Afstromen wegens ziekte?
Bij voorbaat excuus voor dit lange en complexe verhaal. Ik zit erg in mijn maag met deze onverkwikkelijke situatie waar vooral mijn zoon onder lijdt en ik wil als het kan deze situatie in goede harmonie met school oplossen.
Mijn (hb)zoon van 13 zit in 3 Gymnasium; een Gymnasium+ dat enkele jaren geleden opgezet is door een reguliere scholengemeenschap voor meer- en hoogbegaafde kinderen. Hij is door school enthousiast binnengehaald als voorbeeldleerling voor dit specifieke Plus-Gymnasium. Hij doet het redelijk goed, ondanks zijn ADHD en problemen met executieve vaardigheden. Hij is geen studiebol maar haalt met minimale moeite zessen en zevens en enkele achten. Alleen wiskunde is een probleem; daar staat hij een onvoldoende voor. Met extra studiebegeleiding en steun van zijn wiskundedocent verwacht men echter wel dat hij het zal kunnen; zeker wiskunde A. Hij kreeg en krijgt extra begeleiding en ondersteuning van de leerlingbegeleider (zoon heeft een rugzakje) en we hadden/hebben prima en warm contact met school. Daarnaast loopt hij bij een kinderpsychiater voor zijn ADHD en andere zaken.
Vanaf het begin van dit schooljaar was hij erg moe, had hij vaak hoofdpijn, was hij misselijk en niet lekker; hierdoor moest hij vaak verzuimen. Uiteraard had dit invloed op zijn prestaties en cijfers; zijn eerste rapport was dan ook niet zo goed als anders maar toch nog verbazingwekkend redelijk. Zijn gezondheidsklachten werden steeds erger; na bloedprikken bleek begin december dat hij Pfeiffer had, al langere tijd (vermoedelijk opgelopen in de zomervakantie; zijn tante heeft het ook en zij zijn samen op vakantie geweest). Hierdoor en omdat hij er al zo lang mee rondgelopen had inclusief hard trainen met selectievoetbal, zou het herstel lang kunnen duren. De huisarts zei dat hij echt goed de tijd moest nemen om te herstellen. Dus stoppen met voetbal en niet naar school gaan. Dit hebben we op school verteld en die begreep het volkomen. Hij kon thuis blijven zolang hij nodig zou hebben.
Maandelijks hadden we een evaluatiegesprek op school. Omdat hij zoveel achter liep en in het belang van zijn gezondheid heeft school na de Kerstvakantie duidelijk gemaakt dat zoon dit jaar zou moeten doubleren. Jammer maar begrijpelijk; dat vond zoon ook.
Begin vorige maand voelde zoon zich weer iets beter en wilde hij wel weer naar school. Hij is altijd met plezier naar school gegaan. In overleg met school is er een aangepast, beperkt rooster gemaakt zodat hij weer zou kunnen wennen. Dit bleek echter nog iets te veel van het goede en vroeg teveel van zijn gezondheid; hij had nog steeds vaak hoofdpijn en bleef oververmoeid. Dus hij kon dat rooster helaas niet volhouden. School begreep dit; het was ook nu weer geen enkel probleem.
Anderhalve week geleden hadden we weer een gesprek en nu zei school opeens dat we er niet van uit moesten gaan dat zoon op ditzelfde niveau zou mogen blijven; afstromen naar het Atheneum of zelfs het Havo zou er waarschijnlijk in zitten. Omdat hij dit jaar niet zou kunnen laten zien dat hij het huidige niveau zou aankunnen. Dit zou besloten worden in de eindvergadering; als twee-derde van de docenten tegen blijven zitten op het huidige niveau zou stemmen, zou hij moeten afstromen. Omdat men dus zou twijfelen of hij qua gezondheid de werkdruk aan zou kunnen (volgend schooljaar). Aan zijn motivatie, inzet en cognitieve capaciteiten wordt niet getwijfeld. Het staat als volgt op zijn tweede rapport dat we anderhalve week geleden meekregen: "Doubleren is wel een feit. Maar op welk niveau? Laat maar zien de komende periode".
Dit viel ons heel rauw op ons dak; zoon en ik waren sprakeloos. Zoon is heel verdrietig en gefrustreerd en ik ben heel boos en bovenal teleurgesteld. Ik heb contact opgenomen met 5010 en daar zei men dat deze afstroomverplichting om deze reden zeer onredelijk en discutabel zou zijn; ik zou dit kunnen aanvechten en een klacht kunnen indienen. Zover willen we het natuurlijk liever niet laten komen. School zou volgens 5010 eventueel wel afstromen mogen adviseren (alhoewel de reden discutabel zou zijn) maar niet verplichten.
Zoon en ik hebben uitvoerig gepraat en hebben sowieso besloten dat hij stopt met (dit) Gymnasium en Atheneum gaat doen. Omdat hij o.a. graag Spaans en Duits wil houden. Latijn en Grieks vindt hij erg leuk en het gaat hem best goed af maar omdat hij E&M wil gaan doen, zijn de moderne vreemde talen handiger. Daar heeft hij toch ook iets meer affiniteit mee. We hebben het ook even gehad over een andere school maar hij wil heel graag op deze school blijven. Daarnaast zijn de andere scholen hier niet echt goed ingespeeld op zorgleerlingen en/of hb kinderen. Ik heb school onze beslissing gemaild; het lijkt hun een goede beslissing maar ze zeggen uiteraard niets toe en blijven op de vlakte. Die Havo hangt dus nog steeds als een molensteen om zijn nek.
Er is nu weer een aangepast, beperkt rooster zodat zoon vanaf maandag langzaam weer kan wennen. Maar vorige week is ook gebleken dat zoon verziend is dus dit verklaart (een deel van zijn) chronische hoofdpijn, vermoeidheid en wazig zien. Hij krijgt dus volgende week een bril. Hopelijk gaat het dan beter en kan hij dan ook weer volledig naar school. Wat sowieso zwaar is omdat hij natuurlijk geen conditie meer heeft, nog snel moe is en een heel ander ritme heeft gekregen. Dus het is erg wennen. Maar school verbindt dit dus kennelijk als voorwaarde om te stellen: "je kan weer gewoon naar school, je bent dus volledig hersteld en kan dus ook het Atheneum aan". Hij mag van school ook pas mee met schoolreisje eind mei als hij voor die tijd volledig naar school is gegaan. Zoon verheugt zich al twee jaar op dit reisje van drie dagen en zeker nu hij stopt met het Gymnasium zou dit de laatste kans zijn. Toen zoon dit hoorde, zei hij meteen: "zie je wel, ze willen gewoon van me af". In het licht van de gebeurtenissen behoorlijk to the point.
Wij moeten zoals het er nu voor staat dus wachten tot de eindvergadering op het definitieve besluit. En die onzekerheid is killing voor zoon. Voor hetzelfde geld moet hij van school toch naar het Havo. En dat past totaal niet bij hem. Daar is iedereen die hem kent, inclusief de kinderpsychiater, het over eens. Hij wil het ook absoluut niet.
Maar nu het opvallendste: de afgelopen jaren blijken er meer kinderen te (hebben) moeten afstromen vanwege allerlei vage en discutabele redenen. Wij kennen er nu al 10. Allemaal kinderen zoals mijn zoon; zeer slimme kinderen met bijbehorende en bijkomende problematieken. Kinderen voor wie dit Gymnasium in eerste instantie is opgezet. Ik heb contact gehad met een aantal ouders (een aantal van deze kinderen waren/zijn vriendjes van zoon) en onze ervaringen en verhalen komen schrikbarend overeen. Al die ouders zijn boos en teleurgesteld en een aantal ouders heeft hun kind dan ook uiteindelijk van deze school gehaald en op een andere school gedaan. Wij denken dat school deze leerlingen gewoon kwijt wilt om zo het imago van dit Gymnasium op te poetsen en zich met mooie cijfers en statistieken te profileren. Doubleren staat niet goed, dan maar afstromen. En zo schiet dit Gymnasium zijn doel voorbij; juist de leerlingen voor wie het bedoeld zou zijn, zijn de dupe. School legt de schuld bij de kinderen terwijl het overduidelijk is dat school nog niet genoeg kennis en capaciteiten heeft om deze vorm van onderwijs aan te kunnen bieden. Daar hebben wij tal van bewijzen voor.
Waar het om gaat is dat onze kinderen hier onder lijden. En wij zijn vooral heel erg teleurgesteld. Dit Gymnasium zou de oplossing zijn voor heel slimme kinderen; kinderen die vaak al hele nare ervaringen hebben gehad op het basisonderwijs en die snakken naar er- en herkenning, peers en uitdaging.
Wij willen binnenkort als ouders met elkaar om de tafel zitten en een gesprek over dit alles met school aangaan en indien nodig verdere actie ondernemen. Juist ook om te voorkomen dat toekomstige leerlingen van dit beleid de dupe gaan worden.
Maar ondertussen weet ik niet wat ik nu het beste kan doen. Wat zoon en ik feitelijk willen en wat zoon vooral nodig heeft is nu een toezegging van school dat hij Atheneum kan gaan doen. Ongeacht of hij nu wel of niet volledig naar school kan gaan de komende periode (die bijna niets meer voorstelt). Zoon wil nog steeds gewoon naar school ondanks deze rotsituatie(!). Hij heeft zelfs al zijn docenten gemaild om te vragen wat hij kan doen aan leer- en lesstof. Maar hij heeft natuurlijk erg veel stress door dit gebeuren. Zijn kinderpsychiater vindt deze hele gang van zaken ook belachelijk en niet in het belang van mijn zoon zijn geestelijke en lichamelijke gezondheid. Hij wil hier op korte termijn met school over praten. Dit heb ik ook aangegeven op school en school vindt dit prima. (Zucht, ze vinden alles maar prima en lijken fantastisch mee te werken maar ondertussen...)
Kortom, zoon heeft het behoorlijk voor zijn kiezen gehad dit schooljaar. Pfeiffer, stress, verziendheid, moeten stoppen met zijn geliefde voetbal, moeten doubleren en nu wellicht zelfs naar het Havo. Terwijl hij toch gemotiveerd is gebleven en blijft; zijn best blijft doen. Hij is de laatste tijd veel zelfstandiger en wijzer geworden. Wat hij heeft gepresteerd dit jaar ondanks alles is heel knap. En dan zou hij daar nu gewoonweg voor gestraft worden? Om wat eigenlijk? Wij gaan ervan uit, net als de kinderpsychiater en de huisarts, dat zoon na de zomervakantie gewoon weer helemaal hersteld is en prima Atheneum kan doen. Alleen de onzekerheid en stress nu is hem funest; net als wat er van hem gevraagd wordt in de komende (te korte) periode. Hij weet het even niet meer. Het klopt niet. Bovenal, dit mag volgens mij (en anderen) niet.
Wat vinden jullie? Wat is wijsheid? Laat ik voorop stellen dat ik ten eerste zou willen dat zoon de komende tijd zonder stress en onzekerheid naar school kan gaan en ten tweede dat dit wordt opgelost in goede harmonie. Ik wil het liever niet op de spits drijven tenzij noodzakelijk. Ik heb me al op Internet suf gegoogelt naar vergelijkbare zaken, onderwijs wet- en regelgeving, jurisprudentie en ik heb de schoolgids en bestuursreglementen van voor tot achter doorgeplozen maar zo'n school dekt zich natuurlijk van alle kanten in. Begrijp ik ook wel. Maar hier moet hoe dan ook iets aan gedaan worden; niet alleen in het belang van mijn zoon als ook in het belang van al die andere kinderen.
Meen je dit??
Wel onder voorwaarde dat als toch mocht blijken dat het voor zoon teveel is, dus als hij bij wijze van spreken op dag 2 door zijn hoeven zakt, ik hem op kom halen. Ik heb maar ja gezegd ook al zou ik niet weten hoe ik dat zou moeten realiseren maar ik ga er van uit dat het niet nodig zal zijn.
Ik slik maar in hoe ik hierover denk 
abc
Ja. Ik was overdonderd toen school dit zei dus ik heb er maar mee ingestemd. Dit schoolreisje betekent zoveel voor zoon en nogmaals, we gaan er van uit dat hij die 3 dagen prima mee kan komen. Ik vind het idioot dat school dit als voorwaarde heeft gesteld maar ik kan er verder niets mee.
Begrijp ik niks van
Elisa, dat is toch altijd de voorwaarde?
Als je kind ziek wordt, door de hoeven zakt of wat ook, dan bellen ze je op en word je geacht je kind te komen halen, lijkt me. Wat is daar ongewoon of bijzonder aan?
ik snap het ook niet hoor
Het is toch normaal dat je je kind haalt als het niet gaat op een schoolreis? Elk kind dat ziek wordt op een schoolreis of om andere reden naar huis moet, zal gehaald moeten worden. Waarom vind je dat zo raar? Ik zou het niet anders willen. Als mijn kind ziek wordt, wil ik het halen. Hoe moet het dan anders naar huis? Alleen? Er zal ook niet zomaar een docent meekunnen.
Schoolreisje
Het gaat om een educatief schoolreisje (onderdeel van het curriculum) van drie dagen in een buurland. Het is dus ook geen kwestie van "even ophalen"; zowel financieel als praktisch. Ik heb inmiddels de zorgverzekeraar gebeld en bij medische noodzaak wordt medische hulp en repatriering geregeld en vergoed vanuit onze zorgverzekering.
Ik heb hierover ook contact opgenomen met zowel Onderwijsconsulenten als een andere juridische onderwijsdienst. Stel dat zoon op dag 2 net als het gros van de andere kinderen hondsmoe is en op zijn tandvlees loopt mag school beslist niet eisen dat hij opgehaald wordt; dit geldt voor alle leerlingen en zoon mag niet beschouwd worden als een uitzonderingsgeval. Zeker omdat ze al op dag 3 weer terug zijn is het stellen als voorwaarde van voortijdig ophalen bij licht ziekjes, zwak of misselijk zijn (wat ieder kind kan overkomen) niet terecht. Als er sprake zou zijn van ernstige ziekte of een gebroken been oid is het een heel ander verhaal natuurlijk.
Onderwijsconsulenten vindt ook dat school heel vreemd bezig is. School wil kennelijk duidelijk haar machtspositie uitbuiten en zo voorbijgaan aan de zaken waar ze nalatig in is geweest. Spijkers op laag water zoeken om af te leiden waar het feitelijk om gaat. Heel flauw. Ik laat me er niet door in de luren leggen.
Ja maar
Elisa. Jouw zoon is toch een uitzonderingsgeval? Hij is bijna een heel schooljaar ziek geweest. Wat voor de meeste kinderen wat vermoeidheid kan betekenen, betekent voor jouw zoon misschien iets veel ergers. Ik zou daar als docent ook anders naar kijken. Een kind dat maanden niet naar school kon omdat hij te moe was zou ik niet oververmoeid laten raken op een kamp.
Dat is toch niet zo vreemd gedacht van de school?
tsja
Zoon is ziek met heel veel verzuim, kan het aangepaste rooster niet eens aan. Logisch gevolg; school gaat ervan uit dat zoon schoolreis dan ook niet aan kan. Zoon moet en zal mee, mag dan uiteindelijk mee onder voorwaarde dat hij gehaald wordt als het niet gaat, jij zegt dit toe terwijl je het niet waar kan maken en maakt zo dus, mocht het dus echt niet gaan, van jouw probleem hun probleem. Bizar. Deze instelling loopt als een rode draad door jouw leven volgens mij.
"zoon mag niet beschouwd worden als een uitzonderingsgeval"
Behalve wanneer het wel in jouw straatje past.
Maar
Jouw zoon is nou eenmaal een uitzonderingsgeval. Jij maakt hem ook zelf een uitzonderingsgeval.
Half april schrijf je nog dat hij net voor het eerst weer begint met een aangepast kort rooster. Dit houdt hij op 14 april al niet vol. Toen was het bijna mei vakantie. We zijn nu net twee week weer naar school na de meivakantie. En nu beweer je met droge ogen dat hij alweer weken fulltime naar school gaat zonder problemen. Ik snap best dat de begeleidende docenten er tegenop zien om je zoon mee te nemen op een zware schoolreis. En dat ze voorwaarden ingebouwd willen hebben. Ik snap niet dat jij dat niet snapt
Elisa
"En als het gaat om hoogbegaafdheid, peers en interesses zal hij op het Havo juist buiten de boot vallen."
Valt reuze mee hoor. Buiten de boot vallen kan om veel meer redenen zijn dan je intelligente en om wel/niet gedeelde interesses. Heeft het niveau niet veel mee te maken. Op de HAVO èn op de MAVO zijn meer "hoogbegaafde afvalligen".
Hoge intelligentie is geen garantie op leren op hoog niveau.
Bij jou zoon lukt VWO nu niet omdat hij te veel heeft verzuimd, zo hebben er vele hun redenen waarom het niet lukte. Heeft weinig zin om daar lang bij stil te staan. Accepteren en verder gaan. Of doubleren of naar de HAVO, over enkele weken weten jullie meer. Ik zou er zeker geen stressvolle periode van maken. Je zoon doet gewoon zijn ding en meer kan hij niet doen toch? Je moet het als ouder niet groter maken dan dat het is. Dat veroorzaakt bij je zoon alleen maar extra spanning en dat gaat hem zeker niet helpen.
Elisa
Ik geloof er geen barst van.
elisa
Bij mijn dochter op school is het zo dat wanneer kinderen vanwege hun gedrag niet te hanteren zijn, ze eerder opgehaald moeten worden als ze op kamp zijn. Wanneer jouw zoon vanwege zijn adhd waar hij geen medicatie voor gebruikt en/of vermoeidheid gaat lopen stuiteren en niet meer te hanteren is zul je hem net als ieder ander moeten ophalen. Daarvoor hoeft voor jouw zoon geen uitzondering te worden gemaakt!
binnen redelijkheid
Yvonne, adhd en wel of geen medicijnen heeft er allemaal niks mee te maken.
Binnen redelijkheid mag de school dat kind laten ophalen bij gedoe. De school hoeft 'm niet tussendoor te brengen.
Elissa neemt een voorschot op de mogelijkheid dat ze hem discrimineren, op onredelijke gronden naar huis willen sturen, of zelfs dat het repatriëren aan haar over laten een onredelijk verzoek zou zijn.
Kortom: Elissa zelf is alle redelijkheid verloren.
Eerlijk gezegd
Begrijp ik het niet zo. Het is mij eerlijk gezegd niet duidelijk hoe ziek Elisa's zoon nou is geweest als hij nu blijkbaar weer volledig up to speed is en qua gezondheid geen extra aandacht nodig heeft. Sterker nog, het als onbetamelijk wordt gezien als hier zorg over wordt uitgesproken. Maar ik ken de ziekte niet die hij heeft gehad, misschien gaat herstel ervan heel vlot?
M. Lavall; wat bedoel je als je zegt dat je het niet gelooft?
Hiervan
"Onderwijsconsulenten vindt ook dat school heel vreemd bezig is. School wil kennelijk duidelijk haar machtspositie uitbuiten en zo voorbijgaan aan de zaken waar ze nalatig in is geweest. Spijkers op laag water zoeken om af te leiden waar het feitelijk om gaat. "
Elissa zoekt zelf spijkers op laag water.
Mirjam
Ik geloof het wel dat ze de consulente op haar hand heeft gekregen en ik geloof ook dat die niet de enige is die er met open ogen intrapt. Hetzelfde gebeurt hier. Totdat het behaalde succes doorslaat en het verhaal onlogisch en ongeloofwaardig wordt.
Ik niet
Elisa begreep jouw voor mij toch overduidelijke hint #152 ook niet.
Ze dacht dat je het met haar eens was, dus draafde in reactie enthousiast door #153.
Er is een klein beetje waar, namelijk dat de school onderwijs voor zieke leerling had moeten organiseren. Dat de school dat niet gedaan heeft, geloof ik onmiddellijk, want de meeste scholen verzuimen dat. Dat hoort niet, foei, maar Elisa slaat met dat kleine beetje gelijk heel erg door.
Abc en miriam
Ik geloof er ook helemaal niets meer van. In het ene bericht heeft ie het cmv virus daarna was het ineens pfeiffer . Half april kan hij een aangepast rooster niet aan en nu schrijft elisa dat hij voor de meivakantie fulltime naar school ging. En zo zijn er nog veel meer rare wendingen. Ik denk dat school dat zo langzamerhand ook doorheeft.
Nog zo iets
Ik denk dat de school uit eigen belang die verhaaltjes geloofd heeft en de ziekte heeft laten zitten zonder onderwijs. Er is daarmee in feite ingezet op natuurlijk verloop.
Dat is van die school uit geen zuivere koffie en ik kan me voorstellen dat onderwijsconsulenten en organisaties als Ziezon van dat soort constructies de onderste steen boven willen.
Ondertussen sluit ik niet uit dat Elissa haar zoon meer heeft thuisgehouden dan voor zijn ziekte nodig was en dat bovendien zo langzamerhand de aap eens uit de mouw moet komen dat deze jongen, super hoogbegaafd of niet, toch niet zo geschikt is voor gewoon schoolonderwijs op vwo-niveau.
Hier grijpt het een in het ander. Dat onderwijs voor zieke leerlingen is er niet alleen om vanuit de school de leerlingen op niveau te houden, maar ook om het ziek zijn en niet naar school gaan niet te laten verworden tot een vermijdingsstrategie van huis uit.
Hoe je het wendt of keert
Elisa's postings roepen al 10 jaar vragen op hier. Waar ik het meest in ben geïnteresseerd is toch dat de school willens en wetens dit soort situaties heeft opgezocht, door enkele jaren geleden een flitsende afdeling voor hoogbegaafdenonderwijs op te richten, met nogal hoogdravende betweterij over wat 'deze kinderen' wel niet nodig hebben. Om die klassen vol te krijgen hebben ze diverse heel ingewikkelde 'gevalletjes' binnengehaald. Voor de kansrijkere goed presterende kinderen was deze school bepaald geen eerste keus, die gingen liever elders naar het gymnasium. Op de school kwamen de uitgelote kinderen en de kinderen die al dan niet extreem jong van de basisschool kwamen na een vaak problematisch traject. Elisa's zoon is er één van, ik ken meer gevallen. De school kan het nu in 2014 niet maken om die kinderen zomaar tot havo-kandidaten te bombarderen, terwijl ze nog altijd één of twee jaar jonger zijn dan leerjaargenoten. Als deze kinderen dan niet goed mee blijken te draaien in het flitsende programma moeten ze heel zorgvuldig het vervolgtraject voor ze wijzigen.
schijnconstructies
"De school kan het nu in 2014 niet maken om die kinderen zomaar tot havo-kandidaten te bombarderen,"
Als het een kan, de kinderen tot bijzonder buitensporig afzonderlijk te behandelen (ongetwijfeld tegen wat extra vergoeding), dan kan het ander ook.
Het zijn schijnconstructies.
Als de school nav het kind van Elisa door de mand valt, dan betekent dat hooguit dat die aparte hoogbegaafdenklas wordt opgeheven.
De leerlingen worden vervolgens geselecteerd en herplaatst volgens de algemene criteria. Taaltoets, rekentoets, cito, progressie van de afgelopen 4 schooljaren.
Dat zal voor heel wat hoogbegaafden betekenen dat ze niet verder komen dan vmbo.
zorgplicht
Een kind eerst 'hb' verklaren en daarna weer 'gewoon' is tot daar aan toe. Maar het is nog steeds 1-2 jaar jonger. Als je zo'n kind op de havo plaatst dan verzaakt de school zijn zorgplicht hoor.
Hoezo dan?
Je doet net alsof zorgplicht een omschrijving heeft.
Zorgplicht in het onderwijs betekent dat de school zorgt dat er een onderwijsplaats is. Dat kan havo, mavo, whatever zijn.
Overigens had ik het helemaal niet over het tot 'gewoon' verklaren van leerlingen.
Onvoldoendes scoren op selectietesten is een vrij gebruikelijk verschijnsel. Juist ook voor slimme kinderen.
'Een kind eerst 'hb' verklaren en daarna weer 'gewoon' is tot daar aan toe.' Zit daarin de pijn? Mijn kind is niet HB, maar gewoon? Is HB soms een aparte klasse? Volgens de cijfertjes ben ik HB, maar het enige wat het me opleverde is, dat ik begreep waarom ik andere mensen soms zo dom vond. Voor de rest moest en moet ik toch gewoon leren.
Onderwijs is niet IQ-gestuurd, maar prestatiegestuurd. Alleen aan de onderkant telt IQ, maar dan hebben mensen ook met het dagelijkse leven begeleiding nodig.
Tsjor
Spijkers op laag water
"Het is evident dat school haar zorgplicht verzaakt heeft; dat onderschrijft Ziezon. En nog steeds. Zo is er ook nooit een handelingsplan opgesteld wat wel verplicht is bij kinderen met een rugzakje."
Kom op zeg, wie zoekt er nou spijkers op laag water? In je openingspost schrijf je: "Hij kreeg en krijgt extra begeleiding en ondersteuning van de leerlingbegeleider (zoon heeft een rugzakje)". Misschien is het nooit formeel in een handelingsplan gezet, maar hij heeft het wel gekregen.
School had zich bewust moeten zijn van het feit dat er onderwijs geregeld moet worden voor kinderen die wegens ziekte de school niet kunnen bezoeken en bij jou moeten informeren of er mogelijkheden waren om je zoon thuis schoolwerk te laten doen. Je had in goed overleg met school besloten dat doubleren een feit was. Je hebt altijd gezegd dat herstel van zijn gezondheid het belangrijkste was. Je zoon sliep tot ver in de ochtend uit en was nog te duizelig en vergeetachtig om thuis wiskunde te doen in een poging dat vak op te halen. Misschien begreep school daaruit dat je zoon te ziek was om thuis te werken. Ik krijg de indruk dat je dat pas nú een probleem vindt sinds er sprake is van afstromen. Hoe had jij een handelingsplan voor thuisonderwijs willen zien dan?
skik
skik
En iedere maand was er een overleg tussen school en Elisa tijdens de ziekte van haar zoon en tijdens het herstel. Dat zal zeker ook over "leerachterstand door ziekteverzuim" gegaan zijn neem ik aan. Vrij snel werd er al gesproken over doubleren schrijft Elisa. Pas toen er over afstromen naar HAVO werd gepraat brak de paniek uit. Er is meer aan de hand dan een vijfje voor Wiskunde op VWO niveau.
Zelfs doubleren is dan niet eens aan de orde.
Elisa heeft altijd geroemd over deze school en alle extra ondersteuning die haar zoon kreeg. Het liep allemaal fantastisch en haar zoon hobbelde glansrijk door het gymnasium.
Dit is blijkbaar sinds korte tijd allemaal verleden tijd? Worden er instanties ingeschakeld om school van wanprestaties te kunnen betichten?
Ik vraag me serieus af met welk doel? Zoon koste wat het kost op VWO niveau te houden? Dat zou kunnen, maar dan speelt er meer dan dat vijfje voor Wiskunde.
Tsjor schrijft; "Onderwijs is niet IQ-gestuurd, maar prestatiegestuurd."
Soms is het moeilijk aanvaarden als de prestaties toch wat tegenvallen om welke redenen dan ook. En een kat in het nauw maakt rare sprongen denk ik dan bij deze (tegenstrijdige) berichten.
Inconsistent, maar dan nog
Elisa haar verhaal is inderdaad niet overal even consistent, maar anderzijds zou het heel raar zijn als een 13-jarige jongen in drie vwo, die dit jaar veel verzuimd heeft door ziekte, niet de kans krijgt om nog een keer drie VWO te doen. Dat ben ik eens met plaatsgenoot van Elisa. Ik vind het overigens wel raar dat Elisa nu zoveel nadruk legt op het tekort schieten van de school. Uit de eerdere postings kreeg ik als lezer op OOL ook het beeld dat zoon om wat voor reden nog niet toe was aan het oppakken van schoolse taken en zeker bij zoiets als chronische vermoeidheidsklachten is te hard willen gaan even slecht als bij de pakken neer gaan zitten. Dus ik kan me heel goed voorstellen dat school steeds heeft gedacht: nog even niet. Dat is geen te kort schieten, hooguit een niet helemaal juist inschatten van de situatie, maar ja de school heeft geen bedrijfsarts die voor hen de beoordeling doet. Dat zou in dit soort gevallen best wel handig zijn.
Na de zomer
Na de zomer naar 3VWO dat lijkt mij logisch. Lukt het niet dan afstromen dat jaar altijd nog. En voor het kamp inderdaad je kind ophalen als het na dag 1 niet gaat.
het kamp
Ik kan me van de school heel goed voorstellen dat ze het niet zien zitten om op het kamp een chronisch vermoeid kind mee te nemen dat klein is voor zijn leeftijd en bovendien twee jaar jonger dan de klas.
Plaatsgenoot, die snap ik niet
"Ik kan me van de school heel goed voorstellen dat ze het niet zien zitten om op het kamp een chronisch vermoeid kind mee te nemen dat klein is voor zijn leeftijd en bovendien twee jaar jonger dan de klas."
Het deel over een chronisch vermoeid kind snap ik nog, hoewel ophalen indien nodig voldoende is aan maatregel.
Klein voor je leeftijd lijkt me een onzinreden, dan moeten er elk jaar kinderen thuisblijven. Hoe ga je dat uitleggen? Welke goede reden is daarvoor?
Twee jaar jonger dan de rest is de praktijk. Als dat niet wenselijk is, moeten ze geen kinderen aannemen op school die versneld zijn. Ook een onzinreden dus.
