Wat zijn onderwijskundige zaken ?
De school heeft aangegeven dat onderwijskundige zaken in een HGW-gesprek aan de orde komen. Dit vindt om de 8 weken plaats.
Hoe moet ik dit begrip uitleggen? Mijn idee is : voortgang bespreken, ingezette maatregelen uit vorig HGW-gesprek evalueren, hoe het gaat met je kind en of hij met plezier naar school gaat.
Wat is jullie mening?
Er zijn situaties dat je niet weken kunt wachten, maar de school houdt strak hieraan vast. Het gaat hier om een ingezette maatregel die niet is overlegd met mij en een hele grote impact heeft op mijn zoon.
Hij wil hierdoor niet meer naar school.
Groetjes Emma
link/twente
waar is die universiteit twente nou, in die link die je noemt?
gr Angela
aha ok
ik lees nu dat de universiteit twente onderzoek heeft gedaan, soryr, ik dacht dat het een opleiding vauit de universiteit twente was.
maar hbo opleiding?
Module 1 en module 2 bestaan beide uit twee dagen opleiding en een praktijkdag.
Schrijf je jezelf tegelijkertijd in voor module 1 en module 2 dan volg je vier dagen theorie en een praktijkdag. Module 1 en module 2 zijn separaat van elkaar te boeken.
Een vooropleiding willen we niet specifiek omschrijven, we gaan uit van een MBO/HBO werk- en denkniveau. De gedrevenheid om kinderen te willen helpen is belangrijker dan welk diploma dan ook
gr Angela
ps het gaat me er niet om dat dit niet heel handig voor jouw kind kan zijn, het maakt niet uit wat helpt als het helpt, maar het lijkt erop alsof je het een soort status geeft/vindt geven en dat je 'daarom' richting school er iets mee wil. Ik zou dat vooral achterwege laten, en kijken wat je in praktische zin mogelijk als voorstellen kunt doen, omdat het makkelijk aansluit bij wat school doet.
Mits jullie in gesprek komen, want ik vermoed dat echte samenwerking niet meer gaat lukken?
Emma
even een detail, waar vind je in jouw link naar de opleiding een link naar de UT?
Ik zie wel op diverse sites staan dat het bewezen is door de UT maar kan geen enkele bronverwijzing vinden.
De ontwikkelaar van deze methode is docent geweest aan de UT op een heel ander vakgebied.
reactie
Nee, het is HBO geaccrediteerd door een bepaalde instantie. Geen officiele HBO opleiding.
Het is een techniek die je aanleert en dan start het werken met de lesstof. Je wordt dus een soort coach waarbij je kinderen leert om het zelf te kunnen voor de rest van hun leven.
Mijn bedoeling is om zelf mijn zoon te helpen met school en dit niet bij school neer te leggen. Ik heb wel gevraagd of ze willen samenwerken, maar dat willen ze dus niet.
Oké, dan niet. Omdat we niet op één lijn liggen voor wat betreft de ondersteuning die mijn zoon nodig heeft, heb ik de dir. 3 x gevraagd om contact met mij op te nemen voor een oplossingsgericht gesprek. Dat heeft hij niet gedaan.
Omdat ik mijn zoon niet wil laten testen en eerst dit wil proberen, heeft de directeur besloten de HGW-aanpak intern te evalueren en niets meer met mij te overleggen.
Ik ben nog maar net begonnen, maar het eerste dictee heeft mijn zoon gehaald, score 80%. Dus inderdaad, als het werkt, dan werkt het. En dat is mijn doel. En voor de rest zou ik heel graag door school met rust gelaten willen worden en eens kijken wat er gebeurt met de schoolresultaten. Helaas denken zij daar anders over en kom je nu weer op het punt dat ze gewoon hun ding doen en niets meer overleggen.
dan is het accepteren en voorleven
dan kun je het beste aan je zoon voorleven dat jij en school samen het zelfde doel hebben en dat hij door allebei gesteund wordt, zij het op een andere manier.
zolang jullie geen tegenstrijdige berichten geven is er weinig aan de hand en zijn er wel meer school-dingen die niet leuk zijn maar die hij ook 'moet' accepteren.
Maar het dus klein het pictogebeuren en zorg voor hulp aan hem.
gr Angela
De andere kant
Ik mis hier een beetje de belangen van de andere kinderen in de klas. Kan best dat dat wel ingecalculeerd wordt maar hier niet beschreven natuurlijk maar ik ben er wel benieuwd naar.
Je begeleidt zelf je zoon thuis met een bepaalde methode om zijn leerproces te ondersteunen. Maar het niet aanslaan van het schoolse leren bij je zoon is niet de enige zorg toch, er zijn ook nog die geluidjes. Die storend zijn. En zijn grotere vraag aan (gedrags)begeleiding. Hoe wordt dat nu aangepakt?
Een van mijn kinderen heeft bij een kind in de klas geeren met leerproblemen en concentratieproblemen en onrust en veel begeleidingsbehoefte op gedrag van de juf. Mijn kind was rustig en kon goed leren. Het 'moeilijke' kind heeft een jaar naast mijn kind gezeten, dat was fijn voor de juf want mijn kind kon een beetje meedoen met bij de les houden, helpen weer op te letten, onrust dempen etc. Maar mijn kind heeft geen fijn jaar gehad. Voelde zich (te) verantwoordelijk en eigen prestaties kwamen op tweede plan. Nou kon mijn kind dat wel even hebben en er was thuis genoeg ontspanning en tegenwicht maar ik wil maar zeggen, het gaat niet alleen om jouw kind en wat hij nodig heeft. Natuurlijk focus je als ouder op je eigen kind maar wordt het belang van de klas ook meegenomen in jouw hoofd?
teuntje
En dat is het verschil: de juf probeert het belang van alle kinderen in de gaten te houden. Althans dat mag je hopen 
Daarom kan je wel met een advocaat op de directeur stappen en je gelijk proberen te krijgen, maar het lijkt me beter enige compassie met deze leerkracht te hebben. Die is het namelijk gewend om een hele klas te managen en niet alleen 1 kind.
Dyslexie
Zo'n 80% van de beelddenkers zijn tevens dyslect. Dyslecten hebben moeite met schrijven uit vrees fouten te maken.
Als moeder van twee dyslecten, geloof ik niet in de ontwikkeling van dyslexie. Ik ervaar het als een genetisch overgedragen mankerment. De dyslecten ontwikkelen wel een werkwijze om er mee om te gaan. Die werkwijze is per dyslect verschillend. Maar dyslexie-vrij zullen ze nooit worden.
Wat betreft HGH is het m.i. belangrijk dat toch rekening gehouden wordt met dyslexie zodat een trage werkhouding niet wordt toegewezen aan gedrag of concentratieverlies maar aan moeite met het begrijpen van de instructies en de vrees fouten te maken. Heeft de school een ib-er?
Ik ken de methode kernvisie. De rt-er heeft het een korte periode toegepast maar het werkte hier niet. De dyslecten waren reeds bekend met de methode van hakken/plakken korte en lange klanken en vonden de hele woord op beeldscherm projecteren naar plekje in je hersenen erg zweverig. Ze stonden er niet voor open.
We hebben wel gemerkt dat de methode van de school niet te veel moet afwijken van de oefeningen van de extra hulp. Een bepaalde afstemming is belangrijk om te voorkomen dat ze op school nog meer aansluiting missen.
Ps. Geluidjes zijn lastig. Mijn kind is een hsp-er en heeft een sterk ontwikkeld gehoor. Toen een klasgenootje in het tafelgroepje geluidjes ging maken als manier van ontspanning, stoorde dit mijn kind zeer. Het leidde erg af terwijl kind de instructies van de juf probeerde te volgen. Net als willen slapen terwijl je partner ligt te snurken. Vandaar al een eerder voorstel het gebruik van een koptelefoon en dan het liefst op een stilteplaats.
Bekeken
Wat ik zie is een wervende reclamefolder voor een onderwijsadviesdienst die met juichende kreten en over dolgelukkige kinderen en tevreden leerkrachten klanten probeert te werven.
Nou ziet dit er best uit als een solide cursus, daar wil ik niets aan afdoen. Je zult er vast iets aan hebben om je kind zelf te begeleiden. Alleen ze zijn echt de enige niet met een goed verhaal, het is dringen op die markt geblazen. Zo'n folder belandt zeker minstens 1 x per week op het bureau van de gemiddelde schooldirecteur.Op een gegeven moment wordt de meest aansprekende uitgekozen.
Daar wordt heel veel tijd, geld en moeite in geinvesteerd door een team. En dat was het dan voorlopig weer voor een hele tijd. Bij een goed team wordt die visie ook eendrachtig uitgedragen.
Er zijn al zoveel officiele diagnoses waar leerkrachten iets mee moeten, dat de meesten niet open staan voor niet erkende nieuwlichterij als beelddenken, HSP of nieuwetijdsengelen.
Terug naar je vraag
De opleiding waar je een link naar geeft is geaccrediteerd door het KTNO. Die firma noemt zichzelf het toetsingsinstituut voor natuurgeneeskundige opleidingen. http://www.ktno.nl/nf_index.php
Daarmee heb je zelf het antwoord op je vraag gevonden.
De school wil het over onderwijs hebben. NIET over natuurgeneeskundige paramedische zaken.
De school heeft die hobby nu eenmaal niet.
Ik blijf niet langer op mijn handen zitten
Ik zit al vanaf zaterdag op mijn handen maar ik hou het niet vol.
Emma, ergens snap ik je wel, in jouw ogen is het probleem met je kind duidelijk en je weet wat er moet gebeuren om hem te helpen. Ik ben het met je eens dat de communicatie van de kant van de school geen schoonheidsprijs verdient maar als je dezelfde toon bezigt tegen de school als op dit forum ga je echt niets bereiken.
Je lijkt volkomen naief en niet-kritisch om te gaan met de informatie die bij jouw plaatje van je zoon past en die informatie vervolgens als feiten en verklaringen te presenteren naar school (en dit forum). Ik denk dat dat is omdat je je graag vasthoudt aan wat je denkt of hoopt dat gaat helpen maar wees je ervan bewust dat het geen onomstreden waarheden zijn die je verkondigt, ook al geloof je het zelf.
Ik denk dat ik best iets nuttigs te melden heb, op basis van het feit dat ik (heel) veel ervaring heb met overleggen met school over ons kind dat ‘anders’ leert en het feit dat ik al bijna twintig jaar onderzoek doe en les geef op gerenommeerde (Engelse) universiteiten over informatieverwerking en representatie in de hersenen. Ik doe ook onderzoek naar neurocognitieve ontwikkelingsstoornissen en werk veel samen met experts op het gebied van onderwijsinterventies.
Even een aantal zaken rechtzetten (links naar studies op aanvraag, ik heb nu even geen tijd om ze op te zoeken):
Ten eerste: Er bestaat niet zoiets als rechts-georienteerd zijn in de zin dat een van de twee hersenhelften dominant is, dat is een compleet achterhaald en luie manier om over leerproblemen en cognitieve stijlen te denken. Alle mensen gebruiken beide hersenhelften om informatie te representeren. Op een bewust niveau kan het best zijn dat kennis of informatie vooral als beeld opgeroepen kan worden maar dat zegt heel weinig over hoe input verwerkt wordt, hoe informatie daadwerkelijk in de hersenen gerepresenteerd is en wat de beste manier is om instructies te geven.
Dat betekent niet dat kinderen verschillend kunnen omgaan met instructie, dat is zeker waar. Maar niet OMDAT ze rechts-georienteerd of beelddenkers zijn. Die karakteriseringen wordt vaak gegeven aan kinderen die aan een aantal kenmerken voldoen, vaak aan de hand van een vragenlijst. Maar het zijn geen VERKLARINGEN voor het gedrag of de problemen van de kinderen, het zijn gewoon populair geworden termen die geen relatie met de daadwerkelijke verklaring voor de problemen hebben (maar dat wel suggereren). Ik snap het dus wel als de school daar niets mee doet. Praat nou gewoon over wat wel en niet werkt voor je kind zonder het kracht bij te zetten mbv van wat jij denkt dat de verklaring is voor de problemen, daarmee beschadig je je eigen geloofwaardigheid alleen maar.
Ten tweede: De alfabetmethode voorkomt geen dyslexie: het is een bekende methode om kinderen te leren lezen, maar in een leuke nieuwe verpakking (in de anglosaksische wereld al heel lang de meest gebruikte methode, meestal ‘phonics’ genoemd) die voor veel kinderen redelijk werkt maar absoluut niet kan claimen dyslexie te voorkomen. Sterker nog, er komt veel meer dyslexie voor in het Engelse taalgebied om taaltechnische redenen die Kenfan al aanhaalde (anekdotisch: mijn 16-jarige zoon die in Engeland geboren is en naar school gaat heeft vanaf zijn 3rde met phonics gewerkt en is zeer ernstig dyslectisch).
Ten derde: Het feit dat een cursus op een universiteit wordt gegeven zegt jammergenoeg weinig over hoe onderbouwd de methode is, zeker sinds het marktdenken universiteiten door de strot is geduwd. Op onze universiteit werd op een gegeven moment een cursus ‘Biofeedback for practicioners’ (gruwel!) gegeven. De cursusleider voelde zich totaal niet gehinderd door het feit dat er geen overtuigend wetenschappelijk bewijs is voor veranderingen die er toe doen voor kinderen met ADHD en dyslexie. Gelukkig was dat maar eenmalig. Dat betekent weer niet dat de kernvisiemethode niet best nuttig kan zijn om te leren. Het zou alleen een vergissing zijn om te denken dat het feit dat het ‘erkend’ is en op een universiteit wordt gegeven veel zegt over de effectiviteit (helemaal vergeleken met andere methoden).
Vanuit mijn persoonlijk ervaring weet ik dat het het zeker waard is om uit te zoeken hoe je je kind het best kunt ondersteunen, jij kent je kind natuurlijk het best en als de cursus je nuttige handvaten geeft is dat heel mooi. Bedenkt alleen wel dat wat thuis werkt is alleen niet automatisch geschikt of effectief in de klas. Ik denk wel dat scholen veel kunnen winnen met overleggen met de ouders over wat wel en niet werkt, maar ze hoeven niet de overtuiging over de oorzaak van de problemen van de ouders over te nemen. Tot op zekere hoogte helpt het om met je kind te overleggen wat je wel en niet van school kunt verwachten. Wij hebben onze zoon altijd voorgehouden dat school de beste bedoelingen heeft en misschien ook wel goede ervaringen met hun aanpak ook al zien wij misschien niet meteen het nut. Het helpt je kind niet om teveel op de school af te geven, tenzij je bereid bent van school te veranderen. Ze moeten immers zelf een goede werkrelatie met de school opbouwen zonder dat ze het gevoel hebben om in een loyaliteitsconflict belanden. De voorgaande reacties je al veel tips gegeven om een betere overlegsfeer te creeren, ik hoop dat het bovenstaande je ook aan het denken zet.
link E-book
Hier is de link naar dat E-book, deze krijg je toegestuurd als je je mailadres invult (nu hoeven jullie dat hopelijk niet te doen):
http://www.kernvisiemethode.nl/files/Ebook-8-tips-rechtsgeorienteerde-leerstijl.pdf
Gelezen en het komt erg vaag over. Je kunt zelfs iemand zijn leerstijl bepalen door te kijken welke kant zijn ogen op bewegen als je een nadenkvraag stelt! Mij boezemt het geen vertrouwen in zal ik maar zeggen. Ik zou daar niet teveel mee te koop gaan lopen. Mogelijk helpt een iets andere aanpak een kind, maar de theorieen erachter...
Dank Engelandvaarder
Ik dacht ook zoiets maar niet zo mooi op een rijtje. Ik begon er maar niet aan.
Je hebt alles goed samengevat.
Idem dank
Net als Lente. Heel interessant!
Engelandvaarder, heb je het onderzoek gelezen dat hier wordt genoemd? Dat lijkt me echt iets voor jou. Het is een afstudeerscriptie van een student psychologie bij 10 meisjes en 9 jongens (of andersom). Vooral de opmerkingen aan het eind zijn aardig, waarin ze aangeeft dat de hele methode eigenlijk helemaal niet wetenschappelijk en toetsbaar is ingericht.
