Is monogamie achterhaald of juist niet
Gewoon een topic om meningen te posten, ervaringen en wie weet ook nog resultaten van onderzoeken. Aanleiding is het ontlasten van een ander topic maar het is misschien ook gewoon interessant om het hier eens over te hebben.
Dank voor de goedbedoelde tips. Heb vanmorgen een afspraak met een buurman die verliefd werd en zijn gezin met ook 3 kids verliet voor een verliefdheid om de andere kant eens te horen en van mijn vooroordelen af te komen. Daarna bellen met de relatietherapeut. Ik ga proberen uit liefde verder te gaan niet uit boosheid en kijken wat ik er van kan leren. Nogmaals veel dank!
Homeguy schreef op 28-11-2023 om
Wat ze ook niet lijkt te snappen is dat als ik haar verlaat, er zat mannen zijn die graag sex met haar willen maar zich niet aan die dame met 3 kleintjes willen verbinden.
Goed dat je advies gaat inwinnen want dit is echt een heel vreemd en onjuist vooroordeel!
Ik ken talloze mensen met kinderen die uit elkaar zijn. En die hebben toch echt weer nieuwe relaties gekregen daarna. De vijfer met volwassenen zonder kinderen is namelijk redelijk leeg...
Daarnaast ga jij voor haar invullen dat ze weer een relatie wil (bewust single zijn is ook een prima keuze). En dat een andere man voor haar en de kinderen moet of gaat zorgen. Misschien gaat ze wel latten, een open relatie of een FWB relatie. Echt er zijn zoveel vormen.
Izza schreef op 28-11-2023 om 13:37:
[..]
Goed dat je advies gaat inwinnen want dit is echt een heel vreemd en onjuist vooroordeel!
Ik ken talloze mensen met kinderen die uit elkaar zijn. En die hebben toch echt weer nieuwe relaties gekregen daarna. De vijfer met volwassenen zonder kinderen is namelijk redelijk leeg...
Daarnaast ga jij voor haar invullen dat ze weer een relatie wil (bewust single zijn is ook een prima keuze). En dat een andere man voor haar en de kinderen moet of gaat zorgen. Misschien gaat ze wel latten, een open relatie of een FWB relatie. Echt er zijn zoveel vormen.
Sorry Izza, dit was boosheid en frustratie en niet productief.
Homeguy schreef op 28-11-2023 om 15:39:
[..]
Sorry Izza, dit was boosheid en frustratie en niet productief.
Maar nu ik dit nog eens teruglees: Als ik terugkom van een weekendje weg ligt alles overal, is er geen horizontaal vlak meer onbedekt. Is de ijskast leeg. Liggen overal etensresten, vieze luiers en wasgoed en zij ruimt het niet op... Toch benieuwd hoe ze dat zou doen zonder mij met behoud van haar baan want we zijn niet getrouwd. En ja daar klinkt inderdaad gebrek aan erkenning doorheen. Ach misschien is haar scharrel wel rijk. Maar hij heeft ook een ex-vrouw met 2 kids en een vriendin waarmee 1 kind. Zit vast niet te wachten op nog 3.. Wat ik bedoel is: ik vind geloof ik dat ze best fout en onverantwoordelijk bezig is.
Homeguy schreef op 28-11-2023 om 17:28:
[..]
Maar nu ik dit nog eens teruglees: Als ik terugkom van een weekendje weg ligt alles overal, is er geen horizontaal vlak meer onbedekt. Is de ijskast leeg. Liggen overal etensresten, vieze luiers en wasgoed en zij ruimt het niet op... Toch benieuwd hoe ze dat zou doen zonder mij met behoud van haar baan want we zijn niet getrouwd. En ja daar klinkt inderdaad gebrek aan erkenning doorheen. Ach misschien is haar scharrel wel rijk. Maar hij heeft ook een ex-vrouw met 2 kids en een vriendin waarmee 1 kind. Zit vast niet te wachten op nog 3.. Wat ik bedoel is: ik vind geloof ik dat ze best fout en onverantwoordelijk bezig is.
Tuurlijk vind je dat, maar wat maakt dat uit? Of laat ik het anders zeggen: Wat voor nut heeft die constatering? Ze gaat vreemd, ze raakt jou met geen vinger aan, ze is blijkbaar ook nog eens niet een hele fijne partner in de zin dat ze samen met jou het huishouden runt en daarnaast, als kers op de taart, heeft ze het nu over een open relatie.
Het leest echt weg als een grote clusterfuck. Nou ben ik echt niet voor direct wegrennen en geloof ik zelf wel in wat pennenstreek altijd zegt: scheiden kan altijd nog. Maar dan wel met aanknopingspunten lijkt me. En eerlijk, als ik dit allemaal zo lees, als buitenstaander, zijn er bijna 0 aanknopingspunten. Het hele vreemdgaan vind ze ook maar zo/zo. Dat is meer jouw schuld, zo laat ze het blijken. I
k zou echt heel hard wegrennen. Ga nu eens voor je zelf staan, je eigen grenzen en je eigen normen en waarden. Want dit komt op deze manier, voor jou, niet goed.
Elpisto schreef op 28-11-2023 om 17:40:
[..]
Tuurlijk vind je dat, maar wat maakt dat uit? Of laat ik het anders zeggen: Wat voor nut heeft die constatering? Ze gaat vreemd, ze raakt jou met geen vinger aan, ze is blijkbaar ook nog eens niet een hele fijne partner in de zin dat ze samen met jou het huishouden runt en daarnaast, als kers op de taart, heeft ze het nu over een open relatie.
Het leest echt weg als een grote clusterfuck. Nou ben ik echt niet voor direct wegrennen en geloof ik zelf wel in wat pennenstreek altijd zegt: scheiden kan altijd nog. Maar dan wel met aanknopingspunten lijkt me. En eerlijk, als ik dit allemaal zo lees, als buitenstaander, zijn er bijna 0 aanknopingspunten. Het hele vreemdgaan vind ze ook maar zo/zo. Dat is meer jouw schuld, zo laat ze het blijken. I
k zou echt heel hard wegrennen. Ga nu eens voor je zelf staan, je eigen grenzen en je eigen normen en waarden. Want dit komt op deze manier, voor jou, niet goed.
Nou, in dit geval zegt Pennestreek Run, Homeguy, run! Ik weet werkelijk waar niet wat ik lees. Je laat je als een voetveeg gebruiken joh! Ik schreef al eerder, ga eens een week weg. Of 2. Of ga een tijdje apart wonen, is volgens mij hierboven ook al eens voorgesteld. Een weekend is echt niet lang genoeg, dan heeft ze nog geen last van de zooi. Dat komt pas als er geen schone kleren meer in de kast liggen, de luiervoorraad op is en de kinderen en zij zelf te laat gekomen zijn. Als ze daar de stress van heeft ervaren.
Maar ik ben echt bang dat zelfs zo’n wake up call niet gaat helpen hier. Deze dame is echt serieus de weg kwijt in het leven. Of misschien ook niet, ze heeft haar eigen prioriteiten blijkbaar prima op een rijtje. Hoewel, als je niet ziet dat een fijne relatie ook bij die prioriteiten hoort mis je toch wel een afslagje naar mijn idee. Anyway, ik zou hier vooral geen energie meer insteken, maar gaan onderzoeken hoe je snel en prettig uit elkaar kunt.
Sterkte.
Pennestreek schreef op 28-11-2023 om 18:49:
[..]
Nou, in dit geval zegt Pennestreek Run, Homeguy, run! Ik weet werkelijk waar niet wat ik lees. Je laat je als een voetveeg gebruiken joh!
Sterkte.
Nou dit is voor het eerst Pennestreek dat ik dit van je lees.
Homeguy op dit forum zitten veel mensen die iets/veel hebben meegemaakt in hun relatie. We snappen je allemaal, ook de pijn maar wij zeggen ook denk nu aan jezelf en ga aan jezelf werken. Laat haar los. Je gaat hier geestelijk stuk aan. Je zal sterk moeten worden ook voor je kinderen. Haar nieuwe vlam is natuurlijk kansloos. Ze leeft in een bubbel. Ga vechten voor jezelf, echt.
Homeguy schreef op 28-11-2023 om 17:28:
[..]
Maar nu ik dit nog eens teruglees: Als ik terugkom van een weekendje weg ligt alles overal, is er geen horizontaal vlak meer onbedekt. Is de ijskast leeg. Liggen overal etensresten, vieze luiers en wasgoed en zij ruimt het niet op... Toch benieuwd hoe ze dat zou doen zonder mij met behoud van haar baan want we zijn niet getrouwd. En ja daar klinkt inderdaad gebrek aan erkenning doorheen. Ach misschien is haar scharrel wel rijk. Maar hij heeft ook een ex-vrouw met 2 kids en een vriendin waarmee 1 kind. Zit vast niet te wachten op nog 3.. Wat ik bedoel is: ik vind geloof ik dat ze best fout en onverantwoordelijk bezig is.
Homeguy ik vind je verhaal wel op onderstaand lijken. Lees dit eens door en vorm eens een mening. Kijk dan eens naar je eigen verhaal
https://www.ouders.nl/forum/relaties/schuldgevoel-bij-vreemdgaan?page=22#344
Ruud1971! schreef op 29-11-2023 om 05:45:
[..]
Homeguy ik vind je verhaal wel op onderstaand lijken. Lees dit eens door en vorm eens een mening. Kijk dan eens naar je eigen verhaal
https://www.ouders.nl/forum/relaties/schuldgevoel-bij-vreemdgaan?page=22#344
Ja ik ook! Kijk, wegrennen kan altijd maar dan los ik mijn aandeel in deze materie niet op. Wat mij betreft probeer ik hier van te leren zonder er kleiner van te worden, al is het maar voor een volgende relatie.
En wat betreft 'kleinheid' als ik jullie reacties lees dan lijkt een rode draad te zijn dat ik me 'klein' maak. Ik voel dat nu ook wel zo inmiddels. Daar wil ik vanaf want ik doe het soms ook in andere sociale situaties. Mijn huidige manier om dat te doen is pleasen en gemeen boos worden als men hier niet op ingaat of niks terugdoet.
Dat wil ik afleren en zorgen dat ik gewoon rustig blijf staan, niet over mijn grenzen ga en bij mezelf blijf.
Wat ik inmiddels ook door heb is dat het me nooit goed lukte om haar plat gezegd 'voor te verwarmen'. Tijdens massages op de bank of een aanraking kwam er vanuit mij toch spanning (angst) of vanuit haar onrust in de vorm van todo lijstjes. Ook daarvan kan ik naar mijn eigen aandeel kijken. Ik vermoed dat mijn stress systeem chronisch ontregeld is, ik word ook almaar dikker terwijl ik weinig eet bijvoorbeeld.
En een keer proberen uit te zoomen en kijken hoe mijn leven nu is en hoe het anders kan. Daarbij vond ik deze van David en Arjan wel lekker behulpzaam en optimistisch:
Wil hier toch ff een update geven omdat iedereen zo fijn meedacht:
Wat de afgelopen dagen met me deed is beseffen hoeveel ik doe vanuit angst en dat ik niet in mijn mannelijke kracht sta. Veel klagen, slachtoffergedrag, doen wat er van je verwacht wordt ipv wat je zelf wil of voelt. Weinig contact met mijn eigen gevoel.
Ik ben daarop mijn conclusies gaan trekken en zag hoe slecht ik voor mezelf heb gezorgd. Ik heb veel dingen losgelaten en ben gaan focussen op mezelf.
Afgelopen donderdag een 'spoedsessie' met een hele goede relatietherapeut gehad en daar leek het eerste gesprek te gaan over hoe we dan wel uit elkaar zouden moeten gaan. Daarna draaide het gesprek naar de muur die mijn vriendin had opgetrokken en die ik later ook zelf heb opgetrokken.
Ook werd er gesproken over de verliefdheid en dat dat soms kan gebeuren maar dat het eerder gebeurt als je er voor open staat. Ook bespraken we dat het een 'verboden vrucht' is in deze hectische onverbonden tijd en dat die het lekkerst zijn maar dat deze uiteraard wel consequenties heeft.
Toen bespraken we hoe het kon gebeuren dat mijn vriendin hiervoor open is gaan staan en kwamen erachter dat aan de ene kant de onwerkelijke week van het schoolkamp van 3 nachten drinken en dansen met ouders, en aan de andere kant een groot gemis aan verbinding en aantrekkingskracht de oorzaken waren. Door dit gemis zijn we allebei al heel lang een muur op gaan trekken. Ik dus ook terwijl ik me daar niet van bewust was.
Na thuiskomst hebben we eindeloos gepraat op een manier die we alleen in het begin van onze relatie deden. Open en met niks te verliezen. Ik heb toegegeven dat ik als man best wat steken heb laten vallen en we spraken uit dat we voor het gezin willen gaan.
Dat gaf zo'n verbondenheid dat we tegen elkaar aan in slaap vielen en bizar genoeg 's nachts vanuit slaap weliswaar weer intiem waren.
De gesprekken hebben aangehouden en er gebeuren wonderlijke dingen. Zo stonden we tegen elkaar aan op een verjaardagsfeestje of streelt ze mijn baard waar ze dat 10 jaar niet heeft gedaan. Prikkelende opmerkingen over intimiteit gaan heen en weer en ik heb een aantal pijnlijke dingen die ik nog wilde bespreken 'normaal' besproken. Wat voor mij in het verleden heel moeilijk was omdat ik veel deed vanuit pijn, angst en frustratie.
Van dit laatste voel ik dat het een valkuil is waar ik voor moet waken maar ik hoop te blijven zien wat ik nu zie.
In het focussen op mezelf kwam ik 'The way of the superior man' van David Deida tegen en dat vond ik eye-opening. Het verklaarde mijn zoektocht naar wat mijn rol is in deze moderne tijd waarin man en vrouw gelijk zijn maar niet hetzelfde.
(
Mijn vriendin geeft aan nog wel aan de persoon in kwestie te denken en hem soms te zien op het schoolplein maar dat het gevoel veel minder is. Verder gaf ze aan dat ze door weken slecht slapen en veel stress in een roes leefde. Ook zei ze niet zeker te weten of ze later niet alsnog een keer een andere man wil uitproberen maar wat dat uitproberen betekent weet ze niet. Dat zou ook fantasie kunnen zijn. En vanuit verbondenheid, vertrouwen en liefde heb ik daar ook veel minder moeite mee.
Wat volgende week weer voor grillen zal brengen weet ik niet en wellicht dat we ooit nog uit elkaar gaan maar zoals het nu voelt zijn we onszelf en elkaar totaal opnieuw aan het ontdekken.
Mooi.
Homeguy schreef op 04-12-2023 om 11:38:
Wil hier toch ff een update geven omdat iedereen zo fijn meedacht:
https://www.youtube.com/watch?app=desktop&v=xFPF0EQqIvI&t=2404s&pp=ygUJZGVpZGEgbWFu )
Wat de afgelopen dagen met me deed is beseffen hoeveel ik doe vanuit angst en dat ik niet in mijn mannelijke kracht sta. Veel klagen, slachtoffergedrag, doen wat er van je verwacht wordt ipv wat je zelf wil of voelt. Weinig contact met mijn eigen gevoel.
Ik ben daarop mijn conclusies gaan trekken en zag hoe slecht ik voor mezelf heb gezorgd. Ik heb veel dingen losgelaten en ben gaan focussen op mezelf.
Afgelopen donderdag een 'spoedsessie' met een hele goede relatietherapeut gehad en daar leek het eerste gesprek te gaan over hoe we dan wel uit elkaar zouden moeten gaan. Daarna draaide het gesprek naar de muur die mijn vriendin had opgetrokken en die ik later ook zelf heb opgetrokken.
Ook werd er gesproken over de verliefdheid en dat dat soms kan gebeuren maar dat het eerder gebeurt als je er voor open staat. Ook bespraken we dat het een 'verboden vrucht' is in deze hectische onverbonden tijd en dat die het lekkerst zijn maar dat deze uiteraard wel consequenties heeft.
Toen bespraken we hoe het kon gebeuren dat mijn vriendin hiervoor open is gaan staan en kwamen erachter dat aan de ene kant de onwerkelijke week van het schoolkamp van 3 nachten drinken en dansen met ouders, en aan de andere kant een groot gemis aan verbinding en aantrekkingskracht de oorzaken waren. Door dit gemis zijn we allebei al heel lang een muur op gaan trekken. Ik dus ook terwijl ik me daar niet van bewust was.
Na thuiskomst hebben we eindeloos gepraat op een manier die we alleen in het begin van onze relatie deden. Open en met niks te verliezen. Ik heb toegegeven dat ik als man best wat steken heb laten vallen en we spraken uit dat we voor het gezin willen gaan.
Dat gaf zo'n verbondenheid dat we tegen elkaar aan in slaap vielen en bizar genoeg 's nachts vanuit slaap weliswaar weer intiem waren.
De gesprekken hebben aangehouden en er gebeuren wonderlijke dingen. Zo stonden we tegen elkaar aan op een verjaardagsfeestje of streelt ze mijn baard waar ze dat 10 jaar niet heeft gedaan. Prikkelende opmerkingen over intimiteit gaan heen en weer en ik heb een aantal pijnlijke dingen die ik nog wilde bespreken 'normaal' besproken. Wat voor mij in het verleden heel moeilijk was omdat ik veel deed vanuit pijn, angst en frustratie.
Van dit laatste voel ik dat het een valkuil is waar ik voor moet waken maar ik hoop te blijven zien wat ik nu zie.
In het focussen op mezelf kwam ik 'The way of the superior man' van David Deida tegen en dat vond ik eye-opening. Het verklaarde mijn zoektocht naar wat mijn rol is in deze moderne tijd waarin man en vrouw gelijk zijn maar niet hetzelfde.
(
Mijn vriendin geeft aan nog wel aan de persoon in kwestie te denken en hem soms te zien op het schoolplein maar dat het gevoel veel minder is. Verder gaf ze aan dat ze door weken slecht slapen en veel stress in een roes leefde. Ook zei ze niet zeker te weten of ze later niet alsnog een keer een andere man wil uitproberen maar wat dat uitproberen betekent weet ze niet. Dat zou ook fantasie kunnen zijn. En vanuit verbondenheid, vertrouwen en liefde heb ik daar ook veel minder moeite mee.
Wat volgende week weer voor grillen zal brengen weet ik niet en wellicht dat we ooit nog uit elkaar gaan maar zoals het nu voelt zijn we onszelf en elkaar totaal opnieuw aan het ontdekken.
Wat enorm fijn dit! En wat gun ik mensen in moeilijke relaties deze inzichten. "omdat ik veel deed vanuit pijn, angst, frustratie", dat is zó herkenbaar en zó funest. Ik hoop voor jullie dat het echt gaat werken, dat jullie elkaar echt weer gaan vinden.
