Is monogamie achterhaald of juist niet
Gewoon een topic om meningen te posten, ervaringen en wie weet ook nog resultaten van onderzoeken. Aanleiding is het ontlasten van een ander topic maar het is misschien ook gewoon interessant om het hier eens over te hebben.
“Alles” heb je nooit. Ook niet met 3 partners. Mensen focussen zo graag op wat ze NIET hebben en vergeten soms zo makkelijk wat ze wel hebben … totdat ze het kwijt zijn… denk ik soms.
“Alles” willen hebben… dat is toch niet altijd het hoogste streven in het leven…? En ook onmogelijk te bereiken. Keuzes maken houdt ook in dat je iets verliest, of je nu voor 1,2 of 3 partners kiest, monogaam wil zijn of een open relatie hebt … heeft allemaal voor- en nadelen en ALLES heb je nooit. Dat kan gewoon niet in het leven of je miet duizend levens hebben.
Belgica schreef op 11-10-2023 om 23:55:
topic dat steeds meer ter sprake komt… en moet toegeven dat ik me hier helemaal in verloren voel en vooral abnormaal, wat me eerlijk gezegd heel verdrietig maakt 😥
ik spreek dus enkel voor mezelf. Ik begrijp dus NIKS aan polyamorie!!!
ik lees overal over ‘oerdrang’, genetisch, biologisch,… 1 partner die niet ‘altijd kan behagen’… het willen van variatie…. Het is allemaal menselijk.
en dan slaan de stoppen bij mij letterlijk door! Ik voel me helemaal een alien bij het lezen van die punten.
oerdrang/lust? Dat gevoel ken ik niet… neen ben niet aseksueel, ooow zeker niet… I love sex met mijn partner!
dat de opwinding niet eeuwig blijft? klopt bij mij ook… dan maar creatief zijn en samen met de partner investeren in speelsheid, spanning, avontuur…
En moeten al onze noden, behoeftes dan ook altijd 100% vervuld worden? Is goede fijne seks niet meer genoeg? Moet het altijd spannender, geiler, nieuw…
zelf al wordt het idd minder spannend met mijn partner, nog steeds voel ik nul komma nul ‘drang’ naar de ‘l*l’ van een andere man. Vind de aandacht van flirten wel leuk, kan een knappe man wel appreciëren maar steekt die 1 vinger uit naar mij dan ga ik lopen 😅 neen geen haar op mijn hoofd denkt ‘hey die wil ik wel doen’! Ik kom thuis met die energie en hoppa mijn partner heeft weer een nymph in huis.
1 enkele keer heb ik dat ‘lustig’ gevoel gehad naar een ander toen ik nog in relatie was… ik was wel emotioneel helemaal ‘uitgecheckt’… kwam na dat gevoel thuis en heb mijn koffers gepakt, it was over and out!
Ben blijkbaar een seriële monogaam.
seksualiteit heeft voor mij blijkbaar een dieperliggende betekenis, kan het moeilijk omschrijven… gewoon seks voor het fysieke aspect ervan met iemand voelt heel leeg en zeker niet bevredigend! Kan niet eens klaarkomen bij casual seks 😕 het brengt hooguit een vorm van ‘lege’bevestiging - ik wordt gezien voor mijn lichaam niet voor wie ik ben, lijkt het.
heb een relatie gehad met een man die poly is… snel gingen gesprekken over open relatie, seks met anderen… ik ben niet close minded, heb me opengesteld… zijn zelfs 2x naar parenclub geweest. Opwindend? Ja, de omgeving zeker! En toch, ik voelde opwinding, vond de sfeer en aandacht leuk, maar gans mijn lijf riep neen!!! Had geen enkel verlangen naar seks met anderen buiten mijn eigen partner. Mijn partner had wel verlangen naar die blonde, die rooie en de rondborstige… hoewel ik het rationeel begrijp… mijn ziel brak als het ware 💔 is dus mijn ex, hebben elkaar liefdevol losgelaten met de nodige traantjes, the price was to high to pay…
ben ik dan een alien? Of zijn er zoals bij alles verschillende ‘soorten’ mensen?
De ene monogaam, een ander serieel monogaam en nog een ander poly… geen enkel is goed of slecht, alleen maar verschillende tinten grijs ☺️ kunst is een gelijkgestemde partner te vinden, open blijven communiceren en zoals iemand het zei, veiligheid EN spanning onderhouden… je levendig blijven voelen kan in andere vormen dan seks met die ander… soms samen eens zot doen 🥳
Je haalt de woorden uit mijn mond.. en uit mijn hart.
Monogamie ook voor mij. Maar is slechts één van de vele relatievormen op deze aardbol.
En ze mogen er allemaal zijn onder voorwaarden dat het uit vrije wil is en met wederzijds akkoord (of ‘allerzijds’ als er eventuele meerdere partner betrokken zijn).
En wat betreft de vraagstelling in dit draadje: al zouden ik en mijn partner de enigen zijn op deze planeet die monogaam zouden zijn tussen al die miljarden, dan nog is monogamie niet achterhaald.
Ach of je nu een open relatie hebt, polyamorie bezigt, of volkomen monogaam bent, gaat het er eigenlijk niet om dat je gewoon eerlijk bent tegen elkaar? Dus als iemand voorwendt monogaam te zijn met jou dan niet later komen zeuren dat de mensen niet gemaakt is voor monogamie. Dat is gewoon een smoes om je eigen laffe gedrag goed te praten dan. Nee speel dan open kaart, dan heeft de ander een keuze of hij/zij/x daar in mee gaat of niet.
Je kan zeggen: maar het is niet meer van deze tijd, dus ja wat mekker je als die zogenaamd monogame figuur toch vreemdgaat, dus dat had je kunnen weten en houd daar voortaan rekening mee. In je rouwverwerking of bij het aangaan van nieuwe relaties.
Ik ben het daar niet mee eens. Het is niet aan de bedrogen persoon daar op die manier komaf mee te maken of te anticiperen. Het is aan de bedrieger om eerlijk te zijn voordat hij afstapt van die voorgewende monogamie of afspraken omtrent de omgang met anderen.
Ik denk wel dat het goed is als mensen in het begin van een relatie wat meer gaan praten over de afspraken hierover. Nu is het een soort default setting: er wordt niet over gepraat, dus gaan we er voetstoots van uit dat we monogaam zijn.
Izza schreef op 12-10-2023 om 13:59:
Het openen van je relatie vraagt heel veel van mensen. Veel diepgaande communicatie, soms lastige gesprekken en openheid. Omgaan met jaloezie en onzekerheid. Wat dat betreft is vreemdgaan makkelijker want dan heb je die onderdelen niet. Maar goed dat is niets voor mij.
Bij vreemdgaan moeten mensen (misschien juist degene die vreemdgaat) toch ook omgaan met onzekerheid? Of het uitkomt, of je er mee door wilt, of je het wel of niet moet vertellen, hoe daar op gereageerd wordt..
Bij een monogame relatie waarbij partners eraan werken om het goed te houden, denk ik dat je net zo goed met diepgaande communicatie te maken hebt en lastige gesprekken en openheid als bij een polygame relatie. Ik kan me wel voorstellen dat de hoeveelheid gesprekken verschilt, maar dat is een kwantitatief verschil. En nog maar de vraag wie het wint aan diepgang. Want als je het te ingewikkeld vind, kun je er makkelijker mee stoppen toch bij een polygame relatie?
Toevallig hoorde ik laatst een verhaal dat een polygaam iemand een liefde dreigde kwijt te raken omdat diegene (was eerst ook polygaam) een relatie kreeg met iemand die monogaam was en dat zelf ook wilde worden. Daar was ze best wel negatief over. Zo makkelijk is het dus niet om te stellen: iedereen z'n vorm. De werelden raken elkaar soms en bijten elkaar dan.
Daarmee bedoel ik niet dat je het niet zo moet zeggen natuurlijk: iedereen zn vorm. Alleen maar dat in het dagelijks leven dat niet altijd zo eenvoudig is als het klinkt.
Thera schreef op 12-10-2023 om 18:51:
Daarmee bedoel ik niet dat je het niet zo moet zeggen natuurlijk: iedereen zn vorm. Alleen maar dat in het dagelijks leven dat niet altijd zo eenvoudig is als het klinkt.
Het is absoluut niet makkelijk. Soms veel ingewikkelder omdat je met meer mensen te maken hebt. En er zaken spelen die om meer communicatie en diepgang vragen dan bij 1 persoon in een duidelijke monogame relatie. Dat je er makkelijk mee kunt stoppen klopt niet naar mijn idee. Dat kan bij een monogame relatie natuurlijk ook. En het is een misverstand dat alle relatievormen bij een open relatie hetzelfde zijn. Het is geen poly! Niet iedereen waarmee je ook samen bent is geschikt (of wil) een vaste relatie. Veel mensen hebben bijvoorbeeld een vaste nestingpartner waar ze mee samenwonen of soms getrouwd zijn. En daarnaast een andere partner of partners. Soms vast en langdurig en soms niet (denk oa aan ONS, FWB of swingen). Het is echt een misverstand dat als er problemen zijn met je vaste partner dat je die dan met anderen bespreekt of de relatie verbreekt om met die ander verder te gaan. Dat is niet hoe zoiets werkt.
Om een voorbeeld te geven. Ik ken iemand in mijn kring die een (zo noemen ze dat) knuffelrelatie heeft met haar fwb. Zij is enorm van het (zeer langdurig) strelen en knuffelen. Er komt absoluut geen seks bij kijken. Haar echtgenoot heeft daar dus niets mee. Wel geprobeerd maar het is niet zijn ding. Daarom hebben ze iemand gezocht die dat ook geweldig vind. Dit werkt goed voor alle partijen. Zij krijgt daar enorm veel energie van waar haar partner ook plezier van heeft. Hoeft die kant van zichzelf niet te onderdrukken (wat bij haar voor problemen zorgde). En het heeft haar relatie veel goed gedaan.
Izza schreef op 12-10-2023 om 19:31:
[..]
Het is absoluut niet makkelijk. Soms veel ingewikkelder omdat je met meer mensen te maken hebt. En er zaken spelen die om meer communicatie en diepgang vragen dan bij 1 persoon in een duidelijke monogame relatie.
Ik heb het idee dat mensen met zo'n non monogame relatie er vaak prat op gaan dat het zo ingewikkeld is en zij iets doen wat niet iedereen kan. Niet vervelend bedoeld hoor, maar herken je dat?
Izza schreef op 12-10-2023 om 19:31:
[..]
Dat je er makkelijk mee kunt stoppen klopt niet naar mijn idee. Dat kan bij een monogame relatie natuurlijk ook.
Maar hier zit toch wel duidelijk een verschil? Of is het de bedoeling dat de relaties die worden aangegaan ook blijvend zijn? Of is dat alleen het geval met de vaste nestingpartner? Is er wel een soort trouw beloofd voor eeuwig zeg maar aan die partner?
Izza schreef op 12-10-2023 om 19:31:
[..]
En het is een misverstand dat alle relatievormen bij een open relatie hetzelfde zijn. Het is geen poly! Niet iedereen waarmee je ook samen bent is geschikt (of wil) een vaste relatie.
huh, bij polygamie zijn wel alle relatievormen hetzelfde en bij een open relatie niet? Ik ben even de draad kwijt. Steekt het nauw trouwens? Zijn er ook mensen die alleen duidelijk maken, ik ben non monogaam en dat ze dan later pas erover na gaan denken of ze een open relatie hebben of een polygame?
Thera schreef op 12-10-2023 om 20:35:
[..]
Ik heb het idee dat mensen met zo'n non monogame relatie er vaak prat op gaan dat het zo ingewikkeld is en zij iets doen wat niet iedereen kan. Niet vervelend bedoeld hoor, maar herken je dat?
Izza schreef op 12-10-2023 om 19:31:
[..]
Dat je er makkelijk mee kunt stoppen klopt niet naar mijn idee. Dat kan bij een monogame relatie natuurlijk ook.
Maar hier zit toch wel duidelijk een verschil? Of is het de bedoeling dat de relaties die worden aangegaan ook blijvend zijn? Of is dat alleen het geval met de vaste nestingpartner? Is er wel een soort trouw beloofd voor eeuwig zeg maar aan die partner?
Izza schreef op 12-10-2023 om 19:31:
[..]
En het is een misverstand dat alle relatievormen bij een open relatie hetzelfde zijn. Het is geen poly! Niet iedereen waarmee je ook samen bent is geschikt (of wil) een vaste relatie.
huh, bij polygamie zijn wel alle relatievormen hetzelfde en bij een open relatie niet? Ik ben even de draad kwijt. Steekt het nauw trouwens? Zijn er ook mensen die alleen duidelijk maken, ik ben non monogaam en dat ze dan later pas erover na gaan denken of ze een open relatie hebben of een polygame?
Ik herken het wel en denk dat het zeker niet voor iedereen geschikt is. Het vraagt best veel van jezelf en van je relatie. En je kunt er ook voor kiezen de relatie weer te sluiten (al dan niet tijdelijk). Sommige mensen zien het echt als geaardheid. Voor anderen is het meer een levensstijl of hobby.
Nu geloof ik bij niemand in eeuwige trouw (ongeacht de relatievorm). Maar er zijn heel veel mensen met een vaste partner (ook getrouwd dus soort van eeuwige trouw) die de relatie openen. Sommigen hebben echte vaste partners waar langdurig en echt relationeel contact mee is (dus een man en een vriend). Maar meer vluchtige contacten of vriendschappelijk kan ook. Dat is wat je samen met je vaste partner afspreekt.
Bij poly zijn meerdere partners over het algemeen gelijkwaardig aan elkaar. Je hebt echt volwaardige relaties zoals een traditionele monogame relatie alleen dan met meer dan 1 persoon.
Izza schreef op 12-10-2023 om 13:59:
Ik denk dat iedereen een andere beleving van relaties kan en mag hebben. Er is geen goed of fout. Waar het om gaat is iets doen waar jij je prettig bij voelt. En zeker bij mensen die het geprobeerd hebben kan je stellen dat ze weten waar ze het over hebben. Het was alleen niet hun ding en dat is toch prima? Het openen van je relatie vraagt heel veel van mensen. Veel diepgaande communicatie, soms lastige gesprekken en openheid. Omgaan met jaloezie en onzekerheid. Wat dat betreft is vreemdgaan makkelijker want dan heb je die onderdelen niet. Maar goed dat is niets voor mij.
Ik denk dat het belangrijk is dat mensen open en eerlijk durven praten over hun behoeftes en problemen. Dat het taboe op andere relatievormen verdwijnt. Want er is zoveel meer dan het standaard plaatje. Waar veel mensen niet aan kunnen of willen voldoen (denk aan mensen die bewust single zijn, alleen willen latten, bewust geen kinderen willen etc).
En nogmaals poly is heel wat anders dan open relaties! Voor mij is het vergelijkbaar met meerdere vrienden hebben. Met iedereen doe je weer andere dingen en heb je andere raakvlakken. En van bijvoorbeeld meerdere kinderen hou je toch ook allemaal? Maar bij een partner moet 1 persoon eigenlijk alles hebben. Terwijl iemand daar niet aan kan voldoen en daar gaat het vaak verkeerd.
In jouw opvatting van polyamorie volg ik als je zegt meerdere vrienden. Ik heb idd meerdere mensen om me heen waar ik een vriendschap heb, verschillende Dinges mee doe. Heb zelfs met bepaalde collega's een hele fijne band, je zou zelfs kunnen zeggen een fijne intieme band, intiem in de zon dat we zeer persoonlijke of diepgaande gesprekken hebben.
Voor mij persoonlijk is seks, fysieke intimiteit wat het verschil maakt tussen vriendschap en partner/lover. Seks/of fysieke intimiteit is 'voorbehouden' aan mijn 'liefdes partner', die krijgt nog meer toegang tot mijn diepste gevoelens en lichaam...
Polygamie/open relatie is een heel ander iets dus.
Zoals je zegt, ieder zijn ding.
In alle eerlijkheid ervaar ik nu wel veel angst en verdriet... Ik bedenk me dat op 48 jarige leeftijd het zeker een uitdaging wordt om een man te vinden die dezelfde waardes en normen heeft als ikzelf. Het voelt aan als rouwen, rouwen over een diepgeworteld verlagen, droom... Vele mannen om me heen, het vreemdgaan topic, deze post... bevestiggen dat er veel meer mensen niet monogaam zijn... Het voelt alsof ik nu voor een keuze sta: blijf alleen met je dromen of aanvaardt dat je geen monogame partner nog zal vinden of vind een manier om zelf je verlagen te veranderen... De ex zei me... Ontdek jezelf, laat het poly seksuele wezen in je toe en laat een wereld aan je opengaan... Je weet niet wat je mist... Bij die woorden sloeg ik titl en viel in elkaar als een hoopje ellende.
Sinterklaas bestaat niet 😢
Moeilijk dit
RoodVruchtje schreef op 12-10-2023 om 10:48:
@Belgica
Bij polyamorie draait het natuurlijk niet enkel om de seks/lust of L*l. Net zoals in monogame relaties het niet enkel daarom draait.
Dus vanwaar de vraag of je een aliën bent of er zelfs heel verdrietig van worden?
Polyamorie draait idd niet 'enkel' om seks... In de meeste gevallen die onder de noemer polyamorie vallen gaat het nog steeds over het hebben van verschillende seksuele partners.
Haal seks uit de kwestie en dan spreek je voor mijn eigen gevoel over gewoon vriendschappen, kennissen, eenmalige 'cinnecties' dit val voor mij onder de noemer vriendschap en mens zijn, snap je wat ik bedoel.
Ik ben verdrietig bij het idee dat mijn partner verlangt naar seks met een ander... Anderzijds hoop ik dat mijn partner vele goeie vriendschappen en connecties heeft. Ja laat hem maar een bestie hebbe' tegen wie hij alles kan zeggen... Hoeft, in mijn gevoel geen seks gemoeid te zijn. En vandaag de dag zie ik gewoon dat velen seks willen met meer dan 1 iemand. Dat deeltje doet me pijn
Ennei schreef op 12-10-2023 om 14:14:
[..]
Je haalt de woorden uit mijn mond.. en uit mijn hart.
Monogamie ook voor mij. Maar is slechts één van de vele relatievormen op deze aardbol.En ze mogen er allemaal zijn onder voorwaarden dat het uit vrije wil is en met wederzijds akkoord (of ‘allerzijds’ als er eventuele meerdere partner betrokken zijn).
En wat betreft de vraagstelling in dit draadje: al zouden ik en mijn partner de enigen zijn op deze planeet die monogaam zouden zijn tussen al die miljarden, dan nog is monogamie niet achterhaald.
Ik volg je 100% - als (nu weer) single monogaam lijkt het me gewoon heel lastig om een gelijkgestelde man te vinden, en dat beancstigs me enorm moet ik eerlijk toegeven 😢
Het lijkt er nu op dat, voor vele mannen van mijn leeftijd, monogamie wel achterhaald is... Bang om alleen achter te blijven of te moeten kiezen voor een lifestyle dat niet bij me past.
Non-monogamie zie, hoor en lees je overal percies... Mannen met wie ik praat willen hun seksuele vrijheid lijkt het... Ben zelfs achterdochtig geworden, als een man beweert monogaam te zijn denk ik: yeah right, en binnen 6 maanden als de verliefdheid over is, de seks niet meer spannend wil je een open relatie of ga je vreemd 😖
Belgica schreef op 13-10-2023 om 07:27:
[..]
In alle eerlijkheid ervaar ik nu wel veel angst en verdriet... Ik bedenk me dat op 48 jarige leeftijd het zeker een uitdaging wordt om een man te vinden die dezelfde waardes en normen heeft als ikzelf. Het voelt aan als rouwen, rouwen over een diepgeworteld verlagen, droom... Vele mannen om me heen, het vreemdgaan topic, deze post... bevestiggen dat er veel meer mensen niet monogaam zijn... Het voelt alsof ik nu voor een keuze sta: blijf alleen met je dromen of aanvaardt dat je geen monogame partner nog zal vinden of vind een manier om zelf je verlagen te veranderen... De ex zei me... Ontdek jezelf, laat het poly seksuele wezen in je toe en laat een wereld aan je opengaan... Je weet niet wat je mist... Bij die woorden sloeg ik titl en viel in elkaar als een hoopje ellende.
Ik denk dat soms het gedeelte van de bevolking dat non monogaam wil zijn wordt onderschat, maar ik denk dat het ook heel vaak wordt overschat hoor. Ik stel er zelf vragen bij, maar ik voel precies hetzelfde als jij en heb het misschien makkelijker omdat ik geen nieuwe relatie meer wil. Maar mijn ex die niet deze woorden tegen mij zegt als de jouwe handelt er zelf wel naar. Alleen als hij een tijdje geen vriendin heeft, heeft hij de neiging bij mij terug te komen. Wat ik één keer heb uitgeprobeerd, maar niet een tweede keer toen hij zijn nieuwe leven gewoon weer voortzette.
Verkijk je niet, uit onderzoeken blijkt dat maar een paar procent non monogaam is en dat van degenen die monogaam is ook maar een paar procent dat eigenlijk niet zou willen. Natuurlijk kun je een onderzoek niet geloven, maar het zegt volgens mij toch wel wat. En het is ook maar net waar je je oor te luisteren legt. Bovendien denk ik dat mannen op een datingsite ook niet de gemiddelde man zijn in Nederland.
Izza schreef op 13-10-2023 om 00:20:
[..]
Ik herken het wel en denk dat het zeker niet voor iedereen geschikt is. Het vraagt best veel van jezelf en van je relatie.
Ik bedoelde eigenlijk niet of je herkent dat het ingewikkeld en moeilijk is, zodat het niet voor iedereen geschikt is. Kijk, iemand die monogaam is kan ook met recht zeggen, het is niet voor iedereen geschikt, het vraagt veel! Ik kan het, maar niet iedereen. En als je dat vaak zegt, dan lijkt het net of je verheft boven anderen. Dat idee juist heb ik van hoe bepaalde mensen over non monogamie schrijven, dat ze zich beter voelen dan anderen, herken je dàt?
Thera schreef op 13-10-2023 om 08:07:
[..]
Bovendien denk ik dat mannen op een datingsite ook niet de gemiddelde man zijn in Nederland.
De gemiddelde man is er wel maar heeft geen kans op datingsites. Vrouwen gaan voor de 10-20% mannen die zg. perfect zijn. Ja deze mannen hebben (te)veel keuze en dat zijn dan weer "foute" mannen. Misschien moeten vrouwen minder kritisch zijn.
