Luizenpluizen meer iets voor laaggeletterde bijstandstrekker

Mijn ouders waren dan nog redelijk modern

Wij mochten wel naar de Top 40 kijken en popmuziek luisteren op onze kamers. Ook mochten wij naar de bioscoop. Mijn ouders waren minder streng dan een ander deel van de familie. Wij hoefden op zondag geen witte kniekousen aan, mochten wel fietsen op zondag en in mijn herinnering mochten we ook naar het zwembad, wat familie absoluut niet mocht. Je laat anderen niet voor je werken op zondag als dat niet echt noodzakelijk is.

In echt streng gereformeerde huizen, is voor zover ik meegekregen heb, cultuur al snel wat aan de frivole kant.

hokjes en aannames...

vrijwel niemand ontkomt daaraan. Het is een mechanisme om het leven om je heen overzichtelijk te houden.

De grenzen tussen hokjes zijn soms heel strikt en soms diffuus, en gewoonten die al dan niet vanzelfsprekend zijn kunnen mettertijd veranderen. De rol van geld is niet allesbepalend. Met hetzelfde inkomen kunnen mensen compleet andere keuzes maken.

Terug naar de start: ik denk dat ouders die al verscheidene malen tevergeefs de luizenstrijd zijn aangegaan eerder gemotiveerd zijn om een bijdrage te leveren.

En dan - ergens te duur voor zijn. Poe. Wat een waanzin. Wat je belangrijk vindt, dat doe je gewoon, ook al past dat niet bij wat je beroepshalve per uur krijgt toebedeeld.

Vrijgemaakt gereformeerd

Altijd een rok/jurk aan op zondag
geen boek mogen lezen op zondag
geen schaar/pen/potlood vast mogen houden
niet buiten spelen want zondagse kleren moesten netjes blijven
twee keer per zondag naar de kerk (en als er in de buurgemeente een avonddienst was, dan drie keer)
absoluut niet naar iets waar mensen moesten werken zoals een zwembad of een museum of ...
niet met het openbaar vervoer
fietsen mocht nog net, bij de gratie

Mijn vader luisterde graag naar klassieke muziek, speelde zelf orgel (wij mochten na blokfluitles wel op orgel maar absoluut niet op iets frivools als een piano, dwarsfluit en gitaar mochten wel...).
Als we gospelmuziek op wilden zetten, prima. Popmuziek alleen op onze kamer en zodat niemand het kon horen, en zeker niet op zondag.
Doordeweeks: boeken werden gecontroleerd op onwelgevallige inhoud voordat we ze mochten lezen. Lezen van iets anders dan bijbel/geestelijke lectuur was toch al verdacht. Buitenspelen prima, liefst in broek, maar voetballen was voor jongens en dus uit den boze.
Tekenen mocht, maar alleen natuurgetrouw. Schilderen was verdacht, strikt realistisch kon er bij de gratie nog net mee door. Impressionisme of iets als Van Gogh kon absoluut niet.

Wat hebben wij ons die ellenlange zondagen verveeld.
Dit was overigens op het groningse platteland en mijn ouders waren officieel gereformeerd maar voelden zich meer vrijgemaakt.

richtlijnen vanuit levensovertuiging - we gaan o.t.

zijn ook cultuur.

Fransien, je beschrijft wel zeer strenge regels. Onlangs was in ons dorp een lazing van de auteur van het boekje Donderdagmiddagdochter, ook van gereformeerd-vrijgemaakte huize. Mensen in zijn gehoor uit hetzelfde kerkgenootschap waren het allemaalveel minder streng gewend dan hij, zo bleek gedurende de presentatie. Zijn vader was 'hoofd der school' en pakte alles daarom extra stringent aan.

Ik vraag me weleens af wat de toeristen die de Kinderdijkse molens komen bezoeken denken als ze de kerkgangers van de diverse kerken van bevindelijk-gereformeerde gezindte in ons dorp zien. Allemaal zwart/blauw/grijs, soms wat witte details; alle dames in rok en met hoed. Pure folklore.

Individueel vs groep

Op individueel niveau zijn er natuurlijk veel verschillen tussen mensen en hun gewoontes, overtuigingen en bezigheden. Maar op groepsniveau is het niet zo moeilijk om de overeenkomsten te zien tussen mensen die tot een bepaalde sociaal-economische klasse behoren. Daar is genoeg onderzoek naar gedaan en in de praktijk zie je ook dat het vaak klopt. Inkomen is daar bij maar een enkele factor. Het is niet het enige wat een rol speelt. En natuurlijk hebben vrijwel alle mensen ook wel bezigheden en overtuigingen die buiten dat plaatje vallen. Maar op macro niveau zie je die overeenkomsten gewoon.

Nederland is een minder sterke klassenmaatschappij dan sommige andere landen maar ook hier zie je die indeling en ook hier zie je dat klassenmobiliteit weinig sterk is (al is het wederom beter dan in andere landen)

Wat verder ook niet zo'n punt is voor het grootste deel want mensen trekken vaak toch naar mensen die min of meer op dezelfde manier in het leven staan. Het is alleen wel een punt als het gaat om economische en opleidingskansen want die liggen voor bepaalde groepen gewoon een heel stuk lager. Deels vanwege de groepscultuur maar ook deels door vooroordelen van anderen en door allerlei andere onbewuste en subtiele mechanismes waardoor het voor mensen lastig is om het sociaal kapitaal en economisch kapitaal te verkrijgen waardoor ze dezelfde opleidingskansen en uiteindelijk werkkansen zullen hebben als mensen uit een 'hogere' klasse.

Het ontkennen dat er klassenverschillen bestaan is natuurlijk ook een vorm van 'class privilege' Het is makkelijker om deze verschillen te ontkennen als je in een hogere social-economische klasse zit en geen moeite hebt hoeven te doen om daar te komen.

Gereformeerden

Of streng gereformeerden (en andere orthodox christenen) cultuur hogelijk waarderen hangt natuurlijk af van hoe je cultuur definieert. Bepaalde cultuuruitingen zullen niet of minder gewaardeerd worden (film, populaire muziek) maar voor andere cultuur uitingen is er juist wel veel waardering (orgelmuziek, klassieke muziek, psalmen). Bepaalde boeken zijn misschien verboden maar andere boeken worden juist veel gelezen.

christelijke groepen hebben ook hun eigen cultuur uitingen die minder bekend zijn in de seculiere cultuur. Bepaalde boeken bijvoorbeeld die heel populair zijn in christelijke kringen worden daarbuiten nauwelijks gelezen. En dat geldt ook voor muziekuitingen en zelfs films.

En binnen die christelijke groepen zit natuurlijk veel verschil over wat wel en niet geoorloofd is. Bij bepaalde reformatorische groepen (en geestverwanten) is er voor populaire christelijke cultuur ook weinig waardering (wordt gezien als te populistisch en te weinig in de Waarheid staand) en andere christelijke groepen (zoals evangelische christenen, mainstream protestanten, katholieken) hebben juist een geheel eigen populair christelijke cultuur ontwikkeld met allerlei soorten boeken, muziek en film. En vaak daarbuiten dus nauwelijks bekend.

Goed. Maar wat VINDEN we daar nou eigenlijk van, en waarom

De 1 is druk met werk, de ander denkt druk te zijn, weer een ander is 'bijtstandouder', en weer een ander heeft 4 kinderen, terwijl weer een ander 'maar' 1 kind heeft, de 1 is moslim, de ander gereformeerd, of atheïst, en nog een ander werkt 'maar' 2 dagen maar heeft een sociale fobie of angststoornis, weer een ander heeft veel zorgen en werk aan mantelzorg. En dan zijn er nog mensen die zich eenzaam voelen, weinig contacten hebben.
Kortom: ieder heeft z'n eigen 'ding', of je het begrijpt of niet, of je je er in kunt verplaatsen of niet. Of nog belangrijker: of je het wéét, want wat wéét je van het leven van een ander. NIETS. We vullen plaatjes in, maar we weten niets over alle ins en outs van een andermans leven.

En dus terugkomend op de vraag wie luizenpluist (of help op andere wijze op school)? Voor mij simpel: degene die daar behoefte aan heeft, vindt daar tijd voor te hebben, en/of het leuk vindt. Meer is het niet. Als school hulp van ouders prettig vindt (nee, het is niet noodzakelijk, want dan moet school dingen anders organiseren. Hulp van ouders is een toevoeging, niet een noodzaak, dat is niet de algemene wet rondom basisonderwijs), dan mogen ze dat vragen. En wie wil doet dat en wie niet wil (of kan of denkt te kunnen, whatever) doet het niet. Niet aan ons om over te oordelen.

Astrid

Ik val jou toch niet persoonlijk aan? Het heeft mij ook mede gevormd. Ik neem direct aan dat ook de kerk gemoderniseerd is. Mijn neven zullen mogelijk soepeler met het een en ander omgaan dan hun ouders. Mijn ouders waren ook al soepeler, waarschijnlijk omdat ze ruzie met hun kerk gekregen hebben en het verder zonder gedaan hebben. Maar ze waren zo opgevoed en dan zit het er toch in. Om het toch even bij het verleden te houden, heb ik wel een beetje vergelijk met het westen en het oosten, althans zoals dat vroeger was. Het gezin van mijn moeder was oorspronkelijk Rotterdams, die van mijn vader Zwols. De leefstijl was gelijk. De opsomming van Fransien komt mij heel bekend voor, van mijn familie en ja van vroeger. Maar bij de generatie van mijn ouders versoepelde het al wel. Net wat ik eerder zei, wij hoefden geen witte kniekousen meer aan op zondag en fietsen mocht ook. We mochten ook lezen en schrijven op zondag, sterker nog, mijn vader werkte op zondag en met kerst al schrijvende voort als tekstschrijver.

Offtopic

Van Luis naar kerk, het is een gave. Witte kniekousen..net zo'n mode rage als de minirok , colltrui. Ik zat op een openbare school elk meisje droeg ze daar. Verder ook op een gereformeerd vrijgemaakte school gezeten. Niettt te verwarren met de school waar broeken verboden waren.

Het allervervelendste vind ik als deze (vage) herinneringen in andere discussies gebruikt worden en belachelijk gemaakt en vol afschuw besproken worden niet gehinderd door gebrek aan up To date kennis en worden verward met andere richtingen. Dat gebeurt hier wel met enige regelmaat, tenzij het over de islam gaat uiteraard, dan moeten we begripvolle vriendjes zijn. Herinneringen worden hier ook gekleurd en verward met opvoeding en vervolgens gepresenteerd als feit.
Ik zal stoppen, het stoorde me al lang en nu ben ik het kwijt

ach..

Trek het je niet zo aan. Het zijn natuurlijk altijd de bijzondere dingen die uitgelicht worden. En het is iets zo ouderwets, maar wordt in sommige kringen nog steeds in stand gehouden. Zij zetten zichzelf daarmee een beetje buiten de maatschappij en dat geldt net zo goed voor vrome moslims (die bijv geen handen willen schudden).

Heeft niks te maken met up to date kennis hoor, want het gebeurt nog steeds. Ik heb een 23 jarige collega die 10 broertjes en zusjes heeft en niks mag (wil) op zondag. Voorbeelden te over... anno 2016.

Astrid

Trek het je inderdaad niet zo aan, dat ben ik met mijn voorgangster eens. Al zet ik vrijgemaakt op de verkeerde plek, al heb ik een ander beeld van wat gebruikelijk is dan jij, het gaat erom hoe jij je kerk en je geloof ervaart. Ik maak het niet belachelijk in de zin van respectloos afkraken, maar ik mag me wel verwonderen over bepaalde zaken, vind ik. Dat deed ik als kind al, als ik geconfronteerd wordt met de strengere regels van mijn oom en tante en dat doe ik nog steeds in ruimere zin.

Ik ben 'van het geloof gevallen', dus in dat opzicht sta ik los van welk geloof dan ook. Ik walg van elk vertoon van geweld uit naam van een geloof. De reden waarom ik de kerk erbij gehaald heb, is omdat ook geloof/kerk bepaalt hoe je op het een en ander reageert. Niet alleen arm en rijk, laag of hoog geschoold, e.d..

Wat jij aanziet voor dat we vriendjes 'moeten' zijn met moslims, heeft wat mij betreft niets te maken van voortrekkerij van het ene geloof t.o.v. het andere, maar met rechtvaardigheid. Als ik het gevoel heb dat een bepaalde groep onrecht wordt aangedaan, mag ik dat uiten.

Orthodoxie

Zelf kom ik ook van een meer fundamentalistische achtergrond waar mijn ouders uiteindelijk zelf van richting zijn veranderd.
Het is maar hoe je er naar kijkt. Ook onder fundamentalistische kerkgangers zit een grote diversiteit aan meningen, zelfs binnen een zelfde kerkrichting. Niet voor niets had je veel kerkscheuringen onder deze richtingen. Nog in mijn tijd heb ik door overgang naar de KPN meegemaakt dat een tante meeging maar kinderen zich afscheiden naar een strenger verband.
Een rigide rotsvaste geloofsopvatting kan voor mensen een parel zijn, een houvast dat solide aanvoelt en glans geeft. Maar uiteindelijk is elke opvatting particulier en persoonlijk.
Van mijn exman, Oosterse orthodoxie, heb ik geleerd dat een fundamentalist geen 'terrorist' is.
En dat gaat op voor alle geloofsrichtingen, daarin is geen onderscheid tussen christenen en moslims.
Mensen kunnen altijd wat vinden om tot geweld over te gaan en geloof kun je daar ook makkelijk voor misbruiken. Het gaat om de motieven daarachter die vaak met andere zaken te maken hebben.
Er zijn ook niet religieuze gelovigen die religieuze gelovigen met veel vooroordelen en uitsluiting benaderen.

Het

Enige wat ik duidelijk wil maken is dat het wel moet kloppen wat je ergens van vindt en dat je de dingen wel in de juiste stroming moet plaatsen en in de tijd van nu. Dus daarom zei ik met kennis die up to date is en bij welke stroming vandaan. De

Ik heb niet alleen een hekel aan geweld uit naam van geloof,maar aan geweld in welke vorm ook vanuit welk mens dan ook. Dat is alles.

Eerlijk zijn en consequent

Was even op vakantie zonder internet. De discussie heeft een interessante wending gekregen.
Geweld uit naam van een geloof keur ik altijd af. Verder mag ieder uit naam van een geloof dingen doen of laten met op het geloof gestoelde overtuiging. Niet fietsen op zondag? Prima dan ga je lopen. Niemand voor je laten werken op zondag? Oké dan ga je niet naar zwembad, museum of restaurant.
Waar ik helemaal iebel van wordt is de vaak inconsequente of oneerlijke houding van zulke types. 30 jaar geleden kwam er op een camping eens een moeder van een orthodox christelijk gezin naar mijn moeder toe of ze een pak melk kon lenen. Mijn moeder vroeg waarom lenen? Wij mogen niemand voor ons laten werken op zondag, als ik nu van u een pak melk leen en morgen een pak terug geef dan werkter niemand voor mij op zondag. Mijn vader kwam erbij en zei dat wij nieuwe melk gingen kopen in de kampwinkel als wijnu onze melk "uitleenden" en dat er dan toch iemand voor die mevrouw aan het werk was. Er waren trouwens toch mensen voor hun aan het werk want er werd ook op zondag gewoon schoon gemaakt op de camping.
Ook nu op de basisschool van mijn kinderen kom ik van die inconsequente types tegen. Kinderen die niet naar verjaardagspartijtjes mogen om het geloof maar als je kind jarig is tegen het eind van het schooljaar en je zet op de uitnodiging Eindejaarfeest dan komen ze gewoon.

Als ik het weet ben ik altijd Roomser dan de Paus. Een moeder die in november vraagt of we geen Sinterklaasjournaal willen kijken tijdens de speelafspraak? Prima, maar dan eten we ook geen pepernoten en schuimpjes met sinterklaasafbeeldingen, hoe hard het kind dan ook blijft zeggen dat ze wel die schuimpjes mag die op het aanrecht lagen.

Iets om het geloof wel of niet mogen/doen, prima! Maar dan wel consequent en eerlijk.

Even off topic

Ben daar altijd nieuwsgierig naar geweest. Als je mensen niet voor je mag laten werken op zondag, bellen ze dan ook de brandweer, ambulance en politie niet?

Respectloos

Je kunt heel respectloos omgaan met andermens zelfgekozen beperkingen maar je kunt het ook bij hen laten. Wat heeft het nou voor zin om mensen er met hun neus in te wrijven. Het is vaak ook meer een soort streven dan dat het ideaal bereikt wordt zoals zoveel principes. Het hangt vaak toch van de omstandigheden af. Ik vind er niets mis mee om de zondag zoveel mogelijk rustig te laten en zo min mogelijk anderen voor je te laten werken. Het is een mooi tegenwicht tegen de 24uurseconomie. Als jij als buitenstaander daar ook nog mensen consequent aan gaat houden ben je erger dan de eigen gemeenschap. Je hebt altijd een keus en natuurlijk hoef je je niet in bochten te wringen. Je kunt ook rustig uitleggen dat jij melk in de winkel moet halen als je die van jou aan hen geeft, maar als dat niet zo is is er niets mis mee om een keer wat uit te lenen.
Ik zou er wat luchtig mee omgaan en natuurlijk is het soms ook wat tegenstrijdig. Dat weten ze zelf ook vaak maar al te goed.

Zondagsrust

https://nl.wikipedia.org/wiki/Zondagsheiliging

Informatief. Er zijn richtingsverschillen maar ook lokale verschillen. Een uitzondering word gemaakt voor hulpdiensten.

Zondagsrust gaat om gunnen

Bij zondagsrust gaat het erom dat je het de ander ook gunt dat hij/zij een dag vrij heeft per week. Je dwingt niet iemand voor je te gaan werken omdat jij het zo praktisch vindt om op zondag boodschappen te doen (had je ook op zaterdag kunnen doen), of op zondag naar de bioscoop te willen.
Artsen/hulpdiensten zijn er om levens te redden en in het ziekenhuis kunnen zwaar zieke mensen niet even een dagje zonder verpleging, dat gaat voor. Oftewel je laat geen mensen doodgaan of veel zieker worden of een huis afbranden.

Ook al heb ik zo'n bloedhekel aan de regeltjes die mijn ouders hanteerden voor de zondag (wij mochten echt bijna niets), het niet winkelen houd ik er wel in. Ik vind het onzin dat winkeliers nu iedere zondagmiddag ook open moeten zijn zodat ze echt geen dag rust meer hebben in de week.

Hulp geven bij het zuiver houden van andermans geweten

Voor mij voelt de vraag om een pak melk te lenen en geen Sinterklaasjournaal te kijken als meewerken aan het zuiver houden van andermans geweten. Als ik dat doe dan doe ik het ook goed, zodat ik ook mezelf nog eerlijk vind. Een pak melk uitlenen thuis is geen probleem, daar liggen meestal 3 pakken op voorraad in de koelkast. Op de camping doe ik 6 dagen per week boodschappen. Zondag is wat mij betreft (dochter van ondernemer) de rustdag. Daar heb ik vanwege de kleine koelkast net genoeg op voorraad voor mijn eigen gezin. Een pak melk uitlenen houdt dan in dat ik voor mezelf nieuw moet kopen en wordt er indirect toch voor de lener gewerkt.
Iemand die mij vraagt in mijn eigen huis met de kinderen geen Sinterklaasjournaal te kijken vanwege hun geloof kan rekenen op mijn volledige steun. Als je wil dat je kinderen niets weten van het bestaan van de Sint dan komt er ook geen traditioneel snoepgoed op tafel. Dat houd mijn geweten namelijk zuiver.
Mijn wieg stond in een katholiek gezin en ik kom nog wel eens in de kerk maar neem niet deel aan alle rituelen, om een zuiver geweten te houden.

Zelf wel gewerkt op zondag

In het verleden wel gewerkt op zondag. In een ziekenhuis gaan de processen 24/7 door daar is het erg onhandig als medewerkers gaan zeggen dat er op zondag niet gewerkt mag worden. Ziek zijn houd geen pauze op zondag.

mijn moeder

Mijn moeder is wel zo opgevoed. Die mocht niets op zondag, behalve 2 x naar de kerk gaan. Die kerk was 6 km verderop en je moest lopend ernaartoe, dus ze wandelde iedere zondag 2x2x6km is 24 km. Haar vader ging maar 1 x. Dat vond ze wel raar. En als klein kind vond ik het later raar dat een zus van mijn oma zelf geen tv had maar wel iedere dinsdagavond bij mijn oma EO zat te kijken.
Mijn moeder heeft het daar best moeilijk mee gehad. Wij mochten wel zwemmen, schaatsen etc op zondag maar mijn moeder had daar wel schuldgevoelens over. We kregen dat ook te horen van haar. De eerste keer dat ze naar de bioscoop ging heeft ze alleen maar om zich heen gekeken waar de duivel zat. Want haar was altijd gezegd dat je niet naar de bioscoop mocht want dan zat de duivel naast je. Toen was ze al getrouwd en had 1 kind. Dat was toch wel redelijk gebruikelijk onder onder meer ARP-gezinnen.
En er zijn nog wel gezinnen/gebieden waar dat nu nog zo is. Waar geen harry Potter of Jan Wolkers gelezen mag worden bijvoorbeeld.
Voor mij is het prima, geloof wat je wil, maar dring het niet op aan anderen (zoals de stiefvader van mijn man die mijn kinderen probeert bij de kerk te krijgen). Ik respecteer het geloof, ik hoop dat mensen ook respecteren dat ik niet geloof.

oh ja

Wij gingen zondag nooit iets betaalds doen of iets cultureels, wij gingen wel altijd 1 x naar de kerk en 's middags een eindje wandelen of op familiebezoek. Ik vond zondagen dodelijk saai en zat meestal wat op mijn kamertje te lezen en muziek te luisteren. Bij mijn man thuis ging het net zo.

Luizenscout

Kind zag bij jou lekkere schuimpjes op tafel liggen, en had er vast zin in.
Wie zegt dat ze ze van haar ouders wel mocht eten?
Ik heb in mijn familie mensen die om principiële redenen geen sinterklaas vieren, en die kinderen zouden ze beslist niet gemogen hebben.
Die zelfde kinderen hebben bij ons ook wel eens van een van onze kinderen in een onbewaakt moment snoep gehad en opgegeten, wat eigenlijk niet mocht, en wat ze best wisten; maar kinderen blijven kinderen.

Geen idee eigenlijk

Waarschijnlijk wel. In sommige kringen zijn mensen er heel goed in om onder de noemer van geloof dingen zo te (ver)draaien dat het toch wel mag. Geen verjaardagen mogen vieren en dat zelf echt niet doen, niet naar verjaardagsfeestjes mogen maar in de klas als er getrakteerd wordt vanwege een verjaardag dan mag de traktatie wel geaccepteerd worden?!? Ik kan daar niet zo goed tegen.
Duidelijk en helder Sinterklaas verbieden kan wat mij betreft maar op een manier uitgelegd worden. Sinterklaas met alles wat daarbij hoort is verboden.

Fransien

Ik heb niet het idee dat zondagsrust om 'gunnen' gaat. Gunnen vind ik als iemand niet om 10 uur 's morgens op zondag al met een boor in de tuin gaat staan jengelen, maar om 12 uur, die gunt zijn buren een dagje uitslapen. Bij mensen die op zondag niets of minder mogen vanwege het geloof is het een verplichting. God schiep de aarde in 6 dagen en de 7de dag rustte hij daarvan uit, op zijn Jip en Jannekes gezegd. Het gaat dus niet om een sympathieke houding tegenover de buren, maar om de regels die aan de Bijbel zijn ontleend.

Hoe vervelend het ook is, dat winkeliers min of meer mee moeten in de stroom en op zondag open gaan, heb ik sterk de indruk, bij ons in de stad althans, dat die openstelling wel lucratief is. Het is dan druk in de stad. Voor een eigenaar of bedrijfsleiding kan het vervelend zijn, omdat hij ten eerste misschien zelf ook aanwezig moet zijn (inderdaad nooit rust), maar ten tweede ook omdat het een dure dag is qua personeel. Ik zie bij ons dan ook dat sommige winkels niet meedoen aan koopzondag. Dat blijft ieders goed recht. Om het gewone personeel hoef je je m.i. geen zorgen te maken. Vooral om het jonge personeel niet. Die werken meestal graag op zon- en feestdagen. Wat dan helaas ook weer in de hand werkt dat een werkgever de allerjongsten in de winkel zet, om zo de loonkosten te drukken. Zo werd mijn dochter nog amper ingezet op zondag en net aan genoeg in de rest van de week. Te duur. Ze heeft om die reden na 7 jaar haar baan bij deze werkgever opgezegd. Bij de baan die ze daarnaast ook al had, kreeg ze meer kansen en werkt nu alleen nog daar. Die moeten het juist van de weekenden, avonduren en feestdagen hebben.

Ik bedenk me opeens iets wat wij opgemerkt hebben. Wij hadden een nachtje in een hotel geboekt in Veenendaal. Wij hadden dat weekend een hond te logeren van een OO'er, dus daar moesten wij een oplossing voor verzinnen. Een andere OO'er bood zich aan om te helpen. Bij de overdracht van de hond wenste zij ons succes in Veenendaal, omdat daar op zondag niets te doen was. Dom van ons! Daar hadden we totaal niet bij stilgestaan. Op de een of andere manier dacht ik dat Veenendaal niet zo streng in de leer was. Maar jawel hoor, je kon een kanon afschieten in de straten. Er was één café-eigenaar die de toorn van de inwoners blijkbaar voor lief nam, de rest was zo dicht als een oester. Tot je het 'je bent Veenendaal weer uit' bordje tegenkwam. Daar staat een McDonald's en raad eens? Afgeladen! Vast niet alleen toeristen.

Luizenscout

Dus jij treed op als een soort religieuze politie die in de gaten houdt of mensen zich wel aan de regels houden die volgens jou behoren tot hun keuzes?
Dat vind ik nou vrij intolerant. Als mensen geen sinterklaasjournaal willen zien maar wel schuimpjes eten, geen varkensvlees willen eten maar wel alcohol drinken, geen verjaardag vieren maar wel eindjaarsfeesten dan lijkt me dat hun goed recht. Dat is tussen hun en God. Jij kan dat wel hypocriet vinden of inconsistent maar ik weet niet waarom je de rol van extern geweten op je wil nemen. Dat heeft ook iets fundamentalistisch eigenlijk.

Kaaskopje

Niks te doen is natuurlijk ook relatief. Je kan niet winkelen of ergens wat eten binnen de gemeente grenzen maar je kan wandelen, fietsen, in een meertje zwemmen of varen of talloze andere activiteiten waarbij er geen geld aan pas komt.

Persoonlijk heb ik niet zo veel met de zondagsrust en ik vind het soms ook vervelend als ik op zondag ergens niet terecht kan maar tegelijk is het natuurlijk ook vooral een kwestie van plannen. het grootste deel van mijn leven waren de winkels niet open op zondag en toen mistte ik het ook niet want ik wist niet beter.

Hier in mijn omgeving zijn de meeste winkels op zondag gesloten. Supermarkten en bakkers en dergelijke zijn zondagochtend wel open. Winkels in de zeer toeristische gebieden ook. Verder is er hier in de omgeving een nieuw winkelcentrum waar over nu een discussie gaande is of dit zondag wel of niet open moet zijn. De argumenten zijn overigens geen religieuze argumenten maar gaan vooral over het beschermen van kleine ondernemers zodat die ook een rustdag kunnne nemen. Dus de discussie speelt hier ook maar minder op religieus niveau.

Pak melk lenen

Wie op zondag een pak melk moet lenen heeft in de bijbel Mattheus 25:1-13 toch niet helemaal goed begrepen. Het waren toch de dwaze maagden die niet genoeg olie hadden ingeslagen.

P.s. ben zelf vegetarier met leren schoenen.