn vrouw ziet dat. Ik zelf voel dat natuurlijk ook zo. Ik vind het nog wel moeilijk om daar naar te handelen. Voor mij is deze periode gescheiden van elkaar zijn het belangrijkste om zelf weer in control te raken. Ik werk daar aan.
het gekke is dat toen ik 4 maanden geleden over de situatie hoorde, ik erg in control was. Mijn vrouw was verdrietig, schuldbewust en kwam me veel tegemoet. Zij heeft echter zelf weer de controle teruggekregen of genomen toen ik haar meer ruimte gaf om met haar liefdesverdriet aan de slag te gaan. Ik deed dat uit liefde, maar krijg nu de deksel op mijn neus.
Shin schreef op 14-11-2022 om 12:13:
Hoi allemaal. Het komt aan, en het is waar: ik ben bang en afhankelijk. Mijn vrienden en familie zeggen dat ook. Zelfs mijn vrouw ziet dat. Ik zelf voel dat natuurlijk ook zo. Ik vind het nog wel moeilijk om daar naar te handelen. Voor mij is deze periode gescheiden van elkaar zijn het belangrijkste om zelf weer in control te raken. Ik werk daar aan.
het gekke is dat toen ik 4 maanden geleden over de situatie hoorde, ik erg in control was. Mijn vrouw was verdrietig, schuldbewust en kwam me veel tegemoet. Zij heeft echter zelf weer de controle teruggekregen of genomen toen ik haar meer ruimte gaf om met haar liefdesverdriet aan de slag te gaan. Ik deed dat uit liefde, maar krijg nu de deksel op mijn neus.
Ja het zou dus ook heel goed kunnen dat als jij echt voor je zelf kiest (waarbij ik niet zeg "verbreek de relatie" maar meer "sla figuurlijk met je vuist op tafel, stel grenzen, wat de consequenties ook zijn" dat ze dan meer respect voor je heeft en juist meer voor je wilt gaan. Daar moet je het niet voor doen je moet het echt voor jezelf doen, die grens voelen, anders werkt het ook niet. Maar wellicht is zij juist naar jouw kracht op zoek op een gekke manier. Die kracht heb je dus wel, dat is al gebleken. Maar ergens heb je dus een patroon ontwikkeld dat relateren afhankelijk zijn betekent wat de ander ook doet. (herkenbaar voor mijzelf ook hoor) Daar zou ik aan werken.
Shin, waarom pijnig jij jezelf nog. Wil je details ook nog van haar horen?? Stop ermee. Klaar!! Waar is je trots??
Het is weg wat je dacht te hebben. Geschiedenis geworden en ga nu eens voor jezelf zorgen. Ontdek eens wie jij bent..en laat haar los in liefde. Hier komt je relatie nooit meer overheen of wil jij je blijven pijnigen met gedachtes.
Ja mijn prioriteit is alleen aan mezelf denken. Dat doe ik ook. Voor mezelf uitzoeken of ik verder wil. Ik ga ook geen bericht sturen, het zal allemaal wel. Ik ben nu veel aan het sporten, spreek veel met vrienden af en doe aan mindfulness. We gaan het zien. Eerst moet mijn eigen vaasje gelijmd worden voor dat ik verder kan.
MRI schreef op 14-11-2022 om 12:04:
[..]
ja natuurlijk is hij dat, dat blijkt uit alles. Maar dan kan je dat ook onderzoeken bij jezelf of desnoods met een therapeut: blijf ik liever bij iemand die mij niet met respect behandeld of heb ik zoveel zelfrespect dat ik een grens durf te stellen met eventueel de uitkomst dat ik dan alleen blijf maar wel mijzelf in de spiegel aan kan kijken.
Natuurlijk is het goed om te kijken hoe je er samen uit kan komen en mbv therapie te werken aan een doorstart van de relatie die voor beide partijen goed voelt. Maar te lang blijven soebatten uit angst voor de gevolgen en daarmee de ander de ruimte geven zijn of haar kwetsende dingen voort te zetten riekt meer naar een te grote afhankelijkheid. Mensen noemen dat liefde maar misschien is het meer de afwezigheid van zelfliefde.
Dat gezegd hebbende besef ik dat het bij Shin nog niet zo lang aan de gang is en dat dingen ook tijd nodig hebben, zoals jij ook zegt, maar dan moeten er bij de vreemdgaande partner wel duidelijk signalen zijn dat zij of hij ervoor gaat de relatie te helen en volledig eerlijk te zijn
Shin, als ik je een tip mag geven. Lees deze goude tip een paar keer per dag en blijf hem herhalen.
Ik deed het vanaf een goede 3,5 jaar geleden en ik ben er nog iedere dag dankbaar voor 🙏
Hierdoor ging ik inzien hoe grenzeloos ik was en mijn eigen ik opzij had gezet door de jaren heen. Het heeft mijn leven compleet verandert. Ik zette het op papier en dacht er overna, ging in therapie en ben het gaan onderzoeken. Het helpt echt. En ik denk zomaar dat het jou ook echt kan helpen.
Sporten, mindfulness en afspreken zijn al hele goede helpende stappen!!
MRI schreef op 14-11-2022 om 12:04:
[..]
Maar te lang blijven soebatten uit angst voor de gevolgen en daarmee de ander de ruimte geven zijn of haar kwetsende dingen voort te zetten riekt meer naar een te grote afhankelijkheid. Mensen noemen dat liefde maar misschien is het meer de afwezigheid van zelfliefde.
Dit is inderdaad een goed punt. Pijn gaat het doen heb ik ook en angst voor de toekomst. Te lang jezelf wegcijferen is niet goed. Een juiste partner had jou/Shin gerespecteerd op je min punten. Iedereen heeft minpunten maar laat het je niet aanpraten. Ze wil jou de schuld geven van haar gedrag. Narcistisch noemen ze dat tegenwoordig.
dank allemaal weer. Ik weet het, voor mezelf zorgen is echt het enige dat ik nu kan doen. En dan zien we wel. Zo gaat het iig niet, maar ik verkeer nog in een soort ontkenningsfase.
MRI schreef op 14-11-2022 om 12:04:
[..]
ja natuurlijk is hij dat, dat blijkt uit alles. Maar dan kan je dat ook onderzoeken bij jezelf of desnoods met een therapeut: blijf ik liever bij iemand die mij niet met respect behandeld of heb ik zoveel zelfrespect dat ik een grens durf te stellen met eventueel de uitkomst dat ik dan alleen blijf maar wel mijzelf in de spiegel aan kan kijken.
Natuurlijk is het goed om te kijken hoe je er samen uit kan komen en mbv therapie te werken aan een doorstart van de relatie die voor beide partijen goed voelt. Maar te lang blijven soebatten uit angst voor de gevolgen en daarmee de ander de ruimte geven zijn of haar kwetsende dingen voort te zetten riekt meer naar een te grote afhankelijkheid. Mensen noemen dat liefde maar misschien is het meer de afwezigheid van zelfliefde.
Dat gezegd hebbende besef ik dat het bij Shin nog niet zo lang aan de gang is en dat dingen ook tijd nodig hebben, zoals jij ook zegt, maar dan moeten er bij de vreemdgaande partner wel duidelijk signalen zijn dat zij of hij ervoor gaat de relatie te helen en volledig eerlijk te zijn
Eens hoor. Ik kon pas echt de rust vinden, toen ik zelf de gesprekken aan ging. Zelf hulp zoekte. Vanaf dat moment ging het in elk geval met mezelf een stuk beter.
update van mijn kant. Net een goed gesprek gehad over de voorwaarden van een eventuele herstart of doorstart van onze relatie. Ik heb gezegd dat ik perspectief wil, zeker na de periode van een maand afkoelen. Zij wil meer ruimte voor zichzelf en meer verantwoordelijk en zelfstandigheid van mij in de relatie. Ik vind dat acceptabele eisen. En daarna wordt het hard werken. Ik ben benieuwd hoe ze er op gaat reageren. Ze komt nog wat afstandelijk over, en ze weet niet of ze er nog vertrouwen in heeft. Verder heeft ze uitgesproken dat ze van me houdt en dat ze spijt heeft van alles rondom de affaire. We gaan het zien. Ik denk dat ik zaterdag wel naar het feest ga.
