Ik heb twee kinderen en een jongere vriend - hij vindt de situatie lastig
Ik date nu 8 maanden met iemand van 31. Zelf ben ik 38. Hij heeft nog geen kinderen, geen eigen huis en redelijk zoekend in zijn werk. Het ging super goed tussen ons maar nu heeft hij af en toe twijfels en kan 'de situatie' moeilijk accepteren. Hij vindt het toch erg veel dat ik twee kinderen en een exman heb. We hebben het over kinderen gehad dat we dat graag samen willen ook. Maar hij vindt het moeilijk dat wij nooit samen voor de eerste keer een kind krijgen of gaan trouwen. Dat doet hem pijn, niet samen eerste keren delen. Ook is mijn leeftijd lastig ivm kinderwens. Het liefst zou hij nog veel samen reizen en een mooie carriere met reizen hebben. Dit is dus lastig want verder zijn we heel gek op elkaar. Is er iemand met een soort gelijke ervaring? Ik zou voor hem ook wel lotgenoten willen vinden. Hij vindt mij en de kinderen zelf leuk maar de hele situatie erg veel en niet wat hij ooit gedacht had.
Jullie kennen elkaar 8 maanden en praten over kinderen krijgen. Hij is pas 31 en heeft nog jaren de tijd. Eerst elkaar beter leren kennen en idd reizen, wat hij graag zou willen. Jij bent 38, de leeftijd speelt mee bij die gesprekken over een kindje, jij hebt niet nog jaren de tijd.
Wil jij überhaupt nog wel meer kinderen? Als de relatie hem nu niet brengt wat hij had bedacht dan wordt het in de toekomst nog lastiger. Een wat oudere vrouw, een kind samen, twee kinderen van een andere man en een ex.
De relatie is nog maar kort en overhaaste beslissingen door de tijdsdruk lijken mij geen fijne basis voor een stabiele lange relatie.
We gaan geen overhaaste beslissingen nemen en samenwonen alleen als het goed voelt na de zomer.
wil40 schreef op 20-02-2025 om 13:12:
Jullie kennen elkaar 8 maanden en praten over kinderen krijgen. Hij is pas 31 en heeft nog jaren de tijd. Eerst elkaar beter leren kennen en idd reizen, wat hij graag zou willen. Jij bent 38, de leeftijd speelt mee bij die gesprekken over een kindje, jij hebt niet nog jaren de tijd.
Wil jij überhaupt nog wel meer kinderen? Als de relatie hem nu niet brengt wat hij had bedacht dan wordt het in de toekomst nog lastiger. Een wat oudere vrouw, een kind samen, twee kinderen van een andere man en een ex.
De relatie is nog maar kort en overhaaste beslissingen door de tijdsdruk lijken mij geen fijne basis voor een stabiele lange relatie.
We waren tegelijk aan het schrijven. Je wilt nog wel kinderen lees ik, maar eerlijk gezegd verandert dat niets aan mijn gedachtes over de relatie.
Geen verdere tips of positieve verhalen dus? Haha
Pinkpony schreef op 20-02-2025 om 13:20:
Geen verdere tips of positieve verhalen dus? Haha
Dat zou je aan het denken moeten zetten...
Als hij twijfelt moet hij eerst maar eens uitzoeken of hij er voor wil gaan JA of NEE. Niet half om half en wanneer hij denkt aan kinderen te willen beginnen. Wil hij dat over 1 jaar of over 5 jaar of aanstaande zaterdagavond? En dat uitzoeken gaat soms ook heel goed door middel van een break. Kijk maar of hij moet kotsen van het missen van jou. Ik persoonlijk zou zaterdagavond tegen hem zeggen in lingerie terwijl ik op hem ga zitten en zijn pik hardwrijf: " schatje, ik ben gestopt met alle anticonceptie en ben nu aan het ovuleren.. zullen we een kindje maken..." even de reactie peilen. Misschien heeft hij wat sturing nodig van mama met al dat getwijfel. En anders dus die break. Jouw rugzak is rugzak. Die kun je niet afdoen.
Elpisto schreef op 20-02-2025 om 13:36:
[..]
Dat zou je aan het denken moeten zetten...
Doet het natuurlijk ook maar dit is allemaal met een negatieve uitkomst. Ik heb het expres op de allerslechtste manier opgeschreven maar ik denk niet dat het onoverkomelijk is. Nog een voorbeeld van dat hij, vind ik, wel emotioneel volwassen is, is dat hij uit zichzelf mijn ex gebeld heeft om een afspraak te maken om hem te leren kennen voordat hij mijn kinderen ging ontmoeten. Hij is heel zorgzaam en deelt juist zijn gedachten over de situatie dat hij het dolgraag 110% wil accepteren maar dat hij daar nog niet is. Misschien zijn we wel te naief en loopt het inderdaad op niks uit maar we willen allebei dat het goed komt en hij denkt dat hij de situatie kan accepteren maar vind het wel lastig van de eerste keren enz omdat zijn vrienden dat bijvoorbeeld wel hebben. Dat is ook een beetje zijn onzekerheid denk ik.
Moederkareltje schreef op 20-02-2025 om 14:01:
Als hij twijfelt moet hij eerst maar eens uitzoeken of hij er voor wil gaan JA of NEE. Niet half om half en wanneer hij denkt aan kinderen te willen beginnen. Wil hij dat over 1 jaar of over 5 jaar of aanstaande zaterdagavond? En dat uitzoeken gaat soms ook heel goed door middel van een break. Kijk maar of hij moet kotsen van het missen van jou. Ik persoonlijk zou zaterdagavond tegen hem zeggen in lingerie terwijl ik op hem ga zitten en zijn pik hardwrijf: " schatje, ik ben gestopt met alle anticonceptie en ben nu aan het ovuleren.. zullen we een kindje maken..." even de reactie peilen. Misschien heeft hij wat sturing nodig van mama met al dat getwijfel. En anders dus die break. Jouw rugzak is rugzak. Die kun je niet afdoen.
Haha lekker wild wel! Je hebt gelijk over dat hij een keuze moet maken. Maar hij zegt zelf ik heb wel die tijd nodig. We hebben het over de timing gehad en dat zou dan ongeveer over een jaar zijn inderdaad. Ik heb zelf in mijn hoofd een echte 'deadline' van juni, dan kennen we elkaar een jaar en dan kent hij de situatie goed genoeg. Verder hebben we het echt leuk samen met de kinderen en onze families, dat wil ik wel even benadrukken.
Moederkareltje schreef op 20-02-2025 om 14:01:
Als hij twijfelt moet hij eerst maar eens uitzoeken of hij er voor wil gaan JA of NEE. Niet half om half en wanneer hij denkt aan kinderen te willen beginnen. Wil hij dat over 1 jaar of over 5 jaar of aanstaande zaterdagavond? En dat uitzoeken gaat soms ook heel goed door middel van een break. Kijk maar of hij moet kotsen van het missen van jou. Ik persoonlijk zou zaterdagavond tegen hem zeggen in lingerie terwijl ik op hem ga zitten en zijn pik hardwrijf: " schatje, ik ben gestopt met alle anticonceptie en ben nu aan het ovuleren.. zullen we een kindje maken..." even de reactie peilen. Misschien heeft hij wat sturing nodig van mama met al dat getwijfel. En anders dus die break. Jouw rugzak is rugzak. Die kun je niet afdoen.
Wat heb jij toch een bizarre kijk op hoe volwassen mensen een gesprek met elkaar zouden moeten aangaan over het wel/of niet beginnen aan kinderen samen..........
Oh help, je wilt niet een beetje, maar veel te snel. Pas na 2,5 jaar zie je elkaars irritante en wellicht onacceptabele kanten pas echt. Dan pas valt de roze bril echt af.
Weet ook dat 70% van de nieuw samengestelde gezinnen het uiteindelijk niet redt, niet eens zozeer omdat de partners niet van elkaar houden, maar door verschillende opvoedstijlen, gezinsgewoonten, pubergedrag van kinderen die niet jouw eigen kinderen zijn (groot verschil voor hem!) enz. Ga je je kinderen nog een keer door een scheiding laten gaan? Heb je zin in een omgangsregeling/co-ouderschap met 2 verschillende mannen?
Gaan samenwonen omdat zijn huurcontract afloopt zou echt een slechte reden zijn. Wees verstandig, wacht in elk geval tot jullie elkaar een jaar of 3 kennen, maar nog beter: blijf latten en geniet van elkaar wanneer jouw kinderen bij hun vader zijn.
Ik kende mij vriend ook ongeveer 8 maanden, toen we beiden andere woonruimte moesten zoeken. We hebben beiden andere woonruimte gezocht en gevonden. En terwijl we praktisch samenwoonde zijn huis nog 5 jaar aangehouden. Daarna samen een huis gekocht. 5 jaar is misschien wel erg lang voor de meesten (en financieel onvoordelig),
Ik moest er niet aandenken iemand zo snel bij mij te laten wonen, terwijl elkaar nog moet leren kennen, en dat je ook geen afstand van elkaar kan nemen. Omdat die ander dan op straat staat. Op geen enkele manier moet het kwijtraken van een woning de reden zijn dat je gaat samenwonen, vind ik.
Labyrinth schreef op 20-02-2025 om 14:42:
Ik kende mij vriend ook ongeveer 8 maanden, toen we beiden andere woonruimte moesten zoeken. We hebben beiden andere woonruimte gezocht en gevonden. En terwijl we praktisch samenwoonde zijn huis nog 5 jaar aangehouden. Daarna samen een huis gekocht. 5 jaar is misschien wel erg lang voor de meesten (en financieel onvoordelig),
Dat is relatief. Een tweede scheiding kost jou (en je kinderen) financieel en emotioneel misschien nog wel veel meer.
IMI-x2 schreef op 20-02-2025 om 14:40:
Oh help, je wilt niet een beetje, maar veel te snel. Pas na 2,5 jaar zie je elkaars irritante en wellicht onacceptabele kanten pas echt. Dan pas valt de roze bril echt af.
Weet ook dat 70% van de nieuw samengestelde gezinnen het uiteindelijk niet redt, niet eens zozeer omdat de partners niet van elkaar houden, maar door verschillende opvoedstijlen, gezinsgewoonten, pubergedrag van kinderen die niet jouw eigen kinderen zijn (groot verschil voor hem!) enz. Ga je je kinderen nog een keer door een scheiding laten gaan? Heb je zin in een omgangsregeling/co-ouderschap met 2 verschillende mannen?
Gaan samenwonen omdat zijn huurcontract afloopt zou echt een slechte reden zijn. Wees verstandig, wacht in elk geval tot jullie elkaar een jaar of 3 kennen, maar nog beter: blijf latten en geniet van elkaar wanneer jouw kinderen bij hun vader zijn.
Dat wil ik zeker niet. Mijn kinderen zijn geen puberkinderen maar 3 en 6. Samenwonen door het huurcontract zou inderdaad echt een slechte reden zijn en daar hebben we het ook over gehad. We willen het alleen als het echt goed voelt. Drie jaar is best veel vind ik maar ergens daar tussen in is beter ja.
IMI-x2 schreef op 20-02-2025 om 14:56:
[..]
Dat is relatief. Een tweede scheiding kost jou (en je kinderen) financieel en emotioneel misschien nog wel veel meer.
Dat is zeker waar. Je wil ook rustig aan elkaar wennen en zien dat dat goed gaat.
IMI-x2 schreef op 20-02-2025 om 14:40:
Oh help, je wilt niet een beetje, maar veel te snel. Pas na 2,5 jaar zie je elkaars irritante en wellicht onacceptabele kanten pas echt. Dan pas valt de roze bril echt af.
Gaan samenwonen omdat zijn huurcontract afloopt zou echt een slechte reden zijn. Wees verstandig, wacht in elk geval tot jullie elkaar een jaar of 3 kennen, maar nog beter: blijf latten en geniet van elkaar wanneer jouw kinderen bij hun vader zijn.
Tegen die tijd is TO 41 jaar - dan is de vraag m.b.t. kinderwens eigenlijk ook wel beantwoord (uitzonderingen daargelaten uiteraard).
