VWO, hoeveelheid werk valt tegen
Onze dochter doet sinds 2 weken het vwo. En dat valt best tegen.
Vooral de hoeveelheid werk en het zelf moeten uitzoeken. A.s. maandag krijgt ze al een s.o. en dat weet ze sinds vrijdag. Dus moet ze ook in het weekend aan de slag. Ze heeft toen ze nog op de basisschool zat nooit wat hoeven doen en zelfstandig gaan denken is nogal lastig nu.
Is dit herkenbaar? Ik help haar nu, ik wijs haar erop dat ze aan het werk moet. Maar ze baalt enorm.
Clowntje
"Nu heb ik de mazzel met makkelijk lerende kinderen en zijnde hiermee maar max 10 min per keer (alle woordjes) mee bezig. Ik zou niet weten hoe dit te doen met minder makkelijke lerende kinderen ivm dislectie huiswerk etc."
Nou Clowntje, dat zal ik je vertellen. Dyslexiehuiswerk met je kind maken of later op het vo oeverloos woordjes overhoren kost je soms uren per dag.. En mijn niet-dyslectische kinderen die makkelijk leerden moesten van hun leerkracht de 40 dicteewoorden drie keer overschrijven in hun schrift, ook als ze het met één keer dicteren al foutloos schreven. Omdat dat niet te pruimen is doen mijn kinderen daar extreem lang over. Ik ben zo 10 uur per week bezig met huiswerkzaken. En dat gaat ten koste van je vrije avond, dus geen sportclub o.i.d. voor mij. Zo doe je dat.
skik
Goed zo skik
Mijn reactie van gisteren was erg kort (laat), maar ik voelde vanochtend ook de behoefte om nog wat uitgebreider te reageren op Clowntje. Ik noemde al dat school niet het enige is waarbij je kinderen je tijd en aandacht nodig hebben, zelfs als het geen 'zorgenkinderen' zijn (volgens mij is elk kind een zorgenkind, maar dat even terzijde).
Toen onze oudste in de brugklas zat, heb ik ook best veel tijd in de begeleiding gestoken. Ons kind wou dat graag, ook al zat ik er alleen maar bij. Maar ook overhoren deed kind toen nog niet zelf. Dat is inmiddels wel een stuk minder geworden, zit nu in de vierde, maar nu kan het ook nog wel eens voorkomen dat ik even assisteer bij een werkstuk o.i.d.
Ik hoop dat jij tegen die tijd ook wat meer tijd kan vrij maken, Clowntje, want het is niet alleen maar een taak van school om je kinderen te laten wennen, daar hebben we zeker de ouders/verzorgers bij nodig.
skik
Bedoel je op bo, dictee? Wat is daar de meerwaarde van, de woordjes steeds weer schrijven?
Kinderen leren hier (bo) dictee geloof ik ook al in de klas, dus eenmaal thuis kennen ze het meestal wel. De eerste heb ik eerst ook laten schrijven, maar al snel zijn we overgegaan op spellen, bij de tweede ook. Dus gewoon mondeling even laten spellen de woorden. De dictees verlopen op school dan niet altijd foutloos, maar zolang het bij 1 of 2 foutjes blijft zie ik geen noodzaak het anders te doen. (vaak zijn het sloedigheidsfoutjes) Wij gaan thuis door tot het min of meer foutloos gaat, of zolang als dochter wil, ze heeft inmiddels mi een goed gevoel van wanneer dat ze ermee kan stoppen. We zijn vaak in 5 minuten klaar.
Ik zou het niet erg vinden er langer mee bezig te zijn,maar dan zouden het woorden moeten zijn die ook echt moeilijk voor ze zijn.
skik
mag ik vragen welk schooljaar jouw kinderen zitten? En wat doe je dan precies in die 10 uren? Complimenten dat je zo enorm betrokken bent.
Nutteloos overschrijven
vind ik zoals eerder gezegd ook zonde van de tijd, maar soms is het verstandig om je aan te passen totdat de leerkracht het anders gaat doen. Je kunt altijd het gesprek erover aangaan.
En Amy2, jij vond het overschrijven van je huiswerk voor Duits niet minder saai en nutteloos dan het even zelf maken?
Ik zal niet van een leerling vragen om steeds weer dezelfde soort opdrachten te maken wanneer die leerling de stof al beheerst, maar vaak is er ook ander werk, zoals vragen bij een leestekst. Dan is het wel prettig dat iedereen in de klas dat heeft gemaakt om het samen te kunnen bespreken. De ene keer moet de één zich aanpassen en de andere keer weer een ander en daar leer je ook van.
En nogmaals Amy2, je hoeft niet steeds met allemaal scores en cijfers te komen, het is nu wel duidelijk.
Gemeten IQ van 140+
Of was jij niet degene met een gemeten IQ van 140+?
Irritant
Sorry, maar ik vind het irriteert me. Juist als je slim bent, en/of een slim kind hebt, hoef je dat niet van de daken te schreeuwen...
Cat en Amy2
"Bedoel je op bo, dictee? Wat is daar de meerwaarde van, de woordjes steeds weer schrijven?" Voor ons: geen. Het werkt vast goed voor kinderen die de woorden nog moeten inoefenen. Maar voor kinderen die goed in spelling zijn en de woorden al correct spellen is het aan strafwerk grenzend productiewerk. Maar de leerkracht had bepaald dat dat de manier van spellingshuiswerk was. In de klas schreven ze de woorden uit het boek over in het schrift, thuis moesten ze deze woorden nog drie keer overschrijven. Het werd gecontroleerd en er stond een sanctie op als het niet gedaan was. Ook als het kind goed scoorde op dictees en spellingcito's. Gelijke monniken, gelijke kappen was het mantra. Dan heb je het er maar mee te doen.
Amy2: Inmiddels heb ik er twee in groep 8, één in havo 4 en één op de universiteit. Met mijn dyslectische dochter ben ik al vanaf groep 3 bezig met extra werkbladen van de juf, samen leeskilometers maken en het huiswerk van logopedie. Topotoetsen waren een ramp vanwege al de voor haar nietszeggende plaatsnamen. Vanwege met dyslexie gepaard gaande automatiseringsproblemen hebben we ook ontzettend veel en vaak tafels geoefend. (Vanwege de aanstaande rekentoets mogen we weer op herhaling, jippie!) En sinds ze op het vo zit besteden wij voor elke toets Frans, Duits of Engels drie avonden van ca. 2,5 uur om de woordjes en grammatica te leren. Zelfstandig uit het boek of zelfs met wrts o.i.d. lukt het niet. Gelukkig heeft ze Frans nu kunnen laten vallen. Mijn makkelijk lerende achtstegroepers krijgen dus maakhuiswerk mee wat bestaat uit stof die ze al beheersen en waarvan ze echt het nut niet inzien, daar moet je echt mee aan tafel gaan zitten om te zorgen dat het af komt. Hun Engels huiswerk maken ze vlot, uit zichzelf en met plezier, omdat de geweldige native speaker vakleerkracht ontzettend leuk en leerzaam huiswerk geeft. Ik zal blij zijn als de basisschool er op zit.
Samenvattend voor Clowntje komt het er dus op neer dat je met een dyslect een hoop tijd kwijt bent en dat makkelijk lerende kinderen geen garantie zijn voor weinig begeleiding als het om stom en nutteloos maakwerk gaat.
skik
Woordjes leren
Mijn dochter is niet goed in woordjes leren. Ze heeft wel eens mijn aanpak geprobeerd (jezelf overhoren en opschrijven wat je niet weet), maar die vindt ze stom. Ze krijgt nu ook enorme lijsten idioom, dus dat kost ook veel tijd. Jammer als je dan drie uur leert voor een 6,5, maar ik krijg haar toch niet om. Iedereen gebruikt wrts maar ik vind dat helemaal geen goede manier. Opschrijven en dat briefje de hele dag met je meenemen werkt veel beter. Juist voor woordjes zou je toch gewoon een 9 of 10 moeten kunnen halen.
woordjes overschrijven nutteloos?
Daar ben ik het niet mee eens. Als je moeilijke woorden een aantal keer overschrijft ga je gebruik maken van je intrinsiek geheugen. Ze zitten dan als het ware in je hand. Als je dan begint aan het moeilijke woord doe je het automatisch goed.
Als epilepsie patiënt heb ik geheugenproblemen en ben hiervoor naar lotgenoten contact dag geweest waar deze tip verteld werd. Moeite om je pincode te onthouden, toets hem 25 keer in en hij zit in je intrinsiek geheugen. Zo werkt het ook met woordjes.
Dochter gebruikt om woordjes te leren wrts, zitten ze ook in haar handen.
Nutteloos
wordt het wanneer je de woorden al weet en zo had ik het begrepen van skik.
kennen of "kennen"
Dochter zei van de week ook dat haar eerste so herhaling van de basisschool was en dan toch maar een 6.1 gescoord. Toch maar weer leren voor het volgende so.
Wel oefenen
maar niet eindeloos...
grappig LiesK
Je zegt het zelf al: MOEILIJKE woorden.
Clowntje
"Nu heb ik de mazzel met makkelijk lerende kinderen en zijnde hiermee maar max 10 min per keer (alle woordjes) mee bezig. Ik zou niet weten hoe dit te doen met minder makkelijke lerende kinderen ivm dislectie huiswerk etc."
Weet je, als je in die situatie komt, dan doe je het ook. En kun je het meestal ook. Zo is het ook als je een kind krijgt met een ziekte of een handicap. Als buitenstaander denk je eerst 'dat zou ik echt niet kunnen!', maar de meesten kunnen het wel. Je kan meer aan dan je denkt.
piano
Ik heb nooit hier gezegd wat mijn iq is. 140 is het dus zeker niet 
Ik denk dus dat je me verwart met iemand anders.
Ik heb het vroeger heel moeilijk gehad. Ik ben 1 x van school gewisseld omdat er geen begrip was ivm mijn hoog iq. Toen ik 13 jaar was ben ik depressief geweest. Ik wilde zo graag normaal zijn dat het pijn deed.
Ik heb een duidelijke mening over huiswerk maken bij kinderen die dat niet nodig hebben. Ik kan er het voordeel niet van zien. Ook vind ik het jammer dat er geen differentiatie mogelijk is op het VWO. Versnellen is een optie maar het heeft sociaal vaak negatieve consequenties.
Mijn dochter is nu 10 jaar en verheugt zich ontzettend op het VO. Ze denkt dat ze dan eindelijk gaat leren.
Amy
Er zijn scholen die redelijk overweg kunnen met differentiatie. Je blijft natuurlijk altijd aan het eindexamen vast zitten, maar er zijn genoeg scholen die daar geen zes jaar mee bezig zijn.
Ook "makkelijk lerende" kinderen krijgen het moeilijker op het vo; niet alleen qua leren en huiswerk, maar vanwege het feit dat ze opgroeien. De wereld ontdekken; zichzelf ontdekken. Puberperikelen. Heb je een kind dat niet zo makkelijk leert, dyslectie of ADHD heeft, moet je er als ouder op voorbereid zijn dat jij er ook veel meer tijd en energie in moet steken. Wat Katniss schrijft. Aan praktische begeleiding ben ik ook vele uren per week bezig, om nog maar te zwijgen over de emotionele en geestelijke belasting. Maar je doet het met liefde want het is je kind. Maar het gaat wel ten koste van andere dingen en met name van een deel van jezelf. Zodra het vakantie is, is het ook echt vakantie. Tijd om bij te tanken en je voor te bereiden op de komende 6 weken intensieve begeleiding, betrokkenheid en stress. Mijn moeder zei het al: "hoe groter je kinderen, hoe groter de problemen; bereid je er maar vast op voor". Ze had gelijk
Wat leren betreft: iedereen leert op zijn eigen manier. Er achter komen welke manier voor jouw kind wel werkt kost tijd en trial and error. Is je kind vooral auditief ingesteld? Visueel? Een combinatie? Dingen opschrijven en herhalen is altijd nuttig. Zo trigger je andere delen van het brein. Om stof te laten beklijven moet je blijven oefenen, herhalen en reproduceren. Er wordt goed onderzoek gedaan op dit gebied door LEARN! ism met Jelle Jolles http://www.learn.vu.nl/nl/learn-in-de-praktijk/index.asp
http://www.hersenenenleren.nl/
http://www.breinlink.nl/
skik
Ik vind dat je heel betrokken over komt. Mooi om te lezen.
Je verwoordt het heel goed als je schrijft dat huiswerk soms als strafwerk wordt ervaren. Zo ziet mijn dochter het ook namelijk. Moeilijk want aan de ene kant wil je een kind meegeven dat er soms nou eenmaal dingen zijn in het leven die moeten. Echter heb ik een kind die top down leert. Ze wil eerst weten wat het doel is. Ik vind het moeilijk om haar te dwingen breuken te maken die ze al snapt. Ik schipper vaak tussen moet ik nou dwingen of juist niet.
Differentiatie
Op de school van mijn zoon zitten veel meer- en hoogbegaafde kinderen. Er is een "excellentieprogramma" wat o.a. inhoudt dat de stof verdiept/verbreed/verrijkt wordt aangeboden en dat leerlingen al eind vierde klas VWO examen kunnen doen in bepaalde vakken. Ook kunnen ze dan al introductiecolleges volgen aan het Amsterdam University College. En er zijn echt wel meer BO en VO scholen die gedifferentieerd werken. Het verhaal van Tygo laat zien hoe het ook kan http://www.tygomi.nl/index.html Toen mijn zoon met 10 jaar naar het VO ging hebben we veel gehad aan het verhaal van Tygo; mijn zoon heeft hem zelfs gesproken. Maar het blijft aanmodderen. Kan ook niet anders want ieder kind is anders; hoogbegaafd of niet, ADHD of niet. En scholen kunnen zich niet richten op ieder kind individueel. Ook al zouden ze willen, er is geen tijd en geen geld. En maar al te vaak niet voldoende kennis en ervaring.
Amy2
Sorry, dan heb ik je wat dat gedeelte betreft met iemand anders verward.
Het is natuurlijk vreselijk om depressief te zijn op je 13e. En dat dat voortkwam uit het feit dat je een hoog IQ hebt, zal wel verklaren dat je daar nu zo 'bovenop' zit.
Nog steeds vind ik dat huiswerk maken soms gewoon moet en ik differentieer wel in mijn lessen, net als mijn collega's. Wij als school zijn ook met excellentieprogramma's e.d. bezig.
Ik vind het wel goed van je dat je het sociale aspect niet over het hoofd ziet. Het komt natuurlijk redelijk vaak voor dat er kinderen van 10 in de brugklas zitten die diep ongelukkig zijn omdat ze sociaal-emotioneel gezien geen aansluiting hebben met de rest.
Sociaal-emotioneel
Het komt ook vaak voor dat er kinderen met 9 of 10 in de brugklas zitten die juist opbloeien; ook sociaal-emotioneel gezien. Uit onderzoek blijkt dat dit "sociaal-emotionele" aspect te vaak ten onrechte als argument wordt gebruikt tegen versnellen. Maar dat is een andere discussie
Kinderen van 10
Het gebeurt ook heel vaak dat kinderen van 10 bij leeftijdsgenoten zitten op de basisschool die diep ongelukkig zijn omdat ze sociaal-emotioneel geen aansluiting hebben met de rest.
Of omdat ze gek worden van de verveling de hele dag door.
Hersenen moeten beweging krijgen!
Mijn kind had in groep 3 van allebei last. Nu is hij een gelukkige versnelde puber in de tweede klas van VO.
Mijn andere kind had de hele basisschool last van allebei.
Pas in 5 GYM begon de stof interessanter te worden en moest ze wel eens moeite doen om iets te snappen. Helaas zijn de hersenen erg lui geworden van al die jaren stilstaan op school.
Niet heel vaak
Bewust heb ik gezegd dat het redelijk (niet heel) vaak voorkomt, ik ken ook de succesverhalen wel. Ik heb het niet over verveelde kinderen gehad. Dat is weer anders.
Bewust heb ik heel vaak gezegd
over de andere kant dan die jij aandraagt.
Uit onderzoeken blijkt dat pubers en hun ouders ook achteraf tevreden zijn over het feit dat ze versneld zijn, dit geldt ook voor de twee keer versnelde kinderen.
Blijkbaar was het alternatief erger.
Duidelijk
OK, duidelijk dan.
wat ook bekend is
dat het erg van leraren afhangt op vo in hoeverre een versnellung een succes is. Hoe zij er tegenover staan.
Differentieren op de basisschool
Je hoeft helemaal niet superintelligent te zijn om je te vervelen op de basisschool. Mijn zoon zei in Havo 3 toen hij scheikunde kreeg: "Nu leer ik tenminste eindelijk eens wat, op de basisschool verveelde ik me altijd zo, daar leerde je echt niets interessants".
Er waren plusklassen voor de extra slimme kinderen, maar gewoon slimme kinderen mochten zich gewoon vervelen.
