Is Kanjertraining soms schadelijk?
Kanjertraining was iets wat ik als een groot pluspunt van onze school heb gezien toen ik mijn kind inschreef. 'Tot ik de negatieve kanten daarvan had ervaren. Nu weet ik het niet meer zo zeker dat deze huis-tuin-en-keuken
psychologie, waar geen wetenschappelijk onderzoek naar is gedaan over
de effectiviteit en de werking, wel zo goed is.
In groep 0 (voor de kids die in januari al 4 worden) gebeurde het eerst met het
vriendinnetje van mijn dochter en daarna met mijn dochter zelf. Het meisje werd al gauw de beste vriendin van mijn dochter en de meiden speelden heel leuk en op een gelijkwaardig niveau samen. De moeder van het vriendinnetje vertelde dat het meisje last had van haar 1 jaar oudere broertje en ook het meisje klaagde over hem dat hij haar speelgoed afpakte, haar soms een mep verkocht, etc. Kortom, dat hij bazig was. Om het meisje te helpen sterker en zekerder te worden, kreeg ze op school tijdens de Kanjertraining “ik ben de baas”-lesjes. Tegen het einde van dat schooljaar werd het meisje zo bazig over mijn dochter dat mijn oppas die dat meemaakte, een klacht bij mij indiende. Het meisje pestte en kleineerde mijn dochter (en die dag ook de oppas). De oppas waarschuwde mij dat dit echt niet kon. De situatie was dusdanig ernstig dat de meisje in verschillende groepen 1 zijn geplaatst.
Toen mijn dochter,dat nogal verlegen was in de buitenwereld, maar niet op haar mondje gevallen is thuis, deze “ik ben de baas”-lesjes kreeg, gebeurde iets vergelijkbaars. Ze werd thuis brutaal en onhandelbaar en ik moest haar zelfs vaker dan gebruikelijk, time-outs geven. Met de eerder opgedane ervaring met het vriendinnetje, was ik er echter al op voorbereid dat dit niet haar gebruikelijke zelf was. Het effect op de verlegenheid van mijn kind was minimaal (als die er al was), maar de negatieve effecten waren behoorlijk, echter gelukkig tijdelijk.
Een ander groot nadeel van de Kanjertaining is het schuld geven aan het slachtoffer (je bent een bang konijntje en je moet niet zo zielig doen). Ook dit
heeft flink in gehakt op mijn kind, dat dan maar niet meer meldde dat ze gepest werd
Deze “ik ben de baas”-lesjes en “blaming the victim” zijn te simplistisch voor
woorden. Als de oplossing zo simpel lag, dan was niemand meer verlegen of onzeker. Wat een veel grotere rol heeft gespeeld bij mijn dochter, was de lieve en grappige juf in groep 1 die haar veel vrijheid gaf. In groep 2 kwam de lockdown welk onverwacht positief effect had op de verlegenheid van mijn dochter. Ze communiceerde via de tablet met de klas (omdat wij wegens gezondheidsredenen langer thuis waren dan de rest) en iedereen wilde met haar praten. Ze werd vrolijk en veel zekerder in haar contacten met de buitenwereld. Maar toen aan het einde van groep 2 ze weer naar school ging en haar (nieuwe) vriendinnetje mijn dochter bij het spel begon uit te sluiten, had ik genoeg van deze “blaming the victim”- pseudotherapie en heb ik de moeder gemeld dat mijn kind niet meer met haar kind mocht spelen. Dit had direct gewenst effect en alles is weer in orde.
Nu in groep 3 echter, keren de “Ik ben de baas”-lesjes terug, en is het weer
zwaar thuis. Mijn dochter is van mening dat zij de baas is en niet de ouders. En dit keer ben ik degene die gepest wordt. Ik heb mijn dochter voorgelicht dat dit toch echt niet waar is dat zij de baas is en dat kinderen die zich ernstig misdragen soms zelfs uit huis worden geplaatst. Dus dat uiteindelijk dan de Nederlandse staat de baas is. Ik vind het echter jammer dat door deze pseudotherapie mijn kind eerder op het slechte pad dan op de goede pad gebracht wordt. Vooral omdat haar onzekerheid weer op gaat spelen.
Begrijp mij goed, de oefeningen in vertrouwen die de kinderen doen zijn volgens mij prima in orde. Maar wat ik ook niet begrijp is het feit dat de ouders erbuiten worden gehouden. Alsof het effect van wat je doet zich alleen tot de school beperkt en alsof alles wat je doet oneindig goed zou zijn. Zulke wondermiddelen bestaan volgens mij niet. De onzekerheid van
mijn dochter (dat mondjesmaat weer terug begint te komen) wordt
verborgen achter bravoure (dat keiharde kanten begint te krijgen).
Soms dien je een wat bijsturen als het mis dreigt te gaan, is mijn mening. Maar hoewel de Kanjertraining de kinderen “leert” om met kritiek om te gaan (het slachtoffer moet dan een ander speelkameraadje zoeken, de pestkop is dus de baas) is kritiek op onze school uit den boze.
Ik ben heel benieuwd wat andere ouders van dit alles vinden. Naar mijn mening leert de Kanjertraining mijn kind een harteloze en keiharde opstelling aan dat de pestkop de baas is (de vlerk is goed materiaal om daar leiders van
de maken). Het leert mijn kind dat het je eigen schuld is als je slachtoffer bent van iemands vervelende of agressieve gedrag. Tot slot leert het onverschilligheid aan (“ik haal mijn schouders op”: nou en dat je iets vindt) en heeft het verborgen racistische elementen omdat de vlerk de zwarte pet op heeft en de kanjer de witte pet.
kipp1998 schreef op 29-01-2022 om 21:42:
Wij hadden op de basisschool ook kanjertraining en ik herken dit verhaal helemaal niet.
Wat ik mij na alle jaren vooral nog kan herinneren is dat de meeste leerlingen de kanjertraining als een lolletje zagen en dan "Stop, ik vind dit niet leuk, ik wil dat je hiermee stopt" op een lacherige toon tegen elkaar gingen zeggen.
Nu moet ik ook zeggen dat wij die training volgens mij in groep 7 hadden en de meeste leerlingen minstens een havo-advies kregen, dus misschien was die training gewoon te makkelijk/kinderlijk/eenvoudig/simplistisch voor onze leeftijd en intelligentie.
Je praat dan over
groep 7. De slimme scholen beginnen al met 4 jaar (zoals bij mijn
dochter) zodat de kinderen de Kanjertraining bloedserieus nemen.
PhilDunphy schreef op 29-01-2022 om 15:14:
[..]
Ik vind dat je een uiterst negatieve interpretatie hanteert op een simpel zinnetje dat ook een mooie en goed bedoelde betekenis kan hebben. Ook in de welzijnssector of het onderwijs. Wat mij betreft is hij prima toepasbaar op kinderen. Sterker nog, ik hoop dat elke volwassene z'n best doet om een kind in zijn/haar kracht te laten staan. Dat heeft niks te maken met weerbaarheid naar anderen, maar met tevreden zijn wie je bent (in alles wat je kan, maar ook met acceptatie voor je eigen grenzen) en een omgeving geboden krijgen waarin je floreert. Volgens mij zoekt de TO dat juist ook.
Jouw associaties met de term gaan totaal ergens anders over. Zoals je het vertelt heb jij te maken gehad met mensen die de term gebruikten in combinatie met woorden als 'niet zielig doen' in een pest situatie. Natuurlijk is dat niet oké! En blijkbaar is daar een associatie ontstaan bij jou dat mensen die 'in je kracht staan' gebruiken moeten worden nagekeken, omdat ze niet het beste met je voor hebben. In mijn optiek is dat absoluut niet aan de orde en zou het nuttiger zijn om niet te snel te breed te associëren, omdat ook het goede je daarmee kan ontgaan.
Als je het in deze
termen wilt uitdrukken dan haalt de Kanjertraining mijn kind uit haar
kracht en maakt haar onzeker. Dat repareren wij dan weer met een
weekendje skiën, waardoor ze zich sterke en zeker gaat voelen. Maar
dan moet ze weer terug naar de school en het feit dat ze daar niet zo
extravert is als andere kids.
Overigens het
vriendinnetje met het vervelende broertje is ook uit haar kracht
gehaald. Doordat ze nu bazig doet heeft ze nog minder vrienden dan
toen ze iets verlegener deed. Ik zie haar steeds alleen buiten lopen
en alleen spelen. Ze is haar beste vriendin (mijn dochter) kwijt en
blijkbaar is er niets anders in de plek gekomen. Is dat nou zo veel
beter?
Fascinerend hoe iemand zo'n methode haar leven kan laten bepalen, er helemaal geobsedeerd door lijkt te zijn en totaal niet open staat voor een weerwoord. Ik ken de methode zelf niet maar de reacties van TO zijn op zijn minst bijzonder. Ik hoop ontzettend dat je inziet, voor jezelf en voor dochter, wat je eigen aandeel in deze kruistocht is en zelf een fijne omgeving voor je dochter creëert.
In mijn ogen zijn er twee opties.
Of je accepteert hoe het gaat op school en laat de petjesmethode daar en hebt het er thuis niet meer over.
Of je doet er iets aan door haar uit de situatie te halen als je echt denkt dat het zo schadelijk voor haar (en vooral jou!) is en laat het daarna ook rusten.
MoederSterretje schreef op 31-01-2022 om 10:00:
[..]
Als je de oorspronkelijke petten zou kunnen afzetten, dan hoefden de
combinaties geel/wit, zwart/wit, etc niet gemaakt te worden. Kanjertraining doet zo ingewikkeld omdat blijkbaar de oorspronkelijke petjes aan de kinderen kleven. Hoezo zwart/wit een “natuurlijke” leider? Hij wordt door de leraar leider gemaakt.
Blijkbaar kan het
zwarte petje in de ogen van de trainers niet afgezet worden. Net als
het gele petje steeds vast blijft kleven. Mijn dochter blijft
verlegen / introvert en dus blijft ze in de klas haar gele petje op
houden van het gele-pet konijntje (dat weer angstig te boek staat,
wat mijn dochter dus niet is). Ze wordt daarop aangesproken en dus
zich zo voelen.
Jullie hebben het
steeds over gedrag en dat zou moeten zijn, maar mensen vullen heel
snel daar in de plaats dat het kind zo is als het zich gedraagt. Het
is echter gedrag in een bepaalde situatie. We hebben net
afstandsonderwijs gehad. Zodra de juf weg is durft mijn kind haar
mond open te doen naar andere kinderen. Maar dat ziet de juf niet.
Volgens mij doe jij dat, want ik probeer je al een week wat duidelijk te maken.
Lees je nou eerst gewoon eens in in groepsprocessen, zonder dat de leraar erbij is. Gewoon, groepsprocessen. forming storming norming enzo.
MoederSterretje schreef op 31-01-2022 om 10:30:
[..]
Als je het in deze
termen wilt uitdrukken dan haalt de Kanjertraining mijn kind uit haar
kracht en maakt haar onzeker. Dat repareren wij dan weer met een
weekendje skiën, waardoor ze zich sterke en zeker gaat voelen. Maar
dan moet ze weer terug naar de school en het feit dat ze daar niet zo
extravert is als andere kids.
Overigens hetvriendinnetje met het vervelende broertje is ook uit haar kracht
gehaald. Doordat ze nu bazig doet heeft ze nog minder vrienden dan
toen ze iets verlegener deed. Ik zie haar steeds alleen buiten lopen
en alleen spelen. Ze is haar beste vriendin (mijn dochter) kwijt en
blijkbaar is er niets anders in de plek gekomen. Is dat nou zo veel
beter?
Lees je nou eens in in groepsprocessen, zonder dat je daar die verachtelijke kanjertraining bij haalt. Gewoon sec, groepsprocessen, groepsgedrag.
MoederSterretje schreef op 31-01-2022 om 10:10:
[..]
M Lavell, het kan
mij niet zo veel schelen of andere scholen en andere mensen door
zullen gaan met het te gebruiken. Ik ben meer op zoek naar kennis hoe
de voorstanders het dan zien. Hoe praat ruteli9, die net de training
heeft gehad en dus vers “de kennis” bezit (die ik blijkbaar
,volgens de voorstanders, uit het handboek niet begrijp) bepaalde
niet consistente dingen goed. Het lijkt wel een soort geloof. Je mag
geen vragen stellen, want dan voer je een kruistocht tegen de
Kanjertraining. Maar als het werkelijk goed is, dan kunnen vragen
toch geen kwaad? Vooral om te weten te komen hoe mensen die het zo
geweldig vinden, dan denken. Zo'n school moet een bepaalde denkwijze
hebben om de niet-consistente dingen goed te praten.
Hoooooh, zeg even. Je mag prima vragen stellen, maar iets zó uit z'n verband rukken, daar kan je toch geen zinnig gesprek over voeren?
Even een voorbeeldje: zo ongeveer iedereen hier wijst je erop dat je niet goed leest, dat je zaken niet in de context leest en al helemaal uit de context plaatst. Dat is niet iets 'zo geweldig vinden' hoor, ik persoonlijk word niet warm of koud van die training. Dat is je gewoon wijzen op je belabberde leesvaardigheid.
Plantenbak schreef op 28-01-2022 om 19:57:
Mijn introverte kinderen konden prima de leiding nemen. Sterker nog. Een van mijn zoons bleek een geboren leider te zijn volgens zijn juf in groep 7. Hij was een ster in het begeleiden van een groepje. En dat terwijl hij toch heel rustig was en zeker geen extravert persoon is. Dat heeft namelijk niks met elkaar te maken.
En op onze school werd de kanjertraining niet gebruikt om kinderen onder de duim te houden.
Oh, mijn jongste zoon heeft in 8 jaar nooit uitzichzelf contact gezocht met de juf. Hij heeft nooit iets gevraagd. Hij zat in de klas en deed het prima maar hij zei nooit wat tegen de juf. Alleen als hem iets gevraagd werd gaf hij antwoord. Hij is nooit gepest. Hij werd ook nooit gedwongen tot ander gedrag en ik heb het hem net gevraagd hij werd ook geen geel konijn genoemd (hij keek mij verbijsterd aan toen ik hem dat vroeg en de andere kinderen moesten erom lachen - zo werkt de kanjertraining namelijk helemaal niet)
Heb jij even mazzel
dat de juf (of de school) de Kanjertraining niet tot op de letter
volgt. Fijn voor jouw zoontje. Mijn dochter neemt de leiding ook
gewoon in een gelijkwaardig groepje. Dat gaat dan om en om waardoor
de kinderen zich fijn blijven voelen. Dat was het geval met het
vriendinnetje met het vervelende broertje. Tot ze de “ik ben de
baas” lesjes kreeg en het spel ging bepalen en “ik ben de baas”
ging zeggen. In het begin vonden wij het grappig en heel goed van
haar dat ze zo “volwassen” deed. Tot ze zo aanvallend werd dat
zelfs mijn oppas het moest ontgelden en een klacht bij mij indiende.
Dus, fijn dat het op jouw school niet zo intensief werd gebruikt als
dat bij ons het geval is.
PS. tegen de tijd
dat mijn dochter in groep 7 zit zal ze waarschijnlijk op school
helemaal geen leiding meer durven te nemen als de volgende leraren
ook zo autistisch de Kanjertraining gaan volgen als de huidige juf
(excuses voor de term autistisch, maar het lijkt of ze totaal niet
aanvoelt wat de uitwerking van haar lessen op de kleine kinderen is).
MoederSterretje schreef op 31-01-2022 om 10:10:
[..]
M Lavell, het kan
mij niet zo veel schelen of andere scholen en andere mensen door
zullen gaan met het te gebruiken. Ik ben meer op zoek naar kennis hoe
de voorstanders het dan zien. Hoe praat ruteli9, die net de training
heeft gehad en dus vers “de kennis” bezit (die ik blijkbaar
,volgens de voorstanders, uit het handboek niet begrijp) bepaalde
niet consistente dingen goed. Het lijkt wel een soort geloof. Je mag
geen vragen stellen, want dan voer je een kruistocht tegen de
Kanjertraining. Maar als het werkelijk goed is, dan kunnen vragen
toch geen kwaad? Vooral om te weten te komen hoe mensen die het zo
geweldig vinden, dan denken. Zo'n school moet een bepaalde denkwijze
hebben om de niet-consistente dingen goed te praten.
Ja, een soort geloof. Dat is het precies.
Los daarvan is het ook heel lastig om in te willen zien dat je je eigen kinderen of leerlingen onderwerpt aan mogelijk schadelijke beinvloeding. Ratio en rede zit daar dan verder niet meer in.
Ontkenning wel.
Ik snap dat jij erkenning wil voor wat je waarneemt. Maar die is er dus al. Bij verstandige mensen die ervoor hebben doorgeleerd.
Die erkenning ga je hier van de meeste meelezers niet krijgen.
MoederSterretje schreef op 31-01-2022 om 10:12:
[..]
In tegenstelling tot de lagere school met haar leerplicht dwingt niemand je om met deze forum mee te praten, ha, ha, ha.
Dat klopt inderdaad. Ik zeg dit om jou te laten beseffen dat op een bepaald moment de discussie wel klaar is. Alles is gezegd. Het steeds herhalen van jouw standpunten maakt niet dat wij het anders gaan zien. Dus stop ermee.
Leene schreef op 28-01-2022 om 23:47:
[..]
Ja dat kan. Maar dat gebeurt alleen als de klas veilig is. En een klas is niet veilig dankzij de Kanjertraining maar ondanks. Zie mijn eerdere postings. Klas van dochter super veilig en aantal positieve bekrachtigers in de klas. Maar dat lag niet aan de kanjer training. Gewoon de combinatie van kinderen bij elkaar. Klas van zoon onveilig. En daar heeft de Kanjertraining meer kwaad dan goed gedaan.
Ik wil ook nog kwijt dat ik een gruwelijke hekel heb aan de term ' in je eigen kracht gaan staan' . Sowieso al en al helemaal als het over kinderen gaat. Mijn zoon moest dat ook doen, in een zijn eigen kracht staan, niet teveel huilen en bangig doen. Slot van het liedje is dat hij zo getraumatiseerd was dat hij EMDR nodig had. Zit nu op een andere school. Huilt nauwelijks meer, is veel gelukkiger.
Natuurlijk ligt het pest gedrag niet aan ( of niet alleen aan ) de kanjer training. Maar de klas had elke week Kanjertraining. En maar sociaal wenselijke antwoorden geven. Maar sociaal gedrag hebben ze er niet van geleerd. Het enige wat helpt is de klas verantwoordelijk houden voor de sfeer in de klas. En het spijt mij om te zeggen, de meeste juffen en meesters krijgen het niet voor elkaar in een klas waar het niet loopt. Enkele gunstige uitzonderingen daar gelaten.
Als jou hoor over ' in je kracht zetten' ( bij jonge kinderen! Sorry laat je nakijken) krijg ik weer allemaal flashbacks van wat er met zoon is gebeurd.
Dat gezegd hebbende snap ik TO ook niet goed. Heb een gesprek, kijk of de school veilig is voor je dochter, zo niet wissel dan van school. Wij hebben spijt dat we zo lang zijn doorgegaan.
Maar echt TO niet alles ligt aan de Kanjertraining. Maar aan het feit of de juf een veilige sfeer kan creëren.
Leene, Ik weet niet
of je dit nog zult lezen of niet, maar ik vind dat je veel zinnige
dingen zegt die anderen absoluut niet willen horen. Ik wil jouw
ervaring wel horen. Het komt overeen met mijn eigen ervaring over de
juffen, dat ze heel belangrijk zijn en zelfs bepalend. Zij kunnen de
negatieve impact van de Kanjertraining afzwakken of juist versterken.
Maar de Kanjertraining maakt foute aannames over kinderen, die de
juffen toch nog meenemen in hun doen en laten, is onze ervaring. Het
werkt niet op de momenten dat pestgedrag zich voordoet (op onze
school is dat gelukkig nog geen patroon, voor zover ik kan
beoordelen, maar ik krijg daar ook totaal geen info over van de
school) en het werkt negatief in op mijn dochter. De reden dat ik
hier over de Kanjertraining ben gaan schrijven is dat ik niet te laat
wil zijn met het besluit om haar toch uit haar vertrouwde
schoolomgeving weg te halen (zoals jij dat wel schrijft, dat je daar
spijt van hebt te lang te zijn doorgegaan). En ik heb ook geen
bruikbaar alternatief in de omgeving. Ik zou dan moeten verhuizen,
denk ik.
Bakblik schreef op 31-01-2022 om 11:11:
[..]
Dat klopt inderdaad. Ik zeg dit om jou te laten beseffen dat op een bepaald moment de discussie wel klaar is. Alles is gezegd. Het steeds herhalen van jouw standpunten maakt niet dat wij het anders gaan zien. Dus stop ermee.
En even toevoegend: volg jezelf op. (Zie dm moedersterretje!)
Envelop schreef op 31-01-2022 om 10:35:
Fascinerend hoe iemand zo'n methode haar leven kan laten bepalen, er helemaal geobsedeerd door lijkt te zijn en totaal niet open staat voor een weerwoord. Ik ken de methode zelf niet maar de reacties van TO zijn op zijn minst bijzonder. Ik hoop ontzettend dat je inziet, voor jezelf en voor dochter, wat je eigen aandeel in deze kruistocht is en zelf een fijne omgeving voor je dochter creëert.
In mijn ogen zijn er twee opties.
Of je accepteert hoe het gaat op school en laat de petjesmethode daar en hebt het er thuis niet meer over.
Of je doet er iets aan door haar uit de situatie te halen als je echt denkt dat het zo schadelijk voor haar (en vooral jou!) is en laat het daarna ook rusten.
Wij creëren zelf
een fijne omgeving voor mijn dochter, waarin ze zich fijn voelt en
zeker van zichzelf is. En als wij het zelf zouden mogen bepalen
zouden wij voor de Wereldschool kiezen. Met wat fijne
vriendschappelijke contacten daarnaast zou ze beter af zijn, is mijn
mening. Dat heeft onze ervaring vorig jaar duidelijk laten zien.
Ik wil gewoon meer
te weten komen over de Kanjertraining want om van school te
veranderen zouden we moeten verhuizen. Bovendien lijken scholen vaak heel goed, tot je er wat ervaringen over hoort en vaak merkt dat je kind daar niet beter af zou zijn. Dan is het niet waard om haar uit haar vertrouwde omgeving te halen, als er niet veel verbetert.
Bakblik schreef op 31-01-2022 om 11:11:
[..]
Dat klopt inderdaad. Ik zeg dit om jou te laten beseffen dat op een bepaald moment de discussie wel klaar is. Alles is gezegd. Het steeds herhalen van jouw standpunten maakt niet dat wij het anders gaan zien. Dus stop ermee.
Het is dan ook niet mijn doel om jou of jullie te overtuigen.
Als je dat nog niet snapt, na al die keren dat ik het heb uitgelegd, dan weet ik het ook niet meer…
Ik zou zeggen, zoek dan een leuker onderwerp 
M Lavell schreef op 31-01-2022 om 11:03:
[..]
Ja, een soort geloof. Dat is het precies.
Los daarvan is het ook heel lastig om in te willen zien dat je je eigen kinderen of leerlingen onderwerpt aan mogelijk schadelijke beinvloeding. Ratio en rede zit daar dan verder niet meer in.Ontkenning wel.
Ik snap dat jij erkenning wil voor wat je waarneemt. Maar die is er dus al. Bij verstandige mensen die ervoor hebben doorgeleerd.
Die erkenning ga je hier van de meeste meelezers niet krijgen.
Weet jij wellicht
hoe ik in contact kan komen met deze mensen? Dit geloof is steeds
bepalender op scholen / in de maatschappij, merk ik. Het is echt een
kluif voor ons. Ondanks de bevestiging van het rapport van de
staatssecretaris doet men alsof ik gek ben.
Heb je inmiddels met de juf gepraat? Hoe reageerde ze toen jij vertelde dat je dochter door de kanjertraining denkt dat ze op school nooit getroost wordt?
Of ben je helemaal niet gaan informeren? Anders had je het vast hier gemeld. Ik vrees dat je liever nòg een weekje los gaat op internet om je gelijk te halen, dan dat je constructief bezig gaat voor je kind. Echt triest.
Zo'n gesprekje met de juf kan heel verhelderend werken. Doe het gewoon! Als je dochtertje het niet helemaal goed heeft begrepen, zal de juf het beter uit moeten leggen. En als blijkt dat de juf er ècht rare ideeën op na houdt waardoor ze jouw kind nooit troost, dan zal jij zelf in actie moeten komen om een veiligere omgeving voor je kind te regelen.
Los dit nou eens op. Je kind heeft niks aan dit gezeur hier.
