Geen idee wat te doen
ik ben al heel lang samen met mijn vriend. Het is geen goede relatie, ik vind het erg eenzaam. Dat is iets wat al jaren speelt. Mijn vriend en ik hebben het hier al heel vaak over gehad. Persoonlijk had ik al lang geleden uit elkaar willen gaan. Helaas heb ik geen groot netwerk om me heen waar ik (tijdelijk) terecht zou kunnen. In deze tijd met de woningcrisis is het heel moeilijk om aan een woning te komen. Ik zou eerlijk gezegd niet goed weten hoe we uit elkaar zouden moeten gaan gezien dit praktische gedeelte.
Daarnaast wil mijn vriend niet uit elkaar gaan. Hij zegt dat hij mij niet kwijt wil. Ook zegt hij dat hij niet weg zal gaan maar sowieso in het huis blijft zitten. Daarnaast hebben we een kind samen waarvoor het niet fijn is als we uit elkaar zouden gaan.
Als ik het toch ter sprake breng raakt mijn vriend overstuur.
Zelf ben ik al heel lang heel ongelukkig in deze relatie. Mijn vriend weet dat. Hij wil daar ook aan werken omdat hij niet uit elkaar wil gaan. Wat ik heel erg mis in onze relatie is een band samen hebben, echt maatjes zijn van elkaar. Dat is er totaal niet. We doen ons eigen ding en dat maakt het voor mij in ieder geval heel eenzaam.
Door de omstandigheden zie ik geen mogelijkheid om weg te gaan. Ik zie geen uitweg uit deze situatie. Dus kabbelt dit al een paar jaar zo door.
Het ontbreken van een band breekt me wel op. Het is voor mij een groot gemis. Nu heb ik heel fout via internet een man leren kennen. Ik had met hem heel fijne gesprekken. Hij gaf me op dat gebied de aandacht die ik al lang thuis mis. Ik voelde me er echt fijn bij. Het was fijn dat iemand me wel zag. Het betekende veel voor me. Het heeft heel lang geduurd omdat ik officieel geen vrijgezel was voor we elkaar gezien hebben. Ik heb dat mijn vriend van tevoren ook vertelt. Hij was boos natuurlijk.
De ontmoeting met die man ging niet zoals dat normaal ging. Na de ontmoeting deed hij ook anders. Hij gaf heel wisselende signalen. Ik heb zelf het idee dat hij zelf ook wat issues had. Het was gewoon heel onduidelijk. Hij zei oa dat hij me niet had willen afwijzen of kwetsen.
In ieder geval is het contact verbroken omdat hij het allemaal niet wist en mij geen duidelijkheid kon bieden. Ik heb zelf het contact verbroken omdat ik er niet tegen kon.
Inmiddels is dat alweer een tijdje geleden. Ik zit er nog steeds heel erg mee. Ik weet ook nog steeds niet wat ik er nou van moet denken. Die man vond is dat ik geen duidelijke keuze had gemaakt. Ik zit nog steeds bij mijn vriend maar ben nog steeds heel ongelukkig daarmee. Ik mis het contact met die andere man heel erg. Het liefst zou ik weer contact met hem willen opnemen. Maar ik wil ook niet als wanhopig iemand achter iemand aanlopen.
Als ik heel erg eerlijk ben zou ik het liefst bij die andere man willen zijn. Het contact betekende heel veel voor me. Ik vind het heel erg hoe het gelopen is. Ik voel me er vaak ellendig door dat ik niet weet wat ik nu het beste kan doen.
Bijtje82 schreef op 08-06-2022 om 13:50:
[..]
De vraag is hier of dat ook zo is. Ik krijg bij haar nu niet bepaald het gevoel dat ze pro-actief is. Lijkt hulp aanbod te negeren en negeert vragen.
Het is inderdaad moeilijk om daar hoogte van te krijgen. Daarom benoem ik ook maar even expliciet dat ik vind dat er heel wat geprobeerd moet zijn voordat zo’n stap aan de orde komt.
Bijtje82 schreef op 08-06-2022 om 08:55:
Het voordeel cru gezegd van geen familie of vrienden hebben, is dan weer wel dat je niet perse een binding hebt met een vaste plaats. Je bent dan iets vrije om verder uit de regio te kijken voor een woning.
Hoeveel kinderen hebben jullie en in welke regio zoek je een woning? Denk dat er hier nu genoeg mensen zijn die mee kunnen zoeken. Wat mag de maximal huur zijn?
Het gaat ook om 2 kinderen basisschool leeftijd. Ik vind het nogal wat om die van hun school af te halen waar ze inmiddels al wat jaren op zitten. Dat doe ik liever niet.
Max88 schreef op 08-06-2022 om 12:32:
[..]
Ik denk dat ik dat al 3 keer heb uitgelegd en jij leest er blijkbaar iets deningrerends in? Als Lisa het maar snapt.
Woningcorporaties zijn verplicht 15 % van hun woningen te verhuren aan mensen die teveel verdienen voor sociale huur ( of dát zo is voor Lisa weet ik niet) maar te weinig verdienen voor vrije sector. Ze vallen dus voor toeslagen en welke huur ook tussen wal en schip. Op deze manier kunnen ze toch huren.
Ik stond pas 1.5 jaar ingeschreven bij een grote corporatie op moment van scheiden. Ik had binnen 5 maanden een woning door me in te schrijven bij elke woningbouwvereniging, vooral de kleinere en daar hoefde je niet jaren op de wachtlijst om punten te halen en ik viel dus ook overal buiten; ik zat in dezelfde positie: getrouwd met een autistische partner, kinderen, opgesloten voelen, parttime baan en zonder enige vorm van affectie of aandacht. Ik dacht ook dat ik niet weg kon en het kan wél, je moet alleen creatief zijn en in actie komen.
Het enige dat Lisa hoeft te doen is zich overal in te schrijven en ze eens te bellen wat de opties zijn en dan door te vragen tot er met haar wordt meegedacht.
Als ze dat niet wil, prima, maar schrijf de boel niet af bij een negatief antwoord.
Ik verdien niet te veel voor sociale huur. Ik val niet tussen de 2 sectoren in. Ik kan alsnog informeren hoor. Maar weet niet of ik in aanmerking kom.
Bijtje82 schreef op 08-06-2022 om 13:12:
En... Meld jezelf bij je gemeente. Zij kunnen je ook helpen. Iedere gemeente heeft een sociaal loket waar je terecht kunt met dit soort dingen.
Er is vaak echt wel veel mogelijk, je moet alleen wel even uit je luie stoel komen.
Hoor om mij heen zo vaak, kan niet, gaat niet, lukt niet.
Probeer die urgentie te krijgen. Probeer met behulp van de gemeente even een nieuwe start te maken.
Toen ik mijn huis toegewezen kreeg had ik ook geen cent kunnen sparen. Heb toen een lening met 0% rente van de gemeente gekregen. In mijn geval met eis dat ik deze na overdracht woning direct ineens zou terugbetalen. In andere zaken zal hier anders mee om gegaan worden gok ik.
Maar het idee dat je eigenlijk zelf te laks bent of zelfs niet eens echt weg wilt of de stap durft te zetten, blijft bij mij spoken. Je bent te vaag over je hele doen en laten. Je actie plan bedoel ik dan.
Er zijn mensen hier die je willen helpen, maar ik merk niet dat je de hulp ook echt aanvaard.
Ik ben al bij sociaal loket geweest. Zij gaven aan dat ik niet in aanmerking kom voor urgentie.
Ik vind andersom dat je heel makkelijk zegt dat ik niks doe of wil.
je komt niet zomaar meer in aanmerking voor urgentie. Ook als je niet teveel verdient voor sociale huur: schrijf je in bij elke woningcorporatie mogelijk, dan vergroot je je kansen, met name vooral ook bij de kleinere.
Mija: "En vervolgens wordt die 15% toch ook via de gewone verdelingsregels verdeeld over de cliënten die daarvoor in aanmerking komen? Ik begrijp gewoon niet zo goed waarom jij denkt dat dit haar het heil gaat brengen. Het gaat toch niet om een soort uitzonderingspositie? Lisa schrijft dat ze veel heeft uitgezocht rond de woning en ook de woningbouwvereniging heeft geraadpleegd. Zouden die hier dan niet mee gekomen zijn?"
Nee dat zeggen ze niet zomaar, maar als je doorvraagt kan er ineens meer dan je denkt. Ik zei niet dat het om een uitzonderingspositie ging, noch dat het haar heil brengt, enkel dat het 1 van de vele mogelijkheden zijn die er bestaan. En daar ging het toch om: hoe kan Lisa weg als ze daarvoor wil kiezen? En dat kan, al denkt ze van niet en zo houd je jezelf ( zoals ik ook deed) langer gevangen dan noodzakelijk en daar word je knap ongelukkig van.
Lisa80 schreef op 08-06-2022 om 14:38:
[..]
Ik ben al bij sociaal loket geweest. Zij gaven aan dat ik niet in aanmerking kom voor urgentie.
Ik vind andersom dat je heel makkelijk zegt dat ik niks doe of wil.
Misschien stel je je vraag verkeerd. Als je vraagt: “Kom ik in aanmerking voor urgentie?” Zeggen ze “Nee” en sta je weer buiten. Dat was het dan.
Maar je kunt ook vragen: “Kunnen jullie me helpen mogelijkheden te vinden om woonruimte te vinden, desnoods tijdelijk? Kunnen jullie met mij meedenken hoe ik mijn relatie kan afronden met deze man die alleen maar ‘nee’ zegt. Kunnen jullie mij helpen optimistisch te blijven want ik loop vast in fantasieën over een internet-crush en ik zie het niet meer zo helder? Er zijn heel veel verschillende invalshoeken denkbaar om hier een beginnetje te maken.
Je kunt ook manieren zoeken om je vriend wakker te schudden/schoppen/kussen en hem al dan niet met hulp overtuigen/verleiden/dwingen om bij familie in te trekken/mee een huis te zoeken voor jou en de kinderen/een vakantiewoning te betrekken. Bijvoorbeeld via een mediator of een relatietherapeut of een familielid van hem.
Je kunt ook starten met je eigen stemming en weerbaarheid te vergroten. Meer bewegen, stimulerende activiteiten doen, iets bijleren, in therapie, sociale contacten opdoen etc. Je kunt naar de huisarts gaan voor antidepressiva of een hardlooptraining doen of een hobby oppakken of …
Je komt iedere keer alleen maar terug op: ik krijg geen urgentie. Dat kan zo zijn maar wat kun je dan wel doen om je leven te verbeteren en een stap te maken in de door jou gewenste richting? Daar zijn al behoorlijk veel suggesties voor gegeven maar je gaat er niet op in. Als je zo depressief bent dat je het allemaal niet meer ziet en niet meer weet, ga dan naar de huisarts. Blijf niet in dat zwarte gat zitten staren en jezelf steeds maar vertellen dat er nou eenmaal niks kan en dat je muurvast zit omdat je vriend grey rock doet. Kom zelf in beweging. Help jezelf, linksom of rechtsom, als hij het niet doet. Zie dat je op de een of andere manier weer aan het stuur van je eigen leven terecht komt. Oefen invloed uit, desnoods op de vierkante meter!
Max88 schreef op 08-06-2022 om 14:47:
je komt niet zomaar meer in aanmerking voor urgentie. Ook als je niet teveel verdient voor sociale huur: schrijf je in bij elke woningcorporatie mogelijk, dan vergroot je je kansen, met name vooral ook bij de kleinere.
Mija: "En vervolgens wordt die 15% toch ook via de gewone verdelingsregels verdeeld over de cliënten die daarvoor in aanmerking komen? Ik begrijp gewoon niet zo goed waarom jij denkt dat dit haar het heil gaat brengen. Het gaat toch niet om een soort uitzonderingspositie? Lisa schrijft dat ze veel heeft uitgezocht rond de woning en ook de woningbouwvereniging heeft geraadpleegd. Zouden die hier dan niet mee gekomen zijn?"
Nee dat zeggen ze niet zomaar, maar als je doorvraagt kan er ineens meer dan je denkt. Ik zei niet dat het om een uitzonderingspositie ging, noch dat het haar heil brengt, enkel dat het 1 van de vele mogelijkheden zijn die er bestaan. En daar ging het toch om: hoe kan Lisa weg als ze daarvoor wil kiezen? En dat kan, al denkt ze van niet en zo houd je jezelf ( zoals ik ook deed) langer gevangen dan noodzakelijk en daar word je knap ongelukkig van.
Ik snap nog steeds niet goed welke mogelijkheid je nou ziet met die 15% maar eigenlijk doet dat er ook niet toe want je hebt hoe dan ook helemaal gelijk. Lisa kan beter een paar keer teveel bellen en nog eens doorvragen naar eventuele mogelijkheden dan moedeloos te herhalen wat er allemaal niet kan.
Mija schreef op 08-06-2022 om 15:07:
[..]
Misschien stel je je vraag verkeerd. Als je vraagt: “Kom ik in aanmerking voor urgentie?” Zeggen ze “Nee” en sta je weer buiten. Dat was het dan.
Maar je kunt ook vragen: “Kunnen jullie me helpen mogelijkheden te vinden om woonruimte te vinden, desnoods tijdelijk? Kunnen jullie met mij meedenken hoe ik mijn relatie kan afronden met deze man die alleen maar ‘nee’ zegt. Kunnen jullie mij helpen optimistisch te blijven want ik loop vast in fantasieën over een internet-crush en ik zie het niet meer zo helder? Er zijn heel veel verschillende invalshoeken denkbaar om hier een beginnetje te maken.
Je kunt ook manieren zoeken om je vriend wakker te schudden/schoppen/kussen en hem al dan niet met hulp overtuigen/verleiden/dwingen om bij familie in te trekken/mee een huis te zoeken voor jou en de kinderen/een vakantiewoning te betrekken. Bijvoorbeeld via een mediator of een relatietherapeut of een familielid.
Je kunt ook starten met je eigen stemming en weerbaarheid te vergroten. Meer bewegen, stimulerende activiteiten doen, iets bijleren, in therapie, sociale contacten opdoen etc. Je kunt naar de huisarts gaan voor antidepressiva of een hardlooptraining doen of een hobby oppakken of …
Je komt iedere keer alleen maar terug op: ik krijg geen urgentie. Dat kan zo zijn maar wat kun je dan wel doen om je leven te verbeteren en een stap te maken in de door jou gewenste richting? Daar zijn al behoorlijk veel suggesties voor gegeven maar je gaat er niet op in. Als je zo depressief bent dat je het allemaal niet meer ziet en niet meer weet, ga dan naar de huisarts. Blijf niet in dat zwarte gat zitten staren en jezelf steeds maar vertellen dat er nou eenmaal niks kan en dat je muurvast zit omdat je vriend grey rock doet. Kom zelf in beweging. Help jezelf, linksom of rechtsom, als hij het niet doet. Zie dat je op de een of andere manier weer aan het stuur van je eigen leven terecht komt. Oefen invloed uit, desnoods op de vierkante meter!
Maar wie zegt nou dat ik dat niet doe? Ik vind dat allemaal heel makkelijk gezegd.
Zoals eerder gezegd heeft iemand van de gemeente mee gekeken naar mogelijkheden. De enige optie was reageren op loting. Verder waren er geen mogelijkheden.
Ik ben al meerdere keren bij de huisarts geweest. Zoals eerder aangegeven kunnen die me niet helpen.
Er zijn al meerdere malen gesprekken geweest met mijn vriend en maatschappelijk medewerker. Hij blijft toch vasthouden aan dat hij niet uit elkaar wil gaan.
Ik heb inmiddels al een tijdje een leuke hobby opgepakt waar ik veel plezier in heb.
Mija schreef op 08-06-2022 om 15:10:
[..]
Ik snap nog steeds niet goed welke mogelijkheid je nou ziet met die 15% maar eigenlijk doet dat er ook niet toe want je hebt hoe dan ook helemaal gelijk. Lisa kan beter een paar keer teveel bellen en nog eens doorvragen naar eventuele mogelijkheden dan moedeloos te herhalen wat er allemaal niet kan.
Lisa schrijft pas net dat ze niet teveel verdient voor sociale huur. Was dat wel zo geweest dan had het een optie geweest.
Idd gewoon rondbellen en doorvragen totdat ze je bij naam kennen.
Bij mijn grote stad ( hartje Randstad) moest je ook 12-15 jaar ingeschreven staan. Het kostte mij 5 maanden inschrijving bij een kleinere corporatie uit het zuiden van het land en in totaal van mijn uitspraak te willen ( gaan!) scheiden tot uitspraak scheiding en intrek in een woning uit mijn eigen stad 14 maanden. In die tijd ook nog een andere baan gevonden.
Er kan echt veel Lisa, ik zeg niet dat je niets doet of niets hebt geprobeerd, maar het líjkt alsof je de "Nee kan niet" 's erg snel voor waar aanneemt en dus of er geen uitweg is voor jou.
Die is er zeker wel. Je moet iets creatiever denken en je er even in vastbijten. Vecht voor jezelf ( of voor je relatie als je daarvoor kiest). Sterkte.
Lisa80 schreef op 08-06-2022 om 15:17:
[..]
Maar wie zegt nou dat ik dat niet doe?
Dat weet niemand maar je geeft niet of maar heel summier antwoord op vragen naar wat je al geprobeerd hebt. Dan gaan mensen dus allerlei dingen opnoemen die je al geprobeerd hebt, kennelijk. En dat ergert jou dan. Maar je vertelt nog steeds niets over je bevindingen waar mensen eventueel op verder kunnen denken.
Ik heb niet gezegd dat je niets doet. Ik heb wel gezegd dat ik geen hoogte kan krijgen van jouw situatie. Je wekt een heel andere indruk dan je kennelijk bent want je zegt dat je actief en flexibel bent maar je komt passief en wat rigide over. Het is moeilijk om iemand goede adviezen te kunnen geven als je haar zo verkeerd begrijpt. En het is niet de bedoeling van het forum om vervelend tegen je te doen of je verwijten te maken natuurlijk!
Ik wens je heel veel succes Lisa! Ik hoop echt dat je op je pootjes terecht komt!
Mija schreef op 08-06-2022 om 15:07:
[..]
Misschien stel je je vraag verkeerd. Als je vraagt: “Kom ik in aanmerking voor urgentie?” Zeggen ze “Nee” en sta je weer buiten. Dat was het dan.
Maar je kunt ook vragen: “Kunnen jullie me helpen mogelijkheden te vinden om woonruimte te vinden, desnoods tijdelijk? Kunnen jullie met mij meedenken hoe ik mijn relatie kan afronden met deze man die alleen maar ‘nee’ zegt. Kunnen jullie mij helpen optimistisch te blijven want ik loop vast in fantasieën over een internet-crush en ik zie het niet meer zo helder? Er zijn heel veel verschillende invalshoeken denkbaar om hier een beginnetje te maken.
Je kunt ook manieren zoeken om je vriend wakker te schudden/schoppen/kussen en hem al dan niet met hulp overtuigen/verleiden/dwingen om bij familie in te trekken/mee een huis te zoeken voor jou en de kinderen/een vakantiewoning te betrekken. Bijvoorbeeld via een mediator of een relatietherapeut of een familielid van hem.
Je kunt ook starten met je eigen stemming en weerbaarheid te vergroten. Meer bewegen, stimulerende activiteiten doen, iets bijleren, in therapie, sociale contacten opdoen etc. Je kunt naar de huisarts gaan voor antidepressiva of een hardlooptraining doen of een hobby oppakken of …
Je komt iedere keer alleen maar terug op: ik krijg geen urgentie. Dat kan zo zijn maar wat kun je dan wel doen om je leven te verbeteren en een stap te maken in de door jou gewenste richting? Daar zijn al behoorlijk veel suggesties voor gegeven maar je gaat er niet op in. Als je zo depressief bent dat je het allemaal niet meer ziet en niet meer weet, ga dan naar de huisarts. Blijf niet in dat zwarte gat zitten staren en jezelf steeds maar vertellen dat er nou eenmaal niks kan en dat je muurvast zit omdat je vriend grey rock doet. Kom zelf in beweging. Help jezelf, linksom of rechtsom, als hij het niet doet. Zie dat je op de een of andere manier weer aan het stuur van je eigen leven terecht komt. Oefen invloed uit, desnoods op de vierkante meter!
Dat is idd precies wat ik bedoelde met sociaal loket. Zij zijn er voor meer hulp dan alleen urgentie.
Alles wat aan gedragen wordt is ineens al geprobeerd, ik vind het gewoon niet geloofwaardig meer.
Bijtje82 schreef op 08-06-2022 om 15:34:
[..]
Dat is idd precies wat ik bedoelde met sociaal loket. Zij zijn er voor meer hulp dan alleen urgentie.
Alles wat aan gedragen wordt is ineens al geprobeerd, ik vind het gewoon niet geloofwaardig meer.
Dat mag natuurlijk. Ik vind dat ook jij heel makkelijk uitspraken doet dat ik maar lui ben. Ik heb echt heel veel geprobeerd/uitgezocht.
Het is lief dat mensen dingen aandragen en meedenken. Omdat ik al veel geprobeerd heb kunnen er dingen zijn die ik inderdaad al gedaan heb.
Het is niet altijd zo eenvoudig als wordt gezegd.
Ik vind tot nu toe Tiny House een mogelijkheid die ik nog niet heb geprobeerd.
Lisa80 schreef op 08-06-2022 om 15:39:
[..]
Dat mag natuurlijk. Ik vind dat ook jij heel makkelijk uitspraken doet dat ik maar lui ben. Ik heb echt heel veel geprobeerd/uitgezocht.
Het is lief dat mensen dingen aandragen en meedenken. Omdat ik al veel geprobeerd heb kunnen er dingen zijn die ik inderdaad al gedaan heb.
Het is niet altijd zo eenvoudig als wordt gezegd.
Ik vind tot nu toe Tiny House een mogelijkheid die ik nog niet heb geprobeerd.
Maar wat dan!
Waar sta je ingeschreven, hoeveel mensen heb je gesproken.
Heb je zijn familie al gesproken? Kunnen zij op een of andere manier helpen?
Ben je getrouwd of niet? Als je getrouwd bent, heb je dan al een advocaat benaderd om de scheiding te regelen.
Nogmaals.. Op wiens naam staat het huur contract? Je kunt je man/vriend er niet zomaar uit zetten, maar het werkt ergens wel in je voordeel als jij de hoofdhuurder bent.
Heb je al een mediator aangeschreven/gesproken? En wat zegt die?
Bijtje82 schreef op 08-06-2022 om 16:17:
[..]
Maar wat dan!
Waar sta je ingeschreven, hoeveel mensen heb je gesproken.
Heb je zijn familie al gesproken? Kunnen zij op een of andere manier helpen?
Ben je getrouwd of niet? Als je getrouwd bent, heb je dan al een advocaat benaderd om de scheiding te regelen.
Nogmaals.. Op wiens naam staat het huur contract? Je kunt je man/vriend er niet zomaar uit zetten, maar het werkt ergens wel in je voordeel als jij de hoofdhuurder bent.
Heb je al een mediator aangeschreven/gesproken? En wat zegt die?
Zoals eerder aangegeven ben ik ingeschreven en kan alleen op loting woningen reageren.
Zijn familie daar wil hij niet naartoe. Zij helpen ook niet.
Ik ben niet getrouwd.
We zijn beiden huurder dus volgens woningbouw beiden evenveel recht op het huis. We moeten zelf bepalen wie in het huis blijft.
Ik heb nog geen mediator gesproken omdat mijn vriend niet uit elkaar wil gaan. Ik denk dat er pas een mediator bij komt als we wel uit elkaar gaan. Maar dat een mediator nu nog geen zin heeft.
Lisa80 schreef op 08-06-2022 om 16:31:
[..]
Zoals eerder aangegeven ben ik ingeschreven en kan alleen op loting woningen reageren.
Zijn familie daar wil hij niet naartoe. Zij helpen ook niet.
Ik ben niet getrouwd.
We zijn beiden huurder dus volgens woningbouw beiden evenveel recht op het huis. We moeten zelf bepalen wie in het huis blijft.
Ik heb nog geen mediator gesproken omdat mijn vriend niet uit elkaar wil gaan. Ik denk dat er pas een mediator bij komt als we wel uit elkaar gaan. Maar dat een mediator nu nog geen zin heeft.
Een mediator heeft zeker wel zin. Dat is het begin. Mijn ex wilde ook niet uit elkaar, nog altijd niet.. Maar zonder mediator komen jullie er niet. Een mediator helpt jiet alleen bij het uit elkaar gaan. Hij/zij heeft soms ook connecties en kan je eventueel verder helpen.
Zijn familie helpt niet. Dus hij heeft ook geen goed band met zijn familie? Anders kan ik me niet voorstellen dat zijn familie hem laat vallen.
Ga sparen op een aparte rekening waar hij niet bij kan.
Ik ga er even van uit dat jullie kinderen al iets ouder zijn, aangezien je het over jaren op de basisschool hebt. Ga dus gewoon een weekend weg. Boek een goedkoop hoyelletje of een airbnb en zeg, dit weekend heb jij de zorg over de kinderen.
Ga apart slapen, desnoods op de bank als je elders geen plek hebt. Geef gewoon duidelijk signalen dat jullie uit elkaar zijn. Niet gaan.. Jullie zijn vanaf nu uit elkaar, ongeacht wat hij ervan zegt.
