ei ij ou au

flanagan

Lachen om andermans fouten.... zo zie ik dat niet hoor. Het is wel vermaak, maar om een verschijnsel en niet om fouten van bepaalde personen.
Dan kun je de meeste cabaretiers en columnisten ook wel in de ban doen. Of het taalgebruik van Johan Cruijff (of voetballers in het algemeen) waarmee zoveel wordt gekoketteerd, dat mag dan zeker ook niet? Het tijdschrift Onze taal vindt je dan vast ook heel verschrikkelijk.

Ik vind die verhaspelingen grappig en triest tegelijk. Ik vind serieus dat correct taalgebruik ondergewaardeerd wordt tegenwoordig. Zeker van de krant of andere gepubliceerde bronnen, mag je toch wel verwachten dat alles goed wordt nagekeken. Het kán gewoon niet, die koeien van spel- en taalfouten; het staat slordig, ondoordacht, dom. Een journalist/tekstschrijver die niet fatsoenlijk kan schrijven neem ik direct minder serieus.

Ik begrijp dat taalfouten bij jou, met dyslectische kinderen, gevoelig ligt. Maar ik neem aan dat je het met mij eens bent dat een schrijvend beroep voor je kinderen minder geschikt zou zijn.

Advies

@Lieverdje, ik zal je tip het tijdschrift Onze taal ter harte nemen. Ik was niet bekend met dit blad. Misschien ook heel leerzaam voor mijn dyslecten. Een spellingsregel blijft nu eenmaal beter hangen als duidelijk uitgelegd wordt waarom die regel bestaat.

Net als de tip in dit draadje over ei en ij in werkwoorden. Door er verleden tijd van te maken, weet je meteen of de ei-klank lang of kort is. Handige tip!

Sterk werkwoord

#43: v Ludo Holleman
De regel is dat bij sterke werkwoorden, oftewel bij klinkerwisseling (jargonterm: 'ablaut'), er meestal sprake is van een lange ij. Dus: vanwege begrijpen-begreep-begrepen, wordt 'begrijpen' met een lange ij gespeld. (Je zegt niet 'begrijpte'. Vandaar dat het niet 'begreipen' kan zijn.)

Vergelijk:

* leiden - leidde - geleid (hij leidde het paard naar de stal): korte ei.

* lijden - leed - geleden (hij leed verschrikkelijke pijnen): lange ij.

De tip slaat op sterke werkwoorden.

vraagje

Ik heb niet zo gevolgd wat Maurice de Hond precies zei, maar wat wil hij dan bv. met woorden die hetzelfde klinken maar iets anders betekenen door de schrijfwijze? (berijden-bereiden, leiden-lijden, rauw-rouw, douw-dauw enz. enz.) Of moet dat maar duidelijk worden uit het zinsverband? Lijkt me een verarming van de taal.

Ik vind het hoe dan ook een verarming

Het is misschien even doorbijten om alles te snappen als je op school zit, maar ik vind onze taal mooi zoals hij is. Ik heb totaal geen behoefte aan een fonetisch geschreven taal.

knor

In een gesprek moet toch ook duidelijk worden aan het zinsverband waar je het over hebt en als jij het over 'slot" hebt kun je het over wel drie dingen hebben toch?

Haha knor

Ja, dat loopt toch echt heel anders af voor het varken .