Is monogamie achterhaald of juist niet
Gewoon een topic om meningen te posten, ervaringen en wie weet ook nog resultaten van onderzoeken. Aanleiding is het ontlasten van een ander topic maar het is misschien ook gewoon interessant om het hier eens over te hebben.
Belgica ik denk dat er meer dan genoeg mannen of mensen zijn die monogaam willen zijn. Het is nog steeds de heersende norm en past binnen deze cultuur. Dus niet verdrietig worden over het niet treffen van zo'n partner.
Wel denk ik dat je misschien moet proberen wat luchtiger in relaties te staan. Kijken hoe het gaat en accepteren dat relaties over kunnen gaan en niet voor eeuwig en altijd hoeven te bestaan. Ga daten en kijk of jullie het samen leuk hebben. Dat staat los van de leeftijd. Als het na een tijd toch anders loopt kijk dan terug op de mooie tijd ipv het te zien als mislukte relatie. Je zult vanzelf iemand vinden die bij je past. En datingapps zijn daar een prima manier voor. Alleen zeer intensief als vrouw.
Belgica, heb ik het mis als ik vermoed dat je gekwetst bent in de liefde door een ex die de relatie open wilde gooien terwijl jij monogaam wilde blijven? En als het zo is vind ik dat oprecht rot voor je. En dan kan ik me voorstellen dat je je gekwetst voelt.
Overigens heb ik het zelf ook meegemaakt dat een ex een open relatie voorstelde. Ik zei nee, want ik ben in mijn leven tot de conclusie gekomen dat er dan altijd iemand gekwetst wordt. Later bleek dat meneer al vreemd ging. En ik geloof totaal niet dat hij het getrokken had als ik met een ander was gegaan (wat ik niet van plan was trouwens) want als een andere man al naar me keek gooide hij al snel zijn arm om me heen als om te zeggen dat ik bij hem hoorde.
Maar het voegt wel een nieuw element aan de discussie toe, bedenk ik me: de vreemdgaande partner die het brengt onder het mom van een open relatie willen.
Izza schreef op 13-10-2023 om 09:51:
Belgica ik denk dat er meer dan genoeg mannen of mensen zijn die monogaam willen zijn. Het is nog steeds de heersende norm en past binnen deze cultuur. Dus niet verdrietig worden over het niet treffen van zo'n partner.
Wel denk ik dat je misschien moet proberen wat luchtiger in relaties te staan. Kijken hoe het gaat en accepteren dat relaties over kunnen gaan en niet voor eeuwig en altijd hoeven te bestaan. Ga daten en kijk of jullie het samen leuk hebben. Dat staat los van de leeftijd. Als het na een tijd toch anders loopt kijk dan terug op de mooie tijd ipv het te zien als mislukte relatie. Je zult vanzelf iemand vinden die bij je past. En datingapps zijn daar een prima manier voor. Alleen zeer intensief als vrouw.
Waarom krijg ik dan toch het gevoel dat vrouwen bij die luchtigheid aan het kortste eind trekken? De houding van seriele monogamie is leuk tot je 45e of zo, als je als vrouw keuze genoeg hebt.
Maar op een gegeven moment kom je in de fase waarvan men zegt 'mannen worden meer goodlooking als ze ouder worden" Die mannen willen oha serieus alleen maar flink jongere of extreem goed geconserveerde dames van hun leeftijd daten. Dan is je keuze vaker beperkt tot mannen van gemiddeld tien jaar ouder die je al bijna moet verzorgen of verplegen. En/ of die net uit een huwelijk van 30 jaar komen en dezelfde saaiheid waardoor hun vrouw is vertrokken met jou door willen zetten. En ja tuurlijk zijn er uitzonderingen,maar heel weinig. Je hoort ook altijd "ja maar de buurvrouw van mijn neef heeft ook een hele leuke man gevonden op haar 63e. Ja maar de buurvrouw van je neef is bijzonder goed opgedroogd en doet verzorgingstechnisch heel veel om het leuk te houden voor die man. Die man is dan ook vaak tien jaar ouder en qua instelling van een hele andere generatie
Maar een vrouw van zestig die gaat daten heeft een hele andere pool om uit te kiezen dan een man van zestig. Ook omdat jongere vrouwen van bv 50 aan deze leeftijd selectie meewerken, want ja een man van hun leeftijd gaat weer voor die vrouw van 38.
Nou is dat allemaal geen argument voor monogamie hoor. Maar ik denk dat veel vrouwen deepdown zich deze dynamiek heel goed beseffen: na je 55 lig je als vrouw gewoon echt veel minder in de markt. Dan is vast blijven houden aan 'die ene' en je desnoods rot werken om te herstellen nadat hij vreemd is gegaan in hun optiek wellicht eerder te prefereren dan luchtig doen over relaties en denken dat je wel een volgende tegen komt.
Dat maakt niet dat ik tegen die luchtigheid ben hoor, maar ik vermoed wel dat het vaak zo werkt. Luchtigheid is een luxe die je je als vrouw kan veroorloven als je uiterlijk nog goed in de markt ligt. Dat dat zo werkt vind ik belachelijk maar is wel iets wat meetelt voor velen imho
Ik geloof absoluut dat daten misschien lastiger is afhankelijk van je leeftijd. Maar ben het er zeker niet mee eens dat mannen standaard mooier oud worden dan vrouwen. Ook mannen krijgen vanaf hun 40e last van een buikje, kaalheid of grijze haren en rimpels. En of je daar als jongere vrouw voor valt is zeer persoonlijk. Ik heb bijvoorbeeld geen interesse in mannen die ver buiten mijn leeftijdsklasse zitten. En ik ken genoeg oudere vrouwen die bij een volgende relatie niet zitten te wachten op een verzorgende rol van iemand die richting de 70 gaat. Ik denk echt dat wat iemand aanspreekt in relaties heel erg persoonlijk is. En bij het ouder worden hecht ik juist steeds minder belang aan uiterlijk en veel aan karakter en persoonlijkheid.
Izza schreef op 13-10-2023 om 10:44:
Ik geloof absoluut dat daten misschien lastiger is afhankelijk van je leeftijd. Maar ben het er zeker niet mee eens dat mannen standaard mooier oud worden dan vrouwen. Ook mannen krijgen vanaf hun 40e last van een buikje, kaalheid of grijze haren en rimpels. En of je daar als jongere vrouw voor valt is zeer persoonlijk. Ik heb bijvoorbeeld geen interesse in mannen die ver buiten mijn leeftijdsklasse zitten. En ik ken genoeg oudere vrouwen die bij een volgende relatie niet zitten te wachten op een verzorgende rol van iemand die richting de 70 gaat. Ik denk echt dat wat iemand aanspreekt in relaties heel erg persoonlijk is. En bij het ouder worden hecht ik juist steeds minder belang aan uiterlijk en veel aan karakter en persoonlijkheid.
Ja dat hebben mannen maar er is een hele dubbele standaard vwb mannen en vrouwen. Mannen vinden dat wel jammer maar vinden dat ze evengoed recht hebben op een leuk uitziende vrouw en meten niet met gelijke maten.
Maar dat jij en ik vinden dat mannen niet per se mooier worden als ze ouder worden, zegt toch niets over het feit dat het voor een minder mooie man makkelijker is een date te krijgen dan voor een minder mooie oudere vrouw? Onze persoonlijke voorkeur heeft geen invloed op de markt. (misschien als heel veel vrouwen op de hele lange duur die hebben maar dat zie vooralsnog niet gebeuren)
Dat jij minder belang hecht aan het uiterlijk van een partner, en dat vrouwen geen zin hebben in het verzorgen van een partner van 70 (ik ook niet hoor) zegt toch niets over het feit dat oha het uiterlijk van vrouwen veel belangrijker geacht wordt in de datingwereld en sws in de wereld? Sterker nog: dat jij er minder belang aan hecht bevestigt mijn vermoeden.
Ja je kan je persoonlijke voorkeur hebben maar dat hebben die mannen ook en die ligt vaker dan niet op het uiterlijke vlak. De luxe van luchtig doen is voor vrouwen betrekkelijker dan voor mannen imho.
Thera schreef op 13-10-2023 om 08:11:
[..]
Ik bedoelde eigenlijk niet of je herkent dat het ingewikkeld en moeilijk is, zodat het niet voor iedereen geschikt is. Kijk, iemand die monogaam is kan ook met recht zeggen, het is niet voor iedereen geschikt, het vraagt veel! Ik kan het, maar niet iedereen. En als je dat vaak zegt, dan lijkt het net of je verheft boven anderen. Dat idee juist heb ik van hoe bepaalde mensen over non monogamie schrijven, dat ze zich beter voelen dan anderen, herken je dàt?
Ik begrijp wat je bedoeld. Maar voel mij zelf zeker niet verheven boven anderen. Heb ook een zeer fijne langdurige monogame relatie gehad. En dat was echt niet altijd makkelijk. Het openen van de relatie voelde voor mij ingewikkelder omdat je heel andere gesprekken hebt. Er komen andere personen bij. Bij monogamie heb je maar met 1 persoon van doen. Op een gegeven moment ken je elkaars wensen en grenzen. Bij nieuwe mensen komen daar opeens tal van mogelijkheden bij. Het geeft nieuwe inzichten in jezelf en je eigen relatie. Maar ook onzekerheden die je weer moet bespreken. Monogamie is voor velen vertrouwd en geeft zekerheid. Maar dat kan ook schijnzekerheid zijn. Relaties kunnen eindigen, mensen gaan vreemd of blijven hangen in relaties waar ze eigenlijk al klaar mee zijn.
Ik denk dat het alleen werkt in situaties waarbij de basisrelatie (als die er is. Je kunt ook single poly of open zijn) heel goed is. Openen als redmiddel bij problemen of om legaal vreemd te gaan werkt absoluut niet. Er zijn trouwens ook mono/poly relaties waarbij een persoon er wel aan doet en de ander ervoor kiest dat niet te willen. Tal van opties dus.
Als reactie op MRI, in monogame relaties kun je zeggen dat bij een deel de partners bij elkaar blijven om oneigenlijke redenen (praktische of bang zijn daarna alleen te blijven) maar dat is maar een deel van het verhaal. Het is natuurlijk vertekenend als je doet als dat hèt verhaal is. Dat deel dat bij elkaar blijft om eigenlijke redenen, het houden van, die hebben als voordeel dat ze zoveel ontwikkeling in het houden van hebben meegemaakt, dat ze in rimpels iets moois kunnen zien. Niet omdat er nou eenmaal niks anders opzit, maar omdat ze van diegene houden. Dat blijf ik toch wel heel mooi vinden hoor, ook al zit ik zelf niet in zo'n relatie.
Izza schreef op 13-10-2023 om 11:02:
[..]
Ik begrijp wat je bedoeld. Maar voel mij zelf zeker niet verheven boven anderen. Heb ook een zeer fijne langdurige monogame relatie gehad. En dat was echt niet altijd makkelijk. Het openen van de relatie voelde voor mij ingewikkelder omdat je heel andere gesprekken hebt. Er komen andere personen bij. Bij monogamie heb je maar met 1 persoon van doen. Op een gegeven moment ken je elkaars wensen en grenzen. Bij nieuwe mensen komen daar opeens tal van mogelijkheden bij. Het geeft nieuwe inzichten in jezelf en je eigen relatie. Maar ook onzekerheden die je weer moet bespreken. Monogamie is voor velen vertrouwd en geeft zekerheid. Maar dat kan ook schijnzekerheid zijn. Relaties kunnen eindigen, mensen gaan vreemd of blijven hangen in relaties waar ze eigenlijk al klaar mee zijn.
Ik denk dat het alleen werkt in situaties waarbij de basisrelatie (als die er is. Je kunt ook single poly of open zijn) heel goed is. Openen als redmiddel bij problemen of om legaal vreemd te gaan werkt absoluut niet. Er zijn trouwens ook mono/poly relaties waarbij een persoon er wel aan doet en de ander ervoor kiest dat niet te willen. Tal van opties dus.
Bij monogamie is het niet zo dat je zo makkelijk kunt zeggen dat je op een gegeven moment elkaars wensen en grenzen kent. Mensen veranderen, er komen 'gevaarlijke' situaties die kunnen leiden tot het stoppen van een relatie maar die ook kunnen leiden tot dezelfde gesprekken (die een verrijking kunnen zijn) die mensen in een non monogame relatie moeten voeren. Ik denk dat je het teveel tegenover elkaar zit in mate van ingewikkeldheid.
MRI schreef op 13-10-2023 om 10:12:
Maar het voegt wel een nieuw element aan de discussie toe, bedenk ik me: de vreemdgaande partner die het brengt onder het mom van een open relatie willen.
Dat geloof ik ook, althans: dat is ook mijn ervaring. Mijn ex-man stelde een open relatie voor. Ik vond dat in eerste instantie, na een huwelijk van 20 jaar waarbij ik trouwde met mijn eerste vriendje, wel interessant. Niet dat ik een andere man wilde, maar het idee dat ik die vrijheid indien gewenst wel zou hebben, vond ik fijn.
Op enig moment gaf mijn ex-man aan dit eigenlijk toch niet te willen. Niet dat ik al met andere mannen gedate had, maar ik denk dat hij zich ineens realiseerde dat die openheid dus ook voor mij zou gelden. Hijzelf had, naar eigen zeggen, ook geen contact met andere vrouwen gehad. En dus deden we onze relatie weer dicht en beschouwden onze eerdere afspraken over de zin en onzin van monogamie als een leuk gedachtenexperiment.
Later bleek dat hij al die tijd gewoon vreemdging met een kennis van mij.
Thera schreef op 13-10-2023 om 11:03:
Als reactie op MRI, in monogame relaties kun je zeggen dat bij een deel de partners bij elkaar blijven om oneigenlijke redenen (praktische of bang zijn daarna alleen te blijven) maar dat is maar een deel van het verhaal. Het is natuurlijk vertekenend als je doet als dat hèt verhaal is. Dat deel dat bij elkaar blijft om eigenlijke redenen, het houden van, die hebben als voordeel dat ze zoveel ontwikkeling in het houden van hebben meegemaakt, dat ze in rimpels iets moois kunnen zien. Niet omdat er nou eenmaal niks anders opzit, maar omdat ze van diegene houden. Dat blijf ik toch wel heel mooi vinden hoor, ook al zit ik zelf niet in zo'n relatie.
Ik zeg niet dat het hele verhaal is, dat maak jij er van. Ik geef een reactie op Izza die zegt dat we relaties luchtiger moeten zien. En vwb luchtiger zien denk ik dat mannen het op den duur makkelijker hebben, áls je eenmaal af ziet van monogame relaties. Niet als je als vrouw een bepaald uiterlijk behoud, maar wie doet dat. Maar als je gewoon ouder wordt (net als die mannen) lig je meestal na je 55e een flink aantal punten achter als vrouw. Vwb daten en relaties dan 
Nee ik denk dat de luxe van luchtigheid vwb relaties voor vrouwen is voorbehouden aan een bepaalde leeftijd.
En ja, naast alle liefde en genegenheid kan dat zeker ook een rol spelen bij een relatie in stand willen houden, Zelfs onbewust. Voor de meeste relaties geldt natuurlijk dat ze bestaan op grond van eigenlijke maar ook van oneigenlijke drijfveren. Niets menselijks is wie dan ook vreemd
Thera schreef op 13-10-2023 om 08:07:
[..]
Ik denk dat soms het gedeelte van de bevolking dat non monogaam wil zijn wordt onderschat, maar ik denk dat het ook heel vaak wordt overschat hoor.
Dat denk ik ook.
Ik lees hier dat sommige mensen denken dat mannen, zeker boven een bepaalde leeftijd, eigenlijk helemaal niet monogaam willen zijn. Ik betwijfel dat zeer. Het is in ieder geval niet mijn ervaring, na mijn scheiding (inmiddels al 12 jaar geleden) heb ik 2 toch zeer mooie monogame relaties gehad, waarin ontrouw helemaal geen rol speelde. Ook heb ik voorheen echt heul veul gedate, en er was slechts 1 man die direct al aangaf geen monogame relatie te willen. Ik denk dus oprecht dat de meeste mensen uitgaan van monogamie (al dan niet serieel) als zij een relatie aangaan.
Zelf wil ik geen relatie meer (en niet uit bitterheid want ik vind mannen heus heel leuk hoor, maar ik vind alleen zijn nog veel leuker), maar als je boven een bepaalde leeftijd gaat daten is de uitgangspositie voor veel mensen gewoon monogamie, volgens mij.
Persephone schreef op 13-10-2023 om 11:41:
[..]
Dat denk ik ook.
Ik lees hier dat sommige mensen denken dat mannen, zeker boven een bepaalde leeftijd, eigenlijk helemaal niet monogaam willen zijn. Ik betwijfel dat zeer. Het is in ieder geval niet mijn ervaring, na mijn scheiding (inmiddels al 12 jaar geleden) heb ik 2 toch zeer mooie monogame relaties gehad, waarin ontrouw helemaal geen rol speelde. Ook heb ik voorheen echt heul veul gedate, en er was slechts 1 man die direct al aangaf geen monogame relatie te willen. Ik denk dus oprecht dat de meeste mensen uitgaan van monogamie (al dan niet serieel) als zij een relatie aangaan.
Zelf wil ik geen relatie meer (en niet uit bitterheid want ik vind mannen heus heel leuk hoor, maar ik vind alleen zijn nog veel leuker), maar als je boven een bepaalde leeftijd gaat daten is de uitgangspositie voor veel mensen gewoon monogamie, volgens mij.
Ik weet niet of je mij bedoelt, maar ik denk dat niet hoor. Ik denk dat veel mannen juist wel een monogame relatie willen met leuke vrouw. Wel dat ze meer op uiterlijk letten dan vrouwen
MRI schreef op 13-10-2023 om 11:45:
[..]
Ik weet niet of je mij bedoelt, maar ik denk dat niet hoor. Ik denk dat veel mannen juist wel een monogame relatie willen met leuke vrouw. Wel dat ze meer op uiterlijk letten dan vrouwen
Nee hoor, ik doelde niet op jou. En eens dat mannen meer op uiterlijk letten dan vrouwen; dat denk ik ook.
Persephone schreef op 13-10-2023 om 11:41:
[..]
Dat denk ik ook.
Ik lees hier dat sommige mensen denken dat mannen, zeker boven een bepaalde leeftijd, eigenlijk helemaal niet monogaam willen zijn. Ik betwijfel dat zeer. Het is in ieder geval niet mijn ervaring, na mijn scheiding (inmiddels al 12 jaar geleden) heb ik 2 toch zeer mooie monogame relaties gehad, waarin ontrouw helemaal geen rol speelde. Ook heb ik voorheen echt heul veul gedate, en er was slechts 1 man die direct al aangaf geen monogame relatie te willen. Ik denk dus oprecht dat de meeste mensen uitgaan van monogamie (al dan niet serieel) als zij een relatie aangaan.
Zelf wil ik geen relatie meer (en niet uit bitterheid want ik vind mannen heus heel leuk hoor, maar ik vind alleen zijn nog veel leuker), maar als je boven een bepaalde leeftijd gaat daten is de uitgangspositie voor veel mensen gewoon monogamie, volgens mij.
Ow maar je hebt een punt, toen ik mijn nu inmiddels ex leerde kennen 2 jaar geleden ging het ook over monogamie, mar al snel kwam het verlangen naar seks met andere vrouwen naar boven... Hij geeft ook aan dat dat verlanhen er tijdens zijn huwelijk ook was en dat hij plichtsbewust niets heeft gedaan maar nu bewust kiest om dat verlagen (dat volgens hem heel natuurlijk is) niet meer te willen onderdrukken. Zei hem toen we uit elkaar gingen: hey, had je eerder mogen zeggen ! Zijn antwoord: ik wist niet dat het zo hard speelde en was ik eerlijk geweest dan was ik je kwijt. Ik heb wss gehoopt dat je zou bijdraaien en de voordelen van een open relatie zou inzien 😳 Hadden sinds dag 1 hele open gesprekken, ja ik ben heel open-minded en kan over alles met iedereen praten zonder schroom... Heb me zelf proberen echt open te stellen - dat was een pijnlijke! Nog vorige week zei hij me: door je open houding en de gesprekken zonder taboe had ik je anders ingeschat...
Als ik met andere mannen open gesprekken heb, single of in relatie zeggen de meesten toch dat ze 'mochten' ze kunnen kiezen, ze voor een seksuele vrijheid zouden gaan en een open relatie willen (het blijvend hebben van nieuwe seksuele ervaringen - zelf al is de seks met de partner heel bevredigend)
Ik moet nu mijn gekwetst hartje helen (gebeurtenissen zijn heel recent) en weer wat vertrouwen kweken, wil zeker geen verbitterd vrouw worden.
Wie weet is er toch een mono man, of wordt ik alsnog poly - wordt ik luchtiger zoals izza zegt of adopteer ik een paar katten en koop ik een satisfied 😅
Mijn humor blijft overeind wat er ook gebeurd - wel fijn om gedachten te kunnen uitwisselen.
Belgica schreef op 13-10-2023 om 12:07:
Ik moet nu mijn gekwetst hartje helen (gebeurtenissen zijn heel recent) en weer wat vertrouwen kweken, wil zeker geen verbitterd vrouw worden.
Wie weet is er toch een mono man, of wordt ik alsnog poly - wordt ik luchtiger zoals izza zegt of adopteer ik een paar katten en koop ik een satisfied 😅
Ik had al het idee dat de gebeurtenissen recent waren en ik denk ook dat jouw blik op wat mannen willen, nu ook wel gekleurd is door je recente ervaring met deze man die uiteindelijk niet monogaam wilde leven. Ik herhaal mezelf, maar ik geloof oprecht niet dat de meerderheid van de mannen niet monogaam wil zijn. Ook geloof ik niet dat boven een bepaalde leeftijd de leuke mannen "op" zijn. Ze zijn alleen wel zeer schaars .
Wat ikzelf ervaar: ik wil (nu) geen relatie meer. Ik ben op een leeftijd waarop al mijn zorgtaken gedaan zijn: al mijn kinderen zijn volwassen en ik heb met hen een zeer warme relatie, maar het "zorgen" is voorbij. De afgelopen 30 jaar heb ik voortdurend in de zorg-modus gestaan, de afgelopen 12 jaar als alleenstaande moeder en in die periode heb ik, zoals gezegd, 2 relaties gehad. Nu ben ik over de 50 en voor het eerst in mijn leven hoef ik voor niemand behalve voor mezelf te zorgen en ik vind het HEERLIJK. Ik kan mijn eigen tijd indelen, hoef met niemand rekening te houden en ik blijk mezelf voortreffelijk gezelschap te vinden. Ik heb een fijne vriendenkring, een leuk sociaal leven en een drukke baan - de tijd die overblijft is helemaal alleen voor mezelf. Ik heb dus geen behoefte aan een partner, want dat betekent dat ik ergens iets moet inleveren en daar heb ik geen zin in.
Tuurlijk, ik ben nog relatief jong dus er zal heus wel weer eens een man komen en ik zal heus wel weer eens verliefd worden, maar daar ga ik niet naar op zoek. En aangezien ik mijn leven zoals het nu is zo fijn vind, ligt de lat voor die eventuele man heel erg hoog: hij zal echt iets moeten toevoegen en in concessies doen heb ik geen zin meer.
Ik wens jou, Belgica, datzelfde toe.
