Ouders, verplicht 'vrijwilligers'
Ik ben moeder van een dochter van 5, ze zit nu in groep 2.
Haar vader en ik zijn al een aantal jaar uit elkaar, maar hebben goed contact. Woon nu met mijn nieuwe vriend al 4 jaar samen. Ze zit op een hele leuke school en ze doet het erg goed. Nu zitten haar vader, mijn vriend en ik al jaren met hetzelfde probleem, wat wij nu eigenlijk wel zat zijn. Ik zou graag jullie mening/advies willen. Vanuit school word er erg op de ouders geleund. Vanaf het begin dat ze op school zit, krijgen wij een briefje dat wij mee moeten helpen met oud papier lopen. En als je niet kunt, moet je zelf vervanging regelen.. Poetsen doen ze 4x per jaar, ook hier moet je zelf vervanging regelen. Nou werk ik 3 dagen in de week, mijn vriend en ex werken beide 5 dagen in de week. Wij moeten hard werken om financieel rond te komen. Nou erger ik mij er heel erg aan, dat ze er maar vanuit gaan dat wij overal tijd voor hebben. Oud papier: op woensdagen van 1 tot soms 5uur. Is ons vaste werkdag, ik ga toch daar geen vrij voor vragen??! Poetsen, 's avonds van 7 tot soms 10uur!! Gaat mij echt te ver! Ze verzinnen allemaal uitjes en feestjes op school, waar de ouders maar bij moeten zijn. Maar die tijd kunnen ze toch beter besteden aan echte les?! En als je niet overal bij kan zijn, 'moet opa of oma o.i.d.' maar even komen. Ja, die werken ook gewoon.. Ik vind het te zot voor woorden dat wij ouders overal maar aan mee moeten werken. Daarbij zijn wij jonge gezinnen, die hard werken om later evt. nog een nieuw huis te kopen en aan te toekomst te werken. Gaan ze onze vrije tijd voor klussen thuis ook nog opeisen??! Graag jullie mening..
De juf van groep 5
De vraag van Swaen riep bij mij de herinnering op van het kennismakingsgesprek met de juf van groep 5:
"Ik ben hier om uw kind iets bij te brengen en als ze dat ook nog leuk vinden is het een aardige bijkomstigheid, maar niet het hoofddoel van mijn functie".
Geweldig mens. En in haar klas was het eigenlijk altijd gezellig...
Toegevoegde waarde
De aanname lijkt te zijn dat als je kinderen wat extra ontwikkeling of gezelligheid gunt, dat je dat bereikt door al die activiteiten maximaal op te tuigen.
Ik heb mijn twijfels of dat echt zo is.
De dag voor de kerstvakantie kun je een grootschalig kerstdiner organiseren, met eten voor iedereen en sjieke kleertjes en wat niet al. Daar heb je heel veel ouders bij nodig.
Je kunt ook een waxinelichtje of nepkaarsjes neerzetten in de klas, een dennentak ophangen en elk kind een plak kerstbrood geven. Dat kan een juf zelf.
Is het dan onze perceptie dat we dat 'kaal' vinden, of is dat werkelijk karig? Is het voor kinderen ook niet rustiger en prettiger als er een beetje extra sfeer is in plaats van een complete festiviteit?
Over het optuigen van de avondvierdaagse met standjes en t-shirts is al genoeg gezegd.
Kinderen de weg wijzen naar de bieb lijkt me heel nuttig. Ik ben een hartstochtelijk voorstander van de bibliotheek en dat alle kinderen daar komen. Maar gaan ze dat ook daadwerkelijk dóen als ze er een keer verplicht met school heen gaan? Idem dito voor musea.
Maar als je dan kijkt naar wat toegevoegde waarde heeft, dan zou ik veel eerder alle uitjes naar pretparken en speelparadijzen afschaffen, en de bieb en het plaatselijke museum behouden.
Schoolontbijt met gesponsorde pindakaas lijkt me ook weinig toegevoegde waarde hebben. Luizenpluizen dan weer meer.
Ik zou makkelijker te porren zijn voor taken waarvan ik het idee heb dat die echt wat toevoegen.
Swaen
Ik denk echt dat je eens anders moet gaan denken. Het gaat om de extraatjes die niet nodig zijn. Een kraampje bij de avondvierdaagse en een zweetbandje zijn niet nodig. Een medaille en een begeleidende ouder verplicht stellen wel (geen ouder niet meedoen of kind onder verantwoordelijkheid van andere ouder stellen). Bovenal: avondvierdaagse is geen schoolactiviteit.
Alle andere extraatjes onder schooltijd: leuk maar alleen als er voldoende hulp is of als er geen hulp nodig is. Het leven kan zo simpel zijn en juist als er op jullie school wel behoefte is aan al die dingen moeten jullie duidelijker zijn: x, y en z gaan alleen door als we voor datum a voldoende mensen hebben. Dan kun je vlak voor datum a nog een keer roepen dat er nog 3 mensen nodig zijn en na datum a gaat het 'feest' gewoon niet door. Verder moet je de gevolgen kunnen doorverwijzen naar de directeur of iemand anders binnen school en die niet zelf op je dak hoeven te krijgen. Als dat wel moet is school ook verkeerd bezig. Jij helpt mee, je bent niet verantwoordelijk.
Helemaal eens met theekopje
Educatieve zaken houden, andere uitjes beperken.
Sinterklaas is iets dat geweldig is voor jonge kinderen. Dat zou ik ook houden.
En als je dan van het kerstdiner een kerstontbijt maakt, dan hoeven ouders niet zo te jagen in die week voor kerst om kind met eten op school te krijgen, kind ophalen, terwijl die week al zo druk is.
nou
'Maar ik vermoed dat voor 50% van haar klas die vlieger jammer genoeg minder makkelijk op gaat. Wat betekent een school zonder spreekwoordelijke slingers voor hen?'
Dat is natuurlijk heel jammer, maar dat is toch niet mijn verantwoordelijkheid? Bovendien, diezelfde 50 % doet echt niet mee met de avondvierdaagse, hoe veel ouders er ook limonadekraampjes bemensen.
Dan kan ik beter na schooltijd een arm klasgenootje meenemen naar huis, zodat ze kan genieten van mijn dure Karvan Cevitam in plaats van de goedkope cola die ze thuis krijgt.
Ouderbetrokkenheid
De informatievoorziening aan ouders over zorg op school is nog onvoldoende. Ouders en leerlingen die extra ondersteuning nodig hebben weten vaak niet waar ze aan toe zijn en welke rechten ze hebben.
Ik was eigenlijk op zoek naar ouders op school in de literatuur van Theo Thijssen. Maar daar is alleen sprake van ouders die bij een crisis op school komen en verder niet ingezet werden op school. Of er is gewoon niet over geschreven.
Vanzelf kwam ik bij een column over de geschiedenis van Ouderbetrokkenheid door Mieke van Stigt. Ze verwijst ook naar Theo Thijssen.
"Maar in de praktijk blijkt dat het onderwijs in Nederland zich maar langzaam aan de realiteit van werkende ouders aanpast.
De nieuwe verhoudingen hebben geleid tot nieuwe verwachtingen, van de samenleving aan ouders, van de samenleving aan scholen, van scholen aan ouders, van ouders aan scholen. Maar deze verwachtingen lopen bepaald niet synchroon, vallen niet in één kader te plaatsen, zijn vaak tegenstrijdig aan elkaar en zichzelf en worden niet ondersteund door overheidsbeleid. Zo kan het dus gebeuren dat zowel ouders als het schoolsysteem (en dus de leerkrachten) overvraagd worden. Door de overheid en door elkaar."
Toch heb ik zelf nog wel de gedachte van verheffing door kinderen in aanraking te brengen met buitenschoolse activiteiten. En ook nog wel de bevlogenheid om dat te doen door mee te werken met school.
Jammer dat je dan soms zo tegenover elkaar kan komen te staan.
Maar waar mensen samenwerken is altijd gedoe. Dat kun je proberen steeds beter van je af laten glijden met wat oefening.
Oeps
Die eerste alinea sprong er spontaan in. nvt
Creatieve kunst
Swaen, als de ouders slingers ophangen is er geen prikkel meer voor de leerkracht om met de kinderen op een creatieve manier de school te versieren met zelf gemaakte kunst. Dat is echt jammer. Geen ruimte voor expressie, geen plaats voor kleurrijke kunstwerken want de hal is al vol gehangen met de kant en klaar posters van de kerstman of de paashazen.
Die vormen van expressie zijn belangrijk voor de ontspanning.
Als contactouder merkte ik wel dat in de onderbouw mensen positiever reageren om mee te draaien dan in de bovenbouw. Het is dan net alsof de verrichtingen van de oudere lln minder de moeite waard zijn. Men maakt zich er dan van af met de gedachtegang dat deze lln geen begeleiding nodig hebben. Maar de leerkracht staat er dan wel alleen voor. Dat gelobby om wat enthousiaste ouders wanneer de lln de onderbouw ontgroeid zijn, is jammer want de reacties van de lln in middenbouw en bovenbouw zijn juist de moeite waard om mee te gaan.
Maar zweetbandjes en oud papier gaan mij te ver.
Juiste 'plak'
http://miekevanstigt.blogspot.nl/2013/07/een-kleine-geschiedenis-van.html
"Ouderbetrokkenheid in de zin van participatie van ouders in de scholen, kwam ongeveer in de jaren ‘70 van de vorige eeuw op. Op de vleugels van democratisering en veranderingen in gedachten over opvoeding –zowel bij pedagogen en op scholen als bij ouders- veranderde de sfeer op scholen in rap tempo. School moest leuk zijn, kinderen moesten gelukkig zijn en ouders en scholen zetten zich daarvoor in."
Bovenbouw
Mijn ervaring is dat kinderen in de bovenbouw niet meer willen dat je als ouders ergens mee naar toe gaat. Tenminste mijn zoons vinden dat niks. Mijn dochter gaat naar groep 7 en zij zal het nog wel leuk vinden als ik ergens mee naar toe ga.
Mijn oudste zit nu op de middelbare school en hij vond het helemaal geen goed idee als ik ergens mee naar toe ging fietsen. Mijn zoon die nu in groep 7 zit ook niet. Mijn kleuter in groep 2 vindt het wel leuk.
Maar scholen en ouders zouden ook eens eerlijk moeten kijken wat er georganiseerd wordt en of dat nou echt nodig is. Op de vorige school waren de uitjes en dingen zo absurd veel dat heel veel ouders erover mopperden en ik had ook het idee dat de directeur het alleen deed om de school maar weer eens in het plaatselijke sufferdje te krijgen, maar mijn kind is geen marketing instrument dus ik vond de uitjes teveel en weigerde om nog mee te helpen. Zo gingen ze: kaarten in de buurt bezorgen, flessen verzamelen, rommel oprapen, lopen met 6 liter water op de rug, liedjes zingen voor de supermarkt, naarde bieb (heel vaak), sponsorloop, sportdag, koningsdag, kerststukjes maken voor bejaarden (graag alle spullen inclusief bakjes, versiersels, groen, oase zelf meenemen), kerstdiner, kerstvoorstelling, paasvoorstelling, vossenjacht, schoolreisje, naar het bosbas, naar een herdenkingsmonument, naar een moskee, naar een museum etc. Etc. Het hield maar niet op.
Gelukkig doet onze nieuwe school niet al tig uitstapjes.
misschien moet je het zo bekijken:
Vroeger.... was er een schoolreisje, kerst en sint en af en toe iets gezellig in de klas en daar hield het wel een beetje mee op. Veel ouders waren daar niet voor nodig, ondanks dat veel moeders toen niet of weinig werkten. En verder hadden ook veel moeders helemaal geen auto.... dus uitjes buiten school waren zeker niet gewoon (ik heb het over de jaren 60/70). Daarbij was het veel normaler dat (jongere) kinderen zich zelfstandig over straat begaven.
Tijden veranderen....: ouders werken nu vaak beiden (die overblijf is niet voor niets ontstaan... en het kdv is ook niet voor niets ontstaan en uitgegroeid tot iets heel algemeens). Vrouwen werken om allerlei redenen: We vinden dat een vrouw niet financieel afhankelijk moet zijn, vrouwen zijn geemancipeerder en willen ook wel wat anders dan alleen zorgen en poetsen, het leven is duurder geworden en stelt meer eisen, het is 'not done' als je niet minimaal 1x per jaar op vakantie naar het buitenland gaat enz enz enz, bejaardentehuizen e.d. bestaan niet meer op die manier, dus mantelzorg, heel iets anders dan een wekelijks bezoekje aan je bejaarde ouders, (jongere) kinderen fietsen niet meer zelfstandig naar sporttraining want verkeer drukker en/of we zijn ons bewuster van de gevaren. Dus ja, veel ruimte blijft er niet over. Maar ondertussen verwachten we steeds meer van school en ook 'vindt' school dat er mee gegeven moet worden dan alleen rekenen en taal.
Alleen...... de huidige combi en eisen werkt natuurlijk niet. Prima als er nog ouders te vinden zijn die hier ook nog tijd voor hebben, maar verder houdt het op lijkt mij.
Ah!
Zal daar het verschil zitten 
Ik ben een jaren tachtig kind. Mijn moeder , alleenstaande moeder van een tweeling, was haar werk en de avondstudie die ze er naast deed ook vrijwillig actief op school. Ik zal het wel te vanzelfsprekend vinden dat dat gewoon is. Omdat ik niet beter weet.
ik denk dat je wel beter weet,
maar dat je oprecht vindt dat iedereen hetzelfde nobele doel moet nastreven als jij en ook nog op dezelfde manier. Ik vind je erg heilig overkomen. Waarom bepaal jij iemands prioriteiten?
Ik geef toe dat het natuurlijk geen zin heeft om dit op te schrijven want het zegt meer over mijn ergernis dan jouw heiligheid.
gr Angela
misschien ben je er zo een?
Swaen, ik heb een keer een alleenstaande moeder ontmoet op een cursus waar ze ontzettend naar de zin had, ze ging met sprongen vooruit, maar ze had er geen tijd meer voor dus ze stopte ermee. Doodzonde. Reden, geen gebrek aan oppas maar: ze werkte 4 dagen en de woensdag móest ze helpen op school van zichzelf, en in het weekend móest ze vrijwiligerswerk doen, want dat vond ze ook heel belangrijk. Ze liep totaal zichzelf voorbij en ik had sterk de indruk dat die ene dag in de week dat ze niet werkte, die beter direct aan haar gezin kon besteden dan ook nog te investeren in de school.
Ik vind eigenlijk dat er veel teveel is tegenwoordig. Niet alleen teveel leukigheden op school, maar deze tijd van het jaar... elk weekend zijn er wel 10 leuke evenementen, waarvan je er maar naar 1 kunt. En dan heb je, ondanks dat je een leuk en vol leven hebt, toch een kater omdat je met het een, niet kiest voor het andere en een hoopt mist en je vrienden/familie niet meer ziet. Zucht.
Angela
Wat ongelooflijk knap van je dat je denkt te weten dat ik wel beter weet. Met zo'n bijzondere gave valt behoorlijk geld te verdienen!
het is jouw eigen sarcasme
je bedoelde je posting toch niet echt serieus: "Ik zal het wel te vanzelfsprekend vinden dat dat gewoon is. Omdat ik niet beter weet."
gr Angela
Angela
Ik probeer vragen te stellen, sta open voor de mening van anderen en hoor dingen waar ik me niet bewust van was. Zoals ik aangeef uit oprechte interesse. Ik stel het op prijs als je je aannames over mij en mijn motieven zou willen staken. Ik vind het vervelend worden nu.
swaen
'Mijn moeder, alleenstaande moeder van een tweeling, was haar werk en de avondstudie die ze er naast deed ook vrijwillig actief op school.'
Misschien wordt het tijd dat je stopt met proberen aan je moeders eisen te voldoen, en je eigen normen en waarden te gaan hanteren. Je komt op mij over als iemand die vindt dat het zo hoort, omdat je moeder het ook kon. Dat je dus wel moet. Maar echt blij lijk je er niet mee, met die verplichting.
Maar je bent je moeder niet (en wij ook niet, trouwens).
Oud papier
Het schijnt dat met oud papier ophalen een aardig potje geld word opgehaald, waarmee leuke activiteiten betald kunnen worden. Maarja, of dat dan betekent dat ik daar maar een vrije dag voor moet opnemen? Ben ik nog altijd zelf baas over. En dan zeggen dat álle ouders dat doen, ook betekent dat ik dat ook moet doen? Nee lijkt me. Ik maak 1x per jaar schoon en af en toe neem ik speelgoed mee naar huis om te poetsen. Een aantal keer rijd ik voor excursies en kom ik op school voor boekenweken/toneeluitvoeringen/ en wat nog niet meer. Dat andere ouders meer doen maakt toch niet uit? Het is toch geen spelletje, wie heeft het het drukst? Als dat al voorwaardes zijn om door anderen een 'goede ouder' te worden gevonden, strijkt dat tegen mijn haren in. Als ik niet mee loop met oud papier, houd dat niet in dat ik weinig over heb voor mijn kind. Mijn dochter heeft 2x mee gelopen met a4d, ik was zelf mee als haar begeleider. En zelfs toen werd er verontwaardig gezegd: loop je niet 4 avonden?! Nee. En mijn dochter vond het ook genoeg. Dat een klasgenootje een dag word afgemeld voor school, omdat ze zo moe is van 4 dagen lopen wat blijkbaar persé moet (in hun ogen) vind ik erg ver gaan. Liever wel gewoon naar school, en dan maar een avondje minder lopen. Vroeger hadden we toch ook niet zoveel uitjes nodig en poespas? Nu vinden sommige ouders het zielig als kinderen een dag niet kunnen of mogen spelen van andere ouders. ?!? Word nee zeggen dan straks taboe ofzo? Maakt dat je gelijk egoïstisch of streng? Nou lijkt me niet toch..
Ik heb geen commentaar over het dragen van shirtjes, kraampjes langs de weg (wij nemen zelf wel wat mee), de versieringen, de uitjes (want dat hoeft van mij niet). Dus dat maakt mij geen ouder met hoge verwachtingen, maar zelfs niks wil doen.
helden
Ik vind jullie allemaal erg betrokken, als ik het zo lees. Zelf doe ik helemaal niks op school. Ja, ik kan best een dag vrij nemen (werk 40u), maar dan heb ik helemaal geen zin in schoolreisjes/ schoonmaak/ leesouder, ik ga liever iets doen dat ik zelf leuk vind. Voel ik me ook totaal niet bezwaard over. Ik vind ook helemaal niet dat andere ouders dat wel zouden moeten doen. Ik zou zéker geen vrije middag nemen om oud papier op te halen, ik wist niet eens dat het nog bestond.
Overigens, dat is ook wel een beetje omdat dit de jongste is. Toen mijn oudste bijna 20 jaar geleden op de basisschool begon, had ik nog wel lol in leesmoeder zijn, of mee op uitje. En dat lijkt me dan ook de enige reden om zoiets te doen: omdat je het leuk vindt. Is ook aardiger voor de kinderen.
Oud papier prijs
€65 per 1000 kg
swaen
de reacties op jouw berichten zijn niet zo aardig, omdat je toon (serieus!) betweterig en sarcastisch overkomt. Daar was je je misschien niet bewust van.
Als jij helemaal blij bent met je volle baan in combinatie met al dat vrijwilligerswerk op school, moet je je vooral niets aantrekken van de norm hier. Maar -en die indruk krijg ik wel- als je het gevoel hebt het allemaal alleen te doen en andere ouders doen te weinig, dan denk ik dat het voor jou tijd wordt een stapje terug te doen. Het hóeft niet namelijk, en de school vergaat niet als jij niet (of wat minder) bijdraagt. Anderen kijken niet op je neer als je niet én luizepluist, én limo schenkt tijdens de vierdaagse én de shirts regelt én én én. Het is niet zo dat jij anders toch maar thuis zit, toch?
Caesar
Echt niet, het ligt rond de 3 cent per kilo en als je een container neerzet ben je zelf nog weer verantwoordelijk voor de ellende als er brand wordt gesticht (ik ben bestuurslid van een vereniging).
http://www.tubantia.nl/regio/almelo/papier-gouden-business-voor-sint-josefkerk-almelo-1.4862231
Rick
Dat is bijna de helft. Nog minder reden om je daarvoor een breuk te sjouwen.
Mijn bron:
www.oudpapierprijs.nl
Ceasar - rick
Als je die prijzen nou zou vergelijken met de mankrachten/uren, en dat afwegen tegen de opbrengst? Zou dat uit kunnen? Weet zelf niet zo goed wat je daarvoor rekent. Vorig jaar hebben onze drie scholen van het dorp 300.000 kg papier opgehaald. Bracht zo'n €7500,- op. Dat word verdeeld. Dus €2500,- per school. Nou is er de school die erg groot is, een middelmaat en onze school het kleinst. Maar alle drie de scholen rijden 4x per jaar oud papier. Zou het niet eerlijker zijn de grootste school een keer vaker te laten rijden. (Want groter, dus meer mankracht?)
laat ze gewoon de ouderbijdrage verhogen
met dat bedrag dat ze met oud papier lijken op te halen.
Ouderbijdrage is namelijk ook vrijwillig (net zoals meehelpen op school) maar kost een boel minder moeite!
gr Angela
Angela67
We betalen nu schoolfonds: €42,50 (vorig jaar was €50,- meende ik)
Als je de €2500,- papier opbrengst deelt door het aantal leerlingen op school (68) = €36,76 per kind
Als ze de kosten dus op die manier zouden verdelen, zou je op €79,26 per kind uitkomen. Als ik het goed doe tenminste haha
En....
Laat ze minder salaris geven aan de onderwijsvastgoedfiguren die aan het hoofd van de conglomeraten staan.
Dat vind ik nog wel een lastig probleem. Jij draagt met je vrijwilligerswerk bij aan graaierij.
Swaen: participatie aan de maatschappij/samenleving
Nog wat anders Swaen: Als je wil participeren aan de maatschappij/samenleving kan je dat op héél veel manieren doen. Los van je eigen werk/gezin/mantelzorg en andere verplichtingen. Waarom moet dat persé op school? Wat weet jij van de participatie van anderen? Wie weet heeft moeder x naast haar baan en gezin en scheidsrechtertaak bij de voetbal, ook nog vrijwilligers werk op de dierenambulance. Of doet ze de administratie van e.o.a. stichting. Waarom is participeren aan de bs zo heilig? Het kan wat extra's geven, prima, maar niet noodzakelijk. Je kan toch andere keuzes maken in participeren en/of vrijwilligerswerk?
Bieb
Dat hoeft niet perse op school hoor bieb. Maar daar zie ik de praktijk van de omtrekkende beweging. Op veel sportclubs mag je je kind niet eens aanmelden als je je niet beschikbaar stelt als vrijwilliger. Zou dat voor scholen ook op kunnen gaan?
Ik heb ook veel vertrouwen in de participatie maatschappij. Ik werk voor de grootste vrijwilligersorganisatie van Amsterdam. Ik weet hoe hard mensen zich vrijwilliger inzetten in hun vrije tijd. Misschien komt daar m'n verbazing wel vandaan dat dat op scholen zo lastig blijkt te zijn. Dat zou best eens kunnen komen door het dwingend karakter leer ik uit deze discussie. Maar de gemiddelde voetbalclub kent dat dwingende karakter ook. Waar zit het verschil?
