Man ziet ons niet staan?
Hii, ik ben even hard op zoek naar meningen.. het zit namelijk als volgt:
Mijn man en ik hebben 3 jonge kinderen. Ik ben thuisblijf moeder en hij werkt fulltime door de weeks tot 17:00.
Maar hij is 9/10x te laat thuis voor het eten. Hij werkt in de buurt, dus kan met een half uur thuis zijn. Maar vandaag (en dit was niet de eerste keer) kwam hij pas 3 uur later thuis (hij laat nooit weten dat hij later is). De kinderen lagen al lang op bed.. ze vragen niet eens meer of papa ze nog dag komt zeggen, want inmiddels zijn ze gewend dat hij er praktisch nooit is.
Dat vind ik om te huilen! 😓
Bij dochter was vandaag haar 1e tand eruit gegaan, dat wilde ze zo graag vertellen! Maar uiteraard kwam papa niet..
Toen hij vanavond thuis kwam en mij chagrijnig op de bank aantrof lag het natuurlijk allemaal aan mij. Ik begreep hem niet, want hij moet toch ook sociaal kunnen doen op z’n werk.
Tuurlijk. Snap ik. Maar 3 uur lang?!
Hij begrijpt gewoon niet dat de kinderen hem nodig hebben, ze hun verhalen willen vertellen. Ik heb me er al heel lang geleden bij neergelegd. Moet eerlijk toegeven dat het zonder hem een stuk relaxter in huis is 🫢 ik red het allemaal wel in m’n 1tje.
Maar ik baal er zo van dat hij niet inziet dat z’n gezin ook sociaal contact nodig heeft..
Verlang ik nu echt te veel van hem?
Een tijd geleden heb ik geprobeerd een afspraak met hem te maken: zorg in ieder geval dat je dan ma-do op tijd voor het eten bent. Vrijdag is borrel avond en dat is prima. Maar zelfs op de andere dagen wil hij “niet vast zitten aan verplichtingen”. Als het gezellig is wil hij niet zomaar afhaken.
Oftewel: wij als gezin zijn niet gezellig genoeg om voor thuis te komen, voelt het voor mij. 😓
Wat zouden jullie doen?
Scriptos schreef op 12-12-2024 om 20:48:
[..]
Waar staat dat dan dat hij daadwerkelijk 3-4 dagen per week weg is? Ik lees uit haar bericht dat zij wil (eigenlijk eist) dat hij zich committeert aan de ma-do en dan vrijdag van haar naar de borrel mag. Waarop hij zegt dat als het gezellig is hij wil blijven hangen. En als hij dat dan doet is zij boos.
O en dat het stiekem ook wel lekker is als hij er niet is? Zou dat misschien de echte reden zijn dat hij zovaak weg is??
Of je leest zelf eens het hele topic voordat je reageert 
Tja sommigen maken graag overal een probleem van. Als je eigenlijk het wel best vindt dat hij er niet is moet je niet raar staan te kijken dat iemand weg blijft. Misschien voelt hij het wel.
Maar hij wil op vakantie wel graag mee.. dus uiteindelijk gaan we met z’n 5en. Diep van binnen baalde ik ergens
Serieus? Als dit is hoe je er in staat is het dan vreemd dat iemand niet bij jou wil zijn? Open dan gelijk een topic hoe ik van mijn vervelende vent af kom. Plus dat ze ook nog zei dat ze zich prima alleen kan redden en baalt als hij eindelijk dan toch thuis is. Daar vervolgens weer over klagen. De ironie.
Scriptos schreef op 13-12-2024 om 11:48:
Tja sommigen maken graag overal een probleem van. Als je eigenlijk het wel best vindt dat hij er niet is moet je niet raar staan te kijken dat iemand weg blijft. Misschien voelt hij het wel.
wat is dit nu weer voor een raar antwoord, natuurlijk wil ze dat hij er is, anders zou ze niet klagen over zijn afwezigheid.
Ysenda schreef op 13-12-2024 om 11:51:
[..]
wat is dit nu weer voor een raar antwoord, natuurlijk wil ze dat hij er is, anders zou ze niet klagen over zijn afwezigheid.
Maar ze klaagt vervolgens ook als hij er wel is. Mee wil ik vakantie. Ga dan gewoon lekker uit elkaar.
Scriptos schreef op 13-12-2024 om 11:54:
[..]
Maar ze klaagt vervolgens ook als hij er wel is. Mee wil ik vakantie. Ga dan gewoon lekker uit elkaar.
Wat heb jij een bijzonder verongelijkte en fatalistische manier van reageren in verschillende draadjes. En je leest ook soms nogal selectief. TO geeft aan dat haar partner meerdere avonden per week (zonder bericht!) niet bij het avondeten en bedritueel is. Ze probeert een compote vinden en zou er zelfs genoegen mee nemen dat hij 4 avonden thuis is: dan blijven er dus 3 avonden waarop hij iets buiten de deur kan doen. Het is niet vreemd als je samen aan kinderen begint om te verwachten dat je dat als team doet. En het is zeker niet vreemd dat als je dat aankaart, en je partner is niet bereid om daar ook maar iets mee te doen, dat je dan misschien ook op gaat zien tegen een vakantie. Mensen zijn nu eenmaal tegenstrijdige wezens.
Kennelijk raken dergelijke draadjes ergens een gevoelige snaar bij jou?
kaatjecato schreef op 13-12-2024 om 12:04:
[..]
Wat heb jij een bijzonder verongelijkte en fatalistische manier van reageren in verschillende draadjes. En je leest ook soms nogal selectief. TO geeft aan dat haar partner meerdere avonden per week (zonder bericht!) niet bij het avondeten en bedritueel is. Ze probeert een compote vinden en zou er zelfs genoegen mee nemen dat hij 4 avonden thuis is: dan blijven er dus 3 avonden waarop hij iets buiten de deur kan doen. Het is niet vreemd als je samen aan kinderen begint om te verwachten dat je dat als team doet. En het is zeker niet vreemd dat als je dat aankaart, en je partner is niet bereid om daar ook maar iets mee te doen, dat je dan misschien ook op gaat zien tegen een vakantie. Mensen zijn nu eenmaal tegenstrijdige wezens.
Kennelijk raken dergelijke draadjes ergens een gevoelige snaar bij jou?
Is hij het weekend ook weg dan? Anders blijft er namelijk nog maar een avond over.
Ze doen het als team, hij is de hoofdkostwinner en zij de kinderen.
En nee totaal niet herkenbaar.Als mijn vrouw zo'n toon tegen me zou aanslaan en constant verongelijkt zou doen ongeacht wat ik deed of waar ik was zou ik vrij vlot de scheidingspapieren tevoorschijn toveren.
Het is ronduit minderwaardig hoe zij met hem omgaat. Dat blijkt ook wel als hij wel mee gaat of wel thuis is zij daar stiekem eigenlijk van baalt. Als als partner dat je insteek al is dan zal er thuis bar weinig sprake van liefde of gezelligheid zijn. En des te meer reden om op de zaak te blijven hangen.
"Ze doen het als team, hij is de hoofdkostwinner en zij de kinderen."
Hier zit wel een puntje van verschil in visie waar ik ook later pas achter gekomen ben. Mijn man vind het huishouden en de kinderen ook 100 procent voor mij. Of het nou maandagochtend of zondagavond is. Als hij klaar is met werken is hij klaar. Ik hoorde om mij heen dat vaders ook wel eens kinderen naar bed brengen en dacht misschien gaat mijn man dat ook een keer doen maar blijkbaar moet je als vrouw eerst ook buitenshuis werken voor een man ook een keer de kinderen naar bed wil brengen. Als je huisvrouw bent vind een man dat niet nodig.
Moederkareltje schreef op 13-12-2024 om 14:51:
"Ze doen het als team, hij is de hoofdkostwinner en zij de kinderen."
Hier zit wel een puntje van verschil in visie waar ik ook later pas achter gekomen ben. Mijn man vind het huishouden en de kinderen ook 100 procent voor mij. Of het nou maandagochtend of zondagavond is. Als hij klaar is met werken is hij klaar. Ik hoorde om mij heen dat vaders ook wel eens kinderen naar bed brengen en dacht misschien gaat mijn man dat ook een keer doen maar blijkbaar moet je als vrouw eerst ook buitenshuis werken voor een man ook een keer de kinderen naar bed wil brengen. Als je huisvrouw bent vind een man dat niet nodig.
Jouw man vindt dat blijkbaar, dat is niet per definitie voor alle partners van thuisblijfmoeders zo. Mijn vader hielp vroeger wel degelijk mee met het naar bed brengen. En ook naar sport brengen bijvoorbeeld. Mijn moeder werkte de eerste jaren niet, later alleen onder schooltijd. Maar het was niet zo als hij thuis kwam dat hij dan 'klaar' was en niet naar ons omkeek. Vindt jouw man de kinderen eigenlijk wel leuk? Heeft hij een band met ze? Het leest alsof hij letterlijk niet naar ze omkijkt en - oneerbiedig gezegd - ze verwekt heeft voor jou, omdat jij dat leuk vindt.
Moederkareltje schreef op 13-12-2024 om 14:51:
"Ze doen het als team, hij is de hoofdkostwinner en zij de kinderen."
Hier zit wel een puntje van verschil in visie waar ik ook later pas achter gekomen ben. Mijn man vind het huishouden en de kinderen ook 100 procent voor mij. Of het nou maandagochtend of zondagavond is. Als hij klaar is met werken is hij klaar. Ik hoorde om mij heen dat vaders ook wel eens kinderen naar bed brengen en dacht misschien gaat mijn man dat ook een keer doen maar blijkbaar moet je als vrouw eerst ook buitenshuis werken voor een man ook een keer de kinderen naar bed wil brengen. Als je huisvrouw bent vind een man dat niet nodig.
Nou echt niet, mijn moeder was ook huisvrouw, mijn oma ook maar zowel mijn vader als mijn opa brachten de kinderen ook al naar bed. Mijn vader was de gene die de kinderfeestjes organiseerde.
Mijn ex-man heeft toen de kinderen kwamen tegen zijn manager gezegd dat hij 1x per 14 dagen op dag x niet meer zou werken want dan was hij thuis met de kinderen. Zelfs met zijn lange werkweken was hij 3 van de 5 dagen op tijd thuis om met het gezin te eten en de kinderen in bed te leggen of bv mee te gaan naar sport of zwemles. Ook de afspraken bij het consultatiebureau deden we samen. Gewoon omdat hij interesse in het wel en wee van zijn kinderen heeft. Dat je dat niet kan doen omdat je door je werk in het buitenland zit soit, maar dan nog werd er wel rond etenstijd gebeld of door de telefoon het slaapverhaal verteld.
Het zegt meer over het gebrek aan belangstelling van de mannen in hun eigen kroost.
Moederkareltje schreef op 13-12-2024 om 14:51:
"Ze doen het als team, hij is de hoofdkostwinner en zij de kinderen."
Hier zit wel een puntje van verschil in visie waar ik ook later pas achter gekomen ben. Mijn man vind het huishouden en de kinderen ook 100 procent voor mij. Of het nou maandagochtend of zondagavond is. Als hij klaar is met werken is hij klaar. Ik hoorde om mij heen dat vaders ook wel eens kinderen naar bed brengen en dacht misschien gaat mijn man dat ook een keer doen maar blijkbaar moet je als vrouw eerst ook buitenshuis werken voor een man ook een keer de kinderen naar bed wil brengen. Als je huisvrouw bent vind een man dat niet nodig.
Jouw man vind dat niet nodig , hier ook huismoeder , als mijn man thuis is zorgen we samen voor ons kind. Sterker nog mijn man werkt tot 3 uur en kookt vaak ook nog , vind hij leuk om te doen.
MamaE schreef op 13-12-2024 om 15:14:
[..]
Jouw man vindt dat blijkbaar, dat is niet per definitie voor alle partners van thuisblijfmoeders zo. Mijn vader hielp vroeger wel degelijk mee met het naar bed brengen. En ook naar sport brengen bijvoorbeeld. Mijn moeder werkte de eerste jaren niet, later alleen onder schooltijd. Maar het was niet zo als hij thuis kwam dat hij dan 'klaar' was en niet naar ons omkeek. Vindt jouw man de kinderen eigenlijk wel leuk? Heeft hij een band met ze? Het leest alsof hij letterlijk niet naar ze omkijkt en - oneerbiedig gezegd - ze verwekt heeft voor jou, omdat jij dat leuk vindt.
Hij stoeit wel met ze en gaat met Kareltje vaak een avondwandeling maken na het eten. Maar aan de vaste moetdingen daar doet hij niet aan.
Moederkareltje schreef op 13-12-2024 om 14:51:
"Ze doen het als team, hij is de hoofdkostwinner en zij de kinderen."
Hier zit wel een puntje van verschil in visie waar ik ook later pas achter gekomen ben. Mijn man vind het huishouden en de kinderen ook 100 procent voor mij. Of het nou maandagochtend of zondagavond is. Als hij klaar is met werken is hij klaar. Ik hoorde om mij heen dat vaders ook wel eens kinderen naar bed brengen en dacht misschien gaat mijn man dat ook een keer doen maar blijkbaar moet je als vrouw eerst ook buitenshuis werken voor een man ook een keer de kinderen naar bed wil brengen. Als je huisvrouw bent vind een man dat niet nodig.
Dat jouw man in een ver en grijs verleden is blijven hangen, betekent (godzijdank) niet dat alle kostwinners zo redeneren. Ikzelf alvast totaal niet!
Moederkareltje schreef op 13-12-2024 om 15:23:
[..]
Hij stoeit wel met ze en gaat met Kareltje vaak een avondwandeling maken na het eten. Maar aan de vaste moetdingen daar doet hij niet aan.
Dus alleen leuke dingen als het hem uitkomt? Serieus waarom wilde hij kinderen?
Fijn he die feministen. Vroeger waren vrouwen allang blij als de man voor het gezin zorgde en zijn geld niet op zoop in de kroeg. .
Tegenwoordig hebben ze een eisenpakket waar je u tegen zegt en voelen ze zich eigenlijk te min om zelf maar voor de kinderen te zorgen. Dan moet je hup racen naar huis voor het avondritueel om vervolgens alsnog uitgekafferd te worden. Dat zij de hele dag vrij was telt niet. Je krijgt nog net geen halsband met gps om.
TO ook, eerst klagen dat hij er nooit is maar vervolgens meerdere keren zeggen dat ze blij is als hij er niet is. Zo'n vrouw kun je nooit tevreden stellen, die eindigen alleen.
Nu ben ik graag thuis met de vrouw en kinderen maar als er thuis zo'n ontevreden en ongelukkig persoon wacht bleef ik lekker op de zaak slapen. Nam ik er nog twee banen bij.
Scriptos schreef op 13-12-2024 om 16:33:
Fijn he die feministen. Vroeger waren vrouwen allang blij als de man voor het gezin zorgde en zijn geld niet op zoop in de kroeg. .
Tegenwoordig hebben ze een eisenpakket waar je u tegen zegt en voelen ze zich eigenlijk te min om zelf maar voor de kinderen te zorgen. Dan moet je hup racen naar huis voor het avondritueel om vervolgens alsnog uitgekafferd te worden. Dat zij de hele dag vrij was telt niet. Je krijgt nog net geen halsband met gps om.
TO ook, eerst klagen dat hij er nooit is maar vervolgens meerdere keren zeggen dat ze blij is als hij er niet is. Zo'n vrouw kun je nooit tevreden stellen, die eindigen alleen.Nu ben ik graag thuis met de vrouw en kinderen maar als er thuis zo'n ontevreden en ongelukkig persoon wacht bleef ik lekker op de zaak slapen. Nam ik er nog twee banen bij.
Feministisch omdat je een betrokken vader wilt voor je kinderen? Wie kaffert hier zijn vent uit dan?
Echt mijn vader was kostwinner en ik ben blij dat hij niet alleen maar stoeide en een rondje liep met me , nu heb ik gelukkig heel veel fijne herinneringen aan hem , hij is jong overleden maar onbewust zoek je toch uit wat je kent dus zal dat zeker meegespeeld hebben in mijn partnerkeuze en nu heb ik een man die ik niet hoef te vragen of hij tijd wilt vrijmaken voor het gezin maar die dat als gewoon ziet , dat je huismoeder bent maakt niet dat je als enige ineens een kind hebt
