Waarom scoren alleen "old school" technieken goed?
Sinds mijn kinderen naar school gaan loop ik al tegen iets aan dat ik niet begrijp/wil begrijpen. Mijn kinderen (nu 19 en 16) zijn creatief maar wel vaak met behulp van moderne technieken. Toen oudste 6 was kreeg zij de oude eerste digitale camera van opa (opa kocht een betere). Ze heeft toen samen met haar broertje een "set" gebouwd van duplo en een flink aantal foto's gemaakt voor een stop motion filmpje. Filmpje samen met haar vader gemaakt en er een muziekje onder gezet.
Beide kinderen maken ook de mooiste powerpoints met later inschuivende teksten en animaties.
Op school echter moeten vaak creatieve verwerkingen gemaakt worden van een gelezen boek/ voor CKV bezochte musea of voorstellingen. Deze creatieve verwerkingen moeten echter altijd echt getekend, geschilderd, gebreid, getimmerd of geknipt en geplakt worden om een goed cijfer te scoren. Als je digitaal creatief bent wordt dat veel minder gewaardeerd door leerkrachten/docenten.
Ik heb er wel eens een gesprekje over gehad met een docent op de school van oudste, zij zei dat zulke mooie powerpoints vaak van internet getrokken worden en dat deze leerling er dus minder tijd en moeite in heeft gestoken dan een leerling die op een groot vel een poster maakt, al dan niet met hulp van digitale technieken voor plaatjes en teksten. De papieren poster kreeg van haar dus een hoger cijfer.
Op de school van jongste blijkt nu in de bovenbouw dat er nog strengere maar wel ongeschreven regels zijn voor de creatieve verwerking. Afgelopen weekend moest er weer een poster gemaakt worden voor bij een CKV presentatie. Een A3 vel (gekregen van school) mooi vol met de culturele en kunstzinnige levensloop van mijn jongste. In de opdracht stond alleen de kreet creatieve verwerking, verder geen omschrijving van de te gebruiken techniek. Klasgenoten wisten te vertellen dat je bij mevrouw X hoger kon scoren als je zelf tekende dus dat had zoon goed in zijn oren geknoopt (hij is opgestroomd van mavo naar havo, kent nog niet alle docenten goed). Tekenen en kleuren is een vaardigheid die mijn zoon niet goed beheerst, hij was er flink lang mee bezig. Volgens mij zonde van de tijd, hij kan zijn tijd beter besteden aan andere vakken.
Begrijp me goed, als mijn kinderen tekenen krijgen als schoolvak in de onderbouw dan moet er getekend of geschilderd worden dat snap ik. Net als dat er bij handvaardigheid met de hand dingen worden gemaakt in 3 D, een kleiwerk, een gevlochten mandje van pitriet enzovoort.
Waarom staan docenten zo wantrouwend tegenover moderne technieken? Een eigengemaakte powerpoint, stop motion filmpje, poster met plaatjes en teksten die op de computer gemaakt zijn moeten toch ook goed kunnen scoren als de leerling er voldoende tijd en aandacht aan heeft besteed?
Je schrijft het antwoord zelf eigenlijk al: "zij zei dat zulke mooie powerpoints vaak van internet getrokken worden"
En dat is met analoog werken veel moeilijker want dan moeten ze het alsnog zelf verwerken ipv simpel copy paste inleveren.
De tijd die ze er in steken zien de docenten niet tenzij het op school gedaan wordt en daar zijn vaak de voorzieningen (denk computers en software) niet voldoende aanwezig.
Herkenbaar probleem - wij zijn er nooit achter gekomen hoe dit zit. Misschien iets als dat iedereen aan een old-school creatief product kan zien hoeveel werk erin zit en dat je dat niet goed ziet aan iets digitaals als je er geen verstand van hebt? Blijft een slecht excuus hoor…
Hier niet herkenbaar! (twee kinderen in de onderbouw op twee verschillende scholen)
Het wordt hier eerder aangemoedigd dan ontmoedigd, naar mijn idee.
Niet herkenbaar dat oude technieken beter gewaardeerd worden.
Wel herkenbaar dat docenten nieuwe technieken niet goed kunnen beoordelen en niet kunnen inschatten hoeveel tijd iets heeft gekost om te maken. En vaak ook niet kunnen inschatten hoeveel tijd een opdracht die ze zelf bedenken gaat kosten.
Ik hoor ook wel tegenovergestelde verhalen. Dat de leerlingen een compositie moesten maken en uitvoeren, maar dat de beoordeling uitsluitend was gebaseerd op hoe goed de notatie overeenkwam met de uitvoering, en dat de leerling die een "te moeilijk" speelbare compositie noodgedwongen door de computer had laten uitvoeren het hoogste cijfer kreeg omdat de uitvoering (zonder dynamiek en met noten die buiten bereik lagen van het gebruikte instrument) 100% overeenkwam met de notatie?!?
Tip voor tekenen: uitprinten, printje tegen het raam houden en dan kun je het op 'gewoon' papier overtrekken. Voor groter dan A4 kun je het in twee stappen doen: eerst overtrekken op 5x5mm ruitjespapier, daarna in het groot natekenen op naaipapier (25x25mm). Wil je geen ruitjes in het eindresultaat, dan kun je ook het naaipapier tegen het raam houden en dan kun je prima op de achterkant tekenen. Als je het daarna op karton plakt zie je de ruitjes vrijwel niet meer.
Omdat kinderen toch al zo veel achter een beeldscherm zitten? Ik roep zo maar het eerste wat in me op komt hoor.
syboor schreef op 15-11-2021 om 10:24:
Niet herkenbaar dat oude technieken beter gewaardeerd worden.
Wel herkenbaar dat docenten nieuwe technieken niet goed kunnen beoordelen en niet kunnen inschatten hoeveel tijd iets heeft gekost om te maken. En vaak ook niet kunnen inschatten hoeveel tijd een opdracht die ze zelf bedenken gaat kosten.
Ik hoor ook wel tegenovergestelde verhalen. Dat de leerlingen een compositie moesten maken en uitvoeren, maar dat de beoordeling uitsluitend was gebaseerd op hoe goed de notatie overeenkwam met de uitvoering, en dat de leerling die een "te moeilijk" speelbare compositie noodgedwongen door de computer had laten uitvoeren het hoogste cijfer kreeg omdat de uitvoering (zonder dynamiek en met noten die buiten bereik lagen van het gebruikte instrument) 100% overeenkwam met de notatie?!?
Tip voor tekenen: uitprinten, printje tegen het raam houden en dan kun je het op 'gewoon' papier overtrekken. Voor groter dan A4 kun je het in twee stappen doen: eerst overtrekken op 5x5mm ruitjespapier, daarna in het groot natekenen op naaipapier (25x25mm). Wil je geen ruitjes in het eindresultaat, dan kun je ook het naaipapier tegen het raam houden en dan kun je prima op de achterkant tekenen. Als je het daarna op karton plakt zie je de ruitjes vrijwel niet meer.
Dat wat ik vet gemaakt heb is denk ik de kern van het "probleem". Als dochter eerst naar buiten ging om foto's te maken en ook zichzelf op de foto zette om te laten zien dat het eigen werk was waren docenten nog wantrouwend of ze het wel zelf gedaan had. Dochter koos er nog wel eens voor om de confrontatie aan te gaan en maakte wel een digitale presentatie. Dan zag ik hoeveel tijd en moeite ze erin stak en als de cijfers dan bekend werden gemaakt viel het toch tegen. Dat is best wel jammer.
Ik denk ook dat docenten, van niet creatieve vakken, ook geen idee hebben hoeveel tijd de opgegeven opdracht kost.
Zoon is meer conflict mijdend dus als hij hoort dat een tekening beter scoort dan een powerpoint of geplakte plaatjes dan gaat hij voor die tekening die dan wel gemaakt wordt met een hoop gezucht en gesteun en gedoe.
Dat tegen het raam houden hebben we hier afgelopen weekend ook gedaan. Dat kreeg hij even niet alleen voor elkaar maar met wat aanwijzingen van mij is het helemaal goed gekomen.
syboor schreef op 15-11-2021 om 10:24:
Niet herkenbaar dat oude technieken beter gewaardeerd worden.
Wel herkenbaar dat docenten nieuwe technieken niet goed kunnen beoordelen en niet kunnen inschatten hoeveel tijd iets heeft gekost om te maken. En vaak ook niet kunnen inschatten hoeveel tijd een opdracht die ze zelf bedenken gaat kosten.
HEEL herkenbaar
Eigenlijk is het raar dat het uitmaakt hoeveel tijd iets kost. Als je in weinig tijd zelf iets moois kan maken zou dat alleen op het resultaat beoordeeld moeten worden.Weleens op een ouderavond en tijdens mentor gesprekken terug gekoppeld hoeveel tijd sommige opdrachten kosten en gevraagd hoeveel tijd een leerling geacht werd er aan te werken. De verschillen in verwachting en realiteit waren soms erg groot.
Bij tijdrovende opdrachten heb ik regelmatig voor kinderen geknipt zodat zij alleen nog maar hoefden te plakken en er ook nog tijd was voor het andere huiswerk.
Brabeau schreef op 15-11-2021 om 11:17:
Omdat kinderen toch al zo veel achter een beeldscherm zitten? Ik roep zo maar het eerste wat in me op komt hoor.
Er wordt hier weleens iets teveel you-tube gekeken of een game gespeeld maar de meeste tijd die ze achter een beeldscherm doorbrengen wordt zinnig besteed.
Verslagen voor practica, analyses van boeken, balansverslagen van een boeken die moeten allemaal getypt ingeleverd en de ouderwetse typmachine hebben we nog wel maar wordt niet meer gebruikt.
Ik denk stiekem weleens dat docenten een beetje zijn blijven hangen in de jaren dat ze zelf jong waren. Dat ze opdrachten geven die ze vroeger zelf leuk vonden om te doen en te weinig rekening houden met de moderne ontwikkelingen van deze tijd. Zo van: Ik heb er geen verstand van, weet niet hoeveel tijd het heeft gekost, zal wel van internet getrokken zijn dus een 6 geven is meer dan genoeg.
Tuinfluiter schreef op 15-11-2021 om 11:30:
[..]HEEL herkenbaar Eigenlijk is het raar dat het uitmaakt hoeveel tijd iets kost. Als je in weinig tijd zelf iets moois kan maken zou dat alleen op het resultaat beoordeeld moeten worden. Weleens op een ouderavond en tijdens mentor gesprekken terug gekoppeld hoeveel tijd sommige opdrachten kosten en gevraagd hoeveel tijd een leerling geacht werd er aan te werken. De verschillen in verwachting en realiteit waren soms erg groot. Bij tijdrovende opdrachten heb ik regelmatig voor kinderen geknipt zodat zij alleen nog maar hoefden te plakken en er ook nog tijd was voor het andere huiswerk.
Die discussie heb ik school van de oudste ook weleens gevoerd. Dan zei een docent dat het niet de bedoeling was dat er een heel weekend aan haar opdracht gewerkt werd, met een uurtje of 2 a 3 moest dat toch wel klaar kunnen zijn.
Ja duh, voor mijn kinderen dus echt niet, zeker niet als het werk gedaan moet worden met een techniek die ze niet zo ligt. Dochter koos vaak voor het maken/zoeken van plaatjes en dan printen, uitknippen en opplakken. Daar heb ik ook veel bij geholpen het knippen en plakken.
Dochter studeert inmiddels en heeft bij alle verslagen die ze tot nu toe heeft moeten inleveren mooie foto's gemaakt. Sommige foto's op locatie als ze op een laboratorium proeven moest doen, soms ook foto's die ze thuis maakt om iets uit te leggen. Als ik dan zie/zag met hoeveel zorg en toewijding ze bezig is dan verdient dat meer dan een zesje voor de moeite. Op de universiteit worden haar acties gelukkig wel gewaardeerd nu.
Hier een docent, waaronder ckv. Ik waardeer een digitale uitwerking zeker, maar ik zeg ook eerlijk dat een PowerPoint daar vaak niet direct het voorbeeld van is. In ieder geval niet de PowerPoints die ik van mijn leerlingen krijg, want een keer op het ontwerpknopje in PowerPoint klikken en klaar is Kees. Dat is prima voor een presentatie bij biologie, maar ik verwacht dat mijn leerlingen zelf over de vormgeving nadenken als dat onderdeel van de opdracht is.
En zoals ze zelf zeggen, tja mevrouw dit was het snelst en ik had niet zoveel tijd.
Waar ik wel vrolijk van wordt zijn bijvoorbeeld de beeldbewerkingen die ze maken van foto’s en schilderijen en de video’s die ze opnemen en bewerken. Daar zie ik namelijk meestal wel iets eigens van de leerling in terug.
Ik raad mijn leerlingen overigens altijd aan om te doen waar ze goed in zijn. Als je niet kan tekenen dan zoek je een andere vorm.
ik denk dat het een combinatie van factoren is:
- kinderen zitten al heel veel achter beeldschermen, het is gezonder om dat af te wisselen met andersoortig werk
- niet iedereen heeft die apparatuur in huis en je wilt niet dat computerwerk de norm wordt, zodat wie een tekening of poster inlevert meteen ‘de armoedzaaier’ is
- motorische vaardigheden leer je niet allemaal met de pc, het is ook handig om fysieke handigheid te ontwikkelen
- fysieke werkstukken spreken een ander soort denken en ontwikkelen aan, omdat je op een andere manier ervaart wat er gebeurt als er iets fout gaat of omdat je minder snel een actie ongedaan kunt maken. Dus het vergt op een andere manier plannen en vooruitkijken.
Ik kan me zo voorstellen dat leraren de ontwikkeling wat veelzijdiger willen stimuleren en dat dit soort factoren dan een rol spelen.
Ik herken het helemaal. Sterker nog, zelfs leraren op creatieve opleidingen houden vast aan ambachtelijke technieken. Toen ik 30 jaar terug een creatieve opleiding deed, was de computer net in opkomst. Dat wil zeggen: op school. In de praktijk werd er natuurlijk allang mee gewerkt. Toch vonden de leraren dat we het ambachtelijke deel eerst moesten leren. Dat kwam hen zelf wel goed uit, want dat was hun comfortzone.
Anderzijds heb ik ook nooit begrepen dat mijn vriendin, die in korte tijd een sterk kunstwerk neerzette (met old-skool technieken), een lager cijfer kreeg dan iemand die urenlang bezig was met gepriegel. Wat dat betreft hadden ze de feeling met de commerciële wereld na de opleiding nog niet meegekregen.
Dat is inmiddels wel verbeterd trouwens.
Ik maakte het nog een keer mee toen mijn kinderen op school met mooie werkstukken kwamen (want ze konden oefenen op mijn computer en ze pikten het best snel op). Ook hier wilden de leraren niet geloven dat ze het zelf hadden gemaakt. Het is meer een kwestie van weinig inlevingsvermogen en een beperkte antroposofische visie ben ik bang.
Bakblik schreef op 15-11-2021 om 11:35:
[..] Zo van: Ik heb er geen verstand van, weet niet hoeveel tijd het heeft gekost, zal wel van internet getrokken zijn dus een 6 geven is meer dan genoeg.
Is er een directe aanleiding om zo van het negatiefste scenario uit te gaan, bij dingen waarvan je de achtergrond niet kent? Ik denk als mijn automonteur of schilder iets doet dat ik niet snap, dat hij daar wel zo z’n redenen voor zal hebben en anders vraag ik het hem. Maar ik ga er niet op voorhand vanuit dat hij wel een lui achtergebleven type zal zijn. Is het op de school van jouw kinderen zo erg gesteld dat jij daar wel aanleiding toe hebt?
Overigens kan een opdracht nog zo mooi uitgevoerd zijn, als deze niet aan de inhoudelijke eisen uit de beoordelingsrubric voldoet dan is het nog steeds een laag cijfer.
Draceana schreef op 15-11-2021 om 11:46:
Hier een docent, waaronder ckv. Ik waardeer een digitale uitwerking zeker, maar ik zeg ook eerlijk dat een PowerPoint daar vaak niet direct het voorbeeld van is. In ieder geval niet de PowerPoints die ik van mijn leerlingen krijg, want een keer op het ontwerpknopje in PowerPoint klikken en klaar is Kees. Dat is prima voor een presentatie bij biologie, maar ik verwacht dat mijn leerlingen zelf over de vormgeving nadenken als dat onderdeel van de opdracht is.
En zoals ze zelf zeggen, tja mevrouw dit was het snelst en ik had niet zoveel tijd.
Waar ik wel vrolijk van wordt zijn bijvoorbeeld de beeldbewerkingen die ze maken van foto’s en schilderijen en de video’s die ze opnemen en bewerken. Daar zie ik namelijk meestal wel iets eigens van de leerling in terug.
Ik raad mijn leerlingen overigens altijd aan om te doen waar ze goed in zijn. Als je niet kan tekenen dan zoek je een andere vorm.
Leuk om eens de kant van de docent te horen hier. Een powerpoint bij biologie of een boekpresentatie om de presentatie te ondersteunen daar zie ik ook niets fouts in. Docenten soms wel en dat frustreert mijn kinderen maar mij soms ook als er hier weer een heel weekend word gemopperd op die @#@$$@poster.
Nadenken over de vormgeving gebeurt hier zeker, afgelopen weekend had zoon goed nagedacht over hoe hij het wilde. 6 Vakken met de 6 meest prominente acties uit zijn culturele en kunstzinnige geschiedenis. Dat hij dan geen plaatjes mag zoeken maar zelf moet tekenen kost zoveel tijd. Mijns inziens kan je ook met een plaatje uit het programmaboekje van de musical van 5 jaar geleden ook goed hebben nagedacht hoe je iets wil laten zien.
Die beeldbewerkingen daar zijn mijn kinderen ook heel creatief mee en het wordt meestal ook echt mooi en het is goed te zien dat het eigen werk is. Zo jammer dat het niet wordt gewaardeerd of soms zelfs niet wordt geaccepteerd maar dat er iets anders gemaakt moet worden.
