Is Kanjertraining soms schadelijk?
Kanjertraining was iets wat ik als een groot pluspunt van onze school heb gezien toen ik mijn kind inschreef. 'Tot ik de negatieve kanten daarvan had ervaren. Nu weet ik het niet meer zo zeker dat deze huis-tuin-en-keuken
psychologie, waar geen wetenschappelijk onderzoek naar is gedaan over
de effectiviteit en de werking, wel zo goed is.
In groep 0 (voor de kids die in januari al 4 worden) gebeurde het eerst met het
vriendinnetje van mijn dochter en daarna met mijn dochter zelf. Het meisje werd al gauw de beste vriendin van mijn dochter en de meiden speelden heel leuk en op een gelijkwaardig niveau samen. De moeder van het vriendinnetje vertelde dat het meisje last had van haar 1 jaar oudere broertje en ook het meisje klaagde over hem dat hij haar speelgoed afpakte, haar soms een mep verkocht, etc. Kortom, dat hij bazig was. Om het meisje te helpen sterker en zekerder te worden, kreeg ze op school tijdens de Kanjertraining “ik ben de baas”-lesjes. Tegen het einde van dat schooljaar werd het meisje zo bazig over mijn dochter dat mijn oppas die dat meemaakte, een klacht bij mij indiende. Het meisje pestte en kleineerde mijn dochter (en die dag ook de oppas). De oppas waarschuwde mij dat dit echt niet kon. De situatie was dusdanig ernstig dat de meisje in verschillende groepen 1 zijn geplaatst.
Toen mijn dochter,dat nogal verlegen was in de buitenwereld, maar niet op haar mondje gevallen is thuis, deze “ik ben de baas”-lesjes kreeg, gebeurde iets vergelijkbaars. Ze werd thuis brutaal en onhandelbaar en ik moest haar zelfs vaker dan gebruikelijk, time-outs geven. Met de eerder opgedane ervaring met het vriendinnetje, was ik er echter al op voorbereid dat dit niet haar gebruikelijke zelf was. Het effect op de verlegenheid van mijn kind was minimaal (als die er al was), maar de negatieve effecten waren behoorlijk, echter gelukkig tijdelijk.
Een ander groot nadeel van de Kanjertaining is het schuld geven aan het slachtoffer (je bent een bang konijntje en je moet niet zo zielig doen). Ook dit
heeft flink in gehakt op mijn kind, dat dan maar niet meer meldde dat ze gepest werd
Deze “ik ben de baas”-lesjes en “blaming the victim” zijn te simplistisch voor
woorden. Als de oplossing zo simpel lag, dan was niemand meer verlegen of onzeker. Wat een veel grotere rol heeft gespeeld bij mijn dochter, was de lieve en grappige juf in groep 1 die haar veel vrijheid gaf. In groep 2 kwam de lockdown welk onverwacht positief effect had op de verlegenheid van mijn dochter. Ze communiceerde via de tablet met de klas (omdat wij wegens gezondheidsredenen langer thuis waren dan de rest) en iedereen wilde met haar praten. Ze werd vrolijk en veel zekerder in haar contacten met de buitenwereld. Maar toen aan het einde van groep 2 ze weer naar school ging en haar (nieuwe) vriendinnetje mijn dochter bij het spel begon uit te sluiten, had ik genoeg van deze “blaming the victim”- pseudotherapie en heb ik de moeder gemeld dat mijn kind niet meer met haar kind mocht spelen. Dit had direct gewenst effect en alles is weer in orde.
Nu in groep 3 echter, keren de “Ik ben de baas”-lesjes terug, en is het weer
zwaar thuis. Mijn dochter is van mening dat zij de baas is en niet de ouders. En dit keer ben ik degene die gepest wordt. Ik heb mijn dochter voorgelicht dat dit toch echt niet waar is dat zij de baas is en dat kinderen die zich ernstig misdragen soms zelfs uit huis worden geplaatst. Dus dat uiteindelijk dan de Nederlandse staat de baas is. Ik vind het echter jammer dat door deze pseudotherapie mijn kind eerder op het slechte pad dan op de goede pad gebracht wordt. Vooral omdat haar onzekerheid weer op gaat spelen.
Begrijp mij goed, de oefeningen in vertrouwen die de kinderen doen zijn volgens mij prima in orde. Maar wat ik ook niet begrijp is het feit dat de ouders erbuiten worden gehouden. Alsof het effect van wat je doet zich alleen tot de school beperkt en alsof alles wat je doet oneindig goed zou zijn. Zulke wondermiddelen bestaan volgens mij niet. De onzekerheid van
mijn dochter (dat mondjesmaat weer terug begint te komen) wordt
verborgen achter bravoure (dat keiharde kanten begint te krijgen).
Soms dien je een wat bijsturen als het mis dreigt te gaan, is mijn mening. Maar hoewel de Kanjertraining de kinderen “leert” om met kritiek om te gaan (het slachtoffer moet dan een ander speelkameraadje zoeken, de pestkop is dus de baas) is kritiek op onze school uit den boze.
Ik ben heel benieuwd wat andere ouders van dit alles vinden. Naar mijn mening leert de Kanjertraining mijn kind een harteloze en keiharde opstelling aan dat de pestkop de baas is (de vlerk is goed materiaal om daar leiders van
de maken). Het leert mijn kind dat het je eigen schuld is als je slachtoffer bent van iemands vervelende of agressieve gedrag. Tot slot leert het onverschilligheid aan (“ik haal mijn schouders op”: nou en dat je iets vindt) en heeft het verborgen racistische elementen omdat de vlerk de zwarte pet op heeft en de kanjer de witte pet.
MoederSterretje schreef op 27-01-2022 om 15:11:
[..]
Lollypopje,
ik zit in een onderzoeksmodus. Ik beschrijf de situaties om uit te
leggen wat ik bedoel en te kijken naar de mogelijkheden. Op dit
moment nog binnen onze school en met de Kanjertraining. De vragen en
de kritiek zetten mij aan tot meer nadenken. Zoals gezegd, ik heb al
ontdekt dat ouders rechtstreeks aanspreken veel beter voor mijn kind
is. Ik heb ontdekt dat mijn kind als te lief wordt aangemerkt (een
konijntje) en dat er eigenlijk geen positieve introverte rol
beschikbaar is binnen de Kanjertraining (geel + wit wordt gezien als
nóg liever), terwijl men met de Kanjertraining leidersgedrag wenst en dat nastreeft (degene die dat ontkent, houdt zichzelf voor de gek).
Als iemand deze positieve introverte rol wel kent, dan hoor ik het graag. De Kanjertijger is dominant positief. Hij is een leider die
luistert naar zijn leider (de leraar). Dit is een onhaalbaar ideaal voor mijn kind dat meer introvert is.
Maar wellicht is er een rol dat wel haalbaar is voor haar (behalve
het eeuwige hulpje dat steeds de kanjerregels opnieuw moet leren).
Als jullie de Kanjertraining zo goed vinden, dan kun je toch wel
helpen zoeken? Jullie adviseren steeds om weg te gaan, maar de meeste scholen in onze buurt hebben wel iets wat niet werkt of ze nemen geen kinderen uit een ander postcodegebied (bovendien zou een school dat ver weg is erg zwaar zijn voor mij en mijn dochter, dit wegens onze aandoening, het moet wel behapbaar zijn).
Dat heb je niet ontdekt, dat heb je verzonnen.
Ik héb gevonden en je blaat er gewoon doorheen met je eigen verzinsels. Dan ga ik niet nog een keer jouw huiswerk zitten doen hoor.
MoederSterretje schreef op 27-01-2022 om 15:11:
[..]
Lollypopje,
ik zit in een onderzoeksmodus. Ik beschrijf de situaties om uit te
leggen wat ik bedoel en te kijken naar de mogelijkheden. Op dit
moment nog binnen onze school en met de Kanjertraining. De vragen en
de kritiek zetten mij aan tot meer nadenken. Zoals gezegd, ik heb al
ontdekt dat ouders rechtstreeks aanspreken veel beter voor mijn kind
is. Ik heb ontdekt dat mijn kind als te lief wordt aangemerkt (een
konijntje) en dat er eigenlijk geen positieve introverte rol
beschikbaar is binnen de Kanjertraining (geel + wit wordt gezien als
nóg liever), terwijl men met de Kanjertraining leidersgedrag wenst en dat nastreeft (degene die dat ontkent, houdt zichzelf voor de gek).
Als iemand deze positieve introverte rol wel kent, dan hoor ik het graag. De Kanjertijger is dominant positief. Hij is een leider die
luistert naar zijn leider (de leraar). Dit is een onhaalbaar ideaal voor mijn kind dat meer introvert is.
Maar wellicht is er een rol dat wel haalbaar is voor haar (behalve
het eeuwige hulpje dat steeds de kanjerregels opnieuw moet leren).
Als jullie de Kanjertraining zo goed vinden, dan kun je toch wel
helpen zoeken? Jullie adviseren steeds om weg te gaan, maar de meeste scholen in onze buurt hebben wel iets wat niet werkt of ze nemen geen kinderen uit een ander postcodegebied (bovendien zou een school dat ver weg is erg zwaar zijn voor mij en mijn dochter, dit wegens onze aandoening, het moet wel behapbaar zijn).
Mijn eerste advies is om je licht op te steken bij de juf. Niet over de filosofie achter de kanjertraining, maar over of jouw dochtertje het wel goed begrijpt omdat ze met rare verhalen thuis komt.
En nee, ik ga niet met je mee zoeken want je bent niet oplossingsgericht bezig.
MoederSterretje schreef op 27-01-2022 om 15:11:
[..]
Lollypopje,
ik zit in een onderzoeksmodus. Ik beschrijf de situaties om uit te
leggen wat ik bedoel en te kijken naar de mogelijkheden.
konijntje) en dat er eigenlijk geen positieve introverte rol
beschikbaar is
De enige die een andere rol kan aannemen ben jij. Nl die van moeder van je kind.
Nog een keer dan. Als je kind het op school niet fijn vindt ga je het gesprek aan. Vraagt verduidelijking, misschien een beetje hulp en kijkt of dat helpt. Dat is je moederrol.
Jij kiest voor de rol van don Quichot. Je hebt een imaginaire vijand (de kanjertraining) en alles Moet En Zal daaraan liggen en daarvoor wijken. Ik hoop voor jou en je kind dat de vader van je kind wel nog in de realiteit staat en je gaat helpen om daar ook weer te komen.
Flanagan schreef op 27-01-2022 om 14:46:
Nu heeft de oudste tijdens verblijf in buitenland een paar jaar Wereldschool genoten. Ik moet zeggen dat het materiaal prima in elkaar stak en voorzien van goede begeleiding. Eenmaal terug, ontmoette ik een Engels echtpaar. Hun kinderen deden ook aan thuisonderwijs en voor de sociale aspecten, zaten ze op diverse verenigingen. Leuke kinderen die prima in hun vel zaten.
Alleen is dat in Nederland niet mogelijk, dus moet je roeien met de riemen die je hebt. Als de boot niet lekker roeit, zoek je een andere boot.
Wij
hebben daar dus ook superervaring mee. Mijn dochter is enorm
vooruitgegaan qua leerniveau maar ook qua sociale vaardigheden want
opeens werd ze interessant en wilde iedereen wel met haar skypen. Ze
voelde zich top. Ze maakte veel mee, want we gingen naar plekken waar
je weinig last van Corona had, maar waar het klimaat goed was voor
onze aandoening. Haar gezondheid en conditie ging enorm vooruit (wat
nu weer terug is op het oude niveau). We vonden zelfs een professor
in het buitenland die ons hielp aan een hightech snufje op haar
smartphone om haar aandoening te monitoren. Maar vooral psychisch
voelden we ons veel beter, zonder die onnodige druk vanuit de school.
We kregen wel materialen van de school en deden aan alles mee, maar
het was toch anders. Mijn dochter werd veel zekerder, wat nu langzaam
aan het verdwijnen lijkt. Hoewel ze wel populair is gebleven, lijkt
het.
volgens mij is er helemaal niks aan de hand en zie je spoken. Hoe maak je een probleem van een niet-bestaand probleem?
yette schreef op 23-01-2022 om 12:53:
[..]
Je noemt nu alleen de valkuilen die er zijn als de dynamiek in een groep niet goed is.
Wit (de tijger) is doorgaans positief over zichzelf en anderen, betrouwbaar, behulpzaam en duidelijk. Valkuil is dat ze naïef kunnen zijn als de sociale interactie niet goed is.
Geel (konijn) is tegemoetkomend, heeft begrip voor anderen, is vriendelijk. Maar bij een slechte sfeer kan dat omslaan in verdrietig/verontwaardigd terugtrekken.
Rood (de aap) ziet in contanten vooral de humor en het positieve. De valkuil bij een slechte sfeer, is clownesk gedrag, meelopen, uitlachen.
De zwarte pet (vogel) is een sterke, stoere persoonlijkheid. Een soort geboren leider. Valkuil bij die personen is dat ze bij een slechte dynamiek bazig en pesterig kunnen gaan doen.
Best ingewikkeld eigenlijk; wie bepaald nu welke kleur pet op het hoofd komt? Bepaalt het kind dit, of de klasgenoten of de leerkracht? En als een kind het niet eens is met de kleur want het heeft liever de rode pet want het was humor dan de zwarte pet omdat het zichzelf niet ziet als bazig?
Gelukkig dat de petten na afloop weer in een krat gaan. Mag je blij zijn dat een pet luizenvrij is.
Praten over manier van omgaan met elkaar is leerzaam, maar dat kan ook zonder die ‘stempels’. Eigenlijk zouden ze petten met alle kleuren moeten uitdelen; iedereen gelijk.
Flanagan schreef op 27-01-2022 om 15:43:
[..]
Best ingewikkeld eigenlijk; wie bepaald nu welke kleur pet op het hoofd komt? Bepaalt het kind dit, of de klasgenoten of de leerkracht? En als een kind het niet eens is met de kleur want het heeft liever de rode pet want het was humor dan de zwarte pet omdat het zichzelf niet ziet als bazig?
Gelukkig dat de petten na afloop weer in een krat gaan. Mag je blij zijn dat een pet luizenvrij is.Praten over manier van omgaan met elkaar is leerzaam, maar dat kan ook zonder die ‘stempels’. Eigenlijk zouden ze petten met alle kleuren moeten uitdelen; iedereen gelijk.
Natuurlijk kan het zonder die petten, maar die kanjertraining heeft gekozen voor deze vorm en de school voor deze training.
Flanagan schreef op 27-01-2022 om 15:43:
[..]
Best ingewikkeld eigenlijk; wie bepaald nu welke kleur pet op het hoofd komt? Bepaalt het kind dit, of de klasgenoten of de leerkracht? En als een kind het niet eens is met de kleur want het heeft liever de rode pet want het was humor dan de zwarte pet omdat het zichzelf niet ziet als bazig?
Gelukkig dat de petten na afloop weer in een krat gaan. Mag je blij zijn dat een pet luizenvrij is.Praten over manier van omgaan met elkaar is leerzaam, maar dat kan ook zonder die ‘stempels’. Eigenlijk zouden ze petten met alle kleuren moeten uitdelen; iedereen gelijk.
ha, ha, ha, ik geef je groot gelijk Flanagan!
Flanagan schreef op 27-01-2022 om 15:43:
[..]
Best ingewikkeld eigenlijk; wie bepaald nu welke kleur pet op het hoofd komt? Bepaalt het kind dit, of de klasgenoten of de leerkracht? En als een kind het niet eens is met de kleur want het heeft liever de rode pet want het was humor dan de zwarte pet omdat het zichzelf niet ziet als bazig?
Gelukkig dat de petten na afloop weer in een krat gaan. Mag je blij zijn dat een pet luizenvrij is.Praten over manier van omgaan met elkaar is leerzaam, maar dat kan ook zonder die ‘stempels’. Eigenlijk zouden ze petten met alle kleuren moeten uitdelen; iedereen gelijk.
Klopt. Ik denk ook dat kinderen het prima begrijpen zonder de beestjes en de petten: als ze met de buurkinderen speelt, krijgt Miep de leiding, want daar heeft ze meestal de leukste plannen. Maar op school is Miep de jongste van de klas. Daar is ze wat minder prominent aanwezig, maar wel sociaal. En als ze er wat aandacht nodig heeft, is ze er de grapjas. Elke situatie is anders en daar reageer je op. Zo lang het gezellig is, is elke houding prima. Dat Miep haar broer enorm kan treiteren, is alleen minder 
Precies datzelfde verhaal kan je met beestjes en petten vertellen. Geen idee waarom ze daar voor kiezen.
ik vind het een beetje wappie-gedrag, zelfonderzoek, hopeloos op zoek naar je eigen gelijk!
Prachtwacht schreef op 27-01-2022 om 16:48:
ik vind het een beetje wappie-gedrag, zelfonderzoek, hopeloos op zoek naar je eigen gelijk!
Och, wappie staat erbuiten. TO bemerkt iets bij haar kind na verandering van onderwijsprogramma, vangt bot bij school en hoopt hier een argument te vinden waarmee ze de juf weerwoord kan geven, zonder drastische besluiten als wisselen van school. Lees het als voorbereidend werk om zo de juf mee te krijgen.
Alleen werkt het op school vaak niet zo; leerkrachten staan niet gauw open voor mening van een ouder als hun baas hen de training opdraagt.
Als haar dochter zich op school niet sociaal ( bazig) gedraagt, is dat een taak voor de juf. Thuis heeft ze zich te gedragen zoals haar ouders haar geleerd hebben.
@TO, hou school en thuis gescheiden.
Flanagan schreef op 27-01-2022 om 17:21:
[..]
Och, wappie staat erbuiten. TO bemerkt iets bij haar kind na verandering van onderwijsprogramma, vangt bot bij school en hoopt hier een argument te vinden waarmee ze de juf weerwoord kan geven, zonder drastische besluiten als wisselen van school. Lees het als voorbereidend werk om zo de juf mee te krijgen.
Alleen werkt het op school vaak niet zo; leerkrachten staan niet gauw open voor mening van een ouder als hun baas hen de training opdraagt.
Als haar dochter zich op school niet sociaal ( bazig) gedraagt, is dat een taak voor de juf. Thuis heeft ze zich te gedragen zoals haar ouders haar geleerd hebben.
@TO, hou school en thuis gescheiden.
Je mist iets!
Je kan pas bot vangen als je geprobeerd hebt te praten.
Die school weet helemaal niet met welke verhalen over de kanjertraining dit meisje thuis komt. Die weet niet dat haar moeder niet nuanceert of navraagt maar simpelweg aanneemt dat haar kind door de leerkrachten bestempeld wordt als aanstellerig zielig konijntje dat helemaal nooit (ook niet als het nodig is) zal worden getroost. School weet niet dat deze moeder om 3.00 's nachts het internet afzoekt om bevestiging te vinden voor haar idee dat haar kind emotioneel verwaarloosd wordt. Al dágen!!!
Terwijl het heel makkelijk is om even aan de juf te vertellen/appen dat je kind gisteren met een raar verhaal thuis kwam en je vreest dat ze de uitleg niet helemaal goed heeft begrepen.
Lijkt me stug dat je dan bot vangt.
TO escaleert in haar uppie. Al dagen achter elkaar. Ze heeft dat doodgewone gesprekje dat ze maandag had kunnen voeren en waardoor het hoogstwaarschijnlijk allemaal een misverstand blijkt, niet geïnitieerd. Al dagen achter elkaar niet.
MoederSterretje schreef op 24-01-2022 om 14:09:
Leene, ik ben het met je eens, het werkt niet (echt) goed. In ieder geval niet als je de gele pet op hebt. Ik heb in groep 2 wel uitleg gevraagd over dat vertrouwen. Mijn dochter vroeg of haar vriendin (die van het vervelende broertje) te vertrouwen was. Ik wist niet wat ik moest zeggen. In mijn ogen zijn alle kinderen te vertrouwen, hoogstens stout op die leeftijd. Ik dus naar de juf, hoe ik chocola uit deze vraag kon maken. De juf legde mij uit dat de kinderen die hun afspraken niet nakomen als niet te vertrouwen worden bestempeld. Ik hield verder mijn mond (anders zou ik de "zeurende moraalridder" zijn uit het handboek) maar dacht wel bij mijzelf dat het meisje op 5 jarige leeftijd zo'n stempel niet verdiende. Zij kon er wellicht niets aan doen dat ze (nog) niet geleerd had om zich aan afspraken te houden. Ik dacht ook "en de liegende kinderen dan?", want ik had de juf erop gewezen dat het andere vriendinnetje (die later mijn kind uitsloot) soms pestte en vaak loog. De juf had gezegd dat ze dat wist en het weggewuifd als iets wat alle kinderen doen. Wat waarschijnlijk ook zo is en zij waarschijnlijk geen moraalridder wil uithangen (iets wat in de Kanjertraining pertinent niet mag).
@Yette, op 24 Jan gaf Moeder Sterretje aan uitleg te hebben gevraagd aan juf groep 2.
Antwoord juf gaf haar geen goed gevoel. Wat pesten betreft: die juf wist ervan en had het weggewuifd als iets wat alle kinderen doen. Dat komt niet serieus over. Ik snap wel dat ze nu wat beter beslagen te werk wilt gaan.
Misschien meer op globale wijze de MR benaderen, vragen of er meer vragen binnen komen wat betreft toepassing en interpretatie; de vraag bij hen neerleggen?
rollen? Introverte kinderen die een rol zouden moeten hebben?
Mijn kinderen zaten op een montessorischool en zijn introvert. Ze zijn nooit een petje geworden. Natuurlijk niet. Dat is de kanjertraining ook niet. Blijkbaar denk jij dat ze op school hier de hele dag mee bezig zijn en elk kind een bepaalde rol/pet opkrijgt met het idee dat bij jij. Wat een onzin maar ja gewoon het laten zitten en er eens met school over gaan praten doe je niet. Je gaat liever googlen en je dochter uithoren blijkbaar.
Stap 1. Praat met de school. Stuur vanavond nog een email dat je wat vragen hebt over de kanjertraining omdat je bepaalde opmerkingen van de je dochter niet goed kan plaatsen
Stap 2. Ga naar dit gesprek en luister. Vul niet in. Stel open vragen en neem het liefste iemand mee
Stap 3. Beviel het gesprek niet, zoek een andere school. Er zijn er genoeg en de meeste scholen doen niet aan de kanjertraining. Ik had er voordat mijn kinderen naar een andere school gingen nog nooit van gehoord
En voor nu. Stop per direct met googlen. Je maakt jezelf helemaal gek. De kanjertraining is niet zo groot en je dochter is geen konijn. Wel maak je haar angstig voor school op deze manier.
Flanagan schreef op 27-01-2022 om 19:15:
[..]
@Yette, op 24 Jan gaf Moeder Sterretje aan uitleg te hebben gevraagd aan juf groep 2.
Antwoord juf gaf haar geen goed gevoel. Wat pesten betreft: die juf wist ervan en had het weggewuifd als iets wat alle kinderen doen. Dat komt niet serieus over. Ik snap wel dat ze nu wat beter beslagen te werk wilt gaan.Misschien meer op globale wijze de MR benaderen, vragen of er meer vragen binnen komen wat betreft toepassing en interpretatie; de vraag bij hen neerleggen?
Dit bevestigt toch alleen maar wat ik zei? Een gesprek is best mogelijk. TO vangt geen bot als ze uitleg vraagt.
Wat ik mezelf vooral afvroeg bij wat Moedersterretje over dat gesprek schreef, was: klopt het wel dat beiden het hadden over onbetrouwbare kinderen ipv over onbetrouwbaar gedrag van kinderen? En hoe is het mogelijk dat twee volwassenen dàt essentiële verschil missen?
Ik weet niet of de juf het snapt, kan best dat het probleem ook daar ligt. Maar we lezen dit van TO en -sorry- die komt niet zo stabiel op me over waardoor ik vraagtekens zet bij haar interpretatie van wat de juf zei.
Het gesprek van vorig jaar zou ook vast wat constructiever zijn geweest als TO zichzelf niet het zwijgen had opgelegd toen ze zichzelf afvroeg of kinderen die afspraken niet nakomen anders worden benaderd dan kinderen die liegen. Ik snap echt niet waarom je je mond zou houden als je vragen hebt?! Beter een vraag teveel dan een foute interpretatie teveel, toch? En stel die vragen aan degene die erover gaat. Niet aan internet. Die juf is dik 30 uur per week verantwoordelijk voor je kind. Zij kan je vertellen wat ze jouw kind probeert te leren, hoe haar kanjertraining eruit ziet en hoe jouw kind dat volgens haar oppikt. Als je wil weten wat er mis gaat, moet je bij haar zijn.
Gewoon met vragen.
Niet met een gestrekt been en vier dagen 'research' omdat je over je toeren bent.
Kan best hoor, dat ze kinderen op die school indoctrineren en verwaarlozen. Je hoort de gekste dingen. Maar in dit geval is er dus geen gesprek meer geweest. Niet OK om er dan met een gestrekt been in te gaan. Dus informeer voor je de strop op hangt alsjeblieft even hoe de juf het ziet.
