Geldproblemen en niet eens over besteding geld

Ik zou de boetes op zijn naam zetten

Ik leerde op dit forum dat het mogelijk is. Dan zijn de boetes zijn verantwoordelijkheid en hoef jij je niet druk te maken over bezwaar maken en uitstel van betaling (wel of niet realistisch). Het is zijn geld en zijn bankrekening.

Als de boetes op jouw naam blijven, dan zou ik erop staan dat ze betaald worden. Bezwaar maken kan alsnog.

De boosheid dat hij uitstel van betaling wil, snap ik niet zo. Dat is voor hem aantrekkelijk. Het is niet zo dat hij jou daarmee bedriegt of zo.

Boetes op zijn naam onmogelijk

Ik heb het opgezocht en een Mulder beschikking kan je niet op naam van iemand anders laten zetten. Het kan alleen als een bestuurder staande aangehouden wordt.
Plywood

Ja, maar

het gaat er niet om of de boete al dan niet uitgesteld/kwijtgescholden kan worden. Het gaat er hier om dat Plywood zich vreselijk ergert aan het gedrag van vriend. En ik denk ze moet zich af vragen wat de echte reden is van haar boosheid/ergernis.

vertrouwen

Plywood schreef zelf dat ze merkte dat ze het vertrouwen in haar vriend (op financieel gebied) kwijt is.

Er zijn vast nog meer financiële gevalletjes geweest voordat Plywood hier over de kosten van vakantie en de boetes ging schrijven.

Ik denk ook dat Mirjams beschrijving (dat vriend financieel gewoon heel anders naar de wereld kijkt en leeft dan Plywood) wel juist is. En dat Plywood daar moeite mee heeft.

Ik ben benieuwd hoe het gesprek vanavond gegaan is. Of vriend Plywood nog heeft kunnen geruststellen (dat zou het beste zijn), maar eerlijk gezegd heb ik zo'n gevoel dat Plywood alleen gerustgesteld kan worden als hij nu eerst die boetes betaalt, zodat zij op dat vlak geen risico meer loopt (en er niet geknibbeld wordt aan haar plan voor een tweede huisje of aan geld bestemd voor haar zoon).

Plywood, iedereen mag er van denken en vinden wat hij/zij wil, maar ook ik ga graag goed en zorgvuldig om met geld en zou het heel moeilijk vinden samen te leven met iemand die daar (in mijn ogen) niet op een goede manier mee omgaat. En waarbij ik dus de dupe daarvan dreig te worden. Zou ik niet fijn vinden.

Tot slot, hoe het ook gaat, Plywood, die boetes zou ik als ik jou was betalen voor je allerlei opslagen om je oren krijgt, ook als je vriend jou niet tijdig betaalt. Ik zou het probleem niet groter laten worden.

Sterkte.

Verbazend

Toch blijf ik het verbazend vinden want dit gedrag past precies binnen het profiel van deze man.
Alles wat ze hier vertelt heeft over hem past hier naadloos in.
En dat weet je dan toch vantevoren wel?
Zeker als je op oudere leeftijd een relatie aangaat. We zijn toch geen 20 meer?
Bij een man van 20 kun je ook nog hopen dat eea zich uitontwikkeld, op deze leeftijd is de kans daarop toch bijzonder klein.

Dat was ik

Vroeger kon dat. Sorry, ik had niet door dat het niet meer mogelijk is om boetes over te zetten op een andere naam.

Bezwaar maken zou mij niet interesseren, maar voorschieten zou ik echt niet doen. Dat zou voor mij ook een breekpunt zijn.
Ik denk dat dit alleen werkt als de financien strikt gescheiden worden.

Ik kan me wel vinden in Mirjams beschrijving

Er is best kans dat vriend denkt; hoezo tweede huisje kopen als we (ja we) nu al geld tekort komen voor zoiets als boetes. Of dat hij een vakantie met zijn oudste kind (waar hij geloof ik bepaald geen vanzelfsprekende band mee heeft dus erg blij zal zijn met deze opening) belangrijker vindt dan tzt een tweede huis. Dikke kans dat hij niet begrijpt waar Plywood nou zo allergisch door reageert, dat hij die vakanties ziet als ‘er voor elkaar zijn ‘ en de boetes aanvechten op zn minst als uitstel en op zn best wordt het minder doordat t bv terug gaat naar één boete oid.
De heftige reactie is van Plywood, ze associeert zijn gedrag met iets wat haar enorm triggert. Tuurlijk zou het beter zijn als hij evenveel geld verdiende als hij uit gaf maar t lijkt me geen halsmisdaad om te denken dat je lief je wel helpt

hoe zo je het zelf doen?

Als iemand zo lief is geweest om zijn/haar auto aan mij uit te lenen en ik krijg wegens te hard rijden boetes, dan zou ik aan die lieve persoon zo snel mogelijk deze boetes betalen. Zelfs als ik tegen de boetes bezwaar zou aantekenen.
In het geval van Plywood is het zelfs zo dat vriend op straat zou komen te staan en heeft zij, onder voorwaarden, onderdak verleend. Dat moet door vriend niet als vanzelfsprekend worden beschouwd maar hij mag haar heel dankbaar zijn.
Vaak kom je er tijdens het samenwonen pas echt achter iemands ware aard (en of dat verenigbaar is met je eigen karakter).

En ja, als iemand mijn auto zou lenen en boetes zou rijden dan zou ik precies dezelfde handelswijze verwachten. En als dat niet vanzelf gaat dan zou ik eisen stellen. En bevalt het niet, dan is het pech hebben. Ik stap niet van mijn principes af, voor niemand niet.

Dat kan natuurlijk ook maar ben wel nieuwsgierig Jo

Heb jij een (langdurige) relatie? Komen jouw principes dan weleens langs en hoe werkt dat dan?

Pfff.. Ik stap niet van mijn principes af, voor niemand niet.

Zou dat een reden kunnen zijn dat je niet samenwoont/getrouwd bent? Je uitspraak bevestigt wel wat ik dacht aan de hand van je reacties.

Als ik nooit van principes was afgestapt, was ik al zo'n 30 jaar alleen geweest vrees ik. Dan had ik mijn kinderen ook zo langzaam maar zeker op straat gezet en mijn huisdieren aan een boom geknoopt. Oh nee, dat is tegen mijn principes, gelukkig maar .

vanaf nu strakke afspraken

Ik zou vanaf nu goede en strakke afspraken maken. Hou de boetes in de gaten zodat deze niet alsnog te laat betaald worden, of schiet ze voor en zorg voor een duidelijke afbetalingsregeling (ik zou dat laatste doen denk ik) én ik zou toch echt met mijn partner praten over onze verschillen in opvattingen over geld. De meeste mensen hebben toch geleerd om alleen geld uit te geven wat je hébt en al zeker geen extra onnodige uitgaven doen, als je al krap zit.
Kijk, als ik blut ben, maar toch mijn auto nodig heb, dan zou ik wellicht iets regelen om toch te kunnen tanken voor die ene keer (maar ik zou het nooooooit zover laten komen) maar ik zou dan beslist geen onnodige uitgaven doen, zoals een vakantie of een etentje.
Als je over dit soort dingen overeenstemming kunt krijgen voor de toekomst dan zou ik het zeker nog een kans geven.
Aan de andere kant, als je zelf geen euke dingen kunt doen (die geld kosten) , omdat je partner nooit geld heeft, dan is dat ook een probleem, dan moet je óf trakteren, óf niet gaan, of met iemand anders die leuke dingen doen. ;-(

Wat Ely zegt

Ik kan me erg vinden in wat Ely zegt. Het toekomstbeeld van Plywood wordt bedreigd door hoe Vriend in het leven staat op financieel gebied. Vriend lijkt van mening te zijn dat de laatste jas geen zakken heeft, terwijl Plywood die zakken juist wil vullen om over een poosje te kunnen legen voor een huisje op het Franse platteland (ik begrijp die wens overigens ontzéttend goed).

Dan een gewetensvraag: Plywood, als je alleen blijft, met het inkomen wat je nú hebt, is een huis in Frankrijk dan haalbaar? Zou je in je eentje dat doel kunnen bereiken? Dat betekent dus dat je van jouw inkomen je huidige huis moet bekostigen, jouw aandeel in de studiekosten van kind, daarnaast een flink bedrag moet sparen, daar vakanties voor moet opgeven en vast nog zaken die ik nu niet weet. Ik weet dat je voor je inkomen eigenlijk 'scheef huurt'. In jouw geval te duur. Alleen daardoor al blijft er minder over om van te sparen. Dat was je eigen keus. Ik hou er niet van om iemand te confronteren met eigen keuzes, maar in zekere zin meet je met twee maten. Jij accepteert van jezelf dat je geld 'over de balk smijt' voor woongenot (ik begrijp dit wel), maar je accepteert niet dat vriend geld 'over de balk smijt' voor vakantie'genot' met zijn zoon terwijl hij al schulden heeft (op zich begrijpelijk dat je vindt dat hij zijn prioriteiten niet op een rijtje heeft, maar zo'n gezamenlijke vakantie kan weleens net zoveel waarde voor hem hebben als jouw woongenot), of rij'genot' (het is natuurlijk niet erg verantwoordelijk gedrag dat hij met enige regelmaat boetes krijgt). Op zich mag je met die twee maten meten, het gaat erom waar jij vrede mee hebt en waarmee niet. Maar het kan voor je vriend wel verwarrend zijn als je met het een wel vrede hebt, maar met wat hij doet niet.

Wat ook een eigen keus van je is (ja sorry, moet af en toe toch streng doen ), is dat je je auto hebt uitgeleend aan vriend. Kennelijk zo vaak, dat hij hem net zo goed kan overnemen, omdat hij er meer in rijdt dan jij. En hoe zuur het ook is, heb je daarmee de verantwoordelijkheid op je genomen voor zijn rijgedrag. Wat de auto betreft, zou ik dan ook direct stoppen met het uitlenen van je auto. Dat lijkt me erg moeilijk, het is niet een buurman van je tenslotte, maar alleen zo voorkom je dat je vaker boetes krijgt die door hem zijn veroorzaakt. Voor deze ronde moet jij, vind ik, je verlies nemen. Wat je er ooit nog van terug kunt krijgen is meegenomen.

Auto

Een oplossing zou ook nog kunnen zijn dat je de auto verkoopt. Van de opbrengst betaal je de boetes en dergelijke, voortaan gaan jullie alleen nog maar met huurauto's op vakantie. Het geld wat je maandelijks uitgegeven zou hebben aan wegenbelasting, benzine en eventuele reparatiekosten, zet je op de spaarrekening om daar die gehuurde auto's van te betalen én voor het huisje in Frankrijk.

Langdurige relatie?

Plywood woont samen, dat klopt. En ook al een paar jaar.
Maar is dat dan meteen een langdurige relatie waarin je alles deelt wat je hebt?

Zo ging dat hier in ieder geval niet. Wij hebben best een lange tijd een gescheiden portemonnee gevoerd. Eigenlijk is daar pas verandering in gekomen toen we aan kinderen gingen denken. Voor die tijd waren mijn boetes echt voor mij en mijn meevallers ook. Ik vind de vanzelfsprekendheid waarin je bij samenwonen ook meteen maar over elkaars portemonnee kunt beschikken best bijzonder. Ik vind het een ander verhaal als er zorgtaken bijkomen, waardoor er verschil komt in werkbare uren.

Een relatie is geven en nemen. En ik heb in dit geval het idee dat Plywood hier meer geeft en haar vriend meer neemt.

Huis in Frankrijk

Het geld voor mijn huisje staat al op mijn spaarrekening. Het komt uit het verkoop van het huis dat ik nog steeds met mijn ex-man bezat in het buitenland, het is eindelijk na heel wat jaren goed verkocht en ex-man en ik hebben allebei winst gemaakt. Minder dan we gehoopt hadden maar genoeg om in mijn geval een klein huisje in een goede staat te kopen in de Auvergne. Huizen zijn daar niet duur.
Met wat ik verdien en de alimentatie van zoon kan ik zonder probleem (maar zeker niet breed) leven, huurwoning betalen waar we nu wonen, boodschappen doen voor 2 mensen, etc. En waarschijnlijk nog 50€ of zo per maand sparen. Ik heb alles zo ingecalculeerd dat ik in dat huis kan blijven wonen totdat zoon het huis uit gaat en dan vervalt natuurlijk zijn alimentatie. Nu betaal ik ervan een derde van de huur + alle kosten voor hem (sport/school/kleding etc..) Als zijn vader iets voor hem koopt (nieuwe jas of iets deg.) dan betaal ik dat terug aan vader, zo zijn de afspraken.
Als zoon het huis uit gaat moet ik waarschijnlijk ergens anders gaan wonen, omdat de huur dan te duur is. Tenzijn ik besluit om meer te gaan werken dan de 2/3 baan dat ik nu heb, maar ik heb liever meer vrije tijd dan geld.
Het huis in Frankrijk kan ik dus nu al kopen, en onderhouden op een afstand als ik zeer voorzichtig blijf met mijn uitgaven.
Waar ik boos op ben geweest enkele keren is dat mijn vriend dus een bepaald bedrag dat van tevoren afgesproken was uiteindelijk niet kan betalen (zijn deel van de vakantie bij voorbeeld) en dat ik dan mijn spaargeld moet aanspreken om het gat te dichten (en dus mijn huisje in Frankrijk steeds kleiner zie worden).
Dus...
Plywood

Waarom doe je dat dan niet ....?

"Het huis in Frankrijk kan ik dus nu al kopen, en onderhouden op een afstand als ik zeer voorzichtig blijf met mijn uitgaven."

Blijft mijn vraag, waarom koop je die dan al vast niet?
Als je vriend het ook leuk vind dan heb je een doel voor beiden. Vindt je vriend het niet leuk dan weet je in ieder geval wat de toekomstvastheid van je relatie is.

En wellicht is nu investeren in onroerend goed beter dan geld op de spaarrekening laten staan. Dan heb je in de vakanties ook een doel. Eigen huis is leuker dan vakantie in Italie.

Plywood

Die alimentatie gaat vanaf zijn 18e direct naar je zoon, maak nu dan alvast afspraken over kostgeld etc als het onderdeel is van de begroting om je huis te kunnen huren.

geld uitlenen

Ik leen wel eens geld aan een vriend die erg arm is, ik reken er dan ook niet echt op dat hij me terug betaalt. Plywood weet toch ook dat haar vriend wel eens moeite kan hebben met betalen, waarom wil je dat geld terug: je wou ook zeker samen met hem op vakantie en zonder jouw geld had dat niet gekund. Ik vind het lijken dat je hem een beetje als een klein kind behandelt door zo te benadrukken dat hij niet met geld om kan gaan. Als je dat doet gaat iemand zich er soms ook naar gedragen.
Verder ben ik wel benieuwd of jullie er nog over gesproken hebben en wat hij er van vindt.

Auto

"Een oplossing zou ook nog kunnen zijn dat je de auto verkoopt. Van de opbrengst betaal je de boetes en dergelijke, voortaan gaan jullie alleen nog maar met huurauto's op vakantie."

Noem dat een oplossing .......
Waarom zou Plywood auto moeten verkopen omdat haar vriend de boetes niet betaalt? Dat is paard achter de wagen spannen volgens mij.

Gescheiden financiën

Wij houden onze financiën ook gescheiden. Terwijl we toch getrouwd zijn en samen kinderen hebben. Ik vind het helemaal niet vanzelfsprekend dat zijn geld mijn geld is en andersom. Ik zou er ook nooit van uitgaan dat mijn man mij wel geld leent/geeft voor mijn pleziertjes of dat als ik tekort kom hij dat wel aanvult. Niet omdat hij daar niet bereid toe zou zijn of mij dat niet zou gunnen maar omdat het mijn verantwoordelijkheid is. Voor mij zou daar ook de moeilijkheid zitten. Ik zou er moeite mee hebben als mijn partner niet gewoon zijn eigen verantwoordelijkheid zou nemen voor het oplossen van zijn financiële sores en er gelijk vanuit zou gaat dat ik het wel regel. Het reflex om gelijk te denken dat een ander het wel regelt (op financieel gebied maar ook op andere gebieden) zou ik echt heel vervelend vinden.

Man

Het is nog niet gekocht omdt ik nog niet gevonden heb wat ik precies wil: vrijstaand, in een bepaalde streek, en dichtbij de rivier de Allier. Die huizen zijn er en ook voor de prijs dat ik betalen kan, maar je moet wachten op wat je echt wil hebben. Ik heb afgelopen zomer een huis bijna gekocht, de tuin was aan de kleine kant maar verder perfect. Ik ben s avonds weer gaan kijken en toen viel het me op dat je de weg die achter het huis liep ook heel veel kon horen. Dus toch geen bod gedaan. Met zo iets moet je niet overhaasten, en het is geen overspannen markt. Twee makelaars zijn voor mij aan het zoeken.
Plywood

Plywood

Ok.

Hoe staat je vriend hierin? Vindt hij dat ook leuk om samen een nieuw project te doen?
Overhaasten is inderdaad niet handig. Moet wel iets naar je zin zijn.

waar gaat het over?

Plywood, echt, probeer nou eens echt tot de kern te komen. Gaat het over geld, ben je bang dat jouw vriend je gaat ruïneren? Je haalt er van alles bij, de gevolgen voor jouw zoon, een ander huis, de andere vakantie enz enz- allemaal ruis denk ik. Je schreef opeens ergens "En nu zit ik te twijfelen of hij ooit van mij gehouden heeft of ik gewoon een handige tussenplek was omdat hij de kluts volledig kwijt was." Waar komt dat vandaan? En wat heeft jouw vriend hier nou uiteindelijk over gezegd, of hebben jullie niet meer gepraat?

Vriend en huis

Vriend zit het meer dan zitten om een project op dat gebied te hebben. Hij houdt van Frankrijk, spreekt goed Frans.
Plywood

Herhaling van eerdere post

Nog maar eens mijn post herhalen: Hoe zijn jullie afspraken nu eigenlijk?

Zelfs als hij ADD en een gat in zijn hand heeft, kun je afspraken maken.
Bijvoorbeeld: jullie reserveren elk een gelijk bedrag (zeg 250 euro, waarschijnlijk minder lees ik nu) voor eigen uitgaven. De rest van het inkomen wordt de dag na het storten van het salaris automatisch op de gezamenlijke rekening gestort. Maak een automatische overschrijving, dan kan niemand het vergeten of een discussie beginnen. Je vriend mag die 250 euro naar eigen inzicht sparen of uitgeven, de gezamenlijke rekening is voor het huis, de verzekeringen, gezamenlijke boodschappen en in ALLEEN in overleg voor gezamenlijke uitjes/vakantie. Wil hij iets voor zichzelf of krijgt hij een boete? Dan betaalt hij die van zijn eigen rekening. Dan is het ook duidelijk, op=op.

Zo moeilijk is dat toch niet, of onderschat ik zijn ADD nu volledig?

Dan is er ook nog een mogelijkheid dat hij van zijn eigen vrij te besteden bedrag automatisch een deel overschrijft naar een spaarrekening. Hij zal zelf toch ook wel inzien dat zijn uitgavenpatroon niet handig is, maar dat er eenvoudige, kleine oplossingen zijn die hem kunnen helpen/sturen? Een beetje zoals huisbrouwen vroeger blikjes voor verschillende uitgavenposten hadden, kun je dat nu met verschillende rekeningen doen. Een rekening voor de broodnodige dingen, een rekening voor de leuke dingen, een spaarrekening voor het geval dat je onverwachts echt nog iets nodig hebt (boete bijvoorbeeld).

Plywood

Kun je wellicht daar geen financieel plan omheen bouwen?

Dan hebben jullie beiden hetzelfde doel. Budgetten plannen en ook uitgaven op afstemmen. Wellicht als hij ziet wat voor doel er voor ogen is dat hij financieel ook daar rekening mee houdt.

Aan zijn manier van reageren merk je dan wel in hoeverre hij ook voor het gezamelijke doel wil gaan. Is hij daarin afhoudend dan weet je waar je staat met je doel en hoe serieus hij de financiele planning dan neemt.
Door het huis als financiele doel te stellen kun je ook aangeven wat de impact is op de dagelijkse financiele planning. Dat het oppassen is met bepaalde zaken ....

Als je duidelijkheid wil over hoe financieel betrouwbaar hij is, lijkt me dit wel een mooie case.

'Kun je wellicht daar geen financieel plan omheen bouwen?'

Ik denk dat Plywood heel goed financiële plannen kan bouwen. Maar als vriendlief zich daar niet aan houdt zijn de rapen gaar. Kunnen jullie daar mee om gaan.

Dopje

Zoals aangegeven is het een financieel plan van BEIDEN. Plywood redt het wel alleen. Maar door vriend mee te nemen in de planning wordt het ook zijn verantwoordelijkheid. En mocht hij zich er niet aan houden dan is het voor Plywood de afweging .... huis of vriend.

Voor mij zou de keuze wel duidelijk zijn......

man

Dat is juist mijn punt, ik denk dat Plywood nu ook wel kan inschatten of vriend zich aan plan gaat houden.