Is Kanjertraining soms schadelijk?

MoederSterretje schreef op 25-01-2022 om 09:16:

Suusje, je hebt helemaal gelijk. Ook ik weet dat mijn dochter geen
gele pet is (en niemand is dat, je zet de pet op in bepaalde
situaties), maar dat is dus niet hoe dit toegepast wordt. Verlegen
kindjes worden als gele-petten gezien (dat staat duidelijk in het
Kanjerboek) en dat was mijn dochter bij de aanvang van de lagere
school. Zo lang krijgt mijn dochter de Kanjertraining al en zo lang
is zij de gele pet. En ze komt er maar niet van af.

Tot nu toe heb ik geprobeerd neutraal te blijven en mij er niet
mee te bemoeien, maar het houdt niet op, dat aanpakken van haar
verlegenheid / gele petten gedrag. Ik geef nu nog een voorbeeld (dat
de voorstanders van de Kanjertraining waarschijnlijk niet relevant
zullen vinden), maar ik waag het erop:

Vanaf de tijd dat mijn dochter kennis heeft gemaakt met de
Kanjertraining wil ze niet meer getroost worden. “Dit is toeval”,
kun je zeggen, en daar ben ik ook jarenlang van uit gegaan. Maar het
begon haarzelf op te vallen (zij heeft mij er eigenlijk onbedoeld op
gewezen, want ik ben er niet bij, alles gebeurt buiten het zicht van
de ouders).

Eerst even de theorie:

De afspraken van de Kanjertraining (van toepassing op de gele pet)
zijn: “Wij vertrouwen elkaar, wij helpen elkaar, niemand doet
zielig.”

Dus de gele pet wordt niet getroost. Dat is de aanpak.

Laatst viel het haarzelf dus op: “Mama, ik troost anderen.
Waarom word ik niet getroost? Ik was gevallen en had pijn en ik werd
niet getroost. Mama, ik word nooit getroost.”

Door aan de slag te gaan met deze blog en de theorie bij te pakken
begrijp ik nu wat zij bedoelde met haar vragen.

Ik zou haar dan nu moeten uitleggen wat de aanpak van de
Kanjertraining is om de gele petten aan te pakken die zielig doen (en
de groep daarmee manipuleren, volgens de kanjertheorie): namelijk
geen aandacht geven aan zielig doen, ook als je gevallen bent of echt
aandacht verdient. Dat is de theorie van de Kanjertraining. Het is
een harde aanpak om de extreme situatie op school aan te pakken.
Alleen, bij ons is er geen extreme pest-situatie met een ontregelde
klas die de leraar negeert (zie hoofdstuk 7 en verder in het
Kanjerboek).

Is je kruistocht nou de kanjertraining afkraken? 

Ik val van de ene verbazing in de andere. Hoe kan je nou zo'n stellige visie met betrekking tot die hele kanjertraining grotendeels baseren op wat jouw dochtertje van 6/7 jou er sinds groep 0  over vertelt? Besef je dat kinderen een heleboel dingen nog niet begrijpen en dat ze het daarom vaak versimpelen? Als ze bijvoorbeeld politie en boefje spelen, zijn de rollen heel zwart-wit. De een is de goede en ander de kwade. Meer kleuren zijn er nog niet, dat moeten ze nog leren. 

Datzelfde geldt waarschijnlijk ook voor een uitspraak als 'ik word nooit getroost'. Echt nooit?! Het lijkt me stug. Je dochtertje zal als 6-jarige minder snel getroost worden dan toen ze 4 was, wat logisch is, we verwachten namelijk dat kinderen zichzelf steeds sneller leren herpakken naarmate ze ouder worden. Uiteraard kan het gebeuren dat een leerkracht een keer niet door heeft dat het menens is en dat er getroost moet worden, maar ik zou niet zomaar aannemen dat het zwart-wit beeld dat jouw dochtertje schetst (het stelselmatig ontzeggen van nodige troost), klopt. 

Je gaat volgens mij teveel mee in het zwart-wit-wereldje van je dochtertje. Zijn er echt niet meer kleuren? 

Je omschrijft de school van je dochter als een ongelooflijk slechte school met leerkrachten die kinderen bang Konijn of onbetrouwbaar noemen en ze moedwillig verwaarlozen als ze zich ernstig bezeren. Kan hoor, maar ik denk dat je wat nuances mist omdat je blind vaart op wat je kind zegt. Ga eens praten op school. 

En mocht het beeld dat je hier schetst van wat er op die school gebeurt, wèl helemaal kloppen, wat doet je dochtertje daar dan überhaupt nog?! 

Breek me de bek niet open over de kanjertraining!!!
Mijn zoon, toen in groep zes, werd als “meeloper” aangemerkt in de groep. Het ging een eigen leven leiden, hij werd ermee gepest. We hebben toen via de school een officiële klacht ingediend bij de ontwikkelaar. Hij liet ons op bezoek komen in zijn instituut, zei dat hij n.a.v. onze reactie een paar aanpassingen zou doen aan de training. Zoon vertrok met in zijn armen vastgeklemd de nieuwe binder dat hij moest overhandigen op school, met zo’n gezicht dat ik nooit meer vergeet: pijn en moed tegelijkertijd. Mijn keel zit dicht terwijl ik dit aan het typen ben.
Een goede meester/juf heeft geen Kanjertraining met petten nodig. Alle instituten die dit soort trainingen ontwikkelen voor het onderwijs zijn een soort bloedzuigers die er vooral geld aan verdienend…
Sini

@moedersterretje, het zit je duidelijk hoog. Ik zou dit wel bespreken met school, wat betreft het feit dat je kind door de kanjer training thuis zich anders gedraagt, daar kan ik niets over zeggen, dat was hier echt niet het geval. 
Ik heb en had altijd meer het idee dat ze een soort trucje aanleerden met die kanjer training. Er werd ze een soort gedrag aangeleerd, en kinderen geven ook vaak sociaal wenselijke antwoorden. Ieder kind in de hogere klassen weet hoe je moet reageren tijdens de SOVA trainingen. Of ze er echt sociaal vaardig gedrag van gaan vertonen?? ik denk het niet.

Wat mij erg stoort aan die kanjer training is dat het op de school waar mijn dochter en zoon op zaten, het werd gepresenteerd als onderdeel van het pestprotocol. Nou "forget it"
De klas boven mijn dochter was een afschuwelijke klas, ( er zat een buurmeisje van ons in), geen enkele interventie hielp. Zij hebben toen een ouderavond gehouden en de ontwikkelaar van de  kanjertraining uitgenodigd. Die vertelde toen dat het probleem in die klas niet degene waren met de zwarte petjes, ( de agressievelingen plat gezegd) maar dat er teveel meelopers in de klas zaten. Dat moest veranderen en dat hielden de pesters ook op. Ik denk dat het klopt dat als de meelopers en mensen die niets durven te zeggen gaan 'opstaan' tegen de pesters/grote monden etc  het gepest stopt. Maar ja hoe krijg je dat voor elkaar. Het resultaat in die klas: eindeloos geëmmer over meelopers die moeten veranderen. Klas in zijn geheel is nooit consistent aangepakt. Altijd een snertklas gebleven, sterker nog er is een hele grote groep meiden naar dezelfde middelbare school gegaan die exact hetzelfde gedrag vertoonden als op de basisschool. Drama's... klassen uit elkaar gehaald etc. Ik denk dat die meiden een soort 'onbewust' beloont zijn voor dat gedrag.

Mijn dochter zat in een superklas, met of zonder kanjertraining.
Klas van zoon, drama, negatieve sfeer en maar drammen dat mijn kind moest veranderen en zijn gele petje van zielig doen af moest zetten. Jij bent verantwoordelijk, jij moet melden, jij moet verantwoordelijkheid nemen voor je schooltijd en jij hebt de sleutel in handen om zelf iets aan het pest gedrag te doen" Walgelijk!! 
Op een gegeven moment ging mijn zoon zeggen: "maak mij maar af, dan is iedereen van mijn gezeik af"
En natuurlijk lag dat niet alleen aan de kanjertraining! Maar die kanjer trainingen hebben  absoluut niets goeds gebracht eerder het tegenover gestelde. 
Pfff het zit mij nog steeds hoog, dat merken jullie wel. 
Het moge duidelijk zijn dat ervaringen van mij, moedersterretje en Sinilind niet op zichzelf staan en een kanjertraining (met die stomme petjes) van mijn part uit het raam gegooid mag worden.

Je schrijft regelmatig dat de school een goede school is, maar een goede school begint bij een veilig leerklimaat. Veiligheid is een voorwaarde om tot ontwikkeling te komen (piramide van Maslow). Als de school dat voor jouw dochter niet kan of wil bieden is de school in ieder geval voor jouw kind misschien wel helemaal niet zo goed.
Net zoals bepaalde onderwijsconcepten als jenaplan, dalton, montessori, vrije school bij sommige kinderen wel passen en bij andere kinderen niet. 
Daarnaast; de schuld bij het slachtoffer neerleggen is nooit oké. 
Maar echt, ga eens het gesprek aan op school over deze methode, hoe jullie het ervaren en hoe de school het aanpakt. En probeer het open te houden en vanuit jezelf, zonder meteen vanuit je oordeel/mening te ageren.

MoederSterretje schreef op 25-01-2022 om 18:27:

Ik neig steeds meer naar een mening dat de Kanjertraining niet

geschikt is voor verlegen kinderen (die zonder zware pestproblematiek),
zoals mijn kindje.  

Euh... deze mening heb je vanaf de eerste letter die je zette in dit topic?

MoederSterretje schreef op 25-01-2022 om 18:27:

Hallo Envelop, wat ik met dit topic wil is vooral meer inzicht en
informatie krijgen dus ik ben zeer dankbaar voor de link naar het
officiële rapport die de staatssecretaris liet doen (getipt door M
Lavell). Waarom is dit zo waardevol? Omdat dit echt onderzoek betreft
die belangrijke conclusies bevat (namelijk dat de kanjertraining
eigenlijk geen goed instrument is, als de situatie in de klas niet
extreem is). Ook zeer waardevol zijn de persoonlijke verhalen van
mensen en hun kinderen in deze blog die nare ervaringen met de
training hebben. Ik vind het wel sneu voor deze kinderen, maar hun
problematiek is vergelijkbaar met de onze, is mijn oordeel. Er wordt
een etiket op het kind geplakt waar het kind vaak niet meer van
afkomt en vaak naar een andere school moet verhuizen. Natuurlijk
zullen er scholen zijn die dit wellicht niet doen, maar ook scholen
zijn waar dit wel gebeurt. En dan helpt het niet om beklaag te doen
bij de directie omdat de ouder dezelfde etiket krijgt en monddood
wordt gemaakt.

De ouders met de witte-petten kanjers, met de zwarte-petten
leiders en met de rode-petten grapjasjes zijn vaak heel tevreden over
de training en waarschijnlijk zou ik dat ook zijn. Maar mijn kindje
behoort toevallig tot het groepje waarbij de training oneerlijk hard
aankomt. En dat is nog niet eens het ergste. Want als je eerlijk naar
de situatie kijk is er altijd wel een oplossing. Het meest erge is
het regelmatig ontkennen van de gevoelens en ervaringen van mijn kind
(en van mij) die het volgens omstanders “zwart-wit” ziet,
overdrijft, niet goed kan navertellen, etc. enz. Dit gebeurt door
degenen die zich duidelijk niet kunnen voorstellen dat er een groep
is die er nadeel ondervindt van de Kanjertraining.

Wat dat laatste betreft zijn de reacties die ons steeds erop wijzen
dat het onze schuld zou zijn ook heel waardevol. Mensen denken dat
wij de Kanjertrainig niet goed begrijpen of dat de school iets fout
doet, zoals Yette dat aangeeft. Maar de school is een goede school en
doet de Kanjertraining zoals deze in het Kanjerboek is beschreven.
Het is niet de school, maar de Kanjertrainig zelf die niet geschikt
is als er geen sprake is van extreme situatie is (zoals het rapport
aangeeft). Als er geen oorlog is, ga je toch ook niet op mensen
schieten? Dit is vergelijkbaar. Hier is niets aan de hand, maar mijn
kind is wel het doelwit. Niet van pesterijen, maar van overijverig
gedrag (voorkomen van pesten) en van het te goed willen doen. Mijn dochter moet steeds opnieuw de regels van de Kanjertraining leren (ik krijg ze dan ook op mijn bordje thuis, ha, ha). Alsof ze dom is of ze niet
begrijpt. Nee, ze is gewoon iets meer introvert dan de extreem
extraverte kinderen op de goede school in een rijke buurt.

Ik neig steeds meer naar een mening dat de Kanjertraining niet
geschikt is voor verlegen kinderen (die zonder zware pestproblematiek),
zoals mijn kindje. Deze groep wordt onevenredig zwaar aangepakt
(terwijl de “daders” wegkomen met schouderklopjes voor hun goede
gedrag, omdat ze niet meer pesten of niet meer vervelend doen als je
juf dat ziet). Voor haar is, naar mijn mening, de sociale interactie
in de klas zwaarder dan voor de extraverte kinderen in de klas,
(omdat ze niet helemaal zichzelf mag zijn). Op de vraag van Yette:
“Wat doet je dochtertje daar überhaupt nog?!” moet ik voor
mijzelf nog een antwoord zien te krijgen. Daarvoor is het nodig om in
te kunnen schatten in hoeverre de Kanjertraining en eventuele andere
nadelen van de school, afwegen tegen de voordelen daarvan. Ik ben er
nog niet over uit. Het is zoals gezegd een goede school en een andere
goede school is niet makkelijk te vinden, zeker niet in de buurt.

Maar wat belangrijker is, is in hoeverre de Kanjertraining nadelig
is. Is het dat alleen oppervlakkig (niet leuk of alleen vervelend) of
is het op de lange termijn (van nog 5 jaar die wij tegemoet zien op
deze school) niet draagbaar voor mijn kind. Het is een heel moeilijke
afweging. Daarbij zijn jullie reacties zeer, zeer waardevol. Leene, dankjewel daarvoor. Ik ben je zeer erkentelijk.

Ik kan er niks aan doen, maar ik zie nog steeds een redelijk creatieve invulling van die kanjertraining. 

Van mij mag je die training afschieten hoor, iedereen mag overal kritiek op hebben, maar ik kan zo vrij weinig met je input. 

Haal je kind van school. Als iets niet goed is voor je dochter moet je iets veranderen. Dit hoort blijkbaar bij deze school, jullie zijn niet verplicht te blijven. 

MoederSterretje schreef op 26-01-2022 om 05:56:

Is het (bange) konijntje te lief? Of juist een vlerk?

Ik begin met wat theorie uit de Kanjertraining:

Kanjerhandboek, hoofdstuk 1: “Het konijn staat voor het faalangstige, verlegen kind dat zorgwekkend te lief is en geen weerwoord heeft.
Het is steeds op zoek naar harmonie. Het konijn kan, wil of durft geen boosheid te voelen of te uiten.”

Maar is dat wel zo?

Naar mijn mening kunnen hier ook gewoon gezonde maar introverte kinderen onder vallen die nergens last van hebben. Het Kanjerboek vervolgt dan ook: “Echt gepest worden deze kinderen niet. Ze worden eerder over het hoofd gezien en hebben de status van een muurbloem.

Laat ik nu even erop los denken.

Maar dan komt de Kanjertraining in een klas zonder de zware pestproblemen kent (die van mijn kind).

De Kanjertaining
bespeurt standaard een probleem bij de gele-petten konijntjes.
De gele petten zijn niet te vertrouwen want ze durven niet
verantwoordelijk te zijn (zie mijn eerdere citaat uit de
Kanjertraining).

Volgens de Kanjertraining geldt ook het volgende: “De kans is groot dat
kinderen die dit gedrag vertonen denken: ik ben niks, een ander is
beter dan ik.”

Want waarom zijn de konijntjes anders bang of teruggetrokken? Denkt de Kanjertraining. Gezond introvert gedrag of verlegenheid is de Kanjertrening vreemd. Het konijntje mist volgens deze dekwijze altijd zelfvertrouwen en en dat moet gerepareerd worden (zodat het kontijntje te vertrouwen wordt).

Dat is de theorie uit de kanjertraining.

Nu wordt het verlegen konijntje (dat in een fijne klas zit) opeens op de huid gezeten. Want het is niet de bedoeling om te lief en ietwat
teruggetrokken te zijn, dat is “zorgelijk” en “niet te vertrouwen”.
Het krijgt te horen dat het “Nee” moet leren
zeggen, dat het zijn mening moet uiten en zijn mannetje moet staan.
Als het kind al geen problemen met zijn zelfvertrouwen had, dan
krijgt het dat nu wel (en ik spreek uit ervaring). Het krijgt
voortdurend te horen dat het niet goed is en moet veranderen. Het
moet extravert worden en op de voorgrond durven staan. Een durfal
worden. Een echte kanjertijger. Het krijgt heel vaak de
kanjerregels voor zijn kiezen. Maar hiermee ontkent de
Kanjertraining naar mijn mening, het gedeelte van de mensheid dat
gewoon meer introvert geboren is, zoals mijn kind dat is (en hele
volksstammen ten oosten van ons).

Maar stel dat het kind dat ook doet, dat het zijn gedrag verandert en bijvoorbeeld wat meer het gedrag van thuis laat zien (mijn kind is thuis een durfal), waarbij het wel zijn mening gewoon ventileert? Eind goed al goed, zou je zeggen.

Maar stel nou dat het zijn ongenoegen uit over het gedrag van een ander?
Het gele-pet konijntje wordt volgens de regels van niet zielig doen aangepakt. Er wordt niets met zijn klacht gedaan, want het is de klacht van een konijntje. Pas als het kind een durfal is, zal naar hem geluisterd worden. Het konijntje is niet dom en gaat vaker de zwarte pet opzetten en bravourie tonen. Want de witte pet opzetten en behulpzaam zijn werd steeds uitgelegd als alweer te lief gedrag van een
konijntje...

Stel nou dat het konijntje wel boosheid uit? Over bijvoorbeeld het niet getroost worden, of niet geholpen worden terwijl anderen dat wel worden (want gele-petten konijntjes moeten niet zielig doen). Of gewoon omdat het niet meer goed in zijn vel zit, doordat het steeds extravert gedrag moet vertonen?

Het Kanjerboek zegt het volgende daarover:

“Sommige “lieve” konijntjes ervaren anderen als vijandige, bedreigende kinderen met slechte bedoelingen en kunnen ontremd reageren. Het gedrag kan worden getypeerd als impulsief en defensief. In de literatuur wordt dit omschreven als reactieve agressie (zie gedragstype Vlerk).” (Hier wordt verder verwezen naar de beschrijving over Vlerken in het Kanjerboek.)

Wat is nu gebeurd?

Een lief (maar ietwat introvert kind) is hiermee tot een (gevaarlijke) Vlerk geworden, die aangepakt dient te worden. Een groot probleem is
hiermee onderkend, meent de Kanjertraining (naar mijn mening echter
gewoon gecreëerd, want dit is een klas zonder extreem
pestgedrag en kinderen die niet naar de leraar luisteren) dat door de
Kanjertraining vervolgens streng aangepakt moet worden (want
de Kanjertraining is bedoeld voor klassen waar wel extreem
pestgedrag zich voordoet en de kinderen niet naar de leraar
luister

In het geval van deze gezonde introverte kinderen met goede sociale vaardigheden vraag ik mij het volgende af:

Schaadt de Kanjertraining (of eigenlijk te pas en te onpas gebruik daarvan) deze kinderen in hun zelfvertrouwen en wellicht in hun ontwikkeling?

Hallllooooo! Lees je dit wel in de context? Geel met wit, wanneer dat voorkomt, wanneer geel-wit in geel verandert? Dat heeft allemaal met context te maken. Daar hoef je niet heel veel voor in te lezen om dat te weten te komen. 

Je interpreteert er op los zónder dit alles in de juiste context te zien. In feite zet je alles in de verkeerde context zodat het een volledig eigen leven gaat leven en als een tang op een varken slaat. Boordevol foutieve onzin. 

Stel nou dit, stel nou dat je hele betoog hangt van foutieve aannames aan elkaar. Ga naar de school praat erover en als dat niet mag zoals je loopt te beweren dan haal je je kind daar weg per direct.
Volgens mij heb jij maar 1 doel: kanjertraining zwart maken. Ondanks dat ik geen fan ben: Dat verdient kanjertraining niet. Het heeft ook heus goede kanten, mits gegeven door leerkrachten die het goed begrijpen en doen.