Green Card, thuisonderwijs

AnneJ schreef op 15-05-2021 om 10:54:

Dat dat ontaard in gedoe tussen school, kind en ouders helpt daar niet bij. Maar lijkt wel de traditionele reguliere keuze. We willen het wel oplossen maar we werpen eerst een hoeveelheid drempels op om te zien of we je er niet vanaf kunnen houden.

Het lijkt de bureaucratie van de overheid wel! Je hebt wat maar je moet er niet om vragen!

Het gaat om de strategie. Je kunt de werkelijkheid ontkennen en als een principiële olifant door een ideologische porseleinkast willen gaan en dan heb je misschien gelijk maar waarschijnlijk in de verste verte geen gelukkig kind. Hoe zei jij dat nou elders zelf: operatie geslaagd, patiënt overleden? 

Eerlijk gezegd heb ik er zelf veel moeite mee, me te verhouden tot zaken die ik ‘dom’ vind. Maar ik ben er inmiddels wel achter dat het ook niet bepaald verstandig is ervan uit te gaan dat mensen (inclusief ikzelf!) vooral rationele wezens zijn. Er moet dus heel wat gewheeld en -deald worden in het leven. Het idee dat je recht op een bepaald doel af kunt gaan in een omgeving waarin een status quo geldt die niet aansluit bij je ideeën en waarin je zelf geen (macht)positie hebt, is vrij bijzonder en vervreemdend.

Ik wil er ‘ons’ graag op wijzen dat wij bijna geen informatie hebben gekregen van TS en dat we hier vooral over de eigen aannames discussiëren. 

Er kan van alles spelen. Aanvankelijk kun je zelf ook weinig overdraagbare tekst hebben terwijl je wel een beeld hebt bij de oplossing. Maar je kunt het nog niet zo goed uitleggen en daarmee wordt je al overruled door de school.

Want jij komt hier voor het eerst mee in aanraking en voor scholen is het een terugkerend fenomeen.

Belangrijk is om als ouder ook de rol te nemen van mediator tussen school en kind. Probeer te peilen bij je kind wat nog wel mogelijk en realistisch is en waar je school tegemoet kunt komen en waar je nu al weet dat het niet gaat werken want je kind is daarvoor niet geschikt. En je kunt denken: wat zou mijn kind nodig kunnen hebben dat het wel lukt wat de school voorstelt?

Maar voorop staat dat je manieren zoekt waarop het onderwijs aan een kind door kan gaan. En het is jammer maar inderdaad mogelijk helpt het als je school bevestigd en strategisch tactisch hulptroepen als de jeugdarts inschakelt. Hopelijk dus. Geen garantie. Rechten zijn er niet. Niet eens het recht op leren. Je hoopt dat die wet er snel doorkomt.

Je kunt ook nog advies krijgen van Onderwijsconsulenten, die kunnen je mogelijk aan meer tekst helpen. Zelf heb ik daar destijds veel baat bij gehad net als de teksten en steun van Onderwijsconsumenten in Amsterdam.

Het jammere is dus, als ouders die vaardigheden niet, of niet snel genoeg, kunnen verwerven, dat een kind daar onnodig onder lijdt. Het zou helder moeten zijn voor de school wat realistische routes zijn om in te zetten voor het onderwijs aan een diversiteit aan kinderen. Hooguit wat advies van onderwijs specialisten. Maar moet er nu weer een dokter aan te pas komen?

En ja, dan is het weer het vingertje naar de ouder, had die maar? En inderdaad, als ouder haal je het onderste uit de kan om het op te lossen.

Realiseer je ook dat een kind met een mogelijk autisme, een ouder met autisme kan hebben? Dat is namelijk nogal erfelijk. En dan is de kwaliteit van de communicatie een extra uitdaging. Niet onmogelijk, je kunt je juist ontwikkelen als specialist, maar het onbegrip van derden is wel wat treurigmakend.

Goed dat er een gesprek komt met de mentor. Mijn advies is ook: begin bij het probleem. Je zoon wordt gepest en bedreigd en daardoor is school momenteel geen veilige plek voor hem. Dat is voor school ook een probleem want het onderwijs dat ze jouw zoon moeten bieden vindt veelal daar plaats (normaliter dan). Dus moet er gekeken worden hoe ervoor gezorgd kan worden dat je zoon wel weer veilig naar school kan. Pas als blijkt dat dat écht niet mogelijk is, komt de optie thuisonderwijs in beeld. 
Je kunt een school ook niet verwijten dat ze niet meedenken als ze niet op de hoogte zijn gesteld van eventuele problemen. En nee, je kunt als docent echt niet alles zien als je een klas maar twee uur per week ziet. Ook als mentor niet. En zeker niet in een periode van lockdown. Communicatie komt van twee kanten. Mijn man is mentor van een derde klas havo. Van sommige leerlingen is bekend dat er iets is om rekening mee te houden. Dat kan van alles zijn; van dyslexie tot een moeilijke thuissituatie, van een (v)echtscheiding tot een ziekte (leerling zelf of gezinslid), van autisme en/of adhd, tot noem maar op. Soms ontstaat zo'n situatie pas gedurende het schooljaar (bijvoorbeeld de zoon die nu het traject voor diagnose autisme in gaat). Dan is het wel belangrijk dat dergelijke zaken gecommuniceerd worden. Daarin ligt ook een verantwoordelijkheid bij de leerling (en/of ouders) zelf. 
Heel veel succes met het gesprek. Ik hoop dat jullie samen met school toe kunnen werken naar een oplossing die voor iedereen gunstig uitpakt.

Ik schat in dat leerplichtambtenaren op de hoogte zijn van online onderwijs door de school zelf of door IVIO of wereldschool of andere online initiatieven.

Thuisonderwijs is primair voorbehouden aan scholing op ideologische gronden vanaf groep 1. Dat is denk ik ook iets dat leerplichtambtenaren weten omdat ze er soms mee in aanraking komen, vooral als het weer eens in het nieuws is. Dan komen er ook reacties van Ingrado, de koepel van de leerplichtambtenaren.

Het ziet ernaar uit dat eind mei de vo-scholen weer helemaal opengaan. Denk niet dat scholen dan naast fysiek onderwijs aan hele klassen ook nog eens lessen gaan streamen, ze zullen blij zijn van het hybride of online lesgeven af te kunnen zijn. Online school volgen zal volgend schooljaar waarschijnlijk geen opties meer zijn.

Zoals eerder al gezegd, thuisonderwijs bestaat in Nederland formeel niet. Als je vrijstelling zou krijgen, dan is het aan de ouders zelf of er nog iets van onderwijs wordt gegeven.

Echter vrijstelling en dan zelf onderwijs regelen kan problemen geven omdat de vrijstelling dan niet meer onderbouwt is met onvermogen om onderwijs te volgen.

Het is een vreemd principe. Het gaat niet om het krijgen van onderwijs maar om het naar school gaan. En dat bijt voortdurend als je eigenlijk meer verwacht van thuisonderwijs omdat je kind het moeilijk vind om zich veilig en begrepen te voelen op school. Maar daar gaat het blijkbaar niet om.

Ingridtiem6 schreef op 18-05-2021 om 09:06:

[..]

Maar ik weet alleen niet of de leerplichtambtenaar (of iemand anders) hiermee akkoord gaat, aangezien het wel buitenlands onderwijs is (maar het is wel goedkoper). Want wat als ouders IVIO niet kunnen betalen? Moeten ze dan maar wel naar school, of laten ze toch de goedkoopste optie doen? Een Amerikaans diploma staat trouwens gelijk aan een HAVO diploma.

Stel die vraag aan de leerplichtambtenaar en aan de school. Want de interpretatie van de wetgeving kan per regio en per ambtenaar verschillend zijn.

Ik lees weer alleen maar vluchten in woeste plannen om maar thuis te blijven, terwijl je het probleem nog niet eens besproken hebt. Vergeet al die mogelijke vluchtroutes en begin eens bij het begin, bespreken waar je kind last van heeft. 

Echt, in dezelfde metafoor; je blijft maar bezig met de amputatie en een prothese, terwijl de arts nog niet eens weet dat je pijn hebt!

(en ja, ik ken een kind dat die Online highschool heeft gedaan. Maar die volgde gelijktijdig sportlessen over de hele wereld en werd daar bij begeleid, omdat het onderdeel van haar sport opleiding was. Nee, haar diploma wordt door hbo’s niet gezien als havo diploma dus ze mag nu alsnog allerlei deelcertificaten halen op de vavo)