Relaties
Tomaatje
04-09-2015 om 09:41
huwelijk zonder sex
Mijn man en ik zijn 20 jaar bij elkaar waarvan 17 getrouwd. We hebben al twee jaar geen seks meer en praten daar niet over. Verder gaan we goed en vriendelijk met elkaar om, soms discussies, daar komen we altijd wel uit en het gezin loopt goed. We hebben twee pubers die dus over een paar jaar het huis zullen verlaten om te gaan studeren. Onze relatie is dus uitgemond in een huisgenoten- partner relatie. Af en toe heb ik nog wel het gevoel dat ik blij ben dat deze man bij me is, maar soms kan ik m ook wel schieten. Ik voel me niet meer seksueel aangetrokken, nooit echt zo enorm gehad, maar in de andere levensfase, voor de kinderen, me regelmatig tot seks aangezet, en dat ging ook best wel redelijk. Dat kan ik nu niet meer op brengen. Het feit dat hij er ook geen last van lijkt te hebben, is aan de ene kant wel lekker rustig, maar aan de andere kant baart het me ook zorgen: moet ik het hier niet over hebben, is dit normaal? Geeen seks hebben lijkt niet normaal of is het een taboe? Ik vind het niet erg genoeg om ons gezin overhoop te gooien, maar soms denk ik wel, is dit het nou?
Ik masturbeer wel af en toe en fantaseer daarbij over anderen, dus het is niet zo dat ik helemaal geen seksuele gevoelens heb, alleen niet voor hem. Ik ben nog nooit iemand tegengekomen die mij geeft wat ik nodig heb (tederheid, het gevoel dat ik bijzonder ben en de enige ben, verliefdheid) en denk ook niet dat ik dat ooit zal vinden, en dan vind ik het met hem wel veiliger dan alleen.. hij heeft ook zijn kwaliteiten. Ik ben alleen nu is de fase gekomen, dat zijn fysiek me afstoot. Hij heeft best een goed figuur, sport veel, maar heeft ook een aantal gewoontes die me enorm afstoten. Krabben, pulken, aan huid en pukkeltjes, voeten en nagels, nagelbijten, oprispingen omdat hij te gulzig eet, boeren, scheten laten die stinken. Ik heb hem al heel vaak verteld dat me me echt doet afknappen,maar hij doet er niets aan. Hij vind dat het bij hem hoort en dat ik het maar gewoon moet accepteren.
Er blijft bij mij vaak genoeg iets knagen. Is dit het dan? Als ik morgen dood neerval, of hoor dat ik ziek ben dan heb ik dus nooit die grote liefde meegemaakt. Zijn er mensen die dit herkennen? Hoe ga je ermee om ?
Paddington
18-09-2015 om 08:23
Eens met Aagje Helderder
Ik hoop dat TS nog meeleest.
Hoe is het nu? Wat ga je doen of heb je gedaan?
creabea
18-09-2015 om 16:33
blijkbaar de norm op OO
"Er zitten hier op OO ook bovengemiddeld veel ouders met zorgenkinderen. Als je geen (noemenswaardige) problemen met je kinderen hebt, kom je immers minder snel op zo'n forum. Dat betekent toch ook niet dat die ouders maar onzin verkondigen over zorgen met hun kinderen, terwijl dat gewoon aan de ouders ligt die hun kinderen niet goed opvoeden? (of denk jij dat ook?)"
dat zou best wel eens kunnen, maar het wordt dan op dit forum bijna automatisch de norm om alles maar te psychologiseren. Ik kom hier als ouder met kinderen waarmee niets bijzonders aan de hand is eigenlijk om gezellig te kletsen en af en toe eens een probleem(pje) te bespreken, gedachtes uit te wisselen etc. Het lullige is dat als je eens nuchter tegen zaken aan kijkt, je er inderdaad snel van beschuldigd wordt anderen uit te maken voor slechte opvoeder. Of je eigen ervaringen worden gelijk in de etikettenhoek gedrukt...
Maar inderdaad, ik ben ook wel weer benieuwd hoe het met het sexloze huwelijk gaat.
Tomaatje
11-10-2015 om 16:03
discussie
De discussie ging een kant uit waar ik niks mee kan, dus ik heb het niet meer gevolgd. Er is hier geen sprake van autisme.
We zijn wel wat nader tot elkaar gekomen, door ook andere escalerende situaties. Allebei ervan overtuigd dat we de ander niet kwijt willen. Dat voelt fijn, nu de rest nog. We gaan het er nog wel over hebben, ik moet alleen moed verzamelen.
Richard1971
12-02-2021 om 10:56
Ik ben een man van 49 en 11 jaar samen met een vrouw van 61. Al ruim 12 maanden leven we als broer en zus, ik heb verschillende subtiele signalen gegeven en ben hard en duidelijk geweest maar het heeft niets geholpen helaas. Nu ben ik op het punt beland dat ik onze relatie tot een open relatie heb verklaard, dat weet ze en heeft ze gelaten geaccepteerd. Ik sta open voor een minnares of een andere relatie! Ik ben gefrustreerd dat mijn vriendin mij liever de sex elders laat zoeken en of de relatie richting afgrond schuift dan weer passievolle sex wil???? Ik kan niet begrijpen dat mijn vriendin geen behoefte meer aan sex heeft terwijl ze me nog wel aantrekkelijk vindt zegt ze en ze me wel kust, knuffelt, we samen naakt slapen.. alles behalve sex. Ook heb ik het punt bereikt dat ik geen sex meer wil met mijn vriendin omdat ze me al ruim een jaar sexueel verwaarloosd heeft. Zeer frustrerend. Fijn, maar ook jammer, te lezen dat dit probleem zowel bij mannen als vrouwen speelt.
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.