Ouders, verplicht 'vrijwilligers'

hoe moeilijk is knutselen

ik heb wel eens een paar kerstknutselopdrachten verzonnen die kinderen dan onder begeleiding van ouders konden maken. Het waren écht simpele dingen, echt waar. Iets met 1 dingetje vouwen en plakken, ik had zelfs nog tussenstappen voorbereid en mijn kind van 6 kon het zo (het was voor kinderen van groep 4-5). Er waren toch 2 van de 6 ouders die er niet uitkwamen.

En leesmoeders heb ik niet meegemaakt op een school (niet op de huidige maar ook niet op de vorige) maar ik ben wel veel ouders tegengekomen die niet konden spellen (zag je terug in vriendenboekjes). Een stukje typen of een aan ouders gericht briefje schrijven zit er niet in dan. Niet alleen wat betreft de spelling, maar iets wat inhoudelijk klopt in elkaar draaien is nog moeilijker natuurlijk.

Hoe moeilijk kan het zijn, denk je dan misschien; je zult versteld staan hoe moeilijk ogenschijnlijk simpele dingen zijn voor veel mensen.

Ja, dus? Creabea

Ik zeg niet dat er geen ouders zijn die niet kunnen spellen of wat dan ook. Ik weet dat dat zo is. Maar wil je die dan als hulpmoeder in de klas? Daar zijn ze toch niet voor? Daar is de juf voor.......
En waarom zouden onhandige moeders moeten knutselen?

inderdaad

Jij kan het allemaal wel makkelijk vinden maar je moet rekening houden met anderen, ze zijn misschien ook wel nerveus over werken met Pietje en Klaasje die nooit luisteren, nerveus omdat ze zelf nooit goed waren in knutselen, niet goed zijn in opdrachten die een ander niet mondeling geeft etc. Als je dit soort dingen nu gewoon even uitlegt waar ze bij zijn, waar je het even voordoet en niet achteraf verbaasd bent dat ze het niet begrepen zou al heel wat schelen.

oja

En ik zou niet weten waarom ouders moeten helpen bij een briefje schrijven naar andere ouders. Ik mag toch hopen dat de school dat zelf doet en als er gevraagd wordt om 'gelt voor een kadotje voor juffsverjardag' dan komt dat met spellingsfouten ook wel goed.

briefje maken

Voor de activiteiten die wij als OR organiseren maken we altijd zelf een brief die dan nog wordt gecontroleerd door de directeur of de administratief medewerker. Zij zetten de brieven in het goede format, zodat het huisstijl is en het logo op de brief staat.
na een antal jaar weet ik dat wrl zo ongeveer, meestal worden mijn teksten zo onder het briefhoofd geplakt. Kadotje vor juffsverjaardag wordt gecorrigeerd, school wil geen taalfouten i brieven, vra as gt ouders ook actief om melding te maken als er toch taalfouten worden gevonden.

briefjes?

Kom op he, dat komt toch gewoon per mail binnen.
Inclusief alle spelfouten van de kleuterjuf met stevige dyslexi, masr waar het enthousiasme van af spettert.

Ook de mededelingen van or en anderen.

t was maar een voorbeeld

van dingen waarbij de school op ouders rekent, maar waarvan ik heb meegemaakt dat ouders dat gewoon niet konden.

Leesmoeder zijn is ook een kunst

Toen de bs leesmoeders inzette, waren het vooral moeders met een groot hart maar met kinderen die zelf wel goed konden lezen. Het schoot bij sommige leesmoeders zodoende er wel eens bij in dat de begeleiding van een zwakke lezer een kunstje is waarbij de zwakke lezer vertrouwen moet krijgen in zichzelf. Als een leesmoeder zich niet kan verdiepen in de beleving van een zwakke lezer, voelt de ll dit door de toon waarop de correcties worden meegedeeld.

Menig leerkracht is om die reden gestopt met leesmoeders; naast de tijd die een leerkracht moest steken in het organiseren van leesmomenten, moest de leerkracht dan ook werken aan de knauw bij het kind als gevolg van een goedbedoelde maar ongevoelige begeleiding. Motiveren is een kunstje wat training en ervaring vergt.

Dat geldt voor leesouders, maar ook voor de begeleiders van schoolreisjes etc. Het vinden van een balans hoe te begeleiden, is niet voor iedereen weggelegd. Je moet de leerling of de groep goed kunnen aanvullen. Het heeft geen zin om je als vrijwilliger op te geven, als de activiteit je niet ligt. Daaren tegen heeft het juist veel zin om je op te geven voor iets wat je heel goed ligt. Een leerkracht is echt gebaat bij wat hulp. Denk maar aan het reclamespotje op tv; hoe de juf ogen te kort komt tijdens een activiteitendag in kader van sociale omgangsvormen.

nou creabea

Daarom vind ik ook dat sowieso geen ouders voor dit soort dingen ingezet/gevraagd moeten worden. Los van het feit dat ze wellicht niet goed kunnen spellen of knutselen, hebben ze misschien ook totaal geen geduld, raken ze snel geïrriteerd, hebben minder aandacht voor Pietje dan voor Mientje, pakken het verkeerd aan enz. enz. Ze hebben niet voor dit vak gekozen (juf/meester) zijn, en er ook niet voor gestudeerd met alle pedagogiek daarbij.

T was ook niet het feit dat er mensen die iets niet kunnen

Waar ik op reageerde maar jouw ogenschijnlijke onvermogen om daar enigszins charmant over te vertellen. Geeft niks, we hebben allemaal wel wat

En inderdaad Flanagan

Helemaal met je eens. Om die reden vind ik ook overblijfouders geen goed plan. Ik heb ze zelf meegemaakt, de ouders die absoluut geen geduld hadden, snel boos waren, niets wisten of konden met een kind met wat eigenaardigheidjes enz. Niet doen dus.

ha, creabea

Je hebt niet voor niks deze nick gekozen

Alle ouders hebben eigen talenten, je moet mensen niet om iets vragen waar ze geen gevoel voor hebben. Zet mij bijvoorbeeld niet in bij sportdag. Brrr!

nee precies

dan zijn we het weer eens Iemand reageerde met iets als hoe moeilijk kan het zijn allemaal, dus toen dacht ik: alles kan wel moeilijk zijn, sommige mensen (ouders) hebben helemaal geen bruikbaar talent voor school, of denken dat ze dat niet hebben. Afgezien van of ze er tijd of zin voor kunnen maken.

En inderdaad, ik heb mijn nick niet voor niets gekozen

Oooh, je reageerde dus op mij Creabea

ik vond je posting als zo vreemd, maar dan heb je mijn tekst niet goed gelezen . Met je opmerking 'Iemand reageerde met iets als hoe moeilijk kan het zijn allemaal', bedoelde ik dus juist voor de leerkrachten. NIET voor de ouders. Hoe moeilijk kan het zijn om als leraar leesles te geven (dus kinderen die al ver zijn, lekker in hun eigen boek verder laten lezen (of aan iets anders laten werken, want lezen niet echt noodzakelijk), kinderen die op niveau zijn in het huidige boek verder laten lezen, en kinderen met achterstand samen met de juf), een leesmoeder is niet nodig en vooral niet wenselijk.

bieb63

Nou, het lijkt me toch best moeilijk. Ik kreeg 3 kinderen die om de beurt een stuk lazen. Maar zo waren er in totaal 8 kinderen met leesachterstand, en verder nog 25 die zelf konden lezen. Je zal het wel slecht van die juf vinden, maar zij kon niet 8 kinderen tegelijk helpen en ook nog eens die andere 25 laten doorlezen (en met die hele dunne boekjes moesten er vaak ook nog nieuwe gepakt worden binnen dat half uur, dus af en toe wat geloop).

Maar misschien heb je tips? Volgend jaar gaat mijn jongste naar groep 3 en dat zal ook weer een klas van 30+ worden.

Tja tips, Pug

Ik ben geen juf en heb er (bewust) ook niet voor gekozen..... Het is een vak nl. En nee, natuurlijk niet altijd even makkelijk, zoals elk ander vak. Maar een juf moet ook in het rekenuurtje met de kinderen rekenen. En dan zijn er ook kinderen die het al lang snappen/weten, kinderen voor wie het nieuwe stof is en kinderen die achterstand hebben c.q. het niet begrijpen. Daar zal de juf net zo goed iets mee moeten. Uitleg geven over de nieuwe stof, de kinderen die het al lang weten aan ander rekenwerk zetten en daarnaast de kinderen met achterstand of het niet begrijpen extra uitleg geven en oefenen. Dat is toch niet iets nieuws?

nja

Ik zal het tegen haar zeggen, mocht ze volgend schooljaar weer moeders nodig hebben :-p

Waarom leesouders?

Op de school van zowel oudste (bo) als jongste (sbo) worden alle klassen dan gehusseld. De kinderen die goed kunnen lezen komen zo bij een groepje en juf in de klas te zitten die dan weer begeleid. Ze lezen dan per 4 ipv 2.
is dat niets?

Leesgroepje van 4

Als een leesgroepje van 4 onder begeleiding van een leerkracht leest, leest elk kind netto 5 minuten want ieder moet hardop lezen terwijl de anderen moeten luisteren of stil zijn. In een groepje lezen, vind ik ook niet ideaal omdat dan elk zo weinig actief leest. Juist de zwakke lezers moeten veel meer actief lezen; meer minuten, meer woordenschat en meer progressie ervaren.
Daarnaast vinden de zwakke lezers het best confronterend als de andere drie horen welke fouten een kind maakt, ook al roept de leerkracht dat er niet uitgelachen mag worden.
Ik ben wel voor leesouders, maar dan wel ouders die bewust zijn van de motiverende taak zodat lezen voor zwakke lezers leuker wordt.
Als een leerkracht aan een ll vraagt of het lezen met een leesouder fijn ging en het kind aangeeft graag met die ouder te willen lezen, dan is dat nuttige informatie voor de leerkracht waar het kind mee geholpen kan worden.

Hier was een juf die een oudere dame als vrijwilligster klaar had. De juf was bekend met de kwaliteit van die vrijwilligster; haar rustige uitleg en begrip voor de zwakke lezer. Soms is het voor een kind moeilijk, om met de moeder van een klasgenoot te lezen; zou die ouder van dat klasgenootje thuis aan de eettafel grapjes maken over de gemaakte leesfouten.. Dat hoort niet, maar zwakke lezers zijn kwetsbaar. (een geval van kwetsbaarheid: een dyslect krijgt tijdens het lezen met een leesmaatje uit de hogere groep te horen dat dyslect meer last heeft van dyslexie dat het leesmaatje zelf. Auw) Een vrijwilliger is een stuk veilger.

Echt, een leerkracht kan best hulp gebruiken bij het wegwerken van een achterstand. De scholen in sociale gebieden krijgen geld voor onderwijsassistenten. De leerkrachten van scholen, net buiten die subsidiegebieden, moeten het zelf zien te klaren.

Een leesgroepje leest meestal een half uur, met toelichting van de juf/meester, komt dit neer op 5 min netto.

flanagan

"Ik ben wel voor leesouders, maar dan wel ouders die bewust zijn van de motiverende taak zodat lezen voor zwakke lezers leuker wordt."

Precies, en dat wordt alweer best wel lastig. Dan ga je specifieke eisen stellen aan ouders, ze moeten én zelf goed kunnen lezen, én de nodige educatieve/pedagogische talenten hebben. Dat geldt ook voor andere hulpvragen van school natuurlijk, knutselen in de klas, rijden voor een uitje, klasseouder, meegaan op schoolreisje etc.

Ik weet zelf nooit zo goed wat ik moet doen met kinderen die niet willen luisteren of niet leuk meedoen bijvoorbeeld. Met je eigen kind weet je het wel, maar andermans kind straf geven bijvoorbeeld, doe je ook niet. Ik heb wel eens een kleuter gehad in mijn groepje die niet wilde lopen tijdens een boswandeling en hij was in het algemeen vreselijk tegendraads. Ging in mijn auto met een steen tegen de ruit tikken en dergelijke, andere kinderen knijpen, brrr. Ik denk dat het jongetje een gedragsprobleem heeft, maar ik heb dus geen idee hoe je dat aanpakt. Tegen de juf had ik maar gezegd dat ik de volgende keer liever even niet dat jongetje in mijn groepje had. Ook niet aardig, maarja.

Creabea,

Dat is juist belangrijke info voor de juf. Als dat kind volgende keer met iemand meerijdt, kan de juf die ouder adviseren dat jongetje op een verhoger voorin te zetten ( als dat geen probleem is, tenminste). Zo kunnen de andere kinderen ook rustig zitten.

Ik wil ook geen schade aan mijn auto. Eens had ik een pennenstreep op de leren bekleding. Het kind ontkende. De keren erna vroeg ik aan de meerijders of ze geen pennen in hun broek/ jaszak hadden.
Trouwens steeds meer scholen gaan over op busvervoer in kader van verzekering. Niet iedere rijder is extra verzekerd voor mede-inzittenden. Wie fungeert als taxi, heeft een extra mede-inzittenden verzekering nodig.