Geen passend onderwijs
Helaas is dochter afgewezen op een deel van haar diagnose. Ze zeggen het tenminste nog eerlijk. Maar het mag natuurlijk niet. Dat is niet de bedoeling van Passend Onderwijs.
Gelukkig krijgen we veel steun van haar speciale school, dus het laatste woord is er nog niet over gezegd.
En anders gaan we het maar melden.
Je kunt afgewezen worden op je prestaties of je motivatie maar toch niet op je beperkingen? Daarvoor is het Passend Onderwijs juist bedoeld.
Ik had het anders, net als we bij de aanmelding van zoon gedaan hebben, gewoon verzwegen en vakjes leeg gelaten, maar dat had haar huidige school liever niet, die wilden een 'warme' overdracht.
Arbeidsongeschikt
"Ik weet niet waarom je in dit draadje zo openhartig bent over je dochter, maar in alle eerlijkheid: mensen die dingen zien die er niet zijn, zijn arbeidsongeschikt."
Je zal ze de kost moeten geven die gewoon werken en dat voor anderen verzwijgen.
En je doet er alles aan, waaronder geschikte medicatie.
Daar zijn we nu weer mee bezig. Het duurt nog een aantal maanden tot het september is dus je gaat toch niet je leven stopzetten omdat je zo'n aandachtsgebied hebt?
De pubertijd is ook een tijd van veranderingen, het kan vriezen het kan dooien, ze kunnen ineens kwartjes laten vallen en groeien, of toch in schizofrenie verzinken. Zo is het leven nou eenmaal.
Maatje voor de toekomst
Die afhankelijkheid van medicatie zie ik als een lapmiddel. Lees mij niet verkeerd, ik ben niet antimedicatie of antivaccinatie etc. maar als ik het relaas van AnneJ lees, denk ik aan het spotje van de militair en zijn nachtmerries. Dan zie ik een hond die 24/7! bij hem is. Die hulp kan een moeder haar kind niet bieden. Die hulp biedt een mens wel de ruimte om uit eigen kracht zijn gevoel te leren handelen. Iets wat ik de dochter van AnneJ zo gun. Zelfredzaamheid.
Ik weet niet of iemand bij AnneJ allergisch is voor honden. De oplossing is ook niet goedkoop. Maar ik vind het wel een sterk alternatief en een kans op verbetering. Zodat ze kan werken aan haar toekomst.
AnneJ, heeft een therapeut wel eens dit hulpmiddel besproken?
http://www.balansdigitaal.nl/media/9811/42-45-Therapiehond-BM8-2008%20%5B1829%5D.PDF
Hond
Dochter wil graag een hond maar dat vind ik sneu. Iedereen is de hele dag weg, nou ja ik niet op het moment maar toch, en dan is dat dier alleen in huis. De afspraak is dat het mag zodra ik met pensioen ben en er overdag voor kan zorgen.
Dochter is wel jaren actief op paardrijden geweest, dat heeft haar goed gedaan. En we hebben na een hele geschiedenis vanwege allergie, al weer jaren katten. En dat gaat ook goed.
De speciale band die je met dieren kunt hebben kan emotioneel ontwikkelend en steunend zijn.
Dochter is wel heel goed met honden. Als ze elders is laat ze ook vaak honden uit, en zelfs heeft ze af en toe een oppasgezin met honden. Dat zou ik zelf niet eens durven. Ik vind de combi honden en kleine kinderen niet kunnen.
Nou, en ik vind dochter fantastisch dus de school weet niet wat ze in haar missen. Maar we zijn er nog niet. Ik wacht nog op de uitslagbrief.
Geen hulphond op school
Aha, ik dacht dat een hulphond mee naar school kon. Ik weet van een bs waar de leraar een sociale hond mee nam.
Ik hoop dat een verandering van school gelijk staat aan een verandering bij je dochter.
Oprekken
Ik denk niet dat ik de bereidwilligheid, en het gebrek daaraan, van een school nog kan oprekken met een hond.
Ik heb ook goede hoop. We gaan rustig verder. Gelukkig lijkt ze er niet al te teleurgesteld onder en ze gaat ook nog met plezier naar de stage en de therapie. Knutselt, verft, naait, en whatsappt met haar vrienden.
Ze weet dat wat ze soms ziet niet realistisch is en als het te 'eng' is, is het genoeg als er iemand in de buurt is, of ik ga mee als het om een stil stuk van het huis gaat.
Miriam
"Er bestaat geen toetstijdregeling waarbij je verplicht diagnoses moet laten zien."
Interessant wat je hier zegt. Hier een zoon die extra tijd + laptop heeft, op basis van (oude) diagnose. School heeft al direct laten weten dat t.z.t. (duurt nog een paar jaar) een 'verse' diagnose zal zijn om dit ook voor zijn eindexamen te krijgen. 'want die regels zijn veel strenger', aldus de school. Heb jij toevallig een link naar een formeel stuk waarin staat dat de 'extra faciliteiten' niet aan een diagnose (mogen) hangen?
Examenbesluit
Elk jaar weer meldt het examenbesluit welke uitzonderingen er gemaakt kunnen worden.
Maar dat gaat alleen over het examen.
Bovendien bestaat er geen recht op precies die aanpassing.
Voor toetsen op school bestaat er niet zo'n wet of regeling.
art 55 examenbesluit
Artikel 55. Afwijking wijze van examineren
1 De directeur kan toestaan dat een gehandicapte kandidaat het examen geheel of gedeeltelijk aflegt op een wijze die is aangepast aan de mogelijkheden van die kandidaat. In dat geval bepaalt de directeur de wijze waarop het examen zal worden afgelegd, met dien verstande dat aan de overige bepalingen in dit besluit wordt voldaan. Hij doet hiervan zo spoedig mogelijk mededeling aan de inspectie.
2 Tenzij sprake is van een objectief waarneembare lichamelijke handicap, geldt ten aanzien van de in het eerste lid bedoelde aangepaste wijze van examineren dat:
a. er een deskundigenverklaring is die door een ter zake deskundige psycholoog of orthopedagoog is opgesteld,
b. de aanpassing voor zover betrekking hebbend op het centraal examen of de rekentoets in ieder geval kan bestaan uit een verlenging van de duur van de desbetreffende toets van het centraal examen met ten hoogste 30 minuten, en
c. een andere aanpassing slechts kan worden toegestaan voor zover daartoe in de onder a genoemde deskundigenverklaring ten aanzien van betrokkene een voorstel wordt gedaan dan wel indien de aanpassing aantoonbaar aansluit bij de begeleidingsadviezen, vermeld in die deskundigenverklaring.
Miriam
Hoop gelezen de afgelopen dagen. Bedankt voor al je linkjes.
Dat van die MR is wel een dingetje zeg. Eigenlijk zou het dus goed zijn als er in de MR ook standaard minstens één ouder zit, met een kind dat extra ondersteuning nodig heeft.
En begrijp ik goed dat de school wel kan verwachten dat je op het inschrijfformulier invult of er behoefte is aan extra ondersteuning? Dit dan zonder de diagnose erbij te vermelden. Maakt het toch alweer minder duidelijk. Zal school dan niet op basis van die hulpvraag al kinderen uit gaan sluiten?
En vreemd dat er voor het examen toch een verklaring van een hulpverlener op tafel moet komen. Als je dat van tevoren weet kun je die verklaring (ADD in geval van zoon op het hbo) dus net zo goed wel in het eerste jaar geven. (Nadat ze zijn toegelaten)
"Leerkrachten vinden het niet eerlijk dat ze opgezadeld worden met leerlingen van we ze eigenlijk menen dat die kinderen niet bij hen in de klas horen.
De kwestie is dat dat een gebed zonder einde is.
Die mensen moeten ophouden met zeuren."
Ben ik met je eens. Ik begrijp de problemen waar de leerkrachten tegenaan lopen, maar ze zullen er, net als de ouders en kinderen, mee moeten dealen zolang het is zoals het is. En in een eerder draadje van mij heb ik aangegeven hoe mijn dochter na een schoolwissel in de loop van groep 7, is gegroeid van een vmbo b/k entreetoets op haar oude school, naar een vwo citoscore op haar huidige school. Dit terwijl er in deze klas meer "zorgenkinderen" zitten dan in haar oude klas. De aanpak is gewoon liefdevoller, respectvoller en gestructureerder. Het kan dus wel.
Eigenlijk zouden er op iedere school een aantal leerkrachten gecoached moeten worden over de verschillende diagnoses. Dat je er een paar hebt die "alles" weten van AD(H)D, een paar die gespecialiseerd zijn in autisme, dyslexie, hoogbegaafdheid en ga zo maar door. Misschien de pabo ook een jaartje langer maken? Lijkt me een uitstekend plan om alle studenten een verplichte stage op school voor bijzonder onderwijs te laten doen. Daar gebeurt het en praktijk is toch in veel gevallen de beste leerschool. De rest van dat jaar kun je dan gebruiken om ze workshops ed. te laten volgen over de diverse diagnoses, maar waarschijnlijk sla ik nu een beetje door.
Niet het probleem maar de oplossing
"En vreemd dat er voor het examen toch een verklaring van een hulpverlener op tafel moet komen. Als je dat van tevoren weet kun je die verklaring (ADD in geval van zoon op het hbo) dus net zo goed wel in het eerste jaar geven. (Nadat ze zijn toegelaten)"
Nou nee.
Een diagnose is nog steeds niet relevant.
De orthopedagoog of psycholoog geeft een verklaring over de oplossing: Extra tijd, of extra rustige omgeving, extra licht of juist minder licht. Wie weet wat er allemaal kan helpen.
Nogmaals: Ook kinderen met autisme verschillen onderling hemelsbreed. Een diagnose zegt niks over de onderwijskundige noodzaak van een aanpassing.
"Eigenlijk zou het dus goed zijn als er in de MR ook standaard minstens één ouder zit, met een kind dat extra ondersteuning nodig heeft."
Dat dan op zijn minst, maar ook daar kun je niet alles van verwachten. Het problematische van die MR is dat die gaat over het algemeen belang van de leerlingen die al zijn toegelaten.
Het is gewoon heel makkelijk om het in dat algemeen belang wel genoeg te vinden zo met 'al die' gehandicapten en zo meer. Bij ouders van kinderen die extra ondersteuning nodig hebben, is niet noodzakelijkerwijs meer compassie met andere kinderen met (weer andere) ondersteuningsbehoeften.
Het probleem: er is niemand verantwoordelijk voor de belangen van onderwijsvragers. Behalve dan de ouders via de leerplichtwet. Maar zij zitten in de onmogelijke positie dat ze verplicht zijn hun kind op een school in te schrijven, terwijl er geen school verplicht is hun kind toe te laten.
"Eigenlijk zouden er op iedere school een aantal leerkrachten gecoached moeten worden over de verschillende diagnoses. "
Daar ben ik niet voor. Leerkrachten moeten gecoached worden bij oplossingen. Er zijn heel veel leerlingen die beter functioneren bij meer structuur in de klas. Heel veel oplossingen zijn bovendien maar tijdelijk nodig, ook voor kinderen met een blijvende diagnose.
Maar vooral: leerkrachten en het hele onderwijssysteem inclusief ambtenaren, ministers en zelfs de maatschappij, moeten anders over onderwijs gaan denken.
Ik heb een filmpje https://www.ted.com/talks/ken_robinson_changing_education_paradigms
12 minuten. Informatief en hilarisch lollig.
Tikje populistisch ook. Niet om het er helemaal mee eens te zijn, maar wel om over na te denken.
Maar met een kern van gruwelijke waarheid die alles met dit draadje toemaken heeft.
Let vanaf 2.20 extra op.
Het onderwijs systeem denkt niet in oplossingen, omdat het systeem bestaat bij de gedachte dat er mensen zijn die wel kunnen leren en mensen die niet kunnen leren.
Die dat ook nooit zullen kunnen.
Onderwijs aanpassen aan van de standaard afwijkende behoefte is voor leerkrachten en schoolleiders een verplicht, maar saai en bij voorbaat vruchteloos werkje.
Inderdaad...
een filmpje dat naadloos aansluit bij dit draadje. En nu? Er moet dus een omslag in denken en doen komen. De ouders van "zorgenkinderen" weten dat allang en er zijn gelukkig al scholen en leerkrachten die het wel snappen, maar hoe krijg je het onderwijs echt passend?
Ik denk dat er goede ideeën genoeg zijn, maar hoe krijg je degenen die verantwoordelijk zijn voor het onderwijs zover?
Wil hier (n.a.v. het filmpje) geen discussie over medicatie starten, maar onze zoon, afgestroomd van vwo naar havo en ook daar vastlopend, heeft dankzij de inzet van medicatie de havo toch nog goed afgerond. We kunnen op zijn cijferlijst een lijn trekken tussen voor en na. Daardoor kan hij nu, nagenoeg zonder medicatie, een studie volgen die hem ligt en waar hij zich wel op kan focussen. Hij hoorde laatst van zijn hoofddocent dat hij talent heeft. Hoe leuk is dat?!
Jammer dat het nodig was, maar soms is het, om een bepaald doel te bereiken, misschien toch niet verkeerd om even medicatie in te zetten. Daardoor kan onze zoon nu de studie volgen waar zijn passie ligt.
Ondertussen is het intriest dat er zoveel kinderen thuis zitten. Is dat echt goedkoper dan het onderwijs aanpassen en ervoor zorgen dat iedereen een mooi plekje in de maatschappij krijgt? Er is toch ook iets als ethiek, of doen ministers en staatssecretarissen van onderwijs daar niet aan? Hoe slecht is het voor het zelfvertrouwen van kinderen ( van wie niet trouwens) als ze nergens bij mogen horen? Snap er helemaal niks van.
Feuerstein
Ik denk dat Nederlandse leerkrachten iets zouden moeten weten van de Feuerstein methode. In Nederland wordt die onderwezen door Stibco. Het belangrijkste van die methode is dat er geen plafond aan ontwikkeling is. Ook niet voor gehandicapte kinderen.
Zolang leerkrachten dat niet zien, of niet willen zien, zullen ze blijven labelen en in hokjes stoppen. Die willen we wel, die valt er buiten. Gaan we geen energie in steken, heeft geen zin. Passend onderwijs wordt ons opgelegd, maar als we er onderuit kunnen piepen om gewoon ons vertrouwde gangetje te gaan, dan doen we dat.
Die houding ligt ten grondslag aan alle ellende.
Dus
Zou je een gekwalificeerde hulpverlener kunnen vragen om niet een diagnose neer te pennen maar een onderwijskundige oplossing?
Dat lijkt me echter een brug te ver. Gezondheidszorg wil niet het alibi zijn voor zaken op school.
In de periodes dat dochter ziek thuis was werd standaard gevraagd om een briefje van de huisarts dat dochter echt ziek is. De KNMG heeft daar standaardbriefjes voor om dat te weigeren.
En dan zou nu een hulpverlener zonder analyse en diagnose van een medische zaak een voorstel moeten doen over een oplossing op school?
Ik zie nog niet hoe dat gaat gebeuren.
Psychiater, svp geen diagnoses neerzetten maar neerzetten dat dochter meer tijd nodig heeft om toetswerk te maken en een rustige ruimte, dat voorkomt stress en geeft haar de gelegenheid het beetje extra puzzelen dat ze standaard doet rustig uit te voeren.
Ze komen dan op elkaars terrein.
Kortom, ik zie niet goed hoe het kan zonder dat je kind iedere keer weer blijkbaar faalt in het op tijd af krijgen van het werk en in de stress die daarmee gepaard gaat. En dat dan met mimiek en tekst laten zien. Nog zo'n dingetje.
Ik heb hier in elk geval geen oplossing voor.
Ja AnneJ
De psych weet niks van onderwijs, het onderwijs doet niks als de psych niet met iets komt. In een ideale wereld kijkt school natuurlijk zelf wat een kind nodig heeft. Maar ja.
Is toch zielig, die kneusjes op school?
"Ik denk dat er goede ideeën genoeg zijn, maar hoe krijg je degenen die verantwoordelijk zijn voor het onderwijs zover?"
Dat is een lastig punt.
Die mensen geloven namelijk echt dat er leerlingen zijn die niet kunnen leren. Die mensen vinden echt uit het diepst van hun wezen dat je de kinderen het leed van onderwijs (dat toch zal falen) moet besparen. Ze vinden werkelijk dat elke euro dat die kant op gaat weggegooid geld is.
Er is een werkelijke emancipatie nodig om te laten zien dat het wel kan.
Maar dat is lastig te organiseren in een land als het onze, waar onderwijs verplicht op aangewezen scholen moet (het systeem) en niet anders mag (buiten het systeem).
"Er is toch ook iets als ethiek, of doen ministers en staatssecretarissen van onderwijs daar niet aan?"
Vast.
Er wordt ook vast wel eens gesnotterd.
Maar ondertussen is er niemand aangewezen om het werk ook echt te doen (en de rekening in te kunnen dienen). Bovendien: je zal ze de kost geven die het oh zo zielig vinden dat al die kneusjes naar school moeten. Dat is voor niemand leuk, hoor je dan.
Jij niet
Anne "Zou je een gekwalificeerde hulpverlener kunnen vragen om niet een diagnose neer te pennen maar een onderwijskundige oplossing?"
Dat kun je niet zo algemeen stellen.
Jij kunt dat niet vragen. Ouders kunnen dat niet vragen.
Scholen wel. Dat is nou de essentie van passend onderwijs.
Scholen doen het voortaan zelf.
Scholen (samenwerkingsverbanden) hebben vaak hun eigen onderwijsondersteuning. Daar werkt een (onderwijs)psycholoog of een orthopedagoog.
De verklaring die nodig is bij het toepassen van uitzonderingsmaatregelen bij het examen, is er zodat de school verantwoording af kan leggen bij de inspectie.
Er is geen regeling die leerlingen op vertoon van een verklaring recht geeft op een of andere aanpassing.
Voor jouw kind is dat trouwens allemaal nog lang niet aan de orde.
Tegen de tijd dat ze examen doet moet je nog maar afvragen hoe de regeling er dan uit ziet.
Het examenbesluit is elk jaar anders.
Verwarrend Miriam
"Er is geen regeling die leerlingen op vertoon van een verklaring recht geeft op een of andere aanpassing."
Hoe kun je dat nou zeggen? Mijn zoon kreeg op vertoon van zijn door de psych opgestelde diagnose in de DSM (afspraken hoe we zoiets classificeren in de gezondheidszorg) zijn toetstijdverlenging en rustige toetsruimte.
Op het moment dat hij om die aanpassing vroeg op school, toen hij er niet meer zonder meer uitgezet kon worden door dwingende studiekeuzechecks vroeg men toch echt om de diagnose. Anders wordt die aanpassing je niet verleend.
Inderdaad heb je een soort 'ideale' regeling hoe we het zouden willen inrichten en ieder jaar en per school wat anders.
Je zeilt er toch maar zo goed mogelijk tussendoor. Het is niet anders.
Onze school was heel flexibel
Kind had slaapproblemen en een depressie, zat in eindexamenjaar. Ik heb school in januari gebeld dat de toetsweek niet ging werken voor kind omdat veel toetsen in de vroege ochtend waren en drie toetsen op één dag te veel was. School heeft een schema gemaakt voor kind zodat kind later kon starten. Wel starten binnen de tijd van het proefwerk (meestal 2 uur) zodat er geen problemen konden ontstaan dat vragen werden doorgespeeld. Voor sommige vakken kon kind meedoen met het inhaalschema. Hiervoor was mijn telefoontje voldoende. De slaapproblemen werden op dat moment onderzocht bij een slaappoli, op verzoek van behandelaar, op dit geval de ggz.
School gaf direct aan dat dit niet zo makkelijk zou gaan voor het eindexamen. Dat moesten ze een aantal weken vooraf aanvragen en daarvoor hadden ze een verklaring van de behandelaar nodig.
Die verklaring hoefde geen diagnose te zijn maar wel een brief dat zij geconstateerd hadden dat e.e.a. niet mogelijk was in verband met e.e.a.
De behandelaar heeft gelijk aangegeven dat zo'n verklaring geen probleem was.
Dat zou dan iets worden als : kind is niet in staat om vóór 10.30 uur examen te doen in verband met psychische problematiek, maar dan met wat meer blabla.
Uiteindelijk was het tegen die tijd niet meer nodig. Maar het was wel heel prettig dat deze regeling mogelijk was met een redelijk simpele brief.
Laaggeletterdheid
http://www.lezenenschrijven.nl/feiten/veelgestelde-vragen
1,3 miljoen laaggeletterden en 250.000 analfabeten.
Dat zijn de resultaten van het onderwijs van een generatie geleden waarin kinderen achterin de klas gezet werden als er iets was en functioneel analfabeet of laaggeletterd van school kwamen.
Liever geven we prinses Laurentien met haar stichting wat liefdadig werk dan dat we het probleem echt oplossen door kinderen echt les te geven, zonodig op maat.
Flexibele school
Hoe mooi ook de masterplan dyslexie, hoe mooi ook de aanbevelingen van de big geregistreerde ggz-psycholoog; de school bepaalt wat mogelijk is want die aanbevelingen zijn niet opgesteld door een zorgcoördinator die op de loonlijst staat. Dus is het aan de school hoe vrij ze met de aanbevelingen omgaan..
Maar dat geldt voor elke zorgleerling; de school heeft de regie en niet de behandelaar.
Het is dus altijd van groot belang een school met een ruimdenkend beleid te vinden, ala de school van vo-moeder.
Tja
Ik dacht dus zo'n school gevonden te hebben, maar helaas. De school is vooral ruimdenkend voor leerkrachten, die mogen lekker hun ding doen. Niemand checkt of dat ook aanslaat bij de leerlingen. Maar de leerlingen moeten netjes in de pas lopen en hebben heel goed door hoe oneerlijk dat is. Nou ja, de inspectie heeft er ook gehakt van gemaakt, maar of dat zal helpen...
AnneJ post #106 van M.Lavell
Zoals ik het lees draai jij de post van Miriam om. In #106 staat namelijk dat je, als je een diagnose hebt je geen recht hebt op… En dat is iets anders dan dat als je het krijgt je een diagnose nodig hebt.
Hoe dan Els
Om toetstijdverlenging te kunnen krijgen vraagt de school om een diagnose. Zonder die diagnose geen toetstijdverlenging.
Wen eraan
Ik kan die bewering niet controleren AnneJ. Scholen doen wel meer dingen die niet mogen.
Maar wat ik wel kan controleren is jouw omgang met diagnoses.
Ik zie het hier in dit draadje gebeuren.
Het is alsof je je niet voor kunt stellen wat VO moeder in #108 beschrijft.
Zo moet het.
"Die verklaring hoefde geen diagnose te zijn maar wel een brief dat zij geconstateerd hadden dat e.e.a. niet mogelijk was in verband met e.e.a."
Gezien het probleem waar je dit draadje mee gestart bent, je kind is vanwege een diagnose niet toegelaten tot een school, lijkt het me verstandig dat je jezelf disciplineert in het anders omgaan met diagnoses.
Mocht het zo zijn dat er toch nog een school of een juf of begeleider e.e.a uitflapt wat al dan niet binnen het DSM V (of zijn we al bij VI) protocol valt, dan kun je dat corrigeren.
Scholen zijn geen dokters. Ze hoeven de ziekte niet te weten. Alleen maar het onderwijskundig probleem.
wat is dan slim om te doen:
Als ik alles goed heb gelezen en begrepen dan vragen scholen je gegevens te verstrekken die ze niet nodig hebben/kunnen opeisen. Wat M Lavell zegt: ze hoeven de ziekte niet te weten, alleen het onderwijskundig probleem.
Oke. Mooi. Maar wat doe ik dan met zo'n vraag als: "Heeft uw kind een diagnose ja/nee"?
Ronduit liegen en nee zeggen? Of de vraag niet beantwoorden? En bij niet beantwoorden, hoe dan omgaan met "u heeft het formulier niet ingevuld dus we kunnen uw kind niet inschrijven?"
Niet invullen
Vraag niet beantwoorden.
Net als: wat is uw religie, waar bent u geboren, welke taal spreekt u thuis.
Wacht af
" En bij niet beantwoorden, hoe dan omgaan met "u heeft het formulier niet ingevuld dus we kunnen uw kind niet inschrijven?""
Wacht maar af of dat gaat gebeuren.
Scholen die dat soort vragen stellen weten vaak donderspoed dat ze niet over die gegevens mogen beschikken. Meer druk dan ongebreidelde invuldrift zit er dan ook niet achter.
Je kunt wel melding doen bij https://autoriteitpersoonsgegevens.nl/nl/contact-met-de-autoriteit-persoonsgegevens/tip-ons
Van een mbo school
Zo worden mbo scholen geacht met informatie om te gaan.
Lees en leer. Pas je eigen informatieverstrekking daarop aan.
• Toets alle informatie die je opneemt in dossiers op het criterium van de relevantie voor het onderwijsleerproces;
• Criterium is need to know en niet nice to know; • Deel in het team de inzet van extra begeleiding
rond studenten en benoem de effecten op het
onderwijsleerproces;
• Deel in teambesprekingen de realisatie van het plan
van aanpak, eventuele bijstellingen en evaluatie van de effecten van extra begeleiding.
Damned if you do and damned if you don't
Als je het aanmeldingsformulier niet helemaal invult, kun je het antwoord krijgen dat je aanmelding niet in behandeling genomen kan worden.
Als je het aanmeldingsformulier wel helemaal invult, kun je het antwoord krijgen dat je kind niet aangenomen kan worden.
De meeste ouders hebben geen problemen met het aanmeldingsformulier, ze hoeven geen diagnoses in te vullen, geen bijzondere omstandigheden, geen ondersteuning nodig, geen afwijkende cultuur, enz.
De ouders die het meest aangewezen zijn op de hulp van school zijn die van de kinderen waarbij er wel een diagnose is, wel bijzondere omstandigheden, wel ondersteuning, enz. Die ouders zijn het kwetsbaarst en hebben de meeste bescherming nodig, maar ze zijn ook de enigen met problemen met het standaard aanmeldingsformulier. En dat is waar de wetgevende macht in zou moeten grijpen, maar die wil dat niet want het is wel makkelijk zoals het nu gaat...
Mijn omgang met diagnoses
Geen overhandiging van de diagnose is geen toetstijdverlenging.
Dat is toch niet mijn omgang met de diagnose?
Mijn dilemma is niets zeggen zoals bij zoon terwijl school wel open wil zijn voor gegevensuitwisseling. Dan krijg je die dingen.
Daar steek ik bij de nieuwe school nu wel een stokje voor. Niet vragen naar toetstijdverlenging (die dochter volgens haar wel nodig heeft) tot ze binnen is.
Wel Passend Onderwijs
Nou ja, mag dit draadje dus nu 'Wel Passend Onderwijs' heten.
Dochter is na een goed verhelderend gesprek aangenomen op school 1. Maar ook school 2 waar we haar ijlings, zonder verdere info op dit gebied, hebben aangemeld is ze ook aangenomen. Er waren wel vragen over haar onzekerheid of zelfvertrouwen maar die heeft ze duidelijk weten te beantwoorden.
Zuchten van verlichting hier.
