Wat zijn onderwijskundige zaken ?

Waar gaat het over?

Is het een maatregel die voor alle kinderen geldt? Of wordt hier door school voor jou zoon een 'dossiertje' opgebouwd om hem te kunnen verwijderen?
Als het voor alle kinderen geldt zou ik het rustig eens aanhoren en vooral oppassen dat er geen onhaalbare 'afspraken' gemaakt worden.
Als het om een verwijderingsmaatregel gaat zou ik hier snel hulp bij gaan zoeken.

alleen voor mijn kind

Het is een maatregel die alleen voor mijn kind geldt. Hij maakt soms geluidjes in de klas en dat is irritant. Ik heb gezegd dat ze hem op de gang mogen zetten als hij na waarschuwingen niet luistert. Ze hebben nu twee grote zwart/witte pictogrammen op zijn bureau geplakt waar hij de hele dag mee geconfronteerd wordt.
Het was een complete verrassing voor hem op de eerste dag na de herfstvakantie. Hij was zichtbaar aangeslagen. Het is hartverscheurend om te zien hoe hij nu uit school komt. Alle blijheid is weg en trekt thuis ook niet bij.

De directeur heb ik twee keer verzocht om ze van zijn bureau te verwijderen en uitgelegd waarom. Hij weigert dit. In Parnassys staat dat mijn vraag wordt beantwoord in een volgend HGW-gesprek.

Ik heb de neiging om ze zelf van het bureau te trekken, maar ik wil het netjes houden.

Hij zit trouwens in groep 4 en is 7 jaar.

jawel

De leerkracht heb ik gevraagd of de pictogrammen op zijn bureau blijven ondanks mijn uitleg waarom het zo'n invloed heeft. Haar antwoord was "ja" en ga maar naar de directeur. Die weigert dus mee te werken.

Groep 4?

Ik zou het er zeker van af rukken. En erbij zeggen dat ze in het eerstvolgende HGW (waar staan die letters eigenlijk voor?) gesprek met jou kunnen bespreken of dit een goede manier is of dat jij wellicht een suggestie hebt.

Ook nog:

is dat maken van geluidjes die irritant voor anderen zijn het enige 'probleem'?

En thuis?

https://www.ouders.nl/artikelen/alles-over-tics

Maakt je kind thuis ook geluidjes? Maw. is het een soort tic?

Het klinkt niet alsof je kind geholpen zal zijn met de pictogrammen op zijn bureau. Is dat omdat het voor hem niet acceptabel en leerzaam gepresenteerd is, maw. om hem te helpen stil te zijn in de klas? Of omdat hij de geluidjes niet kan beheersen ook niet als er een pictogram op tafel staat?

Handelings Gericht Werken

https://www.leraar24.nl/video/3488/omgekeerde-oudergesprekken#tab=0
Die term komt voor in deze link die ik vond over 'omgekeerde oudergesprekken'.
Aardig om even te kijken. Hier heeft de ouder, TS, al een tip over het kind, zet hem even buiten de klas als het te storend wordt maar dat wordt niet opgepakt. Integendeel introduceert de leerkracht een eigen ideetje waarop kind alle grond onder de voeten wegzakt.
Lijkt me geen juiste uitvoering naar de, naar ik aanneem, goede bedoelingen van het HGW wat bedoelt is om samen een oplossing te vinden voor een kind.

Kortom

Ouders die betrokken zijn zijn dat niet, tenzij ze betrokken zijn op de manier die school gewenst acht.
En hoe komt je daar nu uit?
Ik zou in elk geval het doel, kind prettig en veilig in de klas, voor ogen houden en de irritaties in de klas oplossen met behoud van het zelfvertrouwen en de veiligheid in de klas voor een kind. En daar een beroep op blijven doen bij de leerkracht en de directeur.

Er af rukken

Zijn ze nu helemaal!

Als er zonder vorm van overleg dit is gedaan en ze ook niet ingaan op het door jou aangegeven idee of oplossing dan zou ik het conflict aangaan en niet rustig afwachten

oplossing

De geluidjes maken is het enige probleem. Er vinden HGW-gesprekken plaats omdat mijn kind hoog sensitief is en in beelden denkt. Ik volg een opleiding om mijn kind zelf te kunnen helpen omdat de school dat niet wil. Ze houden vast aan hun eigen onderwijsvisie. Ik heb aangegeven dat ik graag wil samenwerken, maar hiertoe zijn ze niet bereid.

Mijn zoon verveelt zich tijdens de instructies omdat hij te lang moet luisteren en dat is heel lastig voor een kind dat in beelden denkt. Hij heeft een korte instructie nodig en dan "actie". Dus aan het werk. Thuis maakt hij soms geluiden (auto's, trein dat soort dingen). Het hoort ook een beetje bij mijn zoon. Ik begrijp dat het irritant is, daarom heb ik gezegd dat ze hem na waarschuwing op de gang mogen zetten. Dat hebben ze 4 keer gedaan verdeeld over 3 weken. Thuis was ik ook met hem hierover aan het praten en heb uitgelegd hoe irritant het is. Maar nu ze pictogrammen op zijn bureau hebben geplakt ben ik daar natuurlijk mee opgehouden.

Ik heb er woensdagmiddag wel stiekem een foto van gemaakt zodat hij later niet kan zeggen "ze waren heel klein, het stelde niets voor".
Jammer dat je geen bijlagen hierbij kan zetten, anders kon ik ze jullie laten zien.
Misschien werkt dit. Het plaatje heet "stil zijn / zwijgen". Het is zwart met wit. Het andere plaatje is een hand.

https://nl.pinterest.com/somiake/pictogrammen/

En helemaal van slag, heeft hij dus ook een dictee moeten maken. Ik ben benieuwd hoe dit is gegaan. Hij zegt zelf dat hij er constant naar moet kijken en niet meer oplet. Hij vindt het al heel lastig op school omdat het niet aansluit en nu krijgt hij deze last er ook nog bij.

Als ik hem naar school breng, staan er twee mensen bij de deur op wacht. Ze weten dat ik er toe in staat ben om het eraf te trekken, maar dat durf ik dus niet, bang voor negatieve gevolgen voor mijn zoon.

De school heeft nog meer maatregelen genomen zonder overleg, bv. time timer op zijn bureau, continue feedback geven (ik weet niet hoe ze dat doen en krijg daar ook tot op heden geen antwoord op).
Hij heeft een voetenbankje gekregen en de leerkracht heeft gedreigd op voorhand als hij ermee gaat spelen, dat hij een laag bureau krijgt (als enige van de klas). Ze dreigt ook met niet buiten spelen tijdens de pauze als hij geluiden blijft maken.
Vragen die ik stel over het waarom, hoe en wat worden opgespaard tot het eerstvolgende HGW-gesprek. En ondertussen zetten ze het gewoon in (zonder overleg).

Ik heb de directeur gezegd dat ik me niet laat wegpesten.
In de gang waar allerlei andere ouders bij stonden. Ik was zo kwaad toen ik na mijn 2e verzoek om het eraf te halen constateerde dat hij dit gewoon niet van plan was. 's Middags heb ik de leerkracht gevraagd of ze er nog af gaan : nee. Het werkt want hij is stiller geworden....ze zien helemaal niet dat mijn kind helemaal van slag is en in stilte lijdt. Alle vrolijkheid is eruit. Het is hartverscheurend om te zien hoe hij uit school komt.

Ik heb de leerplichtambtenaar gebeld en gezegd dat er sprake is van dreigend verzuim. Helaas heeft ze nog niet met de directeur gebeld, gaat volgende week gebeuren. Ik hoop dat zij iets kan doen.

vraag

Dus vandaar mijn vraag : wat betekent het begrip "onderwijskundige zaken". Alles, of alleen m.b.t. spellen, rekenen etc.?
Hoe zien jullie dit?

Dossier

Dit klinkt absoluut heftig. Ik zou in elk geval een dossier opbouwen en alle informatie bewaren.
Hopelijk heb je de leerplichtambtenaar niet alleen gebeld maar ook een zakelijk overzicht gestuurd waar het volgens jou fout gaat met je zoon in de klas.

De leerplichtambtenaar kan de school niet tot de orde roepen. Ze kan wel een verhaal van de school krijgen waarin jij de zwarte piet krijgt.
Het hangt van de vaardigheden en de loyaliteiten van de leerplichtambtenaar af hoe die daar mee omgaat.

Is er niet iemand op de school van je zoon die wel begrip heeft voor de situatie van je zoon en die jullie mogelijk zou kunnen helpen?

Zelf kan ik niet zoveel met je vraag wat je verstaat onder 'onderwijskundige zaken'.
Het gaat om het doel, je zoon gaat veilig naar school en kan daar leren en als daar hindernissen zijn, hoe dan ook, probeer je daar samen wat aan te doen, of alleen als dat kan. Misschien moet je wel een andere school zoeken.
Dat kun je ook vragen aan de leerplichtambtenaar. Mogelijk dat die wel een beeld heeft van de regio of er een school is waar je kind beter zou kunnen passen.

Ik krijg hier wel 'Li' opvliegers van. Hoe moeilijk is het voor een school om opbouwend en pedagogisch met een kind om te gaan dat iets afwijkt van het gemiddelde? Dat zou toch de expertise van de school moeten zijn?
En niet zonder ouder, en onder protest en verlies van zelfvertrouwen van een kind, maatregelen inzetten die straffen, niet werken en alleen maar escaleren?
Vriendelijk, neutraal, oplossingsgericht, zelfvertrouwen van een kind bevorderen, kind helpen oplossen. Zouden toch vaardigheden moeten zijn die je van een school kunt verwachten?

Hier ben ik...

en ik moet je zeggen dat de stoom gewoon uit mijn oren komt als ik dit hoor. Toen mijn zoon klein was en de diagnose "autisme" had gekregen was er ook zo'n juf die steeds met picto's wilde werken. Dat zou bij mijn zoon zeer slecht zijn gevallen. Hij kon toch lezen? Gelukkig was school uiteindelijk te lui om er iets aan te doen, dus die picto's kwamen er niet. Bij Emma dus wel, maar dan zo negatief. Ze hadden er net zo goed op kunnen zetten "jij deugt niet".

Zelf heb ik ook wel eens een pestende juf aan de hand gehad, maar dan met een ander kind en om een andere reden. Toen ik er achter kwam dat kind dagelijks nachtmerries had waarin juf haar wilde doden, zat ze binnen een week op een andere school, waar ze het heerlijk heeft gehad. Maar haar vertrouwen in volwassenen buiten het gezin was wel weg. Voor jou lijkt weggaan me eerlijk gezegd ook de enige oplossing. Hij moet nog mee tot en met groep 8, en dan moet hij ook nog een enigszins redelijk advies krijgen.

Overigens gaat mijn zoon geluidjes maken als hij gestresst is. Het zou dus ook best eens averechts kunnen werken. Ze kunnen beter aan de stress gaan werken, maar zo te horen is deze school dat absoluut niet van plan, ook al gezien de houding van de directie.

Oef, heftig zeg. Hier is niets pedagogisch aan, dit is gewoon wegpesten. Als dat nu al zo gaat...hij is 7!

als je een andere school zoekt, zorg er dan voor dat je op een poeslieve manier ervoor zorgt dat je school dat niet gaat dwarsbomen. Dat is bij ons ook gebeurd (ik zou inmiddels een boek kunnen schrijven over wat we allemaal hebben meegemaakt). Want bij ons wilde school ons kind alleen maar naar het SBO hebben en niet naar een andere school. Toen we een school gevonden hadden, werd dat actief getorpedeerd door de oude school en het aanbod werd teruggetrokken. Toen was de verhouding natuurlijk geheel verziekt. Ik zou dat dus voor zijn. Zodra je een andere school hebt gevonden, moet je dit aan de huidige school meedelen met een waarschuwing erbij dat gestook niet op prijs wordt gesteld en dat je in dat geval je maatregelen zult nemen. Zo zou ik het nu gedaan hebben.

overigens

sla ik dus niet aan op picto's op zich. Het gaat erom dat school niet doorheeft dat deze picto verkeerd werkt en dat ook niet van jou wil aannemen. Ze willen zelfs helemaal niet met je in gesprek, behalve dan op hun strakke voorwaarden. Alsof jij ook gestraft en in het gareel gedwongen moet worden. Brrr!

Jeugdarts

https://www.passendonderwijs.nl/wp-content/uploads/2016/10/Notitie-definitie-Thuiszitter_notitie_definitief.pdf

Mocht je je kind thuis houden geef dan direct aan dat kind ziek is van school. Wat er met hem in de klas gebeurt ondermijnt zijn zelfvertrouwen en maakt hem ziek van weerzin. Hij is stil want geïntimideerd en in zichzelf gekeerd.

Ik vraag me wel af of je, zoals hier vermeld staat, zaken moet doen met de jeugdarts. We hebben nog steeds vrije artsenkeuze. En je zoon heeft al een huisarts waar je hem mee naartoe zou kunnen nemen.
Wat je zou kunnen doen is, zonder je zoon, een zakelijk neutraal gesprek aangaan met de jeugdarts en de zaak voorleggen. Sommige jeugdartsen, net als sommige leerplichtambtenaren kunnen je goede adviezen geven. En dan is het ook maar duidelijk. Krijgt de jeugdarts meer signalen over deze school, evenals de leerplichtambtenaar, dan is dat ook maar duidelijk.

raar

wat ik heel vreemd vind is dat een kind een voetenbankje krijgt.
Waarom niet elk kind gewoon een tafel + stoel die bij de lengte van het kind past.

Als ik dit zo lees, is het afstevenen op een conflict met school. Hij moet nog wel een aantal jaar. Is het mogelijk om over te stappen naar een andere school?
Beelddenken en hoog sensitief zijn zaken waar scholen vaak niet veel mee kunnen.

Waarom

Waarom wil je niet kijken naar een andere school? Tenminste ik krijg de indruk dat je niet naar een andere school wilt kijken, omdat je hebt gezegd dat je je niet laat weg pesten. Is er geen andere school? Is er iets dat voor deze school pleit? Je schrijft dat de school niet bereid is met jou samen te werken en dat jij een opleiding volgt om je kind te helpen, omdat de school dat niet wil. Er staan mensen op wacht bij de deur als je je kind brengt. De verhouding klinkt behoorlijk verziekt. De school houdt vast aan haar eigen onderwijsvisie waarvan jij vindt dat die niet bij je kind past. Dus waarom zou je aan deze school vasthouden? Ik zou geen strijd aangaan over de rug van je kind.

Hoog sensitief

Dat labellen met pictogrammen lijkt me niet acceptabel, maar ik denk dat ik als leraar ook puistjes zou krijgen van die 'hoog sensitief' en 'beelddenker' ouders. Daar hebben we er weer een, denken ze dan.

Vaak is het meer de ouder die 'hoogbehoeftig' is...

Taruh

Het voordeel van een voetenbankje voorkomt bij een kind dat echt klein is dat hij of zij in in groep 3 of 4 als enige nog aan een kleutertafel moet zitten. De meeste kinderen hebben echt liever een voetenbankje dan een kleuter of kleine tafel.

gareel

Zoveel andere speciale scholen zijn er niet (ik neem aan dat hij op een speciale school zit?), dus heel makkelijk is het dan niet om van school te wisselen. Wat triest dat je zoon zo ongelukkig is en dat school zich vasthoudt aan 1 methode om hem in het gareel te krijgen.
Ik zou het misschien even niet over de pictogrammen hebben, maar een gesprek met de juf aangaan over dat je zoon zo ongelukkig thuis komt de laatste tijd. Dat je hier 8 weken mee wacht, dat kan je hem niet aandoen, dan wordt hij depressief. En of er niet meer wegen naar Rome zijn die meer bij hem passen.

dus

laat de juf dit oplossen. Misschien willen ze niet dat jij hen teveel bekritiseerd. Net zoals je ook niet op de stoel van een dokter moet gaan zitten. Dat vinden ze niet leuk. Ze zeggen wat ze moeten doen kan averechts werken. Maar wel de symptomen noemen en meedenken (zou het hier aan kunnen liggen?). Misschien zijn er ook nog andere veranderingen waardoor je zoon ongelukkig wordt.

Veronderstelling

Ik ging er in ieder geval vanuit dat deze jongen niet op het speciaal onderwijs zit. Ik zie in hetgeen ik heb gelezen daar ook geen aanwijzingen voor en het lijkt me ook niet nodig bij een kind dat een beelddenker is en hoogsensitief is.

Ok, enige probleem?

Je zegt dat het maken van geluidjes het enige 'probleem' is en vervolgens dat hij hoogsensitief is, in beelden denkt en zelfs dat je zelf een opleiding volgt om met hem om te kunnen gaan? Da's niet bepaald 'gewoon' dan. Niet dat ik het (op deze manier) plaatsen van pictogrammen een goed idee vind maar het klinkt wel behoorlijk bewerkelijk voor een leerkracht. En, je zegt nergens dat hij op speciaal onderwijs zit, daarmee vraag je ook wel wat van een school (wat allemaal mag natuurlijk) maar de reactie van Ad Hombre spreekt me ook wel een beetje aan: daar heb je er weer een. Hoogbegaafd (is momenteel 'uit'), dyslectisch (volop nog aanwezig) en hoogsensitief (de stijgende trend).
De schooltijd van een kind is ook de tijd waarin het kind maar vooral de ouder moet leren dat alle kinderen prinsjes zijn van hun eigen moeder maar dat ze toch in een groep van 30 tegelijk door 1 leerkracht door het schooljaar heengeloodst moeten worden.

Niet gehinderd door enige kennis

Van vrije scholen, denk ik bij hoogsensitief aan een vrije school. Dat zal komen doordat een meisje bij mijn dochter in de klas afkomstig is van een vrije school en haar moeder moest wennen aan de bak herrie die bij schoolvieringen uit de luidsprekers kwam. Op de vrije school ging alles met blokfluiten. En met natuurlijke materialen.

En bij een behoefte aan een korte instructie denk ik aan Jenaplanschool of Montessori, waar een kind wat meer zijn eigen tempo kan bepalen.

Of gewoon een goede school waar rekening wordt gehouden met het kind. Dat kan ook een school zijn die juist niet als goed bekend staat, want daar zijn de klassen kleiner.

Anders presenteren

Misschien kun je het anders presenteren. Niet zeggen dat je kind een beelddenker is en daarom behoefte heeft aan een korte instructie, maar dat hij slim is en daarom behoefte heeft aan een korte instructie? Dat is een stuk minder eng voor een school. Maar dan moet de school niet al besloten hebben dat je zoon niet slim is.

wat ik me afvraag

Waarom vind je het wel goed dat jouw kind op de gang gezet wordt voor iets waar hij niets aan kan doen? Wist jij van tevoren hoe vaak ze hem dan op de gang zouden gaan zetten? Voor hetzelfde geld had je een leerkracht getroffen die dat elke uur ging doen. Daarmee heb je je ook op glad ijs begeven.