Is monogamie achterhaald of juist niet

Persephone schreef op 13-10-2023 om 12:33:

[..]

Ik kan mijn eigen tijd indelen, hoef met niemand rekening te houden en ik blijk mezelf voortreffelijk gezelschap te vinden. Ik heb een fijne vriendenkring, een leuk sociaal leven en een drukke baan - de tijd die overblijft is helemaal alleen voor mezelf. Ik heb dus geen behoefte aan een partner, want dat betekent dat ik ergens iets moet inleveren en daar heb ik geen zin in.

Tuurlijk, ik ben nog relatief jong dus er zal heus wel weer eens een man komen en ik zal heus wel weer eens verliefd worden, maar daar ga ik niet naar op zoek. En aangezien ik mijn leven zoals het nu is zo fijn vind, ligt de lat voor die eventuele man heel erg hoog: hij zal echt iets moeten toevoegen en in concessies doen heb ik geen zin meer.

Overigens eens met jouw hele bericht, maar gequote stukje zou ik geschreven kunnen hebben 😉

RoodVruchtje schreef op 13-10-2023 om 13:03:

[..]

Overigens eens met jouw hele bericht, maar gequote stukje zou ik geschreven kunnen hebben 😉

Kijk, en DAT vind ik eigenlijk wel een apart topic waard!

Ik merk namelijk zowel IRL als hier op het forum, dat dit in de praktijk niet wordt geloofd. Ik zal wel verbitterd of beschadigd zijn, anders zou ik wel een relatie willen. Of bindingsangst hebben. Of gewoon veel pech met mannen. Zelfs vrienden IRL proberen mij soms te koppelen, want "Persephone doet wel stoer, maar iedereen wil toch eigenlijk het leven delen met iemand?".

Dat is allemaal niet aan de orde, ik WIL gewoon geen relatie met een man. Dat is blijkbaar een ingewikkeld concept, en ik ken maar weinig gelijkgestemden. 

Zal ik een apart topic openen?

Persephone schreef op 13-10-2023 om 13:21:

[..]

Kijk, en DAT vind ik eigenlijk wel een apart topic waard!

Ik merk namelijk zowel IRL als hier op het forum, dat dit in de praktijk niet wordt geloofd. Ik zal wel verbitterd of beschadigd zijn, anders zou ik wel een relatie willen. Of bindingsangst hebben. Of gewoon veel pech met mannen. Zelfs vrienden IRL proberen mij soms te koppelen, want "Persephone doet wel stoer, maar iedereen wil toch eigenlijk het leven delen met iemand?".

Dat is allemaal niet aan de orde, ik WIL gewoon geen relatie met een man. Dat is blijkbaar een ingewikkeld concept, en ik ken maar weinig gelijkgestemden.

Zal ik een apart topic openen?

Ik kom hetzelfde tegen. Maar is ook ergens goed bedoeld: mensen hebben het leuk in hun relatie en gunnen jou (en mij) ook. En... wat ik van mijzelf merk: in een relatie zitten of alleenstaand  zijn, zijn zulke andere dimensies, dat je een beetje vergeet hoe het kan zijn, in een relatie of alleen. Terwijl beide gewoon voor en nadelen hebben. 

Maar ja, als je het steeds beter met jezelf kan vinden is de kans aanwezig dat de voordelen van een relatie niet meer opwegen tegen de voordelen van alleen zijn. Om dat verbitterd te noemen is wat mij betreft kortzichtig. Maar ik zie ook dat mensen die al jaren in een relatie zitten zich niet echt kunnen voorstellen hoe fijn het ook is alleen. 

Persephone schreef op 13-10-2023 om 13:21:

[..]

Kijk, en DAT vind ik eigenlijk wel een apart topic waard!

Ik merk namelijk zowel IRL als hier op het forum, dat dit in de praktijk niet wordt geloofd. Ik zal wel verbitterd of beschadigd zijn, anders zou ik wel een relatie willen. Of bindingsangst hebben. Of gewoon veel pech met mannen. Zelfs vrienden IRL proberen mij soms te koppelen, want "Persephone doet wel stoer, maar iedereen wil toch eigenlijk het leven delen met iemand?".

Dat is allemaal niet aan de orde, ik WIL gewoon geen relatie met een man. Dat is blijkbaar een ingewikkeld concept, en ik ken maar weinig gelijkgestemden.

Zal ik een apart topic openen?

Al zou jij de enige zou zijn op deze aardbol die alleen is en wil zijn .. who cares? Als jij hiermee gelukkig bent hoef je toch niet persé gelijkgestemden te hebben?

Waar ik persoonlijk afgelopen jaar helemaal in opengebloeid ben (in mijn eigen relatieherstel met mijn vreemdgegaande man ) is me absoluut géééén bal aantrekken van wat anderen van me zouden zeggen en denken in het mezelf zijn en mijn levenskeuzes. En dat kan in elke hoedanigheid of overtuiging.

Ennei schreef op 13-10-2023 om 15:44:

[..]

Al zou jij de enige zou zijn op deze aardbol die alleen is en wil zijn .. who cares? Als jij hiermee gelukkig bent hoef je toch niet persé gelijkgestemden te hebben?

Eehhh, nee, dat is niet wat ik bedoel. Ik trek me in het algemeen weinig aan van de mening van andere mensen (de mening van mijn kinderen uitgezonderd), maar ik word er weleens moe van dat andere mensen die mening altijd maar moeten verkondigen als ze horen dat ik zeer bewust en gelukkig single ben. Dat is het punt dus niet. Ik vind het gewoon leuk om eens van andere vrouwen te horen waarom zij bewust single zijn. Kan toch?

Persephone schreef op 13-10-2023 om 15:49:

[..]

Eehhh, nee, dat is niet wat ik bedoel. Ik trek me in het algemeen weinig aan van de mening van andere mensen (de mening van mijn kinderen uitgezonderd), maar ik word er weleens moe van dat andere mensen die mening altijd maar moeten verkondigen als ze horen dat ik zeer bewust en gelukkig single ben. Dat is het punt dus niet. Ik vind het gewoon leuk om eens van andere vrouwen te horen waarom zij bewust single zijn. Kan toch?

Ik vind het een goed topic. Bewust single zijn omdat het je gelukkiger maakt dan een relatie. Misschien trekt het mij nog over de streep om man de deur uit te doen. Er ligt zeker wel wat taboe op.

Persepone wat een mooie post! Ik geloof dat er absoluut nog een taboe ligt op bewust single zijn. Zelfs op dit forum komen regelmatig verwijten over verbitterd zijn, beschadigd of problemen met je karakter voorbij als je bewust kiest voor iets dat niet gangbaar is. Ik heb de indruk (geen idee of het klopt) dat er meer vrouwen dan mannen voor kiezen. Ken er in ieder geval een aantal in mijn omgeving. Van begin 30 (vrij type dat geen kinderen wil en veel aan het reizen is) tot 60+ (die lange relaties gehad hebben maar niet meer willen zorgen voor een ander). Zelf ben ik ook een periode bewust single geweest en dat beviel mij prima. Helaas ook veel (voor)oordelen en koppelpogingen. Mensen in een relatie die vanuit hun eigen kader kijken. Ik ervaarde juist enorm veel vrijheid en geluk. 

Ik heb het idee dat veel mensen hun eigen situatie als uitgangspunt nemen en projecteren op anderen. 

Zijn mensen dan zo veroordelend dat ze iemand met een andere invulling van een relatie, met de nek aankijken? Mijn tante werd helemaal niet raar aangekeken en hoefde zich niet te verdedigen. Wie dat probeerde kreeg de wind van voren waar diegene zich eigenlijk mee bemoeide. Maar ze schreeuwde ook niet van de daken hoe blij ze was geen verplichtingen naar partner/kinderen te hoeven opbrengen. Ze was van het ‘ leef, en laat leven’- standpunt.

Flanagan schreef op 13-10-2023 om 17:01:

Zijn mensen dan zo veroordelend dat ze iemand met een andere invulling van een relatie, met de nek aankijken? Mijn tante werd helemaal niet raar aangekeken en hoefde zich niet te verdedigen. Wie dat probeerde kreeg de wind van voren waar diegene zich eigenlijk mee bemoeide. Maar ze schreeuwde ook niet van de daken hoe blij ze was geen verplichtingen naar partner/kinderen te hoeven opbrengen. Ze was van het ‘ leef, en laat leven’- standpunt.

je hebt toch op dit forum kunnen lezen hoe vrouwen als tegenwerping kregen dat ze wel alleen en verbitterd zouden zijn, met katten enzo? Is je oplossing daarvoor dat je een mengeling moet zijn van hard van je afbijten en niet laten blijken dat je toch blij bent met het feit dat je alleenstaand bent?

Flanagan schreef op 13-10-2023 om 17:01:

Zijn mensen dan zo veroordelend dat ze iemand met een andere invulling van een relatie, met de nek aankijken? Mijn tante werd helemaal niet raar aangekeken en hoefde zich niet te verdedigen. Wie dat probeerde kreeg de wind van voren waar diegene zich eigenlijk mee bemoeide. Maar ze schreeuwde ook niet van de daken hoe blij ze was geen verplichtingen naar partner/kinderen te hoeven opbrengen. Ze was van het ‘ leef, en laat leven’- standpunt.

Dit is hetzelfde als mensen die zich niets kunnen voorstellen bij discriminatie of zeggen dat het wel meevalt of het niet bestaat omdat ze daar zelf niet mee in aanraking komen. 

Op dit forum staan genoeg onzinnige uitspraken van mensen die het hebben over verbitterd, eenzaam zijn. Of dat iedereen stabiliteit en een relatie wil in het leven. Wil je geen relatie of heb je er 2 of 3 dan is er wel iets mis. 

Zaken die buiten de norm vallen leveren nu eenmaal commentaar op. En de heersende norm is toch bij voorkeur een vaste relatie met 1 persoon en 2 kinderen. 

Op een forum is ieder anoniem wat het gemakkelijker maakt om een wat scherpere mening te geven.  In rl zijn mensen minder mondig.

Flanagan schreef op 13-10-2023 om 22:48:

Op een forum is ieder anoniem wat het gemakkelijker maakt om een wat scherpere mening te geven. In rl zijn mensen minder mondig.

ja dat is denk ik wel zo, maar men zou ook eens kunnen zeggen: Goh, ja vervelend als je in een serieuze discussie zo wordt weggezet (verbitterd, zielig en eenzaam) Mensen die er voor kiezen (of geen andere keuze hebben dan) alleen te leven weten meestal heel goed hoe het is om in een relatie te leven. En ja natuurlijk, het is niet altijd leuk om alleenstaand te zijn er zijn ook pijnlijke kanten aan het alleen leven,  maar die zijn er aan het samenleven ook. 

Mensen die al twintig jaar of meer in een relatie leven hebben eigenlijk weinig idee hoe het is om alleen te leven, merk ik. Dus daar liggen makkelijke platitudes als eenzaam en verbitterd op de loer. 

Ze zijn in hun studententijd misschien een tijdje alleen geweest of met een paar losse vriendjes. Maar dat is een heel ander verhaal dan als je vijftig of zestig bent. 

Als je lang een relatie hebt weet je imho niet meer zo goed hoe het voelt. Een vriend van mij zegt " ja maar ik ben ook alleen hoor" Hij heeft een lat-relatie. Ze eten elke avond met elkaar, ze zijn altijd van vrijdag tot maandag en alle vakanties samen. Ik moest er om glimlachen

Flanagan schreef op 13-10-2023 om 22:48:

Op een forum is ieder anoniem wat het gemakkelijker maakt om een wat scherpere mening te geven. In rl zijn mensen minder mondig.

Mwah, is op dit onderwerp niet mijn ervaring. Gisteren weer: ik ging met vrienden uit eten en borrelen, en kwam een kennis tegen die ik zo'n 10 jaar niet had gezien. Hij start het gesprek met te vertellen dat hij sinds juli gescheiden is en inmiddels samenwoont met zijn nieuwe vriendin. Ik zeg niks want: zijn leven, zijn keuzes, zijn tempo.

Hij: En jij? verliefd/verloofd, getrouwd?

Ik: Nee, very happy single.

Hij: O, maar op ieder potje past een dekseltje, voor jou loopt die leuke man ook ergens rond.

Ik: Dat zal best, maar zoals ik al zei: very happy single en dat wil ik graag zo houden.

Hij: O, ben je er zo 1? Een mannenhater?

Ik: Verre van, ik haat helemaal niemand.

Hij: O, dus je bent zo'n overkritische vrouw die op George Clooney zit te wachten?

Ik: Nee hoor, ik wil alleen geen man.

Hij: Een vrouw dan?

Ik: Ook niet, ik wil gewoon geen relatie.

Hij: O, maar dat komt wel weer hoor, als je je issues hebt opgelost, sta je er vast weer voor open.

Ik raak inmiddels geirriteerd en zeg iets als dat een relatie niet voor iedereen zaligmakend is en dat ik dit gesprek wel weer welletjes vind. Hij sluit af met me nogmaals te verzekeren dat er ook voor mij iemand rondloopt en dat ik heus wel weer verliefd zal worden want alleen is ook maar alleen.

Zucht. En dit is echt geen uitzondering hoor. Heel veel mensen denken dat een relatie het hoogste goed in het leven is, en vinden het erg moeilijk te geloven dat er ook mensen zijn voor wie dat niet geldt.

Ik mis een hele praktische reden voor monogamie, soa's. Die zijn tegenwoordig goed te genezen of te voorkomen, maar hebben in de eeuwen hiervoor voor aardig wat narigheid gezorgd. En de culturen waar meerdere partners de norm waren (of zijn) gaan dan wel allemaal uit van 1 man met meerde vrouwen. Ik ken er iig geen waarbij 1 vrouw met meerdere mannen de norm is. En stel dat je in een polyamoreuze relatie zit met andere polyamoreuze partners die ook allemaal polyamoreuze relaties hebben, poeh, dat lijkt me ingewikkeld. 5 mensen met ieder 5 partners, dat zijn in de 1e graad dan al bijna 25 mensen die elkaars agenda bepalen. Maar al die partners van die partners hebben ook weer partners, dun dan worden het er.. 25 x 25?