Wat zijn onderwijskundige zaken ?

commercieler aanpakken

je moet inderdaad ervoor zorgen dat je ze meekrijgt zonder dat je hen het gevoel geeft dat zij alles fout doen en dat jij 'het wel even gaat regelen' want dan wordt het niets. En dat wil niet zeggen dat ik iets goedkeur van hoe het nu gaat, maar ik kan me goed voorstellen dat je in een loopgravenoorlog bent beland.

Zodra je dit zelf kunt zien en de tijd/luxe hebt om proberen afstand te nemen en op deze school een 'draai' te maken dan kun je hen en jezelf wellicht nog meenemen in een nieuwe aanpak. Misschien lukt dat door een meta-gesprek met elkaar te hebben waarbij het gaat over jullie beider zorg en wens om leerlingen goed te helpen en dat je graag oprecht wilt samenwerken. Msishcien dat j er dan nog 'uitkomt' samen en op gelijkwaardige basis een anatal jaren kunt samenwerken.

Maar als dat niet meer kan hier dan zou ik andere shcool zoeken, maar wel ervoor zorgen dat je je zoon niet aanmeldt als 'hoogsensitief' en dat je zelf 'een opleiding' aan het volgen bent. Dat werkt niet goed als je daarmee begint.

Streef naar gelijkwaardigheid met een school waarbij jij zelf wel de regie hebt (maar dat hoeven zij niet altijd te weten/te merken. .. )

gr Anglea

ps een andere route is nog dat je accepteert wat school voorstelt en dit aan je kind ook zo uitlegt. Ik denk dat je kind niet tot acceptatie komt van school-maatregelen als jij duidelijk laat merken dat je het er niet mee eens bent.

Gaat dit nog goedkomen

Als jij dezelfde Emma bent die in februari ook postte over een conflict met school dan zou ik me afvragen of dit nog goed komt. Als school en jij iedere keer tegenover elkaar staan dan is dat niet in het belang van je kind.
Toen vertelde je dat je zoon een achterstand had, wegdroomde, en dat je dacht aan hoogsensitief zijn. De school was op zoek naar hoe verder maar jij was het niet eens met manier waarop en voelde je buitenspel gezet. Is de achterstand nu van de baan?

tics

Ik denk dat school geen idee heeft van hoe ze met tics moeten omgaan.
Geen ervaring mee, maar ik dacht dat verbieden averechts werkt. Feitelijk verbiedt school (en jij ook) hem de tic. Dat moet er dan toch érgens op een negatieve manier uitkomen.
Wat staat er eigenlijk op die stickers?

Hoogsensitief, beelddenker...

Het lijkt me logisch dat een school weinig kan met kwalificaties als hoogsensitief en beelddenker. Het zijn beiden geen wetenschappelijke fenomenen. Wat moet je er verder mee behalve vriendelijk knikken naar de moeder die uitlegt over haar zeer gevoelige kind?

De school hoeft verder ook niet elke maatregel met jou te overleggen. Waarom zouden ze je kind niet op de gang mogen zetten of pictogrammen mogen gebruiken? Zij zitten elke dag in de schoolsituatie met je zoon en kunnen daarom er op inspringen. Ze hoeven echt niet alles met je te overleggen.

Maar als er iets niet helder is voor jou, of je denkt dat het negatief werkt voor je zoon dan kan je toch gewoon even gaan praten met de school om verheldering te vragen? Niet terecht wijzen of op boze wijze maar gewoon op een vriendelijke en open wijze. Mijn ervaring door de jaren heen is dat je daar het meest mee bereikt. Natuurlijk ben ik het niet altijd met de school eens. Soms vind ik de juf/meester niet bijster slim op pedagogisch gebied of merk ik dat ze mijn kind niet good doorhebben. De truc is om dat niet te laten blijken en de meester/juf te blijven behandelen als de Expert. Dan krijg je veel meer gedaan. Honing werkt vele malen beter dan azijn.

Jaina

Het gaat niet om de maatregelen zelf, maar om de houding van school. Kind wordt doodongelukkig van de maatregelen en uitval dreigt. Vervolgens wordt de moeder verteld dat ze pas na 8 weken op gesprek mag. Dat klinkt echt niet goed.

Of het kind hooggevoelig is of niet, dit kan echt niet.

reactie

Daar heb je er weer één : ik heb hem laten onderzoeken en een beelddenkverklaring aan de school verstrekt.
Ik vraag vrijwel niets aan de school hoor, ze doen tot op heden geen bijzondere dingen met hem. Alleen vragen of hij de instructie wil herhalen voordat hij begint, extra tijd bij een toets, tangle tijdens instructies en ik heb afgesproken dat ze hem niet zodanig benaderen dat de hele klas weet dat hij niet oplet (dus niet 10 x per dag door de klas schreeuwen dat hij wakker moet worden of opletten). Dat deed de leerkracht in groep 3.

Na het verstrekken van de beelddenkverklaring heb ik alleen maar "nee" te horen gekregen op vragen over hoe ze willen aansluiten. Dus tot op heden wijkt hij niet af van de rest.

Ik ben niet hoogbehoeftig, ik kijk alleen naar hoe mijn zoon in zijn vel zit en dat is niet goed vanaf het moment van de pictogrammen. Ik heb slechts verzocht om ze die van zijn bureau te verwijderen en dat zijn ze niet van plan. De leerkracht, IB en de directeur niet.

Hij zit in het reguliere onderwijs. Er zijn geen aanwijzingen dat hij naar het speciaal onderwijs zou moeten.
Ik volg zelf een opleiding die dit soort kinderen in het reguliere onderwijs kan houden. Dat doe ik omdat de school niet wil aansluiten bij zijn leerstijl.

Ik heb aangegeven dat hij op de gang gezet mag worden, maar dat is een tijdelijk verhaal (totdat we in gesprek zijn). Ik heb ook aangegeven dat de oorzaak aangepakt moet worden.

Via de huisarts ben ik doorverwezen naar een hulpverlener GGZ. Die staat dus los van school.

Maar er wordt hier nogal afgeweken van mijn vraag :
wat moet ik verstaan onder onderwijskundige zaken?
Vallen de pictogrammen daaronder (die dus zonder overleg met mij zijn ingezet) of zaken m.b.t. lezen, rekenen, spellen etc.?

Natuurlijk mag een school pictogrammen gebruiken

dat hoeven ze niet met een ouder te overleggen.
Als ze verstandig zijn, weten ze dat ouders veel ervaring hebben met hun kind en daarom mee kunnen denken over zaken op school.

Ik denk dat het probleem is dat jij school verteld hebt wat ze moeten doen. En daar zijn ze niet van gediend, zeker niet gezien de vorige ervaring.

voorschrijven

Omdat er elke 8 weken gesprekken werden gevoerd, ging ik er even vanuit dat hij op speciaal onderwijs zat. Gezien ook eigen ervaringen in het so. Maar niet dus Maar als je zoon ongelukkig is en niet naar school wil moet je gewoon tussendoor met de juf kunnen praten.

Ik snap eerlijk gezegd niet helemaal dat jij een opleiding doet om hem op school te kunnen houden. Je kan de kennis wel gebruiken om hem thuis bij te spijkeren, maar je kan niet voorschrijven hoe de juf met hem omgaat. Jij ziet niet hoe hij is in de klas, alleen hoe hij thuis is (minder prikkels, minder kinderen). De juf hoeft ook niet alles aan jou te verantwoorden. Als je dat eist dan krijg je tegenwind

Wordt je kind nog verder bekeken door de GGZ ? Ik denk wel dat er meer aan de hand kan zijn.

Beelddenker

Misschien heeft de school wel gedacht: beelddenker dan gaan we met beelden/pictogrammen werken?
Leuk bedacht maar doet het niet voor je zoon.
Het is voor school vaak ook zoeken, net als voor jezelf. En het is lastig geworden begrijp ik.
Communicatie is soms ook erg lastig tussen school en ouders.
En je verwacht er vaak teveel van en nu bots je op tegen negatieve beelden van elkaar.
Ik zou het in elk geval erg feitelijk houden en zo min mogelijk ingaan op conflicten of gedoe.
Je zoon red het niet in de klas. School heeft er een beeld bij en jij ook en dat loopt niet samen. Hoe krijg je dat weer goed?
Hopelijk kan de leerplichtambtenaar hier iets positiefs in betekenen.
Houd in elk geval je kind goed in de gaten. Zijn welzijn is voor jou prioriteit nummer 1. En verder doe je je best om de communicatie zo goed mogelijk te doen met het juiste doel voor ogen: zoon veilig naar school en zijn (on)mogelijkheden om te leren ondersteunen.

cursus

doe ik ook, lijkt me niks mis mee. Zeker straks op de middelbare school, of bij huiswerk omdat hij achter loopt, is het een prima idee als je hem goed kan begeleiden.

Ik vind het echt naar dat hier zo'n sfeertje ontstaat van: daar heb je weer zo'n ouder die het onderste uit de kan wil voor haar prinsje. We weten allemaal hoe het op scholen vaak toegaat en dat er gewoon erg weinig kennis is over kinderen die op wat voor manier dan ook afwijken van het gemiddelde. Als school dan de ouder volledig buitensluit en voluit de verkeerde weg op gaat (want kind wil er niet meer heen), krijg je gedonder.

natuurlijk moet je ervoor zorgen dat je je kind niet laat lijden onder foute aanpak / slechte niveau van scholen, alleen ze moet zorgen dat ze het met stroop doet en niet met azijn.
daar gaan de reacties over.
ik begrijp heel goed dat de emoties maken dat ze het niet zakelijk kan aanpakken maar dat is wel de truuk. zakelijk met voldoende emoties, maar zeker niet teveel. scholen kunnen dat niet aan, ze zijn er voor het gemiddelde kind.
gr Angela

Maar ze zegt nergens dat ze emotioneel is geweest tegenover de school. En natuurlijk is het nuttig om daar tips over te krijgen hoor, dat is altijd nuttig. Of je ze in de praktijk kan brengen is vers twee. Maar als een school zich zó vreemd opstelt als deze, zou er voor mij maar één manier zijn: wegwezen voordat het erger wordt.

dat laatste

heb je gelijk in, wegwezen. maar dat wil ze ook niet. ze wil dat school gaat doen wat zij zegt. en dat werkt niet, bij geen enkele school
gr angela

Moeilijk, moeilijk

Natuurlijk snap ik dat je met diplomatie, rustige gesprekken waarin je elkaar bevestigd en ruimte laat en vragen stelt en luistert en beleefd blijft, meer kunt bereiken. Op de lange duur misschien. Want soms denken ze dan juist dat ze je net zo goed kunnen negeren, want je hebt ze toch begrepen?
En zij hebben jou gehoord en begrepen en gaan verder over tot de orde van de dag. Er verandert niets.
Maar als je tegen de grenzen van de school aanloopt kun je op je kop gaan staan daar is dan geen kruid tegen gewassen.

nee

je kan school nooit voorschrijven dat het zo gaat als jij wil, dat is waar. En vaak is er gebrek aan kennis bij school. Ze hebben een boekje gelezen of een cursusje gedaan en dat moet het dan zijn. Het kind wordt terzijde geschoven ten behoeve van het door school geleerde trucje. Als juf enig inzicht in het kind had, dan had ze allang iets anders geprobeerd of serieus met de ouders gepraat. Dit gaat eindigen in thuiszitten of een grote meltdown (en dan is het kind natuurlijk "agressief" en mag hij naar het SO). Ik zou daar heel snel klaar mee zijn.

Pfff

Li, dank je wel voor je steun. Jij ziet het goed.
De sfeer die hier ontstaat en de conclusies die mensen trekken, ik verbaas me erover.
Ik heb heel netjes gevraagd of ze de picto's willen verwijderen omdat het een te grote impact heeft op mijn zoon. Vervolgens heb ik aangegeven dat ik graag een overleg wil.
Dat wil de school dus niet.
Het is hun beleid en daar kan ik het mee doen.
Hun beleid gaat voor het welzijn van mijn zoon.

En mijn zoon een prinsje???? Ik zal de laatste zijn die zegt dat hij geen straf mag krijgen als hij stout is.
Ik heb altijd goed samengewerkt met de leerkrachten. Als mijn kind vervelend was, sprak ik hem er thuis op aan. Ik kreeg altijd complimenten daarover, goede samenwerking. Ik steunde de leerkrachten altijd in hun strafmaatregel. Deze leerkracht doet het anders.

Cursus : ik volg een opleiding voor kinderen die visueel/kinesthetisch zijn ingesteld met als doel dat ik niet afhankelijk ben van de school qua opleiding. Dus thuis doen we samen de woordjes leren waarover hij een dictee krijgt en met rekenen help ik hem ook. Lijkt me niets mis mee, is juist een ontlasting voor school want ik vraag ze niet om aan te sluiten bij zijn leerstijl. Die discussie voer ik niet want dat ga ik toch niet redden. Ik had wel graag een samenwerking gezien : zij zijn handelingsverlegen en ik volg een opleiding zodat we SAMEN kunnen zorgen voor een succes.
Nu ze dat niet willen, dan niet. Maar ga niet maatregelen inzetten die schadelijk zijn voor mijn zoon en zonder overleg !
Op alle andere maatregelen die ze hebben ingezet, heb ik overigens niets gezegd. Het gaat alleen om deze ene met picto's en als ik zie dat mijn zoon er aan onderdoor gaat, dan vind ik het heel netjes als ik uitleg wat het met hem doet en vraag of ze dit willen verwijderen. Vervolgens vraag ik om een overleg.

Waarom gaan jullie er vanuit dat ik veel te vertellen wil hebben op school?? De school is deskundig op het gebied van didactiek, ik ben deskundig over hoe het met mijn zoon gaat. Voor mij is de graadmeter dat hij met plezier naar school moet gaan. Als dat niet meer zo is, dan vind het mijn plicht om in gesprek te gaan met school. In dit geval hebben ze mij aan de kant gezet.
Ik heb de directeur 3 x gevraagd mij te bellen om te praten over een oplossing, dat is niet gebeurd. Dus hoezo is mijn houding bedenkelijk en wil ik veel te vertellen hebben?? Ik wil slechts overleggen.

En de achterstand is van de baan, maar doordat ik met hem bezig ben gegaan. Rekenen blijft een probleem, maar dat ligt voornamelijk aan de nieuwe manier van rekenen want op de oude manier kan hij het prima. Hij is overgegaan naar groep 4 en heeft zijn eerste dictee gehaald (80% goed).

Als deze discussie over mijn houding niet stopt, houd ik hiermee op.
Ik zat gewoon met de vraag wat ik moet verstaan onder "onderwijskundige zaken" en moet je zien wat hier nu ontstaat.
Diep triest.

En trouwens, de onderwijstelefoon 5010 zegt heel duidelijk : de school beslist over het onderwijs (methode, rekenen, lezen, spellen), maar de ouders beslissen over wat er met hun kind gebeurd. Een school moet overleggen met ouders als ze een aanpak willen wijzigen.
Jullie kunnen je dus afvragen of de school wel zoveel te vertellen heeft over je kind. Het gaat om samenwerken en dat ontbreekt in deze situatie.

ik verbaas me ook over de houding van sommigen. Misschien slaan mensen aan op woorden als hoogsensitief. Maar dat is bijzaak, het gaat erom dat hier een kind klem zit, en ook klem blijft zitten als het aan de school ligt. Dat is de hoofdzaak, de rest leidt alleen maar af.

Ik zou toch zelf een andere school zoeken. Dit lijkt me wel het soort school dat er nog snel even een verplichte verwijzing naar het SO of SBO doorheen jast, voordat het recht op instemming door de Eerste Kamer is gekomen. Sorry, we zijn handelingsverlegen, want hee raar, die picto werkte niet/het kind zit inmiddels thuis/we trekken het niet dat een moeder niet zomaar ja en amen zegt op alles/........vul maar in.

Vrije School

De Vrije School is misschien een optie. Er zijn goede en slechte, dus informeer je erover. In elk geval zijn ze meestal wel gewend aan hoogopgeleide, meedenkende ouders en met een term als hoogsensitief kunnen ze ook uit de voeten.

vervoer

Het is inderdaad bijzaak. En hoe ze denken dat je doet terwijl ze je niet eens kennen?
Ze vallen over een woordje, maar realiseren zich niet dat ik in alle staten ben doordat mijn kind het niet trekt en de directeur niet wil meewerken. Al is het maar eraf halen tot we in gesprek zijn.

Heb je dan ook een idee over hoe ik het vervoer op kan lossen?
Ik werk 4 dagen en ben weg van 7.30-18.00 uur.
Mijn moeder is 74 jaar en kan het niet opbrengen om ze buiten onze woonwijk naar school te brengen.
Taxi is te duur en zo ben je helemaal niet betrokken bij de nieuwe school en sta je ook niet meer op het schoolplein je kinderen te halen (is niet leuk voor ze).

'ik vroeg alleen....

wat wordt bedoeld met onderwijskundige vragen.....'

Kom op. je hebt zelf allerlei informatie gegeven die dan dus blijkbaar niet ter zake doet, althans voor jouw vraag niet. vervolgens ga je er wel op in, wat anderen daar alleemaal over zeggen en als je dan feedback krijgt op je eigen houding stap je eruit.

Yer right.

nou zeg

Aardig doen kost niets hoor. Azijn gedronken vandaag?

Als ik behoefte heb aan negatieve feedback, dan ben jij de eerste die het hoort.

emma

het gaat juist om jouw houding naar school toe
dus je kunt wel zeggen wat je wel en niet naar school toe doet,
maar dat vertel je pas later.. De indruk die je hier wekt zou wel eens preceis dezelfde kunnen zijn die je op school wekt.
En niemand zegt dat school goed zit, het gaat erom dat jij die picto's weg wil hebben. Tenminste, dat is wat je zegt. Je wilt ook weten wat onderwijskundige zaken zijn maar mij lijkt dat een woordenboekvraag. Het gaat volgens mij om de vraag achter de vraag.

M.b.t. de picto's zijn er meerdere wegen voor naar Rome.
* direct een andere school zoeken - als je niet met je willen praten wordt het echt niet beter.
* een manier is om ze er zelf af te halen - persoonlijk had ik dat allang gedaan, maar ik ben niet zo subtiel als jij
* een andere manier is om 8 weken te wachten en dan alsnog tot optie 1 of 2 te komen. Ik vraag me af waarom je zou wachten eerlijk gezegd.
*nog een andere manier is om met je zoon te bespreken dat hij er zelf wat overheen legt - of misschien ga je dat samen demonstratief doen vlak voór de les, en glimlach je poeslief naar de juf.

gr Angela

oeps

"* direct een andere school zoeken - als je niet met je willen praten wordt het echt niet beter."

moet zijn 'als zij niet met jou willen praten'

gr Angela

Emma

"Als ik behoefte heb aan negatieve feedback, dan ben jij de eerste die het hoort."

Mooie dooddoener, die ga ik ergens noteren...

intern begeleider

Kan je de intern begeleider (als die er is) niet aanspreken om te helpen? Die kan observeren in de klas en met misschien andere tips komen voor de juf. Misschien wilden ze die picto's gewoon een tijd uitproberen. Voor een leerkracht is het immers niet eenvoudig om met kinderen met luidruchtige tic om te gaan, omdat de hele klas dan mee gaat doen. Alleen vrees ik niet dat school dit kan oplossen.
Misschien niet goed gelezen maar heeft je zoon gedragstherapie voor die tics of is hij hiervoor bij een neuroloog geweest? (of is het sinds kort) Anders zou ik dat wel doen.

Maar ik vind het niet ok als de juf jou niet te woord wil staan. Ze moet wel weten dat je kind ongelukkig is thuis en bereid zijn te zoeken naar een oplossing. Dat hoeft dan niet jouw oplossing te zijn, het kan ook zijn het even aan te zien. Jij kan ook je zoon uitleggen dat de juf de picto's heeft neergelegd als geheugensteuntje voor hem. Geheugensteuntje, geen dwangmaatregel.

oja

Ik zou niet meer bellen, maar persoonlijk vragen. Dat is veel effectiever.

Emma

Ja. dat is lastig. Ik weet niet wat voor werk je doet, maar kan je iets regelen mbt later beginnen? Dit zijn wel heel lange dagen. Of anders iemand betalen om je kind naar school te brengen (taxi in zi8jn eentje zou ik niet doen bij zo'n jong kind). En misschien zijn er wel meer kinderen in de wijk die buiten de wijk naar school gaan en kan hij mee. Dan kun jij misschien iets anders terug doen.

ALs je om 7.30 weg moet, hoe gaat het nu dan? Loopt zoon alleen naar school? of is er voorschoolse opvang? Die kan er elders ook wel zijn, alleen waarschijnlijk niet bij de Vrije School. Die zijn nogal van "een kind hoort bij zijn moeder". Maar goed, dan een andere school, het maakt niet uit.

Weet je, als je eenmaal op ramkoers zit met school, is het erg lastig om dat om te draaien. Zeker als het domme, zelfingenomen mensen zijn, en zo te horen is dat hier aan de hand. Als een juf het verschil niet ziet tussen lekker rustig en doodongelukkig, en de directeur wil niet eens in gesprek, tsja... En met een kind met "iets" ben je op zo'n school eigenlijk meteen al een lastige moeder, ook al heb je je mond nog nooit opengetrokken.

Ach, ach

Je zou directeur zijn van een kleine school, zeg 220 kinderen met allemaal kinderen waarmee niets aan de hand is, alleen maken ze irritante geluidjes. Ze zijn ook hoogsensitief, beelddenker met beelddenkverklaring. Gelukkig vragen alle ouders niets bijzonders, behalve dan dat de kinderen de instructie even moeten herhalen, wat extra tijd bij een toets, tangle tijdens instructies en niemand van de andere kinderen mag merken dat je ze tot de orde roept als ze niet op zitten te letten. Maar gelukkig volgen alle ouders een cursus hoe ze hun kind van 7 in groep 4 moeten helpen met het huiswerk want rekenen is een blijvend probleem (want we rekenen op de 'nieuwe' manier). En, alhoewel de ouders helemaal niets voorschrijven aan de school zeggen ze wel dat we ze op de gang 'mogen' zetten. Omdat op de gang zittende kinderen in elk geval niets leren of meekrijgen van de instructie proberen de leerkrachten liever iets anders om ze bij de les te houden. Bijvoorbeeld pictogrammen (hoeven de andere kinderen niet te merken dat ze tot de orde worden geroepen en er wordt gebruik gemaakt van de beelddenk-talenten) op de tafel. Nu nog even alle ouders bellen om te overleggen. Er is vast niets mis met jouw houding en de school dat het ontzettend verkeerd allemaal maar misschien...