Geldproblemen en niet eens over besteding geld

waarom

Waarom laat je hem dan nog in jouw auto rijden eigenlijk?

Of met Vriend die echt hoognodig elke maand naar Nederland terug moet omdat hij anders verrekt van de heimwee, of omdat er iets speelt met Moeilijke Zoon. En drie keer raden wie het kaartje mag voorschieten. Da's een vooruitzicht om blij van te worden.

Nee, ik zou zou inzetten op een toekomstige voisin veuf (geen heksen van exen deze keer!) bij dat huisje die ik eens lief kan aankijken of hij wil helpen met het opbinden van de sperzieboontjes. Loopt dat mis, dan woont in dat gebied buum toch minstens vijf km verderop.

Plywood, je legt je ziel en zaligheid bloot, en de ene kant wrijft je harteloosheid aan en de andere kant zegt dat je over je laat lopen.

Ik zie het zo: Je hebt geen gezin met deze man, waardoor het opportuun zou zijn de financiën te vervlechten. Dan rest de vraag of hij meer spanning of meer geluk aan je leven toevoegt. En als het laatste het geval is, of je die onzekerheid of je je toekomstdroom daarvoor wilt opgeven. Misschien gewoon de pro 's en de contra's eens op een rijtje zetten. Letterlijk in twee rijtjes, op papier en vandaaruit een beslissing nemen. Sterkte.

Plywood

Ach jee, ik vind het wel verdrietig. De liefde is er, toch? overduidelijk van twee kanten. Maar samenwerken, in dit geval financieel, lukt niet. Valt er aan dat laatste niks te doen? Kan jij de financiële kar niet in je eentje trekken, heeft hij andere kwaliteiten waar je meer/beter gebruik van kan maken? En waarom wacht je tot later om naar Frankrijk terug te verhuizen? Kan je daar niet nu al heen, kan jij daar geld verdienen en kan jouw liefje aan het huis, de moestuin, dieren enz werken? Ik denk maar wat.

Plywood

Ik ben het eens met analyse van Miriam Lavell. Haar laatste vraag is meest belangrijke. Kun je zijn afhankelijkheid zien als aanhankelijkheid. En kijk daar echt oprecht naar. Het is geen schande als je iemand, die nog maar betrekkelijk kort kent, niet de rest van je leven wilt onderhouden. Tenzij je dat echt wist toen je aan de nieuwe relatie begon. Mijn ervaring is dat je dat dat soort zaken pas echt ervaart na aantal jaren.
Ik snap goed dat jouw wens om een huisje in Frankrijk te hebben een andere achtergrond heeft dan de doorsnee wens "o leuk een huisje in Frankrijk voor als ik met pensioen ben".

Dopje

Ze heeft nog een zoon.

achja

dom van mij.. en vriend natuurlijk ook.
En inderdaad, veranderen ga je hem niet en ik denk dat je dat nooit moet willen. Maar, hier of daar: is er niet een andere constructie te verzinnen kwa financiën zodat jullie daar niet meer zo'n gedoe over krijgen. Dat jij alle geld zaken regelt bijvoorbeeld. En dat er meer gekeken wordt naar de mogelijkheden en talenten van vriend ipv zijn onvolkomenheden.
Als jij dat huis in Frankrijk over een tijdje koopt: kan dat verhuurd worden. Dat levert dan ook meer inkomen op. Ik denk maar weer wat door

Triva

Plywood heeft al iets over het geld en het huis gezegd.

Jij vindt dat ik haar de verkeerde kant op trek. Dat is iets anders dan dat dat zo is. Je suggereert daarmee dat ze zelf niet kan nadenken. Ze is een volwassen vrouw, die haar financiële boontjes kan doppen. De manier waarop hoef jij niet te begrijpen. Ik heb niet de indruk dat Plywood zelf de oorzaak van geldproblemen is. Ze heeft vermoed ik gewoon genoeg geld om een huisje te kopen. Als dat gekocht is kan het niet meer verspild worden. Dan kan ze niet meer voor iedereen de vakantie betalen, dus moet iedereen dat zelf betalen of thuisbljven, bijvoorbeeld. Dan kan ze resoluter de auto thuis houden. Als vriend boetes niet kan betalen, dan mag hij er de weg niet meer mee op. Er is tenslotte geen dikke spaarrekening waardoor hij het gevoel heeft dat dat allemaal maar kan. Of je een relatie wilt met iemand die zich zo gedraagt is een ander onderwerp. Dus ja, ik zou het begrijpen als ze het geld in een Frans huis(je) zou steken.Dan is dat maar gebeurd.

Idd geen gezin

Dus geen reden om geld te vervlechten.

En dan nog hè. Ook in een gezin kan er sprake zijn van jouw geld en mijn geld. Waarom schept dat meteen afstand? Het gewoon lekker duidelijk.

Wat maakt dat iemand denkt dat vriend aanspraak kan maken op dat geld.

Plywood: je vriend leeft structureel op te grote voet en komt daardoor consequent in de problemen. Wie geen geld voor boetes heeft moet niet expres tegen de rijrichting in rijden. En wie dan een ander voor zijn boetes moet laten opdraaien, moet zich diep schamen. Ik heb het idee dat het daar wat aan ontbreekt en dat dat met name knelt.

De vakantiehuis discussie: lekker laten gaan, je hebt nog genoeg verdiencapaciteit over om als de nood echt aan de man is, een tandje bij te zetten. Dat wordt hier een beetje over het hoofd gezien.

Kaaskopje

Ik bedoelde met de vriend niet jou maar de vriend van plywood waar dit over gaat.

Ik voel me leeg

Ik merk dat ik me leeg voel ten opzichte van mijn vriend. Ik weet niet of het tijdelijk is of een blijvend gegeven. Ergens lijkt het of ik door het geldprobleem de balans aan het opmaken ben van de relatie.
Sinds ik hem ken heeft hij problemen: met zijn ex, met zijn zonen, met zijn twee broers die hij niet meer ziet door ruzie. Mijn vriend is rigide in zijn opvattingen van wat goed en niet goed is. Ergens deel ik zijn morele compas wel, aan de andere kant is het toch opvallend dat zijn gezin en familie leden op afstand blijven.
Mijn vriend zei eergisteren tijdens gesprek dat mijn opvattingen over geld en controle hem beletten en dat hij niet kan bewegen. Toen heb ik er geen aandacht aan geschonken maar nu wel: ik zie hem namelijk helemaal niet bewegen, letterlijk niet en figuurlijk ook niet. Sinds ik hem ken zie ik hem veel achter zijn laptop zitten en nadenken over het op de ene of andere manier doorzetten van zijn ideëen voor software-ontwikkeling en consultancy op dat gebied maar het bewegen zit vooral in zijn gedachten en niet in de werkelijkheid. In het nadenk proces over dit project is hij extreem gefocussed, het kan dagenlang duren. Maar na drie jaar moet ik concluderen dat hij de enige is die nog ergens een kans van slagen ziet in dit project.
Voor mij hieft hij geen consultancy bureau op te zetten, dat heb ik meerdere malen gezegd en ik ben even gelukkig met een vriend die brugwachter is. Als er maar samen gebouwd wordt aan iets. En doordat de obsessie over zijn werk en de zorgen over zijn zonen zijn gedachtengang beheersen wordt er voor mijn gevoel niet genoeg opgebouwd.
Het maakt me heel verdrietig. En ik denk niet dat mijn vriend doorheeft hoe diep mijn twijfels zijn op het ogenblik.
Plywood

Triva

Ik dacht geen seconde dat je mij bedoelde.

jawel

Want je zei: 'Jij vindt dat ik haar de verkeerde kant op trek. ' Het trekken en duwen sloeg op de vriend, niet op jouw opmerking over liever bakstenen dan geld.

Plywood

Als ik mezelf verplaats in jouw situatie, krijg ik het al benauwd bij het idee om al jouw twijfels op tafel te moeten leggen, maar ik denk dat het nu toch de hoogste tijd is om te doen. Dat kan twee kanten op gaan: hij schrikt zich de blubber en realiseert zich dat hij heel dom is geweest door te denken dat het zo allemaal wel goedkomt, óf hij wordt boos omdat je hem niet begrijpt. in het eerste geval mag je dan hopen dat hij daardoor wakker geschud wordt en zich gaat inzetten voor jullie relatie. In het tweede geval, vrees ik dat het niet goed gaat komen.

Ik begrijp heel goed dat hij zit te broeden op dat bedrijf, maar als dat broeden zijn denken zo volledig in beslag neemt, is hij niet realistisch bezig. Hij kan best én broeden en ondertussen werk zoeken. Ik zit ook graag teveel te vaak achter de computer, maar het leven gaat daarnaast ook gewoon door en daar moet je dus wel gewoon aan mee blijven doen. Dus ook als je ADD hebt. Zolang hij geen werk heeft, is er echt niets mis met wat meer uurtjes achter de computer, maar hij kan zijn tijd wel wat beter verdelen tussen realiteit en fantasie misschien.

Ik zou nu even niet 100 procent inzetten op je financiële schade door zijn gedrag, dat is een gevolg van zijn gedrag. Het gaat nu om zijn gedrag in het algemeen. Kan hij omwille van jullie relatie aan zijn gedrag gaan werken? Ziet hij de noodzaak daarvan in? Wil hij aan zijn gedrag werken?

Ik vind het ook erg verdrietig voor je hoe dit nu gaat. Ik weet hoe dol je op hem was. Los van of je vriend bereid is om aan zijn gedrag te werken, vraag ik me af of dat nog zin heeft voor jou. Kan het ook zijn dat de koek al dermate op is, dat de kans dat de liefde weer opbloeit nihil is? Je bent lang getrouwd geweest met je ex-man, dus ik weet dat je niet zomaar een punt achter een relatie zet, je geeft niet snel op als je echt van iemand houdt, is mijn indruk. Dus als je nu het gevoel hebt dat de bodem is bereikt, is dat zo. Toch denk ik dat je het aan je vriend 'verplicht' bent om nog een laatste zelfonderzoek te doen. Wat is jouw aandeel in het mogelijk mislukken van jullie relatie? Kan jij daar zélf nog iets aan doen, wil je dat?

Triva

Dat snapte ik. Maar het is denk ik verder niet belangrijk genoeg om dat verder nog uit te spitten .

Plywood

Zijn alle gedachten en overwegingen terug te brengen tot een simpele boodschap: ik wil dat je meer gaat werken en meer gaat verdienen.
Daar zijn heel veel argumenten en discussies bij te verzinnen, maar ik weet niet oef je dat moet doen. Misschien is het wel simpel dit: samen opbouwen betekent dat hij meer moet verdienen om in elk geval te voorzien in zijn eigen levensonderhoud en behoeften (aan een auto, vakantie met zoon etc.). Maar ik denk dat de argumenten nu niet zo relevant zijn. als hij zo erg gefocust is op een imaginaire toekomst met zijn eigen consultancybureau in de ICT, dan zou je zodanig stenen moeten neerleggen dat dat stroompje en die focus verlegt wordt naar: meer werk waarmee ik meer kan verdienen.

Tsjor

Add

Het is misschien voor hem de moeite waard om te investeren in gesprekken met psycholoog over een 'minder bekende' kant van ADD: het gedeelte van de hersenen dat met motivatie, beloningssysteem en 'leren van fouten' te maken heeft. Het lijkt soms zo simpel als 'uitstelgedrag' en 'zo druk in je hoofd dat je 10 dingen bedenkt en dus vergeet ' maar vaak zit er een laag onder die fundamenteel is en onderzoek vereist voordat je er grip op kunt krijgen. En in beweging kunt komen....
Gr Angela

Erg herkenbaar.

Een grote droom hebben, alles prima uitgedacht in het hoofd, maar de uitvoering ervan lukt niet.
Dat de uitvoering niet lukt ligt overigens nooit aan de persoon zelf, het ligt aan jou, aan de omstandigheden, aan de gezondheid (altijd vermoeid) of de brug stond open.

Meestal leert de ad(h)d' er dat wel in te zien naarmate men ouder wordt. Een ezel stoot zich geen tweemaal. Soms leert iemand het nooit en komt het leven nooit op de rit. Weer allerlei beloftes maar helaas geen uitvoering.
Het is aan jou of je daar mee kunt leven of toch hardere eisen gaat stellen. Dromen doe je maar naast voldoende geld in het laatje brengen. Hij gaat het uit zich zelf niet doen, dat gaat hij niet meer leren omzetten richting de 60.

"Jouw opvattingen en controle beletten hem". Welnee, weer een excuus dat zijn problemen aan een ander liggen.

@ Kaaskopje

Het is flauw om jouw huwelijk te vergelijken met een relatie die een 50+er aan gaat. Een 23 jaar durende relatie heb ik achter de rug, veel gegeven, weinig gekregen, gehersenspoeld en getraumatiseerd. Genoeg redenen om niet meer in herhaling te vallen. De beste remedie voor verwerken van verleden en kijk op de toekomst: zelfreflectie.

Waar de een geen moeite heeft om te lenen en schulden te maken, zorgen financiële problemen bij mij voor enorme stress. Ik streef naar een stressvrij leven (en op enkele pieken na vanwege een puberende dochter) lukt mij dat al jaren. Andermans shit haal ik mij niet op de hals. Ik heb genoeg in mijn rugzak zitten. Ik heb intussen genoeg mensenkennis om voor mij foute mannen binnen een hele korte tijd af te serveren.
"Zou dat een reden kunnen zijn dat je niet samenwoont/getrouwd bent?"
Uit principe zal ik NOOIT met een man gaan samenwonen zolang mijn kinderen nog bij mij wonen.

Ik behoor niet tot de groep van mensen die makkelijk verliefd wordt. Sterker nog mijn rationele gedachtes hebben de overhand.
Samenwonen of het hebben van een liefdes relatie is geen must in mijn leven. Ik ben ook gelukkig zonder partner.

Plywood

Je hebt op OO voordat je bent gaan samenwonen al een draadje gestart omdat je hierover je twijfels had. Tegen de meerderheid van alle adviezen in heb je uiteindelijk je hart gevolgd in plaats je verstand. Je hebt een financieel risico genomen door het recht op partneralimentatie te verliezen. Achteraf stom, maar ja dat is een koe in zijn reet kijken. Ook ik ben vaak genoeg op mijn bek gegaan, dus het is absoluut geen verwijt. Laat het een wijze levensles zijn. Accepteer dat je mensen vanaf een bepaalde leeftijd niet meer te veranderen zijn, hoogstens een piep klein beetje bij te schaven. Dat geldt ook voor jezelf. Zijn negatieve kanten heb je door je roze bril voor lief genomen, misschien de hoop gehad dat je hem zou kunnen bijsturen. Maar deze relatie gaat je vroeg of laat opbreken en dat gaat allemaal ten kosten van jouw gezondheid. Het gaat niet om zijn werk, hoeveel hij verdient, maar om zijn instelling hoe hij met zijn uitgaven omgaat en hoe hij met alle gemak van alles voor zich uit schuift. Waarom is hij op straat komen te staan en heb jij je min of meer gedwongen gevoeld om hem in huis te nemen? Ik mis ook in dit hele verhaal de positie van je zoon. Hij lijdt ook als zijn moeder gestrest en verdrietig is.

Je weet het ook allemaal wel, maar moet het nog verwerken. Scheiden van iemand waar je geen liefde voor voelt is een stuk makkelijker dan om rationele redenen een relatie verbreken. Nogmaals mijn oprechte sterkte gewenst.

Latten

#162: ‘Ergens deel ik zijn morele compas wel, aan de andere kant is het toch opvallend dat zijn gezin en familie leden op afstand blijven.’

Ik denk dat zijn gezin en familieleden heel blij zijn dat jij er bent om hem op te vangen zodat hij onder de panne is. Is hij eigenlijk ingeschreven als woningzoekende? Misschien is het beter om de relatie om te vormen tot een lat-relatie, zodat de familieleden weten dat je niet zijn backup bent en zij op afstand kunnen blijven.
Misschien kan je zijn familie er ook meer bij betrekken in het organiseren van een zelfstandige woonruimte voor je vriend.

Vroeger wel?

Heeft hij vroeger wel zelf geld verdiend om zijn gezin te onderhouden? Mijn ex, met andere maar soortgelijke stoornis, heeft dat altijd wel gedaan maar verwijt mij dat ik hem altijd over zijn grenzen heb gepusht. Zijn vermogen om te werken en een ‘normaal volwassen’ leven te leiden wordt alleen maar minder nu hij ouder wordt. De rek en flexibiliteit gaan eruit. Als hij compleet onbelemmerd zijn creatieve dingen kan doen is hij op zijn best, maar dat is natuurlijk lastig in te passen in een gezin.
Moeilijk hoor, om iemand als volwaardige gelijke partner te behandelen als je er in praktisch en financieel opzicht weinig aan hebt.

Plywood

Is het wel je bedoeling dat je partner uiteindelijk mee gaat naar Frankrijk?

Gesproken

We hebben weer gepraat en we zijn allebei geschrokken van het gesprek denk ik: hij omdat hij niet doorhad hoe diep de vermoeiheid is over de kar trekken en wachten op verbetering, ik omdat hij mij terecht verwijt om te veel inder zijn huid te zitten en willen dat alles volgens het plaatje klopt en zoals hij zei “daar kan ik onmogelijk aan voldoen”. En ik had niet door hoe zeer hij op zijn tenen loopt.
Hoewel het pijnlijk is om te zien dat we allebei twijfels hebben over de toekomst samen, is open in gesprek blijven de enige manier om eruit te komen denk ik, als het kan. Aan liefde geen gebrek, dat is het pijnlijkste. Maar ik kreeg ook een spiegel voorgehouden en het was niet altijd even prettig maar wel eerlijk van hem.
Morgen ga ik weer aan het werk en het zal me goed doen om met mijn eigen dingen bezig te zijn. En hem lucht geven.
Plywood

Plywood

Ik hoop van harte dat jullie hier uit komen. Dit soort gesprekken zijn heel erg naar, maar als jullie ervan leren en het beter gaan doen, is dat positief. Dus morgen wordt het begin van dat "avontuur". 😊

Hoe is het nu?

...

Beetje bij beetje beter

Hij is toch op zoek naar een therapeut die hem kan helpen, en ik laat hem meer met rust. Ben ook weer aan het werk dus het scheelt. Ik heb een geweldige eerste week op school gehad, wat zeker helpt om beter in mijn vel te zitten. We zijn er nog niet maar we zijn onderweg.
Plywood

Fijn om te horen Plywood

Ik gun je van harte dat het goed komt. Geduld is nu belangrijk denk ik.

Ik zou niet aan een nieuwe vakantie besteden, gezien de financiële situatie van het gezin, en met je man moet je heel serieus praten over verantwoordelijkheid en financiën, je moet de uitgaven correct verdelen

Hoi Theresa. Ik denk dat het probleem inmiddels wel opgelost is: het beginbericht is van 2018!