Is Kanjertraining soms schadelijk?
Kanjertraining was iets wat ik als een groot pluspunt van onze school heb gezien toen ik mijn kind inschreef. 'Tot ik de negatieve kanten daarvan had ervaren. Nu weet ik het niet meer zo zeker dat deze huis-tuin-en-keuken
psychologie, waar geen wetenschappelijk onderzoek naar is gedaan over
de effectiviteit en de werking, wel zo goed is.
In groep 0 (voor de kids die in januari al 4 worden) gebeurde het eerst met het
vriendinnetje van mijn dochter en daarna met mijn dochter zelf. Het meisje werd al gauw de beste vriendin van mijn dochter en de meiden speelden heel leuk en op een gelijkwaardig niveau samen. De moeder van het vriendinnetje vertelde dat het meisje last had van haar 1 jaar oudere broertje en ook het meisje klaagde over hem dat hij haar speelgoed afpakte, haar soms een mep verkocht, etc. Kortom, dat hij bazig was. Om het meisje te helpen sterker en zekerder te worden, kreeg ze op school tijdens de Kanjertraining “ik ben de baas”-lesjes. Tegen het einde van dat schooljaar werd het meisje zo bazig over mijn dochter dat mijn oppas die dat meemaakte, een klacht bij mij indiende. Het meisje pestte en kleineerde mijn dochter (en die dag ook de oppas). De oppas waarschuwde mij dat dit echt niet kon. De situatie was dusdanig ernstig dat de meisje in verschillende groepen 1 zijn geplaatst.
Toen mijn dochter,dat nogal verlegen was in de buitenwereld, maar niet op haar mondje gevallen is thuis, deze “ik ben de baas”-lesjes kreeg, gebeurde iets vergelijkbaars. Ze werd thuis brutaal en onhandelbaar en ik moest haar zelfs vaker dan gebruikelijk, time-outs geven. Met de eerder opgedane ervaring met het vriendinnetje, was ik er echter al op voorbereid dat dit niet haar gebruikelijke zelf was. Het effect op de verlegenheid van mijn kind was minimaal (als die er al was), maar de negatieve effecten waren behoorlijk, echter gelukkig tijdelijk.
Een ander groot nadeel van de Kanjertaining is het schuld geven aan het slachtoffer (je bent een bang konijntje en je moet niet zo zielig doen). Ook dit
heeft flink in gehakt op mijn kind, dat dan maar niet meer meldde dat ze gepest werd
Deze “ik ben de baas”-lesjes en “blaming the victim” zijn te simplistisch voor
woorden. Als de oplossing zo simpel lag, dan was niemand meer verlegen of onzeker. Wat een veel grotere rol heeft gespeeld bij mijn dochter, was de lieve en grappige juf in groep 1 die haar veel vrijheid gaf. In groep 2 kwam de lockdown welk onverwacht positief effect had op de verlegenheid van mijn dochter. Ze communiceerde via de tablet met de klas (omdat wij wegens gezondheidsredenen langer thuis waren dan de rest) en iedereen wilde met haar praten. Ze werd vrolijk en veel zekerder in haar contacten met de buitenwereld. Maar toen aan het einde van groep 2 ze weer naar school ging en haar (nieuwe) vriendinnetje mijn dochter bij het spel begon uit te sluiten, had ik genoeg van deze “blaming the victim”- pseudotherapie en heb ik de moeder gemeld dat mijn kind niet meer met haar kind mocht spelen. Dit had direct gewenst effect en alles is weer in orde.
Nu in groep 3 echter, keren de “Ik ben de baas”-lesjes terug, en is het weer
zwaar thuis. Mijn dochter is van mening dat zij de baas is en niet de ouders. En dit keer ben ik degene die gepest wordt. Ik heb mijn dochter voorgelicht dat dit toch echt niet waar is dat zij de baas is en dat kinderen die zich ernstig misdragen soms zelfs uit huis worden geplaatst. Dus dat uiteindelijk dan de Nederlandse staat de baas is. Ik vind het echter jammer dat door deze pseudotherapie mijn kind eerder op het slechte pad dan op de goede pad gebracht wordt. Vooral omdat haar onzekerheid weer op gaat spelen.
Begrijp mij goed, de oefeningen in vertrouwen die de kinderen doen zijn volgens mij prima in orde. Maar wat ik ook niet begrijp is het feit dat de ouders erbuiten worden gehouden. Alsof het effect van wat je doet zich alleen tot de school beperkt en alsof alles wat je doet oneindig goed zou zijn. Zulke wondermiddelen bestaan volgens mij niet. De onzekerheid van
mijn dochter (dat mondjesmaat weer terug begint te komen) wordt
verborgen achter bravoure (dat keiharde kanten begint te krijgen).
Soms dien je een wat bijsturen als het mis dreigt te gaan, is mijn mening. Maar hoewel de Kanjertraining de kinderen “leert” om met kritiek om te gaan (het slachtoffer moet dan een ander speelkameraadje zoeken, de pestkop is dus de baas) is kritiek op onze school uit den boze.
Ik ben heel benieuwd wat andere ouders van dit alles vinden. Naar mijn mening leert de Kanjertraining mijn kind een harteloze en keiharde opstelling aan dat de pestkop de baas is (de vlerk is goed materiaal om daar leiders van
de maken). Het leert mijn kind dat het je eigen schuld is als je slachtoffer bent van iemands vervelende of agressieve gedrag. Tot slot leert het onverschilligheid aan (“ik haal mijn schouders op”: nou en dat je iets vindt) en heeft het verborgen racistische elementen omdat de vlerk de zwarte pet op heeft en de kanjer de witte pet.
Ik wil even reageren op je stelling dat er geen wetenschappelijk onderzoek naar is gegaan, dat is er namelijk wel.
https://www.nji.nl/interventies/kanjertraining
"Er zijn vier onderzoeken naar de Kanjertraining uitgevoerd. Drie hebben een quasi-experimenteel design en één heeft een gerandomiseerd (RCT) design met een half jaar follow-up. Allen zijn uitgevoerd in de dagelijkse praktijk."
"De Kanjertraining is een breed programma met een uitgebreid systeem van training en implementatie. Op 10 december 2015 is De Kanjertraining beoordeeld op onderzoek. De studies geven sterke aanwijzingen dat deelname aan De Kanjertraining als klassikale interventie voor conflictklassen in het basisonderwijs of als ouder-kind training in een klinische setting leidt tot een afname van externaliserend en internaliserend gedrag bij kinderen van 8 tot 13 jaar als deze wordt gegeven door een getrainde psycholoog of orthopedagoog. De interventie heeft in die gevallen positieve effecten op onder andere zelfwaardering, emotioneel welbevinden, depressieve gevoelens, agressie, verstorend en prosociaal gedrag, problemen met leeftijdsgenoten, het gevoel gepest te worden en de relatie met de leerkracht. Er zijn geen directe effecten gevonden op pesten. Dit werd in 2018 bevestigd door een onderzoek naar de effectiviteit van verschillende anti-pestprogramma’s
MoederSterretje schreef op 24-01-2022 om 14:09:
Leene, ik ben het met je eens, het werkt niet (echt) goed. In ieder geval niet als je de gele pet op hebt. Ik heb in groep 2 wel uitleg gevraagd over dat vertrouwen. Mijn dochter vroeg of haar vriendin (die van het vervelende broertje) te vertrouwen was. Ik wist niet wat ik moest zeggen. In mijn ogen zijn alle kinderen te vertrouwen, hoogstens stout op die leeftijd. Ik dus naar de juf, hoe ik chocola uit deze vraag kon maken. De juf legde mij uit dat de kinderen die hun afspraken niet nakomen als niet te vertrouwen worden bestempeld. Ik hield verder mijn mond (anders zou ik de "zeurende moraalridder" zijn uit het handboek) maar dacht wel bij mijzelf dat het meisje op 5 jarige leeftijd zo'n stempel niet verdiende. Zij kon er wellicht niets aan doen dat ze (nog) niet geleerd had om zich aan afspraken te houden. Ik dacht ook "en de liegende kinderen dan?", want ik had de juf erop gewezen dat het andere vriendinnetje (die later mijn kind uitsloot) soms pestte en vaak loog. De juf had gezegd dat ze dat wist en het weggewuifd als iets wat alle kinderen doen. Wat waarschijnlijk ook zo is en zij waarschijnlijk geen moraalridder wil uithangen (iets wat in de Kanjertraining pertinent niet mag). Dus als je een afspraak mist ben je niet te vertrouwen, maar als je liegt ben je dat wel. Is dat niet de omgekeerde wereld? En een voedingsbodem voor ander ongewenst gedrag later? Zoals ook is gebleken.
Nogmaals ik probeer hier chocola van te maken. Jullie commentaar is voor mij heel waardevol (ook al raken sommigen een beetje ongeduldig) om de situatie te kunnen begrijpen.
Mijn kindje was "alleen maar" verlegen en ze redt zich op dit moment wel (hoewel het wel zwaar voor mij is). Maar ik moet er niet aan denken dat ze echt zwaar gepest werd, dan zou ze nog meer voor haar kiezen krijgen door de Kanjertraining, paradoxaal genoeg. Had ik het geweten dat dit zo werkt, dan had ik een school gekozen zonder de Kanjertraining. Voor verlegen en/of meer introverte kindjes is de kanjertraining volgens mij niet echt geschikt. Ik neig ernaar te denken dat de Kanjertraining nadelig uitpakt als je wordt bestempeld als een gele pet. Zonder de Kanjertraining had mijn kind het makkelijker gehad op zo'n goede school als de onze, waar volgens mij weinig sociale problematiek speelt.
Als de leerkracht echt kinderen bestempeld als "een gele pet" dan is ze heel fout bezig.
Je zou eens op school kunnen vragen of alle leerkrachten gecertificeerd zijn om kanjertraining te mogen geven. Als ze hun kennis en kunde hebben van een collega die wel getraind is hiervoor dan gaat er iets mis.
Mevrouw75 schreef op 24-01-2022 om 14:05:
[..]
Maar het is ook larie om te geloven dat pesten in een keer op te lossen is.
Vertel mij wat. Pesten is vaak een heel ingewikkeld proces. Maar wat er tegen ons als ouders gezegd werd is " we pakken het op, we hebben een kanjer training, we doen wekelijks SOVA, maar zoon heeft ook eigen verantwoordelijkheid" ( namelijk hij moest maar melden..
In al die jaren dat hij op school heeft gezeten ( tot groep 7) heeft 1x een IB-er de klas aangesproken op het feit dat onze zoon ongelukkig was op school. Alle kinderen! wisten gelijk waarover het ging. Daarna is het een klein poosje wel beter gegaan. Maar er was al teveel gebeurd. We zijn van school veranderd ( wat we veel eerder hadden moeten doen) en het gaat prima. En huidige school gebruikt niet de kanjer training. Echt ik ben er sterk van overtuigd dat pesten een klassikaal probleem is, namelijk kinderen die pesten, kinderen die gepest worden en ook de meelopers en degene die het zien maar niet ingrijpen. Dat is een buitengewoon ingewikkeld proces, wat je alleen maar kunt stoppen als je de klas zo ver krijgt dat ze het pesten niet meer accepteren. Een pester houdt echt wel op als de rest van de klas er tegen in gaat. Mijn dochter zal wel in een hele veilige klas, daar is een elders gepeste jongen en een andere jongen met probleem gedrag super goed opgevangen. Daar zaten een aantal 'positieve bekrachtigers' in die klas. Pesters daar kregen gewoon geen kans.
Er wordt een onderzoek aangehaald dat kanjer training zou werken maar ik heb regelmatig gelezen dat heel veel antipest programma's waaronder de kanjertraining niet werken en soms de boel erger maken. Kanjer trainingen helpen niet als er een pest probleem is, misschien wel om iemand wat meer inzicht te geven in eigen gedrag maar een kind wat alleen staat en een hele klas tegenover zich ziet kan er niets mee.
Ja het is larie om te geloven dat pesten in één keer op te lossen is, maar zeg dan ook niet "we hebben een kanjer training, we doen SOVA" we lossen het op. Wat dat is gewoon niet waar.
Wat zou je graag willen met dit topic? Want er zijn al best wat mensen die hebben aangegeven dat jouw weergave van de kanjer training niet klopt bij hoe deze hoort te zijn. Dus ofwel de leerkracht doet het onjuist, ofwel jouw beeldvorming klopt niet. Maar ik krijg in jouw laatste posts het gevoel dat je blijft hangen in het idee dat wat jij langs de lijn hebt ervaren, DE kanjer training is. En dat de kanjer training dus per definitie niet goed is voor 'gele kindjes'.
Sta je er voor open om er anders naar te kijken? En het gesprek aan te gaan met de leerkracht? Heb je daar tips of informatie voor nodig wat je kan helpen in het gesprek?
Kanjertraining helpt helemaal niet, is gewoon onderzoek naar gedaan.
Er zijn talloze van dit soort programma's waar goed mee verdient wordt. Slechts een paar laat een blijvend verschil zien.
Leene schreef op 24-01-2022 om 15:10:
[..]
Er wordt een onderzoek aangehaald dat kanjer training zou werken maar ik heb regelmatig gelezen dat heel veel antipest programma's waaronder de kanjertraining niet werken en soms de boel erger maken. Kanjer trainingen helpen niet als er een pest probleem is, misschien wel om iemand wat meer inzicht te geven in eigen gedrag maar een kind wat alleen staat en een hele klas tegenover zich ziet kan er niets mee.
Heb je die post wel gelezen?
De studies geven sterke aanwijzingen dat deelname aan De Kanjertraining als klassikale interventie voor conflictklassen in het basisonderwijs of als ouder-kind training in een klinische setting leidt tot een afname van externaliserend en internaliserend gedrag bij kinderen van 8 tot 13 jaar als deze wordt gegeven door een getrainde psycholoog of
orthopedagoog.
......
Er zijn geen directe effecten gevonden op pesten. Dit werd in 2018 bevestigd door een onderzoek naar de effectiviteit van verschillende anti-pestprogramma’s
Oftewel voor lastige klassen kan het een meerwaarde hebben, maar alleen als het gegeven wordt dooreen getrainde psycholoog of orthopedagoog (en dus niet door een leerkracht met een cursus van een dag). Als interventie bij pesten werkt het niet.
Promethium, dankjewel voor het inzichtgevend stukje. Kanjetraining werkt niet als een antipest programma laat het onderzoek zien, schrijf je. Dat komt overeen met mijn ervaring. Na het aanclikcken van de link las ik:
"Kanjertraining is bedoeld voor kinderen en jongeren van 4 tot 16 jaar die problemen hebben in de omgang met anderen en voor hun klasgenoten en/of ouders.
Het doel is het stimuleren van sociaal vaardig gedrag en het
voorkomen of verminderen van sociale problemen zoals pesten,
conflicten, uitsluiting en sociaal teruggetrokken gedrag. De training
wordt schoolbreed ingezet in het onderwijs met wekelijkse klassikale
lessen, en wordt aan kinderen met hun ouders in groepen gegeven op
psychologische praktijken."
Dit heeft mij veel inzicht gegeven. Mijn kind had geen problemen in de omgang met anderen, is mijn mening. Verlegen zijn is bij kinderen niet zo vreemd en gaat meestal vanzelf wel over (ik heb daar bij de huisarts voor de zekerheid navraag naar gedaan). Wat betreft sociaal vaardig gedrag blinkt mijn dochter daar zelfs in uit. Ze is in de klas behulpzaam en krijgt daar vaak stickers van de juf voor. Ze heeft veel vriendinnen die vaak bij ons over de vloer komen en ze gaat er vriendelijk en fijn mee om. Ze merkt emoties bij anderen op en komt voor andere kinderen op en troost ze als dat nodig is. Ik heb daar echt niets over te klagen.
Het lijkt wel of de Kanjertraining op onze school een eigen leven is gaan leiden, want lessen op school met de ouders erbij zijn er echt niet bij. Ouders worden daar zeer zeker niet bij betrokken. Deze kanjerlessen zijn volgens mij ook niet nodig en werken alleen maar averechts is mij gebleken. Want er is geen ernstige problematiek op onze school, terwijl kinderen (en ouders) wel etiketten opgeplakt krijgen waar ze niet meer van af lijken te komen.
De Kanjerlessen werken eigenlijk alleen als een soort reclame om ouders aan te trekken tot deze school. Dat heeft bij mij ook zo gewerkt. Ik dacht "wat fijn, een school die ervoor zorgt dat er niet gepest wordt". Nu denk ik: "wat erg, er zijn geen problemen, maar mijn kind wordt steeds op de huid gezeten." En dit geldt niet alleen voor de kinderen. Als je als ouder maar enige kritiek uit, dan krijg je op je bordje dat je geen vertrouwen hebt in de school (terwijl dit een goede school is). Of zelfs erger. Je krijgt de stempel van de zeurende moraalridder (de moraalvlerk uit het Kanjerhandboek met de geelzwarte pet) en wordt je flink aangepakt (op onze school wordt je dan gezegd dat je je mond moet houden anders kun je vertrekken).
Volgens mij heeft Leene een punt als ze zegt dat dit soort programma's het erger kunnen maken. Leraren zijn immers leken op het gebied van psychologie waardoor Kanjertraining (zomaar zonder reden) inzetten, pseudopsychologie wordt. Het kan uitmonden in onterechte etikettering en ernstige gevolgen hebben voor kinderen (en ouders). Het wordt dan een gevaarlijk instrument i.p.v. iets wat soelaas biedt. En natuurlijk heb je gelijk PhilDunphy, als je zegt dat ook de school bepaalt hoe dat instrument ingezet wordt. Maar ga als ouder er maar aan staan. Het in je eentje opnemen tegen een antipestprogramma waar de school lyrisch over is en alles aan ophangt, zelfs de contacten met de ouders. Je krijgt dat wat je tegen de schoolzegt gewoon op je eigen bordje, zoals de Kanjertraining het voorschrijft (of de school meent dat het dat doet). Ik ben daarvoor gewaarschuwd (en ook al ervaring mee opgedaan).
"Nee." ,"Nou en?", "Dit klopt niet." Kanjertraining in de praktijk?
Gisteren kwam mijn kind van school en op alles zei ze: "Nee." ,"Nou en?", "Dit klopt niet."Dit herhaalde zich: "Nou en?","Nou en?","Nou en?" enz. etc. en werd zo frequent dat het op gegeven hilarisch werd. Ik kreeg er tegen de avond de slappe lach van. Het was echt komisch. Mijn kind werd er even door in de war gebracht, maar herstelde zich al snel: "Oooo, dat mag niet. Uitlachen mag niet!".
Door deze blog sloeg ik even het Kanjerhandboek, hoofdstuk 7 er op na:
"Wie NEE durft te zeggen tegen een vriend (die pest, wordt er bedoeld) is een held."
"Doet iemand vervelend tegen mij, dan haal ik mijn schouders op." (en zeg ik "nou en" wordt op school geleerd).
"Ik ben de baas" (wordt op school geleerd).
"De bange vlerk is te omschrijven als klagerig, teruggetrokken en verongelijkt. Dit gedragstype kind voelt zich snel slachtoffer. Dit gedragstype kan geen schouders ophalen en weglopen, maar laat zich op de kast jagen."
Mijn dochter heeft gelijk!
Opvoeden is net pesten, maar dan anders bedoeld...
PS.
Na 2 weken vrij te zijn van school keert het gedrag van mijn dochter meestal tot normale proporties terug en kan ik weer met haar overleggen.
Kanjertraining: het zou verboden moet worden!
https://blog.pedagogiek.nu/blog/2018/05/24/moet-de-kanjertraining-worden-verboden/
Lees ook de links en de reacties.
Kun je de gele pet vertrouwen?
M Lavell, het officiële rapport zegt dus dat de Kanjertraining
verboden zou moeten worden. De blog geeft echter ook aan dat de
scholen, die de training gebruiken, dat niet willen. Ik begrijp wel
waarom, als ik zie wat voor een machtsfactor de Kanjertraining op
onze school is. Ook het personeel van de school wordt volgens mij
daaraan onderworpen, want de lieve maar introverte en/of gevoelige
juffen (de konijntjes) vertrekken. Ik weet echter ook hoe erg de
Kanjertraining de plank mis kan slaan en hoe naar dat voor het kind
is.
Mijn dochter is een vrolijke meid dat anderen helpt, emoties goed
kan duiden en meteen ziet als er iets is. Ze is een goede leerling en
een fijne klasgenoot. Ze komt haar afspraken na en heeft de weektaak
van de school steeds helemaal af.
De mening over haar - als de gele pet - is in het Kanjerboek is
als volgt:
“Algemene kenmerken gele-pet konijn: Ik wil te vertrouwen zijn,
maar durf niet verantwoordelijk te zijn. Daarom ben ik niet te
vertrouwen. Authentiek: nee. Mening over anderen: vijandig. Heeft
zeer veel sombere en verdrietige gevoelens.“
Kortom: de gele pet is een vlerk die aangepakt dient te worden en
veranderd tot een open en extroverte persoonlijkheid, waar de school
wat mee kan. Want nu kunnen ze mijn dochter “niet vertrouwen.”
De school meent dat serieus...
Zoek nog eens de uitleg over de petten op van pagina 1, jouw dochter IS geen gele pet. Waarom blijf je dat roepen? Verder is het logisch dat door corona er geen aparte ouder uitleg is gegeven. Vraag een ouder-avond via Teams of Zoom aan om de kanjertraining te bespreken per klas. Bel de directeur.
Los van of kanjertraining zijn doel bereikt of voorbij schiet; to schiet ook haar doel voorbij. Je kunt niet elke ontwikkeling die je dochter doormaakt en je niet bevalt aan de kanjertraining ophangen. Niet alleen hier, maar ook tegen je dochter vertel je extreme verhalen.
Dus herhaal ik mezelf. Of het ligt aan school, en dan neem je actie richting school. Of er is iets in jou dat dit helemaal opklopt en uitvergroot en het volkomen uit zijn verband rukt.
Of, en dat klinkt me waarschijnlijk, school heeft dingen misschien niet helemaal goed gedaan, en die zijn in jouw beleving een heel eigen leven zijn gaan leiden. Waardoor jij er nu alles aan ophangt en het als de oorzaak van alle kwaad ziet.
Tijd voor hulp, uitleg en toetsing. Toets eens bij je partner hoe die je ervaart, of die merkt dat je alles op kanjertraining schuift of dat alleen hier doet. Vraag uitleg aan school omdat je nu een heel negatief beeld krijgt. En zoek hulp om anders naar je dochter te kijken, zonder dat je alles op de kanjertraining schuift.
Suusje, je hebt helemaal gelijk. Ook ik weet dat mijn dochter geen
gele pet is (en niemand is dat, je zet de pet op in bepaalde
situaties), maar dat is dus niet hoe dit toegepast wordt. Verlegen
kindjes worden als gele-petten gezien (dat staat duidelijk in het
Kanjerboek) en dat was mijn dochter bij de aanvang van de lagere
school. Zo lang krijgt mijn dochter de Kanjertraining al en zo lang
is zij de gele pet. En ze komt er maar niet van af.
Tot nu toe heb ik geprobeerd neutraal te blijven en mij er niet
mee te bemoeien, maar het houdt niet op, dat aanpakken van haar
verlegenheid / gele petten gedrag. Ik geef nu nog een voorbeeld (dat
de voorstanders van de Kanjertraining waarschijnlijk niet relevant
zullen vinden), maar ik waag het erop:
Vanaf de tijd dat mijn dochter kennis heeft gemaakt met de
Kanjertraining wil ze niet meer getroost worden. “Dit is toeval”,
kun je zeggen, en daar ben ik ook jarenlang van uit gegaan. Maar het
begon haarzelf op te vallen (zij heeft mij er eigenlijk onbedoeld op
gewezen, want ik ben er niet bij, alles gebeurt buiten het zicht van
de ouders).
Eerst even de theorie:
De afspraken van de Kanjertraining (van toepassing op de gele pet)
zijn: “Wij vertrouwen elkaar, wij helpen elkaar, niemand doet
zielig.”
Dus de gele pet wordt niet getroost. Dat is de aanpak.
Laatst viel het haarzelf dus op: “Mama, ik troost anderen.
Waarom word ik niet getroost? Ik was gevallen en had pijn en ik werd
niet getroost. Mama, ik word nooit getroost.”
Door aan de slag te gaan met deze blog en de theorie bij te pakken
begrijp ik nu wat zij bedoelde met haar vragen.
Ik zou haar dan nu moeten uitleggen wat de aanpak van de
Kanjertraining is om de gele petten aan te pakken die zielig doen (en
de groep daarmee manipuleren, volgens de kanjertheorie): namelijk
geen aandacht geven aan zielig doen, ook als je gevallen bent of echt
aandacht verdient. Dat is de theorie van de Kanjertraining. Het is
een harde aanpak om de extreme situatie op school aan te pakken.
Alleen, bij ons is er geen extreme pest-situatie met een ontregelde
klas die de leraar negeert (zie hoofdstuk 7 en verder in het
Kanjerboek).
Dat de ouders geen kanjerlessen krijgen is logisch. Ouders zitten niet op school en moeten veelal ook werken. Als school wil dat ik lessen kom volgen, zou ik uit principe niet gaan. Zelfs niet op mijn vrije dag, laat staan dat ik er vrij voor zou nemen.
Een ouderavond zou wel kunnen, maar dan leg je uit wat je doet in zo'n training, je gaat hem niet geven. De ouders zijn namelijk geen groep die dagelijks met elkaar moeten werken.
Bespreek je zorgen met school. Zegt de school dan letterlijk 'hou je mond of ga weg' dan zijn ze verkeerd bezig. Zegt school ook letterlijk tegen je dochter dat ze niet te vertrouwen is? En dat ze zich niet moet aanstellen als ze gevallen is?
Hebben andere ouders dezelfde ervaringen?
Daarnaast hoef je niet alles op te hangen aan die training en kun je haar prima duidelijk maken dat er thuis andere regels in de omgang gelden en dat ze zich daar aan te houden heeft.
Het is heel normaal dat ouders middels een ouderavond uitleg krijgen. TO waarom neem je geen contact op met de kanjertrainingsite: https://kanjertraining.nl/ stel je vragen daar ipv hier
Kijk ook eens naar het filmpje rechts over de uitleg van de petten. Je mag nooit een kind aanspreken opzijnde een pet zie je in dat filmpje. Wel kun je vragen: welke pet had jij net op? Welke pet heb je nu op? Heb je de witte pet nog op?
