Relaties
Tomaatje
04-09-2015 om 09:41
huwelijk zonder sex
Mijn man en ik zijn 20 jaar bij elkaar waarvan 17 getrouwd. We hebben al twee jaar geen seks meer en praten daar niet over. Verder gaan we goed en vriendelijk met elkaar om, soms discussies, daar komen we altijd wel uit en het gezin loopt goed. We hebben twee pubers die dus over een paar jaar het huis zullen verlaten om te gaan studeren. Onze relatie is dus uitgemond in een huisgenoten- partner relatie. Af en toe heb ik nog wel het gevoel dat ik blij ben dat deze man bij me is, maar soms kan ik m ook wel schieten. Ik voel me niet meer seksueel aangetrokken, nooit echt zo enorm gehad, maar in de andere levensfase, voor de kinderen, me regelmatig tot seks aangezet, en dat ging ook best wel redelijk. Dat kan ik nu niet meer op brengen. Het feit dat hij er ook geen last van lijkt te hebben, is aan de ene kant wel lekker rustig, maar aan de andere kant baart het me ook zorgen: moet ik het hier niet over hebben, is dit normaal? Geeen seks hebben lijkt niet normaal of is het een taboe? Ik vind het niet erg genoeg om ons gezin overhoop te gooien, maar soms denk ik wel, is dit het nou?
Ik masturbeer wel af en toe en fantaseer daarbij over anderen, dus het is niet zo dat ik helemaal geen seksuele gevoelens heb, alleen niet voor hem. Ik ben nog nooit iemand tegengekomen die mij geeft wat ik nodig heb (tederheid, het gevoel dat ik bijzonder ben en de enige ben, verliefdheid) en denk ook niet dat ik dat ooit zal vinden, en dan vind ik het met hem wel veiliger dan alleen.. hij heeft ook zijn kwaliteiten. Ik ben alleen nu is de fase gekomen, dat zijn fysiek me afstoot. Hij heeft best een goed figuur, sport veel, maar heeft ook een aantal gewoontes die me enorm afstoten. Krabben, pulken, aan huid en pukkeltjes, voeten en nagels, nagelbijten, oprispingen omdat hij te gulzig eet, boeren, scheten laten die stinken. Ik heb hem al heel vaak verteld dat me me echt doet afknappen,maar hij doet er niets aan. Hij vind dat het bij hem hoort en dat ik het maar gewoon moet accepteren.
Er blijft bij mij vaak genoeg iets knagen. Is dit het dan? Als ik morgen dood neerval, of hoor dat ik ziek ben dan heb ik dus nooit die grote liefde meegemaakt. Zijn er mensen die dit herkennen? Hoe ga je ermee om ?
Flanagan
05-09-2015 om 14:58
Hoe een weerzin ontstaat
De engelse TV-serie the sex inspectors gaven goed weer hoe weerzin tegen sex kan groeien en kan veranderen.
Ik geef niet aan dat sex moet. Maar de openhartigheid tussen twee mensen over hun relatie, hun lichaamstaal en hun wens iets te willen veranderen, waren als een spiegel.
De vraag aan TS is dan; wil je echt geen intimiteit meer, of toch eigenlijk wel?
Op youtube zijn een paar afleveringen van the sex-inspectors nog te vinden.
Aagje Helderder
05-09-2015 om 20:15
Belangrijk
Of seks wel of niet belangrijk is in een relatie hangt van de beide partners af. Als beiden het er over eens zijn dat seks 'highly overrated' is, is het prima dat er weinig of zelfs helemaal geen seks meer plaatsvindt. Als er verschillend over gedacht wordt, is er een probleem. Lijkt mij.
Dat er gesproken wordt over intimiteit in dit verband lijkt me wel belangrijk. Seksualiteit is een bijzondere vorm van intimiteit in mijn ogen. Intimiteit is voor mij, denk ik, wel het allerbelangrijkste, zonder intimiteit met mijn man zou ik niet kunnen. Maar seksualiteit is volgens mij niet de enige manier waarop intimiteit beleefd kan worden. Voor mij in ieder geval niet.
Wat mij verbaast is dat sommigen melden dat er niet over gesproken wordt over het verdwijnen van seks in de relatie En dat ze dat gesprek ook liever niet willen. Hoe weet je dan of de ander er geen probleem mee heeft. Hoe weet je dan of er überhaupt een probleem is?
Aagje
Miekemieke
06-09-2015 om 08:16
geen gesprek
Aagje ik denk dat degene die een probleem ervaart het gesprek zal moeten aangaan. Ik ervaar er geen probleem mee. Als mijn man er een probleem mee heeft dan moet hij daar over praten. Het is wel zo dat als hij seks wil dan doe ik dat gewoon natuurlijk maar hij komt er niet om. Dan ga ik niet het gesprek aan van 'lieve man we hebben geen seks ik heb er ook geen zin in maar waarom heb jij er geen zin in? Neuh ik ben heel tevreden zoals het leven gaat en ik heb de indruk dat dat bij hem ook zo is. Misschien vind hij masturbatie genoeg? Kan toch? Dat hoef ik toch allemaal niet te weten. We zijn overigens ook al dik van middelbare leeftijd dus dat speelt ook wel een rol denk ik.
Flanagan
06-09-2015 om 10:28
Tomaatje,
Ik lees net in een ander draadje je mening over 'goede bedoelingen' . Moet ik hieruit begrijpen dat je adviezen en goede bedoelingen in dit draadje ook niet op prijs stelt?
Dan vraag ik mij af wat je wil met je laatst regel in de TO 'hoe moet ik hier mee omgaan?'
Ps als je aangeeft dat je man zo lief is zoals hij zich tegen hem laat zeuren, krijg ik ook een ander beeld van je man dan hoe je die in deze TO beschrijft. ( stinkend, pullekend etc).
Ik hou zodoende dit draadje voor gezien.
Mark74
06-09-2015 om 10:28
@Aagje
Mij lijkt de kans vrij groot dat manlief idd. helemaal geen zin meer in sex met TO heeft. Goede kans dat hij elders zijn genot vindt.
Vraag me af of TO daar blij mee zou zijn.
Aagje Helderder
06-09-2015 om 13:50
Mark #36
"Goede kans dat hij elders zijn genot vindt". Je speculeert nu wat in het wilde weg. Daar weten we niets van hoe, hoe 'manlief' tegen de situatie aankijkt. Misschien dat je er zelf zo in zou staan?
Aagje
Katniss
06-09-2015 om 13:57
Kop in het zand
Bij een liefdesrelatie 'hoort' seks, of in ieder geval intimiteit op een of andere manier. In de praktijk zijn er veel stellen die het gebrek aan seks niet bespreekbaar maken, en dat zo laten frustreren dat ze het uiteindelijk buiten het huwelijk gaan zoeken.
Ik begrijp ook niet zo goed dat winden en boeren laten, of viezig peuteren aan lichaamsdelen, zo vanzelfsprekend wordt gevonden. Dat is toch afstotelijk? Lijkt mij logisch dat je dan de lust vergaat.
Aagje Helderder
06-09-2015 om 14:09
Miekemieke
Dan ga je wel heel erg uit van je eigen gemak, zeg: als hij er een probleem mee heeft, moet hij dat maar zeggen. Niet mijn idee van een wederkerige relatie. Dan heb je zorg voor elkaar en voor elkaars welzijn/welbevinden. Dan hoeft het in mijn ogen niet alleen van de ander af te hangen of hij ergens mee voor de draad komt. Dan heb je daar uit jezelf ook aandacht voor.
Ik zou zelf dan toch maar het gesprek openen in het trant van: ik realiseer me dat we al lang niet meer vrijen, hoe sta jij daar eigenlijk tegenover? Dan geef je hem de kans om zich uit te spreken. Moet je niet meteen zeggen hoe jij het ervaart, want dan loop je de kans dat de hij niet meer durft als jouw gevoel afwijkt van dat van hem.
Als je samen tot de conclusie komt dat het oprecht goed is zo, is dat prima. Als je tot de ontdekking komt dat de ander daar toch anders in staat dan jij, dan legt dat inderdaad een probleem bloot. Maar dat probleem zou er dan onderhuids toch wel zijn, dus dan kun je dat maar beter helder hebben.
Maar ik kreeg de indruk dat je het liever niet aankaart voor het geval jouw man er toch anders in zou staan dan jij denkt, omdat dat mogelijk jouw rust zou kunnen verstoren. Lijkt me een erg korte termijn denkwijze....
Aagje
Miekemieke
06-09-2015 om 16:49
Aagje
Volgens jouw theorie zou ik het dus bespreekbaar moeten maken, waarom zou de man het niet bespreekbaar willen/kunnen maken? 20 Jaar geleden zou ik je helemaal gelijk gegeven hebben, het was toen geen issue maar er waren wel andere zaken die ik bespreekbaar wou maken. Mijn man is geen prater en het doet meestal meer kwaad dan goed. Hij heeft nooit geleerd om over emoties te praten en ik heb ondertussen geleerd om daar mee om te gaan.
Ik kook lekker en we doen gezellige dingen, het is oke zo. En als hij toch seks wil dan kan dat maar ik ga niet ergens om vragen waar ik zelf geen zin in heb. Dat is net zo iets als vragen; zullen we een stuk gaan fietsen terwijl je geen zin hebt om te fietsen en je krijgt als antwoord 'nee ik heb geen zin om te fietsen jij wel ? nee ik ook niet nou waarom vraag je het dan.
Amare
06-09-2015 om 16:49
wel over hebben
'Het feit dat hij er ook geen last van lijkt te hebben, is aan de ene kant wel lekker rustig, maar aan de andere kant baart het me ook zorgen: moet ik het hier niet over hebben, is dit normaal? Geen seks hebben lijkt niet normaal of is het een taboe?'
Ik zou het er wel met je man over hebben. Al is het maar omdat je je nu toch zorgen maakt. Als je er een keer over praat, weet je in ieder geval of hij het prima vindt zo (of juist niet). Of hij allang een ander heeft, of daadwerkelijk tevreden ingedut is binnen jullie relatie. En dan kunnen jullie vervolgens kijken of je daar iets mee wilt.
Dat je, als je nu dood zou gaan, nooit een Grote Liefde hebt gekend, vind ik niet zo belangrijk. Je hebt er zelf indertijd voor gekozen om met deze 'kleine' liefde een relatie aan te gaan en kinderen te krijgen. Dat soort keuzes hebben nou eenmaal gevolgen, net zo goed als een keuze om bijvoorbeeld een wereldreis te maken of een bepaalde studie te volgen. Daar was je zelf bij.
Aagje Helderder
06-09-2015 om 17:42
Natuurlijk
is het niet hetzelfde als vragen 'zullen we gaan fietsen' als je zelf helemaal niet wilt fietsen.
Je hoeft niet te vragen om seks, dat bedoel ik niet. Maar ik zou denken dat het belangrijk is om te weten hoe jouw man deze situatie beleeft, of -als hij niet over gevoel wil praten- wat hij ervan vindt. Of hij er inderdaad in staat op de manier dat jij denkt dat hij dat doet.
Maar jij vindt dat niet belangrijk en dat vind ik bijzonder, omdat het niet gaat om iets dat veel mensen zien als een futiliteit binnen een relatie!
Aagje
Aagje Helderder
06-09-2015 om 17:44
Amare
Volgens mij dicht je Miekemieke nu een quote toe uit de openingsposting van Tomaatje. Verder sluit ik me aan bij de inhoud van jouw posting.
Aagje
Aagje Helderder
06-09-2015 om 17:51
Overigens
Miekemieke, vind ik het ook bijzonder dat je je verschuilt achter het feit dat ook jouw man er over zou kunnen beginnen. Op zich heb je daar natuurlijk helemaal gelijk in, dat zou hij kunnen doen. Misschien ook wel moeten doen. Maar het feit dat hij dat niet doet, ontslaat jouw niet van jouw eigen verantwoordelijkheid om het op te pakken.
Ik krijg bijna het idee dat je je verschuilt achter van alles en nog wat om het er vooral niet over te hoeven hebben. Toch bang voor een antwoord dat anders is dan je hoopt?
Aagje
kenfan
06-09-2015 om 18:10
Triest
Ik weet eigenlijk niet wat ik erger zou vinden. Geen sex, of een partner die zich er uit plichtsgevoel toe zet.
Miekemieke
06-09-2015 om 19:41
de vrijheid van een libidoloos leven
Aagje ik verschuil mij niet.
Ik geniet van een samenleven zonder seks. Mijn libido is sinds een aantal jaar volkomen verdwenen en ik geniet er zo van! Ik heb altijd die drang gevoeld naar de ultieme n**kpartij, het ultime samenzijn. Ik heb het vrijen met mijn man als heerlijk beschouwd hoewel het vaak niet bevredigend was. Ik heb altijd gefantaseerd over ja die ultieme vrijpartij en hoe het zou zijn met die of met die. Maar ik had altijd die honger die deels wel gevoed werd. Nu is die honger weg en ik verzand niet eindeloos meer in mijmeringen en verlangens naar sex van als en hoe. De vrijgekomen tijd, dat vooral een mentaal ding is vertaalt zich in een enorme creatieve opleving en ook in mijn werk ben ik enorm gegroeid en doe ik allerlei dingen die ik niet voor mogelijk had gehouden.
Ik wil niet meer terug nee en ik ga niet naar de dokter voor hormoonsupplementen om maar weer zin in seks te krijgen en als mijn man niet gelukkig is dan moet hij dat gewoon zeggen! Ik ben in ieder geval gelukkig
Aagje Helderder
06-09-2015 om 20:27
Weet je
voor mij maakt het niet uit of jij nog seks wilt of niet. Ik heb daar helemaal geen oordeel over. Echt niet! Ik zeg ook helemaal niet dat je naar de dokter moet voor hormoonsupplementen om je libido te verhogen. Totaal niet.
Ik zeg alleen dat je er niet te snel van uit moet gaan dat je man het hetzelfde vindt/voelt als jij. En communicatie over gelukkig zijn lijkt me wel essentieel in een relatie. Maar als jij vindt dat je niet hoeft te weten of jouw man zich nog gelukkig voelt met de status quo van jullie relatie, moet je dat helemaal zelf weten. Mij zou het riskant lijken om het gesprek daarover uit de weg te gaan.
Aagje
Miekemieke
06-09-2015 om 21:17
het is niet mijn verantwoordelijkheid
Aagje, ik ben gelukkig en ik denk dat mijn man voor zijn eigen geluk verantwoordelijk is. Als hij binnen de relatie zaken anders wil dan zal hij daar over moeten communiceren. Ik ben gelukkig, het risico in jouw beleving zit hem in het feit dat hij 'het' buiten de deur zal gaan zoeken. Nou ja dan is dat maar zo, ik zal hem na 30 jaar huwelijk heus erg missen maar ik zal zonder hem ook gelukkig zijn. Ik vind niet dat vrouwen verantwoordelijk moeten zijn voor de mannelijke seksualiteit. Ik vind ook niet dat vrouwen verantwoordelijk moeten zijn voor het geluk in een relatie. Ik ben tevreden zo en ik ga niet vissen en speculeren en vragen of hij op deze wijze ook gelukkig is want dat is gewoon helemaal zijn eigen verantwoordelijkheid. Ik heb geen enkele reden om daar een gesprek over aan te gaan. De kinderen zijn groot en redden zich, ik redt mij ook dus voor mijn man is het take it or leave it! Hij maakt overigens een heel gelukkige indruk, hij is altijd thuis en loopt te fluiten en te zingen. Daar geniet ik ook van!
Miekemieke
06-09-2015 om 21:38
hoe stel je zo'n 'gesprek' eigenlijk voor?
Schat we hebben nooit meer seks, wat vind je daar van?
Man: nou ik heb er helemaal niet zo'n behoefte meer aan, vind het wel oke zo, mis jij het?
ik: nee hoor.
Schat we hebben nooit meer seks, wat vind je daar van?
Man: ja ik mis het wel maar ik vind het met jou niet zo fijn, alles aan je lichaam is zo slap, ik raak niet opgewonden van jouw lichaam. Met een ander zou het wel gaan, vind je het goed als ik het met een ander doe?
Schat we hebben nooit meer seks, wat vind je daar van?
Man: ja ik wil wel maar ik heb erectieproblemen, denk dat ik daar maar eens voor naar de dokter ga. Wie weet zit er een lichamelijke oorzaak achter. Dat eerst maar eens uit zoeken.
Schat we hebben nooit meer seks, wat vind je daar van?
Man: wordt rood en zenuwachtig, weet niets te zeggen, voelt zich embaressed. Een moeizaam gesprek volgt waarin we allebei weinig wijzer worden. De dagen er na wordt er niet meer gezongen en gefloten en man zal zich verder in zichzelf terug trekken.
Schat we hebben nooit meer seks, wat vind je daar van?
He wat, ja je hebt altijd iets geks.
Emma
06-09-2015 om 21:52
Serieus?
Miekemiek, is dit serieus hoe jij je een gesprek hierover voorstelt met iemand waar je al zo lang mee samen bent? En dat noem jij een "veilige haven voor je gezin"?
Als ik jou was zou ik het ook niet doen........
Aagje Helderder
06-09-2015 om 22:04
Verantwoordelijkheid
Tjonge, wat een bijzondere invulling geef jij aan het begrip verantwoordelijkheid. Nee, je bent als partner in een relatie nooit helemaal verantwoordelijk voor het geluk van de andere partij. En ook als vrouw niet voor de seksualiteit van de ander. Maar in mijn ogen toch ook niet helemaal niet verantwoordelijk.
Ik ga uit van zorg voor elkaar binnen een relatie. En daar hoort in mijn ogen ook bij dat je betrokken bent op elkaars welzijn en geluk. Een beetje belangstelling daarvoor naar hoe de ander zich voelt in de relatie is in mijn ogen wel het minste.
Maar dat is natuurlijk maar een mening, daar kun je prima anders over denken.
Aagje
Mark74
06-09-2015 om 22:15
Mijn God
Wat een armetierige relatie heb je TO.
Het klinkt allemaal zo liefdeloos, sneu en kil.
Paddington
07-09-2015 om 07:36
Het blijft natuurlijk
een lastige zaak. Mannen en vrouwen beleven seks nu eenmaal op een andere manier.
Wellicht helpt het om te praten over wat jij nodig hebt en wat je man nodig heeft. Soms kom je met kleine dingen al heel erg ver.
Persoonlijk zou ik het onderwerp zeker niet onbesproken laten. Het zal misschien nu voelen als prima, maar het zou zo maar kunnen omdraaien en een groot probleem voor jullie worden.
Ad Hombre
07-09-2015 om 09:08
Paddington & Miekemieke
"Mannen en vrouwen beleven seks nu eenmaal op een andere manier."
Nee, *mensen* beleven sex op een andere manier. Wie heeft jou spreekbuis van het hele vrouwelijk geslacht gemaakt? Godzijdank zie je in dit soort draadjes dat de vrouwelijke beleving flink uit elkaar kan lopen.
@miekemieke
"Ik vind niet dat vrouwen verantwoordelijk moeten zijn voor de mannelijke seksualiteit. Ik vind ook niet dat vrouwen verantwoordelijk moeten zijn voor het geluk in een relatie"
Armetierig inderdaad. Ik vind namelijk *wel* dat ik (als man) medeverantwoordelijk ben voor de seksuele beleving van mijn vrouw en voor haar geluk. Ik vind ook dat ik dat aan mijn kinderen verplicht ben al was het maar om ze te laten zien hoe het kan zijn.
Is vrijheid niet meer dan het ontkennen van alle verantwoordelijkheden? Zo te lezen mankeer je meer dan aleen je libido. Maar, als je zelf er gelukkig mee bent, da's toch het enige wat er toe doet...?
Freedom's just another word for nothing left to lose...?
Paddington
07-09-2015 om 09:28
Ad Hombre
Dat mannen en vrouwen het op een andere manier beleven is niet iets dat ik heb verzonnen, maar wetenschappelijk is vastgesteld. Daarnaast is het gelukkig zo dat er ook tussen personen gewoon verschillen zijn.
Verder ben ik het met je eens dat je als partner juist wel medeverantwoordelijk bent voor elkaars seksuele beleving en geluk.
Als TS zich de vrijheid veroorlooft om zich alleen verantwoordlijk te voelen voor haar eigen geluk, dan zal ze ook de mogelijke gevolgen moeten aanvaarden.
Tomaatje
07-09-2015 om 11:00
Flanagan: ander tomaatje
Flanagan, je schrijft: "Ik lees net in een ander draadje je mening over 'goede bedoelingen' . Moet ik hieruit begrijpen dat je adviezen en goede bedoelingen in dit draadje ook niet op prijs stelt"
Dat is een ander Tomaatje. Ik heb alleen deze draad, heb nog niet in andere draadjes gereageerd.
Flanagan
07-09-2015 om 11:15
TS,
Misschien is het dan handiger je nickname te veranderen in TomaatjeXX, daar er al een Tomaatje bestaat.
Meteen de vraag wat je van de reacties vind, kan je er iets mee? In je laatste alinea kwam je best vragend over, vond ik.
Tomaatje
07-09-2015 om 11:15
verdere reacties
Ik vind het wel fijn om verschillende gezichtspunten te zien te krijgen. Zelfs die van Mark74. Bottomline zit daar ook waarheid in. En dat dat op een andere manier gezegd zou kunnen worden, daar heb ik niet zoveel last van.
Hoe moeilijk ik het ook vind, ik ga dan toch ook maar het gesprek met mijn man aan. Ben ook wel bang voor wat daar uit kan komen. Eerlijk zijn is niet altijd gemakkelijk als je iemand niet wil kwetsen. Er is ook nog heel veel goeds, en dat geef ik ook aan in mijn posting. Geestelijke intimiteit (het maatjes-zijn gevoel) is er deels op momenten, juist als we in zwaar weer zitten met zaken om ons heen (moeilijkheden met familie, overlijden huisdier, problemen met pubers), trekken we wel erg naar elkaar toe, en vinden we steun bij elkaar.
Ad Hombre:
"Ik vind namelijk *wel* dat ik (als man) medeverantwoordelijk ben voor de seksuele beleving van mijn vrouw en voor haar geluk. Ik vind ook dat ik dat aan mijn kinderen verplicht ben al was het maar om ze te laten zien hoe het kan zijn." Ik wou dat mijn man er zo over dacht, en zo handelde. Dan was dit probleem denk ik ook niet zo ontstaan. Ik denk er ook zo over, en heb lang mijn best gedaan. Maar als je daarbij telkens zelf niet krijgt wat je zelf nodig hebt, dan dooft het vuurtje vanzelf. Maar goed, er is nog wel een smeulend kooltje bij mij. Ik zou willen dat het anders was, en ik wil daar ook aan werken,. Ik vind het alleen zo verdomde moeilijk om mijn man zover te krijgen dezelfde inspanningen te doen.
Flanagan
07-09-2015 om 11:32
TS,
Fijn dat je even reageert. Je komt nu anders over dan in je TO.
Ziet er toch naar uit dat jullie een vakantie met zijn tweeën kunnen gebruiken om de zorgen even los te laten en er voor elkaar te zijn. ( met of zonder sex, maar vol van liefde).
Boek een reis en sleur hem mee.
Mark74
07-09-2015 om 11:59
@Tomaatje
Mijn laatste reactie, nummer 52, was een reactie op ene Miekemieke, die blijkbaar niet dezelfde is als Tomaatje, de TO.
Zij ging nog wat verder in haar mening en mijn reactie was navenant harder.
Ik waardeer de terugkoppeling van Tomaatje, dank daarvoor.
Ad Hombre
07-09-2015 om 12:13
Tomaatje
"Ik denk er ook zo over, en heb lang mijn best gedaan. Maar als je daarbij telkens zelf niet krijgt wat je zelf nodig hebt, dan dooft het vuurtje vanzelf"
Begrijpelijk, maar erg jammer. En een weg die mogelijk op termijn leidt tot echtscheiding of een relatie die steeds verder wordt uitgekleed (no pun intended).
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.