Luizenpluizen meer iets voor laaggeletterde bijstandstrekker

Sally

Als je een beetje had je had opgelet had je kunnen lezen dat ik zelf van "lage komaf" ben. Daarnaast zet ik het niet voor niets tussen aanhalingstekens.

Stereotypes

Lieverdje, de door jouw omschreven stereotypes lukken heel veel voor jou eenvoudige levensvaardigheden niet, dus ook participatie niet. Logisch toch? En als dan zo'n competent mens als jij die ouders probeert ze er bij te betrekken snap ik best dat ze daarvoor bedanken, ze zullen het misprijzen wel van je gezicht af kunnen lezen.

skik

Kaaskopje

Ik denk dat er (onbewust) weer steeds meer in standen gedacht gaat worden. Je ziet overal dat de werelden van hoog- en laagopgeleiden steeds meer gescheiden raakt. Ze kijken andere tv, lezen een andere krant, stemmen anders bij verkiezingen, gaan naar een andere supermarkt, de kinderen gaan naar andere (basis)scholen, andere sportclubs (hier ter plaatse is er zelfs onderscheid in verschillende voetbalclubs) en ga zo maar door.
Deze zomer viel mij het zelfs op de campings waar we waren op: de een met veel voorzieningen, muziek, etc.; de ander rustig gelegen naast een natuurgebied, wel een familiecamping. Op de tweede camping zag duidelijk een ander (hoogopgeleid/elitair/hoe je het wil noemen) publiek. Meer basic kamperen, maar wel met De Waard tenten, meer sportende mensen, gezond eten bij de tent, meer mensen die boeken lezen etc.

Ik zal er best een beetje op gefixeerd zijn, omdat ik uit een laagopgeleid gezin/familie kom en via mijn studie in hoogopgeleide kringen terecht ben gekomen. Maar ik durf te beweren dat ondanks dat ik wel heb kunnen studeren er nog steeds een verschil is tussen mij en bijv. een klasgenootje met hoogopgeleide ouders. Ik heb in allerlei opzichten zelf het wiel moeten uitvinden wat betreft studiekeuze, netwerken, etc. Op mijn middelbare school zag je bijvoorbeeld al dat de kinderen van artsen flink op weg werden geholpen om zelf ook arts te worden. Ze kregen dure bijles om hogere cijfers te halen om meer kans te hebben bij de inloting, deden naast school dingen die goed op het cv van een toekomstig arts zouden staan, etc. Ik heb een kennis die eigenlijk medisch specialist had willen worden maar bij gebrek aan het juiste netwerk huisarts is geworden.
De discussie in de media dat jongeren van niet-westerse afkomst moeilijker aan de bak komen cq. doorstromen naar topfuncties geldt in zekere zin ook voor jongeren van laagopgeleide ouders.

Wat betreft de schoolpleinhangers en kliekjes; dat is ook wel weer zo. Er waren best een paar moeders die alles naar zich toe trokken en bijna op school woonden zeg maar, hier geen geheim Sintgenootschap maar ook zoiets. Eigenlijk zouden ze het zo moeten maken dat mensen niet langer dan 2 of 3 jaar in een oudercommissie of MR zitten. Aan de andere kant, op die school werd ik heel vaak gevraagd voor dingen (ook vaak nee gezegd trouwens) omdat er geen mensen te vinden waren. De MR werd voorgezeten door een vader die al 7 jaar in de MR zat en de andere ouderleden zaten er ook al een tijdje. Leek een beetje een wisselwerking te zijn tussen een gebrek aan belangstelling van andere ouders om in de MR te gaan en dat er vanuit de schoolleiding ook voorkeuren waren voor bepaalde ouders. Ik heb nooit MR-lid geweest maar mij is ook wel eens naar mijn mening/advies gevraagd over bepaalde zaken (ze wilden me er wel bij hebben, zogezegd) en het was wel duidelijk dat er vanuit de school werd neergekeken op bepaalde gezinnen. Dat voelen die ouders (die bij school rondhangen) ook wel natuurlijk en dat hielp dan vast ook niet bij de ouderparticipatie. En een aantal van de buitenlandse moeders die ik daar kende voelden zich buitengesloten omdat er zo weinig mensen de moeite namen om Engels te praten tegen ze.

waar ik niet tegen kan.

Aannames, vooroordelen.

Het hangt op het schoolplein en het rookt, dus het zal wel bijstandsmoeder zijn.

In dit geval over "de lagere klasse", maar ik ben zwaar allergisch voor alle vormen van dit soort praat. Dus ook naar modalen, hoog opgeleiden, rijke mensen, wel of niet werkende moeders, álles.

Kaaskopje

Sociale klasse vind ik juist zo duidelijk herkenbaar. Om eerlijk te zijn zie je vrij vlug bij welke sociaal-economische klasse iemand ongeveer zit en dat is zeker niet zo zeer verbonden met inkomen (al speelt dat wel een rol)
Hierbij denk ik wel aan iets uitgebreidere indeling dan alleen werkende klasse, middenklasse en hogere klasse. Daar tussen heb je wel meer lagen. Maar ik denk wel dat er hier een belangrijke tegenstelling en tweedeling speelt.
Sterker nog, klasse scheidt mensen naar mijn mening veel sterker van elkaar dan nationaliteit, ras en zelfs sekse.
De kans dat een witte Nederlandse vrouw bevriend zal raken met een zwarte Amerikaanse man uit dezelfde sociaal-economische klasse is veel groter dan dat ze bevriend zal raken met een witte Nederlandse vrouw uit een veel hogere of veel lagere klasse. De raakvlakken zijn veel groter. Waarbij niets natuurlijk onmogelijk is.

En je ziet ook steeds meer dat er een bepaalde tweedeling ontstaat in veel westerse landen tussen een hoger opgeleide, liberale bevolking met vaak goede banen en een lager opgeleide, meer behoudende helft van de bevolking die vaak in een moeilijkere economische positie zitten. Waar natuurlijk allerlei uitzonderingen tussen zitten want hoe sterker en hoe meer je generaliseert hoe meer uitzonderingen er zijn.

Maar ik denk zeker dat klasse ons vaak sterker van elkaar scheidt in de maatschappij dan nationaliteit en sekse dat bijvoorbeeld doen.

School

Overigens snap ik prima dat bijstandsmoeders ook geen zin hebben om te luizen pluizen. Dat heb ik ook niet. Dus ik snap prima dat anderen dat ook niet hebben.
En vroeg op school komen om even te socialiseren vind ik altijd heel gezellig. Ik sta tegenwoordig sowieso eigenlijk zelden meer op een schoolplein maar toen ik nog kleine kinderen had haalde ik op als ik vrij was en dan ging ik ook wat eerder om even bij te praten met iedereen. Ik was dan toch vrij die dag dus ik had daar alle tijd voor. Peuter/baby mee en die konden daar wat vrij spelen. En even weer iedereen zien en op de hoogte blijven van de laatste roddels over school en buurt. Als ik een uitkering zou hebben stond ik er ook elke dag vroeg. Is toch juist gezellig, om even bij te praten over de kinderen en de dagelijkse zaken. En luizen pluizen ging ik dan ook nog steeds niet doen vrees ik.

Net als Sally

ben ik denk ik ook allergisch voor woorden als klasse of standen. Dat komt voort uit hoe die 'klassen' en 'standen' naar elkaar kijken. Vroeger was het zelfs ongepast om met een lagere klasse in zee te gaan, nu zullen veel daar niet meer snel voor uitkomen, omdat dát dan weer niet gepast is, maar diep in de hartjes leeft dat nog wel degelijk.

zin in praten op het schoolplein en hokjes

Niets mis mee om je vrienden te treffen op het schoolplein en even bij te praten lijkt mij. Schuilt niets achter, dat maken mensen ervan dat zie je maar weer.
Bij een andere basisschool was ik altijd te vroeg omdat ik ervoor nog boodschappen deed, omdat ik nooit wist of het spoor weer 10 min dicht zou zijn, de brug open, mijn accu het zou redden tot school in de winter, er niet weer een file zou staan waarin ik een half uur stil zou staan.

Mensen máken hokjes en wat ze soms lijken te vergeten is dat door een ander in een hokje te plaatsen ze zichzelf ook in een hokje plaatsen. Gek genoeg is dat zelden het hokje waarin ze de ander plaatsen.

Ik snap het vaak ook niet helemaal, de drang daartoe. Ik heb totaal geen interesse in politiek, milieu, iets in mij weigert zich daarin te verdiepen.
Maar dat wil niet zeggen dat als ik die interesse wel zou hebben en mij er wel in zou verdiepen, ik het dan niet zou snappen.

Wat mensen niet van mij weten is, ondanks dat ik het zelden vertel of laat merken, ik wel heel geinteresseerd ben in andere onderwerpen die wat zeldzamer zijn en dat ik daarin opgeleid ben en werk.

Dus welke flapdrol de behoefte heeft mij zonder echt álle informatie mogelijk te hebben in een (vast fout) hokje zou stoppen: ga je gang

Kaaskopje

Mensen zoals jij (en ik) zijn niet in een hokje te plaatsen

Opleiding, inkomen, interesses, al dat soort dingen die je al gauw in een hokje zetten, weigeren met elkaar te matchen

Er is geen hokje voor ons

En ik vermoed dat dat voor veel meer mensen geldt. Inkomen, opleiding, afkomst (zowel hoog of laag) zeggen niet altijd wat.

Gelukkig maar, ik kijk liever naar de mens in zijn geheel. Die rokende bijstandsgerechtigde die op het schoolplein staat, of hoog opgeleide veelverdiener met een veel te dure (wie bepaalt dat?) auto, kan tegelijk een geweldig mooi mens zijn, als je de moeite neemt hem of haar beter te leren kennen

Klassen/standen

waarom er de drang is om mensen in een hokje te plaatsen? Geen idee.

Ik voel me wel steeds vaker gedwongen te kiezen, het gemiddelde verdwijnt echt wel. Ga je de stad in, kun je steeds meer alleen kiezen uit tijdelijke dumpwinkels of duur en hip. We gingen laatst een nieuwe tent kopen en er was (en we waren in zo'n grote winkel geweest met veel keus - denk je dan) vooral keuze uit goedkope polyestertenten en een duurder segment van ultralicht polyester of degelijk katoen. In de prijsklasse tussen grofweg 200 en 800 euro was haast niks te krijgen voor wat wij zochten.
Een bevriend stel is terug gekomen uit het buitenland en wil eerst wat huren en later misschien wat kopen. Voor sociale huur is hun inkomen te hoog, voor de vrije sector te laag. In hun geval komen ze bijna niet in aanmerking voor een huurwoning, omdat hun inkomen ergens tussen grofweg de 35 en 70 duizend euro valt. Vrij bizar, niet?

Het ergst op persoonlijk vlak vind ik die scheiding wat betreft de kinderen, die groeien op in gescheiden werelden. In onze middelgrote woonplaats valt er op gebied van basisscholen en sportclubjes alleen te kiezen tussen uitersten en dat lijkt erger te zijn geworden sinds we onze oudste een jaar of 8 geleden inschreven op een school. Het is allemaal wit/expats en hoogopgeleid of zwart en/of laagopgeleid. Zelfs de voetbalclubs en de zwemles (goedkopere en duurdere aanbieders) zijn zo ingedeeld! Intussen ben ik zover dat vanwege de aansluiting kies voor de school en het clubje met "ons soort mensen" maar dat wil ik dus eigenlijk helemaal niet.

Helpen op school

Er is al heel veel geschreven waaronder hele goeie stellingen. Wat ik wel nog graag wil toevoegen is dat iemand ook andere redenen kan hebben om niet te helpen op school. Namelijk dat hij/zij het allemaal niet geregeld krijgt.

Als je arm bent dan gaat er zoveel energie zitten om rond te komen. Soms komen er nog gezondheidsproblemen bij, verslavingen, relatiestress en problemen in de familie. Mensen wonen in slechte huizen met veel overlast van de buren in buurten waar nare dingen gebeuren. En heel vaak is er ook geen of weinig uitzicht op een verbetering van de situatie. Wat ook veel voorkomt is een hele lage opleiding en een lichte verstandelijke handicap die op het eerste gezicht niet opvalt. Maar dat zijn wel de mensen die heel moeilijk mee komen in onze ingewikkelde maatschappij.

Vaak is het een opeenstapeling waardoor je het allemaal niet meer geregeld krijgt. Kletsen op het schoolplein leidt af en je bent even thuis weg. Veel mensen kunnen hun problemen niet aan en steken de kop in het zand, hopend op een wonder. Dat uiteraard nooit komt.

Even een toelichting van iemand die beide kanten kent.

Precies Moeder

Voor sommige mensen is het hele leven al zo'n struggle, die kunnen het echt niet opbrengen om ook nog eens te gaan luizenpluizen. Voor sommige mensen is het hele leven een struggle omdat ze veel op hun bordje krijgen, voor anderen omdat ze niet in staat zijn tot elementaire levensvaardigheden. Kunnen ze ook niets aan doen, als ze beter konden zouden ze wel beter doen. Wees blij dat je zelf onder gelukkiger omstandigheden leeft.

skik

Hokjes

Niemand past natuurlijk 100% in een bepaald hokje. Maar ik denk dat je wel degelijk klassenverschillen kan observeren. En er zullen altijd mensen buiten hun klasse vallen. En er zijn altijd subtiele verschillen binnen elke klasse. Hoe meer je generaliseert hoe hoger die verschillen zijn.
Maar je ziet in de praktijk toch wel degelijk dat mensen zich vaak in redelijk homogene omgevingen begeven waarbij politieke voorkeur, normen en waarden, levensovertuiging en dergelijke redelijk met elkaar overeenkomen. Waarmee ik niet zeg dat er geen verschillen zijn maar die vallen vaak binnen een bepaalde bandbreedte.
Je kan aan de hand van iemands opleiding, beroep, woonplaats, achtergrond vaak redelijk wat nauwkeurige voorspellingen doen over iemands wereldbeeld en andere voorkeuren. Waarbij ik wederom niet zal zeggen dat die allemaal perfect uitkomen.

Potverdorie!

Wat ben ik blij, dat ik me daar TOTAAL, maar dan ook TOTAAL niet in verdiep en dat het me geen lor kan interesseren hoe en waarom iemand iets wel of niet doet. Zolang de persoon erachter maar een enigszins prettig mens is. Verschillende klassen, pffffff. Een mens is een mens, en die ken je pas als je diegene WILT leren kennen.
Ik kom zelf uit een 'doktersgezin'. Maar heb niets, maar dan ook niets met klassen, opleiding, status, kom-af, vooroordelen of wat dan ook. Ik leef zelf in een 'gemiddelde' situatie en mijn vrienden zijn oud, jong, rijk, arm, goede baan, bijstand, bruin, zwart, wit, rood, rokend, niet-rokend, platte taal en keurig ABN.
Ik 'vind' er pas wat van als een ouder een kind emotioneel verwaarloost. Maar geef me de kost niet van dergelijke zaken bij elitaire (weer zo'n hokje) families.
Bah, bah, bah

Moeder

Jij schetst armoede zoals veel mensen zich dat voorstellen. Maar armoede zit ook in keurige wijken in niet-gehorige huizen, zonder moord en doodslag in de straat. Ook kan ik zo een aantal mensen aanwijzen met een licht geestelijke achterstand in keurige huizen met een normaal inkomen.

Deels heb je wel gelijk hoor, er zijn hier ook wijken waar ik liever niet zou wonen. Dat komt ook door hoe de verdeling van de huizen is. Als je, cru gesteld, alle onaangepasten, beroepsbijstandstrekkers (ik hoop dat begrepen wordt wat ik hiermee bedoel) en dergelijke bij elkaar zet, omdat ze niet meer kunnen betalen dan de laagste huur, creëer je een sfeer die de mensen én de buurt naar beneden trekt in plaats van omhoog. Niet ver bij ons vandaan zijn woningen, waar ik als oud besje best zou willen wonen, maar ik word niet vrolijk van de verhalen van mensen die daar wonen. Drugs, alcohol, mensen die een psychisch probleem hebben... nee, laat maar zitten dus. Als je allemaal ellende bij elkaar zet, kan de ellende alleen maar groter worden. Bij ons in de stad zijn een paar buurten/wijken gerenoveerd. Waar nieuwe huizen zijn gekomen, wordt huur en koop door elkaar aangeboden en ik heb de indruk dat dat de buurt ten goede komt.

klopt Kaaskopje

Ik vind ook dat wijken meer verdeeld moeten worden zodat zowel minder als meer bedeelden tussen elkaar wonen. Lijkt mij ook beter.

Maar dat staat voor mij totaal los van de topic mbt zgn laaggeletterden of bijstandtrekkers die wél op schoolplein een half uur zitten, maar niet luizenpluizen (of zoiets). Nog los van het feit hoe iemand dan precies weet hoe dat leven van die andere mensen eruit ziet en los van het feit hoe je kunt weten dat ze daar vaak een half uur zitten, terwijl je zelf helemaal niet op school bent.... Roddel en achterklap en aannames.

Roddel en achterklap

...dat is dan weer een aanname van jou Bieb. Hoe kun je nu beweren dat ik niet kan weten dat iemand elke dag drie kwartier voor schooltijd bij het schoolplein gaat staan? Al eens aan gedacht dat ik misschien vanuit mijn huis/werkplek uitzicht had op school?

En nee, dat staat niet geheel los van betere spreiding van koop- en huurhuizen. Dat heeft allemaal te maken met integratie van verschillende lagen van de bevolking met elkaar. Misschien speelt hier toch mee dat je uit een doktersgezin komt en het verschil in standen/klassen (onbewust) bagatelliseert. Misschien, hè. Ik heb een voorbeeld, buren in de straat, ontzettend aardige lieve mensen, heel tolerant en alles.... tot op zekere hoogte. Soms kunnen ze zo denigrerend uit de hoek komen terwijl ze het niet eens doorhebben. Buitenlanders zijn heel interessant en een zegen voor de maatschappij, maar ze kunnen niet onthouden hoe die kinderen van dat expatgezin uit India heten van 3 deuren verderop, want buitenlanders in de straat zijn wel een beetje eng. Geen haar op hun hoofd die er aan denkt ooit een stap in de Aldi of Dirk te zetten, alle boodschappen komen van de AH of de speciaalzaak. Drink je geen wijn? Bespeel je geen instrument? Wat zeg je, niet van huis uit meegekregen? Nou, dat is toch wel apart. Even een voorbeeldje van mensen die in hun eigen elitaire zuiltje leven en geen idee hebben van standenmaatschappij, of verzuiling nieuwe stijl, hoe je het maar wil noemen. Dat was iets van vroeger en helemaal opgelost joh. Ik dacht het niet. Andersom komt natuurlijk ook voor. Op familiefeestjes vroeger was ik al een buitenstaander, maar toen bekend was dat ik naar het vwo ging en daarmee naar de universiteit zou kunnen.... gevaarlijk hoor. Zou ik dat wel doen, want je kon ook gek worden van teveel leren. De jaren 90 hebben we het over, wel te verstaan. Ook tegenwoordig nog: op de eerder beschreven school zat een hyperintelligent meisje uit achterstandsgezin met vwo+ schooladvies en die ging liever naar vmbo, want op het vwo zaten alleen kaklui en daar wou ze niet tussen zitten; bovendien was ze toch niet van plan om te gaan studeren ofzo.

Bieb

Wij wéten dat mensen een half uur op het schoolplein zitten . Niet dat we er met de stopwatch bij staan, maar dat is door de jaren heen wel duidelijk geworden. De topic was overigens begonnen ivm uittspraken van Marianne Zwagerman, die vond dat haar tijd te duur was om te verspillen aan luizenpluizen.

Lieverdje

Dat was iets van vroeger en helemaal opgelost joh. Ik dacht het niet. ===

Ik heb niet gezegd dat er geen verschillen meer zijn, maar het woord 'klasse' verbaast mij. Net zoals ik het woord 'stand' een woord vind wat arrogantie uitdrukt. Je kunt het alleen voor hogere kringen gebruiken, want mensen met een uitkering kunnen niet zeggen 'mensen van onze stand'. Zoals mijn ex-zwager tijdens een woordenwisseling tegen mijn vader zei: als we naakt voor de spiegel staan, zien we er hetzelfde uit.

Maar goed, het is geen levenstaak van mij om klasse en stand uit de Van Dale te krijgen hoor. Eens in de zoveel jaar denk ik 'hé bestaat dat nog??'

Oh de Aldi

Wij hebben een Aldi in de stad die gelegen is in een wijk met héél veel buitenlanders, maar niet veel verder zijn twee wijken, buurten, met rijkere tot rijke mensen. En die kopen maar wat graag bij de Aldi. Je kunt je geld maar een keer uitgeven tenslotte, dus moet je er zuinig mee zijn. Mogelijk gaan ze daarnaast nog naar AH, of laten ze de rest thuisbezorgen. Wij komen ook in de Aldi, Jumbo en af en toe AH.

Toch nog even over de voorbeelden die jij noemt, als rode wijn drinken en muziekles. Ik kan me de discussies hier nog herinneren waaruit bleek dat een flink aantal OO'ers die doelen toch wel nastreefde. Kind moest op een sport, op muziekles en iets cultureels doen. Niet in eerste instantie omdat dat leuk was, maar omdat het erbij hoorde.

Lieverdje

Maar wat doet het ertoe, áls je al vanuit je huis op het schoolplein kunt kijken, of iemand dáár op een bankje zit of dat je thuis op de bank zit?? En wat doet het er toe als je op het schoolplein een praatje maakt met anderen of dat je dat op een andere plek doet? Nog los van het feit dat je daar mss wel al om half 3 zit, nog niet zegt dat je de rest van de dag niets te doen hebt.

Je schrijft dat ik misschien verschillende standen en klassen (onbewust) bagatelliseer. Ik bagatelliseer niks. Natuurlijk weet ik dat er arme gezinnen zijn en rijke en alles er tussen in. Nou én? Als je een rijk gezin hebt dan heb je de mogelijkheid om je kinderen dure instrumenten te laten bespelen en de lessen te betalen, dan heb je de mogelijkheid om dure cultuur reizen te maken. Dat wil niet zeggen dat je dat ook dóet, of dat je dat belangrijk vindt, of dat je het überhaupt belangrijk vindt je kind het nodige mee te geven, ook al ben je ertoe in staat. En als je arm bent wil dat niet zeggen dat je het niet zou wíllen, je hebt simpelweg het geld niet daarvoor. Overigens kun je ook zonder dat iets geld kost je kinderen dingen mee geven.....

"Geen haar op hun hoofd die er aan denkt ooit een stap in de Aldi of Dirk te zetten, alle boodschappen komen van de AH of de speciaalzaak. Drink je geen wijn? Bespeel je geen instrument? Wat zeg je, niet van huis uit meegekregen? Nou, dat is toch wel apart. Even een voorbeeldje van mensen die in hun eigen elitaire zuiltje leven en geen idee hebben van standenmaatschappij, of verzuiling nieuwe stijl, hoe je het maar wil noemen"

Ook al weer zo'n vreemde beredenering (maar dan nu andersom)... Niet iedereen die 'rijk' is, is een randdebiel of op een andere wijze asociaal. Als je rijk bent heb je nu eenmaal meer mogelijkheden en keuzes, als je arm bent ben je daarin zeer beperkt. Dat is nou eenmaal zo. Maar dat zegt niets over de betreffende persoon zelf, z'n karakter, z'n sociale inborst enz. Onder alle bevolkingsgroepen heb je sociale en asociale mensen. En onder alle bevolkingsgroepen en culturen heb je mensen die het beste voor hebben met hun kind en mensen die hun kinderen verwaarlozen, mentaal en sociaal.

Bieb

Dat voorbeeld van mijn buren haalde ik aan omdat deze mensen er vanuit gaan dat hun gewoonten de standaard zijn. Ze bedoelen het echt niet verkeerd, zo'n "goh, heb jij nooit muziekles gehad in je jeugd?" Of:"wij hebben onze kinderen wel de gelegenheid gegeven om een wereldreis te maken", maar het klinkt wel lullig. Ze zeggen namelijk niet:"wij konden onze kinderen de gelegenheid geven een wereldreis te maken". Omdat ze zelf niet vinden dat ze bijzonder veel geld hebben hebben ze -naar mijn idee- niet door, dat mensen die niet direct straatarm zijn, niet het geld hebben voor muziekles en wereldreizen en dergelijke, of niet op het idee komen om daar geld aan uit te geven. Mijn ouders vinden cultuur bijvoorbeeld belachelijk duur, mijn buren vinden het belachelijk dat je cultuur duur kunt vinden. Het gaat misschien dus ook niet eens om geld, maar om 'class' ofzo. Hoe moet ik het zeggen?

Zoals jij het totaal onbelangrijk vindt, die standen en klassen en niveauverschillen tussen mensen, is er bij mijn buren ook een soort ontkenning, Dat je het niet belangrijk vindt, wil nog niet zeggen dat het daarmee ook niet bestaat. Ik heb zelf vrij bewust laat ik het maar noemen, "een stijging op de maatschappelijke ladder" ervaren toen ik naar de middelbare school ging, ging studeren, een hoogopgeleide partner kreeg, een intellectueel vak beoefen, een huis ging kopen in een wijk met uitsluitend koopwoningen, dat soort dingen. Hoe het komt dat ik dat zo heb ervaren? Gaandeweg kwam ik erachter dat waar ik vandaan kom, wordt gezien als volks/boers/aso. Je komt erachter wat voor krant de Telegraaf is, dat mensen schamper doen over muziek van Jantje Smit, dat 'elitaire' dingen leuk kunnen zijn i.p.v. een soort van vies. Dingen als literatuur lezen en naar het museum gaan zijn al elitair, zeg maar.

Ik moet even bedenken wat dat ook weer met die bijstandsmoeders te maken heeft, overigens..... Wat doet het ertoe dat mensen iedere dag op een bankje zitten te roken i.p.v. luizen te pluizen. Op zich niks, het was alleen een constatering van mij, dat het eerder de werkenden zijn die gaan luizenpluizen (overdrachtelijk bedoeld uiteraard) dan de 'bijstandstrekkers' die Marianne Zwagerman noemde. En dat vond ik jammer, want het was op die school in elk geval wel die groep die ontzettend veel te klagen had over vanalles en nog wat maar er zat geen enkele drang in om er wat aan te doen. Hetzelfde als wat ik in mijn familie heb gezien.

natuurlijk lieverdje

Er zijn altijd mensen (rijk of arm) die minder aangenaam zijn of wereldvreemd. Niet in staat om buiten hun eigen straatje te kijken, of dat simpelweg niet willen. Dat is zo.
En natuurlijk is het ook zo dat als iemand uit een arm gezin komt en weinig van cultuur heeft meegekregen (ofwel door geldgebrek en/of desinteresse van de ouders), dat diegene daar in eerste instantie een elitair beeld van heeft. Dat beeld kan veranderen, als je, om wat voor reden dan ook, later zelf in musea komt. En ervaart dat het gewoon leuk of interessant is. Of niet, dat kan ook.

Die ontkenning van je buren vindt ik wel apart. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat een enigszins normaal mens, niet begrijpt dat voor minder bedeelden diverse zaken niet kunnen of vanzelfsprekend zijn. Nog los van het feit dat ieder z'n eigen interesses heeft en zaken wel of niet belangrijk vindt. Deels door omstandigheden en opvoeding, deels door eigen karakter, deels door dingen nooit ervaren te hebben of te kennen.
Ik zie die reactie van je buren toch meer als een soort (verborgen) arrogantie o.i.d. niet als een niet weten. Kan ik me niet voorstellen. Of je komt uit een ei.

Verder denk ik dat vooroordelen toch echt een rol spelen, ook in hoe mensen zich gaan gedragen. Veel bijstandtrekkers ervaren een bepaalde minachting. En daardoor wellicht ook de neiging om aan dat beeld te gaan voldoen.

Ik weet even niet of jij de Telegraaf in je bericht als elitair beschouwd of juist niet. Mijzelf valt het op dat veel elitaire mensen (of beter gezegd rijkere mensen, mensen met een 'dikke' baan) de Telegraaf lezen. Terwijl ik juist denk dat de VOLKSkrant een veel intelligenter blad is, terwijl de naam anders zou suggereren.

Hoe dan ook, er zijn talloze verschillen tussen mensen: het nest waar je uit komt, je eigen karakter, waar je later in je leven terecht komt, de partner en/of vrienden waar je toevallig mee in aanraking komt, je inkomen/werk/studie enz enz. Al die omstandigheden vormen je uiteraard ook, dat snap ik. Maar je eigen ik, karakter heb je. En of je nu rijk of arm bent, onaangename mensen, in de ruime zin van het woord heeft daar voor mij niets mee te maken, die zijn overal.

Arm en cultuur

Ik zie dat arm en cultuur aan elkaar gekoppeld wordt ivm te duur of niet in de belevingswereld, maar wat dachten jullie van gereformeerd en cultuur? Dat is ook lang niet zo'n vanzelfsprekende combinatie geweest.

De enige film waarvoor mijn ouders naar een bioscoop zijn gegaan, ons in shock achterlatend, waren de Tien Geboden. Wij gingen nooit naar musea, theater of uit eten. Een patatje tijdens het stadten, een ijsje van de snackbar, waren uitspattingen. Wij, de kinderen, mochten wel naar de bioscoop, dat dan weer wel. Pas toen ik het huis uit was, bleek mijn vader opeens toch geïnteresseerd te zijn in muziek. Er werd een stereo-installatie aangeschaft en klassieke muziek-lp's. Het heeft bij ons thuis nooit aan geld gelegen, mijn vader verdiende goed.

Nou

Ik weet niet welke Gereformeerde richting je bedoelt, maar hoezo zou cultuur en gereformeerd niet samengaan? Even nieuwsgierig voor er weer verhalen de wereld ingaan die niet kloppen.
Ik Ken ze uit alle richtingen en goed ook en herken absoluut niet wat je zegt. Ben zelf zoveel musea ingetrokken dat ik er als volwassene niet meer kom. Het zijn net mensen.

Precies Astrid

Ook gerefotmeerden zijn gewoon mensen.... net als moslims, atheisten, of bijstandstrekkers. Alsook mensen die om wat voor reden dan ook het zeer breed hebben.

Zeg dat wel Astrid,

Ik kom uit een zeer gereformeerd nest, en heb als kind heel wat musea van binnen gezien. Mijn ouders waren (en zijn) dol op cultuur. Wel een bepaald soort cultuur, van popmuziek heb ik niet veel meegkregen, maar daar vond ik zelf mijn weg wel in. Wel ruzie gehad met met moeder dat ik mijn zakgeld aan POPmuziek uitgaf.

Vrijgemaakt gereformeerd

In onze familie was klassieke muziek, orgelmuziek en een harmonium toch wel de max .