Man ziet ons niet staan?
Hii, ik ben even hard op zoek naar meningen.. het zit namelijk als volgt:
Mijn man en ik hebben 3 jonge kinderen. Ik ben thuisblijf moeder en hij werkt fulltime door de weeks tot 17:00.
Maar hij is 9/10x te laat thuis voor het eten. Hij werkt in de buurt, dus kan met een half uur thuis zijn. Maar vandaag (en dit was niet de eerste keer) kwam hij pas 3 uur later thuis (hij laat nooit weten dat hij later is). De kinderen lagen al lang op bed.. ze vragen niet eens meer of papa ze nog dag komt zeggen, want inmiddels zijn ze gewend dat hij er praktisch nooit is.
Dat vind ik om te huilen! 😓
Bij dochter was vandaag haar 1e tand eruit gegaan, dat wilde ze zo graag vertellen! Maar uiteraard kwam papa niet..
Toen hij vanavond thuis kwam en mij chagrijnig op de bank aantrof lag het natuurlijk allemaal aan mij. Ik begreep hem niet, want hij moet toch ook sociaal kunnen doen op z’n werk.
Tuurlijk. Snap ik. Maar 3 uur lang?!
Hij begrijpt gewoon niet dat de kinderen hem nodig hebben, ze hun verhalen willen vertellen. Ik heb me er al heel lang geleden bij neergelegd. Moet eerlijk toegeven dat het zonder hem een stuk relaxter in huis is 🫢 ik red het allemaal wel in m’n 1tje.
Maar ik baal er zo van dat hij niet inziet dat z’n gezin ook sociaal contact nodig heeft..
Verlang ik nu echt te veel van hem?
Een tijd geleden heb ik geprobeerd een afspraak met hem te maken: zorg in ieder geval dat je dan ma-do op tijd voor het eten bent. Vrijdag is borrel avond en dat is prima. Maar zelfs op de andere dagen wil hij “niet vast zitten aan verplichtingen”. Als het gezellig is wil hij niet zomaar afhaken.
Oftewel: wij als gezin zijn niet gezellig genoeg om voor thuis te komen, voelt het voor mij. 😓
Wat zouden jullie doen?
Moederkareltje schreef op 21-11-2024 om 11:24:
"Wellicht is een air tag in de auto of fiets een optie om te kijken of hij echt op het werk is."
Gatverdamme, nee zo verpest je echt een heleboel. Ik wou dat dat spul niet bestond.
Nee want stel je voor dat iemand toch een affaire heeft. Ɓeter weet je dat dan niet? Ik zou liever mijn eigen beslissing nemen.
En 24/7 alleen maar huisvrouw zijn is echt je eigen beslissing in deze tijd. Prima als mensen dat willen. Maar keihard werken is het wat mij betreft niet. Werkende ouders doen namelijk precies hetzelfde maar dan naast hun baan. En een man die een huisvrouw heeft is op momenten dat hij thuis is ook nog gewoon vader en bewoner van het huis. Die kan op momenten dat hij thuis is zijn deel doen. Je bent toch geen 24/7 bediende? Sommigen zien dat wellicht anders. Maar ook dan: daar kies je voor.
Moederkareltje schreef op 21-11-2024 om 13:38:
[..]
Jij bent een supermoeder die het niet zwaar vindt. Nou mooi.
IIkgeniet ook van mijn kinderen maar het is voor mij ook zwaar. Het kan naast elkaar en hoeft niet opgelost te worden. Maar erkenning is genoeg.
Je verdraait echt mijn woorden ...
" Maar keihard werken is het wat mij betreft niet. Werkende ouders doen namelijk precies hetzelfde maar dan naast hun baan."
Nee natuurlijk. Ik heb altijd 4 dagen per week gewerkt, mijn partner werkte 5 dagen per week. Tijdens de dagen dat ik buiten de deur werkte, zaten de kinderen op het KDV. Tijdens die uren werden ze gevoed, beziggehouden en verzorgd door de mensen van het KDV, het is niet dat al die zorg wordt opgespaard tot aan het eind van de werkdag en dan alsnog op het bordje van de ouders komt.
Temet schreef op 21-11-2024 om 14:56:
" Maar keihard werken is het wat mij betreft niet. Werkende ouders doen namelijk precies hetzelfde maar dan naast hun baan."
Nee natuurlijk. Ik heb altijd 4 dagen per week gewerkt, mijn partner werkte 5 dagen per week. Tijdens de dagen dat ik buiten de deur werkte, zaten de kinderen op het KDV. Tijdens die uren werden ze gevoed, beziggehouden en verzorgd door de mensen van het KDV, het is niet dat al die zorg wordt opgespaard tot aan het eind van de werkdag en dan alsnog op het bordje van de ouders komt.
Dat is maar een paar uur per dag voor 1 of meer dagen per week. En dat staat los van huishouden of logistiek. Als je thuis bent kan alles in eigen tempo. Wat vandaag niet lukt komt morgen wel. Zware nacht gehad en niet op tijd uit bed voor vso, school of werk etc. Ziek kind en je hoeft niets te regelen. Kleine kinderen zijn pittig voor iedereen. Maar huisvrouw zijn in deze tijd is wat mij betreft niet keihard werken. Vroeger in de tijd van onze oma's moest alles met de hand, geen digitale oplossing, grote gezinnen etc.
Daarnaast is het tegenwoordig een vrije keuze. Je hoeft het niet te doen. Pure luxe in vergelijking met vroeger.
Het enige wat ik van mijn man verlang is met z'n 5en eten en daarna de kinderen naar bed brengen, gewoon omdat dat in mijn ogen gezellig hoort te zijn. Kinderen die hun verhaal kunnen doen, verhaaltje voorlezen.
Ik weet dat hij doordraait als hij een dag voor de kinderen moet zorgen, dat trekt hij niet en geeft hij ook toe. Hij ziet zijn werk ook zeker als ontspanning. En ik begrijp ook dat als hij dan thuiskomt in alle chaos (huis een speelgoed bom), kinderen druk, dat dat mega veel prikkels zijn.. maar na een half uur "relaxt in de auto" zoals hij zelf zegt, lekker muziekje op, alles van je af laten glijden. Mag ik toch wel verlangen dat hij in ieder geval op tijd is voor het eten..
Ik ben ontzettend dankbaar dat ik thuisblijf mama kan zijn, dat ik m'n kinderen zie opgroeien. Dat ik er elke middag na schooltijd voor ze ben en ze elke dag met vriendjes kunnen afspreken. Ja daar heb ik zelf voor gekozen, en zie ik als een goed iets. Ik geniet er ook intens van!
Financieel maakt mij dat inderdaad heel kwetsbaar, vandaar dat ik tijdens schooltijd ben gaan werken. Maar dat dekt helaas niet de kosten van huur oid..
Dus ja.. misschien moet ik een betere baan gaan zoeken, iets wat mij financieel onafhankelijk maakt. Maar dan betekend het wel dat ik mijn kinderen weer uit handen moet geven, ze dus elke dag bij de BSO moeten zijn.. niet dat daar iets mis mee is! Maar voor mij voelt dat niet fijn.
Dus jullie hebben gelijk: iets doen aan deze situatie of stoppen met zeuren.
kan het ook een tussenweg zijn? Thuisblijf moeder blijven tot ze zelf naar huis kunnen, en dan een baan zoeken. En in de tussentijd blijven zeuren dat hij op tijd thuis is voor het eten? 😅
Ze hoeven toch niet meteen elke dag naar de opvang? Er zit nog heel veel tussen fulltime en niks. Of je werkt een paar lange en een paar korte dagen. Of eventueel thuiswerk.
Ik begrijp dat je man moeite heeft met prikkels en verminderd belastbaar is door zijn ongeluk, maar nog niet eens één dag voor de kinderen kunnen zorgen vind ik zorgwekkend. Stel jij wordt ziek of erger, wie doet dat dan? Je kinderen hebben een vader maar die is niet beschikbaar. Dat doet ook iets met hen. En hij heeft kinderen maar ziet ze bijna nooit, kijkt amper naar ze om. En iets leuks doen met je kinderen in het weekend, er zijn op de mooie momenten, dat kan iedereen. Maar er ook zijn als je kind het even moeilijk heeft, dat is waar je waarde toevoegt als ouder. Ook de dagelijkse zorg, dat is niet altijd even leuk of spannend, maar het hoort er wel bij in het leven met kinderen.
Ik zie mijn kind en partner overigens ook niet als een verplichting, maar als een commitment die ik bewust en weloverwogen met hart en ziel ben aangegaan. Natuurlijk verandert je leven als er kinderen komen, maar dat komt niet uit de lucht vallen.
Zie je nu dat je de kinderen volledig jouw probleem maakt. Een andere baan of meer werken hoeft niet te betekenen dat ze alle dagen naar de opvang gaan. Betrokken ouders kunnen daar samen een oplossing voor zoeken. Ook jouw man hoort daarin mee te denken. Bijvoorbeeld door later te beginnen of een dag eerder te stoppen zodat hij de kinderen eens kan halen of brengen. Er bestaat bij jongere kinderen tot 8 ook ouderschapsverlof (een wettelijk recht!) Jij compenseert met jouw inkomsten zijn verlies meer. Maar het vergroot jullie gelijkwaardigheid, jouw zelfstandigheid en zijn zijn zelfredzaamheid met de kinderen.
Hij heeft het leven volledig aan zijn wensen aangepast. Maar onduidelijk is of hij daadwerkelijk niet belastbaar is of dat dit gewoon gemakzucht is. Hij kan volledig werken in een omgeving die bepaald niet prikkelarm is (garage met klanten, collega', machines, de radio en telefoondie gaat). En kan na een volle dag werken nog uren sociaal doen met verschillende anderen (ook niet vrij van prikkels). Maar lijkt gewoon klaar te zijn met jullie. Geen interesse in vrouw of kinderen.
Tijd dus om meer voor jezelf op te komen. Want uit hem komt die verandering niet.
Ik kan je wel zeggen een levende afwezige vader kan een stuk schadelijker voor je kinderen zijn als een overleden vader , want de levende vader kiest ervoor geen deel te nemen in hun leven en dat hakt erin , zo krijgen al van kleins af aan mee dat ze een last zijn en zich vaak ongewenst voelen. Dat zie ik bij mijn halfzusje wel
"Werkende ouders doen namelijk precies hetzelfde maar dan naast hun baan."
Mm jaja, tenzij jij je in tweeën kunt splitsen jaja.
Moederkareltje schreef op 21-11-2024 om 19:11:
"Werkende ouders doen namelijk precies hetzelfde maar dan naast hun baan."
Mm jaja, tenzij jij je in tweeën kunt splitsen jaja.
Werkende ouders moeten ook gewoon het huishouden doen, koken, de kinderen verzorgen en in bed leggen enzovoort, en dat dus naast hun baan. Jij hebt de hele dag de tijd om dat te doen.
Nick90 schreef op 21-11-2024 om 19:17:
[..]
Werkende ouders moeten ook gewoon het huishouden doen, koken, de kinderen verzorgen en in bed leggen enzovoort, en dat dus naast hun baan. Jij hebt de hele dag de tijd om dat te doen.
Jij bedoelt alles wat tussen 1800 en 800 moet gebeuren doen ouders die werken ook net als moeders die thuis zijn in die tijd doen. Dat klopt helemaal. De rest van de dag zit jij op kantoor en zorgen thuismoeders voor de kinderenn of in jullie geval het kinderverblijf en dan wordt het thuis ook niet weer vies en weer rommel want er is niemand.
Creatief-chaotisch schreef op 21-11-2024 om 15:40:
Het enige wat ik van mijn man verlang is met z'n 5en eten en daarna de kinderen naar bed brengen, gewoon omdat dat in mijn ogen gezellig hoort te zijn. Kinderen die hun verhaal kunnen doen, verhaaltje voorlezen.
Ik weet dat hij doordraait als hij een dag voor de kinderen moet zorgen, dat trekt hij niet en geeft hij ook toe. Hij ziet zijn werk ook zeker als ontspanning. En ik begrijp ook dat als hij dan thuiskomt in alle chaos (huis een speelgoed bom), kinderen druk, dat dat mega veel prikkels zijn.. maar na een half uur "relaxt in de auto" zoals hij zelf zegt, lekker muziekje op, alles van je af laten glijden. Mag ik toch wel verlangen dat hij in ieder geval op tijd is voor het eten..
Ik ben ontzettend dankbaar dat ik thuisblijf mama kan zijn, dat ik m'n kinderen zie opgroeien. Dat ik er elke middag na schooltijd voor ze ben en ze elke dag met vriendjes kunnen afspreken. Ja daar heb ik zelf voor gekozen, en zie ik als een goed iets. Ik geniet er ook intens van!
Financieel maakt mij dat inderdaad heel kwetsbaar, vandaar dat ik tijdens schooltijd ben gaan werken. Maar dat dekt helaas niet de kosten van huur oid..
Dus ja.. misschien moet ik een betere baan gaan zoeken, iets wat mij financieel onafhankelijk maakt. Maar dan betekend het wel dat ik mijn kinderen weer uit handen moet geven, ze dus elke dag bij de BSO moeten zijn.. niet dat daar iets mis mee is! Maar voor mij voelt dat niet fijn.
Dus jullie hebben gelijk: iets doen aan deze situatie of stoppen met zeuren.
kan het ook een tussenweg zijn? Thuisblijf moeder blijven tot ze zelf naar huis kunnen, en dan een baan zoeken. En in de tussentijd blijven zeuren dat hij op tijd thuis is voor het eten? 😅
Ik ben het eens met de andere reacties; hoe je man zich opstelt is niet oke. Hij komt erg puberaal over. Wilde hij wel kinderen, want zo komt het niet over.
Als jij zoveel moeite hebt met de bso dan blijf je thuis maar dan is wel het gevolg dat hij 5 dagen werkt.
Ik weet niet hoe oud jullie kinderen zijn?
Goed hij werkt tot 17 uur, heeft 30 minuten reistijd dus kan om 17.30 uur thuis zijn. Maar er is blijkbaar een cultuur daar op zijn werk dat iedereen langer blijft en hij wil niet meteen weg als enige. Jij hamert op " op tijd zijn voor het eten"; maar hoe laat eten jullie? Is een tussenweg wellicht: man is om 17 uur klaar met werken maar babbelt nog even wat na met collega's en stapt om 17.45 in de auto en is om 18.15 uur thuis. En dan eten met zn allen. Je schreef in je openingspost dat hij van de week 3 uur later thuis was, dus 20 uur maar is dat echt elke dag zo? Kan me niet voorstellen dat die eigenaren en andere werknemers nooit iets anders te doen hebben 's avonds. Bv die avond met zwemles; kan hij niet met kind naar zwemles? Of met de anderen thuisblijven? Ik kan me voorstellen dat als je in een garage werkt de werktijden minder flexibel zijn maar dat er niks mogelijk is lijkt me ook niet.
Moederkareltje schreef op 21-11-2024 om 19:23:
[..]
Jij bedoelt alles wat tussen 1800 en 800 moet gebeuren doen ouders die werken ook net als moeders die thuis zijn in die tijd doen. Dat klopt helemaal. De rest van de dag zit jij op kantoor en zorgen thuismoeders voor de kinderenn of in jullie geval het kinderverblijf en dan wordt het thuis ook niet weer vies en weer rommel want er is niemand.
Ja daar betalen we ze ook voor toch? En al die dingen die jij overdag doet moeten wij in het weekend of op onze vrije dag doen.
Nick90 schreef op 21-11-2024 om 19:30:
[..]
Ja daar betalen we ze ook voor toch? En al die dingen die jij overdag doet moeten wij in het weekend of op onze vrije dag doen.
Je kunt niet die 40 uur dat jij op kantoor zit voor je kind zorgen of dat inhalen in het weekend. Jij doelt op dat ene wasjes wat ik toevallig overdag kan doen. Ja daar heb jij helemaal gelijk in.
Nick90 schreef op 21-11-2024 om 19:17:
[..]
Werkende ouders moeten ook gewoon het huishouden doen, koken, de kinderen verzorgen en in bed leggen enzovoort, en dat dus naast hun baan. Jij hebt de hele dag de tijd om dat te doen.
Moederkarel ik weet niet of je in een kasteel woont maar het huishouden kost ook geen 8 uur per dag , nogmaals zelf ook thuis met de kleine maar ik ben echt niet de hele dag aan het poetsen, in de zomer heb ik dagen gehad dat we meer buiten als binnen waren, maar mijn man stoort zich dan ook totaal niet aan speelgoed door het huis heen , schoon is schoon, en opgeruimd is onmogelijk met een peuter
