Door talent van kinderen te verkwanselen doet Nederland zichzelf te kort

Illusie inderdaad

Scholen moeten zogenaamd ook 'concurreren' en doen dat met tweetalig, technasium, sportklassen, cultuurklassen. De diversiteit botst met de loting.
Het is wel een complex probleem.
Ik weet niet zo goed of er vroeger geen probleem was met te volle scholen, we zijn er nu ook veel beter van op de hoogte.
Ik zat vroeger in Amsterdam op de middelbare school en ging naar een christelijke havo-vwo school die ook een regionale functie had met kinderen uit Marken en Volendam enzovoort.
Ik denk ook dat de overheid makkelijker meer geld ter beschikking stelde waar dat even een probleem bleek met lokalen of noodgebouwen. Nu heb je meer stricte eindfinanciering, meer bureaucratie om zaken voor elkaar te krijgen, meer lobby, politiek, netwerken. Iedereen moet in veel uitgebreidere meerjaren plannen en probeert toch veel stricter de kaders en de hokjes te vullen dan vroeger mogelijk niet nodig was, om miljoenenverlies en dergelijken te voorkomen.
Afgezien natuurlijk van valse moves aan te dure bestuurders en gebouwen, ook al zo'n abberatie van de jaren negentig, voor de crisis.
Die dreunen ook nog na. Dus de flexibiliteit die je mogelijk vroeger had is er gewoon niet.
Maar goed, dat is nergens op gebaseerd dan mijn eigen inzicht. Dan probeer je toch een beetje te begrijpen waar het nu eigenlijk over gaat en waarom dat juist nu speelt.

Plaatselijke oplossing

En daarom dus een plaatselijke oplossing bedenken voor dit plaatselijke probleem. Om landelijk het hele citocircus weer te vervroegen is met hagel op een mug schieten. Wat eerder al werd gezegd: heel erg veel kinderen en ouders zijn ontzettend blij dat de citostress voorbij is. Het gaat hier 'maar' om 400 kinderen uit Amsterdam. Voor deze kinderen moet wat veranderen. Niet voor iedereen.

Geneuzel

Ik sta nog steeds achter mijn titel. Vind het een luxe-probleem dat in Amsterdam (en misschien in Utrecht ook) speelt, dat niet iedereen die dat wil naar dat bekende gymnasium (ik chargeer, zeg het maar vast) kan. Dan ga je toch naar een gymnasiumafdeling van een scholengemeenschap? Ik zie dat probleem niet zo.

Ander issue dat speelt in dit draadje is de (in mijn ogen overschatte waarde van de) CITO-eindtoets als meetinstrument. En dat het zoals het nu is ingericht onderadvisering in de hand speelt. Daar ben ik het niet mee eens. Nogmaals: als je op 12 jarige leeftijd een advies krijgt, dat misschien hoger had kunnen zijn, is dat in mijn ogen niet 'verkwanseling' van talent. Ik neem aan dat het een gechargeerde titel is? Want er is nog zoveel mogelijk tot je daadwerkelijk met pensioen gaat! Ik heb in mijn omgeving juist meer de problemen van over-advisering gezien, ten koste van zelfvertrouwen en zelfbeeld van een kind. Wat is er mis met een gematigd startniveau, met de mogelijkheid later wat grotere stappen te maken, zeker als het allemaal nog niet duidelijk is (want kind is pas 12!).

drietje

het moet wel veranderen vind ik, en ik ben burger van Nederland en mag stemmen bij verkiezingen. Ik vind het een landelijk probleem, dat zich uit in de grote steden. Dus: zelfs als ik in een plaats woonde waar ik niet concreet een probleem had, zou ik dit nog vinden.

Dus ik vind het prima dat er reuring is in de grote steden, want reuring is de manier om discussies los te krijgen en inzicht te krijgen in de belangen en wie er 'gelijk' heeft. Dan weet je ook hoe je politiek kunt bedrijven en invloed kunt gaan uitoefenen.

En dat je daarnaast probeert om lokaal een oplossing te vinden is ook prima. Maar dat wil niet zeggen dat je niet ook landelijk het aan de kaak moet stellen.

En waarom zou jij het erg vinden dat er een oplossing komt die voor jou niets uitmaakt, maar voor anderen wel iets oplevert? En daarbij ook nog eens een fundamenteel foute situatie verbetert? En dat hiermee het bewustzijn van burgers vergroot wordt over hoe raar het systeem van kansen is verdeeld?

Je zou wensen dat er een politiek partij op landelijk niveau was die onderwijs (en alle vormen/goede dingen/foute dingen hieromtrent) op de agenda zette. Een one issue partij gedurende een aantal jaar die helpt om alle meningen te kanaliseren en ook meer indirecte invloed aan burgers geeft.

gr Angela

ps en nee lokaal in de mr van je 'eigen' school zitten is niet wat ik bedoel, het systeem is zo dat je daar eigenlijk 'dood loopt' omdat de structuur erboven gevormd wordt door een ondoordringbare laag bestuurders

Is er niet

Gymmam "Uiteindelijk is er ook in Amsterdam toch onderwijs op het gewenste niveau? "
Nee.
Er is zelfs (in Nederland) helemaal geen recht op onderwijs.
Er is geen Nederlandse wet die ook maar iemand verplicht om binnen grenzen rekening te houden met het recht op onderwijs van een individuele leerling, laat staan dat er ook nog rekening gehouden wordt met het onderwijs dat je wenst.

Vandaar dus dat scholen geheel naar hun eigen wens kunnen besluiten klein te blijven, ook als het aanbod te klein is. Vandaar ook dat ze niet verplicht zijn een leerling toe te laten. Vandaar dat scholen systematisch kinderen kunnen onderschatten, onderwijs niet aan kunnen bieden en ga zo maar door.

Het is dus eigenlijk heel droevig en ernstig gesteld in het Nederlandse onderwijs.

Het probleem is dat de meeste mensen er niks van merken.

Het aantal leerlingen dat het wel merkt neemt wel toe. Het aantal thuiszitters (helemaal geen school) neemt toe. En het aantal leerlingen dat juist niet aan het onderwijs komt wat ze wel aan zouden kunnen.
We hebben het over tienduizenden.

Maar ja. Op het totaal aantal blijft dat een schijntje natuurlijk.

Nou ja: vandaar Triva dat je er wel wat van merkt in Amsterdam en niet in de polder. In de polder kwijnen ze weg in een vergeten hoekje. Je merkt ze niet. In Amsterdam wonen meer mensen.

Dames

Het gaat helemaal niet om dat gymnasium. Dat probleem is al opgelost, er zijn genoeg plaatsen op gymnasia. Kennelijk kan dat voor gymnasia dus wel, maar voor de rest niet.

En LM: Het probleem is dat je op elfjarige leeftijd nog geen idee hebt over wat een kind kan. En ook niet over hoe de puberteit gaat verlopen. Dus CITO eerder of later gaat helemaal niet helpen, want daar zit het probleem niet. Er moet meer soepelheid komen bij de middelbare scholen. Maar ja, als je verkeerd geadviseerd was en je kan toch naar het VWO, maar de VWO klassen zitten vol, dan heb je wel pech. Of als je een wiskunde-wonder blijkt te zijn maar je hebt dyslexie, laten ze je toch maar niet opstromen uit voorzorg. Natuurlijk valt er later nog veel recht te breien, maar waarom niet eerder? Want elk obstakel dat je opwerpt kost toch weer kansen. En dat is juist bij de kinderen waar niet alles vanzelf gaat, of die een moeilijke thuissituatie hebben, een probleem. Zeker nu studeren zo duur is geworden. Daarvoor heb je meer ruimte en soepelheid nodig bij de middelbare scholen. En zo hangt alles toch weer samen, vrees ik.

Tijd is geld

LM "Want er is nog zoveel mogelijk tot je daadwerkelijk met pensioen gaat! "
Ja. Als je wit bent en je ouders goed verdienen wel.

Als je gekleurd bent en je ouders lager zijn opgeleid, dan maakt het nogal uit op welk niveau je op je 12e start.

Tijd is geld, begrijp je wel.

Overigens is er heel veel leren dat wel lukt als je jong bent en niet als je ouder bent. Dus ook in dat opzicht kun je niet onverschillig doen.
Maar vooral en laten we wel wezen: onderwijs is een voorziening waarop in gelijke mate recht zou moeten zijn. Het zou niet verdeeld moeten zijn met een categorie "zoek het later op eigen kosten maar uit"

Titel

Btw vind ik de titel van het stuk slecht gekozen. Dekt de lading niet. Talent verkwanselen is als kinderen niet naar het voor hen passende niveau kunnen of als het onderwijs slecht is. Is in dit artikel niet aan de orde. En het gaat ook niet over heel Nederland, maar over Amsterdam.

Toch wel plek alle niveaus

Nogmaals, als ik de lijst bekijk van alle scholen en niveaus waar nog plek is, dan snap ik oprecht het probleem niet. Op een enkele uitzondering, zijn de meeste scholen gewoon leuke, goede scholen, waar de talenten van kinderen helemaal niet verkwanseld worden.

Titel

De titel is door Trouw op de internet editie gezet (de zij staat wel in de context in het stuk). De titel is "Het belang van de leerling staat weer niet centraal"

Ja, er is nog plek. Maar waarom mogen deze leerlingen, wiens advies is opgehoogd n.a.v. de Cito-score, niet op gelijke voet meedingen voor alle scholen. Waarom wordt deze groep achtergesteld?

minder efficient gebruik van oppervlak

Toen ik eind jaren '70 naar het Barlaeus ging, was deze school ook heel populair. In korte tijd was het leerlingenaantal verdubbeld. In mijn tijd zaten er, als ik me goed herinner, ruim 600 leerlingen op school. Kan ook wat meer geweest zijn, tegen de 700. Van elk leerjaar in principe 4 klassen. Lagere klassen hadden zo'n 30 leerlingen per klas, hogere klassen minder.

Een paar jaar geleden is het er naast gelegen school gebouw er bij getrokken. (In mijn tijd zat daar een andere school.) Volgens Wikipedia heeft de verbouwing geleid tot een verdubbeling van het oppervlak. Het huidige aantal leeringen is ca. 800.

Je ziet dus dat er tegenwoordig per leerling veel meer oppervlak is.
Het is ook allemaal veel luxer geworden.
Daar zit dus het probleem: luxer onderwijs voor (relatief) minder kinderen.
Dit geldt vast ook voor andere scholen. Het is een algemene tendens: alles moet tegenwoordig veel luxer.
Of het tot verbetering van onderwijs leidt, vraag ik me af. Het niveau in onze tijd lag hoog. Leerlingen werden wel veel minder (= niet) begeleid. Je moest je maar zien te redden. Hierdoor was de "natuurlijke" afvloeiing hoog. (Ouders werden trouwens niet geacht hun kinderen te helpen, hoogstens af en toe woordjes overhoren in het eerste jaar.)
Toen ik op de universiteit kwam, vond ik het onderwijs het eerste jaar kinderachtig vergeleken met het Barlaeus. (En destijds werden de studenten ook veel minder begeleid dan tegenwoordig.)

het gebouw

En ja het gebouw was destijds armoedig. De wc's waren vreselijk, kapot, vies; ik hield het het liefst op tot ik weer thuis was. De kantine was een donker rookhol.

Op een gegeven moment had de gemeente de deuren op de 2e verdieping vervangen, omdat deze kapot waren. Er werden door de gemeente lelijke, goedkope deuren in gezet.

In de meeste lokalen stonden losse tafeltjes. Het lokaal was vaak maximaal volgestouwd met deze tafeltjes.

Er waren uiteraard geen computers, digiborden etc.

Maar verder was het wel een gebouw met karakter natuurlijk.

Amsterdam

In Amsterdam is voor iedereen plek, op alle niveaus. Dus dat is het probleem niet. Het probleem is dat teveel ouders hun kinderen naar dezelfde scholen willen sturen, maar dat probleem is van een heel andere orde. Ik snap best dat schoolbesturen dat minder urgent vinden dat het beschikbaar maken van plekken. Dat heeft ook niets met een vrije schoolkeuze van doen, maar is een luxe probleem.

VSA gaat niet in Den Haag pleiten voor een ander schoolsysteem met een later selectie. Bijv. pas in de 3e klas selectie op niveau, of vakken kunnen afronden op verschillende niveaus, omdat dat hun belang niet dient. Hun kinderen hebben zich al doodverveeld op de basisschool en willen nu les op niveau en liefst op het prestigieuze gymnasium. Dat die VMBO'er op 11/12 jarige leeftijd al moet kiezen tussen bakkerij en techniek, daar denken zij niet over na.

Zo is het toch?

Met die achtergrond ga je dus niets bereiken. Dan blijft het een elitaire club die alleen opkomt voor eigen belangen. Als VSA echt breder profileert en de belangen van alle kinderen/ouders wil en kan behartigen wordt het pas een partij waar serieus rekening mee zal worden gehouden.

Overigens bepaalt Den Haag de kaders en die hebben ook bepaald dat de Cito toets later moet worden afgenomen. Wil je daar iets aan doen, moet je dus niet bij de gemeenteraad in Amsterdam zijn. Den Haag kan ook bepalen welke toelatingseisen VO scholen wel of niet mogen stellen.

Op school is de school de baas

"In Amsterdam is voor iedereen plek, op alle niveaus. "
Dat is niet waar. Zeker niet als je vindt dat leerlingen geen slechte of zwakke school hoeven te bezoeken.

Slecht scorende scholen (objectieve maat van de Inspectie) zijn er wel degelijk al betreft het vaak niet de hele school maar slechts een afdeling. Alleen de havo bijvoorbeeld. Bij het Marcanti is vmbo-t zwak terwijl vmbo b en k groen licht hebben van de inspectie.

Ook in Amsterdam zijn er leerlingen voor wie er helemaal geen school gevonden kan worden (daar is dat hele matchen voor bedacht trouwens). Ook in Amsterdam zijn er leerlingen die noodgedwongen moeten uitwijken. Ook in Amsterdam worden er leerlingen doorverwezen naar zwak of slecht presterende scholen en wordt er gedaan alsof dat niet erg is.

"Het probleem is dat teveel ouders hun kinderen naar dezelfde scholen willen sturen"
Nee. Het probleem is dat de scholen niet willen groeien.
De oud Barlaeaan heeft het mis maar er zit wel een stukje waarheid in het verhaal. De leerlingen hebben meer m2 school tot hun beschikking. Dat komt omdat scholen tegenwoordig Lumpsum - in niet geoormerkte totaalbedragen - worden gefinancierd. Ze mogen dat geld zelf besteden.

De subsidie toekenning is trapsgewijs. Een x bedrag per 20 leerlingen met een staffel naar tweehonderd en vervolgens voor elke 30 meer weer een ander bedrag. hoe groter de school, hoe minder de meerinstroom per leerling opbrengt en hoe gunstiger het is voor de school om juist niet te groeien.

Schoolbesturen zijn niet verantwoordelijk of aanspreekbaar op het vinden van (gewenste) onderwijsplaatsen voor alle leerlingen. Niet eens voor de leerlingen die bij hen op school willen. Ze zijn alleen maar verantwoordelijk en aanspreekbaar voor de leerlingen die al zijn ingeschreven en op school zitten. Die leerlingen tellen mee in de bedrijfsvoering en de economische beslissingen die worden genomen: volgend jaar +20 leerlingen, want er gaan er ook 20 uit (getallen zijn inwisselbaar)

" Dat die VMBO'er op 11/12 jarige leeftijd al moet kiezen tussen bakkerij en techniek, daar denken zij niet over na."
Dit is een onzinargument in de discussie over VSA. Sinds jaar en dag gaat het daar juist en meestal over vmbo. Er is meer plaatstekort op het vmbo dan op het gymnasium. Er zijn leerlingen die naar de bakkerschool moeten omdat er bij techniek geen plaats meer is. Merk op dat er in dat hele keuzecircus geen mogelijkheid is om een beroepskeuze te maken. Vmbo is vmbo in de ogen van de onderwijsverdelers, alsof je net zo lief bollen kweekt als bakt.

"Den Haag kan ook bepalen welke toelatingseisen VO scholen wel of niet mogen stellen."
Nou nee.
Amsterdam kan dat trouwens ook niet hoor.
Scholen zijn hun eigen baas en hebben het laatste woord.
De minister heeft er niks te vertellen.

In theorie is die situatie wel te veranderen maar daarvoor zal dan toch de grondwet moeten worden aangepast. En dat zal niet gebeuren zolang de goegemeente denkt dat het allemaal netjes geregeld is, met voldoende onderwijsplaatsen voor leerlingen en recht op onderwijs op het gewenste niveau en dat soort dingen.

M. Lavell

"De oud Barlaeaan heeft het mis maar er zit wel een stukje waarheid in het verhaal."

Leg uit?

Je komt alleen met een verhaal waarin je aangeeft dat ik het bij het rechte eind heb: op school zijn er tegenwoordig meer vierkante meters per kind dan vroeger.

Waar heb ik het dan mis?

Amsterdammertje #106

Nee, zo is het niet.
- Ik heb al eerder op een vergelijkbare post van je gereageerd, misschien kun je die even teruglezen? Afgelopen vrijdag, #29
- VSA is een lokale stichting maar pleit ook in Den Haag voor verbeteringen. Lees de website eens onder nieuws, recent nog bijv. reacties geschreven op het wetsontwerp 'meer ruimte voor nieuwe scholen'.
- De opinie van donderdag richt zich op de minister die gezegd heeft dat zij wil dat het hoogste telt voor toelating tot het voorgezet onderwijs: het basisschool advies of de Cito-score (als die hoger is). Maar misschien was je laatste alinea, 'dat je niet bij de gemeenteraad moet zijn', voor iemand anders bedoeld?
Ik ga je niet overtuigen denk ik, maar onwaarheden, die zet ik recht. VSA is voor en door ouders, niets meer en niets minder.

nou

'Kun je me misschien uitleggen waarom in Den Haag allerlei criteria voor aanmelding worden gehanteerd?'

Omdat scholen niet ongelimiteerd kinderen kunnen aannemen, het gebouw heeft domweg grenzen.

Ypenburg

Dan is de problematiek van tekort aan plaatsen dus toch herkenbaar in Den Haag? In Utrecht en Ansterdam wordt geloot voor de schaarse plekken in Den Haag (en bijv. ook in Amstelveen) gelden criteria voor aanmelding.
Zonder de criteria voor aanmelding zouden teveel kinderen naar die scholen willen? Als mijn kind niet aan de criteria voldoet, kan ik hem dan niet aanmelden? Of maakt hij dan geen of weinig kans op toelating?

Miriam

Ik was in de veronderstelling dat de lumpsum per leerling altijd 6000 euro bedraagt. Zo wordt het ons in ieder geval altijd uitgelegd, door zowel schoolleiding als bond. Begrijp ik nu van jou dat de eerste twintig leerlingen meer geld meebrengen dan de 700ste leerling?

Wat in ieder geval wel geldt is dat een bepaald aantal leerlingen nodig is om vakken te kunnen behouden / leerlingen geen beperkingen in keuzes in de bovenbouw op te leggen. Vanaf dat aantal heeft een school in principe niet per definitie voordeel bij groei. Hier in de regio, niet A'dam, hebben alle scholen in korte tijd met groeistuipen, vervolgens metplotselinge krimp te maken gehad en daarna weer met groeistuipen, enz. Die totaal niet te verklaren is door kwaliteitskaarten van de scholen. Die ontwikkeling is in ieder geval niet in het belang van leerlingen. Zowel wat betreft huisvesting en personeelsbeleid zorgt dit voor problemen. Maar goed, een oplossing hiervoor is moeilijk te bedenken.

Gemiddeld wel

Juffie, de vergoeding wordt niet per leerling uitbetaald maar in delen en toeslagen per kluster.
Die 6000 euro komt niet koud met elke leerling binnen.

Bijvoorbeeld voor gebouwenruimte. Nieuw geld komt pas als het aantal leerlingen voor de bestaande ruimte is overschreden. Er wordt pas gekort als het aantal leerlingen ver onder het maximum komt. Daar zit wel een klas of twee tussen.

"Wat in ieder geval wel geldt is dat een bepaald aantal leerlingen nodig is om vakken te kunnen behouden"
Inderdaad. En dat is logisch ook.
Als je de huisvesting van leerlingen vertaalt naar hoe de groenteboer de appels en peren rangschikt, dan snap je volkomen dat die groenteboer ook niet zit te wachten op een onbeperkte instroom van peren. Zelfs niet als er aan elke peer te verdienen valt.

Er wordt steeds vergeten dat er op scholen ondernemersbeslissingen genomen worden. Vaak door boekhouders en managers die ver van de werkvloer af staan en die helemaal geen binding hebben met lesgeven, leerlingen en hun schoolvoorkeuren.

Daar komt nog bij dat zij vaak beslissen over meerdere scholen en er dus bij gebaat zijn dat de ene school de deuren sluit om de andere noodlijdende school mer instroom te garanderen.
Begrijp me niet verkeerd: schoolbesturen voldoen hiermee aan een taak die ze wel degelijk hebben gekregen: Zorg voor onderwijs en wees onderweg zuinig met het overheidsgeld.

Het enige wat nodig is is die opdracht uitbreiden met wat verplichtingen tav leerlingen, ook van leerlingen die nog niet op school zitten maar dat wel willen.
Zolang de factor leerling/recht op onderwijs niet wordt meegenomen in de afwegingen van schoolbesturen, blijven er leerlingen tussen wal en schip vallen.

En dan nog kun je verwachten dat besturen beslissingen zullen nemen die te zeer botsen met de belangen van individuele burgers: zie wat gemeenten doen met de WMO en hoe er steeds weer een rechter nodig is om aan die gemeentes helder te maken dat ze hun eigen inwoners niet in de stront kunnen laten zitten.

Wat scholen doen is wat besturen doen en ligt besloten in de Nederlandse bestuurscultuur. Dat is ook niet zo gek. Het zijn vaak dezelfde mensen zelfs. Van schoolbestuur naar gemeente, naar provincie, naar land, of andersom. Er bestaat binnen die cultuur een opvatting over de burger die op individueel niveau werkelijk ondergeschikt is aan het grotere belang van zuinigheid met gemeenschapsgelden.

Nog een dingetje: vrije schoolkeus bestaat ook niet in Nederland. Er is geen recht op. Het is niet gewaarborgd. Het staat zelfs nergens.

Nu moet ik je zeggen dat ik dat niet zo heel erg vind, als dat nou maar open en bloot en helder is. Dat is het nu niet. De verontwaardiging die er is komt altijd voort uit de verwachting dat ouders mogen kiezen. Een verwachting die flink wordt aangewakkerd door de scholen zelf.

Wat mij in hoge mate irriteert is al dat gedoe alsof.

kern

"Er bestaat binnen die cultuur een opvatting over de burger die op individueel niveau werkelijk ondergeschikt is aan het grotere belang van zuinigheid met gemeenschapsgelden"

Precies, dat is de kern van het probleem en dat heb ik in het begin ook proberen uit te leggen. Hoe zuur ook, er kan niet met iedere individuele wens rekening worden gehouden. Het gaat om het grotere belang. Ben zelf ook bij de overheid werkzaam en dat is overal zo: ouderenzorg, gehandicaptenzorg, etc. Logisch ook want het gaat om gemeenschapsgeld.

Als ouders aanvullende wensen hebben zullen ze zelf het heft in eigen hand moeten nemen en een particuliere school naar eigen wens oprichten. Die zijn er, maar voldoen blijkbaar ook niet. Probleem is dat ouders geen lange adem hebben, want ze zijn vooral actief als ze zelf in de mallemolen zitten.

Vrije schoolkeuze bestaat niet, heb ik ook al eerder gezegd maar lijkt maar niet te landen.

Den Haag bepaalt het kader. Wel of geen cito toets. Datum cito toets. Advies juf/meester doorslaggevend. Als je veranderingen wilt, moet je daar zijn. Dekker heeft het kader de afgelopen jaren gewijzigd en kan dat weer doen.

Alleen is het Amsterdamse probleem geen landelijk probleem.

Landelijk probleem

Amsterdammertje "Precies, dat is de kern van het probleem en dat heb ik in het begin ook proberen uit te leggen. Hoe zuur ook, er kan niet met iedere individuele wens rekening worden gehouden. Het gaat om het grotere belang. "
Dit slappe excuus wordt verder zonder verantwoording in het hele land en bij alles toegepast. Onderwijs, zorg en zelfs het toekennen van vergunningen.

De Nederlandse bestuurscultuur vermoeit zich eindeloos in het dwarszitten van individuele burgers uit angst ze te bevoordelen of zelfs maar enige verwachting in die richting te wekken. Om die reden ook doet men liever zaken met vertegenwoordigers. Verenigingen of stichtingen. In de zorg is het de overheid die onder één hoedje met de commercie (farmacie) patientenverenigingen uit de grond heeft gestampt.
Alles liever, zelfs grote commercieel bedrijven bevoordelen, alles liever dan die burger een dienst bewijzen waar deze mogelijk rechten aan meent te kunnen ontlenen.

Dat is een landelijk probleem. Het hoort ook niet alleen bij onderwijs. Ook bij zorg. Maar ook bij rechtspraak bijvoorbeeld waar de ene overheid bij bulk veroorzaker is van rechtshulpverzoeken wegens het onrechtmatig weigeren van uitkeringen, onderwijs, zorg, hulp, vergunningen, etc. Die andere overheid zorgt dan weer voor het verlagen van de subsidie bij rechtshulp zodat de bulk van de burgers niet eens toegang tot rechtshulp heeft. Een flinke bulk burgers niet eens zorg, onderwijs, toeslagen, goedkoper wonen, etc. aanvraagt.

murw geslagen.

Het probleem is dat mensen in bestuursfuncties zonder blikken of blozen en zonder enige verantwoording af te leggen, het kostenaspect als excuus aandragen. Men praat elkaar klakkeloos na.
Liever geeft Amsterdam tonnen uit aan wetenschappers met een nep loterij, dan dat er bindende afspraken over schoolkeus gemaakt worden.

Die loterij levert en lost niks op.

"Vrije schoolkeuze bestaat niet, heb ik ook al eerder gezegd maar lijkt maar niet te landen."
Ik mag dat zeggen. Ik werk niet bij de overheid. Ik ben niet gehouden aan het verdragsrecht.
Jij mag dat niet zeggen. Jij werkt bij de overheid. De overheid is wel gehouden aan het verdragsrecht. De overheid moet zorgen dat er wel vrije schoolkeus is. Zie het verdragsrecht.

Dat de Nederlandse overheid het recht op onderwijs en vrije schoolkeus nog steeds niet in wetgeving heeft vastgelegd is daadwerkelijk nalatigheid met landelijke gevolgen.

Ook in de volgende suggestie laat je zien onderdeel te zijn van het probleem. "Als ouders aanvullende wensen hebben zullen ze zelf het heft in eigen hand moeten nemen en een particuliere school naar eigen wens oprichten. Die zijn er, maar voldoen blijkbaar ook niet. Probleem is dat ouders geen lange adem hebben, want ze zijn vooral actief als ze zelf in de mallemolen zitten."

Als werknemer bij de overheid zou je moeten weten dat het stichten van een school, zelfs en juist een particuliere school, actief wordt dwars gezeten en getraineerd. Dat het niet zelden langer duurt dan 4 jaar (voor de meeste llm een volle vo periode) voordat leerlingen er legaal (leerplicht) gebruik van mogen maken.

Je bent onderdeel van een landelijk probleem.
Van medewerkers bij de overheid die menen dat er standjes uitgedeeld moeten worden aan verwende burgers. Die menen te moeten zeggen dat die burger maar eens de hand in eigen boezem moet steken, zonder zelf de hand in eigen boezem te steken.

Heel veel burgers hebben steeds minder vertrouwen in de overheid.
Dat is een landelijk probleem.

maar het is niet alleen een Amsterdams probleem

Zet de problemen in het bredere kader, Amsterdammertje, zoals Mirjam het schetst en het beeld dat ik schets over keuzes en 'onderling verbonden problemen' en wat je terecht zelf zegt: je moet naar Den Haag.

Maar het een kan niet zonder het ander. Het lokale niet zonder landelijk, maar het landelijke ook niet zonder lokaal.

Het is belangrijk om juist lokaal door te gaan met actievoeren en aandacht vragen. Er is namelijk zoveel vrijheid voor de schoolbesturen dat er van alles mogelijk is als je tot het punt komt dat je echt kunt samenwerken en de belangen transparant op tafel krijgt. Of dat lukt is een tweede . .

Net wat Mirjam zegt: "Wat mij in hoge mate irriteert is al dat gedoe alsof."

Wees gewoon eerlijk. Feitelijk is dat het enige dat we hier in Utrecht bereikt hebben: de bestuursvoorzitters hebben binnenkamers gezegd dat hun bedrijfseconomische verantwoordelijkheid hun keuzes bepalen. En dat werkt zo ontzettend ver door, gekoppeld aan een cultuur die nog nooit te maken heeft gehad met openlijke, georganiseerde kritiek. Als ouder laat je je meezuigen (en denk dat het normaal is en/of je ziet geen probleem). Of dat het je activeert, maar dan zijn er zoveel 'drempels' dat het belangrijk is ook steun te putten uit andere lokale problemen én de landelijke ontwikkelingen.

Dus nee, het is niet zo dat 'het Amsterdamse probleem' bestaat. En nee, het is ook niet zo dat alles in Den Haag opgelost kan worden.
Je moet tegelijk opereren.

gr Angela

M Lavell

“De Nederlandse bestuurscultuur vermoeit zich eindeloos in het dwarszitten van individuele burgers uit angst ze te bevoordelen of zelfs maar enige verwachting in die richting te wekken. Om die reden ook doet men liever zaken met vertegenwoordigers. Verenigingen of stichtingen.”

Eens en bovendien hebben die verenigingen nogal eens een dubbele agenda. Die hebben ook niet altijd het beste voor met de persoonlijke wensen van hun leden. En dat kan natuurlijk ook niet altijd.

“Het probleem is dat mensen in bestuursfuncties zonder blikken of blozen en zonder enige verantwoording af te leggen, het kostenaspect als excuus aandragen. Men praat elkaar klakkeloos na.
Liever geeft Amsterdam tonnen uit aan wetenschappers met een nep loterij, dan dat er bindende afspraken over schoolkeus gemaakt worden.”

Dat is een keuze waar je de gemeenteraad op kan aanspreken.

“Ik mag dat zeggen. Ik werk niet bij de overheid. Ik ben niet gehouden aan het verdragsrecht.
Jij mag dat niet zeggen. Jij werkt bij de overheid. De overheid is wel gehouden aan het verdragsrecht. De overheid moet zorgen dat er wel vrije schoolkeus is. Zie het verdragsrecht.”

Scholen zijn geen overheidsinstellingen. Ze worden gesubsidieerd met overheidsgeld maar het zijn geen staatsscholen. De vrijheid van onderwijs is geen absoluut recht. Het is gedefinieerd in relatie tot het begrip richting en dat moet je lezen als zijnde geloofsovertuiging. Maar dat is niet waar de Amsterdamse ouders over klagen, die klagen over scholen die niet goed genoeg zouden zijn voor hun kroost terwijl deze scholen wel als voldoende zijn beoordeeld door de onderwijsinspectie.

“Als werknemer bij de overheid zou je moeten weten dat het stichten van een school, zelfs en juist een particuliere school, actief wordt dwars gezeten en getraineerd. Dat het niet zelden langer duurt dan 4 jaar (voor de meeste llm een volle vo periode) voordat leerlingen er legaal (leerplicht) gebruik van mogen maken."

Dat weet ik ook en benoem ik hierboven. Ouders raken hier alleen bij betrokken als ze er middenin zitten, ze hebben niet de lange adem die nodig is om zaken écht te veranderen. Als hun kinderen studeren, boeit het ze niet meer. Uit het oog…

“Van medewerkers bij de overheid die menen dat er standjes uitgedeeld moeten worden aan verwende burgers. Die menen te moeten zeggen dat die burger maar eens de hand in eigen boezem moet steken, zonder zelf de hand in eigen boezem te steken. “

Het is een misvatting om te denken dat alle rijksambtenaren het klakkeloos eens zijn met het gevoerde beleid. Het zijn net mensen. Ik denk dat hier nog het meest over ‘de overheid’ geklaagd wordt en de grootste criticasters zitten. Juist omdat ze bovengemiddeld betrokken zijn. Maar het runnen van een land is nou eenmaal een stuk ingewikkelder dan het runnen van een bedrijf...

vrijheid van onderwijs

Ik heb het anders wel degelijk over het risico dat mijn kind op een christelijke school terecht kan komen. Er zijn namelijk veel meer christelijke scholen dan christelijke kinderen.

Nou weet ik wel dat het christendom niet veel inhoud meer heeft op de meeste scholen, maar ik wil gewoon niet dat mijn kind met een bepaalde godsdienst geconfronteerd wordt vanuit school. Niet met de islam, niet met het christendom, niks. Wel of geen godsdienst is een zaak van ouders en kinderen, niet van school. En toch kan mijn kind zomaar op een christelijke school terecht komen, zonder dat ik (of het kind) dat wil.

elisabeth

Dat hangt natuurlijk van het aantal aanmeldingen af. Er hoeft niet elk jaar geloot te worden, en ook niet altijd voor elk niveau.

maar

Je maakt meer kans als je in de directe omgeving van de school woont.

Vertrouwen wekken

Amsterdammertje, zo makkelijk kom je er niet van af.
Ook medewerkers van de overheid mogen een mening hebben, maar het probleem, de systematische uitsluiting van de burger en het systematisch blokkeren van burgerrechten op individueel niveau, is niet afhankelijk van een mening.

Het is afhankelijk van gedrag en bestuurscultuur. Van de gedachte dat het zo moet, niet anders kan, goed is zo, het minst kwade uit alle keuzes.

Jij doet dat ook #114. Ik begrijp dat je daarmee niets anders doet dan je collega's en iedereen om je heen, maar het is wel je eigen verantwoordelijkheid. Zonder verantwoording poneer je de stelling dat het respecteren van vrije schoolkeuze helemaal niet kan vanwege het kostenaspect. Alsof al die idiote rondedansjes met selectie en loting, jaar in jaar uit, niks kosten.

Je doet het n u weer met "Scholen zijn geen overheidsinstellingen. Ze worden gesubsidieerd met overheidsgeld maar het zijn geen staatsscholen. (...) wel als voldoende zijn beoordeeld door de onderwijsinspectie."

Je roept wat zonder te weten waar je het over hebt. Ook dat is een landelijk probleem. Zelfs bij de belastingtelefoon kun je er niet van op aan dat je het juiste antwoord krijgt.

De scholen voeren het Staatsonderwijs (het leerplichtig onderwijs) uit. Aan dat onderwijs worden in het verdragsrecht eisen gesteld ten bate van de rechten van burgers. Dat het vrij toegankelijk is. Dat het verplicht is. Dat er keuze is. Dat er controle is.
Wat jij doet doen de meeste bestuurders: zich getergd terug trekken 'ja nou hoor, het is ons onderwijs niet'. Dat is het wel. Jullie kopen het in. Jullie hebben het openbare onderwijs (openbaar betekent openbaar bestuurd) zelf afgestoten.

De vrijheid van onderwijs uit de Nederlandse grondwet is geen burgerrecht. Het onderwijsveld is de enige bedrijfstak met grondrechten. Burgers; ouders, vaders, moeders, kinderen, leerlingen, pupillen, ze worden niet genoemd, zie art 23 GW. Dat kan anders (zie de Vlaamse artikel 24).

De vrijheid van onderwijs uit het verdragsrecht is wel van burgers. Het verdragsrecht schrijft aan staten voor wetgeving te maken om die vrijheid te waarborgen.

Op de een of andere manier wil jij het maar over Amsterdam hebben en doen alsof zich daar een geïsoleerd probleem voordoet. Het grote plaatje wil je niet zien. Dat is een geëigende techniek om werkelijke problemen niet op te lossen. Breng het terug naar het belachelijke, dan hoeft het bestuur weer niks te doen. Alsof alle energie om te maskeren, om te buigen, niet te luisteren, het verkeerde te horen, geen geld kost.

Ik vind dat VSA (onder vele anderen) een iets te romantische uitleg heeft van vrije schoolkeus.
De oplossing is zo eenvoudig: Schrijf nu eens op waar die vrije keus begint en eindigt. Formuleer het recht op onderwijs en de vrije schoolkeus in een wet. Geef waarborgen mee.

Zwart op wit. Zodat het ergens staat.

Ondertussen kun jij wat doen. Verbeter de wereld en begin bij jezelf. Kijk eerst eens na of wat je denkt over een onderwerp wel klopt. Met je vrijheid van onderwijs en je richting.
Je hoeft daar overigens niet over in discussie met burgers. In dit geval is het zoeken naar een overeenkomst, het gelijk van je tegenpartij (VSA), vrij eenvoudig te vinden: Die schoolkeus zou er moeten zijn. Je hoeft niet in discussie over het hoe. Het DAT bevestigen zou de gemoederen al kunnen kalmeren. Vertrouwen wekken.