Is Kanjertraining soms schadelijk?
Kanjertraining was iets wat ik als een groot pluspunt van onze school heb gezien toen ik mijn kind inschreef. 'Tot ik de negatieve kanten daarvan had ervaren. Nu weet ik het niet meer zo zeker dat deze huis-tuin-en-keuken
psychologie, waar geen wetenschappelijk onderzoek naar is gedaan over
de effectiviteit en de werking, wel zo goed is.
In groep 0 (voor de kids die in januari al 4 worden) gebeurde het eerst met het
vriendinnetje van mijn dochter en daarna met mijn dochter zelf. Het meisje werd al gauw de beste vriendin van mijn dochter en de meiden speelden heel leuk en op een gelijkwaardig niveau samen. De moeder van het vriendinnetje vertelde dat het meisje last had van haar 1 jaar oudere broertje en ook het meisje klaagde over hem dat hij haar speelgoed afpakte, haar soms een mep verkocht, etc. Kortom, dat hij bazig was. Om het meisje te helpen sterker en zekerder te worden, kreeg ze op school tijdens de Kanjertraining “ik ben de baas”-lesjes. Tegen het einde van dat schooljaar werd het meisje zo bazig over mijn dochter dat mijn oppas die dat meemaakte, een klacht bij mij indiende. Het meisje pestte en kleineerde mijn dochter (en die dag ook de oppas). De oppas waarschuwde mij dat dit echt niet kon. De situatie was dusdanig ernstig dat de meisje in verschillende groepen 1 zijn geplaatst.
Toen mijn dochter,dat nogal verlegen was in de buitenwereld, maar niet op haar mondje gevallen is thuis, deze “ik ben de baas”-lesjes kreeg, gebeurde iets vergelijkbaars. Ze werd thuis brutaal en onhandelbaar en ik moest haar zelfs vaker dan gebruikelijk, time-outs geven. Met de eerder opgedane ervaring met het vriendinnetje, was ik er echter al op voorbereid dat dit niet haar gebruikelijke zelf was. Het effect op de verlegenheid van mijn kind was minimaal (als die er al was), maar de negatieve effecten waren behoorlijk, echter gelukkig tijdelijk.
Een ander groot nadeel van de Kanjertaining is het schuld geven aan het slachtoffer (je bent een bang konijntje en je moet niet zo zielig doen). Ook dit
heeft flink in gehakt op mijn kind, dat dan maar niet meer meldde dat ze gepest werd
Deze “ik ben de baas”-lesjes en “blaming the victim” zijn te simplistisch voor
woorden. Als de oplossing zo simpel lag, dan was niemand meer verlegen of onzeker. Wat een veel grotere rol heeft gespeeld bij mijn dochter, was de lieve en grappige juf in groep 1 die haar veel vrijheid gaf. In groep 2 kwam de lockdown welk onverwacht positief effect had op de verlegenheid van mijn dochter. Ze communiceerde via de tablet met de klas (omdat wij wegens gezondheidsredenen langer thuis waren dan de rest) en iedereen wilde met haar praten. Ze werd vrolijk en veel zekerder in haar contacten met de buitenwereld. Maar toen aan het einde van groep 2 ze weer naar school ging en haar (nieuwe) vriendinnetje mijn dochter bij het spel begon uit te sluiten, had ik genoeg van deze “blaming the victim”- pseudotherapie en heb ik de moeder gemeld dat mijn kind niet meer met haar kind mocht spelen. Dit had direct gewenst effect en alles is weer in orde.
Nu in groep 3 echter, keren de “Ik ben de baas”-lesjes terug, en is het weer
zwaar thuis. Mijn dochter is van mening dat zij de baas is en niet de ouders. En dit keer ben ik degene die gepest wordt. Ik heb mijn dochter voorgelicht dat dit toch echt niet waar is dat zij de baas is en dat kinderen die zich ernstig misdragen soms zelfs uit huis worden geplaatst. Dus dat uiteindelijk dan de Nederlandse staat de baas is. Ik vind het echter jammer dat door deze pseudotherapie mijn kind eerder op het slechte pad dan op de goede pad gebracht wordt. Vooral omdat haar onzekerheid weer op gaat spelen.
Begrijp mij goed, de oefeningen in vertrouwen die de kinderen doen zijn volgens mij prima in orde. Maar wat ik ook niet begrijp is het feit dat de ouders erbuiten worden gehouden. Alsof het effect van wat je doet zich alleen tot de school beperkt en alsof alles wat je doet oneindig goed zou zijn. Zulke wondermiddelen bestaan volgens mij niet. De onzekerheid van
mijn dochter (dat mondjesmaat weer terug begint te komen) wordt
verborgen achter bravoure (dat keiharde kanten begint te krijgen).
Soms dien je een wat bijsturen als het mis dreigt te gaan, is mijn mening. Maar hoewel de Kanjertraining de kinderen “leert” om met kritiek om te gaan (het slachtoffer moet dan een ander speelkameraadje zoeken, de pestkop is dus de baas) is kritiek op onze school uit den boze.
Ik ben heel benieuwd wat andere ouders van dit alles vinden. Naar mijn mening leert de Kanjertraining mijn kind een harteloze en keiharde opstelling aan dat de pestkop de baas is (de vlerk is goed materiaal om daar leiders van
de maken). Het leert mijn kind dat het je eigen schuld is als je slachtoffer bent van iemands vervelende of agressieve gedrag. Tot slot leert het onverschilligheid aan (“ik haal mijn schouders op”: nou en dat je iets vindt) en heeft het verborgen racistische elementen omdat de vlerk de zwarte pet op heeft en de kanjer de witte pet.
Hoi Leene,
Dit is het (begeleid) interview met mijn dochter. Ik zal je nog laten weten wat de deskunige ervan vond.
Wat voor petten heb je?
“Gele, witte, zwarte, rode.”
Welke zijn het ergst?
“Zwarte, dat is de pestkop. Rode dat is uitlachen, dat is het ergst.”
En geel?
“Geel dan ben je verlegen.”
En wit? “Dan ben je lief.”
Noot:
Let op het woordje “ben” en niet “gedraag je je”. Want niemand zegt “je gedraagt je verlegen”, omdat verlegenheid te maken heeft met
introvertie en samen met extravertie een normale uiting is van de
menselijke natuur.
Mogen gele petjes getroost worden?
“Weet ik niet, maar niemand troost mij eens een keer.”
Zijn er ook zwarte petten in jouw klas?
“Ja, M heeft de zwarte pet.” (M is Islamitisch en is blijven zitten)
“Hij pest iedereen en scheldt.” (een heel gewoon gedrag bij kinderen die zijn blijven zitten)
Noot:
Volgens het Kanjerboek zal dit jongetje later door de school als een “natuurlijke leider” worden gezien en op een leiderschapspositie
worden geplaatst (net als het dominante meisje dat zo onbehouwen is
dat ze een vriendje van mijn dochter bijna een ernstig oogletsel
toebracht met het zwaaien van een trui met ritssluiting, maar waarbij
de juf kiert van plezier als zij het meisje aanspreekt). Voor beide
kinderen zijn de andere kinderen wel eens bang of bang geweest.
MoederSterretje schreef op 02-02-2022 om 15:04:
[..]
De meiden zijn heel vergelijkbaar en kunnen echt wel met elkaar spelen. Fijn dat je dit uitlegt, maar dat is hier niet aan de orde
Soms gaat overleg niet en dat werkt om de beurt prima
Bakblik, ik moet een klein succesje rapporteren 
Ik vroeg vanochtend aan mijn dochter: "En hoe ging het met je beste vriendin? Ging het nu wel goed?" Mijn dochter straalde helemaal: "Ja, we gaan om de beurt. Ik mag ook de baas zijn." Waarop ik zei: "Maar je weet het, de baas ben je alleen over je eigen lichaam, niet over anderen.", maar ik vermoed dat dat laatste bij alle kinderen in de klas niet zo duidelijk is...
MoederSterretje schreef op 03-02-2022 om 08:06:
[..]
Ha, ha, ha, Negeren is dus wat de kinderen leren. Daar heb ik het nog niet over gehad. Goed dat je het ter sprake brengt.
Thomass wijst je erop dat je amper iets hebt gedaan mbt het welzijn van je dochter op school. Ik ben het daarmee eens. Blijkbaar zit je liever achter internet. Je hebt na ruim een week één warrige brief aan de juf gestuurd. Een brief die je begon met dat je zelden met je kind praat. Waarin je het probleem dat je kind denkt dat ze opzettelijk geen aandacht krijgt, niet eens noemt. Een brief waarin je meer woorden besteedt aan jouw visie dan aan de problemen waar je kind mee zit.
Als we het dan toch hebben over negeren en over wat kinderen zouden moeten leren ...
Flanagan schreef op 01-02-2022 om 19:06:
Dan laat ik voor zover dit draadje rusten; ik kan je niet verder adviseren dan de vaste uitspraak op OO; pick your battles. Want zo is het leven.
PS , Niet als kritiek maar als tip; mindfulnesstraining als hulpmiddel bij het afwegen welke battles wel en welke battles niet. Ik had er veel baat bij 🙂.
Flanagan, het ongelooflijke is gebeurd! Ik krijg net een mailtje van de juf en ze luistert naar me. Nu ik Kanjertraining-termen gebruik luistert ze naar me! Het is net als met mijn dochter! Geen tegenspraak, geen gemaar, geen gepreek, ze luistert!
MoederSterretje schreef op 03-02-2022 om 09:06:
[..]
Flanagan, het ongelooflijke is gebeurd! Ik krijg net een mailtje van de juf en ze luistert naar me. Nu ik Kanjertraining-termen gebruik luistert ze naar me! Het is net als met mijn dochter! Geen tegenspraak, geen gemaar, geen gepreek, ze luistert!
Fijn te lezen dat je je nu gehoord voelt. Heeft Yette al die tijd gelijk gehad; benader de juf, als je duidelijkheid wilt.
“Hij pest iedereen en scheldt.” (een heel gewoon gedrag bij kinderen die zijn blijven zitten)
Hoe kom je hier nu weer bij? Er zit één kind bij je dochter in de klas die is blijven zitten die ongewenst gedrag vertoont en jij beweert doodleuk dat dat volledig te wijten is aan het zittenblijven en dat heel veel zittenblijvers dat doen. Slaat echt helemaal nergens op. Net zoals je niet alles aan kanjertraining kunt ophangen, kun je ook niet alles aan zittenblijven ophangen.
Persoonlijk vind ik negeren een van de ergste dingen die er bestaan. Dat mensen net doen alsof je niet bestaat. Dat er geen letterlijk en figuurlijk geen ruimte voor je wordt gemaakt. Je krijgt het gevoel alsof je teveel bent.
MoederSterretje schreef op 03-02-2022 om 09:06:
[..]
Flanagan, het ongelooflijke is gebeurd! Ik krijg net een mailtje van de juf en ze luistert naar me. Nu ik Kanjertraining-termen gebruik luistert ze naar me! Het is net als met mijn dochter! Geen tegenspraak, geen gemaar, geen gepreek, ze luistert!
Fijn dat je dit ontdekt hebt!
Als er zorgen zijn over zaken waar je kind op school tegenaan loopt, is overleg tussen ouders en school heel normaal. Maar dat overleg komt er alleen als degene die problemen signaleert, dat ook aan geeft. Heel goed dus dat je hebt laten merken dat er 'iets' is om over te praten! In het belang van je dochtertje, wil ik je wel nog meegeven dat de juf en jij sneller tot oplossingen komen als jij focust op de problemen waar je kind tegenaan loopt.
Verder hoop ik dat je wat afstand kan nemen en daardoor gaat zien hoe jouw eigen insteek invloed heeft op de communicatie en op het vinden van simpele oplossingen.
Pas op dat we niet weer allemaal in de valkuil trappen: TS is bang dat we haar gaan negeren dus ze geeft een beetje wat wij willen dat ze doet en voor we het weten zijn we weer 200 postings verder.
Thomass schreef op 03-02-2022 om 11:48:
Pas op dat we niet weer allemaal in de valkuil trappen: TS is bang dat we haar gaan negeren dus ze geeft een beetje wat wij willen dat ze doet en voor we het weten zijn we weer 200 postings verder.
ha, ha, ha. Niemand die je dwint om dit onderwerp te volgen.
Flanagan schreef op 03-02-2022 om 09:25:
[..]
Fijn te lezen dat je je nu gehoord voelt. Heeft Yette al die tijd gelijk gehad; benader de juf, als je duidelijkheid wilt.
Duidelijkheid heb ik nog steeds niet, maar wel wat resultaat waar mijn dochter blij mee is Het is wel even wennen om i.p.v. aardig dingen te vragen nu alleen te informeren, maar als het werkt, waarom niet?
Thomass schreef op 03-02-2022 om 11:48:
Pas op dat we niet weer allemaal in de valkuil trappen: TS is bang dat we haar gaan negeren dus ze geeft een beetje wat wij willen dat ze doet en voor we het weten zijn we weer 200 postings verder.
Weet ik.
Wat mij betreft hoef je je geen zorgen te maken. TO heeft een obsessie en ik heb de tijd om mee te gaan in een hypothetische situatie.
yette schreef op 03-02-2022 om 09:04:
[..]
Thomass wijst je erop dat je amper iets hebt gedaan mbt het welzijn van je dochter op school. Ik ben het daarmee eens. Blijkbaar zit je liever achter internet. Je hebt na ruim een week één warrige brief aan de juf gestuurd. Een brief die je begon met dat je zelden met je kind praat. Waarin je het probleem dat je kind denkt dat ze opzettelijk geen aandacht krijgt, niet eens noemt. Een brief waarin je meer woorden besteedt aan jouw visie dan aan de problemen waar je kind mee zit.
Als we het dan toch hebben over negeren en over wat kinderen zouden moeten leren ...
Yette, lees mijn eerdere posts. Wij hebben in het verleden heel veel gedaan, maar werden niet gehoord
Lees ook de voortdurende beschuldigingen, hier op dit forum, dat ik mijn kind zou uithoren (en nu dus volgens jou dat ik dat te weinig doe) en dat ik mijn kind zou opzetten tegen de juf (wat ik dus niet doe, zodat mijn kind een prettige relaties met de juf houdt).
Verder vind ik het zeer aanmatigend om een oordeel te vellen over hoeveel ik in deze kwestie heb gedaan. Mijn dochter is er zeer blij mee. ook al is dit in jouw ogen maar een kleine stap
Punt 2 hierin: de school heeft ons en onze verzoeken heel lang genegeerd (een Kanjerstrategie, weet ik nu) het is voor ons een heel groot succes dat er nu wel wordt meegewerkt.
PS. Begin nou niet samen met Thomas (die blijkbaar nu pas aanschuift en niets heeft gelezen van het voorgaande alweer aan de trollen-conspiracy-theorie, want ik vind dat zeer ongevoelig van je. Nogmaals ik had meer van jou verwacht dan gif spuiten en ook nog met iemand die de situatie niet kent
yette schreef op 03-02-2022 om 11:32:
[..]
Fijn dat je dit ontdekt hebt!
Als er zorgen zijn over zaken waar je kind op school tegenaan loopt, is overleg tussen ouders en school heel normaal. Maar dat overleg komt er alleen als degene die problemen signaleert, dat ook aan geeft. Heel goed dus dat je hebt laten merken dat er 'iets' is om over te praten! In het belang van je dochtertje, wil ik je wel nog meegeven dat de juf en jij sneller tot oplossingen komen als jij focust op de problemen waar je kind tegenaan loopt.
Verder hoop ik dat je wat afstand kan nemen en daardoor gaat zien hoe jouw eigen insteek invloed heeft op de communicatie en op het vinden van simpele oplossingen.
Yette, je maakt een
kleine inschattingsfout. Er is nog steeds geen sprake van overleg. Ik
heb de school geïnformeerd en de juf heeft het zo gedraaid dat mijn
kind alsnog het gele onderdanige petje heeft gehouden. Volgens de juf
heeft de juf met het vriendinnetje gepraat . Maar dat geeft niet, we
doen één stapje tegelijk. Als het goed is heeft mijn kind haar les
geleerd (en ze is er heel blij mee). (volgens mijn dochter heeft
zijzelf met het vriendinnetje gepraat = geen gele pet meer).
Prettig weekend allemaal
MoederSterretje schreef op 04-02-2022 om 05:05:
[..]
PS. Begin nou niet samen met Thomas (die blijkbaar nu pas aanschuift en niets heeft gelezen van het voorgaande
Thomass heeft alles al die tijd meegelezen en zich verbaasd en je doet precies wat ik had verwacht. Prima. De rest doet ook precies wat ik hoopte.
